[Grodno, przed kwietniem 1924 [1]

Było to dnia 13 marca bieżącego roku. Jechałem właśnie do Warszawy. Naprzeciw mnie siedziała poczciwa sobie żydówka, obok niej jakiś facet również mojżeszowego wyznania, po owej zaś prawej stronie inteligentna pani, której pochodzenie zdradziło dopiero zatopienie się w żargonowej gazecie. Skończyłem mój brewiarz, oglądałem dziennik i westchnąwszy do Niepokalanej szukałem zaczepki. Zwracam się wreszcie do owego młodziana.

– Czy pan jest izraelita?

– Tak jest.

– A z jakiej frakcji politycznej?

– Ja jestem syjonistą.

– Czy mógłby mi pan więc wyjaśnić cele syjonizmu?

– Pan to już musi wiedzieć.

– tak, słyszałem wiele o syjonizmie, ale chciałbym właśnie z ust samego syjonisty o tym się dowiedzieć.

Owa inteligentna osoba, która widocznie dzieliła poglądy młodziana, wtrąciła się też do rozmowy dowodząc, że celem syjonistów jest odzyskać ojczyznę dla rozproszonych Żydów.

– Ależ wy się w Palestynie nie pomieścicie, zauważyłem, więc syjonizm zapewne obszerniejszy sobie plan zakreślił?

Dowodzili, że nie[2], następnie odróżniali syjonistów jako „postępowych” w przeciwieństwie do ortodoksów „pobożnych”, „klerykalnych”.

– I którzy z nich mają słuszność? – zapytałem.

– Prawdy ustalić nie można, bo ona zmienia się z czasem – twierdziła owa pani – tak np. przedtem było prawdą, że słońce kręci się wokoło ziemi, a teraz po Koperniku prawdą jest, że właśnie ziemia dookoła słońca się obraca, i nie wiemy, jak będzie potem. Więc prawda jest zmienna.

– Proszę pani, ile jest dwa i dwa?

– Cztery.

– A ile było przed stu laty?

– Też cztery.

– A za 1000 lat ile będzie?

– … Tak, ale to się tyczy tylko prawd matematycznych.

– Czy całość jest większa, czy też mniejsza od części?

– Oczywiście, że zawsze będzie większa, ale i to jest już prawda matematyczna.

Weźmy jednak taką rzecz: mówimy, że ten papier jest biały, a przecież kolor to jest wrażenie, jakie odnosi nasze oko.

– Proszę pani, co innego jest wyjaśnić, co to jest kolor biały, a co innego powiedzieć, czy ten papier jest biały. W pierwszym wypadku wskazujemy na przyczyny tej rzeczy i oczywiście nie możemy od razu wygłaszać twierdzenia bez dostatecznego badania. Dobrze też należy rozróżnić między rzeczami pewnymi, bardzo prawdopodobnymi, prawdopodobnymi i wątpliwymi. Tak np. obecna teoria czy hipoteza o drganiach eteru, załamywaniach promieni, odbijaniach itd. jest rzeczywiście bardzo prawdopodobna, chociaż żaden uczony nie odważy się jeszcze ogłosić jej jako pewnik naukowy. Inaczej rzecz [ma] się z faktem, że ten papier jest biały. Tu mamy zupełną pewność, nie wchodząc zupełnie w sprawie wyjaśnień, na czym polega ta jego białość i jak się to dzieje, że my ten papier jako biały widzimy. Do tego też odnosi się pani przykład o obracaniu się ziemi wokoło słońca. I dzisiaj nikt nie zadziwi się, gdy stronom badający całą noc gwiaździste niebo, nad ranem spojrzawszy na rozpłomieniony horyzont, powie: jak piękny wschód słońca! Owszem, o wiele dziwaczniej wyglądałoby, gdyby, nie wyrażając bezpośredniego spostrzeżenia, przemówił: O jak pięknie ziemia wykręciła się w stronę słońca! Powiedzenie: „słońce wschodzi” chyba jest i będzie zawsze to samo, chociaż wyjaśnienia przyczyn tego zjawiska mogą być zmienne, dopokąd nie dojdziemy do zupełnej pewności.

– A jakie jeszcze są takie prawdy?

– Na przykład, że my tu siedzimy, rozmawiamy. To jest prawdą i pozostanie taką na zawsze.

