Dlaczego nie lubię polskich portali i forów historycznych?

Takie pytanie zadano mi jakiś czas temu. Odpowiem w sposób, który powinien zadowolić nie tylko pytającego :) Różnica pomiędzy portalami, forami polskimi a zagranicznymi polega przede wszystkim na tym, że polskie fora lubią się autocenzurować, głównie pod płaszczykiem rzekomego "profesjonalizmu" i dbania o jakiś wyimaginowany poziom. Miernikiem portalu jest ilość doktorantów czy studentów historii piszących o niczym. Owi "zawodowi" czyli doktoranci nudzą tak okrutnie, że odruchowo sięgam po czekoladę żeby nie zasnąć. To po pierwsze.

Kilkakrotnie zdarzyło się, że musiałem wyciągać glejty i rekomendacje aby zasiąść do szacownego grona nudziarzy. Gdy udowodniłem, że jestem tak samo zawodowy jak i zacni doktoranci dyskusja poszła szybko ale niespecjalnie odpowiadał mi poziom dręczenia bibliografiami, gdzie średni żywot omawianych pozycji to jakieś 30-40 lat. Otrzymywałem łatkę zadymiarza, spiskologa, prawaka albo hermetycznego. No jeśli ja jestem hermetyczny zajmując się rozbrojeniami, to jak nazwać gościa piszącego o sukienkach w XIX wieku- u mnie na roku tego typu tematy były nazywane "babskimi" i "socjologizującymi." Nie zamierzam ich deprecjonować ale bez przesady z ich ważnością...

Autocenzura polega na moderowaniu dyskusjami tak aby nie przyjmować racjonalnego punktu widzenia i broń Boże, nie obrazić jakiejkolwiek mniejszości. Czytałem, komentowałem, dyskutowałem praktycznie wszędzie w polskim necie, na stronach, które mieniły się "pro" czy "hobbystyczne." I rzecz jasna, owe hobbystyczne pogardzane przez "zawodowych" prezentowały poziom wyższy o co najmniej 4 stopnie, np. fora stowarzyszeń rekonstrukcyjnych, eksplorerskich czy regionalistów.

Oczywiście, są wyjątki, np. forum DWS, chociaż nieraz się nie zgadzam z ich osądami. Niemniej poziom całkiem przyzwoity. Ktoś może mi zarzucić, że obchodzi mnie historia najnowsza. Owszem, ale staram się śledzić dyskusje dotyczące początków. Warsztaty z różnych epok mogą przydawać się przy najnowszej, tak jak i elementy innych dziedzin. Zabawne jest to, że tzw. lewicowi komentatorzy zarzucają portalom skrzywienie...prawackie. W ich rozumieniu skrzywienie prawackie jest wtedy, gdy następuje recenzja książki zahaczającej jedynie o wątki organizacji prawicowych czy żołnierzy wyklętych (tu: bandytów). Dotykamy ważnego problemu, mianowicie, komentatorów lewicowych, którzy w znakomitej większości są kretynami. Szanowny czytelnik niech się sam zastanowi nad prostym stwierdzeniem faktu, lewicowy zamiast się pienić niech się przygotuje do dyskusji. I niech sobie daruje antysemityzm, faszyzm i Hitlera. Stare, jałowe i na nikogo nie działa. Z doświadczenia komentującego wiem, że tzw. komentator lewicowy na portalach/ forach historycznych jest albo zbuntowanym młodzieńcem z Warszawy mającym słusznych rodziców/ dziadków z rodowodem "utrwalaczy władzy ludowej" albo...emerytem "utrwalaczem władzy ludowej"- różnice polegają na rozróżnieniu między cywilami a wojskiem.

I w ten prosty sposób doszliśmy do sedna sprawy. Kanalizowanie portali/ for jak w przypadku blogerów. Sęk w tym, że pomimo cenzury, aksamitnej czy finezyjnej- na odlew młotem i sztucznie podtrzymywanego lewicowego życia, prawica jest silniejsza bo wychodzi z życia nie mitów, niewydarzonych i śmiesznych. Zagraniczne portale i wcale nie wyspecjalizowane "spiskowe" są ciekawsze ponieważ pomimo różnego poziomu oczytania czy przygotowania uczestnicy dysponują entuzjazmem, żelazną logiką wynikającą z doświadczeń codziennych i...wyobraźnią, tak potrzebną do historii kontrfaktycznych czyli alternatywnych wizji dziejów. W dużej mierze, nasi zawiadujący portalami są przygotowywani do bezpiecznych tematów przez swoich wykładowców. Rezultat jaki jest każdy widzi.