Powrót do słodkich lat dziewięćdziesiątych

  Taki powrót zdaje się być marzeniem polskiej klasy politycznej i to nie tylko jej części sprawującej aktualnie władzę, ale i opozycji.  Świadczy o tym jej kompletna nieprzemakalność i wręcz alergia na nowych ludzi, nie mówiąc już o nowych ideach.  Spójrzmy na otoczenie prezydenta Komorowskiego: ma on tam Tadeusza Mazowieckiego, Jerzego Osiatyńskiego,Henryka Wujca, Jana Lityńskiego, Irenę Wóycicką i Jarsława Nennemana.  BBN jest podległe gen. Koziejowi, a do swojego Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa Narodowego zaprosił on Kieresa, Kuźniera,Rosatiego,, Karkoczke, Reitera, Goliszewskiego i Onyszkiewicza.  Najbliższym współpracownikiem Donalda Tuska jest Jan Krzysztof Bielecki, premier z roku 1991.  Również Schetyna sięga po wypróbowane kadry, a także skłania się do współpracy z Komorowskim przeciwko Tuskowi.

  Nie inaczej jest wśród opozycji.  Jedną z przyczyn ostatniego rozłamu w PiS jest, oprócz kreciej roboty służb, także i to, że Jarosław Kaczyński ufa naprawdę tylko swoim starym współpracownikom z Porozumienia Centrum, w rodzaju Adama Lipińskiego.  To samo w PSL - ciagle widzimy tam tego samego Pawlaka.  Tylko SLD starała się chociaż sprawić wrażenie, iż się odmładza i wysunęła na pierwszą linię Olejniczaka, a potem Napieralskiego.  W efekcie w polskiej polityce od dwudziestu i więcej lat wciąż tasują się ci sami ludzie.  Były pewne próby dołączenia do tej zamknietej politycznej oligarchii podjęte przez Samoobronę i LPR.  Stronnictwa te zostały jednak skutecznie zmarginalizowane zarówno wskutek działań Jarosława Kaczyńskiego, jak i głupoty swoich przywódców.

  Podobny los spotka zapewne zarówno grupę Palikota, jak i PJN.  To samo skostnienie widać też na niższych szczeblach hierarchii partyjnych.  W PiS zasiedziałe struktury lokalne skutecznie uniemożliwiły dopływ nowych ludzi do tej partii po tragedii smoleńskiej.  Doszło do tego, że większość inicjatyw popierajacych PiS rozwija się oddolnie poza nim.  Tak zwany mainstream marzy o powrocie do lat 90-tych, gdy nikt nie mówił o lustracji oraz agenturze, a rząd dusz sprawowała Gazeta Wyborcza.  W tej chwili widać to przy okazji rozgrywek w triumwiracie Tusk - Schetyna - Komorowski.  Mainstream wyraźnie stawia na tego ostatniego.  Nieźle opisał to Kurier z Muenster /Roman Mańka/ w notce "Pomyłka Tuska, czyli syndrom Brutusa"  http://roman-manka.salon24.pl/281769,pomylka-tuska-czyli-syndrom-brutusa .  Sądzę , że myli się on jednak uważając, iż Tusk sam podjął decyzję o tym, że nie chce być prezydentem.

  Obecna sytuacja Tuska rzeczywiście jest niedobra.  Zwyciestwo Kaczyńskiego byłoby dla niego dużo lepsze.  Przewidywałam to już w lipcu 2010 pisząc notki  "Tusk powinien się modlić o zwycięstwo Kaczyńskiego"  http://emerytka.salon24.pl/202189,tusk-powinien-sie-modlic-o-zwyciestwo-kaczynskiego  oraz "O triumwiratach i Platformie Obywatelskiej"  http://blogmedia24.pl/node/33654 .  Te wszystkie "walki buldogów pod dywanem" są jednak mieszaniem wciąż w tej samej szklance tej samej herbaty, a jak wiadomo słodsza się od tego ona nie zrobi.  Ludzie poniżej czterdziestki nie mają w tej chwili w Polsce żadnej reprezentacji politycznej, a jest ich wielu.  W perspektywie 5-10 lat musi to doprowadzić do ostrego kryzysu politycznego.

  Tu:  http://emerytka.nowyekran.pl/post/3966,bronie-hodowcow-rozwielitek  jest moja polemika z Publicystą na temat polskiej blogosfery.  Polecam !!!