Ukochana Matko Boża, Bolesna Królowo Polski, Maryjo,

Tyś nie tylko Królową, ale i Matką najczulszą.

Ucz nas kochać Boga i to wszystko, co Ojczyznę stanowi.

Dokonaj odrodzenia naszych dusz, broń nas i zachowaj od wszelkiego zła.

Tobie ufamy bezgranicznie.

Amen.

Tak... Módlmy się za nas i za Polskę...

Potężna Niebios Królowo i Pani Aniołów,
Ty, która otrzymałaś od Boga posłannictwo i władzę, by zetrzeć głowę szatana, prosimy Cię pokornie rozkaż Hufcom Anielskim, aby ścigały szatanów, stłumiły ich zuchwałość, a zwalczając ich wszędzie, strąciły do piekła.

Święci Aniołowie i Archaniołowie - brońcie nas i strzeżcie nas. Amen. 

***
Bóg zapłać... za wspólną modlitwę...
Pozdrawiam serdecznie... Szczęść Boże...

"Matka Mesjasza od chwili zwiastowania miała najszczególniejszy udział w tym królestwie, które stało się posłannictwem Jej Syna. Kiedy stała pod krzyżem, sercem przyjmowała na swoje skronie Jego cierniową koronę. Jak nikt inny, Ona, Matka, uczestniczyła w ofierze swojego Syna - w ofierze naszego Odkupienia. Uczestniczyła po macierzyńsku. I Chrystus ten macierzyński udział w Jego ofierze odkupieńczej potwierdził, oddając Maryi swego ucznia Jana za syna: "Oto syn Twój" - a w jego osobie oddając każdego człowieka, bo każdy jest objęty miłościwą mocą Odkupienia. Tak więc owo królowanie Maryi, któremu dajemy wyraz, wkładając aktem liturgicznym koronę na Jej skronie, ma swój decydujący początek w zjednoczeniu Matki z krzyżem i śmiercią Syna.

Zjednoczona z Nim w wyniszczeniu, zostaje również zjednoczona w uwielbieniu, które objawia się naprzód przez zmartwychwstanie. Wiemy, że Bogurodzica uczestniczy w zmartwychwstaniu Chrystusa przez swoje wniebowzięcie. Wniebowzięta, uczestniczy też w owym panowaniu, o jakim usłyszała w chwili zwiastowania: "Jego panowaniu nie będzie końca". Uczestniczy na prawach Matki - i uczestniczy po macierzyńsku.
Kiedy wkładamy koronę na skronie Matki Chrystusa w koronowanym obrazie, pragniemy wyrazić wiarę w to przedziwne uczestnictwo Maryi w królowaniu Jej Syna.

4. Jego królestwo - i Jej królowanie - nie jest z tego świata. A jednak zakorzeniło się w dziejach człowieka, w dziejach całego rodzaju ludzkiego - naprzód przez to, że Syn Boży, współistotny Ojcu, stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego w łonie Maryi. Ostatecznie zaś owo królestwo zakorzeniło się w dziejach ludzkości przez krzyż, przy którym trwała Bogarodzica jako Socia Redemptoris. I w tym zakorzenieniu owo królestwo trwa. Trwa na ziemi ..."
http://angelus.pl/index.php/matka-boza/406-krolowanie-maryi-jan-pawel-ii

Prosimy raz jeszcze: Ukochana Matko Boża, Bolesna Królowo Polski, Maryjo,

Tyś nie tylko Królową, ale i Matką najczulszą.

Ucz nas kochać Boga i to wszystko, co Ojczyznę stanowi.

Dokonaj odrodzenia naszych dusz, broń nas i zachowaj od wszelkiego zła.

Tobie ufamy bezgranicznie. Amen.

opiekuj się nami

Dziękuję i Tobie... serdeczne Bóg zapłać...
Pozwolę sobie powtórzyć fragment z homilii św. Jana Pawła II, którą przytoczyłaś:

"...Kiedy wkładamy koronę na skronie Matki Chrystusa w koronowanym obrazie, pragniemy wyrazić wiarę w to przedziwne uczestnictwo Maryi w królowaniu Jej Syna.

