Totalitarna międzynarodówka mówi jednym głosem

A oni wciąż tkwią swoimi zakurzonymi łbami w osiemnastowiecznym obłędzie jakobińskiej rewolucji iluminatów przekonanych o swoim nadczłowieczeństwie. 

Pierwsza rewolucj komunistycznych komunardów ustawiła na ulicach Paryża mordercze gilotyny, które dzisiaj są już tylko symbolem bolszewickiej pogróżki: "nasza wolność, równość i braterstwo albo wasza śmierć":

Gilotyny były konkretnym potwierdzeniem tej groźby, kto nie podporządkuje się rewolucji, będzie  miał łeb ucięty.

https://www.youtube.com/watch?v=ooOFIMVFET0

Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na całość artykułu Upartego, którego malutki fragment cytuję niżej:

Mamy więc taką sekwencje zdarzeń. Zdobycie władzy przez ruchy patriotyczne w Polsce, samodestrukcja dotychczasowej opozycji, (...), naprawa naszej gospodarki, (...) budowa infrastruktury transportowej i powstanie w ten sposób alternatywnych korytarzy transportowych a to przekłada się na możliwość zmiany położenia geopolitycznego Polski. UPARTY [link]

KONSTYTUCJA

A problem jaka ma być Polska wciąż pozostaje otwarty. Tak jest, ponieważ problem konstytucyjny jest w Polsce najpoważniejszym zadaniem politycznym od kwietnia 1997 roku. Napisałem z całą zimną odpowiedzialnością o tym, że to jest "najpoważniejsze zadanie" - i tak właśnie jest. Są ludzie, którzy tą oczywistość dostrzegają i doceniają wagę tego problemu, a więc w różnych okolicznościach przypominają, a nawet próbują nakłonić ludzi do tej roboty.

Zwracam Waszą uwagę, że problem konstytucyjny został postawiony jako ważne zadanie programowe w kampanii wyborczej PiS i później już po wyborach 25 października 2015. Przypominam, że Marszałek Senior Kornel Morawiecki inaugurując pierwszą Sesję nowej kadencji wskazał problem konstytucyjny jako najważniejsze zadanie strategii politycznej. Kornel Morawiecki później podjął wysiłek zorganizowania politycznej inicjatywy przygotowującej ruch konstytucyjnej zmiany.

* * *

Zajmuję się w swoim blogowaniu sprawą myśli strategicznej w polskiej polityce zanim jeszcze nauczyłem się pisać. Mogę to łatwo wykazać, wypisując bibliografię różnych moich wystąpień, komentarzy, wrzasków i irytacji. Ostatni mój tekst ("W poszukiwaniu strategii" - link) w tej sprawie pochodzi z 24 kwietnia 2017 i odnosi się do krytyki artykułu Jana Rokity w sprawie nowelizacji lub nawet zmiany Konstytucji właśnie. Właśnie w tej sprawie.

Nic mnie nie obchodzą różne dyrdymały o jakichkolwiek rozłamach, frondach i afrontach. W doopie mam informacje kto komu, kiedy, czego dosypuje do kompotu. To najczęściej jest normalność, te spory są konieczne i są świadectwem zdrowia. Natomiast cholera mnie bierze, że to co jest najważniejsze, to co może być INTEGRATOREM naprawdę ważnej politycznej roboty, z perspektywą na dwie następne kadencje prawicy w polskim parlamencie - to nikogo nie obchodzi.

