Najgorsze, że studenci będą indoktrynowani przez księży takich jak ks. tow. rektor UKSW Henryk Skorowski.

Zresztą ta uczelnia kiedyś znana jako "Akademii Teologii Katolickiej" — ma niestety już bardzo długą historię nauczania na niej — przez bolszewicką agenturę tajnych służb z PRL...

Ks. rektor mógłby poczytać sobie co pisał - i mówił - Kard. Stefan Wyszyński, a potem pójść do Katedry, uklęknąć przy Jego grobie, pomodlić się i porozmawiać z Nim językiem serca.

Szanowna Pani Marylo,

Pani Środa, jest córka marksisty, towarzysza TW "Gabriel" Edwarda Ciupaka,marksisty.

Brat posła PO Rasia, został proboszczem bazyliki Mariackiej a Barbara Dziwisz z ramienia PO, ubiegała sie o mandat posłanki i Andrzej Dziwisz, wójt rady Wyżnej, rodzinnej miejscowości purpurata.

Barbara Dziwisz, kandydatka PO, która w rodzinnej Rabie Wyżnej zyskała zaledwie 11 % głosów. Pokonał ją były wójt tej gminy, Edward Siarka, kandydujący z listy PiS, który zyskał tutaj aż 57% głosów. Liczby te mówią same za siebie.

Na Podhalu poległ także zaprzyjaźniony z kurią krakowską Tadeusz Patalita, b. burmistrz Mszany Dolnej i b. poseł PO. Pod Krakowem poległ z kolei inny poseł PO (b. burmistrz Skawiny i starosta), którego jego proboszcz, ks. prałat Edward Ćmiel zganił za głosowanie przeciwko obywatelskiemu projektowi w sprawie ochrony życia.

Ukłony moje najnizsze

zwazywszy literacko, ze stara (za przeproszeniem) kurwa bufetowa jest tam wciaz profesorem ;(

Plagiaty Pan prof wykrył? I po co to było. Nieładnie. Jest Pan zamieszany w plagiaty - jak w radio Erewań.

W Niemczech nie do pomyślenia w Polsce do wykonania, tak raz, raz.

Tak sobie myślę, że czas na usunięcie śp Stefana Prymasa Wyszyńskiego z nazwania te szkoły. Jemu także plagiaty by się nie podobały.

A tak z pobocza, to czuję się winny: prześladowałem niejaką Środę w Dzienniku. Jej publikacje w tym przeminiętym, a zapowiadającym się dzienniku, ostro krytykowałem, ale merytorycznie. Jednym z zarzutów była WIELOSTYLOWOŚĆ NIEZBORNA kolejnych tekstów. Podpisywane były tylko przez Środę. Co więcej, te lepsze nie były jej.Zabolało, bo znikła wtedy.

Bardzo szkoda, że kreatury kształtują na odcinku edukacji, ale to celowy zabieg, kiedy na pedagogikę szły osoby ' drugiej świeżości".

Zaczęło się po katastrofie smoleńskiej

Z prof. Zdzisławem Krasnodębskim, socjologiem i filozofem, wykładowcą na Uniwersytecie w Bremie, rozmawia Jacek Dytkowski



Zakończył Pan współpracę z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jak do tego doszło?

