tvn24.pl i Onet.pl zostały nagrodzone MediaTorem w kategorii PROMOTOR za akcję "Krótka piłka - zapytaj kandydata". Nagrodę otrzymał także Krzysztof Skórzyński z "Faktów" TVN.

Skórzyński dostał statuetkę w kategorii TORPEDA, "za szybkość i rzetelność dziennikarza newsowego", a w szczególności za materiały po katastrofie smoleńskiej. Studenckie nagrody dziennikarskie zostały przyznane po raz czwarty.

Redakcje tvn24.pl i Onet.pl zostały nagrodzone za akcję "Krótka piłka – Zapytaj kandydata", dzięki której każdy internauta mógł odpytać kandydata na prezydenta. Jak napisano w uzasadnieniu nominacji: "za pokazanie, że nasz głos równa się dziś głosowi dziennikarza, a przyszłego prezydenta można "zagiąć" nie ruszając się sprzed komputera".

- Przyznaliście nam tę nagrodę, a my byliśmy tylko rurociągiem tej akcji - mówił w czasie gali Mateusz Sosnowski, szef zespołu redaktorów portalu tvn24.pl. - Ropą, sednem byli internauci. Daliśmy im możliwość zadania pytania. Nie każdy ma szansę pytać polityków z pierwszych stron gazet. To dla nich nagroda nie dla nas - dodał.

W kategorii NAWIGATOR nagrodę otrzymał Piotr Zaremba z "Polska The Times". "Za pokazywanie polityki od podszewki i głośną w 2010 biografię Jarosława Kaczyńskiego" - brzmiał werdykt.

Za DETONATOR uznany przez studentów został Tomasz Patora z programu "Uwaga" TVN. Wyróżnienie otrzymał za materiał o seksuologu Lechosławie G., który stosował metody uwłaczające godności pacjentek. Historia wstrząsnęła całą Polską, a przeciwko lekarzowi toczy się postępowanie prokuratorskie.

INICJATORAMI, zdaniem studentów, zostali Anita Werner i Paweł Siennicki. Nagrodę otrzymali za cykl rozmów "Dwa ognie" w "Polska The Times".

REFORMATOREM roku został Janusz Weiss z Radia Zet. "Za to, że przez telefon potrafi zdziałać więcej, niż wielu dziennikarzy osobiście".

Wyróżnienie w kategorii PROWOKATOR otrzymał Tomasz Sekielski za film dokumentalny "Władcy Marionetek", w którym "sprowokował do myślenia, ile znaczą słowa w świecie polityki".

Martyna Wojciechowska została wyróżniona jako AKUMULATOR. Nagrodę otrzymała za program „Kobieta na krańcu świata”, w którym pokazuje widzom jak żyją kobiety z najodleglejszych zakątków Ziemi.

MediaTory to studenckie nagrody dziennikarskie przyznawane polskim dziennikarzom. Nagrodzonych wybierają w plebiscycie studenci dziennikarstwa z 12 uczelni państwowych z całego kraju. Przyznawane są od czterech lat.
Autor: POg Źródła: TVN24.pl

http://wiadomosci.onet.pl/media/onetpl-i-tvn24pl-nagrodzone-mediatorem,1...

Szanowna Pani Marylo,

To wszystko to komunistyczna stajnia Augiasza. Tego nikt nie oczyści.

Ukłony moje najniższe

„Czwarta władza cieszy się w Polsce pozycją szczególną”, bo chroni ją specjalny “immunitet”!

Wychowawcy, błaźni i kapłani polskiego wstydu

W dyskusji poświęconej relacjom między mediami a polityką prowadzonej przez Dziennik — o błazeńskich ambicjach medialnego hegemona pisał Andrzej Nowak w artykule Portret medialnego hegemona.* Stwierdzając, że „Czwarta władza cieszy się w Polsce pozycją szczególną”, bo chroni ją “immunitet” — ponieważ środowisku dziennikarskiemu “nie tylko nie patrzy się na ręce, ale nie próbuje się nawet zaglądać do jego głów”. Nie ma jednak nikogo, kto spojrzałby “krytycznie nie tylko na środowisko dziennikarskie, ale i na właścicieli jego potężnych narzędzi pracy”.

Powołując się na wywiad Michnika dla "Przekroju" (z 21 kwietnia 2009 roku), w którym Michnik stwierdził, że jego gazeta jest "dalej jest hegemonem debaty na tematy ważne", prof. Andrzej Nowak kpiąco napisał, iż właśnie w wybiórczej propagandzie gazety Michnika "dziennikarze najważniejszych mediów (zwłaszcza elektronicznych) szukają codziennego natchnienia do odpowiedzi na pytanie: o czym dziś będziemy mówić, pisać, kogo będziemy tropić, a kogo okadzać." Dlatego pisze Nowak "przytoczone wyżej stwierdzenie Adama Michnika pozostaje w pewnym sensie prawdziwe."

Twarze wychowawców i błaznów

„Media w Polsce mają nadal swoich kapłanów - kapłanów "polskiego wstydu". Tych, którzy przez zawstydzanie społeczeństwa starają się uzasadnić swoją funkcję wychowawców“ — pisze prof. Nowak. Jednak jego zdaniem: „współczesne polskie media mają też swoich błaznów, bez których osiągnięcie owej hegemonii byłoby niemożliwe. Sukces Adama Michnika nie byłby możliwy bez sukcesu Kuby Wojewódzkiego. I na odwrót: Wojewódzki nie byłby idolem młodzieżowych mas, gdyby nie torowała mu drogi praca ideowa ‚Gazety Wyborczej‘ z ostatnich 20 lat.“ Dlatego „twarzą dominującej obecnie polityki "błaznów" jest Janusz Palikot,“ a „na ‚tematy ważne‘ pozostaje coraz mniej miejsca“, pisze Nowak.

Nihilistyczny błazen wychowania

Zdaniem Nowaka, rezultatem tej samozwańczej prasowej nihilistycznej misji wychowawczej
kapłanów "polskiego wstydu" oraz grafomanów błazeństwa jest to, że: „Obszar debaty, w której hegemonem jest ‚Gazeta Wyborcza‘, kurczy się nieustannie. Coraz mniej jest zainteresowanych nią słuchaczy. Nihilistyczny błazen rozpiera się coraz pewniej, twierdząc, że to on lepiej służy medialnej misji.“

Niszczenie demokracji

W ten sposób monopol kapłana nihilizmu połączony z kretyńskim wkładem twórców błazenady w mediach — doprowadził do tego, „że polityczna reprezentacja obywateli (prezydent, parlament i wyłoniony przezeń rząd)“ — nie jest w stanie „kontrolować gry interesów, które odbywają się poza systemem demokratycznym.“

Tak więc, poprzez tę swoją nihilistyczną działalność — i kapłani i błaźni niszczą rodzącą się w Polsce demokrację.

_____
* Zob.: Andrzej Nowak „Portret medialnego hegemona“, http://www.dziennik.pl/dziennik/europa/article420908/Portret_medialnego_...

Zob. też: "Remuszko v. Agora, 'Gazeta Wyborcza', Michnik i okolice"

Niemiecki dziennik "Frankfurter Allgemeine Zeitung" ocenia w środę, że kryzys polityczny w Rumunii pokazuje, iż z istnienia układów wywodzących się z dawnej nomenklatury komunistycznej może wypływać zagrożenie demokracji w Europie Wschodniej. Gazeta nawiązuje też do sytuacji Polski. Pisze, że niespełna 10 lat temu wówczas przyszły polski premier Jarosław Kaczyński "dokonał interesującego odkrycia", którym miał być "czworokąt bermudzki".
Od trójkąta bermudzkiego różnił się nie tylko położeniem, ale też tym, że "definiowano go nie za pomocą geograficznych, a politycznych współrzędnych". Tworzyły go bowiem "kliki służb specjalnych, byli komuniści, którzy stali się socjaldemokratami, biznesmeni wywodzący się z dawnej nomenklatury oraz zorganizowana przestępczość". - W czworokącie bermudzkim Kaczyńskiego nie znikały samoloty i statki, ale - jego zdaniem - polska demokracja i bardzo dużo pieniędzy - pisze niemiecka gazeta.

Dodaje, że kontury tego czworokąta dało się rozpoznać w "gąszczu afer korupcyjnych", w który zaplątany miał być dawny rząd SLD. - Na ten gospodarczo-polityczny biotop Kaczyńscy zwrócili dużą część swojej energii, gdy jesienią 2005 roku wygrali wybory prezydenckie i parlamentarne. Ich zdeklarowanym celem było wysuszenie tego bagna i nadrobienie w ten sposób tego, co w ich mniemaniu zaniedbano po transformacji 1989 roku - pisze dziennik.

- W swym rewolucyjnym ferworze Kaczyńscy skłaniali się do prowadzenia walki przeciwko rzeczywistym i wyimaginowanym układom za pomocą wątpliwych z punktu widzenia państwa prawa środków i ogłaszania wrogiem Polski każdego, kto nie był z nimi. Te działania były ozdobione obrazowym patriotyzmem i demonstracyjnie konserwatywnym katolicyzmem - składnikami, które na zachodzie Europy wywołały sporo zdziwienia. Obraz dopełniło to, że aby przeforsować swoją politykę, Kaczyńscy zawarli koalicję, do której należała skrajnie prawicowa i otwarcie antysemicka partia - ocenia konserwatywna gazeta.

"FAZ" dodaje, że - Kaczyńscy zasłużyli na swój katastrofalny wizerunek. Tymczasem pomimo afer w kraju "poprzedni postkomunistyczny rząd nie mógł już cieszyć się lepszą opinią za granicą", bo mówił rzeczy, które w większości nie wywoływały zgorszenia w pozostałych krajach kontynentu.

- Ani polscy postkomuniści, ani też polska prawica nie są w swym zachowaniu osamotnieni we wschodniej Europie. Dla prawicowych polityków, z których wielu w czasie dyktatury działało w antykomunistycznej opozycji, częścią tożsamości jest to, by nie kierować się oportunizmem w tym co czynią i mówią. To jednak staje się wyniosłą pozą - tak jak można zaobserwować na zachodzie Europy u genetycznie opozycyjnej lewicy. Dawni komuniści natomiast mają wyczucie oportunizmu. W czasach realnego socjalizmu było to podstawą dostępu do władzy, posad i przywilejów. Opowiedzenie się po stronie politycznego kierunku jest dla nich środkiem do celu - ocenia "FAZ".

Według gazety podobna sytuacja panuje aktualnie na Węgrzech. - Miażdżące zwycięstwo wyborcze narodowo-konserwatywnej partii Fidesz pod wodzą premiera Viktora Orbana sprzed dwóch lat miało wiele powodów, a jednym z nich była złość na kumoterstwo i samoobsługową mentalność socjalistów. Celem Orbana, tak jak kilka lat temu Kaczyńskich w Polsce, jest dokończenie przełomu systemowego z 1989 roku, poprzez ostateczne złamanie władzy beneficjentów dyktatury (oraz ich spadkobierców). Sięga on po wątpliwe metody i także on pozwala przygrywać pompatyczną narodowo-patriotyczną muzykę, która budzi zdziwienie na zachodzie Europy - pisze "FAZ".

- UE słusznie patrzy Orbanowi na ręce. W Polsce i na Węgrzech ukryte zagrożenie dla demokracji ze strony przyjaznych, postępowych, socjaldemokratycznych partii wywodzących się z dawnego aparatu państwowego, jest już niewielkie. Można spierać się o to, czy stało się tak dzięki Kaczyńskim i Orbanom tego świata czy też chodzi o przykłady udanego samodemontażu. Jednak przykład Rumunii pokazuje, że ponad 20 lat po upadku dyktatury wschodnioeuropejski "czworokąt bermudzki" ciągle może rozwinąć zadziwiającą siłę wciągania. Inaczej, jak w Polsce, gdzie znikło w nim jedynie dużo pieniędzy, tam (w Rumunii) faktycznie istnieje ryzyko zniknięcia demokracji i państwa prawa - ocenia "Frankfurter Allgemeine Zeitung".

W zeszłym tygodniu rumuńska koalicja rządowa - Unia Społeczno-Liberalna (USL) - doprowadziła do zawieszenia konserwatywnego prezydenta Traiana Basescu w obowiązkach na 30 dni; 29 lipca odbędzie się referendum w sprawie odsunięcia go od władzy. Trybunał Konstytucyjny uprawomocnił tę decyzję, ale też uznał, że Basescu nie złamał konstytucji, jak twierdzi USL. Wcześniej rząd wszedł w konflikt z Trybunałem Konstytucyjnym, który oskarżył premiera o ataki na swoją niezawisłość.

http://wiadomosci.onet.pl/swiat/frankfurter-allgemeine-zeitung-o-zagroze...

Kolejne państwo UE w szponach potrójnego kryzysu

Rząd

Rumunii dryfuje w stronę autorytaryzmu i nie należy tego lekceważyć,

ale i zachodnie demokracje przeżywają kryzys - pisze we wtorek belgijski

dziennik "Le Soir" w artykule redakcyjnym.»

Europa przechodzi potrójny kryzys: gospodarczy, instytucjonalny i

kryzys legitymizacji. (...) Rozwiązanie żadnego z dwóch pierwszych nie

jest możliwe bez decyzji o znaczącym wzmocnieniu demokratycznej

legitymizacji europejskich instytucji - wskazuje dziennik. Zauważa, że kryzys w strefie euro nie tylko unaocznił niezdolność Unii Europejskiej do decyzji, ale też przyspieszył utratę legitymizacji elit rządzących.

Zwątpienie i nieufność wobec elit były zarezerwowane dla mas

ludowych. Dziś trzeba wyraźnie stwierdzić, że słyszalne są wśród warstw

wyższych: ilu ludzi sądzi dziś, że liderzy europejscy są zdolni do

rozsądnej oceny i niewzruszonych działań wobec rozszalałych żywiołów

rynku? - pyta Le Soir.

W Brukseli, tak jak w Paryżu, Kopenhadze czy Rzymie przyzwyczajono

się patrzeć z pobłażliwością na "grzechy młodości" demokracji w nowych

państwach członkowskich UE: takie zawirowania widzieliśmy kilka lat temu

w Polsce pod rządami braci Kaczyńskich, niedawno na Węgrzech Viktora

Orbana, zanim pojawiły się one w Bukareszcie - ocenia dziennik.

Podkreśla, że tak jak byłoby błędem nie doceniać ich, tak samo byłoby błędem, gdybyśmy się w Europie Zachodniej uważali się za całkowicie odpornych. Nie

należy uważać, że demokracja europejska jest dziełem ukończonym. Ona

jest w stagnacji, i to na etapie, który wywołuje niepokój - podkreśla Le Soir.

Ocenia, że nastroje protestu, które wyniosły do władzy partie nacjonalistyczne w Europie Środkowej, zbliżyły też do władzy partie populistyczne w Europie Zachodniej. Od Bukaresztu po Brukselę, kryzys jest ten sam - ocenia dziennik w tytule artykułu.

Abp Depo, przewodniczący Rady Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu o TVN: ta stacja nie jest wolna

"W mediach tych [religia.tv czy Tygodniku Powszechnym] dochodzi do
kwestionowania ważnych aspektów wiary i tradycji Kościoła, w imię
fałszywie rozumianej tolerancji."

W najnowszym numerze "Gościa Niedzielnego" ciekawa, warta
polecenia rozmowa Bogumiła Łozińskiego z przewodniczącym Rady Episkopatu
Polski ds. Środków Społecznego Przekazu, metropolitą częstochowskim abp
Wacławem Depo.

Abp Depo podkreśla, że "wolność musi być związana z prawdą", i
dlatego "dziennikarze przekazując informacje muszą podawać prawdę":

Jeśli tego nie robią, np. służąc interesom jakiejś grupy czy
pojedynczych ludzi, wtedy media nie są wolne. Wydaje się, że w Polsce
nie ma już urzędu cenzury i jakby powiedział C. K. Norwid – przywrócona
została „wolność mowy”. A to nie oznacza wolności mediów.

Zdaniem biskupa - w naszym kraju istnieje "bardzo duże zagrożenie
uzależnienia się mediów od jakieś ideologii", co skutkuje odejściem od
prawdy:

Przykładem takiego zjawiska jest sposób przedstawiania w
stacji TVN negatywnego stanowiska min. Jarosława Gowina na temat
konwencji przeciwko przemocy. Dziennikarze tej telewizji nie
ukrywają poparcia dla konwencji i wprost oskarżają min. Gowina o
fundamentalizm, tylko dlatego, że jego opinia jest zbieżna ze
stanowiskiem Kościoła. Tymczasem podawanie niepełnych informacji o tej
konwencji, bez rzetelnego podania argumentów o niebezpieczeństwach,
jakie wiążą się z jej ratyfikacją, jest odejściem od prawdy,
przykładowo: rozmywając tajemnicę więzi w małżeństwie i rodzinie. I w tym sensie ta stacja nie jest wolna.

Gorzkie słowa ksiądz arcybiskup kieruje pod adresem mediw publicznych:

(...) programy religijny np.: „Między niebem z ziemią”, „Anioł Pański
z Papieżem”, „Ziarno” czy „Raj” stanowią niewielki procent przekazu
wobec olbrzymich potrzeb społeczności katolickiej. Co więcej nawet w
wymienionych audycjach elementy ewangelizacyjne są w ostatnim czasie
eliminowane. Dobitnym tego przykładem była działalność medialna
biskupa Antoniego Długosza. Był on przez wiele lat uczestnikiem programu
„Ziarna”, w którym rozmawiał z dziećmi o Bogu, modlił się, śpiewał i
tańczył z nimi. W ostatnich miesiącach już nie występuje, gdyż nie mógł
przyjąć propozycji, w których byłby jedynie kimś, kto bawi a nie
ewangelizuje. W tej sytuacji podziękował za współpracę.

Arcybiskup Depo podkreśla, że wielka skala poparcia dla Telewizji
Trwam "jest wołaniem o wolność mediów", którego skala zaskoczyła również
jego samego. I jak dodaje - TV Trwam powinna dostać koncesję:

Ekonomiczne powody odmowy były tylko pretekstem, co pokazują
ujawniane obecnie szczegóły przebiegu procesu koncesyjnego. (...) Osoby
odpowiedzialne za odmowę cyfrowej koncesji dla TV Trwam powinni sobie
uświadomić, że jest to droga prowadząca do „wolności od Chrystusa i Jego
Kościoła”. Czy w takim kierunku zgadza się zmierzać nasz Naród?

I jeszcze ważne słowa pod adresem kilkorga dziennikarzy:

Pan Dworak, czy Jacek Żakowski albo Katarzyna Kolenda-Zaleska
to ludzie, którzy byli bardzo mocno związani z osobą śp. bp Jana
Chrapka. On zajmował się mediami i kształtował dziennikarzy z bardzo
różnych środowisk. Dzisiaj stawiam sobie pytanie, czy gdyby bp Chrapek
żył obecnie, byłby zadowolony z postawy swoich wychowanków? Osobiście
nie znajduję na to pytanie pozytywnej odpowiedzi.

Arcybiskup wskazuje też, że i u nas pojawia się zjawisko mediów,
które określają się jako katolickie, a które jednocześnie kontestują
nauczanie Kościoła:

(...) przykładem może być kanał telewizyjny religia.tv czy Tygodnik
Powszechny. W mediach tych dochodzi do kwestionowania ważnych aspektów
wiary i tradycji Kościoła, w imię fałszywie rozumianej tolerancji. Na to
nie możemy się zgodzić.

Polecamy cały, niezwykle interesujący i ważny wywiad w "Gościu Niedzielnym". Polecamy!

Polecamy także stronę tygodnika - Gosc.pl

Skaj

W Stanach Zjednoczonych gwałtownie spada zaufanie obywateli do mediów głównego nurtu. Według sondażu Gallupa, tylko 21 proc. odbiorców mediów ma zaufanie do dzienników nadawanych przez główne stacje telewizyjne. Widać wyraźnie, że rośnie zapotrzebowanie na alternatywne źródła informacji.

Niewiele podmiotów opublikowało ostanie dane Instytutu Gallupa dotyczących zaufania obywateli do instytucji, w tym do środków przekazu. Nie są one przychylne dominującym mediom elektronicznym. Od ub. roku zaufanie do nich spadło z 27 proc. do 21 proc. Jednak gdy weźmie się pod uwagę lata, od kiedy zaczęto badać zaufanie do wiadomości podawanych przez media elektroniczne, spadek ten wynosi aż 46 proc.

Co ciekawe media liberalne i umiarkowane odnotowały większy spadek niż media konserwatywne. W ciągu zaledwie roku zaufanie do wiadomości nadawanych w mediach liberalnych i umiarkowanych spadło z 30 proc. do 20. i 19. proc., aw konserwatywnych - z 23 do 22 proc. Wyraźny spadek zaufania odnotowała także prasa.

Autorzy sondażu sugerują, że najprawdopodobniej duży spadek zaufania do mediów elektronicznych wynika z utrzymującego się od lat szerszego trendu, związanego z rosnącym dostępem Amerykanów do alternatywnych źródeł informacji, a także z powodu błędów popełnianych przez duże stacje telewizyjne.

Źródło: Gallup.com

Jak podaje portal Wirtualnemedia.pl w I półroczu br. najchętniej czytanym dziennikiem został „Fakt”, który wyprzedził „Gazetę Wyborczą”

W pierwszych sześciu miesiącach br. po „Fakt” (Ringier Axel
Springer Polska) sięgało 12,37 proc. czytelników, o 0,73 proc. mniej niż
rok wcześniej, ale tytuł awansował z pozycji drugiej. Tabloid Springera
zepchnął z podium na drugie miejsce „Gazetę Wyborczej” (Agora), której
czytelnictwo zmalało z 13,95 proc. do 12,14 proc.

Na podium
rankingu znalazło się jeszcze bezpłatne „Metro” (Agora). Jego poziom
czytelnictwa spadł o 0,17 pkt. proc. do 5,72 proc., ale dziennik ten
awansował z pozycji czwartej.
"Gazeta Wyborcza" wytraca też sprzedaż, a Agora zanotowała
ostatnio poważną stratę i zapowiedziała zwolnienie aż 250 pracowników.

 źródło: Wirtualnemedia.pl

Tylko plotka czy zapowiedź nieuchronnego upadku: "Gazeta Wyborcza" od nowego roku zniknie z kiosków?

Czyżby na nic miały się okazać dodawane do dziennika gadżety, filmy i
noże do warzyw? Czyżby nawet państwo nie było w stanie pomóc w
utrzymaniu kosztownej propagandówki?

http://www.gpw.pl/karta_spolki/PLAGORA00067/

Na giełdzie od: 04.1999
Liczba wyemitowanych akcji: 50937386
Wartość rynkowa (mln zł): 366.75

wartość akcji 7,2 - leci na łęb - 1,37%

Cejrowski: TVN to TW, tajni współpracownicy komunistów, kapusie, donosiciele

"TVP
to komuniści. TVN to TW, tajni współpracownicy komunistów, kapusie,
donosiciele. A Polsat to tajne służby, goście o 17 paszportach i 18
nazwiskach" - powiedział Wojciech Cejrowski, którego programy emituje
TVN Style.

Agora przejmuje druk "Rzeczpospolitej" i "Parkietu"

Presspublica przenosi druk "Rzeczpospolitej" i "Gazety Giełdy Parkiet" do drukarni Agory, co jest związane z likwidacją własnych drukarni.
Powodem likwidacji naszych drukarni są oszczędności i ogólny trend przenoszenia treści na nośniki elektroniczne - mówi Tomasz Wróblewski, redaktor naczelny "Rzeczpospolitej" i członek zarządu Presspubliki. - Do druku naszych dzienników wybraliśmy Agorę, bo złożyła nam najlepszą ofertę. Nasze zlecenie będzie realizowała od początku przyszłego tygodnia - dodaje Wróblewski.
Presspublica miała dwie drukarnie: w podwarszawskim Raszynie i Koninku na Wielkopolsce. Ich załogi dostały wypowiedzenia w ramach zwolnień grupowych, a maszyny i nieruchomości zostały wystawione na sprzedaż. Ringier Axel Springer Polska, który w Koninku drukował od 10 do 15 proc. "Przeglądu Sportowego", przeniósł druk do drukarni należącej do Mediów Regionalnych w Zielonej Górze. Zakład w Koninku drukował również jedną czwartą nakładu "Super Expressu" (Murator SA). - Bez trudu znaleźliśmy inną drukarnię - mówi Zbigniew Benbenek, szef rady nadzorczej ZPR SA, właściciela Muratora, jednak nazwy zakładu nie ujawnia.

http://biznes.onet.pl/agora-przejmuje-druk-rzeczpospolitej-i-parkietu,18...

Parasol medialny obecnej władzy

Wypowiedź Piotra Bączka, członka komisji weryfikacyjnej
WSI, byłego szefa Zarządu Studiów i Analiz Służby Kontrwywiadu
Wojskowego

Media zajmują się raczej propagandą, wspieraniem obozu rządowego
Platformy Obywatelskiej i to trwa od kilku lat. Od dwóch-trzech
największe media zarówno publiczne, jak i komercyjne tj. telewizja,
radio zostały przejęte przez Platformę Obywatelską. Ewidentnym
przykładem sprzed kilku lat jest parasol medialny nad Platformą podczas
afery posłanki Beaty Sawickiej. Przypomnijmy, w 2007 roku kiedy wybuchła
afera korupcyjna wokół  posłanki Sawickiej praktycznie wszystkie
największe media elektroniczne, od dzienników prasowych po media
elektroniczne, stanęły murem za biedną posłanką, która była skrzywdzona
przez rząd nienawiści, przemocy i państwa policyjnego.