4. Jego królestwo - i Jej królowanie - nie jest z tego świata. A jednak zakorzeniło się w dziejach człowieka, w dziejach całego rodzaju ludzkiego - naprzód przez to, że Syn Boży, współistotny Ojcu, stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego w łonie Maryi. Ostatecznie zaś owo królestwo zakorzeniło się w dziejach ludzkości przez krzyż, przy którym trwała Bogarodzica jako Socia Redemptoris. I w tym zakorzenieniu owo królestwo trwa. Trwa na ziemi ..."

Prośmy pokornie o to... aby z Bożą Pomocą... i za wstawiennictwem Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski...
Niech te słowa św. Jana Pawła II do serc ludzkich trafią...
Aby Naród Polski... aby Polska uznała
SPOŁECZNE PANOWANIE
Jezusa Chrystusa Króla...

Matka Boża Bolesna Królowa Polski, Maryja...
Czyż nadal nie cierpi Jej Serce Niepokalane
Także z tego powodu, że Jej Syn Umiłowany
Jako Król Polski, jest... ODRZUCANY...?

Módlmy się... módlmy się nieustannie...
O przyjęcie Łaski Intronizacji,
Którą... Jezus Chrystus...
SAM OBJAWIŁ... dziesiątki lat temu sł. Rozalii...
Pan Jezus powiedział do S.B. Rozalii:

...wy się o to módlcie, a Ja sam tego dokonam...

Prośmy:

Ukochana Matko Boża, Bolesna Królowo Polski, Maryjo,
Tyś nie tylko Królową, ale i Matką najczulszą.
Ucz nas kochać Boga i to wszystko, co Ojczyznę stanowi.
Dokonaj odrodzenia naszych dusz, broń nas i zachowaj od wszelkiego zła.
Tobie ufamy bezgranicznie. Amen.

***
Kochać Boga... to wypełniać Jego Wolę...
Tak... jak Najświętsza Maryja Panna wypełniała...
Jej słowa wypowiedziane w Kanie:
"Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie mój Syn..."
Są na wszystkie wieki wieków aktualne...

Módlmy się... o wypełnianie Woli Bożej...
i Woli Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski...
Módlmy się... abyśmy odchodzili od grzechu, nie ulegali pokusom szatana.
Pan Jezus  powiedział do sł. Rozalii:

...To uznanie ma być potwierdzone porzuceniem grzechów, a całkowitym zwrotem do Boga...

Prośmy o pomoc Matkę Bożą...
Módlmy się... także tą modlitwą, którą Matka Boża w jednym z Objawień nam przekazała:

Potężna Niebios Królowo i Pani Aniołów,
Ty, która otrzymałaś od Boga posłannictwo i władzę, by zetrzeć głowę szatana, prosimy Cię pokornie rozkaż Hufcom Anielskim, aby ścigały szatanów, stłumiły ich zuchwałość, a zwalczając ich wszędzie, strąciły do piekła.

Święci Aniołowie i Archaniołowie - brońcie nas i strzeżcie nas. Amen.

***
Jeszcze...:
Ostatnie Orędzia Matki Bożej - ks. S. Gobbi

oraz:
CHRYSTUS I MARYJA CHCĄ KRÓLOWAĆ W POLSCE RAZEM - Ks. Małkowski

***
Pozdrawiam serdecznie... Szczęść Boże...

Módlmy się...

Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona.
O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza.
Z Synem Swoim nas pojednaj, Synowi Swojemu nas polecaj, Swojemu Synowi nas oddawaj.Amen.

SUB TUUM PRAESIDIUM
Sub tuum praesidium confugimus, sancta Dei Genitrix, nostras deprecationes ne despicias in necessitatibus nostris, sed a periculis cunctis libera nos semper,
Virgo gloriosa et benedicta, Domina nostra, Mediatrix nostra, Advocata nostra, Consolatrix nostra.
Tuo Filio nos reconcilia, tuo Filio nos commenda, tuo Filio nos repraesenta.
Amen.

