KORZENIE I STRUKTURY ANTYPOLSKIEJ AGENTURY

Odrębność tego zjawiska na tyle wzbudza moje zainteresowanie, że stało się przyczyną powstania zupełnie nowej, wolnej od wszelkiego ideologicznego kontekstu WSPÓŁCZESNEJ DEFINICJI KOMUNIZMU. 

Mam taki pogląd, że komunizm nie ma żadnego związku z żadną ideologią, komunizm po prostu posługuje się różnymi ideologiami w sposób czysto instrumentalny. 

Komunizm jest pasożytem żerującym na organizmach państwowych, posługującym się ideologią, terrorem i propagandą jako toksynami paraliżującymi opór atakowanych systemów.

Przypis: UPARTY - "PAD i Katalonia" [link]

[link]

Definicja pojęcia "KRYTYKA" - [link]

[link] Konstytucja z 2 kwietnia 1997 roku musi być usunięta i zastąpiona całkowicie nową, zbudowaną od podstaw. Piszę o tym od bardzo dawna, czasem nawet wydaje mi się, że od chwili jej uchwalenia. Chłodna analiza wszystkiego co jest w konstytucji z 1997 roku napisane prowadzi do wniosku, że niestety jest ona fundamentalnym źródłem dysfunkcjonalnej rzeczywistości, jest ostoją państwa teoretycznego.

Uważam, że nie jest możliwa jakakolwiek próba jej naprawienia, ani nie może być pożyteczna żadna jej nowelizacja. Aktualnie obowiązujące w Polsce źródło prawa nie jest konstytucją, jest prawniczym volapükiem klubu poszukiwaczy sprzeczności. Ten produkt, jako nienaprawialny powinien być w całości odesłany w zapomnienie.

Prawdziwa Konstytucja musi być w Polsce zbudowana całkowicie od nowa, dlatego wyzwaniem strategicznym dla polskiej polityki jest osiągnięcie konstytucyjnej większości parlamentarnej. Obowiązująca dzisiaj ustawa zasadnicza działa nie tylko poprzez zdegenerowanie prawa wyborczego ale utrwala potężny zbiór patologii ustrojowych. Tak jak to ładnie określił Unicorn - "Tu nie ma fundamentu - wszystko zgniło". Przykładów jest bardzo dużo. Są to fakty, argumenty i konkretne analizy, zbiór wystarczający, by stwierdzić, że

POLSCE POTRZEBNA JEST KONSTYTUCYJNA WIĘKSZOŚĆ PARLAMENTARNA ANTYKOMUNISTYCZNEJ OPOZYCJI 

(10 luty 2014)

I jeszcze jedna uwaga, tym razem już aktualna, wpisana dnia 22 października 2017 roku - konstytucja może być uchwalona tylko wtedy, gdy osiągniemy parlamentarną większość konstytucyjną - ale wymianie powinna podlegać jej całość, wszystko wypracowane od nowa. Powinniśmy mocno i zbiorowo zastanowić się nad zbudowaniem nowej konstrukcji ustrojowej, tak, aby nasza ustawa zasadnicza była Konstytucją dla Obywateli - nie dla władzy, ponieważ to Obywatele konstytuują odpowiedzialną władzę i to Obywatele ustanawiają prawa i odpowiedzialność władzy przed Obywatelami - a nie odwrotnie. 

W TYM SENSIE INICJATYWA KONSTYTUCYJNA PREZYDENTA ANDRZEJA DUDY JEST CAŁKOWICIE CHYBIONA, a alternatywa pomiędzy kanclerskim a prezydenckim modelem władzy wykonawczej jest konfliktem zastępczym, który pojawił się w wyniku aktywności opisanej w punkcie piątym tytułowego felietonu: 

5. Ogólne zadania dywersji i sabotażu przeciwko sprawności politycznej i prawnej Państwa Polskiego, których celem jest dezintegracja i wprowadzenie chaosu we wszystkich organach władzy państwowej i samorządowych w Rzeczypospolitej Polskiej.

Konkludując, władza wykonawcza jest jedna, powinna tworzyć całość, a problem podziału kompetencji pomiędzy jej segmentami po prostu powinien być jasno skonstruowany, tak aby władza wykonawcza mogła funkcjonować sprawnie. 

tak swoją drogą, Plebaniak w książce "36 forteli", pisze, że jakby dosłownie interpretować Clausewitza, że "wojna to jest tylko dyplomacja prowadzona innym środkami", to tak naprawdę istnieje pełne spektrum działań pomiędzy dyplomacją a wojną, w którym to spektrum jedno państwo może narzucać swoją wolę drugiemu (przynajmniej ja tak interpretuje poniższe słowa):

"Jeśli spojrzeć na to z dystansu, to Clausewitz odkrył (i przy tym uwzględnił w swej koncepcji) chińskie podejście. Bo słowa tego teoretyka to nic innego jak stwierdzenie, że granica między dyplomacją a otwartą wojną jest czysto umowna."