Wskazywano na rząd pana prezesa Jarosława Kaczyńskiego. Tymczasem
 kilka lat po procesie okazało się, że posłanka Sawicka była winna
działań korupcyjnych. Niestety te media wspierały zarówno posłankę
Platformy, jak i atakowały opozycję. Atakowały również środowiska, które
były krytyczne wobec rządu Platformy Obywatelskiej tj. stacje, gazety,
redakcje w tym TV Trwam  i Radio Maryja. Tak jak mieliśmy to kilka dni
temu, gdy relacjonowano Wielki Marsz w obronie telewizji Trwam w
Warszawie.

Politycy PO nie kryją, że są sterowani i kształtowani przez
specjalistów od pubilc relations, czy specjalistów od marketingu. Taką
osobą jest pan minister Igor Ostachowicz, który zajmuje się marketingiem
politycznym wokół premiera Donalda Tuska. Dba o jego wizerunek,
wycofuje premiera z sytuacji kompromitujących w momencie gdy mają być
przedstawione niekorzystne informacje dla społeczeństwa np.  podwyżka
podatków, bądź inne decyzje które godzą w społeczeństwo.

W takim momencie premier jest wycofywany na zaplecze,  a  omawia to
oddelegowany minister. Również politycy Platformy którzy są
parlamentarzystami otrzymują smsy, jak mówić, czy przedstawiać dane
zagadnienie. Są sterowani odgórnie, widać że istnieje taki ośrodek i
można podejrzewać, że jest to ośrodek kancelarii premiera który z jednej
strony dba o korzystny przekaz dla rządu, z drugiej stara się w
subtelny sposób eliminować głosy krytyczne. Mówię subtelny choć w
rzeczywistości jest to zakulisowa gra polityczna z przeciwnikami rządu
Platformy i obecnej koalicji rządowej.

Odnosząc się do problemu możemy mówić o wyróżnieniu dziennikarzy,
redaktorów, wydawnictw, tych którzy do tej pory byli łaskawi pisać
pozytywnie o obozie rządzącym. O rządzie PO, prezydenturze Bronisława
Komorowskiego, o kolejnych pseudoreformach tegoż rządu, o unikaniu
drażliwych tematów, jak ostatnia afera Amber Gold, czy w efekcie
niebudowa autostrad. Wszystkie te redakcje skupiają się w środowisku
przychylnym Platformie Obywatelskiej. Można zastanowić się czy to nie
jest ośrodek, który wytycza kierunki propagandy oraz ma ułatwić kolejne
etapy rządzenia PO.

Zwróciłbym też uwagę na pewien komentarz red. Tomasza Lisa, który w
czerwcu tego roku mówił o spotkaniu redaktorów naczelnych z premierem
Donaldem Tuskiem. Na tym spotkaniu premier prosił o spokój w sferze
mediów, o niepisanie krytycznych artykułów tuż przed rozpoczęciem euro
2012. A przypomnijmy, był to okres kiedy Donald Tusk wiedział już o
aferze Amber Gold, kiedy ABW informowało o nieprawidłowościach w tej
firmie, a sam premier przypuszczalnie rozmawiał ze swoim synem o  pracy w
tejże firmie.

Widzimy, że z jednej strony przedstawiciele największych mediów są
zapraszani na salony, prestiżowe spotkania ośrodków kapituł, a z drugiej
są  spotkania mniej oficjalne, na których przedstawiciele najwyższych
władz konstytucyjnych. Szef rządu postuluje, aby nie pisać krytycznie o
spodziewanych, kompromitujących wydarzeniach dla rządu. Inaczej tego nie
można nazwać, jak tylko spółczesnym ministerstwem prawdy.

Możemy zauważyć, jak pięknie układają się kontakty pomiędzy szefem
rządu, a  najbardziej nagłośnionymi dziennikarzami. Chciałbym jeszcze
dodać, że kanał religijny ITI Religia.tv ma trudności i zawiesza
produkcję programów telewizyjnych. Taki komunikat można było przeczytać w
zeszłym tygodniu.  Widzimy więc jaką popularnością cieszy się kanał
ITI. Z pewnością cieszy się dużą oglądalnością skoro musi zamykać nowe
produkcje. Natomiast jeśli chodzi o zabetonowanie rynku medialnego, to
taka sytuacja istnieje od początku transformacji ustrojowej.

Radio Maryja, Telewizja Trwam, Nasz Dziennik i jeszcze kilka innych
redakcji prawicowych, patriotycznych są wyjątkami. Ponieważ cały układ
medialny został zaprogramowany pod stolikiem medialnym Okrągłego Stołu,
przy którym był pan Jan Dworak, Adam Michnik, część redakcji Tygodnika
Powszechnego, pan Krzysztof Kozłowski i o ile pamiętam również pani
Helena Łuczywo. Rozmawiali ze stroną rządową, po której stał pan Jerzy
Urban i rozmawiali o przyszłości mediów po 1989 roku. Tak się dziwnie
złożyło, że największe media, największy koncern medialny np. Agora
uzyskał zdolność rozwoju akurat po Okrągłym Stole. Można powiedzieć, że
jest to dziecko Okrągłego Stołu. Dotyczy to również prywatnych
komercyjnych stacje,  które  rozpoczęły nadawanie od połowy lat 90’tych.

Okazało się, że po kilku latach przekaz ten jest jednorodny. Owszem
są różni dziennikarze, są różne redakcje, czy komentatorzy ale przekaz
medialny idzie w jednym kierunku – Polacy nic się nie stało, Platforma
dobrze rządzi. Teraz Platforma, kilka lat temu Unia Wolności, a jeszcze
wcześniej Unia Demokratyczna. Czyli środowiska liberalne związane z
częścią opozycji solidarnościowej, demokratycznej z lat 80’tych  które
były przy Okrągłym Stole. Tak samo media są bardziej negatywnie
nastawione do środowisk patriotycznych, prawicowych, katolickich niż
wobec SLD i lidera postkomunistów Aleksandra Kwaśniewskiego.

Jak pamiętamy  niedawno mogliśmy  oglądać we wszystkich stacjach
radiowo-telewizyjnych relacje ze ślubu córki pana Kwaśniewskiego,
tymczasem o ekshumacji Anny Walentynowicz pierwszego dnia po zamianie
ciał nie było żadnej informacji. Zarówno w telewizji publicznej jak i w
radiu publicznym. Mamy taką niewidzialną cenzurę.

Radio Maryja jak i Telewizja Trwam jest zdolna do zmobilizowania  200
tys. i wielu, wielu tysięcy ludzi w całej Polsce. To jest tylko
niewielki procent społeczności Rodziny Radia Maryja. Lecz gdyby władza
liczyła się z tymi ludźmi, to inaczej by do nich podchodziła. Widzimy
tutaj nie tylko brak szacunku do nas, ale także brak szacunku do ofiar i
ich rodzin. To jest skandaliczne, a wręcz barbarzyńskie.

RIRM

To wciąż o 249. tys za dużo. Chciałbym wiedziec jaki procent z tego stanowią zamówienie od firm: kolei, mcdonaldów, ikei, banków, hoteli itd.

dopóki rządzi ekipa okrągłostołowa, dopóty do wszystkich urzędów i instytucji państwowych będzie sprzedawany abonament gazety, która sama o sobie w naowym podręczniku do historii, zatwierdzonym przez Szumilas zapisała swoją przewodnią rolę.

W temacie Stanisław Michalkiewicz :

"Zatem kiedy już premier Donald Tusk zostanie wskazany nieubłaganym palcem, poświęcony na ołtarzu walki z kryzysem i obejmie synekurę w Unii Europejskiej, jaką tam obmyśli mu Nasza Złota Pani Aniela – dekoracja z naszych Umiłowanych Przywódców zostanie starannie przebudowana przy akompaniamencie radosnych okrzyków wydawanych przez konfidentów poprzebieranych za dziennikarzy niezależnych mediów głównego nurtu. Obywatelom zaś wytłumaczy się, że powinni zachowywać się powściągliwie i cierpliwie, bo nowa, zbawienna ekipa Umiłowanych Przywódców potrzebuje przecież czasu – chociaż „dziewięć dziesięciu spokojnych dni” – żeby naprawić błędy i wypaczenia ekipy poprzedniej. Bezpieczniackie watahy liczą, że w ten sposób model kapitalizmu kompradorskiego pozostanie nietknięty. A gdyby, mimo starannych przygotowań, coś jednak poszło nie tak – to nie jest wykluczone, że spróbują sprowokować gwałtowne rozruchy, a pod pozorem ich pacyfikacji wprowadzą „surowe prawa stanu wyjątkowego”, pod osłoną których jeszcze przez pewien czas będą rozkradały kraj i jego zasoby – aż nasi sąsiedzi, strategiczni partnerzy, zrealizują scenariusz rozbiorowy."

Mówił Stanisław Michalkiewicz

Wiktor Osiatyński, Daniel Passent, Tomasz Raczek, Joanna Solska i Mikołaj Lizut poprowadzą audycje w ramach nowego pasma w Radiu TOK FM. W startującej 5 października ramówce pojawią się też m.in. magazyn informacyjny "Godzina szczytu", program o sztuce "Andymateria" Andy Rottenberg oraz pasmo publicystyczne "Post factum". W programie nie zabraknie też doskonale znanych słuchaczom dziennikarzy Radia TOK FM i współpracujących ze stacją publicystów.

"Poranki Radia TOK FM" w swojej niezmienionej formie od godz. 7 do 9 prowadzą: Dominika Wielowieyska, Jan Wróbel, Janina Paradowska i Jacek Żakowski; następnie Tadeusz Mosz
startuje nowy program Cezarego Łasiczki "Konfrontacje", podczas którego słuchacze będą mieli możliwość aktywnego udziału w dyskusji gości. Program o sztuce Andy Rottenberg i Anny Wacławik-Orpik "Andymateria" pojawi się w czwartki o 11.40. Jakub Janiszewski o 12 komentuje bieżące wydarzenia w nowej audycji "Połączenie".
O 9, po latach nieobecności, powraca na antenę TOK FM Dorota Sumińska i jej kultowy program "Wierzę w zwierzę".

Niedzielne popołudnie rozpoczyna o 13 Paweł Sito nową audycją "Transformacja", w której mówi o zmianach - w życiu, społeczeństwie i na świecie. O 15 Ewa Łętowska, Ewa Siedlecka i Ewa Podolska rozmawiają o prawie.

nie musiał a musi

W stacji Mariusza Waltera na kluczowych stanowiskach nie ma przypadkowych ludzi. Głównie zajmują je dzieci działaczy PZPR i funkcjonariuszy służb specjalnych – mówi nam jeden z szeregowych pracowników ITI.

W 2001 r. we władzach tego koncernu znaleźli się m.in. Henryka Bochniarz, była działaczka PZPR, Mirosław Wyrzykowski, w latach PRL wykładowca w Wyższej Szkole Oficerskiej MSW w Legionowie, i Michał Broniatowski, który w czasach PRL pracował w Interpressie. Jego ojciec Mieczysław był członkiem Kominternu i funkcjonariuszem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Z kolei do rady nadzorczej ITI trafił m.in. Jan Zieliński, doradca zarządu BRE Banku, w czasie funkcjonowania FOZZ pracownik Banku Handlowego, a wcześniej I sekretarz podstawowej organizacji partyjnej przy ambasadzie PRL w Bejrucie.

Zatrudnienie w TVN dzieci funkcjonariuszy służb specjalnych PRL nie jest niczym nadzwyczajnym, czego przykładem jest prowadząca „Kropkę nad i” Monika Olejnik, córka Tadeusza Olejnika, funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa, zaliczonego do najzdolniejszych pracowników operacyjnych peerelowskiej bezpieki, o czym świadczą opinie przełożonych znajdujące się w jego dokumentach personalnych.

Kolejnym przykładem jest Tomasz Sianecki ze „Szkła kontaktowego” emitowanego w TVN 24, wcześniej dziennikarz radiowej Trójki, syn Bolesława Sianeckiego, funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa, który zajmował się m.in. sprawą obiektową „Credo” wymierzoną przeciwko kurii i diecezji płockiej.

Warto zauważyć, że osoby prowadzące „Szkło kontaktowe” tworzą szczególny zestaw. Grzegorz Miecugow, który po tragedii smoleńskiej na krakowskim rynku, tuż przed ceremonią pogrzebu pary prezydenckiej, straszył na wizji w TVN demonami polskiego patriotyzmu, jest synem Brunona Miecugowa, piewcy PRL. Był on jednym z sygnatariuszy (obok Wisławy Szymborskiej) haniebnej rezolucji krakowskich literatów, którzy poparli zbrodnicze działania władz PRL wobec księży kurii krakowskiej w 1953 r. Inny prowadzący „Szkło”, Marek Przybylik, to były radny Unii Wolności, a wcześniej członek PZPR, redaktor naczelny prorządowego tygodnika „Szpilki”.

W stanie wojennym w 1982 r. Monika Olejnik, córka funkcjonariusza SB, razem z Grzegorzem Miecugowem & company, przy akceptacji partii i służb specjalnych PRL-u rozpoczynała pracę w III Programie Polskiego Radia, z którego wcześniej WRON-a wyrzuciła „nieprawomyślnych” dziennikarzy. Warto zauważyć, że gdy dzisiejsza gwiazda TVN-u i „Wyborczej” zaczynała karierę w radiu ściśle podporządkowanym wojskowej juncie Jaruzelskiego, przyzwoici dziennikarze nie mieli tam wstępu. Były to bowiem media stanowiące część systemu totalitarnego. Dziennikarze, którzy nie chcieli lub nie umieli służyć władzy komunistycznej stanu wojennego, albo znajdowali się w obozach internowania, albo byli bez pracy albo imali się różnych przypadkowych zajęć. Przypomnę jeden tylko przykład: niezwykle popularny prezenter Studia 2, Tomasz Hopfer, który po wprowadzeniu stanu wojennego został wyrzucony z telewizji, pracował jako taksówkarz. Internowany, zmarł po ciężkiej chorobie w grudniu 1982 r.
link zwiń

http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/kraj/wrazliwiec,1,5265578,kiosk-wiadomos...

Duże stacje telewizyjne tracą wpływy z reklam

Wpływy TVP spadły o kilkanaście proc., TVN i Polsatu – o 6 – 8 proc. Spotów jest więcej, pieniędzy mniej.»

Kultura rewolucyjna

Na naszych oczach duch rewolucji obyczajowej
doskonale wypełnił instytucje odwołujące się do wolności. I planuje nowe
rewolucje.

Zabawna ale i przerażająca jest łatwość przesłanek pani komisarz,
które każą jej występować na rzecz zmian, jakie przeorać mogą sposób
funkcjonowania władz wielkich firm biznesowych. Ogłasza się jakąś
efektowną obserwacje – więcej kobiet w radach
nadzorczych oznacza lepsze wyniki – zbudowane na podstawie
enigmatycznych badań, które łatwo przeprowadzić tak, aby uzyskać
pożądany wynik. Odrzuca się za to wieloletnie doświadczenie z lat
komunizmu wskazujące, że sztuczna inżynieria społeczna – promująca sztuczne składy władz spółek i ingerująca w działania wolnorynkowych firm prędzej czy później się mści.

A jeszcze bardziej zdumiałem się, gdy przeczytałem w debacie na temat
parytetów wypowiedź Anny Mazgal, członkini zespołu „Kultury Liberalnej”,
dyrektorki programowej na Polskę, Czechy, Słowację i Węgry w Trust for
Civil Society in Central and Eastern Europe. Wypowiadając się w imieniu
kobiet Pani Mazgal głosi:

- Może nie zawsze mówimy „po męsku” ale nie ustąpimy, tak jak nie
ustąpiłyśmy przy prawach wyborczych, dostępie do antykoncepcji i
decydowaniu o własnym życiu i zdrowiu czy osobistej zdolności
kredytowej. Wolałybyśmy zrobić to w oparciu o zdrowy rozsądek wszystkich
mężczyzn, którzy są przyjaciółmi kobiet. Ale jeśli nie znajdziemy ich
wystarczająco wielu, wystarczy nam komisarz Viviane Reding i parę innych
osób, które drążą tunele pod karcianym domkiem patriarchatu.

Świat kobiet nie jest światem lepszym ani gorszym od świata mężczyzn.
Jaki będzie ten wspólny świat, okaże się, kiedy będzie nas więcej tam,
gdzie podejmuje się decyzje. Jedno już wiadomo na pewno: będzie to świat
bardziej sprawiedliwy dla tej połowy gatunku homo sapiens, która
niestrudzenie i bezustannie musi udowadniać swoją wartość tam, gdzie ta
pierwsza połowa często nie musi robić nic, albo niewiele.

To będzie świat, w którym przed miejscami użyteczności publicznej nie
będzie kostki brukowej, po której nie da się przejść w szpilkach. To
będzie świat, w którym my i wspierający nas koledzy będziemy robić fajne
rzeczy razem. A mężczyźni i kobiety nierozumiejący nadchodzącej zmiany i
zmuszający nas do czekania na to, co zrobi komisarz Reding w sprawie
40-procentowych kwot w spółkach, będą musieli odejść albo uszyć go sobie
na swoją miarę. To tylko kwestia czasu.

Co rewolucyjne i dość buńczuczne poglądy Pani Mazgal mają wspólnego z
niegdysiejszym rozumieniem pojęcia kultury liberalnej i społeczeństwa
obywatelskiego? Jak najmniejszej ingerencji państwa w instytucje wolnej
przedsiębiorczości gospodarczej?

Na naszych oczach duch rewolucji obyczajowej doskonale wypełnił instytucje odwołujące się do wolności. I planuje nowe rewolucje.

Piotr Semka

MON ma przeprosić Suboticia za raport z weryfikacji WSI

TVN zwalnia pracowników

TVN, ze względu na oszczędności zwalnia kolejnych pracowników

W pierwszym półroczu – podał Piotr Walter, wiceprezes TVN
odpowiedzialny za pion telewizyjny - firma rozwiązała umowy z 60-70
pracownikami. Ponadto pod koniec czerwca zaczęły się zwolnienia grupowe w
Biurze Reklamy TVN. Koszty w obszarze zatrudnienia i produkcji nie są
jedynymi, w których wprowadzono „cięcia”. Ograniczenia dotknęły także
jesienną ramówkę.

Podczas prezentacji wyników finansowych za II kwartał 2012 roku,
która odbyła się w sierpniu br., szefowie Grupy TVN informowali o tym,
że w związku ze złą sytuacją na rynku reklamowym i słabymi wynikami
finansowymi Grupa wprowadza plan oszczędnościowy. Piotr Walter
podkreślił, że słaby był czerwiec, kiedy w Polsce odbywały się
mistrzostwa Europy w piłkę nożną transmitowane przez Telewizję
Publiczną.

-To była dla nas katastrofa. Nie przypominam sobie tak słabego
miesiąca. (…) Ponadto od dwóch-trzech lat spada udział sprzedaży
spotowej na rzecz pakietowej, co jest oczywiście mniej korzystne dla
nadawców. A cennikowo TVN jest drogi dla reklamodawców, więc przy
niższym popycie z ich strony sporo tracimy – wyjaśnił Walter.

Trudna misja Tellenbacha. TVN ma spore kłopoty

Najniższa
wycena w historii, kurczący się rynek, zwolnienia, fuzja platformy n z
Cyfrą+ i presja nowego francuskiego udziałowca. Prezesa TVN czekają
bardzo trudne miesiące.»

wczoraj, 20:41

Zysk po sukcesie programowym

Na koniec chciałbym z przyjemnością poinformować o udanym zamknięciu
transakcji z Ringier Axel Springer dotyczącej sprzedaży pakietu 75
proc. udziałów w Grupie Onet. Podtrzymujemy naszą wcześniejszą
deklarację wykorzystania przychodów z tej transakcji do zmniejszenia
zadłużenia spółki - powiedział prezes Grupy TVN.

Zbankrutował dziennik "Frankfurter Rundschau"

Założony
w 1945 r. niemiecki dziennik lewicowo-liberalny "Frankfurter Rundschau"
ogłosił upadłość. Jak poinformował we wtorek wydawca gazety, ze względu
na ogromne straty nie widać perspektyw dla dalszego jej funkcjonowania.»

Sondaż CBOS: zaufanie do telewizji w Polsce

Zaufanie
do największych nadawców: TVP, TVN i Polsatu kształtuje się na bardzo
zbliżonym poziomie i jest oceniane przez Polaków powyżej średniej,
natomiast Telewizji Trwam poniżej średniej w pięciostopniowej skali -
wynika z sondażu CBOS.»

hłe hłe, wg badań KRRiT tv trwam ogląda TYLKO 8 tysięcy obywateli, to na jakiej podstawie taka ocena w sondażu? Oceniają coś, czego nie widzieli na oczy?

Rekordowy
wynik Radia Maryja. Stacja o. Rydzyka uzyskała, oprócz Jedynki,
największy wzrost słuchalności spośród stacji radiowych

Z wynikiem 2,70% Radio Maryja zajmuje piąte miejsce wśród najpopularniejszych stacji radiowych.

Ile zarabiają najczęściej oglądane stacje TV w Polsce?

Czas reklamowy w tych stacjach wart jest 800 mln zł rocznie.»

TVN i Polsat postanowiły mocniej zaistnieć na rynku
stacji tematycznych. Tym razem jednak nie z nowymi kanałami, lecz z
ofertą dla reklamodawców. Dwie największe stacje na rynku zarzucają sieć
na nadawców kanałów tematycznych, namawiając ich do współpracy. Na
stole są liczone nawet w setkach milionów złotych przychody z prowizji
ze sprzedaży czasu reklamowego w niszowych stacjach.

Lider tego rynku, sprzedający obecnie czas reklamowy w 54 stacjach i 45 serwisach internetowych – Atmedia, spółka kontrolowana przez właściciela UPC Polska
– miał w ubiegłym roku 312,3 mln zł przychodów i 16,9 mln zł zysku. I
dotychczas jego pozycja była niezagrożona. Jedyna zagraniczna grupa
telewizyjna, która nie korzystała z jego usług, to amerykański
Discovery. Samodzielnie własne stacje obsługują także najwięksi: TVP,
Polsat i TVN.

Zarobki najchętniej oglądanych stacji TV w Polsce

Wildstein o Michniku: stracił swoją pozycję demiurga. Pozycję "Gazety Wyborczej" przejął TVN

"Wyborcza" ideowo została skolonizowana przez "Krytykę Polityczną". Jest coraz bardziej lewacka i marginalna.

Skąd internauci czerpią wiedzę o polityce? Sieć jednym z głównych źródeł informacji, ale przewodzi telewizja. Jeszcze przewodzi

Rola Internetu wyraźnie rośnie. Podczas wyborów w 2010 r. odsetek
wymieniających sieć wśród głównych źródeł informacji o polityce wynosił
39,4 proc. Teraz wynosi 51,2 proc.

Matrix po polsku. Niesiołowski z Olejnik krytykują mowę nienawiści [BLOG]

Mowa nienawiści

Stefan Niesiolowski razem z Moniką Olejnik krytykują mowę nienawiści.

Pozostaje zapytać, czy bracia Wachowscy to wizjonerzy, czy twórczy kronikarze rzeczywistości.

Zwięzła prelekcja nt wykorzystywania mediów jako narzędzia władzy. BBC -tubą neosowieckiej propagandy. Czy Michnik zwalczał komunę? Czy (jak uważał Kisielewski już w 1988r) współpracował z Kiszczakiem w budowie "demokracji".
Śrem

Tydzień z głowy. Parlamentarzyści PiS mają nas za idiotów-Janusz Kędracki

http://wyborcza.pl/1,75968,13012892,Tydzien_z_glowy__Parlamentarzysci_Pi...

"Loża Prasowa" wciąż zajmuje się Kaczyńskim, Kaczyńskim, Kaczyńskim. Ta propaganda rzeczywiście jest już maksymalnie odrealniona

"Rekord smoleńskiego zacietrzewienia pobiła Dominika Wielowieyska
prawie że płacząc nad rzekomą rzetelnością raportu Komisji Millera,
której nikt nie chce docenić".

Największymi beneficjentami III RP są środowiska

Jerzy Smoliński na Gali 20-lecia Polsatu

We wtorek w Teatrze Wielkim odbyła się Gala z okazji 20-lecia
Telewizji Polsat. Doradca prezydenta Jerzy Smoliński wręczył prezesowi
Polsatu Zygmuntowi Solorz-Żakowi list od prezydenta Bronisława
Komorowskiego.
W Gali wzięli udział także Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz oraz Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski.


Zobacz także:

List prezydenta z okazji 20-lecia Telewizji POLSAT

Dr Hanna Karp

Gdy media piorą mózgi. "Można to nazwać rodzajem wojny, której początek ani koniec nie jest oficjalnie ogłaszany"

"Po uzyskaniu kontroli nad większością mediów i ośrodków
opiniotwórczych przeciwnika można posuwać się do jawnych kłamstw
praktycznie bezkarnie".

Jerzy
Targalski: to nie ojców w NKWD, UB, SB macie się wstydzić, ale tego, że
nie tylko nie zerwaliście z tą tradycją, ale chcecie ją ukryć

"Nie wyrywacie już paznokci jak wasi ojcowie, ale szerzycie kłamstwo.
Nie niszczycie już ciała, ale zatruwacie dusze i produkujecie
bezwolnych niewolników. Systematycznie za pomocą mediów, które
powierzyła wam bezpieka, deprawujecie i ogłupiacie kolejne pokolenia."

Jerzy Jachowicz

Ignorancja mediów przepustką dla bzdur rządzących. Są pytania, które aż proszą się, aby postawić je publicznie premierowi

Jakże przykro mi patrzeć na kolegów, którzy co najwyżej zdobywają się
na pytanie, jak nasi ministrowie będą negocjować z komisarzem UE w
sprawie zablokowania unijnych pieniędzy na rozwój naszych dróg?