To jest jeszcze potężny kawał roboty, którą trzeba zrobić!

https://www.youtube.com/watch?v=AIR5XPWK3Vk

https://michael-wolnaeuropa.blogspot.com/2009/01/gra-o-sumie-zerowej.html

Wtedy w żadnym wypadku nie nastąpiło żadne dogadanie się ani kompromis. Ani w Magdalence, ani przy żadnym okrągłym stole. Wtedy dwa, a może nawet kilka zespołów tego samego komunistycznego organizmu realizowało wspólny strategiczny program. Komunistyczny organizm jest jeden, jego strategiczny cel także jest jeden, modyfikowane są jedynie procedury używane na "ścieżce dojścia do jednoznacznie określonego celu. Ten organizm nie musi porozumiewać się sam ze sobą. Robi swoje, wykorzystując swoje aktywa*) zgodnie z ich przeznaczeniem. Wali raz z prawa, raz z lewa i poprawia kopniakiem. Wszystko by "ruszyć z posad bryłę świata". Komunistyczna rewolucja ma ogarnąć cały świat. Taki cel realizował Lenin, Trocki, Stalin, na tej samej drodze jest Putin i wszystkie ich mordujące aktywa.

To co się w Polsce stało w latach osiemdziesiątych nie było żadnym dogadaniem się, kompromisem ani nawet żadną zdradą, było dokładnie zaplanowaną realizacją strategicznej decyzji, która zapadła jesienią 1967 roku. To była decyzja najwyższych władz politycznych i wojskowych Związku Sowieckiego. 

Ta decyzja polegała między innymi na podporządkowaniu dowództwa Armii Czerwonej kierownictwu ówczesnego sowieckiego KGB. Patrząc niekoniecznie symbolicznie na ten fakt, wtedy, jesienią 1967 roku otwarta została ścieżka do władzy Władimira Putina. Zwracam tylko uwagę na fakt - Jurij Andropow od maja 1967 roku był przewodniczącym KGB.

Przejęcie nieformalnej władzy przez KGB w sowieckiej satrapii nie obyło się bez konfliktów oraz zdecydowanego oporu sowieckiej Armii Czerwonej. Ten spór został rozstrzygnięty starym bolszewickim zwyczajem w katastrofie lotniczej, w której jesienią 1967 roku zginęło jedenastu najwyższych dowódców Armii Czerwonej i kilkadziesiąt innych ofiar..

Taki jest kontekst, teraz dwa słowa o tym co i dlaczego w sowieckiej strategii zostało zmienione.

Otóż, po pierwsze dlaczego:
Wojna sześciodniowa może być traktowana jako próba generalna militarnego pojedynku pomiędzy Związkiem Sowieckim a Zachodem. Po jednej stronie stanął Izrael, wspomagany przez najpoważniejsze mocarstwa zachodniego świata, a po drugiej stronie kraje arabskie testujące sowiecką technikę wojenną, jej dowodzenie, uzbrojenie i logistykę. To wszystko zostało skompromitowane kompletną klęską w sześć dni.

Wtedy po stronie izraelskiej po raz pierwszy został użyty system AWACS wykorzystany w tej wojnie do strategicznego zdalnego kierowania polem walki. Rosja została wtedy zdemolowana przewagą technologiczną Zachodu, która zdaniem ówczesnego KGB nie była i nie jest możliwa do zrównoważenia w strategicznie akceptowalnym czasie. Czas pokazał, że ta bariera nie została zlikwidowana do dzisiaj. Przyczyny tego stanu są systemowe - jest to odrębne zagadnienie, niezbyt trudne do zdefiniowania. Wtedy sowieckie KGB postanowiło przełożyć strategiczną wajchę. Konkretnie w planie zniszczenia Zachodu wycofano pierwszeństwo uderzenia militarnego, a nadano priorytet uderzeniu wojną informacyjną, której celem miało być wrogie przejęcie systemów państwowych metodami wojny hybrydowej.

