Ludzie z Czarnej Dziury

Służba zdrowia na całym świecie jest jak "czarna dziura" czy studnia bez dna - bez względu na to, ile wrzucić, to zawsze bedzie mało. Powody są znane: starzenie się społeczenstw, wysokie płace pracowników, niedomogi organizacyjne i marnotrawstwo.

W ostatnich tygodniach z dużym zainteresowaniem obserwowałem losy młodej pielęgniarki, która tuż po zakończeniu studiów pielęgniarskich na uniwersytecie podjęła pierwszą pracę w szpitalu kanadyjskim. Od razu ostrzegłem, że i tu, jak w wojsku nowi płacą cenę za wstepną adaptację. W tym przypadku, oznaczało to, że dostanie wszystkie dyżury na Świeta i Sylwestra. Oczywiście, że się to sprawdziło. Niby nie powinno się narzekać, bo stawka dla stażystki wynosi w prowincji Ontario $30/godz. Swieta, to oczywiście nadgodziny, czyli wychodzi okolo $50 na godzine. Zmiany trwały po 12 godzin (19:00-7;00). Jak latwo wyliczyć rano, po jednej zmianie,  miało się w kieszeni  $600.

Jak się to mówi, widzi się pieniądze, a pracy nie. Sprawdziło się to w tym przypadku. W całym oddziale ("na pietrze") pracowaly same stażystki bez nadzoru doświadczonej oddziałowej. Gdy trzeba było pobrać pewną próbkę, to nikt nie potrafił, bo na uniwersytecie akurat tego nie nauczono. Trzeba bylo prosić o pomc koleżanek z innego piętra. Jednej z pacjentek skoczyła temperatura. Jak sie okazało, przy przyjmowaniu na oddział nie dostarczono wykazu leków  przez nią branych. Trzeba bylo dzwonić do doktora, który akurat byl na "on call", czyli pozostawał w domu w stanie pogotowia. Mógł akurat balować. Mógł nie dostać żadnego telefonu przez całą "szychte", no i akurat dostał. Odpowiednio wyrazłl swoje niezadowolenie biednym stażystkom. Pocieszyłem Młodą Pielęgniarkę, że przecież ten człowiek był w pracy i to nie za darmo. Jego stawka mogła być dwukrotna w porównaniu ze stawką pielęgniarki.

Młoda Pielęgniarka trafiła na początek na oddział transferowy zaludniany przez pacjentów czekających na przeniesienie do miejsc stałej opieki. Zjawisko agresji (włącznie z pobiciami) pacjentów starszych wiekiem w stosunku do pielęgniarek jest w Kanadzie rozpowszechnione. Tym razem ograniczyło się do wyszydzania; Co ty sobie myślisz, śe jestes wielką pięknością?". Nic dziwnego, że Młoda Pielęgniarka tylko czekała na przerzucenie do oddziału "emergency", czyli jakby naszego Pogotowia. Jakaż desperacja musiała być. Okazało się, że miała rację, tam odetchnęła. Normalnie powinno to budzić zdziwienie.

Strukturalnie, sytuacja w Polsce jest trochę podobna do kanadyjskiej. Brakuje lekarzy pracujących w szpitalach i ośrodkach zdrowia, a tymczasem do pracy palą się masy chętnych, którym się na to nie pozwala. Dokładniej - interesy kasty lekarskiej. Iluż to świetnych fachowców z całego świata wegetuje byle gdzie, po zdaniu egzaminów, co jest dla nich pestką, nie są w stanie przebrnąć bariery, jaką jest obowiązkowa praktyka w szpitalu. Tu zamiast bramy są malutkie drzwiczki. Pracują więc jako taksówkarze itp. Pewna piękna Hinduska z Karaibow -lekarka , bardzo mi życzliwa, zmieniła fach na handel nieruchomościami. A ja tymczasem po osiedleniu się w małym miasteczku nie moglem znaleźć lekarza domowego, którego opieka jest tu konieczna, bo bez niego nie ma skierowania do specjalistów. Czekałem w kolejce, aż dostałem telefon, że mogę być pacjentem lekarza z jeszcze mniejszej miejscowości położonej kilkanaście kilometródw od mojej. Iranczyk okazał się gościem w porządku. Natychmiast okazało się, że skorzystałem więcej niż chodząc do lekarki-Polki pracującej w Metropolii Torontońskiej. Gdyby tak w Polsce otworzyć granice dla lekarzy z innych krajow, to sytuacja by się poprawiła.

W kraju  pojawił się problem lekarzy- rezydentów. Nie da się nie zauważyć, że władze starają się jak mogą. W 2017 r.  służbie zdrowia  dano 6 mld. zł więcej niż w poprzednim. Do 2025 r. ustawowo nakłady na służbę zdrowia mają rosnać w tempie 8% rocznie, co jest wręcz szalone i chyba mało kto wierzy, że uda się to osiągnać. Tymczasem kasta lekarska wpadła na pomyłl walki z władzami. Na front rzucono chłopysi i dziewusie, stażystów mających dopiero  zdobywać doświadczenie zawodowe.  Towarzystwo znało od początku reguły gry. A cały proces zaczynał się przecież już w momencie starań o przyjęcie na studia. Zwykle o jedno miejsce stara się kikilkanaście osób. Pewnie rekord pobiło Collegium Medicum w Bydgoszczy, w którym w roku 2012 na 150 miejsc zglosiło się 4320 kandydatów. Bez obawy popełnienia błędu można stwierdzić, że wśród tych którzy się nie dostali znalazłoby się bardzo wielu, którzy w dzisiejszej sytuacji zachowali by się normalnie. A młodzi rezydenci, sabotażysci-szantażysci nie patrzą na nic, poza własną kieszenią oraz pragnieniem "dowalenia" władzy. Klauzula "opt-out" istniała od 2011 r. - oni zauważyli problem dopiero teraz. Ślepi byli za czasÓw rządów tuskowo-kopaczowych? Nie wiedzą, kochasie, że istnieje coś takiego jak siatka płac i zadanie płacy dla każdego stażysty w wysokości o kilka oczek w górę, rujnuje system. A gdyby tak milusińskim zadać pytanie, co by bylo gdyby wszyscy stażyści, ze wszystkich zawodów w kraju, postawili podobne żądania?

Rezydentowstwo życzy sobie, by budżet służby zdrowia zwiększał się o 25% rocznie. A czy może Jaśniepanstwo zagwarantować, że jej wydajność pracy będzie też rosła w tym samym tempie?

PS Dzieci kilku moich znajomych wybraly sie na studia medyczne do Polski (Szczecin,Krakow). Zaplacili ciezkie pieniadze, zajecia byly w jezyku angielskim. Po zrobieniu dyplomow wrocily do Nowego swiata i podjely prace w zawodzie. To jest uczciwe podejscie.