Istnieje agentura w mediach

Kształt i charakter większości mediów w
Polsce jest wynikiem działalności dawnych służb specjalnych.

Były członek Komisji Weryfikacyjnej ds. WSI odpowiada w tygodniku "Niedziela" na pytania związane z tzw. dziennikarską agenturą.

Bączek uważa, że zespół Lesiaka może nadal funkcjonować, a związki dziennikarzy z obozem postkomunistycznym mają się dobrze:

- Choćby na przykładzie artykułów negujących działalność podziemną Jarosława Kaczyńskiego.
Podobne tezy były formułowane właśnie w latach 90. przez grupę Lesiaka.
Zwłaszcza, że wtedy i teraz podobny był skład służb specjalnych - mówi
Bączek w rozmowie z tygodnikiem.

Rozmówca wskazuje,
iż w raporcie ds. WSI były dokładnie opisane działania służb w zakresie
inwigilowania przedstawicieli mediów. Śledzono dziennikarzy,
publicystów, pisarzy, którzy negatywnie wypowiadali się o WSI:

- Wszystko to pod pozorem, że te publikacje prasowe podważają możliwości obronne RP. Pod lupą WSI znajdowali się wszyscy kontestujący zmiany po 90. roku, a właściwie brak odbudowy wojska i zaniechanie dekomunizacji - mówi Bączek.

Dalej wskazuje, że
obecny kształt mediów w Polsce jest wynikiem działalności służb, ale
również lewicowej części Solidarności, która wszystkie działania służb
akceptowała:

-Nieszczęściem dla demokratycznej Polski jest
to, że w ten sposób zablokowano rozwój normalnego, pluralistycznego i
naprawdę wolnego rynku medialnego - mówi były członek Komisji WSI.

Na koniec wyraża
nadzieję, iż budowa silnych, niezależnych mediów, przez prawicowe i
patriotyczne środowiska będzie nadal przebiegać sprawnie, aby zniwelować
lewicowy monopol w mediach.

Niedziela, lz

Czy prezydent Francji ma mało kłopotów? Wojna w Mali. Małżeństwa homoseksualne. Podatek dla najbogatszych. Budżet europejski. Kryzys euro... Francuska polityka jest nie mniej gorąca niż polska. François Hollande problemów ma z pewnością nie mniej niż polscy prezydent i premier. A jednak nie żal mu czasu ani autorytetu, żeby zająć się problemem gasnącej prasy i degenerujących się mediów.

Polscy politycy nie mają do tego głowy. Stać ich tylko na urządzanie cyrku w tzw. programach publicystycznych, na nieustanne zrzędzenie, że media się tabloidyzują i dezinformują, oraz wpychanie swoich ludzi na intratne posady w dogorywających mediach państwowych.

Kilka lat temu zdawało się, że PO już zaczyna rozumieć, iż media są ważną częścią systemu demokratycznego i ich jakość jest polską racją stanu. W "Pakcie dla kultury" Donald Tusk pisemnie przyjął zobowiązania w tej sprawie, a klub PO złożył w Sejmie poprzedniej kadencji obywatelski projekt ustawy o mediach publicznych. Potem Platforma wygrała i zapomniała, co obiecywała.

Mamy prawo czuć się oszukani. Ale trudno mieć do władzy żal, że nie robi czegoś, czego najwyraźniej zwyczajnie nie rozumie i co obiecała chyba tylko dlatego, że miała przy głowie wyborczy pistolet.

Stosunki między Polską a Francją dawno nie były tak dobre jak teraz. Sam premier nas o tym zapewniał. Potwierdza to udział prezydenta Francji obok niemieckiej kanclerz w organizowanym przez Polskę spotkaniu Grupy Wyszehradzkiej. Premier Tusk będzie więc miał doskonałą okazję, by spytać przyjaciół z Francji oraz Niemiec, dlaczego w trudnych czasach, kiedy wszystko wali im się na głowy, tyle politycznej uwagi i energii poświęcają podtrzymaniu dobrej jakości mediów.

http://wyborcza.pl/1,75968,13342791,Media_to_racja_stanu.html

Na portalu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Marcin Wolski
opisuje swoje wrażenia związane z wypełnianiem ankiety dla członków
Akademii Wiktorów:

Dostałem ankietę dla członków Akademii Wiktorów. Trochę się
zdziwiłem, ale w końcu pewnie zaproszenia idą z komputera, a ja kiedyś
przed laty dostałem statuetkę jestem więc w kapitule.

Zabrałem się do wypełniania formularzy, ale coś mnie tknęło i
przeczytałem regulamin. I doszło do mnie, że albo zmieniono zasady, albo
przez wszystkie lata popełniałem błąd wpisując kandydatów wedle swego
uznania a powinienem wybierać ich z nominowanych wcześniej przez jakaś
nieokreśloną super kapitułę.

I tu zaczęły się schody – przejrzałem nominowanych polityków –
Frasyniuk, Grodzka, Kalisz, Komorowski i Sikorski. Ratunku! Nawet gdyby
był przymus głosowania wyłącznie na członków koalicji, wybrałbym sobie
Gowina albo Piechocińskiego.

Wśród komentatorów lub publicystów - Babiarz, Gugała, Pochankę –
wyznam że choć znam (do znudzenia) ich twarze, to żadnej publicystyki
ich pióra nie napotkałem. A nie można było zaproponować chociaż Doroty
Gawryluk.

Wśród aktorów ulga – wypatrzyłem Maję Ostaszewską , należy się choćby za „Uwikłanych”.

W kategorii „piosenka-estrada” po lustracji całego aktualnego
bezrybia zdecydowałbym się na Roberta Górskiego z Kabaretu Moralnego
niepokoju. Ale znów nie ma go wśród nominowanych.

W grupie „prezenterów" tasowanie tych samych zgrabnych twarzy –
Ibisz, Krasko, Kuźniar – najwyższe standardy odważnego dziennikarstwa.

Do twórców doczepiono producentów, ale nie pomogło, produkcji,
które warto by nagrodzić ani śladu, filmów Brauna, Stankiewicz, Gargas,
Dłużniewskiej, Lichockiej nie emituje żadna telewizja - Wildsteina i
Ziemkiewicza pokażą dopiero jak założą własną, a „Bezkrólewie”, dzieło
najlepszego telewizyjnego dramaturga – Wojciecha Tomczyka, można sobie
poczytać na tajnych kompletach.

Dział „osobowości” zamknąłem po zobaczeniu Tomasza Lisa (nie ma
chyba Wiktora jedynie w kategorii sportowiec) oraz Kory (o wiele
bardziej zasłużyła się ostatnio jej suczka Ramona) – Na serio
głosowałbym na prof. Jadwigę Staniszkis.

Dział „odkrycie roku” pomijam – bo jestem rozdarty przed
„trotylem w tupolewie”, który był, i „pancerną brzozą”, której podobno
przez pierwsze trzy dni nie było.

W kategorii sportowców w zasadzie wszyscy do akceptacji, choć
rzuca się w oczy brak Agnieszki Radwańskiej (pewnie za stosunek do
Smoleńska).

Za to przy Super Wiktorach wpadłem wręcz w głupawkę. Kogo
proponują - Ninę Andrycz (największe role, w tym premierowej miała
zanim wynaleziono telewizję), Janina Paradowska mieści się w kategorii
najśmieszniejsza propozycja, a Tadeusz Sznuk, cóż – miły prezenter,
zasłużony dla Stanu Wojennego, ale żeby zaraz Super.

W końcu pewnie zdecydowałbym się na Szaflarską albo Seweryna,
choć od serca przyznałbym to trofeum Janowi Pietrzakowi, wiedząc
oczywiście, że „nie ten moment”. A idąc wzorem Komitetu Noblowskiego,
które nagrodziło Unie, dałbym wszystkie nagrody Kierownictwu TVP, które
tak skutecznie doprowadziło firmę do pełnego upadku.

Ale nie odeślę ankiety. Być może  rzeczywiście słowo kapituła pochodzi od kapitulacji?

Felieton ukazał się na portalu SDP!

Krzysztof Kłopotowski

O wyższości “Wesela” nad “Dziadami”. „Myśmy wszystko zapomnieli”...

Tytuł Człowieka Roku 2012 dla Bronisława Komorowskiego jest poważnym
argumentem w rozmowach biznesowych o reklamie. Przynajmniej w tym
biznesie, o jaki tutaj chodzi. Propagandy rządowej.

Presspublica, wydawca takich tytułów, jak "Rzeczpospolita", "Przekrój" czy "Uważam Rze", zmienił nazwę na Gremi Media. Zmiana przypieczętuje przejęcie spółki przez firmę Grzegorza Hajdarowicza.
Spółka Gremi Media, należąca do grupy Gremi, której głównym udziałowcem jest Grzegorz Hajdarowicz, w październiku 2011 roku kupiła 48,99 proc. udziałów Presspubliki od państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego "Rzeczpospolita". Wcześniej Gremi przejęła też pakiet 51,01 proc. udziałów Presspubliki od brytyjskiego wydawcy Mecom.
Wraz ze zmianą nazwy doszło do roszad w zarządzie spółki. Nowym wiceprezesem od piątku jest Mariola Wysocka, która będzie odpowiadała między innymi za nowe media, dział wydawniczy i dystrybucję. Od kwietnia zaś w zarządzie będzie też zasiadał Artur Łopuszko mający pilnować administracji, IT oraz finansów i księgowości. Na stanowisku prezesa pozostaje Grzegorz Hajdarowicz. Dotychczasowi wiceprezesi spółki Jan Godłowski i Artur Rawski pod koniec marca przejdą do jej rady nadzorczej.

za PAP

Obalanie autorytetu Kościoła trwa. "Wprost" atakuje arcybiskupa Głodzia i wkracza w akcję "eliminacja = kompromitacja"

"Niech ludzie spoza Kościoła zajmą się uzdrawianiem własnych
wspólnot, do których przynależą. Niech dziennikarze przestaną promować
skompromitowane pseudoautorytety, których głównym celem jest
demoralizacja społeczeństwa".

Stare metody oszczerczego dyskredytowania Kościoła,
przećwiczone na wszystkie sposoby przez "Newsweek",  wchodzą już do
kanonu mainstreamowego postdziennikarstwa. W chwili, gdy cały świat
cieszy się wyborem nowego papieża, zachwyca jego promieniującą troską o
Kościół i odnowę moralną społeczeństw, tygodnik "Wprost" oskarża
polskiego arcybiskupa. Co za tym stoi?

Magdalenie Rigamonti wystarczą anonimowe opinie, by zbudować tekst
skrojony pod założoną w redakcji tezę. "Czy nowy papież zrobi porządek w
polskim Kościele?" - pyta "Wprost" na okładce, donosząc, że Abp Głódź
oskarżany jest od lat przez księży i współpracowników.

To nie jest historia o molestowaniu seksualnym, o pedofilii w
Kościele ani nawet o niedotrzymaniu ślubów celibatu. Nie, nie ma nic
wspólnego z seksem. Nie jest też żadnym atakiem na Kościół w Polsce. To
jest opowieść o jednym człowieku, o abp. Sławoju Leszku Głodziu,
metropolicie gdańskim, który szósty rok z rzędu rządzi silną ręką w
kurii gdańskiej. Budzi strach, nie znosi sprzeciwu i za dobre
wynagradza, a za złe karze

- pisze autorka we wstępie.

Lista przedstawionych pieczołowicie grzechów jest długa. Każdy z nich
wyszeptany jej został rzekomo na ucho przez anonimowych duchownych,
którzy mają już dość "buty generalskiej i sobiepańskiej" swojego
arcybiskupa.

Nawet, jeśli założyć, że część informacji podanych w tekście
jest prawdziwa, bez specjalnego wysiłku dostrzec można przekłamania i
manipulacje. Abp senior Tadeusz Gocłowski, poprzednik abp.
Głodzia, na pytanie autorki o czarną listę przewinień arcybiskupa, która
powstaje rzekomo w diecezji, odpowiada: "Nic o tym nie słyszałem.
Współpracujemy od pięciu lat i ta współpraca układa się dobrze".

Tymczasem w rozmowie z abp. Głodziem, Rigamonti stawia sprawę jako pewnik:

Jeszcze mam jedno pytanie. Pytałam też o to abp.
Gocłowskiego. Powstaje czarna księga przewinień księdza arcybiskupa. Czy
ksiądz o tym słyszał?

Metod dezinformacji jest wiele. Doskonale opisał je Vladimir Volkoff w "Montażu", podając "dziesięć przepisów na tendencyjną informację":

Nieprawda niedająca się zweryfikować, mieszanka prawdy i
fałszu, deformacja prawdy, zmiana kontekstu, zacieranie i jego odmiany,
wybrane fakty, komentarz podtrzymywany, ilustracja, generalizacja,
nierówne części, części równe.

Patrząc na dzisiejszą okładkę "Wprostu" nasuwa się pytanie,
dlaczego akurat dzisiaj, w chwili, gdy większość tygodników przedstawia
niezwykłe i porywające przesłanie papieża Franciszka, redakcja decyduje
się na uderzenie w biskupa?

Wydaje się, że przekaz jest prosty: Cóż z tego, że macie nowego
papieża, skoro w gronie polskiego duchowieństwa rozgrywają się
kompromitujące Kościół historie. Tylko czekać, aż antyklerykalni
kreatorzy katolickiej opiniotwórczości zaczną używać autorytetu papieża
do kompromitowania Kościoła w Polsce. Pierwsze oznaki widać już w programach publicystycznych.

"Powrót do praktyk z czasów PRL-u." Kapłani archidiecezji gdańskiej oburzeni tekstem "Wprost" przeciwko abp. Głódziowi

"Widać wyraźny zamiar poniżenia hierarchy, który w swych
wypowiedziach odważnie broni wolności mediów i promuje wartości
patriotyczne."

Gdańska Kuria Metropolitalna odpowiada na artykuł w tygodniku
wydawanym przez Michała M. Lisieckiego bezceremonialnie oskarżający
abp. Leszka Sławoja Głódzia. Pismo wykorzystało wybór nowego papieża
Franciszka do opartego na anonimowych wypowiedziach ataku na hierarchę.

"Widać wyraźny zamiar poniżenia hierarchy, który w swych
wypowiedziach odważnie broni wolności mediów i promuje wartości
patriotyczne" - piszą duchowni.

Publikujemy pełny tekst oświadczenia Kurii Metropolitalnej Gdańskiej:

W nawiązaniu do artykułu „Cesarz Trójmiasta” opublikowanego w
Tygodniku „Wprost” z dnia 18 marca 2013 r. jako duchowieństwo
Archidiecezji Gdańskiej wyrażamy nasz protest i oburzenie na tak skandaliczny tekst przeciwko osobie Księdza Arcybiskupa Metropolity Gdańskiego.

Publikacja ta wyczerpuje znamiona zniesławienia prawnie ustanowionego
biskupa diecezjalnego Kościoła Rzymsko-Katolickiego. W artykule
Tygodnika „Wprost” widać wyraźny zamiar poniżenia hierarchy,
który w swych wypowiedziach odważnie broni wolności mediów i promuje
wartości patriotyczne.

Domagamy się zaprzestania obraźliwych pomówień, których
rozpowszechnianie uderza w godność osób duchownych i całej wspólnoty
Kościoła. Przyjmujemy to z bólem i oburzeniem, jako powrót do praktyk z czasów PRL-u. Takie
stanowisko jednomyślnie deklarują wszyscy Dziekani Archidiecezji
Gdańskiej. Otaczamy naszego Pasterza solidarną i szczerą modlitwą.

/-/ Ksiądz Infułat Stanisław Bogdanowicz

Wikariusz Generalny

/-/ Ksiądz Grzegorz Świst

Kanclerz Kurii

w imieniu Duchowieństwa Archidiecezji Gdańskiej

/-/ Dziekani 24 Dekanatów Archidiecezji Gdańskiej

Brak dekomunizacji i skutecznej lustracji umożliwił sowieckiej
agenturze zbudowanie wpływu na życie publiczne, polityczne i gospodarcze
na nie spotykaną w krajach zachodnich skalę - stwierdził Opioła. Nie
podał jednak żadnych konkretów i sam przyznał, że "my się czegoś
dowiadujemy jako członkowie komisji, ale nie możemy się tym podzielić z
opinią publiczną".
Agentura wg Opioły. A Maciejowski...


Do tych słów posła PiS odniósł się na Twitterze Konrad Piasecki,
dziennikarz RMF FM i TVN24. Przytaczając wypowiedzi parlamentarzysty,
stwierdził, że to "ciekawe, skoro media tworzą dziś głównie 30- i
40-latkowie".

Na to niespodziewanie zareagował warszawski radny, Maciej Maciejowski, do września zeszłego roku członek PiS:

Inni obserwujący profil Piaseckiego zareagowali: "Co za
rasistowski komentarz! Wstyd", "pan radny, jak widzę, jest pilnym
czytelnikiem Ustaw Norymberskich" - to tylko niektóre z nich. Sam
Piasecki zaś zapytał Maciejowskiego, czy może podać konkrety. W
odpowiedzi warszawski samorządowiec zaczął zamieszczać linki do...
lustracyjnych publikacji skrajnie narodowej "Gazety Warszawskiej" (jak
sam napisał: "jedynej gazety, która pisze prawdę") i serwisu
Niezalezna.pl.

Dyskusję podsumowała użytkowniczka serwisu
Julia Szymańska: "Panie Macieju, ten poziom dyskursu jest dla mnie
żenujący".
http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103088,13598603,Na_Twitterze_komentarze_o_dz...

Związek Kontroli Dystrybucji Prasy opublikował dane dotyczące sprzedaży tygodników opinii za styczeń 2013 roku. Średnia sprzedaż ogółem „Gościa Niedzielnego” w styczniu 2013 roku wyniosła 143 587 egz.

„Newsweek Polska”, prowadzony przez Tomasza Lisa, wysunął się na drugie miejsce – jego średnia sprzedaż w styczniu wyniosła 124 997 egz. Trzecie miejsce zajęła „Polityka” (120 127 egz.), ze spadkiem 5,01 proc. w stosunku do stycznia ubiegłego roku.

Spektakularny sukces odniosły dwa nowe konserwatywne pisma „W Sieci” (chwilowo „Sieci”) oraz „Do Rzeczy”. Oba tytuły w styczniu sprzedały średnio prawie równą liczbę egzemplarzy: „W Sieci” – 120 008, „Do Rzeczy” – 119 935.

Katastrofalny spadek średniej sprzedaży ogółem, bo wynoszący aż 77,32 proc., odnotował tygodnik „Uważam Rze”. To konsekwencja zwolnienia przez Grzegorza Hajdarowicza twórcy i redaktora naczelnego „URze” Pawła Lisickiego. W styczniu „URze” sprzedał średnio tylko 29 336.

Zestawienie zamyka „Tygodnik Powszechny”, którego średnia sprzedaż ogółem w styczniu wyniosła 16 023 egz. (w styczniu 2012 r. 16 635 egz.).

http://gosc.pl/doc/1494774.Gosc-Niedzielny-prowadzi-i-idzie-w-gore

Warszawska prokuratura umorzyła śledztwo w sprawie
publicznego nawoływania do popełnienia zbrodni przez autora filmów
dokumentalnych Grzegorza Brauna.
W listopadzie 2012 roku Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście Północ
wszczęła postępowanie z urzędu, kierując się publikacjami medialnymi.
Reżyser Grzegorz Braun mówił o „wyprawieniu na tamten świat”
dziennikarzy „Gazety Wyborczej” i TVN. Jak później tłumaczył, „jego
wypowiedź została wyrwana z kontekstu”. Mimo to dodał, że „niektórzy
dziennikarze zasługują na karę śmierci za zdradę stanu”.

Niemiecki wydawca przejmuje kolejne pisma w Polsce

Dzięki
przejęciu Burda Media Polska poszerzy portfolio o 30 nowych tytułów,
m.in. "National Geographic" i "Glamour". Teraz zawalczy z gigantem rynku
- wydawnictwem Bauer. »

za dużo wspierających ,go...co Gościa Niedzielnego,to gratulacje :)
mam do niego szczególny sentyment :)prawie,że rodzinny :)

„Częściowo” wolni

4 czerwca 1989 roku doszło do „częściowo wolnych wyborów” - pisze Piotr Szubarczyk

Pogrom osiągnął takie rozmiary, że doszło do skrajnie bezczelnego
aktu: w trakcie wyborów Rada Państwa zmieniła ordynację wyborczą [!], by
wprowadzić do kontraktowego Sejmu funkcjonariuszy PRL z tzw. listy
krajowej. „Strona solidarnościowa” nie protestowała.

Potem był dzień hańby z udziałem „naszych” posłów i senatorów, którzy
wybrali na prezydenta sowieckiego namiestnika na Polskę,
współodpowiedzialnego za zbrodnie roku 1970 i lat 80. Wyboru dokonało
Zgromadzenie Narodowe, ale to nie było „zgromadzenie narodowe”, skoro 65
proc. posłów stanowili komunistyczni mianowańcy. To był polityczny
szwindel.

Zmarnowano entuzjazm i powszechną wśród Polaków wiarę w lepszą
przyszłość i w przezwyciężenie sowieckiego systemu. Dziś rządzi nami lęk
przed przyszłością.

Kiedy zakończył się komunizm w Polsce? Nie ma takiego wydarzenia,
które upoważniałoby do twierdzenia, że się zakończył. Nastąpiło tylko
jego przepoczwarzenie w pewien rodzaj pierwotnego kapitalizmu oraz
przyjęcie do kręgu elity władzy i elity pieniądza części tzw. opozycji.

 4 czerwca 2013

Polskie media włączyły się w obchody Święta Wolności

Większość mediów odpowiedziała na apel prezydenta Bronisława
Komorowskiego i nawiązując do wyborów 4 czerwca 1989 r. zmieniła w
dzisiejszych wydaniach swoje logo.

Mariusz Gierszewski, znany dziennikarz Radia ZET, odchodzi z zawodu - podały Wirtualne Media. - Dziennikarstwo zmierza w kierunku, który mi nie odpowiada - tłumaczy swoją decyzję.
- Na moją decyzję miała wpływ fatalna kondycja polskich mediów - wyjaśnia w rozmowie z Wirtualnemedia.pl Mariusz Gierszewski. Nie ujawnia, w jakiej branży zamierza teraz pracować. Gierszewski z Radiem ZET był związany od 12 lat - był reporterem sejmowym i śledczym. W rozgłośni będzie pracował do końca lipca. Jest współzałożycielem dziennikarskiego zespołu Poparzeni Kawą Trzy, w którym gra na gitarze basowej.

To kolejny dziennikarz, który w ostatnim czasie ogłosił, że odchodzi z dziennikarstwa. W kwietniu z mediami postanowił rozstać się Igor Janke, a dwa tygodnie temu Michał Kobosko, b. naczelny tygodnika "Wprost".

18:09

Partie płacą, partie... wymagają?

• 
  
  

  ''Oto polityka w Polsce: opłacanie dziennikarzy, którzy de facto są żołnierzami frontu ideologicznego''

• 
  
  

  PiS płaciło radiu Skowrońskiego i Lux Veritatis. Kamiński: "To zgodne z

"Gazeta Wyborcza" pisze dziś o partyjnych wydatkach.
Najwięcej, prócz etatowych pracowników, dostają agencje reklamowe i PR,
fundacje i instytuty. Na liście płac są także ludzie związani z
mediami.

Przykłady? Stanisław Janecki, publicysta
tygodnika "Sieci" i były naczelny "Wprost", za usługi PR dostał od PiS
40 tys. zł. Od tej samej partii Radio Wnet kierowane przez szefa
Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Krzysztofa Skowrońskiego dostało
143 tys. zł-----------------------

NIC NIE PISZĄ O MILIONACH NA REKLAMY OD PARTII RZĄDZĄCEJ I URZĘDÓW ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ NA OGŁOSZENIA, REKLAMY I BADANIA DLA GW, RZEPY, TVN24, POLSAT , TVP I PR.

"Gazeta Wyborcza": Komu (i jak dużo) płacą partie? Oto jak PiS i PO wydają miliony z budżetu państwa

Na
dalszych pozycjach są m.in. fundacja LUX Veritatis, Radio Wnet
Krzysztofa Skowrońskiego, Krzysztof Burnetko, Aleksander Kaczorowski...

Wyborcza karci, a sama bierze

Jeśli „GW” wciela się w Katona to warto zadać pytanie o trzech dziennikarzy jej działu zagranicznego, którzy ostatnio w krótkim czasie dostali posady rządowe. Jedna z tych osób przez pewien czas była równocześnie i aktywnym autorem „GW” i dobrze wynagradzanym prezesem MSZ-owskiej fundacji.(..)
Ktoś kto zaproponował im zatrudnienie nie zrobił tego z szacunku dla ich wcześniejszego dziennikarskiego krytycyzmu. Jedna z tych osób przez pewien czas była równocześnie i aktywnym autorem „GW” i dobrze wynagradzanym prezesem MSZ-owskiej fundacji.

Jest też kwestia ogłoszeń instytucji publicznej. To nie jest dobro, które władza sprawiedliwie rozdziela. Dostają je tylko media, które z nią dobrze żyją. W głównym grzbiecie dzisiejszej „GW” jest ich prawie trzydzieści. Reklam stricte komercyjnych jest sztuk trzy.

http://dorzeczy.pl/wyborcza-karci-a-sama-bierze/

Janecki odpowiada „Wyborczej”: „Ci, którzy robią sensację z tego, że ratowałem dziecko, są zwykłymi hienami i szmatami”

Tak chętna w analizowaniu partyjnych wydatków „Wyborcza” jakoś
pomija fakt wydawania milionów – podkreślmy: MILIONÓW – przez instytucje
i spółki obsadzone ludźmi Platformy na reklamy w tejże „Wyborczej”.

