oczywiście nie zostawi sprawy na takim etapie, ponieważ działanie prokurator prowadzącej i Prokuratury Okręgowej stoi w sprzeczności z faktami i jest pogwałceniem naszych praw konstytucyjnych . Zebrany materiał dowody pod linkiem nie zostawia nawet promila wątpliwości co do zamiarów pozwanego.

zachowanie sprawcy nie nosiło znamion obrazy przedmiotu czci religijnej.

Tylko pierwsze zgłoszenie z 19 czerwca 2012 r., dalej pod linkiem są kolejne materiały.

"Nie dość, żę znieważono krzyż, to sprawca dopuszcza się publicznego lżenia wiernych za pośrednictwem ogólnopolskich mediów, obrażając nasze uczucia religijne i stwarzają nam poczucie dyskomfortu psychicznego związanego z odczuwaniem braku szacunku dla naszej wiary i krzyża.

"W kraju demokratycznym prawo powinno być przestrzegane, a Kościół w imię Boga zrobił szopkę z tego krzyża, pośmiewisko - mówił Obara. Zapewnił też, że jeżeli ktoś będzie chciał się pomodlić, to może to zrobić, ale przed płotem, bo na swoją posesję nie wpuści."

W artykule Gazety Wyborczej z dnia 16.06.2012 r. Marcina Kobiałka

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114883,11947478,Nielegalny_krzy...

oraz opiniotwórczej ogólnopolskiej stacji TVN24, materiał z dnia 18.06.2012 r. http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/trzy-lata-wojny-o-krzyz-przygar...

zawarte są informacje, które jednoznacznie wskazują na wyczerpanie wszystkich znamion czynu przestępczego z Art. 284 k.k. i Art. 196. k.k. przez Czesława Obarę.

Krzyż zniknął w nocy z piątku na sobotę. Policja poinformowała o tym parafię Opatrzności Bożej w Stalowej Woli. Lokalni dziennikarze dotarli do mężczyzny, który wykopał krzyż i przewiózł go do pobliskiego Zaklikowa na swoją prywatną posesję.

Obara wmurował krzyż pod swoim domem w innej gminie - około 15 km od Stalowej Woli.
Ze zdjęć zamieszczonych na portalu Gazety Wyborczej jak również z wypowiedzi sprawcy profanacji, traktuje przedmiot kultu religijnego jako trofeum i złożył oświadczenie na policji, że krzyż ukradł i nie zamierza go oddać. Krzyż stał się tu przedmiotem zabawy, a Obara traktuje go przedmiotowo , profanując i obrażając uczucia religijne wiernych.

''podkreślał, że od "małego dziecka jest niewierzący", a wykopując krzyż, chciał "dać przykład", jak powinno się postępować w takich przypadkach. Zapowiedział, że krzyża kościołowi nie odda, a jak ktoś z duchownych pojawi się na jego posesji, to może stanąć co najwyżej przy płocie."

"Może strona kościelna będzie mi stwarzać problemy. Ale powinna dać mi spokój, by konflikt załagodzić. Co się stało, to się stało. Napisałem do ks. Warchoła [proboszcza parafii - red.], że nie można historii zatrzymać. Może on sobie zegarek zatrzymać - odpowiadał Obara."

Na mocy orzecznictwa SN art. 284 k.k. sprawca musi władać rzeczą jak właściciel, ma cały czas przestępstwu towarzyszyć zamiar zatrzymania cudzej rzeczy. Elementy świadczące o zamiarze sprawcy (wynikające z orzecznictwa SN) to:

- odmowa zwrotu rzeczy właścicielowi
- zwłoka w zwrocie rzeczy

Elementy te wystarczą by kwalifikować czyn z art. 284 k.k., wystarczy wykazanie, że zachowanie sprawcy jednoznacznie wskazuje na zamiar przywłaszczenia, wykazanie uzewnętrznienia zamiaru sprawcy, czego sam dokonuje w oświadczeniach udzielanych mediom i wyjaśnieniach składanych policji, jak przede wszystkim przez fakt wmurowania krzyża na swojej prywatnej posejsji.

Art. 196. Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z 7 czerwca 1994 r. (K 17/93, OTK 1994, cz. I, poz. 11, s. 90) ochrona wolności sumienia i wyznania wyraża się również w zakazie
naruszania uczuć religijnych, jak wprost twierdzi Trybunał, "uczucia religijne, ze względu na ich charakter, podlegają szczególnej ochronie prawa. Bezpośrednio powiązane są bowiem z wolnością sumienia i wyznania, stanowiącą wartość konstytucyjną". Z przytoczonego fragmentu orzeczenia wynika wyraźnie, że uczucia religijne podlegają prawnej ochronie, która ma szczególny charakter. Oznacza to, że organy wymiaru sprawiedliwości powinny dołożyć wszelkich starań, aby przeciwdziałać zamachom na nie, gdyż dotyczą podstawowych praw człowieka.