– Ale my potem pójdziemy stąd; więc już ta prawda się zmieni.

– Wcale nie, bo zostanie zawsze prawdą, że w tym czasie myśmy tu siedzieli i rozmawiali. I choćby wszyscy ludzie twierdzili i przysięgali, i jeżeli kto chce, śpiewali na 4 czy na 10 głosów, że tak nie było, mimo to wszyscy powiedzą nieprawdę, a to zdarzenie zostanie prawdą.

[1] Artykuł zamieszczony w numerze kwietniowym z 1924 r.

[2] Nawet nie wszyscy Żydzi o tym wiedzą, że założycielom syjonizmu chodziło raczej o opanowanie całego świata. Poważnym na to dowodem są Protokóły mędrców Syjonu (Księgarnia Perzyński, Nowy Świat 21, Warszawa). I do tego redukuje się robota masońska – przyp. Aut.

KARMEL PRZEMYSKI

Józef Sebastian Pelczar (święty; 1842-1924) 

Fischer, Karol Józef (1847-1931) 

Masoneria jest „narzędziem szatana” dążącym do zniszczenia Kościoła

w dniu niedziela, 01 styczeń 2017.

Wywiad z bp Athanasiusem Schneiderem

Biskup Athanasius Schneider, biskup pomocniczy Astany w Kazachstanie, wygłosił wykład na temat „Maryja, pogromczyni wszelkich herezji”, w którym ostrzegł, że masoneria jest „narzędziem szatana”. Bp Schneider poczynił to spostrzeżenie w związku z 2017 rokiem, w którym przypada 300. rocznica powstania masonerii wraz z ustanowieniem pierwszej Wielkiej Loży w Londynie.

Biskup Schneider określił ostatnie 300 lat wolnomularstwa jako burzliwe i ukryte, w dążeniu do realizacji rewolucyjnych i wywrotowych ambicji. Określił masonerię jako „narzędzie szatana”, który ukrył się w dniu jej powstania.

Bp Schneider przywołał wspomnienia św. Maksymiliana Kolbe poświęcone agresywnym obchodom 200. rocznicy masonerii w Rzymie w 1917 roku, w czasie I wojny światowej. Masoni rozrzucili w Rzymie plakaty przedstawiające pokonanego Michała Archanioła, leżącego na ziemi i wdeptywanego w nią przez triumfującego Lucyfera. Na plakatach widniał tekst : „Szatan będzie rządził w Watykanie, a Papież będzie jego niewolnikiem”. W proteście wobec Kościoła katolickiego masoni pokazywali również czarną flagę heretyka Giordano Bruno, dominikańskiego mnicha, który promował panteizm materialistyczny, centralny punkt wiary masońskiej. (Bruno negował także podstawowe doktryny wiary.)

Wobec wrogości masonów w stosunku do Kościoła w 1917 r., św. Maksymilian Kolbe postanowił założyć Rycerstwo Niepokalanej, żeby przeciwstawić się działaniom Lucyfera (z pomocą m.in. cudownego medalika z objawienia Matki Boskiej św. Katarzynie Labouré w 1830 r. na rue du Bac w Paryżu).

W swoim wykładzie bp Schneider stwierdził, że celem masonerii jest wyeliminowanie całej doktryny Boga, a zwłaszcza doktryny katolickiej.

Aby osiągnąć ten cel, masoni posługiwali się licznymi związkami i stowarzyszeniami. Według biskupa Schneidera masoneria stara się doprowadzić do rozkładu moralności, gdyż jest przekonana, że jeśli nie zepsuje moralności, to nie pokona Kościoła katolickiego, ponieważ nie może go pokonać logicznymi argumentami.

Biskup Schneider zakończył swoje refleksje na temat wolnomularstwa spostrzeżeniem, że działania masonów oparte na zasadzie psucia moralności, aby pokonać Kościół katolicki, są obecnie bardzo aktualne. W odpowiedzi na to stwierdził, że niewątpliwie Najświętsza Maryja Panna, niepokalanie poczęta, ostatecznie zmiażdży największego heretyka wszechczasów : Antychrysta.

Wcześniej, w 2016 roku, bp Schneider udzielił wywiadu Danielowi Blackmanowi z portalu internetowego One Peter Five, w którym omówił wywrotowy wpływ masonerii.