Skowroński: SDP nie dołożyło ani złotówki do Radia WNET! Oba podmioty są od siebie niezależne!

Pozyskaliśmy pieniądze ze szwajcarskiego projektu i ręczę, że
przez ten fakt ani ja ani Stowarzyszenie nie stało się szwajcarskie.

"Pieniądze dla Radia Wnet to plama dla środowiska" [KOMENTARZE]
Az 143 tys. zł PiS przekazała dla Radia Wnet, którego szefem jest
Krzysztof Skowroński, szef Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.


- Pieniądze dla Radia Wnet to plama dla całego środowiska. W tej
biedzie medialnej można zrozumieć, że ktoś współpracuje z partiami. Ale
trzeba o tym mówić, a nie prezentować się jako niezależny dziennikarz.
Skowroński powinien podać się do dymisji. Ta cała wyniosłość, te Hieny
rozdawane, to niepokorne dziennikarstwo to kompletne bzdury - mówi
Seweryn Blumsztajn z "Gazety Wyborczej".
Stefan Bratkowski, honorowy prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich,
podkreśla, że dziennikarz nie powinien być politykiem. - A Krzysztof
Skowroński już wcześniej identyfikował się w sposób bezpośredni z partią
polityczną. Stał się niemal pracownikiem określonej partii. Trzeba się
temu przeciwstawiać. Mam nadzieję, że środowisko wyciągnie konsekwencje.
To szczególnie przykre. Znałem go jako utalentowanego dziennikarza.
Jeśli prowadzi radio za pieniądze danej partii, byłoby zręczniejsze,
gdyby nie był szefem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich - powiedział
Bratkowski w rozmowie z TOK FM. - Jestem przeciwnikiem finansowania
działalności politycznej z pieniędzy państwowych. To jest nieuczciwe w
stosunku do wyborców. Ludzie, którzy prowadzą działalność polityczną,
powinni utrzymywać się ze składek zwolenników. Nie ma podstawy, żeby
obywatele finansowali inne partie polityczne niż te, które popierają -
ocenił.

"Dziennikarze na ideologicznym froncie"


- To pokazuje, że polityka w Polsce polega na urabianiu opinii
poprzez opłacanie dziennikarzy, którzy de facto są żołnierzami frontu
ideologicznego - stwierdził w "Poranku Radia TOK FM" Jarosław Gugała z Polsatu. - Mamy problem z zapleczem eksperckim - przyznał Michał Szułdrzyński z "Rzeczpospolitej"

Sieci
Sieci Historii

Prof. Andrzej Zybertowicz: media wspierające władzę są w pułapce. "Dlatego muszą odsłaniać fragmenty rzeczywistości"

"Chwytają się za głowę, i nie wiedzą, co robić. Myślą jak utrzymać
zainteresowanie ludzi, ale zarazem zablokować wiarę Polaków, że
jesteśmy naprawdę w stanie swoje sprawy wziąć we własne ręce i
uporządkować poprzez rozsądne decyzje."

Coraz
większe problemy Platformy - więcej Tuska w mediach. Mimo, że
rzeczywistość "skrzeczy", nie zadaje się premierowi żadnych kłopotliwych
pytań

"Szef rządu ma coraz mniej do powiedzenia, a główna myśl tego
przekazu, „że wprawdzie jest w Polsce źle ale on jego rząd bardzo się
starają, żeby nie było jeszcze gorzej”, jak się wydaje, nie może
spowodować odwrócenia tendencji spadkowej Platformy w badaniach opinii
publicznej".

Układ wypina pierś do orderów

Maciej Walaszczyk

Sommer: Holohienizm. Czyli jak dziennikarze walczą z wolnością słowa używając ofiar Holocaustu

http://lustratorpolski.salon24.pl/516036,z-historii-iti

Jerzy Jachowicz

Medialna
kancelaria adwokacka Tuska. "Media sprzyjające władzy mają ciągle
potężna przewagę nad tymi, które traktują opozycję życzliwie"

"Wyrażanie wiernopoddaństwa wobec rządzących jest tym bardziej
przykre, że w każdym takim akcie musi uczestniczyć co najmniej kilka
osób, bardzo konkretni dziennikarze".

Marsz Niepodległości

Krzysztof Bosak | MIKROBLOG
pisze: "Tomasz Lis swym najnowszym tekście-manifeście pod subtelnym
tytułem "Zanim nas złapią za mordę" mobilizuje swych stronników
("niezależnie od poglądów, mówię po prostu o ludziach przyzwoitych")
takimi oto słowami:

"Ten smród, to łajno, właśnie pojawiło się w naszym mainstreamie, w najgłówniejszym nurcie naszego życia publicznego."


Abstrahując od jego języka perswazji - całkowicie irracjonalnego
(odwołującego się wyłącznie do emocji, a nie różnic programowych),
grafomańskiego, prymitywno-patetycznego - warto zwrócić na
sformułowanie: "w NASZYM mainstreamie".

Waszym?
Jeszcze przez jakiś czas pewnie tak...
No więc Panie Lis mam zamiar dziś pojawić się "w Waszym mainstreamie":

O godz. 20.00 będę dyskutował z sekretarzem SLD u Moniki Olejnik w "Kropce nad i". Do zobaczenia.

PS

Tu jest konferencja prasowa tego geniusza z SLD, z którym będę
dyskutował, na której zapowiadał delegalizowanie organizacji narodowych
po ostatnim Marszu Niepodległości: https://www.youtube.com/watch?v=pDj_608JW2w "

Teresa Bochwic

Czy
się udało przez te tygodnie przyczepić błoto do abpa Hosera? W
publikacjach na ten temat można było znaleźć pełną paletę manipulacji

Ach, te kłopoty mainstreamu. Goebbelsowi było łatwiej, kontrolował
całą prasę, podobnie jak komuniści. Teraz niestety jest trudniej. Ale
starać się można. Zawsze coś się przylepi i część ludzi uwierzy.

E.Sądej/Nasz Dziennik

Komunistyczne klany

Piotr Bączek

http://www.naszdziennik.pl/mysl/17448,komunistyczne-klany.html#

15:54

Kamil Durczok w wywiadzie dla portalu Dziennik.pl stwierdził, że
„jeden z najgłupszych tekstów o dziennikarstwie jaki czytał, to była
właśnie odpowiedź redaktora naczelnego (Czasu Białegostoku), który
zamieścił wywiad z Oskarem Wądołowskim”. Dalej tłumaczył zatroskanemu
społeczeństwu, że w dziennikarstwie „obiektywizm nie jest
najważniejszy”…. - nie wiadomo, czy się śmiać, czy płakać

- napisał na swoim blogu Karol Wasilewski - założyciel i redaktor naczelny "Czasu Białegostoku".

Panie redaktorze Kamilu – to m.in. Pan, „Grzesiu” czy
Jarosław Kuźniar stworzyliście Oskara W. To wy stworzyliście zabójcę
Marka Rosiaka. (...) W tym samym wywiadzie Kamil Durczok
stwierdził, że „obiektywizm nie jest w dziennikarstwie najważniejszy”.
Każdy, kto śledzi prowadzone przez niego „Fakty” wie, że do swojego
motta podchodzi niezwykle skrupulatnie. Ot, chociażby w 2011 roku
udowodnił to najbardziej dobitnie jak się tylko dało.

- pisze Wasilewski i dodaje:

W ustach Kamila Durczoka słowa „najgłupsza rzecz jaką
czytałem o dziennikarstwie” jest pochwałą tego, co robią tysiące
dziennikarzy regionalnych. Bo najgłupszą rzeczą, jaką ja w życiu słyszałem, to stwierdzenie, że „w dziennikarstwie obiektywizm nie jest najważniejszy”.
Myli się Pan, Panie redaktorze niewyobrażalnie. Pana wizja
dziennikarstwa odbiega od tego, jakie dziennikarstwo chcieliby widzieć
Polacy.

I dlatego właśnie w przegrzanych głowach ekstremistów rodzą się
szalone pomysły bicia dziennikarzy, czy zabijania polityków. To
sposobem, w jaki prowadzi Pan „Fakty”, doprowadził szaleńców na skraj –
Oskar W. szczerze wierzy, że tylko biciem i zamykaniem dziennikarzy
można doprowadzić do ładu w tym kraju. Gdybym nie opublikował wywiadu z
Oskarem, do dzisiaj sądziłby Pan, że to pewnie jakiś kibol Jagi pobił
„Grzesia”, albo idiota, który chciał mieć pięć minut sławy. A mu nie o
sławę chodziło. Nie wiedzielibyśmy, że w społeczeństwie są jednostki,
które naprawdę sądzą, że tylko fizyczną eliminacją mogą zrobić porządek.

To dlatego robiony w ciasnej klitce, amatorską kamerą program
Mariusza Max Kolonko w kilka miesięcy podbił polski internet. Nie
dlatego, że są tam super infografiki, niezwykłe zdjęcia, chwytliwe
tabloidowe materiały, czy plotki z życia gwiazd jak w przypadku
„Faktów”. Tego tam nie uraczymy, a mimo wszystko miliony Polaków
wybierają Maxa. Dlaczego? Odpowiedź jest bardzo prosta! Bo „mówi
jak jest”. Bez okłamywania ludzi. Bez kreowania rzeczywistości. Bez
nagonki i tworzenia wojny polsko-polskiej.

Mówi Pan,
panie redaktorze, że z osobami pokroju Oskara rozmawiać się nie powinno.
A z ludźmi pokroju Jerzego Urbana, Wojciecha Jaruzelskiego czy
Katarzyny Waśniewskiej należy rozmawiać? Wszak to goście Pańskiej
stacji. Jeżeli mój wywiad był spsieniem mediów, to to, co robi Pan i
„Grzesiu” jest zeszczurzeniem.

Teraz macie pretensję do wszystkich dookoła, że „Grzesiu”
dostał w twarz? Że Marek Rosiak nie żyje? To wy macie na swoich rękach
jego krew. Przez stosowanie się do dziennikarskiego motta
Kamila Durczoka - „obiektywizm nie jest w dziennikarstwie
najważniejszy”. Przez was dzisiaj dziennikarze uważani są za sprzedajne
szmaty, a nie ludzi, do których można zwrócić się o pomoc.

- pisze naczelny Czasu Białegostoku.

Cały tekst w serwisie czasbialegostoku.pl

http://wpolityce.pl/artykuly/60753-wasilewski-do-durczoka-panie-redaktorze-kamilu-to-min-pan-grzesiu-czy-jaroslaw-kuzniar-stworzyliscie-oskara-w-to-wy-stworzyliscie-zabojce-marka-rosiaka

2 wrzesnia 2013 r. w polskojęzycznych mediach

TVN24,
Polsat News, TVP Info - wielki dzień telewizji (nie)informacyjnych.
Ponad siedem godzin transmisji z sądu. Od czego okazał się dziś
ważniejszy proces Katarzyny W.?

Sezon ogórkowy miał się dziś skończyć. Ale nawet on nie przyniósł
niemal ośmiogodzinnej transmisji z - było, nie było - jednego z wielu
kryminalnych procesów. To może jednak wróćmy do ogórków.Widzowie stacji informacyjnych nie dowiedzieli się dziś o niczym
innym. Dosłownie. W Polsce i na świecie nie działo się - według
wydawców i dziennikarzy wszystkich trzech telewizji - zupełnie nic.

Poważne problemy Agory. "Gazeta Wyborcza" odnotowuje najniższą sprzedaż od kilkunastu lat

Jak informuje portal wirtualnemedia.pl, w lipcu 2013 r. sprzedaż
gazety Michnika uplasowała się na poziomie zaledwie 183 464 tys.
egzemplarzy. To najniższa sprzedaż "Gazety Wyborczej" od 18 lat!

Wysoki spadek sprzedaży odnotowała też "Rzeczpospolita" wydawana przez Grzegorza Hajdarowicza.
W lipcu 2013 r. sprzedaż wynosiła 64 505 egzemplarzy, tymczasem rok
temu o tej samej porze 74 901 - oznacza to spadek prawie o 14 proc.

Na pierwszym miejscu, jeśli chodzi o sprzedaż wśród dzienników, plasuje się wciąż "Fakt".
W lipcu 2013 tabloid odnotował sprzedaż na poziomie 325 803
egzemplarzy, co w porównaniu do 2012 r. oznacza spadek o ponad 9 proc.

Mniejszą sprzedaż ma również "Super Express". Od 2012 r. jego
popularność zmniejszyła się o ponad 6 proc. i wynosi aktualnie 143 163
sprzedanych egzemplarzy.

Rola dziennikarze i etyka dziennikarska w III Rzeczpospolitej

Pobierz

Dlaczego media atakują Kościół?

Z ks. bp. Adamem Lepą, członkiem Rady ds. Środków Społecznego
Przekazu Konferencji Episkopatu Polski, rozmawia Sławomir Jagodziński

(..)

Ulubieńcami mediów stali się księża, którzy wypowiedzieli
posłuszeństwo swoim biskupom, przełożonym. Nazywa się ich
„niepokornymi”. Czy określone środki przekazu nie stają się głównym
obszarem do pogłębiania konfliktów, jakie ci kapłani wywołują?

– Po 1989 r. jest już regułą, że tacy księża stają się w mediosferze
polskiej osobami uprzywilejowanymi. Zapraszani są do gazet i mediów
elektronicznych. Występują w różnych programach radia i telewizji, a z
czasem przejmują rolę stałych ekspertów medialnych w sprawach Kościoła i
religii. Rozmawiają z nimi dziennikarze, którzy dobrze wiedzą, jak się
podsyca spór na linii np. ksiądz – biskup. Powstaje pytanie, czym się
kieruje dziennikarz występujący w takiej roli – czy tylko polowaniem na
sensację, którą przelicza na wzrost poczytności lub oglądalności swojej
firmy, a więc z dylematu „misja czy kasa” wybiera to drugie. Czy też
wykonuje zlecenia decydentów, aby być wiernym określonej poprawności
politycznej. Czy wreszcie robi to, bo ma alergię na Kościół, a może żywi
nienawiść do niego.

Jeżeli zaś uwzględni się zachwianą równowagę w strukturze polskich
mediów, wyrażającą się w dominacji mediów liberalnych i lewicowych, to
łatwo zrozumieć, dlaczego w tak szybkim tempie rozwija się każde
zarzewie sporu między biskupem a jego podwładnym – księdzem. Uruchamiane
zostają wszelkie możliwe mechanizmy składające się na propagandę
antykościelną, jak również stosowane są jej najbardziej skuteczne środki
i metody. Jednym z warunków skuteczności tych działań jest szybkość w
przekazywaniu najważniejszych treści, szczególnie zaś zarzutów i
insynuacji, które wyssane są z palca. Tak żeby ich odbiorca nie zdążył
zweryfikować sensacyjnych treści i przyjął nagłaśniane zarzuty bez
cienia wątpliwości. Dlatego działaniom takim towarzyszą często pośpiech i
nerwowość. Wtedy też wytacza się przeciwko Kościołowi najcięższe
działa. Również po to, żeby na zasadzie manewru odciągającego odwrócić
jego uwagę od tego, co naprawdę jest ważne.

Jakie metody stosuje się w sporach prowadzonych z aktywnym udziałem mediów?

– Podstawą tych ataków jest stara zasada wyrażana w formule „divide
et impera” (dziel i rządź). Dziś zasada ta przyjmuje coraz bardziej
finezyjne i wyrafinowane formy. Jej animatorzy sięgają najczęściej po
kamuflaż, dlatego posługują się różnego rodzaju półprawdami, techniką
niedomówień i przemilczeń oraz specjalnie spreparowanymi powtórkami.
Jest to dziś tym łatwiejsze, że w Polsce od pewnego czasu kłamstwo stało
się metodą uprawiania polityki. Perfekcyjnie stosowane kłamstwo jest
przetwarzane w pozory niekwestionowanej prawdy. Przy czym dysponenci
tych działań stali się tak pewni siebie, że postępują coraz bardziej
nieostrożnie, licząc zapewne na brak krytycyzmu i naiwność
społeczeństwa. Nie dbają nawet o to, żeby w przedstawianiu faktów unikać
tendencyjności i ujęcia wybiórczego. W zachowaniu niektórych ludzi
mediów widać wyraźnie, że chodzi im przede wszystkim o spostponowanie i
degradację autorytetu biskupa. Tak prowadzą rozmowę z księdzem, że
najpierw stygmatyzują go mianem buntownika i doprowadzają rozmówcę do
wypowiedzi, które nie licują z postawą dżentelmena, a tym bardziej
kapłana. Bo jak inaczej nazwać sytuację, gdy ktoś, stawiając zarzuty
swojemu przełożonemu, posługuje się nie siłą argumentu, lecz argumentem
siły, szczególnie zaś gdy „siłowy argument” przypomina do złudzenia
(proszę wybaczyć) retorykę komsomolców sowieckich. Wobec gości ze Stanów
Zjednoczonych zachwalali kiedyś rzekomo najlepiej funkcjonujące metro
moskiewskie, ale kiedy wbrew rozkładowi jazdy nie pokazał się na czas
żaden pociąg, wywołując zdziwienie Amerykanów, ci usłyszeli z ust
młodych komunistów ripostę: „A jak u was bije się Murzynów, to jest
dobrze?”.

Argumenty siły nie tylko uniemożliwiają twórczą dyskusję i
unicestwiają dialog międzyludzki, lecz przede wszystkim kompromitują ich
autorów. Prowadzą wszak do parodii dyskusji. W sporach, o których
mówimy, argument siły stosowany jest nagminnie. Niestety, niemal ze swej
natury jest on skazany na porażkę. Dzień Środków Społecznego Przekazu
jest dobrą sposobnością, żeby zastanowić się, jak wyeliminować metodę
argumentu siły z każdej debaty – tej w poszczególnych mediach i tej,
która ma rangę debaty ogólnonarodowej.

Atak na ks. abp. Henryka Hosera ukazuje, jak poprzez manipulację,
kłamstwo i złą wolę można z tygodnia na tydzień „produkować” teksty
uderzające w niewygodnego biskupa, którego największą winą jest chyba
to, że zna się na bioetyce.

– Incydent w parafii Jasienica wywołał zmasowany atak na ks. abp.
Henryka Hosera. Decydentom bardzo zależało, aby jak najdotkliwiej
uderzyć w Kościół. Dziennikarze, również w telewizji publicznej,
naruszali podstawowe zasady warsztatu dziennikarskiego. Celowo podsycali
toczący się spór, ukazując jednostronnie i tendencyjnie jego
okoliczności i tło. Zachowaniem i decyzjami wysyłanych dziennikarzy
kierował żywioł, a nie powszechnie przyjęte normy. Lekceważono zasadę
„audiatur et altera pars”, która każe sprawiedliwie dopuścić do głosu
każdą ze stron konfliktu. W studiu telewizji publicznej pojawiło się
nawet stwierdzenie graniczące z euforią, w którym wyartykułowano ponad
wszelką wątpliwość, że Kościół w Polsce jest już podzielony. Ten głos
jest tym bardziej groźny, że dotąd sloganem „podzielonego Kościoła”
posługiwali się wyłącznie dziennikarze niedouczeni i złośliwi.

Czego uczą nas tego rodzaju działania w polskich mediach?

– Przekonanie, że historia kołem się toczy, należy odnieść do mediów w
całej rozciągłości. Wszak przede wszystkim w propagandzie medialnej
doskonalone są wciąż „chwyty”, które w mniemaniu decydentów okazały się
skuteczne. Należy je znać i nazywać po imieniu. Z tym wiąże się postawa
krytyczna wobec mediów, która eliminuje grzech naiwności. Kościół w
dokumentach poświęconych mediom radzi, żeby zawsze korzystać z wielu
źródeł informacji, co pozwala porównywać otrzymywane wiadomości i
demaskować działania manipulatorskie. Należy też wnikliwie zastanawiać
się nad tym, na ile obraz medialny sporu odpowiada stanowi faktycznemu, a
w jakim stopniu stał się tworem propagandy antykościelnej.

Pogłębiona refleksja nad pokazywanym w mediach sporem na linii ksiądz
i jego biskup powinna też doprowadzić do wyłonienia odpowiednich
wniosków. Na przykład, jak ważny i pilny musiał być dla środowisk
znanych z agresji wobec Kościoła, a szczególnie dla ich decydentów, plan
zdyskredytowania polskiego arcybiskupa, skoro niektórzy ludzie mediów,
ryzykując karierę i swoje dobre imię, podjęli się zadania, którego
raczej powinni się wstydzić. Ale jednocześnie jak ważna musi być misja,
którą w imieniu Konferencji Episkopatu Polski ksiądz arcybiskup pełni
dla Kościoła i Narodu, skoro do ataków na niego zaangażowano tak liczny
sztab medialnych funkcjonariuszy. Ponadto na przykładzie Jasienicy
potwierdza się stara zasada, że w prezentowaniu sporów i konfliktów
najważniejsze jest jednak to, o czym w mediach mówi się niewiele albo
wcale.

Piotr Legutko

Gramy
o telewizor. "Koncesje dokładnie oddają układ sił w krajowej radzie.
Dostały je te środowiska, które mają wsparcie SLD i koalicji rządzącej"

Bój o miejsca na multipleksie przez dwa lata zdominowała sprawa
telewizji Trwam. W jej cieniu dokonał się drugi podział telewizyjnego
tortu, o dziwo przy kompletnym braku zainteresowania opinii publicznej.

Prof. Krasnodębski: chcą zmienić nastroje społeczne

To już chyba nie te czasy, kiedy dziennikarze „zaprzyjaźnionych” mediów przejmowali się standardami.

Wiązałby pan te ataki tylko z tragedią smoleńską czy widział w szerszym kontekście – sytuacji politycznej?

To się oczywiście wiąże z ogólną
sytuacją w kraju. Rząd się chwieje, mieliśmy ogromne demonstracje,
władza może się wymknąć z rąk, a wtedy – po zmianie rządu –
prawdopodobnie ruszy prawdziwe i uczciwe śledztwo,
które będzie bolesne i dla tych prokuratorów, którzy się do tej pory
nim zajmują i dla pana Millera i jego komisji, a także dla części
polskiej prasy, tych słynnych „zaprzyjaźnionych mediów”. Jest jeszcze w
tym zestawie kontekstów raport Edmunda Klicha, który, jak się okazało,
obciąża Rosjan odpowiedzialnością za doprowadzenie do katastrofy. Ten
dokument został oczywiście schowany, bo jest potwornie niewygodny dla
rządu. Zmusza bowiem do podjęcia jakichś działań wobec strony
rosyjskiej, domagania się zmiany stanowiska i ewentualnie ukarania
winnych tej katastrofy.

"Te służby zdewastowano w okresie IV RP. Ich odbudowa to nie kwestia czterech lat, ale całego pokolenia! (...) Mamy kłopot."

Referendum na Czerskiej

• Czarzasty: "W referendum nie chodzi o Gronkiewicz-Waltz, a o to, by PiS przejął Warszawę"
  

• Referendum w Warszawie: wg Grasia "Hania naprawdę da się lubić i nie trzeba jej odwoływać"

• Marcinkiewicz: W Warszawie w grudniu mogą być wybory. A w październiku jeszcze raz. No to gratuluję warszawiakom
  

• 
  

  "Pani prezydent, koniec z tą kampanią. Guział i PiS fantastycznie robią ją za panią"
  

Mariusz Max Kolonko

Dziś Wścieklizna w MaxTV - m.in. lista członków kliki medialnej w Polsce!

Jej przeciwnicy? "To nie koalicja. To chłopi z nagonki. Idą i walą kijami o drzewa"

To nie jest żadna koalicja. To chłopi z
nagonki - mówił o przeciwnikach Hanny Gronkiewicz-Waltz Tomasz Wołek. W
Poranku Radia TOK FM publicyści mówili o niedzielnym referendum w
Warszawie. - To ewidentna hucpa polityczna. Zagrywka nie na poziomie
Warszawy, ale ogólnopolityczna - wskazywał Wiesław Władyka z "Polityki".

W niedzielę referendum w sprawie odwołania prezydent Warszawy
Hanny Gronkiewicz-Waltz. - To ewidentna hucpa polityczna. Zagrywka nie
na poziomie Warszawy, ale ogólnopolityczna - stwierdził w Poranku Radia
TOK FM prof. Wiesław Władyka, publicysta "Polityki". - Wpisuje się w
kampanię wyborczą aż po 2015 rok. I o to toczy się gra - dodał. Kiedy patrzę na grono przeciwników Gronkiewicz-Waltz, mam nieodparte
wrażenie, że obserwuję klasyczną scenę myśliwską - powiedział Tomasz
Wołek. - To nie jest żadna koalicja. To chłopi z nagonki, którzy idą i
walą kijami o pnie drzew. Dali się użyć myśliwemu, którym jest Jarosław
Kaczyński - mówił publicysta. Jego zdaniem prezes PiS "rozegrał to jak
chciał", uważając przeciwników prezydent stolicy za "pożytecznych
idiotów".

Koalicja? "Wyglądało to kabaretowo"


Wczoraj odbyła się debata przed stołecznym referendum, jednak
wzięli w niej udział jedynie przeciwnicy Gronkiewicz-Waltz. Nie zmienia
to faktu, że w jednej sali zasiedli Piotr Ikonowicz, Ryszard Kalisz,
Czesław Bielecki, Ludwik Dorn, Przemysław Wipler i Piotra Gliński. -
Dziwna kompozycja. Wyglądało to kabaretowo - stwierdził Władyka.