Otóż po drugie co i jak:
Postanowiono najbardziej efektywnie wykorzystać realnie istniejące aktywa znajdujące się w bolszewickiej dyspozycji Związku Sowieckiego w sposób, który po wielu latach otrzymał nazwę wojny hybrydowej. Rafał Brzeski pisał o wojnie informacyjnej [link] + [link], a szkoła frankfurcka mówiła o takim zepsuciu Zachodu, by zaczął śmierdzieć. Wtedy wyciągnięto z lamusa "Manifest z Ventotene", a Komunistyczna Partia Włoch pod rządami następcy Enrico Berlinguera zaczęła forsować idee "Nowego Europejskiego Domu". A z Polski ruszyła falanga rzekomo prześladowanych przez polski "antysemityzm" komunistycznych dysydentów, rewizjonistów i reformatorów. A do Izraela ruszyła nie tylko operacja "Most", ale systematyczna droga dla kilku milionów Rosjan, którzy do dzisiaj zmienili polskojęzyczny Izrael na rosyjskojęzyczny. Odpowiednikiem polskich "wydarzeń marcowych 1968" była europejska "studencka wiosna 1968", o których trzeba by przeprowadzić odrębną dyskusję. 

Główne cele i metody tego programu podam w następnym komentarzu. Nieco asynchronicznie podałem teraz najlepiej znane publicznie kamienie milowe tego długoterminowego projektu sowieckiej agresji realizowanej dzisiaj przez Władimira Putina.

A dokładniej jako jednego z elementów sowieckiego planu Jurija Andropowa i Michaiła Gorbaczowa powstałego po strategicznej porażce poniesionej przez sowieckie wsparcie arabskich wojsk w [link] 1967 roku. Założeniem tego planu była zasadnicza zamiana agresji militarnej na agresję agenturalną, której formą było masowa infiltracja środowisk akademickich, gospodarczych i politycznych w celu zrealizowania długoterminowego programu destrukcji, a następnie wrogiego przejęcia systemów państwowych Zachodu.

Zgodnie ze starą tradycją moskiewskiego państwa, przejętą przez państwo sowieckie, oba programy agresji militarnej i agenturalnej zawsze były realizowane równocześnie, zmieniały się tylko priorytety.

Plan Andropowa i Gorbaczowa zatwierdzony jesienią 1967 roku, zachowywał wszystkie aktywa dotychczasowego programu zniszczenia Zachodu, nie polegał jednak tylko na zamianie tych priorytetów, ale nadawał agresji agenturalnej nowe formy i cele.
Mianowicie:

Tradycyjną formę działania rosyjskiej agentury uzupełniono masową infiltracją środowisk akademickich, gospodarczych oraz politycznych wybranych państw Zachodu, realizowaną od wiosny 1968 roku w dwóch konkretnie wyznaczonych celach:

1. Nielegalnego dostępu do nowoczesnych technologii militarnych.
2. Destabilizacji oraz wrogiego przejęcia państwowych systemów politycznych Zachodu.

Masowy rozmiar infiltracji adresowanej do konkretnych środowisk realizowano pod różnymi pretekstami. Na przykład jako masową emigrację wszelkich dysydentów, rewizjonistów, lub antykomunistów emigrujących z Rosji, Polski oraz innych krajów "Układu Warszawskiego" w wyniku prześladowań politycznych albo z powodu rzekomego antysemityzmu. Pierwsza bardzo obfita fala tej infiltracji nastąpiła, jak pamiętamy, w związku z tak zwaną studencką wiosną 1968 roku oraz polskimi "wydarzeniami marcowymi".

A rola i zadania Adama Michnika w polskich wydarzeniach marcowych 1968 roku mogły stanowić wspaniałą premierę wspomnianych wyżej "aktywów".