Bp Schneider : Masoneria sama w sobie jest sprzeczna z wiarą chrześcijańską czy katolicką, jest w swojej istocie sprzeczna, ponieważ charakter masonerii jest antychrześcijański. Masoni odrzucają Chrystusa i odrzucają obiektywne prawdy, promują relatywizm, który jest sprzeczny z prawdą, z Ewangelią. W ten sposób promują błędy doktrynalne masońskiej filozofii. Jest to nie do pogodzenia z wiarą chrześcijańską i katolicką.

Masoneria ma również aspekt ezoteryczny, który nie jest chrześcijański. Masoni mają rytuały i ceremonie, które są ezoteryczne, do czego otwarcie się przyznają. Te ceremonie są sprzeczne z wiarą. Ich symbole i rytuały pokazują, że są one przeciwne Boskim prawdom Ewangelii. Wszystko to wskazuje, że masoneria jest inną religią. Powtarzam, masoneria jest inną religią, religią antychrześcijańską.

Nawet wtedy, gdy robią dobre uczynki, filantropię i tak dalej, te niebezpieczne rzeczy pozostają. Ich filantropia nie jest powodem, żebyśmy mogli akceptować masonerię tylko dlatego, że zajmuje się ona dobrą pracą filantropijną. Nigdy nie uznam ich doktryn i rytuałów, które są sprzeczne z boskimi prawdami Ewangelii. Kościół nie może tego zaakceptować. Deklaracja Kongregacji Nauki Wiary z 1983 roku w sprawie masonerii jest nadal ważna. Według tej deklaracji, wstąpienie do masonerii jest grzechem śmiertelnym − papież Franciszek nie zmienił tego prawa. To nauczanie jest oficjalne i nadal ważne.

Daniel Blackman : W 2013 r. w drodze powrotnej samolotem z Rio de Janeiro papież Franciszek nawiązał do masońskiego lobby. Niedawno kard. Ravasi, we włoskim dzienniku Il Sole 24 Ore, wezwał do nowego dialogu i wspólnych wartości z masonerią. Czy masoneria wygrała w Kościele ?

Bp Schneider : Oczywiście wiemy, że masoneria posiada jedne z największych wpływów na wszystkich poziomach społeczeństwa. To jest oczywiste i jasne. Teoretycznie, kiedy jest się zwolennikiem, liderem w bardzo wpływowej organizacji antychrześcijańskiej, istnieje tendencja do infiltracji organizacji, która jest jej wrogiem. To bardzo logiczne. Dlatego jest logiczne, że na przestrzeni wieków masoni próbowali zinfiltrować różne poziomy Kościoła i udało się to im bez wątpienia − jest to dla mnie jasne.

Trudno wykazać konkretnie i zidentyfikować, kto jest członkiem masonerii. Jest to bardzo trudne i niebezpieczne, bo można oskarżyć kogoś o członkostwo, kiedy później zostanie dowiedzione, że ta osoba nie jest formalnie członkiem. Jest to bardzo trudne z powodu tajemniczości i ezoteryzmu masonerii.

Można przypuszczać, że kleryk, ksiądz, biskup albo kardynał ma jakieś powiązania z masonami na podstawie jego wypowiedzi. Słyszymy duchownych mówiących wyraźnie jak masoni, bo kiedy otwierają usta, używają typowo masońskich terminów i pojęć. Mogą oni być masonami, ale to trzeba udowodnić, lecz przynajmniej, kiedy mówią, mają ducha masońskiego, może nie są formalnie członkami, ale niektórzy biskupi i kardynałowie mówią wyraźnie w duchu masońskim. Chcę podkreślić, że nie oznacza to, iż formalnie są oni członkami masonerii.

Dr Rudolf Graber, biskup Ratyzbony (1903-1992), napisał w książce „Atanazy i Kościół naszych czasów” o planach zniszczenia Kościoła przez masonerię. Cytuje list napisany przez masona w 1839 roku :

„Nie róbmy z siebie męczenników, ale popularyzujmy zło wśród mas. Wszystko, czego pragnie ich pięć zmysłów zostanie spełnione… Stwórzmy serca pełne występku, a nie będziecie mieć żadnych katolików. Jest to zepsucie na wielką skalę, którego się podjęliśmy, zepsucie ludzi przez kler i kleru przez nas, zepsucie, które prowadzi do wykopania przez nas grobu dla Kościoła”.