Władyka zauważył, że koalicja sformowana przeciwko Gronkiewicz-Waltz
jest nietrwała, bo ma jeden cel: odwołanie prezydent. - Jeśli
referendom skończy się przegraną pani prezydent, na drugi dzień
jedenastka rozbiega się na wszystkie strony. Tam było sześciu kandydatów
na jej miejsce - zauważył publicysta.

"Usuwanie Gronkiewicz-Waltz w tym momencie byłoby groteskowe"


Tomasz Lis, naczelny "Newsweeka", zauważył, że w sondażach na
prezydenta Warszawy wciąż prowadzi Gronkiewicz-Waltz. We wczorajszym
sondażu została też uznana najlepiej ocenianym włodarzem stolicy
po 1989 roku. - Usuwanie tego polityka w tym momencie byłoby czymś
groteskowym. Abstrahując od kuriozalności całej koalicji - ocenił Lis.


- Mam pamięć dłuższą niż siedem lat i pamiętam poprzednią
prezydenturę jednego muzeum, prezydenturę totalnego paraliżu i bezruchu.
Trzeba być ślepcem, by nie zauważyć, ile dobrego się zdarzyło przez te
siedem lat - mówił Lis.

"Niech Gronkiewicz-Waltz polegnie. Projekt Gliński zostanie zdmuchnięty"


Szef "Newsweeka" dodał jednak, że spodobał mu się scenariusz
wydarzeń na wypadek odwołania Gronkiewicz-Waltz. - Tak bardzo, że nie
wiem, czy nie chciałbym, żeby prezydent poległa. W poniedziałek
rozpisujemy nowe wybory i po dwóch miesiącach Hanna Gronkiewicz-Waltz w
cuglach zostaje prezydentem. A "projekt Gliński" zostałby zdmuchnięty na
wieki wieków - skwitował Lis.

Prof. Gliński: W Polsce nie ma zrównoważonych, wolnych mediów. To są standardy białoruskie

-
Media łamały ciszę wyborczą. Były sondaże, które ukazywały się tuż
przed ciszą wyborczą, a które nie miały żadnej wartości socjologicznej i
poznawczej. One miały tylko na celu zniechęcenie ludzi do uczestnictwa w
referendum. Media dopuściły się także innych niezliczonych manipulacji -
mówi prof. Piotr Gliński w rozmowie z "Polską".

Inna demokracja

Gdy pisałem ten tekst w niedzielę, nie miałem jeszcze pojęcia, jaki
będzie wyrok referendum w Warszawie. Ale chyba wiem, co ważnego to...

Jacek Żakowski

Gdy pisałem ten tekst w niedzielę, nie miałem jeszcze pojęcia, jaki będzie wyrok referendum w Warszawie. Ale chyba wiem, co ważnego to referendum powie nam o naszej demokracji. Powie z grubsza to samo, co pedofilskie afery mówią o Kościele, a kryzys, który nie może się skończyć, o globalnym systemie finansowym. Najkrócej mówiąc - wszystko, co ludzkie, na tym świecie się zużywa i traci aktualność, nawet jeżeli jest pomyślane najlepiej, jak się da, i przez jakiś czas działa perfekcyjnie.

(..)
Kościół miota się między krytykowaniem nadmiernych medialnych ataków a procedurami ścigania księży pedofilów, gdy seksualizacja kultury sprawia, że powściągliwość staje się dla młodych duchownych wyzwaniem ponad siły, a tabloidyzacja debaty powoduje, że ich wykroczeń nie uda się usunąć z głównego nurtu medialnego przekazu. Dopóki więc celibat nie zostanie zniesiony i księża nie będą mieli normalnego życia seksualnego, Kościół będzie tracił i nigdy nie będzie już bezpieczny, tak jak europejscy królowie od pewnego momentu nie byli już bezpieczni, jeśli się nie wyrzekli władzy absolutnej.

Podobnie jest z obecnymi formami demokracji. W wyborach ludzie głosują dziś wedle emocji, a nie interesów. Ale potem oczekują, że władza, którą wybrali, będzie dbała o ich interesy. Zdobywanie władzy ma więc coraz mniej wspólnego ze sprawowaniem władzy, czyli z podejmowaniem decyzji dotyczących obywateli. Coraz częściej zdobywa się władzę dzięki emocjom jednych, a potem realizuje się interesy innych. Referendów lokalnych przybywa dlatego, że gdy wyborcze emocje opadają, wyborcy zaczynają sobie przypominać o swoich interesach. Jakkolwiek by to dziwnie brzmiało, jeśli chcemy uniknąć dalszego mnożenia się referendów, trzeba wybieralnym władzom odebrać część władzy. Zwłaszcza na szczeblu lokalnym odpowiedzią na kryzys demokracji musi być więcej demokracji, czyli władzy sprawowanej wprost przez ogół chętnych obywateli. Temu służą panele deliberatywne, budżety partycypacyjne itp. Jeśli nie będziemy ich szybciej wdrażali i nie nadamy im odpowiedniego znaczenia, zamiast demokratycznego ładu będziemy mieli narastający demokratyczny chaos, który podważy istotę, a nie tylko mechanizm współczesnej demokracji.

Ballada o prawdziwym kłamstwie

KARAT NAPALM GRUPA - MARSZ PRZECIW MEDIOM (OFFICIAL VIDEO)

żeby zurnaliści mieli czym zadymiać, ukazuja się trzy pozycje:

http://www.wprost.pl/ar/420931/Premiery-politycznych-ksiazek-Tusk-Torans...

Teraz lada moment w księgarniach pojawi się „Smoleńsk”, czyli ostatnia książka Teresy Torańskiej. Będzie to zbiór rozmów, także tych już opublikowanych, ale i wielu przeprowadzonych na potrzeby książki, które nigdy nie ukazały się w druku. Torańska pracowała nad książką do końca, nie zdążyła jeszcze zrobić wielu wywiadów. Tytuł pierwotnie miał zostać wydany na wiosnę. Ostatecznie pojawi się 23 października.

23 października premierę będzie mieć także wywiad-rzeka Michała Komara z Krzysztofem Piesiewiczem. Nie będzie to rozmowa wyłącznie o polityce, ale o życiu - rodzinie, przekonaniach, chwilach trudnych - i czasami niełatwych - decyzjach, o ludziach, o prawdzie. Piesiewicz zapewne nigdy już nie wróci do polityki – w 2011 roku mówiło się, że zrezygnował ze startu do Senatu, bo nie zebrał wystarczającej ilości podpisów. Niezależnie od tego wywiad-rzeka z nim to jeden z tytułów, z którym warto się zapoznać.

Być może jednak najgłośniejszą premierą będzie książka Małgorzaty Tusk „Między nami”. - Na Parkowej zaczęłam życie po raz drugi. Nauczyłam się walczyć o swoje małżeństwo, rodzinę i przyjaźnie. Życie z moim mężem często przypomina ostry rajd z przeszkodami, ale ja zachowuję w tym wszystkim własną przestrzeń. Teraz mam swój świat i - tak między nami - nie zamierzam z niego rezygnować - opowiada żona obecnie urzędującego premiera. Donald Tusk na spotkaniu z dziennikarzami w Sejmie przyznał, że pomagał doprecyzować niektóre fragmenty historii. Tytuł ma pojawić się w księgarniach na przełomie października i listopada.

http://naszapolska.pl/index.php/categories/polska/18179-polskie-media-w-...
Większość wpływowych mediów prywatnych należy do Niemców. Z kolei prezesi dużych grup medialnych mają w życiorysach współpracę z PRL-owskimi służbami.

Do kogo należą polskie media? Analiza najważniejszych stacji i tytułów prasowych budzi przerażenie. Wydaje się, że kapitał niemiecki ma większy wpływ na polską prasę niż w czasie zaboru pruskiego, a media z polskim kapitałem przefiltrowane są post-sowieckimi funkcjonariuszami peerelowskiej bezpieki. Rynek wydawniczy podzielił się na kilka koncernów (zwłaszcza z kapitałem niemieckim) i wziął cały sektor, od dzienników informacyjnych po czasopisma kobiece i kulinarne. Nitki medialnych zależności prowadzą zazwyczaj do Berlina.

Niemcy od tabloidu po sport

Hegemonem wydawniczym w Polsce jest niemiecki Axel Springer AG, który po fuzji ze szwajcarskim wydawnictwem Ringier AG w 2010 r. działa w Polsce jako Ringier Axel Springer Polska. Potentat wydaje ponad 150 gazet i magazynów w ponad 30 krajach. Niemiecki koncern wydawniczy posiada w Polsce m.in. takie tytuły, jak: “Fakt”, “Newsweek Polska”, “Dziennik” (49 proc. udziałów w spółce wydawcy Infor Biznes), “Forbes Polska”, “Przegląd Sportowy”, “Sport”, “Auto Świat”, “Komputer Świat”, “Dziewczyna” czy “Popcorn”. Wydawnictwo w 1946 r. założył Niemiec Axel Springer. Cele statutowe są do dzisiaj proste i znamienne. “Odrzucać wszelkie formy ekstremizmu politycznego” – co w Polsce może być odczytywane, zgodnie z linią wydawnictwa, jako krytykę prawicowych ugrupowań, którym z łatwością przypisuje się łatkę “skrajnej prawicy”. Kolejne motto Axel Springer AG to “Działać na rzecz pojednania Żydów i Niemców oraz popierać podstawowe prawa Izraela”. Z tego powodu niemiecki wydawca atakowany jest przez lewicę i środowiska muzułmańskie, coraz liczniejsze w Niemczech i Europie. Prożydowska polityka Axel Springer musiała uderzyć w Polskę, co wpisywało się chociażby w zapowiadane przez Żydów upokarzanie Polaków za rzekomą opieszałość przy zwrocie tzw. mienia pożydowskiego oraz jednocześnie wybielało Niemców – zbrodniarzy wojennych. Taki cel miało użyte wielokrotnie sformułowanie “Polskie obozy koncentracyjne”, które ukazało się w kilku czasopismach wydawanych przez koncern Axela Springera, jak: “Bild”, “Focus” czy “Die Welt”. Zresztą po artykule w piśmie “Focus”, polska ambasada zażądała publikacji sprostowania, a wydawca ważnej części mediów prasy w Europie i Polsce zwyczajnie odmówił, podpisując się jednocześnie pod spychaniem odpowiedzialności za holokaust na Polaków. W takich rękach jest polska prasa od bulwarówek, dzienników przez tygodniki, miesięczniki, na magazynach dla młodzieży czy miłośników sportu kończąc.

Prasa kobieca – import z Reichu

Połowa polskich czytelników to kobiety. Rynek ten jest niedostatecznie doceniony przez analityków wpływu na kształtowanie opinii społecznych. Za to lwia część wydawnictw dla pań od dawna znajduje się w rękach zagranicznego kapitału. Obecnie prasa kobieca została zdominowana przez opisane wyżej wydawnictwo Ringier Axel Springer Polska i Gruner+Jahr Polska (jeden z czterech głównych działów wydawnictwa Bertelsmann). Skoro znamy już założenia Axel Springera to warto przyjrzeć się drugiemu podmiotowi. Gruner+Jahr Polska to polska filia niemieckiego wydawnictwa. Istnieje od 1993 r. Wydaje głównie magazyny ilustrowane dla kobiet, ale nie tylko. Do Gruner+Jahr Polska należy m.in.: “Claudia”, “Rodzice”, “Gala”, “Sekrety Nauki”, “Glamour”, “Moje Gotowanie” czy “National Geographic Polska” i “National Geographic Traveler”. Wydawnictwo prowadzi także kilkanaście dużych stron internetowych, takich jak: Kobieta.pl, Stylio.pl czy Gala.pl Prezesem wydawnictwa od 2006 r. jest Magdalena Malicka, która jest pierwszą kobietą w historii G+J, która objęła stanowisko prezesa zagranicznej spółki największego w Europie wydawcy magazynów, należącego do globalnej grupy medialnej Bertelsmann. W 2013 roku po raz kolejny znalazła się na liście “50 najbardziej wpływowych kobiet w Polsce”, przygotowanej przez magazyn ekonomiczny “Home&Market”. Przed G+J pracowała w “Fundacji Francja – Polska” przy ambasadzie francuskiej.

Polskapresse, czyli Niemcy w regionach

Grupa Polskapresse jest częścią Verlagsgruppe Passau, niemieckiej grupy medialnej obecnej w Niemczech, Czechach i Polsce. Kontroluje dużą część rynku prasowego w naszym kraju. Wydaje 10 dzienników regionalnych, w tym 8 połączonych wspólną marką: “Polska” (“Dziennik Bałtycki”, “Dziennik Łódzki”, “Dziennik Zachodni”, “Gazeta Krakowska”, “Gazeta Wrocławska”, “Głos Wielkopolski”, “Kurier Lubelski”), a także “Express Ilustrowany”, “Dziennik Polski” i 90 tygodników lokalnych oraz bezpłatną gazetę miejską “Nasze Miasto”. Średnia dzienna sprzedaż wszystkich dzienników to prawie 320 tys. egz. Podobnie jak inne koncerny wydaje programy telewizyjne (“Tele Magazyn”, “Super Tele”, “TV Pilot”). Zajmuje się również wydawaniem magazynów: “Moto Express”, “Autogiełda Wielkopolska”, “Jarmark”, “Motojarmark”. Należą do niej bezpłatny dziennik “Echo Miasta” ukazujący się dwa razy w tygodniu w siedmiu miastach Polski. Posiada 100 proc. udziałów w spółce Polski Dom Medialny, wydawcy “Dziennika Polskiego”. Polskapresse jest współwłaścicielem serwisu ogłoszeniowego Gratka.pl i Alegratka.pl, serwisu motoryzacyjnego Motofakty.pl oraz właścicielem miejskiego portalu informacyjnego NaszeMiasto.pl. Prezesem Polskapresse jest Dorota Stanek, która współtworzy polskie (?) media od czasów transformacji ustrojowej. Z wykształcenia ekonomistka i zawodowy sportowiec (była kapitanem pierwszoligowej drużyny w Niemczech). Pracowała w niemieckiej firmie motoryzacyjnej BMW. Obecnie dowodzi dużą częścią polskiej prasy. W 2013 r. znalazła się na liście “Home&Market” jako jedna z “50 najbardziej wpływowych kobiet w Polsce”.

TVN z niemczyzną i SB w tle

Prezesem Grupy TVN jest mało znana postać, ale dobrze ilustrująca wpływy nie-Polaków na media w Polsce. Jest nim Markus Tellenbach, który do 2009 r. pełnił funkcję członka Rady Nadzorczej TVN SA. Szwajcar do 2009 r. pełnił także rolę szefa rady nadzorczej Sky Deutschland, wiodącego w Niemczech nadawcy płatnej telewizji. Jednak rodowód TVN jest raczej skierowany na Moskwę niż Berlin. TVN należy do Grupy ITI Holding, której prezesem jest obecnie Szwajcar Bruno Valsangiacomo, założonej przez Jana Wejcherta i Mariusza Waltera. Kiedy pozwolono ITI rozwinąć skrzydła i zagarnąć rynek medialny w Polsce? Tuż po transformacji? Nie! Wejchert i Walter zbudowali ITI już w 1984 r. w PRL. Ich firma otrzymała koncesję od ówczesnych władz PRL na import sprzętu elektronicznego i dystrybucję filmów na kasetach video w Polsce. Jan Wejchert w 1976 r. został polskim pełnomocnikiem frankfurckiej firmy Konsuprod GMBH, która otrzymała zgodę na działalność na terenie PRL i była zabezpieczana przez Departament II MSW PRL. Wejchert wymieniany był w raporcie Antoniego Macierewicza w sprawie likwidacji WSI. Z kolei Mariusz Walter, były członek PZPR, był rekomendowany przez Jerzego Urbana na stanowisko głównego konsultanta w planowanym zespole propagandowym, mającym poprawić wizerunek służb: SB, MO i ZOMO. Umniejszał wydźwięk medialny wizyty Jana Pawła II w Polsce. W latach 80. z Wejchertem zbudował ITI, które dzisiaj jest właścicielem stacji TVN, Religia TV, Telewizja N, Owsiak TV, pisma “Tygodnik Powszechny”, Multikina, portali internetowych Onet.pl, Tenbit.pl, Plejada.pl, a także przez lata związanej z Ludowym Wojskiem Polskim Legii Warszawa. Dyrektorem generalnym Grupy ITI jest Wojciech Kostrzewa, który w 1989 r. wrócił do Polski jako obywatel RFN. W latach 1988-1991 był pracownikiem naukowym w Institut fuer Weltwirtschaft w Kilonii. Był doradcą Leszka Balcerowicza od grudnia 1989 r. do grudnia 1991 r.. W 1990 roku, w wieku 30 lat, został powołany na stanowisko prezesa Polskiego Banku Rozwoju SA. Później piął się w górę na szczeblach bankowości, aż związał się z ITI. Warto nadmienić, że w latach 2004-2007 był prezesem Polsko-Niemieckiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Nie trzeba dodawać, jaką linię polityczną popierają media takie jak TVN i inne stacje czy tytuły Grupy ITI…

Polsat, Republika i TW “Zegarek”

Polsat należy do Zygmunta Solorza-Żaka, choć tak naprawdę nie wiadomo, jak powinno się mówić o właścicielu stacji. Wcześniej występował pod różnymi imionami i nazwiskami: Zygmunt Krok, Piotr Krok czy Piotr Podgórski. I w tym przypadku nie uciekniemy od niemieckiego wątku. Na początku lat 80. pierwsza firma Solorza zajmowała się przewozem paczek z Niemiec do Polski. W późniejszym okresie zajmował się importem samochodów. Jak udało mu się zostać biznesmanem “za komuny”? W listopadzie 2006 r. szef Polsatu przyznał, że podpisał zobowiązanie do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa PRL. Z akt IPN wynika, że Solorz był cennym agentem, który latach 1983-1985 pod pseudonimem “Zegarek” oraz “Zeg” wyświadczał “bezpiece” takie przysługi, jak dostarczanie informacji o osobach z “Solidarności”, które przemycały z zagranicy farbę drukarską wykorzystywaną do publikacji ulotek, plakatów i bibuły solidarnościowej. Solorz miał pomagać w rozpracowywaniu środowiska emigracyjnego w Monachium, gdzie siedzibę miało m.in. Radio Wolna Europa. SB zadecydowało o zaprzestaniu współpracy Solorza w 1985 roku, ponieważ zainteresowała się nim niemiecka policja, co groziło dekonspiracją. Sam Solorz od 2006 r. przyznaje, że podpisał zobowiązanie do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa PRL, ale kwituje całą sprawę dość trywialnie: “Podpisałem to, co mi SB kazało podpisywać. Nie czuję się jednak winny, bo na nikogo nie donosiłem i nikomu nie zaszkodziłem”. Po 1989 r. dzięki wsparciu w dawnych służbach prawdopodobnie łatwiej było mu otrzymać kredyt z FOZZ i koncesję dla Polsatu. Jego stacja stale włącza się w promowanie lewicowo-liberalnych poglądów. Lista skandalicznych manipulacji i drwin z prawicy mogłaby stanowić materiał na osobny artykuł. W obszarze kultury Polsat celuje w kicz, seriale i programy rozrywkowe. M.in. Polsat wypromował w Polsce muzykę disco-polo. Co ciekawe, dobrym znajomym Solorza jest Piotr Barełkowski, obecny szef Telewizji Republika, stanowiącej telewizyjną emanację “Gazety Polskiej” Tomasza Sakiewicza (wiceprezesa tej telewizji ds. marketingu). Republika mogła wystartować dzięki miejscu udostępnionemu przez Polsat i poza kablówką czy Internetem dostępna jest właśnie w ekskluzywnym pakiecie Cyfrowego Polsatu.

Robert Wit Wyrostkiewicz

Artykuł ukazał się w najnowszym numerze tygodnika "Nasza Polska" Nr 43 (938) z 22 października 2013 r.

Bareizm IX. Manna spadła…. niektórym. "Tak wyglądała transformacja mediów – polskimi rękami i redaktorami"

Trochę małych gazetek jest jeszcze w polskich rękach, podobnie jak
biuletynki i okolicznościowe druki. "Gazecie Wyborczej" znaczek
solidarności odebrano. Bo i po co im on. Ważne są pieniądze. Tak to jest
w kapitalizmie.

Niemiecki
koncern medialny Verlagsgruppe Passau działający w Polsce pod nazwą
Polskapresse stał się właścicielem 90 procent gazet i portali
regionalnych

"Ekspansja niemieckiego kapitału na naszym rynku mediów może
doprowadzić nie tylko do narzucenia obcych kulturowo treści i wzorców
komunikowania, ale także do ograniczenia pluralizmu poglądów, opinii czy
wartości."

Niemcy
z kontrolą 90% mediów regionalnych w Polsce. Jeszcze w 1998 roku poseł
Marcinkiewicz wskazywał na zależność treści gazet z niemieckim interesem

„Dziennik Zachodni” przejdzie do historii prasy jako gazeta, która w
ratowaniu spadającego nakładu i zapobieganiu rezygnacji czytelników,
zdecydowała się na niebezpieczny medialny alians z Ruchem Autonomii
Śląska.

(..)

Gdy w 1994 r. Hersant opuścił rynek prasowy w Polsce, PNP zajęło jego
miejsce w prasie regionalnej i lokalnej. Niemcy weszli też w posiadanie
wrocławskiej „Gazety Robotniczej” - wykorzystując szwajcarskie
wydawnictwo Schweizer Interpublication AG - a także 25 proc. udziałów w
krakowskim „Dzienniku Polskim”.

Wszyscy się zastanawiali, skąd takie małe wydawnictwo jak Passauer
znalazło olbrzymie pieniądze na zakup tylu gazet. „Bardzo wiele śladów
prowadzi do Bertelsmanna, współwłaściciela drugiego - pod względem
wielkości obrotów - imperium medialnego na świecie. (...) Powiązań tych
absolutnie nie wypiera się także przedstawiciel PNP na Polskę, Franz
Hirtreiter, czemu dał wyraz w wywiadach prasowych” (Bajka Z., Kapitał
zagraniczny w polskich mediach, Zeszyty Prasoznawcze 1994, nr 3-4, s.
6).

„„Frankfurter Allgemeine Zeitung” podał bez osłonek, że to właśnie
Bertelsmann jest prawdziwym autorem tej handlowej operacji. Tylko Polacy
nadal są informowani, że najsilniejszą grupę dzienników regionalnych w
nadwiślańskim kraju kupili skromni wydawcy z Passau” (Howzan A.,
Uderzenie w głowę. Ring prasowy: Niemcy w wadze ciężkiej, Polacy w
papierowej, Polityka, nr 50, 10.12.1994, s. 23).

Poważne zastrzeżenia budził wybór terenów do niemieckich inwestycji.
PNP wykupił gazety na Śląsku, Pomorzu, w Wielkopolsce i Małopolsce. W
1998 r. Kazimierz Marcinkiewicz, wówczas poseł AWS (ZChN), wskazywał na
zależność pomiędzy treściami gazet PNP a niemieckim interesem. Wtórował
mu kolega partyjny Michał Kamiński, mówiąc:

Czy powinniśmy jedynie wzruszać ramionami, że na całym Śląsku, gdzie
kapitał niemiecki wykupił prawie 100 procent dzienników, 1 września br.
[1998 - dop. T.S..] tylko w jednym z nich, i to w poślednim miejscu,
ukazała się informacja o rocznicy wybuchu II wojny światowej? Nie możemy
się zgodzić na to, aby nasza świadomość narodowa, pamięć o przeszłości
były kształtowane poza granicami kraju, przez zagranicznych finansistów.
Można też zapytać, dlaczego niemiecki kapitał - który deklaruje, że nie
ma niemieckiego oblicza narodowego - inwestuje głównie na ziemiach
zachodnich. Dla mnie nie jest to rzeczą przypadku (Monopol na
informację, Knap W. rozmawia z Michałem Kamińskim, Dziennik Polski,
8.01.1999, s. 29; zob. też. Zalewska L., Czy ograniczać zachodni
kapitał, Rzeczpospolita, 9.12.1998).

Niemcy biorą wszystko

Dzisiaj sytuacja w prasie na Śląsku jest jeszcze gorsza niż pod
koniec lat 90. W 2003 r. Passauer Neue Presse kupił od norweskiego
koncernu Orkla dwa wrocławskie dzienniki: „Słowo Polskie” i „Wieczór
Wrocławia”, posiadając już na tym rynku trzeci dziennik „Gazetę
Wrocławską”. Ostatecznie trzy tytuły połączono w jeden „Słowo Polskie -
Gazeta Wrocławska”.(..)

Jan Jakubowski, kierujący kiedyś jednym z dzienników Passauer Neue Presse, pisał:

Model gazety opiniotwórczej przekształcono w rodzaj pozbawionego
ambicji komiksu, wypełnionego bezrefleksyjną informacją, nie skażoną
dociekaniem przyczyn i skutków opisywanych zdarzeń” (Jakubowski J.,
Gazeta dla woźnicy, Wprost, nr 46, 16.11.2003, s. 34). Potwierdza też,
iż tematami tabu w gazetach Grupy Wydawniczej Polskapresse są wszelkie
kwestie związanie z działalnością Niemiec w czasie II wojny światowej
(tamże). Praktycznie monopolistyczna pozycja na rynku wydawców
zagranicznych, powoduje, że chociaż mają oni różnorodne tytuły (vide
Polskapresse), to ich treści są takie same. Bo przecież trudno
przewidywać, że jeden właściciel będzie miał kilka poglądów na
rzeczywistość.