***
Pozdrawiam serdecznie... Szczęść Boże...

Szczęść Boże Blogmedio24.pl

Święto Maryi Królowej zostało wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa XII Encykliką AD CAELI REGINAM wydaną 11 października 1954 roku, w setną rocznicę ogłoszenia Dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi. „Po długiej tedy i dojrzałej rozwadze, mając to mocne przeświadczenie, ze wielkie korzyści wynikają dla Kościoła, gdy ta niezbicie dowiedziona prawda zajaśnieje wszystkim widocznie, niby pochodnia promienna, zatknięta na świeczniku — mocą apostolskiej Naszej władzy ustanawiamy święto Królowej Maryi, które ma być obchodzone w całym świecie w dniu 31 maja. Nakazujemy również, aby tegoż dnia ponawiano poświęcenie się rodzaju ludzkiego Nieskalanemu Sercu Panny Maryi. W Nim bowiem leży nadzieja nadejścia lepszego wieku; triumfu wiary i chrześcijańskiego pokoju” — napisał w encyklice papież Pius XII.

Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny

Do najdawniejszych i najbardziej popularnych modlitw Kościoła należą Pod Twoją obronę (Sub Tuum præsidium) i Witaj, Królowo (Salve Regina) oraz Litania Loretańska, gdzie ostatnie wezwania wychwalają Matkę Bożą jako Królową. Tytuł Królowa podkreśla stan Maryi w czasach ostatecznych jako Tej, która zasiada obok Swego Syna, Króla chwały. W ten sposób wypełniły się słowa Magnificat: „Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. Godność Jej Boskiego Macierzyństwa wynosi Ją ponad wszystkie stworzenia, czyni Ją Królową Aniołów i wszystkich Świętych, Królową nieba i ziemi.

Za: militia-immaculatae.org

       Ukoronowanie Maryi na Królowę nieba i ziemi wspominamy w piątej tajemnicy chwalebnej Różańca św.
       Kościół święty wyraźnie Najświętszej Pannie przyznaje tytuł królewski, kiedy do   Niej stosuje słowa Psalmisty już znane: „Stanęła Królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, otoczona rozmaitością”. A w litanii loretańskiej ileż razy powtarzamy z upoważnienia tegoż Kościoła, nieomylnej nauczycielki i matki ten piękny tytuł. „Masz berło w ręce, znać, żeś monarchini”, mówimy w pieśni naszej do Maryi (Ciebie na wieki wychwalać będziemy).
       Jeden z największych Ojców Kościoła wschodniego, św. Atanazy, powiada, że Królem jest, który się z Przenajświętszej Dziewicy narodził, a przeto i Matka Jego za Królowę i Panią koniecznie uznaną i poczytaną być musi. A św. Bernardyn, wielki czciciel Bogarodzicy, widzi z weselem, jak Maryja odbiera z rąk Bożych berło nad całym światem i wszystkim stworzeniem w chwili, kiedy rzekła: „Niech mi się stanie według słowa twego”, w chwili wcielenia Syna Bożego.

       A kiedyż Trójca Święta ukoronowała uroczyście Maryję? Odkąd ta Pani nasza objęła osobliwsze rządy i troskę o świat cały? Stało się to z chwilą Jej błogosławionego Wniebowzięcia. Jak daleko sięga władza Jezusa Chrystusa, tak również daleko i szeroko rozciąga się królestwo Maryi. Wszystkie stworzenia podlegają tej najłaskawszej Pani. Maryja włada wszystkim narodom: Jej dobrowolnie królowie ziemscy składali w ofierze swe korony i berła, a tym samym władzę nad wszystkimi ludami sobie poddanymi. W Polsce uczynił to uroczyście Jan Kazimierz w 1656 roku, kiedy za łaską Maryi wrócił z tułactwa po oswobodzeniu cudownym Jasnej Góry. To samo uczynił św. Szczepan, król węgierski; on państwo swe złożył u stóp Maryi. Na łożu śmierci błagał ten święty monarcha o Jej opiekę. Anglicy także uważali się dawniej za lud Maryi, a ich królowie: Alfred Wielki, Edward I, Edward II, Edward III, mieli gorące nabożeństwo do Niej. Niemcy ku czci Maryi budowali okazałe katedry. Pobożny cesarz Ferdynand III kazał wznieść na jednym z placów Wiednia posąg Niepokalanej Dziewicy i po nabożeństwie, klęknąwszy u stóp Niepokalanej, ofiarował Jej siebie, swą rodzinę i ludy poddane jako Pani i Królowej w roku 1629. Hiszpania Maryi Pannie zawdzięczała wybicie się na wolność po długich i krwawych zapasach spod jarzma półksiężyca.