Diakon Nick Donnelly

Oryginalnie opublikowane przez EWTN Wielkiej Brytanii

źródło :https ://www.ewtn.co.uk/news/europe/freemasonry-is-an-instrument-of-satan-says-bishop-schneider

www.czasopismomichael.pl/

_______________________

Załącznik:

Serdecznie polecam uwadze Szanownych Państwa, Drogich Czytelników tego wpisu.

intix

Wszystkie zmiany w statutach i całej działalności Rycerstwa Niepokalanej dają wiele do myślenia. Duch ekumenizmu przeniknął do najgłębszych warstw Kościoła.
Nawet z pozoru niewielkie różnice, drobne zmiany, nieco świeżości… zniszczyły całą misyjną działalność Kościoła Katolickiego.

Oto przykład:

ORYGINALNY PROGRAM MILICJI NIEPOKALANEJ (M. I.)
1. CEL
Starać się o nawrócenie grzeszników, heretyków, schizmatyków itd., A ZWŁASZCZA MASONÓW i o uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej.

ORYGINALNA MODLITWA ŚW. MAKSYMILIANA:

” O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za MASONAMI i poleconymi Tobie.”

POSOBOROWA WERSJA MODLITWY:

“O Maryjo, bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się z nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła Świętego i polecanymi Tobie.”

Co mamy rozumieć przez słowa “Kościół Święty”? Czy chodzi o Kościół Katolicki? A może chodzi o ekumeniczne braterstwo wszystkich religii?
Któż więc jest nieprzyjacielem takiego “Kościoła Świętego”? Czyżby Katolik?
A czy Ty w ogóle wiesz czym jest masoneria? Kim jest mason?

______________________________________________

W załączeniu:

...

Portugalia, Rosja i masoneria

w dniu środa, 01 marzec 2017.

Masoneria określana jest w dokumentach Kościoła jako „pomocnicy szatana na ziemi”. Szatan traktuje bardzo poważnie wszystko to, co robi Bóg. Ze szczególną uwagą podchodzi do tego, co robi Ta, którą uznaje za swojego największego wroga – Matka Boża. Tak więc bardzo poważnie potraktował Fatimę, orędzie fatimskie, Pierwszą, Drugą i Trzecią Tajemnicę. Dla jego pomocników – masonerii Fatima musiała się więc stać ważnym wydarzeniem, Tajemnice Fatimskie czymś, co trzeba rozważyć i na to zdecydowanie zareagować.

Co się stało w Portugalii w 1817 r. ?

Masoneria na początku XIX wieku skupiła całą swoją uwagę i siłę na Portugalii. Jej celem było ogłoszenie w 1817 r., że powstało pierwsze w pełni masońskie państwo na świecie : Portugalia.

Czy zrobili to tylko dlatego, że Portugalia była pierwszym państwem w historii, które zostało poświęcone Matce Bożej ? Czy było to przygotowanie do Fatimy ?

W 1817 r. masoni chcieli obalić monarchię w Portugalii i przejąć siłą władzę. Pucz się nie udał i stojący na jego czele czołowy mason portugalski, generał Gomes Freire de Andrade (do masonerii wstąpił w 1785 r.) został powieszony w dniu 18 października 1817 r1.

Tak na marginesie. Masoneria angielska przez ponad sto lat obchodziła potem ten dzień jako dzień żałoby czcząc Gomesa Freire de Andrade jako „masońskiego męczennika”.

Po nieudanym puczu król Portugalii João VI (Jan VI) zakazał działalności masonerii pod karą śmierci. Niewiele to jednak pomogło. Masoni obalili monarchię absolutną już w 1820 r. zastępując ją konstytucyjną. Od tego momentu ich wpływy i władza rosły przez cały XIX w. W 1862 r. zlikwidowano w Portugalii wszystkie klasztory. Prześladowania Kościoła wzmogły się jeszcze na początku XX w., ich apogeum i szczególna aktywność masonów w tym kraju we wszystkich dziedzinach miała miejsce w 1917 r2.