Opublikowano 20 sty 2013

prof. dr hab. Andrzej Zybertowicz - Rozmowy Niedokończone - TV Trwam

Rozpowszechnianie płatne razem "Gazety Wyborczej", wydawanej przez Agorę, wyniosło we wrześniu 2013 roku 201 804 sztuki i było o 18,8 proc. niższe niż rok wcześniej - wynika z danych Związku Kontroli Dystrybucji Prasy.

Poniżej przedstawiamy tabelę zawierającą dane nt. rozpowszechniania płatnego dzienników we wrześniu 2013 r.

wrz-13 wrz-12 zmiana rdr
"Dziennik Gazeta Prawna" 63681 72362 -12,00 proc.
"Fakt Gazeta Codzienna" 325659 363433 -10,39 proc.
"Gazeta Wyborcza" 201804 248651 -18,84 proc.
"Rzeczpospolita" 91337 103143 -11,45 proc.
"SuperExpress" 151526 157768 -3,96 proc.

Agora cały czas ma kłopoty z dopasowaniem swojego modelu biznesowego do szybko zachodzących przeobrażeń na rynku reklamy. Pomimo posiadania bogatego kontentu, założyliśmy że Agora w obecnej strukturze prawdopodobnie będzie nadal traciła udziały w rynku reklamy w Polsce. Przekaz spółki po wynikach za 2Q'13 nie jest dla nas zaskoczeniem. Liczyliśmy się już wcześniej, że erozja rynku reklamy w dziennikach może nadal utrzymywać się powyżej pułapu -25% r/r.

Czytaj więcej na http://biznes.interia.pl/media/news/srednia-sprzedaz-gazety-wyborczej-we...

Polacy przestają oglądać telewizyjne serwisy informacyjne. Największe spadki odnotowały wieczorne "Fakty" w TVN. Strata widzów była tak duża, że pod względem oglądalności znalazły się za "Teleexpressem".
Jak donosi portal Wirtualne Media, najpopularniejszym programem informacyjnym w październiku były wieczorne "Wiadomości" w TVP. Ale nawet pracownicy telewizji publicznej nie mają wielu powodów do zadowolenia. W październiku 2013 r. "Wiadomości" o godz. 19.30 przyciągnęły przed telewizory ok. 3,59 mln widzów. Rok wcześniej oglądało je średnio ok. 4 mln osób.

"Fakty" tracą najbardziej

Najgorsze wiadomości z zestawienia płyną dla telewizji TVN. Ich "Fakty" nadawane o godz. 19 w październiku oglądało średnio ok. 3,16 mln widzów, czyli aż o ponad 900 tys. mniej niż rok wcześniej (ok. 4,08 mln osób). Jak czytamy w portalu Wirtualne Media, "wpływ na spadek widowni programu miało m.in. wprowadzenie do ramówki serialu 'Wawa Non Stop', nadawanego tuż przed 'Faktami'. TVN w porównaniu do analogicznego okresu ubiegłego roku stracił w tym paśmie ponad milion widzów".

Układ do lustracji

Anna Kołakowska

Czy media powinny rozmawiać z narodowcami? Odpowiadają: Tadla, Gugała, Lisicki, Najsztub, Wróbel

Burdy
podczas Marszu Niepodległości sprawiły, że skrajna prawica wróciła na
czołówki gazet. Czy jednak media powinny rozmawiać z przedstawicielami
narodowców? Czy w studiach powinno znaleźć się miejsce dla Krzysztofa
Bosaka czy Artura Zawiszy?

• 
  

  Po marszach niepodległości

  
  

  Internauci pisali i Facebook usunął stronę NOP. "Wielkie sprzątanie z mowy nienawiści"

  We wtorek administratorzy Facebooka usunęli stronę "Płoń tęczo, płoń". W środę znikła strona "Narodowe Odrodzenie Polski - NOP"

nie usnął NIGDY mowy nienawiści lewaków, fałszywych stron z JP II ani tysięcy innych wytworów mowy nienawiści lewackiej, szambiarskiej i żenującej, lewacki Fejsbuk

"Będziemy chuchać i dmuchać, by ten polski wzrost był większy"

- Polska wyróżnia się na plus - powiedział na konferencji prasowej premier.
zobacz więcej »

Trzeci kwartał Agory: spadek przychodów

Strata netto wydawcy "Gazety Wyborczej" w tym okresie wyniosła 10,2 mln zł.
czytaj dalej »

TVP zdejmuje program Pospieszalskiego o Marszu Niepodległości. Oficjalny powód: specjalny serwis informacyjny o wybuchu gazu

Zaważyć musiały szczegóły planowanego programu, z jakichś powodów
niewygodne dla decydentów przy ul. Woronicza i pl. Powstańców Warszawy.

Jan Pospieszalski

Dziś
w "Bliżej": Dlaczego doszło do incydentu przed ambasadą Rosji? Dokąd
zmierza Marsz Niepodległości? Wśród gości m.in. Jacek Karnowski

Dlaczego doszło do incydentu przed ambasadą Rosji? Czy był on nie
do przewidzenia i dlaczego zaskoczył zarówno organizatorów jak i siły
porządkowe? Dokąd zmierza Marsz Niepodległości?

• 
  
• 
  

  Agnieszka Kublik Komentuje

  
  

  TVP zdejmując program Pospieszalskiego była mądra przed szkodą. To dobra decyzja

• Bo im bliżej Pospieszalskiego, tym dalej od prawdy.
  
  
  Piszę, że tym razem TVP jest mądra przed szkodą, bo wcześniej brnęła w
  błędy. Tak było, gdy zaraz po katastrofie smoleńskiej telewizja pokazała
  film Ewy Stankiewicz i Jana Pospieszalskiego "Solidarni 2010".
  Zarzucano mu jednostronność, tendencyjny dobór wypowiedzi, brak
  rzetelności. Film miał tylko jeden cel (zbieżny wtedy z celem
  politycznym PiS,
  który rządził w TVP): przekonać Polaków, że pod Smoleńskiem był zamach i
  że tylko prawdziwi patrioci mają odwagę tę prawdę głosić.
  
  
  Inny przykład to emisja w tym roku filmu Anity Gargas "Anatomia
  upadku". Filmu, który próbuje udowodnić to samo: prezydent Lech
  Kaczyński i 95 pasażerów tupolewa zginęło w wyniku zamachu. Telewizja publiczna
  nie udźwignęła wtedy zadania wytłumaczenia swoim widzom, dlaczego
  pokazuje film, który bezczelnie zakłamuje fakty. A ostatecznego dowodu,
  że ta emisja była błędem, dostarczył zaproszony do telewizyjnego studia
  prof. Jacek Rońda, ekspert zespołu Antoniego Macierewicza. Jak się
  okazało, z telewizyjnych redaktorów i widzów TVP zrobił durniów, bo
  pozwolono mu w studiu wymachiwać nieistniejącym dokumentem, który miał
  dowodzić kłamstwa w raporcie Jerzego Millera. Sęk w tym, że to nie TVP
  zdemaskowała oszusta, oszust przyznał się sam.
  
  Nie podoba
  mi się natomiast reakcja rzecznika TVP Jacka Rakowieckiego. Mówił on: -
  Na tym właśnie polega telewizja informacyjna. Jeżeli dzieje się coś
  istotnego, coś tragicznego, coś, co Polaków interesuje, należy poświęcić
  temu tyle czasu antenowego, ile się da. Dla mnie to logiczne, że inne
  wydarzenia, które powoli odchodzą w cień, takie jak Marsz
  Niepodległości, muszą ustąpić miejsca rzeczom bardziej aktualnym.
  
  
  Bo co w istocie mówi nam rzecznik? Że program Pospieszalskiego
  jest OK, ot, po prostu inne wydarzenia były w tym momencie ważniejsze.
  
  
  Wolałabym, żeby rzecznik umiał przyznać, że w telewizji
  publicznej taki program jak "Bliżej" Pospieszalskiego to po prostu błąd.
  Telewizja publiczna ma świat objaśniać, a nie dzielić Polaków na złych i
  dobrych patriotów.
  
  
  
  
  

  • 
    

  • "Dlaczego Cejrowski zarabia w TVP? Niech puszcza swoje kawałki w Telewizji Republika"

    
    

  • 
    

    
    

  noweLepiej rozmawiać z Cejrowskim czy go bojkotować? Mówią znani dziennikarze [3 OPINIE]

  
  
  

Pytanie tylko, kto tym razem będzie nas modernizował

Zobacz
jak rząd Tuska pompuje publiczne pieniądze w Gazetę Wyborczą, TVN i
inne posłuszne media. Szokujący raport sejmowego zespołu

Gazeta Wyborcza dostała ponad połowę (51,6 proc.) wszystkich
pieniędzy wydanych przez ministerstwa rządu Donalda Tuska na ogłoszenia i
reklamy w dziennikach ogólnopolskich w ostatnich pięciu latach.

Parlamentarny zespół ds. obrony wolności słowa zwróci się
do Najwyższej Izby Kontroli, a później być może do prokuratury o
wyjaśnienia ws. przeznaczania publicznych pieniędzy na ogłoszenia w
niektórych mediach. Zespół opublikował raport: "Wydatki KPRM i
ministerstw na ogłoszenia i komunikaty w środkach masowego przekazu w
latach 2008 - 2012". Dane są porażające - do mediów z
ministerstw w ciągu pięciu lat popłynęło 124 622 539 zł. Niestety,
raport pokazuje dobitnie, że nie wszystkie media mogą liczyć na hojne
granty z resortów.

Gazeta Wyborcza dostała ponad połowę (51,6 proc.) wszystkich
pieniędzy wydanych przez ministerstwa rządu Donalda Tuska na ogłoszenia i
reklamy w dziennikach ogólnopolskich w ostatnich pięciu latach.

W segmencie telewizji, w latach 2008-2012 najwięcej
publicznych pieniędzy popłynęło do TVP, ale biorąc pod uwagę tylko rok
2012 widać inną tendencję - ministerstwa zamówiły w Grupie TVN
ogłoszenia i reklamy za prawie 6,5 miliona złotych (TVP - 3,8 mln,
Polsat - 3,6 mln zł).

Już w lutym zwróciliśmy się o te dane do wszystkich resortów, ale
otrzymaliśmy bardzo nieprecyzyjne odpowiedzi, albo w ogóle ich nie
otrzymaliśmy. Dlatego drugie zapytanie w wystosowaliśmy w czerwcu.
Podkreślam, że raport powstał tylko i wyłącznie na podstawie danych przesłanych z ministerstw. My te dane tylko zebraliśmy

- mówił poseł Adam Kwiatkowski, przewodniczący zespołu.

Najwięcej pieniędzy na reklamy i ogłoszenia wydał resort edukacji narodowej - to ponad 25 milionów złotych. Duża część z tej kwoty została wydana na promocje akcji posyłania sześciolatków do szkół.

Najbardziej kuriozalnym jest jednak budżet reklamowy
ministerstwa zdrowia, który w 2008 roku na reklamę i ogłoszenia w
mediach wydał niespełna 45 tysięcy złotych. W roku 2012 ta kwota wzrosła
do ponad 7,8 miliona (!) złotych.

Wiemy, że brakuje pieniędzy na kontrakty, ludzie muszą czekać z
rozpoczęciem swoich kuracji, a to nie przeszkadza ministrowi zwiększać
budżetu reklamowego

- mówił poseł Kwiatkowski.

Uczestniczący w posiedzeniu zespołu poseł Jarosław Zieliński
zwrócił uwagę, że raport oparty na oficjalnych danych ministerstw warto
poszerzyć o dane z jednostek podległym resortom.

Warto tutaj spojrzeć na wykres obrazujący wydatki na reklamę i ogłoszenia Ministerstwa Transportu. Z
roku na rok wydatki spadają i to znacznie, ale posłowie zapytają
niebawem o wydatki np. w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Wystarczy oglądać telewizję, żeby przekonać się, jak wiele spotów
reklamowych GDDKiA jest emitowanych. W tym przypadku zapewne nastąpiło
przesunięcie budżetu reklamowego z resortu do podległej jednostki

- mówi poseł Jarosław Zieliński. Według niego ocena raportu jest oczywista.

Każdy obywatel, który zapozna się z tymi wykresami nie będzie już
taki pewien, czy media głównego nurtu rzeczywiście są niezależne. Raport
zespołu pokazuje także dobitnie medialne preferencje rządu, nic tego
lepiej nie zobrazuje, jak właśnie powiązania finansowe

- dodał Zieliński.

Posłanka Elżbieta Kruk zwróciła uwagę, że np. wydatki na
reklamę rządową w dzienniku "Rzeczpospolita" spadły i to znacznie w 2010
roku, po katastrofie smoleńskiej.

Warto to przeanalizować i zbadać, czy te wydarzenia mają jakiś związek ze sobą

- powiedziała posłanka PiS.

Posłowie zasiadający w parlamentarnym zespole ds. obrony wolności
słowa zwrócili także uwagę na rażące dysproporcje w wydawaniu
publicznych pieniędzy np. w Gazecie Wyborczej i Naszym Dzienniku, czy
innych katolickich wydawnictwach (np. doskonale sprzedającym się
tygodniku Gość Niedzielny). Według parlamentarzystów to może być
podstawą do skierowania danych do zbadania przez prokuraturę i Najwyższą
Izbę Kontroli.

Marcin Wikło

Rodzinnie
uprzywilejowani: "wSieci" o karierach medialnych gwiazd III RP. "To
środowisko skupione wokół komunistycznych służb specjalnych"

"Pod względem nasycenia ludźmi wywodzącymi się z byłej partyjnej
nomenklatury prym obok Telewizji Polskiej wiedzie kierownictwo koncernu
medialnego ITI oraz telewizji TVN i TVN24."

Rodzinnie uprzywilejowani

- pod takim tytułem Andrzej Rafał Potocki na łamach tygodnika
"wSieci" recenzuje nową książkę Doroty Kani, Jerzego Targalskiego i
Macieja Marosza poświęconą powiązaniom pracowników największych mediów i
ich rodzin z komunistycznym systemem.

Dziennikarz krok po kroku analizuje, co w swojej książce zawarli autorzy i do jakich wniosków doszli:

Pod pojęciem „nomenklatura partyjna czasów PRL” rozumie się ludzi,
członków PZPR, którzy zajmowali określone stanowiska we władzach,
aparacie państwowym, organizacjach społecznych czy wreszcie w mediach. O
ich obsadzie personalnej decydowały najwyższe władze partyjne. W sumie
osiągnęła liczbę 300 tys. stanowisk na różnych szczeblach. Nomenklatura
była warstwą uprzywilejowaną. Konsekwencją kompromisu zawartego przy
okrągłym stole było nie tylko uwłaszczenie jej w sferze biznesu.
Tym samym ludziom, a w miarę upływu lat ich dzieciom, udało się
opanować wszystkie newralgiczne struktury III RP i stworzyć nową warstwę
uprzywilejowaną

- pisze Potocki.

"wSieci" wyciąga wnioski związane z medialnym środowiskiem skupionym
dziś w mainstreamowych redakcjach. Kto stał za ich karierami i kiedy się
one rozwijały?

Autorzy dowodzą, że było to środowisko skupione wokół
komunistycznych służb specjalnych – zarówno cywilnych, jak i wojskowych –
czasów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, którym w ostatniej
fazie PRL szefowali generałowie Czesław Kiszczak i Wojciech Jaruzelski

- czytamy w tygodniku.

Potocki na podstawie "Resortowych Dzieci" opisuje, jak wyglądały
takie kariery. Jednym z najwyraźniejszych przykładów takiego rozwoju
dziennikarstwa jest Monika Olejnik.

Należy przypomnieć, że wchodzenie wówczas do propagandowych mediów
było złamaniem reguły środowiskowego bojkotu, które w ten sposób
protestowało przeciwko restrykcjom stanu wojennego. Jednak Monika
Olejnik, absolwentka zootechniki oraz podyplomowego studium
dziennikarstwa i nauk politycznych UW (wówczas był to jeden z
najbardziej zindoktrynowanych wydziałów), zdawała się nie mieć takich
rozterek

- pisze.

W jaki sposób uwikłanie i wdzięczność wobec komunistycznego reżimu przełożyło się na pozycję medialnych gwiazd III RP?

Pod względem nasycenia ludźmi wywodzącymi się z byłej
partyjnej nomenklatury prym obok Telewizji Polskiej wiedzie kierownictwo
koncernu medialnego ITI oraz telewizji TVN i TVN24. Stacje te
starają się kształtować i, rzecz jasna, wyrażają poglądy establishmentu
III RP. Sztandar komunistycznej ideologii zastąpiła walka o
poglądy liberalne, zwalczanie myśli konserwatywnej i patriotycznej (z
dawnych czasów po- został wspólny wróg) oraz tępienie opcji
politycznych, które zagrażają stabilności postokrągłostołowego systemu
rządów gwarantowanych przez Platformę Obywatelską, SLD, a także obrotowy
PSL i nowo powstałą partię Palikota

- relacjonuje Potocki.

Przykłady nazwisk, szczegółowy zapis "karier" i ich ocena w najnowszym "wSieci". Polecamy.

Prof.
Piotr Gliński we "wSieci": Sterowalność mediów uderza. Badania
pokazują, że struktura programów informacyjnych głównych telewizji jest
identyczna

"Powstaje wrażenie, jakby gdzieś siedział jakiś krasnoludek i tym wszystkim kierował. Czysta propaganda."

"Skoro jest takie poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa,
to sprawę podejrzeń wobec Macierewicza powinna prowadzić SKW lub ABW, a
nie dziennikarze".

Cała ta zakłamana akacja medialna podsycana przez polityków PO,
Twojego Ruchu i SLD to próba ataku na ministra Antoniego Macierewicza -
stwierdziła Marek Opioła.

SKW: Tłumaczenie raportu dot. likwidacji WSI zgodne z prawem

Szef SKW potwierdził, że tłumaczenie raportu z likwidacji WSI
było zgodne z prawem – powiedział poseł Marek Opioła z sejmowej komisji
ds. służb specjalnych. Poseł dodał, że wszystkie umowy z tłumaczami
raportu zostały podpisane po jego publikacji w Monitorze Polskim.

Wszelkie zarzuty wobec tłumaczki raportu na język rosyjski są
nieuprawnione. To obywatelka polska, która dobrze wykonała swoją pracę –
powiedział poseł.

“Raport opublikowano w połowie lutego 2007 r., umowy na kolejne
tłumaczenia są z marca, kwietnia i następnych miesięcy. Poinformował nas
o tym szef SKW ppłk Piotr Pytel” – powiedział poseł Marek Opioła.

- Na dzisiejszym posiedzeniu Komisji ds. Służb Specjalnych wszystkie
oskarżenia, które były wysunięte do pana ministra Antoniego Macierewicza
(że rzekomo raport został przekazany przed publikacją do tłumaczenia)
okazały się nieprawdziwe. Dzisiaj pan ppłk Pytel przedstawił nam umowy,
które zostały podpisane na tłumaczenia w jeszcze innych językach:
ukraińskim, angielskim. To jednoznacznie wskazuje, że to tłumaczenie
było po lutym, czyli po publikacji w Monitorze Polskim raportu z
likwidacji WSI – stwierdził poseł Marek Opioła.

Przypomnijmy: według publikacji tygodnika “Wprost” raport z
likwidacji WSI został przetłumaczony jeszcze przed publikacją dokumentu
po polsku, a tłumaczyć go miała zatrudniona bez przetargu Irina O.,
Rosjanka.

Cała ta zakłamana akacja medialna podsycana przez polityków PO,
Twojego Ruchu i SLD to próba ataku na ministra Antoniego Macierewicza” –
powiedział poseł Marek Opioła.

- Jedno wielkie kłamstwo. Pani Olga jest obywatelką państwa
polskiego, mieszka tutaj od wielu, wielu lat, jest żoną dyplomaty. Te
informacje mówiące o tym, rzekomo wokół Rosjan są nieprawdziwe.
Wszystkie tego rodzaju informacje, które w tym czasie pojawiły się w
przestrzeni medialnej są nieprawdziwe. Pani tłumacz dostała dokument
jawny, do przetłumaczenia, były dwie umowy podpisane w marcu i w czerwcu
– i w związku z tym jest to wyłącznie akcja, która ma zmierzać ku temu,
by atakować tylko i wyłącznie ministra Antoniego Macierewicza, poprzez
to, co robią byli żołnierze WSI, poprzez sferę polityków byłego Ruchu
Palikota, PO i SLD – ocenił poseł.

Czy TVP nie przesadza? Wywiad - psychoterapia z Tuskami o ich kłopotach małżeńskich (!) stawiany na równi z pasterką z Watykanu

Oferować Polakom jako atrakcję Bożego Narodzenia w telewizji
publicznej (!) pranie małżeńskich brudów premiera i jego małżonki -
żenujące. Swoją drogą - Tusk jak widać nie cofnie się przed niczym by
utrzymać władzę...

Bloki promocyjne TVP zachęcają o spędzenia Świąt Bożego
Narodzenia z nadawcą publicznym. Oferta faktycznie nie jest zła, sporo
ciekawych filmów i programów, ale chwilami aż chce się krzyknąć: czy aby
nie przesadzacie państwo z tym wpychaniem miłości do obecnie panującej
władzy? Można jeszcze zrozumieć jak zwykle słodziutki i cmokaśny wywiad
(znanego z innych łamów z obelg wobec opozycji) Tomasza Lisa z
prezydentem Bronisławem Komorowskim. Przynajmniej dotyczył spraw
publicznych. Ale oferowanie narodowi w pierwszy dzień Świąt Bożego
Narodzenia rozważań o małżeńskich kłopotach Małgorzaty i Donalda Tusków
to coś naprawdę poza standardowego!

Na dodatek materiał promocyjny tego wywiadu upchnięto w bloku zaproszeń na ważne transmisje religijne. Wygląda to tak:

Najpierw przypomnienie o pasterce z Watykanu:

Następnie zapowiedź transmisji dorocznego przesłania Ojca Świętego dla miasta i świata:

I tutaj - w tym samym bloku zapowiedzi - pojawiają się państwo Tuskowie.

Siedzą niczym na kozetce u psychologa i spowiadają się Agacie Młynarskiej z tego jak im się tam w małżeńskim stadle  żyje.

Jest pan zazdrosny?

- pyta Młynarska.

Właściwie non-stop

- odpowiada Donald.

Pani Agata czujnie przypomina:

"ona była gotowa odejść od pana".

A Donald łapie się za głowę:

Wszystko rozumiemy - sondaże spadają, ludziom żyje się gorzej, a na
dodatek książeczka pani Małgorzaty raczej Donalda ośmieszyła niż
wzmocniła. Ale naprawdę ktoś powinien się w TVP złapać za głowę.
Oferować Polakom jako atrakcję Bożego Narodzenia w telewizji publicznej
(!) pranie małżeńskich brudów premiera i jego małżonki - żenujące.
Nagroda (pod)lizaka zasłużona choć zarazem smutna. Bo wychodzi na to, że
premier Tusk nie ma już Polakom naprawdę nic do zaoferowania. Teraz
więc rzuca swoją prywatność. Swoją drogą - on nie cofnie się przed
niczym by utrzymać władzę...

"Są wątpliwości wobec reformy OFE"

Prezydent Bronisław Komorowski powiedział w programie "Tomasz Lis na
żywo" w TVP 2, że są wątpliwości wobec reformy OFE, a zmiany ocenił
jako krok wstecz. Mówił także o zanikaniu wewnętrznych "partii reform"
oraz kwestiach ukraińskich.

TVP1, TVN, Polsat i TVP2 mocno w dół w 2013 r. TVP Info - spadek o ponad 30 proc.

Ogółem łączny udział czterech głównych stacji telewizyjnych 2013 roku zmalał z 55,87 proc. do 48,25 proc.Z siódmego na piąte miejsce awansował obecny w naziemnej telewizji
cyfrowej kanał TVN7. Udział tej stacji zwiększył się o 39,92 proc. do
3,54 proc. Był to największy wzrost w pierwszej dziesiątce stacji.
Szósta lokata należała do informacyjnego kanału TVN24, którego udział
poszedł do góry o 1,96 proc. do 3,12 proc.

Oczko niżej uplasował się TV Puls, który awansował z miejsca
dziewiątego. Średni roczny udział tego kanału zwiększył się o 32,19
proc. i osiągnął 3,08 proc. Mniej zyskała konkurencyjna naziemna stacja
TV4. W zestawieniu znalazła się ona oczko niżej z wynikiem na poziomie
2,97 proc., notując wzrost o 19,28 proc.

Bardzo duży spadek udziału odnotował odświeżony kanał TVP Info, którego
średni miesięczny wynik zmniejszył się aż o 31,68 proc. do 2,61 proc.
Tym samym stacja w rankingu spadła z miejsca piątego na dziewiąte. Od
września ub.r. TVP Info przestało emitować programy lokalne i znikło z
pakietów analogowych kablówek.

Pierwszą dziesiątkę rankingu zamyka Polsat 2, którego średni udział w 2013 roku wyniósł 1,79 proc., po wzroście o 30,66 proc.

''Naga'' Rodowicz i zakręcona Górniak. Najbardziej żenujące występy tegorocznego sylwestra [TOP 5]

Wojna, zdrada, okupacja Wojciech Reszczyński

Jak to możliwe, żeby szeroki obóz dominującej w III RP władzy, wraz ze
swoimi mediami, nie zdawał sobie sprawy z zapaści cywilizacyjnej:
politycznej, gospodarczej i kulturowej, do jakiej doprowadził Polskę,
szczególnie po ostatnich sześciu latach rządów Donalda Tuska? Jak
możliwe było tak długie kontynuowanie polityki państwa wbrew podstawowym
interesom jego obywateli? Te dramatyczne pytania coraz częściej
pojawiają się nie tylko w niezależnej publicystyce. A w konstruowanych
odpowiedziach równie często padają słowa o wojnie z Narodem, zdradzie i
wewnętrznej okupacji.