Chińskie podejście to oczywiście chińska sztuka wojowania polegająca na fortelach i unikaniu otwartej konfrontacji - Sun Tzu i takie tam...

Najczęściej wielkość i mocarstwowość jest konsekwencją umiejętności realizowania przez państwo własnych interesów. Ale czasami państwa poważne nie są duże, a mimo to potrafią egzekwować własną wolę poza swymi granicami, a nawet narzucać ją państwom dużym.

Jednym z ważniejszych kłopotów jest ustrojowa konstrukcja instytucji władzy wykonawczej. Jest to problem wynikający wprost Konstytucji z 1997 roku, która jest oczywistym reliktem bolszewickiej myśli politycznej. Komuniści wycofując się zaminowali teren, pozostawiając w prawie konstytucyjnym szereg pułapek, których celem była i jest degeneracja prawa państwowego, zgodnie ze znaną definicją współczesnego komunizmu, który "celowo realizuje plan zniszczenia systemów etycznych i społeczno-politycznych w państwach, aż do wrogiego przejęcia władzy politycznej, w stopniu umożliwiającym trwałą degenerację prawa państwowego, w sposób zapewniający tej grupie przejęcie kontroli nad gospodarką, w celu długotrwałej pasożytniczej eksploatacji jej zasobów materialnych i ludzkich, pod ochroną prawa państwowego i międzynarodowego". [link]

Dlatego w konstytucji kwietniowej z 1997 roku bolszewia podzieliła władzę wykonawczą na dwa autonomiczne organy, a ideą tego podziału była zasada dziel i rządź (divide et impera). Celem takiego podziału władzy wykonawczej był zamiar wywołania awantury czyli nieustannej "wojny na górze". Zauważmy, zgodnie z dobrze interpretowaną ideą trójpodziału władzy - mamy jedną władzę wykonawczą, w której następują naturalne podziały zadań i kompetencji.  Krzysztof Łapiński ma rację o tyle, że teraz konstytucja narzuca sztucznie wymuszony podział władzy wykonawczej na dwa autonomiczne organy władzy - i to jest złe. Nie jest to jedyny powód absolutnej konieczności zbudowania nowej konstytucji. Nie jest to jedyne źródło "trwałego degenerowania polskiego prawa państwowego".

Dlatego całkowita zmiana konstytucji jest koniecznością, jest wręcz warunkiem sukcesu naszego planu zbudowania w Polsce "państwa poważnego". "Państwa dzielą się na dwie grupy: na państwa poważne i pozostałe. Państwa poważne, to takie, które potrafią zdefiniować swoje interesy i nie odstępować od ich realizacji bez względu na warunki zewnętrzne i wewnętrzne. Państwa pozostałe tego nie potrafią". [link - 10 kwietnia 2009 roku] Jest to cytat z felietonu Stanisława Michalkiewicza, definiującego pojęcie państwa poważnego. Skorzystałem wtedy z tej definicji chcąc odnaleźć nasz cel. 

Naszym strategicznym celem jest budowa w Polsce państwa poważnego.

bardzo celny strzał...

ja to pojęcie "państwa poważnego" rozumiałem intuicyjnie na podstawie wykładów red. Michalkiewicza

typowa wypowiedź:
"No a Niemcy są państwem poważnym, więc jak na początku XXw wymyśliły sobie projekt Mitteleuropa, to dlaczego nie mieli do niego wrócić współcześnie, skoro są znów są sprzyjające okoliczności. Bo państwa poważne realizują swoje interesy..."

coś w ten deseń, cytuję z pamięci.

Więc ma Pan rację - kluczowa jest determinacja w realizowaniu swoich interesów, ale też ważna jest umiejętność w określaniu tego celu.