- Rzeczywiście nie jestem już zatrudniony na tej uczelni. Wykładałem tam
przez 10 lat, łącząc to z pracą na Uniwersytecie w Bremie. Można
powiedzieć, że w ostatnim czasie generalnie zmieniła się na niekorzyść
ogólna atmosfera na UKSW. Jak wiemy, ks. rektor prof. Ryszard Rumianek
zginął w katastrofie smoleńskiej. Wybrano następnie nowe władze uczelni i
po tych zmianach zaczęły się kłopoty. Należy tu zaznaczyć, że
kontynuacja mojego zatrudnienia była możliwa tylko przy woli współpracy z
obu stron. Dlatego, że musiałem dojeżdżać z bardzo daleka do pracy, co
wiązało się z koniecznością dodatkowych ustaleń regulujących tę kwestię.
W ciągu ostatniego roku okazało się jednak, że jest to niemożliwe.
Także reprezentowane przeze mnie poglądy polityczne nie bardzo
odpowiadały władzom UKSW, bo ks. rektor prof. Henryk Skorowski w pewnym
momencie dał mi do zrozumienia, że nie podoba mu się moja publicystyka.
Następnie pojawiły się dalsze trudności. Między innymi ks. Tadeusz Bąk,
dyrektor Instytutu Socjologii, stwierdził, że moja działalność publiczna
odbija się negatywnie na studentach. Była to nieprawda. Trudności
wiązały się z tym, iż nie miałem żadnych współpracowników. Nie ułatwiało
to mojej sytuacji związanej z dojazdami. Do tej niesprzyjającej
atmosfery przyczyniał się obniżający się poziom nauczania socjologii.
Byłem coraz bardziej niezadowolony z ogółu studentów, gdyż okazało się,
że nagminnie oddają oni prace, które są po prostu kopiowane z internetu
itd. To również w pewien sposób miało wpływ na moją sytuację.



Nie cieszył się Pan również popularnością w bloku kontrkonserwatywnych mediów...

- Był taki napastliwy artykuł w "Gazecie Wyborczej" pióra pani Magdaleny
Środy "Nieszczęśni patroni", który ukazał się w maju. Połączyła ona
moją osobę z panem Grzegorzem Braunem, reżyserem, oraz senatorem prof.
Ryszardem Benderem, twierdząc, że wykład tego pierwszego 11 kwietnia na
Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i stała obecność drugiego szkodzą
patronowi tej uczelni imienia Jana Pawła II, a moja na UKSW - imieniu
kardynała Stefana Wyszyńskiego. Zadziwiająca koincydencja. W zasadzie
mógłbym oczekiwać, że UKSW weźmie mnie w obronę. Ale stało się zupełnie
inaczej.



Będzie Pan kontynuował współpracę z polskimi uczelniami?

- Przez całe lata pracowałem m.in. na Uniwersytecie Warszawskim. Moje
rozstanie z tą uczelnią na początku lat 90. też nie było przyjemne. W
pewnym sensie miało podobny polityczny podtekst, chociaż nie byłem
jeszcze wtedy osobą znaną w przestrzeni publicznej. Kiedy zostałem
powołany na stałą profesurę w Bremie, od razu zacząłem zabiegać o jakiś
związek z polskim systemem szkolnictwa wyższego. Zamierzałem utrzymywać
kontakty, nie chciałem stać się emigrantem. Obecnie podjąłem współpracę z
Akademią Ignatianum w Krakowie, więc mam nadzieję, że będzie się to
dobrze układać. Pomijając już całkowicie moją osobę, wydaje się, że
państwu i uczelniom powinno zależeć na udziale w polskim życiu naukowym
osób wykładających na uniwersytetach zachodnich. Gdy po odzyskaniu
niepodległości w 1918 r. Polska rozpoczynała budowę niepodległego
państwa, starano się m.in. przyciągać różne jednostki, które znalazły
się poza granicami kraju, by umożliwić im pracę dla wspólnego dobra.
Dzisiaj byłoby to także bardzo ważne, gdyż sytuacja w polskich naukach
społecznych nie jest najlepsza.



Brakuje strategii przyciągania naukowców z tej branży?

- Funkcjonuje na świecie trochę osób z podobnymi do mnie kwalifikacjami.
Znają oni system zachodni i stan rozwoju tamtejszych nauk społecznych.
Myślę, że w interesie kraju byłoby raczej umożliwienie takim naukowcom
twórczej pracy w kraju, a nawet powrotu. Ale tego typu rozwiązania w
Polsce po 1989 r. nie miały miejsca. Paradoksalnie w Niemczech
zapewniono mi znaczenie lepsze warunki pracy twórczej niż kiedykolwiek w
kraju.



Dziękuję za rozmowę.

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111105&typ=po&id=po21.txt

Casting w smoleńską rocznicę

Co studenci UKSW będą robić w rocznicę śmierci ich rektora śp. ks. prof. Ryszarda Rumianka? Wybierać miss!