"Czarny Czwartek" czyli o profanacji symboli pamięci Narodowej.

Mam dosyć ambiwalentne odczucia wobec Kazika. Pomimo deklarowanego antykomunizmu- wcześniejsza twórczość, zawsze zastanawiała mnie pewna wrogość wobec religii i Kościoła, niechęć do "radykalizmu" i złośliwa ironia podszyta jakimiś kompleksami. Moje zdziwienie zniknęło gdy z jakiegoś wywiadu, nie pamiętam już gdzie (Machina?) dowiedziałem się, że pieśniarz był...świadkiem Jehowy. Wszystko jasne a propos Kościoła katolickiego.
Niemniej trudno się wypowiadać o filmie. Sami wiecie, że (m.in. ze względów rodzinnych) zaangażowałem się w wyjaśnianie ściemy pod nazwą "Tajemnica Westerplatte." Pomijając wartość artystyczną utworu, przeróbki, coveru, obojętnie jak nazwiemy, jest poruszenie. Jedni sobie przypomną pewne kwestie, inni poczytają. I to jest plus.

ale czytalem , ze w miedzyczasie byl wyznawca Michnika. Mlodzież uwaza ,ze interpretacja kazika jest OK. Mnie razi dlatego napisalem co napisalem. Kwestia osobistego odczucia.
Ale ja podnioslem temat szerszy profanacji symboli narodowych i moglem dodac do fimow np kwestie Orderu Orła Białego.
Wyszło tak jak zwykle wychodzi. Dyskusje zbaczaja na watek poboczny albo nikogo nic nie obchodzi poza okrągłymi rocznicami.

Film "Czarny czwartek" opowiadający o wydarzeniach grudnia 1970 roku na ekrany wejść ma za jakiś czas. Na razie mamy za sobą pokaz przedpremierowy w Gdyni i relację ~sigmy dla niepoprawnych.pl. I już wiemy, kogo z bohaterów tamtych wydarzeń w filmie pominięto.
To zaś jest o wiele większym problemem, niż fakt, czy odpowiada nam, czy też nie, interpretacja ballady o Janku Wiśniewskim wykonana, na potrzeby promocji filmu, przez Kazika Staszewskiego. Oto bowiem ~sigma, sam film oceniając bardzo dobrze, pisze: "mam zastrzeżenie do filmu. Dlaczego ani razu nie padło nazwisko Jaruzelskiego?". Ano właśnie... Czy nie jest znaczące, że aby pokazywać dziś grudzień '70 nie możemy mówić o jedynym ważnym aktorze tamtych wydarzeń, który do dziś pozostaje graczem na naszej scenie politycznej? Prawda o Grudniu bez nazwiska Jaruzelski to politycznie poprawne kłamstwo podobne do tego, które każe Niemców z lat 33 - 45 ubiegłego wieku zamieniać w "nazistów".

Jaruzelski dla tamtych wydarzeń był postacią kluczową, pozostaje w związku z nią na ławie oskarżonych w będącym sadową tragifarsą procesie, a w filmie - jeśli opierać się na relacji ~sigmy po prostu go nie ma. Ciekawe, czy wkrótce i stan wojenny będziemy wspominać w podobny sposób? Dziś jeszcze brzmi to abstrakcyjnie, jednak czy nie jest taką samą abstrakcją pominięcie w filmie "Czarny czwartek" osoby, która według naszej dzisiejszej wiedzy była głównym odpowiedzialnym tamtej zbrodni (co dobitnie pokazał film "Towarzysz Generał" Grzegorza Brauna). Tutaj nie da się wcisnąć społeczeństwu kitu, że gdyby Jaruzelski nie kazał strzelać do robotników, nie usunięto by Gomułki i wtedy weszliby Sowieci. Więc lepiej udawać, że późniejszego dyktatora po prostu wtedy nie było wśród osób, mających cokolwiek do powiedzenia.

Czy warto było iść na to ustępstwo, by pokazać tragedię 1970 roku w sposób, oprócz tego jednego faktu, w sposób przejmujący i wierny? Zapewne tak, zwłaszcza, że gdy stan wojenny staje się pomału abstrakcją, tym bardziej są nią wcześniejsze dramatyczne momenty historii PRL. Niemniej do nas należy dopowiedzenie na głos tego, czego autorzy filmu powiedzieć nie chcieli lub nie mogli.