Określenia te z definicji wskazują na świadomą, celową działalność,
realizowaną według jakiegoś z góry założonego planu, mającego na celu
maksymalne osłabienie Polski. Wykluczają zatem przypadek, niewiedzę,
nieudolność, a wszechobecna korupcja jest jednym ze sposobów prowadzenia
tej polityki. Trudno uznać za przypadek zlikwidowanie polskiego
przemysłu obronnego, stoczniowego, rybołówstwa, kopalń węgla, oddanie w
obce ręce olbrzymiej większości banków, cukrowni, cementowni. Nie da się
nazwać nieudolną polityką społeczną zmuszenia prawie trzech milionów
Polaków do porzucenia kraju w poszukiwaniu pracy. Trudno uznać za
przypadkowe okradzenie Polaków z majątku narodowego poprzez dawne
Narodowe Fundusze Inwestycyjne, a dziś kradzież składek z OFE, które –
jak powiedział premier – i tak nie są własnością obywateli.

To dobrze, że Leszek Balcerowicz, tak zaangażowany po stronie
złodziejskich OFE, biega dziś po studiach telewizyjnych z egzemplarzem
Konstytucji, przypominając, że jest ona najwyższym prawem
Rzeczypospolitej i że, o zgrozo, ta najwyższa ustawa jest oficjalnie
łamana. Kiedy Balcerowiczowi chodzi tylko o OFE, ten darmowy pokarm od
naiwnych Polaków dla zagranicznych spekulantów, popatrzmy na inne zapisy
notorycznie łamanej Konstytucji. Na nasze nierealizowane prawo do
ochrony zdrowia i równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej.

Na lekceważony przez rząd konstytucyjny obowiązek wspierania rozwoju
budownictwa mieszkaniowego, w szczególności socjalnego. Na fikcyjną
politykę państwa mającego obowiązek zmierzać do „pełnego zatrudnienia” i
wspierania programów walki z bezrobociem. Przypomnijmy też odebranie
przez rząd ponad 150 tysiącom Polakom tzw. zasiłków opiekuńczych dla
osób niepełnosprawnych. To bodaj najbardziej haniebny przykład łamania
Konstytucji przez politykę Donalda Tuska, gdyż dotknął on najbardziej
potrzebujących i bezbronnych obywateli.

A nasze prawo do rozpatrzenia sprawy przez sąd bez „nieuzasadnionej
zwłoki”? A co z osądzeniem zbrodni przeciwko ludzkości, które choć
nieulegające przedawnieniu, nie mogą doczekać się wokandy. No i spójrzmy
w końcu na cały zestaw konstytucyjnych praw dotyczących wychowania
dzieci. Czy jest dziś, pod rządami Donalda Tuska, możliwe wychowywanie
ich zgodnie z przekonaniami rodziców, skoro już w przedszkolach forsuje
się antyrodzinną, sprzeczną z dobrem dziecka i rodziców ideologię
gender? A gdzie prawo do zapewnienia dzieciom przez ich rodziców
wychowania i nauczania religijnego zgodnie z własnymi przekonaniami. A
co z przygotowywaną przez rząd ustawą o finansowaniu Kościoła z odpisu
podatkowego, która zmusi obywateli, wbrew Konstytucji, do ujawnienia
swojego światopoglądu czy wręcz wyznania religijnego.

Prawda jest taka, że zapisami obowiązującej nas Konstytucji najmniej
przejmuje się rząd, najwięcej, ale tylko z racji swojego umocowania
polegającego na badaniu ustaw w zgodności z Konstytucją – Trybunał
Konstytucyjny. Nie on jednak odpowiada za tworzenie ustaw lub ich brak, a
w ten sposób można dowolnie kształtować politykę państwa, zaprzeczając
zasadom ujętym w Ustawie Zasadniczej – poczynając od art. 1 Konstytucji
mówiącego o Polsce jako dobru wspólnym wszystkich obywateli, państwie
kierującym się zasadami sprawiedliwości społecznej. Polityka rządu,
która zamiast wzmacniać, osłabia państwo wewnętrznie i na arenie
międzynarodowej, występuje przeciwko podstawowym interesom obywateli,
nie kieruje się dobrem wspólnym, a sprawiedliwość społeczną ma za nic –
upodabnia się do władzy okupacyjnej.

---------------------------------------------
"O co chodzi z mediami" - Andrzeja Godynia

Bez pieniędzy z reklam większość mediów nie mogłaby się utrzymać. Ale reklama oznacza też utratę pełnej niezależności. Bo jak tu opisać np. aferę korupcyjną w firmie, która w każdej chwili może wycofać reklamy warte dziesiątki czy setki tysięcy złotych? I który redaktor naczelny będzie gotowy skrytykować politykę Niemiec, jeśli jego periodyk jest wśród tych 80 procent polskich gazet, które mają niemieckiego właściciela?

Każde medium ma swojego wydawcę lub nadawcę, ten ma właściciela, który w medium zainwestował, a teraz chce, żeby inwestycja przynosiła zysk. Sam jest w znacznej mierze uzależniony od reklamodawców.

Uczmy się korzystać z mediów. Porównujmy. (...) Używajmy Internetu, który dużo trudniej ocenzurować. Jeśli główne tygodniki przedstawiają kogoś jako taliba, sprawdźmy na YouTube dlaczego jest tak znienawidzony. Korzystajmy nie tylko z tradycyjnych mediów, ale i z anonimowych blogów poważnych autorów, które otwierają na rzeczywistość czasem zupełnie nieznaną. Szukajmy portali respektujących nasz system wartości. Czytajmy media katolickie, bo bez nich nie przekonamy się, że to, czego uczy Kościół jest jak najbardziej racjonalne. Ale przede wszystkim nie uciekajmy od prawdy. Nie dajmy się okłamywać, ale i nie chciejmy być okłamywani. Prawda może boli, ale jest lepsza. Bez niej jesteśmy skazani na totalną klęskę: narodową, społeczną i osobistą."

„Gość” w górę, „Newsweek” w dół

Ważną zmianą w czołówce był spadek „Newsweeka” z drugiej na
trzecią pozycję oraz obniżka sprzedaży pisma kierowanego przez Tomasza
Lisa o ponad 11 proc.

Sprzedaż ogółem „Gościa Niedzielnego” wyniosła 142 685 egz. (wzrost o 1,54  proc. w stosunku do listopada 2012 r.)

Na drugą pozycję z czwartej awansowała „Polityka” - 122 859 egz. (wzrost o 3,66 proc. więcej niż rok wcześniej.

Trzeci „Newsweek” rozchodził się średnio w ilości 114 713 egz.

Czwarte było  „W Sieci” (82 745 egz.), a piąty “Tygodnik Do Rzeczy” (72 444 egz.).

Poza „Uważam Rze” (spadek o 85,22 proc.) największe skoki sprzedaży w
dół zanotowały „Gazeta Polska” (o 27,17 proc. do poziomu 49 783 egz.,
„Wprost” - o 20,48 proc. do poziomu 52 368 egz. oraz wspomniany już
„Newsweek”.

Powyższe statystyki pochodzą z danych Związku Kontroli Dystrybucji Prasy.

Dworak za finansowaniem mediów prywatnych

Przewodniczący KRRiT chwali pomysł ministra kultury, aby w ramach
opłaty audiowizualnej dofinansowywać misyjne programy w mediach
prywatnych.

Coś niesamowitego! Dworaka w sprawie "zapisu na Karnowskiego" przekonuje argument TVP, który jest... ewidentnie nieprawdziwy

Czy przewodniczący Dworak się choć zaczerwieni? Czy on też - jak
Jacek Rakowiecki - uważa już TVP za "swój dom", za coś, co jest jego
własnością?

I
wszystko jasne: TVP otwarcie wprowadza zapis na całe nasze środowisko!
Dziennikarze wydawnictw Fratrii z zakazem wstępu do telewizji
"publicznej"

Fragment odpowiedzi dyrektora Telewizyjnej Agencji Informacyjnej:
"Telewizja Polska SA starać się będzie w możliwie szerokim zakresie
uniknąć promocji w swoich programach osób i głoszonych przez nie idei,
które ściśle identyfikowane będą z wydawnictwem Fratria Sp. z o.o. bądź
kontrolowanymi przez nie elementami działalności wydawniczej."

Opłata audiowizualna zamiast abonamentu?

Przewodniczący KRRiT Jan Dworak pozytywnie ocenia pomysł ministra kultury, aby w ramach opłaty audiowizualnej dofinansowywać misyjne programy w mediach prywatnych.

Minister Bogdan Zdrojewski chce zastąpić abonament
radiowo-telewizyjny opłatą audiowizualną od każdego gospodarstwa
domowego w wysokości od 10 zł do 12 zł miesięcznie. Jednocześnie
proponuje, aby w pierwszym roku obowiązywania nowej opłaty media
prywatne otrzymywały z niej na swoje programy misyjne minimum 10 proc.
dochodów. Zgodnie z pomysłem w przyszłości kwota miałaby zostać
zwiększana, a jej górny pułap zostałby określony w odrębnej decyzji
KRRiT.Jan Dworak stwierdził, że „możliwość wspierania wartościowej
produkcji jest szczególnie ważna w czasie, kiedy media przenoszą się do
cyfrowej rzeczywistości i pejzaż medialny zasadniczo się zmienia. Dużo
mówi się o tabloidyzacji mediów. Trzeba temu przeciwdziałać” –
powiedział.Poseł Elżbieta Kruk, była przewodnicząca KRRiT nie ukrywa swojego
zaskoczenia wobec działań, które podejmują organy państwa w zakresie
mediów. Tłumaczy, że priorytetem dla Krajowej Rady powinny być media
publiczne a nie komercyjne. –  Od lat – i to Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji doskonale wie –
nie możemy przeprowadzić zmian w sposobie finansowania mediów
publicznych. Dziś media publiczne finansowane są z abonamentu, czyli ze
środków publicznych w zakresie 10 proc. Nie ma pomysłu, jak zaradzić
tabloidyzacji mediów publicznych w Polsce. Myślę, że ten podstawowy
warunek powinna rozwiązać KRRiT z odpowiednimi przedstawicielami rządu,
przede wszystkim z ministrem kultury, a później dopiero powinna martwić
się o media komercyjne – zwróciła uwagę poseł Elżbieta Kruk.

Prezes
Braun odważnie poszerza pojęcie "misji" w TVP o talent show "The Voice
of Poland". Dlaczego? Bo BBC szczyci się "Tańcem z gwiazdami"

"Przecież my jako nadawca publiczny musimy transmitować rzeczy, na
których, delikatnie mówiąc, trudno zarobić. Poczynając od mszy świętej w
każdą niedzielę w TVP 1, poprzez np. uroczystości z okazji świąt
narodowych, kończąc na wielkich wydarzeniach politycznych czy
kulturalnych".

TVN traci widownię. Reklamy staniały nawet o 30 proc.

Na spadek cen reklam w dużym stopniu ma wpływ malejąca widownia. W
grudniu ubiegłego roku serwis informacyjny stacji TVN miał o 409 tys.
widzów mniej niż rok wcześniej.

Będzie forsa dla nadawców, którzy wykażą się spolegliwoś... – tzn. misyjnością!

Podatek audiowizualny również na media prywatne! Danina pobierana od każdego adresu pocztowego! 0

"Minimum 10 procent dochodów /z podatku/ powinno być przeznaczone
na dofinansowanie programów misyjnych realizowanych przez (...) TVN,
Polsat, prywatne radia etc. Z danych zebranych przez Parlamentarny Zespół ds. Obrony Wolności Słowa
wynika, że w latach 2008-2012 zarządzane przez PO ministerstwa wydały
ok. 125 mln zł na „ogłoszenia i akcje informacyjne w mediach”. Jeśli
doliczyć do tego reklamy zamawiane przez spółki skarbu państwa, to może
się okazać, że kasa z podatku audiowizualnego to tylko napiwek…

Futrowanie mediów

Można odnieść wrażenie, że Polskie Radio i TVP to dwa bezpańskie psy - zauważa Barbara Bubula

Uwiąd mediów publicznych

Warto zatem zamienić tę propagandową burzę w spokojną dyskusję o faktach.

Po pierwsze, od roku 2007, pamiętnego z powodu wypowiedzi Donalda
Tuska o planach zniesienia abonamentu rtv – nazwanego przezeń haraczem –
rząd PO nie był w stanie wprowadzić nowego sposobu finansowania mediów
publicznych. Tymczasem postępowała degeneracja tych mediów: coraz
bardziej staczały się one w kierunku komercji i propagandy prorządowej.
Równocześnie z powodu braku pieniędzy abonamentowych zaprzestano
produkcji ambitniejszych programów, niemogących liczyć na
zainteresowanie reklamodawców. Coraz mniej kultury, oferty dla dzieci,
filmów dokumentalnych, poradnictwa i rzetelnej informacji. Coraz więcej
ogłupiającej rozrywki, seriali, informacji rodem z brukowej prasy,
lewicowo-liberalnej ideologii, sponsorów, reklamy. Wszystko na sprzedaż.

W założeniach Zdrojewskiego jest mowa o powszechności poboru nowej
opłaty, przy uwzględnieniu takich samych jak obecnie zwolnień dla
emerytów i rencistów oraz osób w trudnej sytuacji finansowej. Tego typu
system obowiązuje w większości krajów Europy. Podstawowym problemem
dzisiaj jest bowiem to, że na utrzymanie TVP i Polskiego Radia składa
się mniej niż 10 proc. polskich gospodarstw domowych. Pozostali albo nie
zarejestrowali swych odbiorników, albo zarejestrowali i nie płacą.

Drugi element propozycji ministra kultury to dalsze ograniczenie
ilości reklam w TVP, po wprowadzeniu nowego finansowania. Już obecnie
media publiczne mają ustawowy zakaz przerywania filmów reklamami, co
wielu widzów bardzo sobie ceni. Wprowadzenie kolejnych „godzin bez
reklamy” mogłoby dać także możliwość zmiany nastawienia nadawców
publicznych wobec widzów i własnej oferty programowej. Jeśli nie
komercja i oglądalność stałyby się wyznacznikiem jakości programu, to z
pewnością widzowie mogliby liczyć na wyższy poziom intelektualny i
artystyczny proponowanych treści. Mentalność „wszystko na sprzedaż” nie
byłaby już tak powszechna na Woronicza.

Bez czerwonych dynastii

Wszystko jednak pod dwoma warunkami. Warunek pierwszy: nowe
finansowanie mediów publicznych powinno być powiązane z całkowitą zmianą
ich władz. Obecne polityczne kierownictwo, pochodzące z PO, SLD i PSL
nie jest w stanie zapewnić obiektywnego, zgodnego z dobrem wspólnym
charakteru TVP i Polskiego Radia. Podobnej wymianie musiałyby podlegać
wszystkie te osoby, które z mediów publicznych uczyniły narzędzie
propagandowe rządu.

W Polsce nie brakuje zdolnych dziennikarzy, którzy są w stanie
zastąpić Lisa i Kraśkę, Tadlę i Ordyńskiego. Pora też skończyć z
telewizyjnymi dynastiami, kumoterstwem oraz kierowaniem pieniędzy do
krewnych i znajomych królika. Pora też na ukrócenie ideologicznego
przechyłu programu mediów publicznych. Bo teraz obowiązuje zasada: małe
okienka dla programów katolickich, a poza nimi – zalew ideologii
lewicowo-liberalnej, z urabianiem masowego widza przeciw Kościołowi,
rodzinie i tradycji.

Drugi warunek brzmi tak: nie zgadzamy się na to, by środki z
obowiązkowej opłaty audiowizualnej szły na media komercyjne. Rząd Tuska
chce bowiem, by w pierwszym roku obowiązywania ustawy 10 proc.
uzbieranej od obywateli kwoty szło dla telewizji prywatnych, takich jak
TVN czy Polsat. W kolejnych latach ta kwota miałaby być coraz bardziej
zwiększana, a jej wysokość ustalałaby Krajowa Rada Radiofonii i
Telewizji (co najmniej do 2016 r. jeszcze w obecnym składzie).

Telewizje komercyjne i komercyjne rozgłośnie radiowe mają przecież
inny charakter: pracują dla zysku. Problemem Polski jest słabość mediów
publicznych, realizacja przez nie ich misji wzmocnienia więzi
społecznych i obrony suwerenności państwa – w stosunku do siły
propagandowej i ideologicznej mediów komercyjnych. Dlaczego nowy system
miałby jeszcze pogłębiać tę niebezpieczną dla narodowej tożsamości
sytuację?

Działania pozorowane

Przede wszystkim zastanawiać musi jedno: dlaczego w debacie
inicjowanej przez rząd i dlaczego ze strony TVP, która przecież ma
ogromny wpływ na opinię publiczną, tak słabo akcentowany jest argument
najważniejszy: czym są dla Narodu i państwa media publiczne? Dlaczego od
lat prawie nikt nie tłumaczy Polakom w najlepszym czasie antenowym, że
bez silnych narodowych nadawców nie obronimy naszej suwerenności w
globalnym świecie, w Europie bez granic?

Dlaczego nikt nie analizuje publicznie i nie wpaja tej wiedzy naszym
rodakom, tak by każdy Polak obudzony w nocy umiał wyrecytować, ile
niemieccy obywatele obowiązkowo łożą na siłę rażenia swych mediów
państwowych? Dlaczego państwowa telewizja niemiecka produkuje mnóstwo
filmów z niemiecką interpretacją II wojny światowej, aplikuje ją swym
widzom i sprzedaje do emisji Brytyjczykom, Francuzom, a nawet Polakom?

Obecnie i dziennikarze, a tym bardziej zarządcy mediów publicznych w
naszym kraju nie uznają nad sobą władzy Narodu, to znaczy władzy
płatników abonamentu rtv. Bo wiedzą, że ich byt zależy od
międzynarodowych producentów proszków do prania, niepolskich banków,
firm ubezpieczeniowych albo koncernów farmaceutycznych, a także Tuska i
Millera oraz opiekunów ideologicznej przemiany Polaków w duchu gender.
Są też zapewne tacy, którzy cichcem sprzyjają komercyjnej konkurencji i w
zasadzie marzą o zwiększeniu ich wpływów. Kto płaci, ten wymaga.

Dopóki TVP i Polskie Radio nie pozyskają opinii swych widzów i
słuchaczy, także o prawicowych poglądach, dla uznania konieczności
współfinansowania przez nich misji narodowych nadawców, dopóty polski
system mediów publicznych nie zostanie uzdrowiony. Odbiorcy prawicowi i
tradycyjni nie będą dziś przelewać krwi za obecne media publiczne, choć
potrzebę istnienia dobrych mediów narodowych, w przeciwieństwie do
obojętnych dla spraw wspólnych wyznawców PO, uznają. Dlatego obecną
burzę na temat wprowadzenia opłaty audiowizualnej można uznać za
działanie pozorowane rządu, udawanie, że coś się w sprawie ratowania
mediów publicznych próbuje zrobić.

Można też odczytywać tę sytuację jako wstępne sprawdzenie reakcji
opinii publicznej. Jeśli TVP i Polskie Radio nie będą miały
wystarczającej liczby obrońców chcących je utrzymywać, wtedy PO z planów
wprowadzenia powszechnej opłaty się wycofa, zyska poklask i zredukuje
media publiczne do małego kadłubka. W razie przegranej partii Tuska w
wyborach rząd Prawa i Sprawiedliwości będzie miał przeciw sobie
propagandowy walec „zaprzyjaźnionych” z PO telewizji prywatnych i nie
będzie mógł przekazać swego punktu widzenia w obiektywnym medium
publicznym, bo już nikt go nie będzie oglądał. W razie wygranej PO
przekaz informacji i publicystyki rodem z TVN i Polsatu wystarczy do
podtrzymania władzy na długie lata.

Dyrektor
TAI Tomasz Sandak zadekretował cenzurę naszego środowiska i idei. Ale
nieostro. Prosimy o doprecyzowanie: kogo i czego dotyczy zakaz?

Dziennikarze "Dziennika Telewizyjnego" w PRL wiedzieli dokładnie
kogo nie należy zapraszać i jakich idei nie wolno promować. Wytyczne
dyrektora Tomasza Sandaka pozostawiają w tym kontekście wiele do
życzenia, są dramatycznie nieostre. I tak dalej być nie powinno.

W związku z pismem dyrektora Telewizyjnej Agencji Informacyjnej Tomasza Sandaka,
skierowanym do Rady Programowej TVP SA, a upublicznionym w OŚWIADCZENIU
Członkiń Rady Sz. P. Barbary Bubuli, Anny Sobeckiej, Bożeny Walewskiej,
uprzejmie proszę – w imieniu środowiska tworzącego nasze media - o
wyjaśnienie kilku ważnych kwestii.

CZYTAJ KONIECZNIE: I
wszystko jasne: TVP otwarcie wprowadza zapis na całe nasze środowisko!
Dziennikarze wydawnictw Fratrii z zakazem wstępu do telewizji
"publicznej"

Intencja tych zapytań jest czysta i szlachetna – nieostrość
sformułowań użytych przez dyrektora Sandaka naraża wiele osób na
niepotrzebne wątpliwości. A warto przecież dołożyć wszelkich starań by
system kontroli mediów działał w III RP sprawnie i bez zakłóceń.

1. Dyrektor Tomasz Sandak stwierdza w swoim piśmie, iż

"Telewizja Polska SA starać się będzie w możliwie szerokim
zakresie uniknąć promocji w swoich programach osób (...) które ściśle
identyfikowane będą z wydawnictwem Fratria Sp. z o.o. bądź
kontrolowanymi przez nie elementami działalności wydawniczej".

W związku z tym zwracamy się z uprzejmą prośbą o przedstawienie
pełnej listy osób objętych powyższą decyzją. O listę taką zwracają się
do nas dziennikarze związani z naszymi wydawnictwami i ci, którzy sądzą,
że mogą być kojarzeni. Prosimy również o wskazanie ścieżki
proceduralnej, z której skorzystać mogą osoby uważające, iż związane są z
wydawnictwem Fratria, a które wciąż zapraszane są do TVP.

W
naszej opinii przedstawienie kompletnej listy osób objętych zapisem pana
dyrektora Sandaka, zapewne za zgodą pana prezesa Brauna, ułatwiłoby
również pracę dziennikarzom i wydawcom TVP; dziś są oni bowiem skazani
na niepewność, nie wiedzą, kogo nie powinni zapraszać. Naraża ich to na
niepotrzebne stresy, choroby, zawały serca, i może potencjalnie rodzić
odpowiedzialność prawną spółki TVP SA.

2. Dyrektor Tomasz Sandak w swoim piśmie stwierdza, iż

"Telewizja Polska SA starać się będzie w możliwie szerokim
zakresie uniknąć promocji w swoich programach osób i głoszonych przez
nie idei, które ściśle identyfikowane będą z wydawnictwem Fratria Sp. z
o.o. bądź kontrolowanymi przez nie elementami działalności wydawniczej".

Prosimy zatem o wskazanie idei, które zdaniem TVP są głoszone przez
wydawnictwo Fratria, a które od dzisiaj są na antenach nadawcy
publicznego zakazane. Najlepiej by wskazanie to przedstawili Państwo w
formie alfabetycznej listy. W naszej opinii taka lista również
ułatwiłaby znacząco pracę dziennikarzom i wydawcom TVP, którzy dziś żyją
w ciągłej niepewności i zmuszeni są zapewne do ciągłej weryfikacji zdań
wygłaszanych na antenie pod kątem ich możliwej zbieżności z ideami
głoszonymi przez osoby i wydawnictwa Fratrii. Co więcej, dysponując
listą idei zakazanych, moglibyśmy ostrzec naszych przyjaciół z innych
mediów, wskazując, których pojęć/słów/zdań nie powinni używać, by nie
zostać posądzonymi o głoszenie zakazanych idei spółki Fratria.

3.
Prosimy jednocześnie o wyjaśnienie, czy ww. zapisy cenzorskie będą
automatycznie rozszerzane w przyszłości. Nie mamy bowiem jasności czy
przedstawiając daną ideę lub osobę na naszych łamach (np. w najbliższym
numerze tygodnika "wSieci") skazujemy ją automatycznie na przemilczenie
na antenach TVP. Gdyby jednak okazało się, że taki mechanizm
funkcjonuje, na naszych barkach spoczywałaby ogromna odpowiedzialność.
Choć i przywilej - moglibyśmy w ten sposób zablokować kilka perwersji.
Napisalibyśmy np. dobrze o niejakiej pani Bratkowskiej, która jest znana
z tego, że zapowiedziała zabicie swojego dziecka nienarodzonego, i już
nie dostałaby tylu minut na antenie.

4.
Prosimy jednocześnie o wskazanie przepisów prawnych, na podstawie
których Telewizja Polska wprowadziła zapisy na konkretne nazwisko,
chwilę później na całe środowisko, a ostatecznie także na idee głoszone
przez owe środowisko. Naszym zdaniem wskazanie odpowiedniej podstawy
prawnej usprawniłoby realizowanie praktyk cenzorskich w mediach
publicznych, a być może także w mediach komercyjnych, tak by wszystko
działało równie sprawnie jak to bywało w PRL. W końcu dziennikarze
"Dziennika Telewizyjnego" w PRL wiedzieli dokładnie kogo nie należy
zapraszać i jakich idei nie wolno promować. Wytyczne dyrektora Tomasza
Sandaka pozostawiają w tym kontekście wiele do życzenia, są dramatycznie
nieostre, mogą zrodzić - powtórzmy - poważne konsekwencje zdrowotne u
pracowników. Tak dalej być nie powinno.