Powtórzmy pytanie : czy masoni przygotowali się w ten sposób do walki z Matką Bożą, do tego, by zminimalizować oddziaływanie orędzia fatimskiego ? A może to Matka Boża podjęła decyzję, że objawi się w tym kraju tak bardzo katolickim przez wieki, a tak w 1917 r. niszczonym przez masonerię, zagrożonym duchowo, by ratować tamtejszy Kościół i tamtejszych wiernych ?

Co się działo w Portugalii w 1917 r. ?

W 1908 r. „nieznani sprawcy” zamordowali króla portugalskiego i jednego z jego synów. Drugi z jego synów objął rządy. W 1910 r. masoni skupieni w wojsku dokonali przewrotu. Król opuścił kraj i powstała republika, w której rządzie byli sami masoni. Rewolucja była „wywołana i kierowana przez Portugalską Partię Republikańską i masonerię” (wikipedia). Można dodać, że większość liderów tej partii to również byli masoni. Jeden z nich, który stanął na czele rządu, Alfonso Augusto da Costa miał przydomek „Zabójca Zakonników3”. To on, jako głowa państwa, triumfalnie oświadczył po uchwaleniu nowych praw : „Dzięki temu prawu za dwa pokolenia Portugalia zdoła całkowicie wyeliminować katolicyzm”4.

Jak czytamy w „Wikipedii” : „Natomiast z całą mocą zaatakowano Kościół – tylko w pierwszych dniach republiki zdemolowano 20 świątyń, a obrabowano dalszych 100, podobnie przed końcem roku około 100 księży pobito, a zamordowano 15. Choć ogłoszono wolność wszystkich wyznań, nowe władze uderzyły w Kościół katolicki. Wszystkie zakony wydalono z granic Portugalii. Zamknięto też domy modlitwy, szkoły i ośrodki dobroczynne, przejmując je na rzecz państwa. Zakazano nauki religii w szkołach, znacjonalizowano cały majątek kościelny, w tym świątynie i kaplice. Księżom zabroniono noszenia szat duchownych poza kościołami i urządzania procesji. Episkopat protestował w liście pasterskim przeciw zniesieniu świąt i wszystkim powyższym zakazom. Rząd zakazał jednak odczytywania go. Wielu księży nie posłuchało, w efekcie czego usunięto z urzędu biskupa Porto, uznanego winnym podburzania do nielojalności. Oskarżano biskupów o podburzanie księży do strajku. W dalszej kolejności banicją z ich okręgów diecezjalnych ukarano patriarchę Lizbony ; arcybiskupa Guardy i administratora diecezji Porto, a w rok później dołączyli do nich biskupi Algarve, Bragi, Porto Alegre, Lamego i Bragancy ; arcybiskup Evory i administrator Coimbry. Biskup Beja zmuszony był opuścić kraj. W rezultacie tych posunięć w 1912 roku żaden portugalski biskup nie urzędował w swej diecezji. Ostatecznie zerwano stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską”.

Portugalski masoński Wielki Mistrz Magalhaes Lima powiedział na zjeździe masońskim w Rzymie w 1911 r. : „Przez 10 miesięcy naszych rządów uczyniliśmy to, czego inni nie mogli dokonać przez wiele lat : wypędziliśmy jezuitów, zlikwidowaliśmy zgromadzenia religijne, wprowadziliśmy prawo rozwodów i oddzieliliśmy państwo od Kościoła”.

Rząd Costy upadł w styczniu 1914 r. Biskupi wrócili z wygnania. Przywrócono Kościołowi wiele swobód. Costa zorganizował „kierowane i ochraniane przez loże masońskie” bojówki w całym kraju, tzw. białe mrówki. Bojówki te, między innymi, zakłóciły uroczystości Wielkanocne w większości portugalskich kościołów. Już w maju 1915 r. masoni dokonali kolejnego puczu wojskowego i Costa wrócił do władzy. Na skutek organizowanych przez jego władze działań „nieznanych sprawców” „zginęło w Portugalii w latach 1915-1917 dwa razy więcej katolików (świeckich i duchownych) niż żołnierzy portugalskich walczących od marca 1916 r. na frontach I wojny światowej”5.