Hipoteza, którą prezentuję jest znakomicie sugerowana w "Michnikowszczyźnie" R. A. Ziemkiewicza, w scenie Adama Michnika szykującego się do nagłej i bardzo pilnej rozmowy z towarzyszem Enrico Berlinguerem. Tak sprawne zorganizowanie tej wyprawy przez Antoniego Słonimskiego było możliwe tylko wtedy, gdy miałoby to być spotkanie genseka z gensekiem. Chociaż niekoniecznie. Mogła by to być jedynie zwykła narada dwóch komunistycznych arystokratów. Przecież wtedy Adam Michnik był sekretarzem znakomitego Antoniego Słonimskiego,

Zmarł były dyrektor Rady Badań Wywiadowczych CIA, wielki przyjaciel Polski. Jako pierwszy Amerykanin napisał prawdę o Smoleńsku. Jako pierwszy Amerykanin (obok gen. Waltera Jajko) przekonywał publicznie, że to Rosjanie stoją za tragedią w Smoleńsku. Poteat pisał wprost, że zamach smoleński miał służyć do likwidacji obozu pronatowskiego i zastąpienia go w Polsce politykami dążącymi do zbliżenia z Rosją. Jego oryginalny artykuł, opublikowany na łamach "The Charleston Mercury", został szeroko rozpowszechniony w polskiej prasie i stał się bodźcem dla naukowców i badaczy na całym świecie do odkrycia prawdy o Smoleńsku - teraz, 12 lat później, bez cienia wątpliwości uznanym za zamach terrorystyczny. 

O jego śmierci poinformował nas profesor Wiesław Binienda. [link]

Dzisiaj, 30 maja 2022 roku w  programie po godzinie ósmej w TVP Info zdecydowanie wystąpił przeciwko Państwu Polskiemu, wspierając inicjatywę Rafała Trzaskowskiego, który po rozmowie z panią Ursulą von der Leyen podjął inicjatywę dalszego blokowania wypłacenia Polsce pieniędzy z Krajowego Planu Odbudowy.

Pan Artur Łącki oświadczył, że istnieje poważne zagrożenie, że w przypadku trzeciej kadencji polskiego rządu przez PiS polska autorytarna władza oderwie Polskę od wspólnoty Unii Europejskiej oraz Paktu NATO, w celu dalszego sprawowania autorytarnej władzy na wzór dyktatury reżimów Putina i Łukaszenki, okradając Polaków i przywłaszczając sobie wszelkie publiczne pieniądze i trzymając naród za mordę upolitycznionymi sądami.

Propaganda panów Trzaskowskiego i Łąckiego idealnie jest zgodna, wręcz identyczna, z rosyjską propagandą przeciwko Ukrainie, tak samo zarzucająca faszyzm, nazizm autorytarnego polskiego czy tam ukraińskiego reżimu. Sojusz pana Trzaskowskiego i Łąckiego z tą propagandą przeciwko Polsce i Ukrainie jest więc aktywny i mam nadzieję, że bezskuteczny.

Ale wniosek o konieczności zdecydowanego przeciwstawienia się udziałowi polskich zdrajców w antypolskiej agresji w rosyjskiej wojnie przeciwko polskiej racji stanu jest zasadny i to nie tylko metodami politycznymi ale i właściwymi w czasie zagrożenia bezpieczeństwa narodowego. Chodzi także o wyeliminowanie skutków dezinformacji wywołanych rosyjskimi kłamstwami kolportowanymi przez tych zdrajców w międzynarodowych środowiskach politycznych.

Tak jak kiedyś w historii Artur Rubinstein prowadził skuteczny lobbing w interesie Polski Niepodległej, tak dzisiaj Artur Ł. i Rafał T. oraz ich środowiska polityczne prowadzą intensywną kampanię dyfamacyjną przeciwko Polsce.

Oczywiście, polską racją stanu przede wszystkim jest być Polską Niepodległą, która jest państwem poważnym, potrafiącym skutecznie dbać o nasze polskie interesy. Oczywisty jest także wybór strony "być" tej alternatywy - być albo nie być. 

