Zbigniew Łabędzki – do Maryli i Franka.

Pod tym artykułem pojawiła się dyskusja, która prawie bezpośrednio odnosi się do tematu poruszonego przez Pana Zbigniewa Łabędzkiego. Nie bardzo wiem, jak będzie lepiej. - Czy poprzestać na zamieszczeniu linku: http://blogmedia24.pl/node/13278 zapraszając do tej dyskusji, czy jeszcze napisać coś więcej.

Niedawno wymyśliłem słowo "BOLSZEWIZATOR", wiążące w pojęciową całość problem, "który mamy na myśli". BOLSZEWIZATOR jest słowem na tyle młodym, że nawet google identyfikuje je jednoznacznie, pokazując tylko te konteksty, które rzeczywiście ułatwiają wyobrażenie sobie jego znaczenia. Zapraszam do wpisania hasła "BOLSZEWIZATOR" w google i klik, ewentualnie enter

BOLSZEWIZATOR jest rodzajem toksyny intelektualnej, jest ponurym dziedzictwem komunizmu tkwiacym w naszych umysłach. Chcąc pozbyć się komunizmu, musimy zacząć od siebie, musimy zneutralizować i usunąć komunistyczną truciznę zatruwającą nasze umysły. Musimy zniszczyć tykającą w naszych umysłach grozę, która jak makabryczny sekator tnie i kawałkuje nasze inicjatywy, paraliżuje zorganizowane działania. Musimy znaleźć w sobie siłę, która usunie ten sekator, tak by na miejsce bolszewizatora mógł pojawić się kolimator

Zastanawiam się nad sprawą. Mówiąc szczerze potwierdza mi to, co gdzieś, po wielokroć napisałem. Ludzie nie potrafią normalnie ze sobą rozmawiać. To jest paskudne dziedzictwo komuny. Nikt ludzi nie uczy ani rozmowy ani dyskusji. Łatwiej o szkołę tańca, od szkoły rozmowy - mimo że ludzie częściej rozmawiają niż tańczą.

Nie trzymają się wątku. Nadinterpretują. Są nadwrażliwi na swoim punkcie. Są zbyt dosłowni, nie tolerują różnic interpretacyjnych. Nie odróżniają dyskusji od polemiki [Barres] Stosują zasadę domniemania złej woli, to jest najprzykrzejszy i najbardziej postkomunistyczny nawyk. Przedwcześnie wyciągają wnioski. Notorycznie stosują intuicyjne dowody idem per idem. Mylą argumenty ad rem z argumentami ad personam. Nie akceptują różnicy pomiędzy hipotezą, a twierdzeniem, Nie dostrzegają wariantów, nie akceptują relacji pomiędzy wariantami. Nie rozróżniają odrębnych przedmiotów dyskusji. Nie trzymają się przedmiotu dyskusji, gubiąc się w dygresjach. Nie rozróżniają takich pojęć jak definicja, założenie, teza, hipoteza, twierdzenie, dowód. Nie znają procedur skutecznego dowodzenia twierdzeń. Nie wiedzą że hipotezy można testować. Nie znają zasad kultury rozmowy. Nie odróżniają inwektywy od insynuacji, a także grubiaństwa od żartu, oraz persyflażu od paradoksu, a tych z kolei od oksymoronu lub absurdu.

Ktoś pomieszał ludziom języki i dlatego budowa wieży Babel nie doszła do skutku. Ten sam ktoś nie uczy ludzi zwykłej umiejętności posługiwania się własnym umysłem. Co raz mniej ludzi potrafi to robić. Co raz mniej ludzi umie sprawnie myśleć i wyciągać wnioski. Co raz więcej ludzi jest przekonanych, że już nie ma potrzeby uczyć się czegokolwiek.

Światopogląd prawicowy nie wierzy w równość. Siłę i energię życiową upatruje w zróżnicowaniu. Energia społeczna prawicy bierze się z wielości i różnorodności poglądów. Do takiego niełatwego zadania konieczna jest umiejętność rozwiązywania konfliktów i wykorzystywania różnic. To jest prawdziwe źródło wolności. Bóg dał ludziom prawo wolnego wyboru i niech tak pozostanie. Tak jest. W światopoglądzie prawicowym konflikt nie jest złem. Jest po prostu samą rzeczywistością, jest jej stanem, który skłania nas do nieustannej pracy. A największym konfliktem naszej cywilizacji jest dramat miłości, której energia bierze się z różnicy.

Do sprawnego funkcjonowania prawicowej cywilizacji potrzebne jest więc ludziom wykształcenie i kultura dające im umiejętność porozumiewania się w ciągłym poszukiwaniu nowych rozwiązań i drogi w przyszłość - w takiej rzeczywistości jaka ona jest.

Światopogląd lewicowy walczy o równość. Słyszymy nieustannie hasła walki z wszelkimi możliwymi nierównościami. Parady równości to manifestacje i cześć oddawana nowej ideologii. Lewica walczy z nierównością i konfliktami, które uznaje za zło. Fizycy wiedzą, że życie i ruch jest tam, gdzie jest różnica potencjałów, ona jest źródłem energii. Gdy ta różnica znika, gaśnie światło, przestają się obracać silniki, nie działają pralki i telewizory. Zjawisko termicznej śmierci kosmosu polega na wyrównaniu się wszystkich różnic świata. Dlatego cywilizacja równości jest cywilizacją śmierci. Tak jest, ponieważ walka o równość musi polegać na dyskryminacji nierówności. Dlatego w cywilizacji lewicowej nikt nie musi umieć rozwiązywać żadnych konfliktów ani nikt nie musi porozumiewać się z nikim. Wszyscy muszą być równi, a ich poglądy muszą być takie same. W ten sposób znika wolność. Znika wolność wyboru. A tam gdzie staje się wolność natychmiast pojawia się towarzysz zakaz. A jego żołnierzem jest legion o wielu policyjnych twarzach.

"... Potem przez pięć wieków była to polskość epoki jagiellońskiej: pozwoliła ona na utworzenie Rzeczypospolitej wielu narodów, wielu kultur, wielu religii. Wszyscy Polacy nosili w sobie tę religijną i narodową różnorodność. (...) A więc polskość to w gruncie rzeczy wielość i pluralizm, a nie ciasnota i zamknięcie. Wydaje się jednak, że ten „jagielloński” wymiar polskości, o którym wspomniałem, przestał być, niestety, w naszych czasach czymś oczywistym" PAMIĘĆ i TOŻSAMOŚĆ. Rozdział 15. Naród i kultura.