Gdy w Fatimie miał miejsce cud słońca, który oglądało na miejscu 70 000 ludzi, a w okolicach kilkadziesiąt tysięcy ludzi, masoni portugalscy wydali odezwę, w której można było między innymi przeczytać o „żałosnej komedii z Fatimy”, „kościelnym spisku, mającym na celu obalenie prawa Portugalczyków raz jeszcze w ciemności czasów przeszłych”. Odezwa ta kończyła się słowami : „Wyzwólmy się więc sami i oczyśćmy nasze umysły nie tylko z głupawej wiary w takie ordynarne i śmiechu warte sztuczki jak Fatima, ale zwłaszcza z jakiejkolwiek wiary w to, co ponadnaturalne, i w rzekomego Boga wszechmogącego, wszechwiedzącego i w ogóle wszech. Jest to narzędzie łajdaków o wyrafinowanej wyobraźni, którzy dla własnych celów pragną zdobyć łatwowierność ludu”.

W 1918 r. nie bez wpływu Fatimy Costa utracił władzę ostatecznie, nowy rząd nawiązał stosunki dyplomatyczne z Watykanem, biskupi powrócili do kraju, w 1935 r. działalność lóż masońskich w Portugalii została zakazana.

Z promującej oficjalną interpretację Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej książki, której autorem zbiorowym jest Karmel w Coimbrze nie dowiadujemy się niczego o masonerii w Portugalii, tak jakby jej tam wtedy wcale nie było. W tej książce opis porwania i osadzenia widzących (dzieci 8, 9 i 10 lat) w więzieniu, znęcania się nad nimi, prowadzania ich po kolei do pokoju, w którym w wielkiej kadzi wrzał olej i informowania ich, że zaraz zostaną ugotowani, jeśli nie wyjawią tajemnicy, to opis działania ludzi, których określa się jako „administratora”, „urzędnika”, „strażnika”6.

W istocie, jak wiemy, ten „administrator” (czyli gubernator dystryktu Ourem) to był Arturo Oliveira Santos, przywódca lokalnej masonerii, założyciel loży w Ourem, który działał na zlecenie swoich masońskich przełożonych, którzy nakazali mu, by skończył z tym „zabobonnym nonsensem”, i który dotąd prowadził aktywną działalność „antyklerykalną”, wsadzając kapłanów do więzienia pod byle pretekstem 7.

Czy ten masoński kontekst nie jest ważny dla zrozumienia dlaczego objawienia miały miejsce w 1917 r. w Portugalii i czego w istocie dotyczyła pierwsza część Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej ? Czy fakt, że te objawienia dokonały się w takim czasie i miejscu, nie świadczy o tym, że Matka Boża chciała zwrócić uwagę Kościoła i świata na masonerię i jej działania, na to, jakie stanowi zagrożenie ?

Czy nie było naturalne, że ci którzy interesowali się Fatimą zwracali uwagę na jej kontekst, na to, co działo się wokół niej i w ten sposób zyskiwali wiedzę o tym, czym jest masoneria, ale również o jej związkach z komunizmem i rewolucją w Rosji ?

Rosja i masoneria

Rewolucja w Rosji to nie była tylko rewolucja komunistyczna. To było działanie masonerii obecnej w Rosji od czasów Katarzyny Carycy, która traktowała komunizm jako narzędzie zniszczenia chrześcijaństwa, kultury i cywilizacji chrześcijańskiej, i budowania fundamentów masońskiego „Nowego Wspaniałego Świata”.

Wielkie banki i wielkie koncerny amerykańskie (w istocie masońskie) zaangażowane były w rewolucję bolszewicką w Rosji, a następnie aż do końca istnienia Rosji Sowieckiej wyposażały ją we wszystko, co było jej potrzebne do przetrwania, ekspansji i rozwoju. Stąd Gary Allen mógł napisać : „W istocie wszystko, co Sowieci posiadają zostało uzyskane z Zachodu. Nie będzie wielką przesadą powiedzenie, że ZSRR został wytworzony w USA”8.

„Jeden z największych mitów współczesnej historii stanowi to – pisze Griffin – że rewolucja bolszewicka w Rosji była powszechnym powstaniem uciskanych mas przeciw rządzącej klasie carów. Jak jednak zaraz zobaczymy, planowanie, przywództwo oraz – w szczególności – fundusze pochodziły w całości spoza Rosji, a większość z nich dostarczyli finansiści z Niemiec, Brytanii oraz Stanów Zjednoczonych. Ponadto zobaczymy, że metoda Rothschilda odegrała kluczową rolę w kształtowaniu tych wydarzeń”9.