http://budyn78.salon24.pl/260539,grudzien-70-bez-jaruzelskiego

Nie podobał mi się. Napiszę nawet więcej: to nie jest dobry film, z kilku powodów. Pierwszy, to scena na wiadukcie - nie do końca prawdziwa, po drugie: próba wybielania Janczyszyna, po trzecie: narracja łopatologiczna. Zamiast rzetelnego opisu /bo przecież minął już dłuuugi czas/ mamy opowieść działającą na emocje, której celem jest uwiedzenie widza faktem, że się opowiada prostą historię - i to działa, widzowie szybko nawiązują kontakt z bohaterami, akceptują ich, wielu nawet się utożsamia. Film przeraża ilością scen przedstawiających okrucieństwo "ludowej" władzy, w pewnym momencie miałam nawet uczucie przesytu, już nie mogłam patrzeć. Reżyser chciał pokazać, że jest po właściwej stronie i przyglądając się reakcjom widzów, udało mu się. Ale rzeczywiście - w filmie nie ma słowa o Jaruzelskim, SŁOWA! Dla wszystkich zorientowanych rola Jaruzelskiego jest jasna ale dla tych nie zorientowanych? Kat Trójmiasta /bo to nie tylko Kociołka należy tak nazywać/ NIE ISTNIEJE w tej opowieści.
I już trochę lżejszy zarzut: w jednej ze scen widać, nowe, plastikowe drzwi wejściowe do UM, no reżyserska wtopa!
To kilka szybkich uwag.
P.

dzisiaj Janda u Kuźniara mówiła o pracy przy6 tym filmie - porównała go z praca przy "człowieku z Zelaza" - powiedziała, że tamten był kręcony na zywo po wydarzeniach i ludzie pilnowali, żeby nie zmieniali rzeczywistości, a w tym rezyser miał swoja wizję i narzucał ją odtwórcom ról.

Oczywiście TVN24 wyrzuciło na tytuł:"Ludzie chcieli nas wieszać na latarniach"
http://www.tvn24.pl/12690,1686569,0,1,ludzie-chcieli-nas-wieszac-na-lata...

... zupełnie się z Wami nie zgadzam. Oczywistym skandalem jest brak Jaruzela w filmie. Zaryzykuję jednak opinię, że do kina młodych pójdzie bardzo niewielu. Tymczasem mają interpretację ballady, która bardzo do nich trafia, opatrzoną obrazami grającymi na emocjach w chwili, gdy od tygodni trwa afera z zaproszeniem ślepowrona na posiedzenie RBN, a stoczniowcy na uroczystościach Grudnia '70 przyjęli go tak, a nie inaczej.

Też o tym m.in napisałem trochę wczoraj w moim nowym blogu http://marekkajdas.blogspot.com/ i chociaż nie oglądałem filmu w sieci, to można spokojnie wyczuć jak jaki on będzie. To długa tradycja jeszcze z PRL "polskiej" szkoły filmowej gdzie Polaków, katolików, antykomunistów było jak na lekarstwo wśród reżyserów, scenarzystów, w całym zapleczu i dalej tak jest...

Odpowiedzialność za masakrę zrzuca się wygodnie na Gomułkę, lokalnych watażków, dowódców wojska (ślady-rozkazy zacierano), a przecież towarzysz Wiesław starał się jednak iść swoim kursem jakim szedł do siermiężnego socjalizmu polsko-sowieckiego z małym ograniczaniem roli Bermanów. Mniejsza o to że także złym kursem nas ciągnął, ale przynajmniej bez takich rzezi przecież przez kilkanaście lat od 1956.

Za sam 1970 rok Jaruzelski z odpowiedzialnymi za to katami powinien gnić na dożywociu (takim prawdziwym do zgonu) od powiedzmy 1991 roku kiedy było to już w pełni realne. Miałby za sobą 20 lat ciupy teraz.

Nie ma możliwości blokowania takich produkcji filmowych, wpływania na cokolwiek chyba że jest zasadna kontrowersja, którą można sądownie podkreślać, bronić dobrego imienia np swojego krewnego, ale mimo wszystko lepiej żeby ludzie to obejrzeli kiedyś w TVP, zawsze to "coś" zamiast "niczego", jednak to jakiś pierwszy taki przyczynek do wiedzy o tych wydarzeniach.

Musimy zacząć tworzyć sami takie filmy i nie ma innej opcji. Trzeba pilnować każdego szczegółu. Oczywiście zorganizowanie ludzi wokół takiej idei to jeszcze prawie utopia... ale warto marzyć. Od tego się zaczyna czyn.

To musiałaby być taka konfederacja osób fizycznych, organizacji, firm, instytucji (jak IPN), środowisk i wtedy kto wie - przynajmniej będzie nas stać na kreację scenariuszy na dobry początek takiego jaki społeczność uzna za optymalny. Wyśmiewany reżyser Poręba ma ponoć kilkanaście scenariuszy historyczno-patriotycznych tak notabene i nie sądzę żeby były wyjątkowe złe, od razu do wyrzucenia. Mnie się Hubal nadal podoba poza paroma momentami, które chyba musiały być żeby film "poszedł" w tamtej erze, TAKI film.

marekkajdas.nowyekran.pl

Reżyser filmu Czarny czwartek maczał palce ;) także tutaj:
http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/126115
Jeśli film się niespecjalnie podobał Aborczej, znaczy musi być całkiem, całkiem :>

Kwestia gustu czy nalezy to akceptować.
Powiem tak: kiedys moje dziecko nie chciało wziac do ust tatara. Zjadlo , powiedzmy , po dobrej zchęcie. Od tamtej pory to ulubiona potrawa.
Moze ci mlodzi o ktorych mowisz ze reaguja dobrze tez nigdy nie probowali czegos blizszego prawdziwemu pojeciu kultury.