Opierając się na opiniach prawnych odnośnie stosowania art.196 k.k. :

a) Bezpośrednim przedmiotem ochrony jest tu wolność poszczególnych osób od wszelkich zachowań, które obrażając ich uczucia religijne stwarzają im poczucie dyskomfortu psychicznego związanego z odczuwaniem braku szacunku dla ich konfesji.
b) Przedmiotem czci religijnej może być np. symbol danej wiary (Krzyż, Gwiazda Dawida, Półksiężyc), materialne odzwierciedlenie bóstwa (posągi, wizerunki), przedmioty służące do liturgii (szaty rytualne, hostia itp.). Nie są nimi natomiast osoby duchowne.
c) Przestępstwo ma charakter materialny i dla jego bytu niezbędne jest spowodowanie skutku w postaci obrazy uczuć co najmniej dwóch osób.
d) Znieważenie nastąpić musi publicznie, tj. w takim miejscu lub w takich warunkach, gdzie postrzeżone jest lub być może przez bliżej nieokreśloną liczbę osób.
e) Przestępstwo ma charakter umyślny. W doktrynie polskiej dominuje pogląd, iż można je popełnić zarówno w postaci zamiaru bezpośredniego jak i ewentualnego (tj. także i wtedy, gdy godzi się jedynie z tym, iż swych zachowaniem znieważy określone w przepisie miejsca lub przedmioty obrażając tym uczucia religijne innych osób)
f) Zawsze trzeba odróżnić działania prowokacyjne, obrażające uczucia od korzystania z wolności sumienia przez publiczną prezentację odmiennych poglądów. O obrazie uczuć można więc mówić tylko wtedy, gdy zachowanie sprawcy wykroczy poza przyjęte ramy merytorycznej analizy czy krytyki i stanie się narzędziem sprawiania przykrości innym.
g) Zniewaga nie musi mieć formy słownej. Wyrazi ją też rysunek, parodia lub gesty, które kojarzone z przedmiotem kultu, są uwłaczające
h) W art. 196 k.k. należy przyjąć, że przestępstwo zostanie popełnione, gdy sprawca chce jego dokonania, ale i wtedy, gdy przewiduje możliwość skutku przestępnego i na to się godzi.

Cytowane przez media ogólnopolskie wypowiedzi sprawcy dowodzą, że przestępstwo obrazy naszych uczuć religijnych zostało dokonane przez niego w sposób zamierzony i publiczny.

Art. 278 kk. musi być także widziany w powiązaniu z art. 294 kk., który stanowi:

§ 1. „Kto dopuszcza się przestępstwa określonego w art. 278 § 1 lub 2, art. 284 § 1 lub 2, art. 285 § 1, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 288 § 1 lub 3, lub w art. 291 § 1, w stosunku do mienia znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.”
§ 2. „Tej samej karze podlega sprawca, który dopuszcza się przestępstwa wymienionego w § 1 w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury.”

Przyznam, że czekałam na odpowiedź z Prokuratury w TEJ sprawie...

Dziękuję, że ...Stowarzyszenie Blogmedia24.pl nie zostawi sprawy na takim etapie, ponieważ działanie prokurator prowadzącej i Prokuratury Okręgowej stoi w sprzeczności z faktami i jest pogwałceniem naszych praw konstytucyjnych ...
***

Wyrazy szacunku

W Polsce wymiar sprawiedliwości interpretuje przypadki agresji w stosunku do symboliki chrześcijańskiej z tolerancją, a nawet pewnym, swego rodzaju przyzwoleniem. Słowami wytrychami jest „niska społeczna szkodliwość czynu” albo „ekspresja artystyczna”.

Konstytucja w swojej preambule chroni ten system wartości, łącznie z jego symboliką obejmującą: świątynie, cmentarze, ołtarze, hostie, krucyfiksy czy Biblię. Zaskakujące, że sąd orzekając o agresji wobec chrześcijańskiej symboliki pomija całkowicie ten konstytucyjny aspekt, odwołując się do tzw. „ekspresji artystycznej”, która jest przecież wtórna do zasad konstytucyjnych.