Oczywiste jest także, że wybór imperialnego sojuszu pomiędzy Niemcami i Rosją jest wyborem przeciwnej strony tej alternatywy - "nie być". Od setek lat wspólnym mianownikiem strategicznej europejskiej polityki Niemiec i Rosji jest "niebyt" Polski, Wspólnym interesem tych obu państw zawsze było i dzisiaj jest to, by Polska była krajem słabym, niesamodzielnym, całkowicie pozbawionym jakiejkolwiek skutecznej inicjatywy politycznej, aby wreszcie polska kultura, tradycja i wszelkie aspiracje straciły wszelkie znaczenie, aby było tak, jak kiedyś powiedziała Magdalena Środa, by za dwadzieścia parę lat słowo Polska stało się anachronicznym, pustym i zapomnianym pojęciem.

Cała reszta, o której pisze UPARTY i wszelkie podobne opinie, to rzeczywista polityczna gra na europejskiej scenie i chwała Bogu koncepcja "strefy buforowej" jest najlepszym wyborem polskiej racji stanu, jagielloński patent Obojga Narodów, patent mocy i trwałości Rzeczypospolitej. Wybór aktywnej strony tej alternatywy absolutnie wymaga wyobraźni, stałej pracy i pokonywania nieustannego oporu globalnej rzeczywistości politycznej i gospodarczej.

Oczywistą postawą i motywem polskiej opozycji jest zaprzaństwo, jest zdrada prowadząca do kategorycznego wyboru pasywnej strony tej alternatywy - "nie być". Oczywiście Polski ma nie być. Oczywistym interesem totalitarnej opozycji politycznej w Polsce jest więc stałe zatrudnienie w "piątej kolumnie" dające stały zarobek z jurgieltu oraz kompradorskich usług dla zagranicznych łowców niewolników, sowite zyski z kariery w zagranicznej agenturze wpływu, no i w miarę możliwości liczące się pieniądze za pracę służbie w zagranicznych służbach specjalnych zajmujących się wszelkim antypolskim wywiadem, dywersją, dezinformacją, destabilizacją i paraliżowaniem polskich systemów państwowych, no i wreszcie możliwie największe pieniądze za udział w międzynarodowych kombinacjach operacyjnych, których celem jest dezinformacja światowej opinii publicznej politycznej - poprzez kłamstwa, pomówienia, zniesławienia, kolportowanie fałszywych informacji, oszustwa i prowokacje polityczne wzorowane na działaniach antypolskiej czarnej propagandy Adolfa Hitlera i Józefa Stalina i Władimira Putina.

Przypis:
1. Sformułowanie "strefa buforowa" traktuję z dużym dystansem, lekko kpiąco i nieco żartobliwie jako bardzo poważny skrót myślowy określający strategiczne położenie Polski w strefie Trójmorza.
2. Inspiracją niniejszego komentarza jest felieton elig [link] w sprawie opinii UPARTY'ego o poprzednim felietonie elig [link]
3. SAISONSTAAT - Polska jest Państwem Poważnym?

O ukaraińskich zbrodniach pamiętamy i nie zapomnimy. O tych zbrodniach trzeba pamiętać, ale z całą prawdą historyczną, razem z paskudną niemiecką i rosyjską robotą  Adolfa Hitlera i Józefa Stalina w tamtym historycznym czasie. W tym wypadku prawda jest  bronią przeciwko zbrodniczym prowokacjom gabinetowych polityków o komunistycznie umeblowanych łbach.

Zauważmy, Polacy także są nieustannie wrabiani w przeróżne zbrodnie. Na przykład w krwawe morderstwo w Jedwabnem, które popełnił oddział Einsatzgruppe pod dowództwem SS-Untersturmführera Hermanna Schapera [link], także nas rosyjscy prowokatorzy z NKWD chcieli wrobić w zbrodnię kieleckiego pogromu, tak jak jeszcze dzisiaj chcą nas Polaków wrabiać w  antysemityzm i podobne paranoje. 