       Podobnie Portugalia za króla Alfonsa I († 1185) oddała się Maryi, a Francja za Ludwika XIII to uczyniła, kiedy ten monarcha za łaską Maryi cudownie wyzdrowiał w dzień Wniebowzięcia.
       A chociaż Maryja ma tyle narodów poddanych, tak włada nimi, jak gdyby jeden tylko podlegał Jej berłu. Włada tak, jak gdyby te wszystkie ludy, korzące się przed Nią, były tylko jednym człowiekiem, jak gdyby troskała się nie o całe miliony, ale o jednego tylko człowieka. O każdym poddanym wie, każdego zna potrzeby, na każdego patrzy, każdemu z gotowością niesie pomoc.

       Maryja jest najlepszą Królową. „Prawo łaskawości na języku Jej”, że do Niej zastosujemy słowa Pisma św. Święty Bernard zastanawia się nad tym i woła z weselem: „O Maryjo, Tyś Królową miłosierdzia! A któż stanowi Twe Królestwo, jeśli nie ci, którzy miłosierdzia potrzebują? Są to grzesznicy! A ponieważ ze wszystkich grzeszników jam najnędzniejszy, więc pomiędzy Twymi poddanymi mnie się pierwsze należy miejsce i o mnie większe niż o innych musisz mieć staranie”.

       Serce Maryi jest litościwsze od serc wszystkich ludzi razem wziętych. Ta Królowa żadnej nie odrzuci prośby godziwej, a ma potęgę, ma skarby i bogactwa nieprzebrane, z których czerpie bez obawy, by kiedyś zabrakło. Maryja, Królowa nieba i ziemi, bogata bogactwem Bożym. Wszechmoc Jezusa Chrystusa jest miarą Jej władzy. „Potędze Twej, Maryjo, nic się oprzeć nie może. Stwórca uczynił Cię swą Matką i Twą chwałę za własną poczytuje, Syn Twój każdą prośbę Twą spełnia” — mówi św. Grzegorz z Nikomedii.

       Maryja jest Królową najlitościwszą i najpotężniejszą. Zwycięża też wszelkich nieprzyjaciół naszych: piekło drży przed Nią, na Jej wezwanie cichną w nas bałwany namiętności, ponęty świata milkną i z najtrudniejszej walki wychodzimy zwycięsko.
Królowa darów udziela, jak Saba, nie idzie z próżnymi rękami. Przez ręce Maryi wszystkie łaski Boże spływają na ludzkość.

       Szczęśliwszy stokroć naród, który uznaje panowanie Maryi Panny nad sobą! Niestety, dziś całe ludy, nie mówiąc już o jednostkach, wyłamują się spod władzy Jezusa Chrystusa, Jego przykazań, a zarazem spod władzy królewskiej Maryi! Nie chcą być Jej dziedzictwem, ale przez to, zaślepieńcy, gotują na siebie straszne jarzmo tyranii i niewoli. Jednostki i całe narody chcą zerwać z Ojcem niebieskim i z dala od Niego użyć wolności, swobody na wzór syna marnotrawnego. Niech idą, niech szukają poza Kościołem szczęścia, znajdą tylko upodlenie, ubóstwo, nędzę i hańbę!

       My zaś uznajemy, że Bóg jest Panem naszym, a Maryja naszą Królową. Jako okryci ranami nędzarze, obszarpani stajemy przed Tobą, Prześwietna Królowo. Z wysokości wspaniałego tronu spuść wzrok Swój ku nam i wspomagaj nas nędzarzy. Zasług nie mamy, tylko nędze i biedy. Ponieważ z woli Bożej jesteś Panią, i Królową świata, bądź i naszą także. Twej służbie wyłącznie poświęcić się chcemy, rządź nami dowolnie. Jak niegdyś wdzięczna Estera stanęła przed królem i mówiła: „Jeślim znalazła łaskę w oczach twoich, o królu... daj mi naród mój, za którym się wstawiam” — tak, Ty o Maryjo, wstawiaj się za nami do Syna swego, wypraszaj potrzebne łaski i zbawienie wieczne. Ty możesz więcej, niż Estera u Aswerusa, Ty możesz wszystko, co się nie sprzeciwia mądrości i dobroci Bożej.

Za: militia-immaculatae.org

=> [LINK] Prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny - Ks. Karol Stehlin FSSPX

https://actualia.blog/2021/05/31/na-swieto-najswietszej-maryi-panny-krolowej/