Griffin na kilkunastu stronach opisuje jak biznesmeni-masoni skupieni w masońskich organizacjach Okrągły Stół oraz CFR (Council of Foreign Relations – Rada Stosunków Zagranicznych), na czele których stali Morgan i Rockefellerowie budowali, dorabiając się przy okazji kroci, Rosję Sowiecką. Pisze : „Amerykański kontyngent w Rosji działał pod przykrywką misji Czerwonego Krzyża, przybyłej rzekomo z pomocą humanitarną. Wykorzystując bliską znajomość z Trockim i Leninem, udało im się pozyskać lukratywne kontrakty od nowych rządów, które wielokrotnie zwróciły pierwotnie zainwestowany kapitał”.

Zwraca uwagę na to, że bolszewicy po rewolucji październikowej znacjonalizowali wszystkie banki, poza jednym – „piotrogrodzką filią National City Bank Rockefellera”, że znacjonalizowali cały przemysł ciężki „poza elektrownią spółki Westinghouse”, którą zbudował Charles Crane (amerykański multimilioner, doradca w sprawach Rosji, prezydenta Woodorowa Wilsona, członek masońskiego Jekyll Island Club, którego członkami byli, między innymi : Morgan, Rockefeller i Vanderbilt). Gdy w Rosji utworzono międzynarodowy bank, jego udziałowcami stali się bankierzy, między innymi z Wielkiej Brytanii i USA, a stanowisko dyrektora jego zagranicznej komórki objął Max May, wiceprezes należącej do Morgana Guaranty Trust Company. Spółki Standard Oil oraz General Electric dostarczyły tylko w latach 1921-1925 sprzęt wartości 37 milionów (równa się to dzisiejszym ponad pół miliarda dolarów), a wytwórnia lotnicza Junkers& ;Co. „dosłownie stworzyła” sowieckie siły powietrzne. „Co najmniej trzy – pisze Griffin – miliony zmuszanych do pracy robotników straciło życie w zimnych syberyjskich kopalniach, wydobywając złoto dla brytyjskiego Lena Goldfields Ltd.”.

Oddzielną książkę pt. „Źródła finansowe komunizmu i nazizmu czyli w cieniu Wall Street” poświęca tej problematyce Pierre de Villemarest. Zwraca on tam uwagę na to, że tym koncernom nie chodziło tu tylko o pieniądze, że realizowały pewien określony ideologiczny plan, którego celem była likwidacja wolnego rynku i wolnej konkurencji, którego celem była również eliminacja dotychczas istniejących państw i wytworzenie jednego masońskiego rządu światowego. Wskazuje na szczególną rolę CFR (Rady Stosunków Zagranicznych) i jej twórcy Davida Rockefellera, na specjalną rolę Rothschildów, organizacji masońskich, takich jak „Round Table” („Okrągły Stół”) czy „Rhodes Trust”.

Pisze : „Już na początku XX wieku J. D. Rockefeller (dziadek Davida Rockefellera) uważał, że nadszedł czas, aby skończyć z konkurencyjnym leseferyzmem wolnego rynku ; że trzeba przekonać konkurentów do połączenia się albo ich wyeliminować. Najpierw w granicach amerykańskich, otrzymując protekcję polityków przekonanych do tych zasad, następnie na całym świecie. Pokój miałby być zapewniony przez współpracę raczej, niż przez konkurencję, ponieważ porozumienie kilku firm o wymiarze międzynarodowym prowadziłoby samo przez się do nowego, pokojowego porządku, zacierając anachroniczne granice narodów”.

W rozdziale pt. „Gdy utopia liberalna kończy się jarzmem” Pierre de Villemarest przytacza słowa Carolla Quigleya, historyka bankowości i przemysłu amerykańskiego, który charakteryzuje cele tych koncernów. „Potężny ośrodek ma jeden cel. Stworzyć system światowej kontroli, scentralizowany w rękach osobistości, które są zdolne dominować nad systemami politycznymi wszystkich krajów i następnie ustanowić rodzaj wielkiej planetarnej całości gospodarczej”.