Dlaczego tak jest? Środowisko sędziowskie nie jest ukształtowane na bazie wartości katolickich czy chrześcijańskiej tożsamości, tylko na postawie wzorców internacjonalnych (dawniej komunistycznych obecnie „europejskich”). W tym środowisku nie było lustracji i dekomunizacji. Czego my od nich oczekujemy? Oni są mentalnie z drugiej połowy lat 40 wyrażonej ówczesną dewizą środowiska: „My sędziowie nie od Boga”. Gdy profanuje się w obrzydliwy sposób swastykami żydowskie groby, to jest furia określonych środowisk i wyroki skazujące, jeśli profanuje się symbolikę chrześcijańską, to jest przyzwolenie tych środowisk. Według nich chrześcijaństwo, to bydło, które utrudnia cywilizacyjny skok Polski, bo nie chce aborcji, eutanazji czy małżeństw homoseksualnych.

Toczy się wojna cywilizacyjna. Jeśli będzie można lżyć bezkarnie chrześcijaństwo, to nastąpi dalsza relatywizacja postaw w stosunku do jego chrześcijańskich symboli, zasad czy też etyki. A obecny wymiar sprawiedliwości jest do tego niestety bardzo dobrym narzędziem. Procesy historyczne wytworzyły w Polsce dość hermetyczne korporacje sędziów i prokuratorów, którym chrześcijaństwo jest w zasadzie obce. Traktowane jako zewnętrzna, równoważna innym postawa filozoficzna. Świadomość tej sytuacji w wymiarze sprawiedliwości wpływa na „odwagę” tych, którzy coraz silniej głoszą, iż chrześcijaństwo jest wręcz źródłem zła! A stąd już tylko krok do stwierdzenia, iż ewangelizacja to szerzenie zła!

http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/kiedy_ewangelizacja_zostanie_uzna...

Ścinanie krzyży - liberalizm czy bolszewizm?

Szkoda, że Zachód - któremu w minionej epoce również
wstrzyknięto potężną dawkę trucizny - nie widzi, że barbarzyństwo -
które uważa za echo własnej, liberalnej ideologii - ma zupełnie inne,
leninowskie źródła - pisze Jacek Karnowski.

Zarzuty publicznego propagowania faszyzmu lub nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych lub wyznaniowych postawiła policja pięciu osobom, podejrzanym o zakłócanie Marszu Jedności w Białymstoku
Marsz Jedności zorganizowano we wrześniu 2011 roku, w proteście przeciwko serii incydentów o charakterze nacjonalistycznym. Chodziło wówczas m.in. o zniszczenie polsko-litewskich tablic w gminie Puńsk, antyżydowskie napisy i zniszczenie pomnika upamiętniającego mord Żydów w Jedwabnem. Sprawców tych incydentów dotąd nie udało się ustalić. W marszu wzięło udział ok. 130 osób: władze miasta, politycy, mieszkańcy miasta, działacze organizacji pozarządowych przedstawiciele mniejszości narodowych. Został on jednak zakłócony przez kilkudziesięcioosobową grupę młodych mężczyzn. Szli oni obok uczestników marszu i wznosili okrzyki, np. "Jedna Polska narodowa", "Naszą bronią nacjonalizm", "Precz z komuną", "Nie przepraszam za Jedwabne", "Polska cała tylko biała". Policja nie interweniowała, nikogo na miejscu nie zatrzymano.

Policja bardzo długo zbierała dowody w dochodzeniu dotyczącym zakłócania legalnie zorganizowanej demonstracji. Przed wakacjami skierowała do sądu wnioski o ukaranie 35 osób, także za demonstracyjne okazywanie w miejscu publicznym lekceważenia narodowi polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej konstytucyjnym organom. Kilka dni temu sąd orzekł wobec części z nich grzywny po 600 zł, zaś wobec pozostałych obowiązek 40 godz. prac społecznych. Wyroki nie są jeszcze prawomocne. Sprawa kilku innych była prowadzona oddzielnie. Jak poinformował we wtorek rzecznik podlaskiej policji Andrzej Baranowski, pięciu osobom postawiono zarzuty związane z propagowaniem treści faszystowskich i nawoływaniem do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych czy wyznaniowych. Postępowanie prowadzone jest pod nadzorem Prokuratury Okręgowej w Białymstoku, szczegółów ani policja, ani prokuratura nie podają. Jak powiedział Baranowski, zmierza ono ku końcowi.

http://bialystok.gazeta.pl/bialystok/1,35235,12377492,Propagowali_faszyz...

Dwa krzyże dla ofiar kolejowej katastrofy