Natomiast oddzieliłbym Sun Tzu etc..., bo to są raczej metody jak osiągnąć cel, żeby się "nie spocić"; cel i metoda mogą się wydawać tożsame, bo w wielu przypadkach nie można osiągnąć celu nie stosując tych metod; tzn. wybieramy metodę sprytną, by ograniczyć wydatkowanie energii, ale często jest tak, że nas nie stać na wydatkowanie takiej ilości energii, jaka wymagana jest przez metodę "otwartą";

tak w ogóle to ważne jest też, by wiedzieć kiedy odpuścić i poczekać na lepsze okoliczności - to też jeden z chińskich forteli, ale to jest też kwintesencja NEPu czy hudny - żeby nie walić głową w mur;

co ciekawe - coryllus twierdzi, że Polska powinna mieć doktrynę i powinna to być doktryna misyjna (jeśli dobrze pamiętam, guglałem przed chwilą, ale nie znalazłem dobrego linka)

ciekawe jak się coryllusa zestawi z Michalkiewiczem w kwestii środków:

Michalkiewicz - "ciągłość państwa w monarchii zapewnia dynastia, ciągłość państwa w demokracji zapewniają służby"

coryllus - "władza może być albo święta albo tajna"

[link]

"Dla mnie postać prezesa Kaczyńskiego jest odpychająca i w tym, co mówi, nie widzę niczego specjalnie mądrego. Jego wizje „układu”, „sieci”, które głosił od wielu lat, są wymysłem, który się nie potwierdził. Natomiast to odbywa się w innej przestrzeni psychologicznej. Niektórzy powiadają, że Kaczyński przyciąga do siebie wszystkich niezadowolonych, sfrustrowanych, skrzywdzonych przez los. Jest ich liderem i zarazem uosobieniem." [link]

Podział pomiędzy Polską a totalną opozycją jest skutkiem agresji zewnętrznej, przynajmniej tak powinien być traktowany. Przedmiot konfliktu i rzekomy podział polskiego społeczeństwa jest zupełnie gdzie indziej, poza wszystkim, co jest dla Polaków ważne, poza wszystkimi naszymi ludzkimi wartościami. Ten podział nie dotyczy także jakiejkolwiek polskiej polityki, jest ponad wszelkimi naszymi wewnętrznymi podziałami.
Nie ma żadnej wojny polsko-polskiej. Jeśli są takie objawy, to są one skutkiem nawały ognia propagandowej dezinformacji.
Prawdziwy interes "totalnej opozycji" jest interesem najeźdźcy, a Polska ma być zdobyczą tego najazdu. Idzie więc o polską Niepodległość, bez względu na wszystko.

[link] - ANTYPOLSKIE GÓWNIARSTWO I RACJONALNE STRATEGIE

Mateusz Morawiecki, minister rozwoju i finansów w swoim przemówieniu podkreślał ogromne znaczenie celów społecznych, jakie stawiają przed sobą rządzący.
„Społeczeństwo w 89 r. nie umawiało się z państwem, że ma być dużo dla niewielu i niewiele dla wszystkich"

Program Platformy Obywatelskiej zaprezentowany 21 października („Samorządna Polska”) rzeczywiście różni się od poprzednich. I rzeczywiście mało w nim było jałowego pomstowania na Prawo i Sprawiedliwość. Tyle że ta w zamierzeniu optymistyczna wizja rozwoju Polski w rzeczywistości jest chyba najśmielszym w III RP programem demontażu, a wręcz likwidacji polskiego państwa. Czymś w rodzaju oddolnego rozbioru Polski. Piątego z kolei rozbioru (czwartym było rozgrabienie II RP przez Rzeszę Niemiecką i Związek Sowiecki w 1939 r.). Oczywiście ten demontaż jest ubrany w piękne słowa. Grzegorz Schetyna mówił: „Uważamy, że mieszkańcy poszczególnych regionów najlepiej znają swoje lokalne problemy i sami potrafią je rozwiązywać. Uważamy, że będą lepiej zarządzać swoimi małymi ojczyznami niż partyjni urzędnicy. Dlatego opowiadamy się za maksymalnym wzmocnieniem samorządów”. A wszystko dlatego, że „partia, która jest obecnie u władzy […] buduje państwo scentralizowane i etatystyczne, w którym najważniejsze decyzje zapadają w Warszawie”. Realizacja wizji PO i Grzegorza Schetyny sprawiłaby, że najważniejsze decyzje zapadałyby w Brukseli, Berlinie i Paryżu oraz w regionach-landach. A polskie państwo nie byłoby do niczego potrzebne, przynajmniej jednolite państwo polskie. Wystarczyłaby luźna federacja samorządów zorganizowanych regionalnie, czyli landyzacja Polski, ale bez silnej władzy centralnej, jaka jednak istnieje w ojczyźnie landów, czyli w Niemczech. Plan nie jest wcale nowy i nie jest przypadkiem, że przedstawił go akurat Schetyna, który zaproponował reszcie opozycji współpracę w przejęciu władzy, a dalekosiężnie w realizacji zaproponowanej w Łodzi wizji innej Polski. 

O ile to jeszcze będzie Polska.

[link]