Książka kończy się w sposób następujący : „Trzeba w końcu powtórzyć : nikt nigdy nie uwierzy, że trzysta lub czterysta firm zagranicznych, z których połowa była amerykańska i niemiecka, zaś reszta angielska, włoska, francuska, skandynawska, które inwestowały tak dużo w dewizach, materiałach i personelu w ZSRR, nie wiedziało, że rozpoczęła się tam era obozów koncentracyjnych. Że od komunizmu przekonań przeszło się bardzo szybko, jak to przyznał Trocki, do komunizmu terroru. (…) Ale przede wszystkim od 1918 do 1926, w pełni totalitarnej gorączki złota (mówiąc o „gorączce złota’ de Villemarest ma na myśli podniecenie związane z możliwością uzyskania wielkich zysków w Sowieckiej Rosji), głównie jankeskiej, rewolucja sowiecka miała już na swym koncie 10 milionów ofiar, w skrytych egzekucjach i powolnej śmierci w obozach koncentracyjnych, których w 1922 r. było już pięćdziesiąt sześć. Później ciągle w pełni jankeskiej gorączki złota, od 1928 do 1936 zginęło dwa miliony chłopów rosyjskich zwanych kułakami, w egzekucjach i deportacjach. Mimo to ze spokojnym sumieniem trwa gorączka i cisza nad całym tym horrorem. (…) Trzeba podkreślić to, że tylu liberałów, którzy tak chętnie dają światu lekcje i uważają się za wzór, mogło być do tego stopnia wspólnikami tego holocaustu, wywołuje zimny dreszcz co do przyszłości ludzkości”10.

W XX w. w okresie międzywojennym masoneria zaczęła się wycofywać z krwawych prześladowań Kościoła. Jak ujawnił to św. Maksymilian Maria Kolbe, przyjęła nową taktykę : „Zniszczyć Kościół zepsuciem obyczajów”. Dodajmy : „I zepsuciem doktryny”.

Stanisław Krajski

a_____________________________________________________________________

1.) Por. choćby: Epiphanus, Ukryta strona dziejów. Nowy Porządek Świata. Nowy Ład Ekonomiczny. Globalizm. Masoneria i tajne sekty. Tłumaczenie J. W., Komorów 2009, s. 222-223.

2.) Por. choćby: P. Bielik, Masoneria. Nieszczęście naszych czasów, tł. M. Kalinowska, Fundacja „Nasza Przyszłość”, Szczecinek 2008, s. 161-165.

3.) Por. choćby: P. Bielik, tamże, s. 162-163; http://pl.wikipedia.org/wiki/Rewolucja_portugalska_(1910); http://pl. wikipedia.org/Wiki/Alfonso_Costa

4.) R. Allegri, Reportaż z Fatimy. Przekład K. Stopa, Wydawnictwo WAM, Kraków 2003, s. 69.

5.) L. Głowacki, Podejmować wciąż na nowo Fatimskie Orędzie, Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2013, s. 22.

6.) Karmel w Coimbrze, Siostra Maria Łucja od Jezusa i Niepokalanego Serca. Biografia. Tłumaczenie G. Jadwiszczak, Flos Carmeli, Poznań 2014, s. 85-88.

7.) M. Fellows, Siostra Łucja Apostoł Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Tłumaczenie Ewa M., Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski, Komorów 2014, s. 101.

8.) Za: T. Still, Nowy porządek świata. Odwieczny plan tajnych towarzystw, tłumaczył Z. Bereszyński, Wydawnictwo Wers, Poznań 1995, s. 165.

9.) G. E. Griffin, Finansowy potwór z Jekyll Island. Prawdziwa historia Rezerwy Federalnej, przeł. M. Kotowski, Wektory, Wrocław 2012, s. 245.

10.) P. de Villemarest, Źródła finansowe komunizmu i nazizmu czyli w cieniu Wall Street, z francuskiego tłumaczył J. Pierzchała, Warszawa 1997, 284-312.

http://www.czasopismomichael.pl/

___________________________________

(Podkreślenie fragmentów tekstu boldem – intix)

=> O. Roger-Thomas Calmel OP: Matka Boska w czasach Antychrysta. Niepokalane Serce Maryi a pokój na świecie.

.

Nieprzejednaność Matki Bożej

.

.