Ukrainę było łatwiej wrobić w te zbrodnie, ponieważ oni byli wtedy przekonani, że stoją przed wyborem po której stronie stanąć - po niemieckiej czy po rosyjskiej. Dopiero teraz mają szansę dojść do przekonania, że ani po rosyjskiej ani po niemieckiej. Zauważ, że jeszcze przed II wojną światową w Polsce główny spór polityczny polegał na tym dylemacie wyboru, czy trzymać z Rosją czy z Niemcami.

Polska jednak od paru wieków dobrze wie, że właśnie tak jest, że nie wolno stawać ani po rosyjskiej ani po niemieckiej stronie. Niestety polska totalna opozycja obżarła się czegoś trującego i chce stawać po stronie tak zwanej wspólnoty Niemiec z Rosją. 

Jest to wybór dwóch łajdactw w jednej wspólnocie. Proszę, starajmy się nie robić tego samego i stawać po idiotycznej stronie. A szczególnie proszę nie stawać po stronie starej ruskiej prowokacji, zwanej totalną opozycją. Przecież cała ta szemrana opozycja, od Donalda Tuska, do Konfederacji Leszczyny z Kosiniakiem, co dzień łazi w ruskich onucach strasząc szwabskimi szwargotem. Kompletne bezhołowie czy tam jakaś inna bezhołownia.. 

A co do Ukrainy. Oni kiedyś zrobili rzecz straszną. A teraz muszą uczyć się historii na nowo - nigdy nie ufaj Rosji. Oni tej lekcji muszą uczyć się razem z Europą

[link] 

• Memorandum z ministerstwem gospodarki Ukrainy o współpracy handlowej i ubezpieczeniach transportowych podpisali wicepremier Ukrainy, minister gospodarki Julia Svyrydenko oraz minister rozwoju i technologii Waldemar Buda. 
• Memorandum dotyczące współpracy w obszarze pamięci narodowej podpisał wicepremier, szef MKiDN Piotr Gliński oraz minister kultury i polityki informacyjnej Oleksandr Tkachenko. 
• Minister klimatu i środowiska Anna Moskwa podpisała memorandum intencyjne o współpracy w dziedzinie energii, a także w zakresie ochrony środowiska z szefami ukraińskich resortów energii oraz ochrony środowiska i zasobów naturalnych. 
• Szef MSWiA Mariusz Kamiński podpisał deklarację o współpracy służb granicznych z jego ukraińskim odpowiednikiem Denysem Monastyrskym. 
• Minister funduszy i polityki regionalnej Grzegorz Puda podpisał natomiast wspólną deklarację o współpracy pomiędzy jego resortem oraz ministerstwem rozwoju wspólnot i terytoriów Ukrainy, z szefem ministerstwa Oleksiym Chernyshovem. 
• Ponadto podpisano porozumienia pomiędzy KPRM a ministerstwem przemysłu strategicznego Ukrainy w sprawie powołania wspólnej polsko-ukraińskiej komisji stałej ds. współpracy polskich i ukraińskich podmiotów gospodarczych. 
• Zostaną przygotowane zalecenia dotyczące stworzenia wspólnego polsko-ukraińskiego przedsiębiorstwa produkującego broń i sprzęt wojskowy" - mówił premier Ukrainy.

Minister Puda podaje: "Krajowy Plan Odbudowy (KPO) zawiera 48 reform i 116 powiązanych z nimi kamieni milowych oraz 54 inwestycje i 166 wskaźników - mówi w rozmowie z „Gościem Niedzielnym” minister funduszy i polityki regionalnej Grzegorz Puda.". Co boli opozycję? "Nie ma kwestii wyboru składu KRS" [link]

[link] Cytat:

«Większość senacka podnosi jednak argument, że sędziowie Izby Dyscyplinarnej nie są sędziami. Powołuje się na jakieś orzeczenia sądów europejskich. Czy istnieje jakiekolwiek prawomocne orzeczenie, które potwierdzałoby tę tezę? Pytam, gdyż orzeczenia polskiego Trybunału Konstytucyjnego idą wbrew temu twierdzeniu.»

No, a nawet gdyby istniało takie absurdalne orzeczenie. Tak na przykład gdyby istniało orzeczenie jakiegoś niemieckiego sądu skazujące na śmierć każdego Polaka i całą jego rodzinę za udzielenie pomocy osobie pochodzenia żydowskiego. To czy należałoby rozważać możliwość uchwalenia ustawy skazującej każdego Polaka na śmierć za udzielanie pomocy Prezydentowi Ukrainy, który wcale nie kryje swojego żydowskiego pochodzenia? 

Czy istnienie jakiegoś absurdalnego wyroku uzasadnia wydawanie podobnie absurdalnego orzeczenia?
Już słowa nie mówiąc o uchwalaniu ustawy uzasadnionej takim wyrokiem.  

To po prostu jest zbrodniczy kretynizm, nawet w obliczu zwykłego pozytywizmu prawnego już nic nie mówiąc o "nauce czystego prawa" Hansa Kelsena. Coś takiego już nawet nie prowadzi do zbrodni, ponieważ już zbrodnią jest. Jest to «bolszewicki stan umysłu» uznającego za słuszne wszystko, co bolszewik uważa za właściwe. Bolszewik albo inny Standgericht.

«Mam Polskę w sercu» i martwię się o jej los. Dlaczego? Po prostu, próbowałem odnaleźć w Google coś o Konwencji PiS w Markach. I natknąłem się na dziwne zjawisko. Google wyświetliło mi mnóstwo wiadomości, około 2.200.000 od bardzo różnych portali i redakcji. Ot, dziesiątki a może setki informacji od NAJPRAWDOPODNIEJ zawodowych dziennikarzy: 

wiadomosci.wp.pl, wiadomosci.gazeta.pl, www.polsatnews.pl, wydarzenia.interia.pl, www.wprost.pl, www.polityka.pl, wyborcza.pl, natemat.pl, www.money.pl, www.prawo.pl, tvn24.pl, www.rp.pl, www.newsweek.pl, polskatimes.pl, www.tygodnik-rolniczy.pl, www.rmf24.pl, forsal.pl, businessinsider.com.pl... 

Wszystkie, dosłownie każda z nich była co najmniej nieżyczliwa, przeważnie wroga, wredna albo szydercza, każdy z tych komentarzy musiał zawierać jakąś insynuację, niesprawdzoną informację z wybraną z antypolskiego serwisu rosyjskiej propagandy. Nawet informacja pochodząca z rzekomej pisowskiej stacji musiała w choć tytule zawierać nutę szyderstwa: "Jarosław Kaczyński ogłosił „mobilizację” [link]. Na najłagodniejszą w swoim sceptycyzmie opinię natknąłem się w notatce "PiS szykuje obietnice wyborcze" w Business Insider. 

Ciekawe zjawisko, prawda?

W takim stanie rzeczy sondażowy stan poparcia dla rządu na poziomie nieco lepszym od 30% raczej budzi zdziwienie i jest poważną informacją o rzeczywiście ogromnym zrozumieniu polskiego interesu narodowego, o gigantycznym wręcz poparciu istoty polskiej racji stanu w polskiej opinii publicznej - mimo zbrodniczej, wręcz obrzydliwej zdrady polskich mediów. 

To już nie jest to żadna "zdrada klerków", to jest już dalszy etap tej samej degeneracji. Najpierw nastąpiła zdrada ideałów i wartości, o czym pisał w 1927 roku Julien Benda w "La Trahison des Clercs",  a teraz, po tak rozumianej rewolucji aksjologicznej, następuje już tylko wyprzedaż tego, co po tej zdradzie pozostało, czyli łajdaczenie się za pieniądze.
Obrzydliwa agentura i polityczna prostytucja.

Mówiąc prostym polskim językiem, ci którzy w pierwszym pokoleniu sprzedali rozum Stalinowi, teraz w kolejnym pokoleniu dają d... byle komu.