List tej treści kieruję do władz TVP oraz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

--------------------------------------------------------------
"WSI na wizji". Gazeta Polska wygrała z Milanem Suboticiem!
http://niezalezna.pl/51002-wsi-na-wizji-gazeta-polska-wygrala-z-milanem-...

Gazeta Polska wygrała z byłym sekretarzem programowym TVN. Sąd uznał, że pozew Milana Suboticia przeciwko gazecie był całkowicie niezasadny.

Sprawa dotyczy artykułu autorstwa Katarzyny Gójskiej-Hejke, Piotra Lisiewicza i Teresy Wójcik, „WSI na wizji” z 2006 roku. Artykuł dotyczył powiązań Milana Suboticia ówczesnego zastępcy dyrektora programowego TVN ze służbami specjalnymi. Milan Subotić poczuł się pokrzywdzony stwierdzeniem, za raportem z weryfikacji WSI, że był tajnym współpracownikiem tych służb. Z powodu umieszczenia go w raporcie WSI jako TW wytoczył również proces Ministerstwu Obrony Narodowej. W listopadzie 2011 Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że nie doszło do naruszenia jego dóbr osobistych w raporcie z weryfikacji WSI, gdzie został opisany jako tajny współpracownik. Sąd uznał stwierdzenia raportu za prawdziwe.

Dzisiaj Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że na podstawie materiałów posiadanych przez Gazetę Polską, redakcja miała prawo napisać artykuł, ponieważ raport z weryfikacji WSI jest dokumentem urzędowym. Subotić żądał od Gazety Polskiej 20 tysięcy zł oraz przeprosin w TVP," Gazecie Polskiej" i "Rzeczpospolitej".

Przed sądem Subotić stwierdził, że współpraca ze służbami specjalnymi nie mieści się w jego pojęciu dziennikarstwa, a jednocześnie przyznał się że był tajnym współpracownikiem w okresie PRL.

Milan Subotić wytoczył proces Tomaszowi Sakiewiczowi, Katarzynie Gójskiej-Hejke oraz Gazecie Polskiej. W artykule „WSI na wizji” napisano, że Subotić doradzał przy akceptacji programów publicystycznych stacji oraz że od 1984 r. współpracował z wojskowymi służbami PRL, a później z WSI. Subotić przyznał się przed sądem do kontaktów z wywiadem wojskowym PRL, zaprzecza zaś, by był agentem WSI.

----------------------------------------------

Dolnośląski Urząd Marszałkowski niezwykle hojny dla TVN i Polsatu. A jak jest w innych województwach?

Największym beneficjentem okazała się TVN. Telewizja w formie
zapłat za reklamy czy emisję materiałów promocyjnych w ubiegłym roku,
otrzymała ponad 3 mln 100 tys. zł. Niewiele mniej otrzymał Polsat (ponad
2 mln 900 tys. zł).

------------------------------------------
Rok 2013 przyniósł gazetom
ogromne straty z wpływów reklamowych. Największą szkodę zanotowała
Gazeta Wyborcza, której dochody w porównaniu z 2012 rokiem zmniejszyły
się o 111,9 mln zł, co stanowi spadek o 19 procent.

 Według badań przeprowadzonych przez Wirtualnemedia.pl cennikowe
nakłady na reklamę w gazetach wyniosły w ub.r. 1,7 mld zł, czyli o ponad
300 milionów mniej niż w 2012 roku.

Gazeta Wyborcza, która jest liderem rankingów na rynku reklam
osiągnęła w ub.r. cennikowe wpływy w wysokości 477,6 mln zł, o 111,9 mln
zł mniej niż rok wcześniej, co daje spadek o 19 proc. Ogromnie
zmniejszyły się również przychody "Rzeczpospolitej" (z 150,2 do 110,9
mln zł) oraz "Pulsowi Biznesu" (z 44,4 do 33 mln zł)

Zgodnie z przewidywaniami rok 2014 przyniesie gazetom kolejne straty w
budżecie. Według analiz przeprowadzonych przez Wirtualnemedia.pl wpływy
do czołowych pism w tym zakresie zmaleją o 15-16 proc.

 

źródło: wirtualnemedia.pl

TVP
wycofuje się z zapisu cenzuralnego w stosunku do dziennikarzy "wSieci".
Dyrektor Sandak przeprasza za "niefortunny" list, tłumacząc się
emocjami

Jak tłumaczy Sandak, z owego emocjonalnego poruszenia wziął się "ów
niefortunny fragment pisma, za który chciałbym Państwa przeprosić i
zapewnić, że w programach TAI nie wykluczamy żadnych środowisk i osób,
które przestrzegają Konstytucji RP oraz których idee i poglądy są ważne
dla kształtowania opinii publicznej w Polsce. Dotyczy to jak najbardziej
także środowiska skupionego wokół wydawnictwa Fratria sp. z o. o. W
razie potrzeby chętnie udzielę państwu  dalszych wyjaśnień".

Korekta stanowiska TVP - cieszy. Mamy jednocześnie nadzieję, że
podejmując codzienne decyzje antenowe dyrekcja TAI TVP nie kieruje się
emocjami w stopniu uniemożliwiającym rozeznanie rzeczywistości.

Dziękujemy jednocześnie tym, którzy oparli się cenzurze - Pawłowi
Nowackiemu i Janowi Pospieszalskiemu, oraz tym, którzy wsparli nas w tej
trudnej chwili choćby poprzez zadanie pytań (zwłaszcza
parlamentarzystom - Barbarze Bubuli, Janowi Dziedziczakowi, Jarosławowi
Sellinowi).

Potęga propagandy mizernieje. Fiuuu, bziuuu! – oglądalność „Faktów” znów mocno spada

Na Wiertniczej muszą czuć na plecach coraz cieplejszy oddech
"Wydarzeń". Polsatowski serwis jako jedyny zanotował wzrost
oglądalności.

Jak podają Wirtualne Media „Fakty” oglądało w minionym miesiącu
średnio 3,88 mln osób Z(to spadek o 5,64 proc.), co dało im trzecie
miejsce na liście najpopularniejszych programów informacyjnych. Liderem
pozostaje „Teleexpress”, który cieszył się widownią na poziomie 5 mln
(wzrost o 144 tys. oglądających, czyli 2,96 proc.). Drugie są
„Wiadomości” z liczbą 4,1 mln widzów (spadek o 51 tys., czyli 1,22
proc.).

Tuż poza podium są polsatowskie „Wydarzenia”, które jako jedyne w
zestawieniu danych Nielsen Audience Measurement zanotowały wzrost liczby
widzów – aż o 319 tys., czyli 11,15 proc. (do 3,18 mln). Piąta jest
„Panorama” TVP 2 z 2,17 mln oglądających (spadek o 5 tys. osób, czyli
0,22 proc.).

Wyniki oglądalności to dla koncernu z Wiertniczej kolejny ból głowy. Miesiąc po miesiącu mają coraz słabsze wyniki:

To samo widać w zestawieniu za cały ubiegły rok. Choć
w 2013 straciły wszystkie programy informacyjne, to „Fakty” mogą
„pochwalić się” największym spadkiem oglądalności – aż o 409 tys.
widzów, a zatem 11,02 proc.
TVN miał 197,76 mln zł straty w 2013 r., ponad 2 mld zł długu.
Wpływy Grupy TVN zmalały w 2013 roku o 1,8 proc., do 1,555 mld zł,
natomiast przychody z segmentu telewizyjnego - o 1,6 proc., do 1,527 mld
zł - informuje portal wiertualnemedia.pl.



To nie koniec porażek. Program traci również widzów. Styczeń br. okazał się dramatyczny dla „Faktów” TVN.
W zestawieniu rok do roku straciły one najwięcej widzów spośród
programów informacyjnych. Ich oglądalność w analizowanym okresie
(styczeń 2013 - styczeń 2014) zmalała o 5,64 proc. (232 tys. widzów) i
wyniosła 3,88 mln osób. Udział tego dziennika wyniósł 25,03 proc. (26,81
proc. przed rokiem) - wynika z danych przygotowanych przez Nielsen
Audience Measurement dla portalu wirtualnemedia.pl.

Oni kształtują spojrzenie Polaków, na to co podobno myśli o Polsce Zachód:

1) Mateusz Żurawik, korespondent Gazety Wyborczej, już jako 24 latek pracując dla „Echa Moskwy” był wiodącym głosem w sprawach Polski na łamach prestiżowego New York Timesa.

Świat pokochał jego wyważone opinie o pogrzebie Prezydenckiej pary na Wawelu.

Mateusz jest cenionym ekspertem od spraw wizerunkowych sejmowej opozycji.

Mateusz woli chadzać własnymi ścieżkami, więc w odróżnieniu od
pozostałych kolegów z redakcji nie zajmuje się zazwyczaj tematyką partii
rządzącej.

link ze szczegółowym opisem na ten temat

2) Piotr Smolar, stały korespondent w Le Monde, a także w brytyjskim Guardianie.

Ekspert w sprawie polskiej psychodramy smoleńskiej i politycznej histerii wokół Smoleńska.

Ojciec Piotra Smolara jest Prezesem Fundacji Batorego. W Zarządzie i Radzie tej niezależnej Fundacji zupełnie przypadkowo roi się od ludzi Gazety Wyborczej
(w tym najważniejszych jak Helena Łuczywo czy Andrzej Rapaczyński), a
także…. polityków związanych z Platformą Obywatelską (Jan Krzysztof
Bielecki, Bogdan Borusewicz, Andrzej Olechowski, Hanna Suchocka).

link ze szczegółowym opisem na ten temat

3) Dagmara Leszkowicz, korespondentka Reutersa, The Daily Star, Independent.

Ekspert od spraw episkopatu i spraw kościelnych. To również dzięki niej
świat dowiedział się jak wielkim sukcesem i krokiem naprzód w budowie
autostrad była organizacja Euro 2012 w Polsce. Setki firm skorzystały na
kontraktach, żadna nie zbankrutowała.

link ze szczegółowym opisem na ten temat

4) Agnieszka Kowaluk, tłumaczka literatury niemieckiej, której tekst opublikował Suddeutsche Zeitung.
Wyrastająca na czołową ekspertkę od spraw mniejszości seksualnych z
zadowoleniem zauważająca że w kategorii ciemnogrodu, syfu, zacofania i
nietolerancji dogoniliśmy już zachód.

link ze szczegółowym opisem na ten temat

5) Agata Pyzik, wywodząca się z Krytyki Politycznej korespondentka The Guardian
osiągająca top najpoczytniejszych artykułów. Specjalizuje się w
informowaniu, że nasz zaściankowy antygenderyzm wywołany jest szerzącą
się w kręgach kościelnych pedofilią oraz wszechobecną w naszych domach
przemocą wobec kobiet.

link ze szczegółowym opisem na ten temat

Jeżeli znacie inne przykłady sukcesów naszych rodaków, podzielcie się
z nami informacją wysyłając maila na kontakt@zelaznalogika.net lub w
komentarzach pod wpisem.

http://www.zelaznalogika.net/zachodnie-media-opanowane-przez-polakow/

Andrzej Rafał Potocki opisuje jeden z elementów systemu finansowania mediów prorządowych przez spółki skarbu państwa. Stwierdza między innymi:

Zanalizowaliśmy ogólnodostępne domom mediowym dane dotyczące rynku tygodników opinii w Polsce, zgromadzone przez firmę AGB Nielsen Audience Measurment. Jest to jedna z najbardziej liczących się na polskim rynku firm badawczych, dostarczająca danych z zakresu czytelnictwa i oglądalności środków masowego przekazu. Jej zadaniem jest również monitorowanie wydatków na reklamę. By wyciągnąć jeszcze bardziej wiarygodne wnioski posiłkowaliśmy się również danymi o sprzedaży Związku Kontroli Dystrybucji Prasy oraz efektami monitoringu wydawnictw uzyskanych dzięki danym pochodzącym również z innych firm, takich jak - Kantar Media czy ZenithOptimedia. Są to wskaźniki najbardziej miarodajne i przyjęte przez branżę medialną, pokazujące m.in. rozpowszechnianie gazet w Polsce czy przychody z reklam. Wnioski są ciekawe. Analiza rynku polskich tygodników opiniotwórczych w latach 2009 – 2013 wykazała, że większość wydatków reklamowych sektora publicznego, czyli spółek Skarbu Państwa (50,23 procent) trafia do tygodnika „Wprost”, choć tytuł ten ma jedną z najniższych sprzedaży, a zarazem najwyższy koszt dotarcia reklamy do klienta wśród badanych tygodników opinii. Nasza analiza opiera się na cenach cennikowych z uwzględnieniem stosowanych rabatów, co jest powszechnie przyjętym standardem np. przy analizie przychodów i wartości firm medialnych.

Podawane rzez Potockiego sumy są szokujące. I tak WYDATKI SEKTORA PUBLICZNEGO W TYGODNIKACH OPINII W ROKU 2013 wynoszą (według danych cennikowych):

Businesswek - 763 000 zł 2,97 %

Gazeta Polska - 0 zł 0,00 %

Newsweek - 6 170 258 zł 24,01 %

Polityka - 5 829 500 zł 22,69 %

Przegląd - 27 000 zł 0,11 %

Wprost - 12 905 950 zł 50,23 %

http://wpolityce.pl/artykuly/75180-ile-nas-kosztuja-media-prorzadowe-uja...

W artykule „Gazety” pojawiły się zarzuty pod adresem rzecznika
prasowego Krajowej SKOK Andrzeja Dunajskiego, iż ten uchyla się od
wykonania wyroku sądu

Tusk i Komorowski lubią od czasu do czasu wręczyć nagrodę komuś z
"najbardziej zasłużonych". Zwłaszcza wyspecjalizowanemu w "inżynierii"
medialnej.

Gala plebiscytu „Złoty Inżynier”

Bycie inżynierem oznacza zwiększone szanse, aby być praktycznie
użytecznym dla Ojczyzny - podkreślał Prezydent RP podczas Gali
plebiscytu "Złoty Inżynier. Bronisław Komorowski wskazywał też, że
Polsce potrzebne są inżynierski pragmatyzm i solidność.

Wybierz z nami Ludzi Wolności! [PLEBISCYT]
Adam Michnik, "Gazeta Wyborcza", Markus Tellenbach, TVN

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,137504,15697476,Wybierz_z_nami_Ludzi_Wolnosci___PLE...
Szukamy wybitnych postaci i osobowości, którzy odmienili Polskę w ciągu ostatnich 25 lat i nadal chcą ją zmieniać. Czekamy na Twoich bohaterów!
Szanowni Państwo,

Zapraszamy Państwa do udziału w plebiscycie, którym "Gazeta Wyborcza" i TVN pragną razem uhonorować 25. rocznicę wolnej Polski.

W drodze ogólnonarodowego głosowania chcemy wyłonić ludzi, którzy w ostatnim ćwierćwieczu stali się symbolami zmian, bez których dzisiejsza Polska byłaby z pewnością gorsza. Ludzi, z których jesteśmy dumni.

Ci, którzy wywalczyli Polsce wolność, którzy siedzieli w więzieniach, kręcili korbą powielaczy w podziemnych drukarniach, redagowali podziemne pisma, strajkowali, stali na barykadach - zostali w wolnej Polsce zauważeni i docenieni. Dziś cieszą się uzasadnioną, choć czasem jeszcze zbyt małą wdzięcznością.

I choć bez nich nie byłoby dziś wolnej i demokratycznej Polski, to wykonali tylko pierwszą część bardzo ważnego zadania. To, co przyszło potem, wcale nie było łatwiejsze - trzeba było zagospodarować zdobytą wolność. Rewolucyjna euforia trwa krótko, a ludzka skłonność do wyrzeczeń szybko się wyczerpuje.

Prawdziwym bohaterem staje się wówczas ktoś, kto potrafi poderwać siebie i innych do długotrwałego pozytywistycznego wysiłku, ktoś, kto potrafi zamienić heroizm czasu walki na heroizm codziennej pracy.

W naszym plebiscycie chcemy właśnie pokazać bohaterów "drugiego etapu", bohaterów zdobytej wolności: wizjonerów, ludzi z pasją, Judymów, Siłaczki, budowniczych szklanych domów, liderów społecznych i biznesowych.

Ludzi, którzy nie czekali, aż ktoś da im pracę, ale sami tworzyli miejsca pracy i dawali ją innym.

Ludzi, którzy zamiast brnąć w utarte schematy, idą pod prąd - z dobrym skutkiem.

Ludzi, którzy choć sami niekiedy potrzebowali pomocy, pomagając sobie - pomagają innym - wytyczając kierunki, pokazując drogę.

Ludzi, którzy zamiast myśleć o tym, co Polska może zrobić dla nich, myśleli, co oni mogą zrobić dla Polski. Którzy w wolnej Polsce byli i są dla nas autorytetem i wzorem, służyli i będą służyć naszemu krajowi.
(..)

Chcemy wybrać najważniejszych ludzi ostatnich 25 lat w pięciu kategoriach:

- Społeczeństwo:
poszukujemy ludzi, którzy w ciągu ostatnich 25 lat zmienili polską
rzeczywistość społeczną. Mogli to zrobić na wiele sposobów: rozwiązali
ważny problem, rozpoczęli dyskusję na istotny społecznie temat,
sprawili, że odmieniło się nasze życie w najbliższym otoczeniu, a czasem
może nawet na większą skalę.

Szukamy też bohaterów
nieznanych i nieoczywistych. Dzięki plebiscytowi ich zasługi dla naszego
kraju staną się znane wszystkim i docenione.

- Biznes:
chcemy wyróżnić nie tylko biznesmenów o niezwykłych osiągnięciach, ale
również tych, którzy prowadząc swoje firmy lub budując wielkie
przedsiębiorstwa, nie zapomnieli o innych. Dawali ludziom pracę, dbali o
dobre warunki, o możliwości dokształcania, godnie swoim pracownikom
płacili. Nie zapominali także o współpracy ze społecznością lokalną i
potrafili dzielić się z nią zyskami. A przede wszystkim są wzorem
postępowania dla innych.

- Kultura: kandydaci do
tej kategorii powinni mieć na swoim koncie niezwykłe osiągnięcia w
promowaniu i rozwijaniu propagowanie polskiej kultury, zarówno wśród
dorosłych, jak i dzieci
oraz młodzieży. Chcemy nagrodzić działania zmieniające nie tylko nasze
kino, teatr oraz sztuki piękne, ale także najbliższe otoczenie każdego z
nas.

- Nauka: do tej kategorii można zgłaszać
osoby, które przyczyniły się do rozwoju nauki i w ten sposób wpłynęły na
życie wszystkich Polaków. Może dokonały ważnego odkrycia albo
opracowały nowoczesne metody w danej dziedzinie? Ważne, by to
osiągnięcie podniosło jakość życia Polaków albo wpłynęło na pozytywny
wizerunek naszego kraju.

- Sport:
tu poszukujemy bohaterów, dzięki którym Polacy coraz chętniej zajmują
się tą ważną dziedziną naszego życia. Wcale nie chodzi nam tu o
wybitnych zawodników i olimpijczyków, choć oczywiście ich z plebiscytu
nie wykluczamy. Ważna jest dla nas pasja, zaangażowanie i chęć zmiany na
lepsze w tej sferze.

Kandydatury z uzasadnieniami przyjmujemy na
specjalnym formularzu, który załączamy na stronie. Bohaterów można też
zgłaszać przez formularz dostępny na ludziewolnosci.pl

• Cała Polska świętuje z okazji 25-lecia wolności

Prezydent z Super Wiktorem. Nagrody też dla dziennikarzy TVN24 i TVN

W sobotę odbyła się gala rozdania nagród Akademii Telewizyjnej.
zobacz więcej »

Tygodnik "wSieci": Rządowe kontrakty z TVN
Telewizja TVN otrzymała od MSZ na zrealizowanie programu 600 tys. euro.

Słoneczne sobotnie popołudnie. Mężczyzna na tle przepięknego Zagrzebia opowiada o tym, jak Chorwaci reagują na hasło „Polska”. „Wielu rozmówców z szacunkiem i podziwem mówi o Polsce: że tak pięknie i na czas przeprowadziła wszystkie najważniejsze reformy, że jest mistrzem Europy w wydawaniu środków. Cóż, droga Chorwacjo, jesteśmy do dyspozycji, mamy jedyne w swoim rodzaju know-how i chętnie się z tobą podzielimy” – peroruje zachwycony. Cięcie.

Wbrew pozorom to nie spot Platformy Obywatelskiej w wyborach do Parlamentu Europejskiego, a mężczyzną, który tak chwali poczynania rządu, nie jest Donald Tusk. To „Tu Europa”, program TVN24 deklarujący chęć wyjaśnienia problemów, z którymi boryka się współczesna Europa.

Dziennikarzem zachwycającym się pozycją i prestiżem Polski jest Jacek Pałasiński. Wcześniej, w tym samym odcinku, jeden z ekspertów zaproszonych przez autorów programu przekonuje:”Za każdym razem, kiedy mówimy, że jesteśmy z Polski, to słyszymy: My byśmy chcieli tak wydawać środki jak wy wydajecie. Także rzeczywiście pod tym względem bardzo nas cenią, mówią, że bardzo im się podoba to, że potrafimy wydać każde euro i potrafimy też mieć dobre pomysły i umieć o nie walczyć.”

Dopiero gdy wgryźć się w umowę dotyczącą realizacji programu, okazuje się, skąd się bierze ten entuzjazm. Jak ustaliliśmy, TVN otrzymała na zrealizowanie tego programu 600 tys. euro, a pieniądze kierownictwu z Wiertniczej przekazało Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Wysłaliśmy do MSZ pytania dotyczące finansowania „Tu Europy”. Resort kierowany przez Radosława Sikorskiego tłumaczy, że jego rola ograniczyła się do sprawowania „techniczno-finansowego nadzoru” nad programem, a pieniądze nań pochodzą ze środków instytucji europejskich.

Ministerstwo wyjaśniło także procedurę wybrania TVN. MSZ wysłało zaproszenia do wzięcia udziału w postępowaniu do trzech stacji informacyjnych w Polsce: jedna z nich nie wzięła w nim udziału, dwie pozostałe przedstawiły koncepcje programu. Z informacji tygodnika „wSieci” wynika, że MSZ wybierało między Telewizją Polską a stacją należącą do koncernu ITI. Zdecydowano, że zadanie lepiej wykona ta druga.

Czytaj oryginalny artykuł na: http://www.stefczyk.info/wiadomosci/polska/tygodnik-wsieci-rzadowe-kontr...

pewnie za friko,tak dla idei,"dżadża" sobie gadaś robi?.

pytanie z nagrodą,kto z aktywnego zespołu GW,Fundacji Batorego,Armii Janczarów Waltera.Pracował 24 godz na dobę (biorąc czasem nadgodziny) korzystając tylko z (posiłku regeneracyjnego). Nagroda?,mój niewiątpliwie uroczy bezzębny uśmiech!

"Przyniosłam do redakcji konstytucję i słownik. Pomyślałam, że mogą się przydać. A tu nie było nawet stołu"

Pierwszy wolny dziennik od Łaby po Pacyfik powstał w
budynku po żłobku. Kolegia odbywały się w piaskownicy, do kilku
komputerów i jedynej książki telefonicznej ustawiały się kolejki.
Wszyscy palili papierosy, tłumy zagranicznych dziennikarzy pchały się na
wywiady. Wyglądało to jak zapowiedź rewolucji, no i rewolucją się stało

Adam Michnik o 25 latach "GW": Nigdy nie było nam wszystko jedno

Po 25 latach, świadomi blasków i cieni polskiej wolności, dziękujemy ci, Lechu.

Gadowski o 25-leciu „Wyborczej”: to pismo jest skrajnie lewackim biuletynem, który działa na niekorzyść polskiej państwowości

„Nie mam z tą gazetą i tymi ludźmi nic
wspólnego i nie chcę mieć. Poziom agresji, kłamstwa i obłudy, jaki jest
reprezentowany przez to środowisko wyklucza dyskusję”.

Co najmniej ostatnie 20 lat „Wyborcza” poświęciła na demontaż
siły państwa polskiego — z różnych względów, głównie ideologicznych. Projekt Adama Michnika jest projektem antypaństwowym

— mówi portalowi Stefczyk.info Witold Gadowski.

Wskazuje, że zna kilku dziennikarzy związanych z „GW”, a warsztat jednego z nich szanuje.

Znam jednak i takich, jak Wojciech Czuchnowski, któremu nie podaję ręki, choć kiedyś byliśmy przyjaciółmi

— mówi, zaznaczając, że „los Wojciecha Czuchnowskiego jest dla niego symptomatyczny dla całego środowiska”.

Pytany o swoją niechęć do Czuchnowskiego tłumaczy:

To nie jest reakcja związana z naszymi kontaktami towarzyskimi. To wynika z mojej odrazy dla metamorfozy, jaką on przeszedł pod wpływem „Wyborczej”.

Dziennikarz nie ukrywa swojego negatywnego stosunku do środowiska „GW”:

Nie mam z tą gazetą i tymi ludźmi nic wspólnego i nie chcę mieć.
Poziom agresji, kłamstwa i obłudy, jaki jest reprezentowany przez to
środowisko wyklucza dyskusję. Z pewnymi ludźmi się nie
dyskutuje, ani nie podaje ręki. „GW” przekroczyła wielokrotnie granice.

O tym, co wcześniej Witold Gadowski sądził o „Gazecie Wyborczej” można przeczytać na Stefczyk.info.

Pospieszalski o trzech kłamstwach „Wyborczej” ws. Geremka: To symboliczne podsumowanie jej 25 lat

W dzisiejszej „Gazecie Wyborczej” pojawił się tekst Mariusza Jałoszewskiego, który zapowiada że w konsekwencji zakończonego procesu z powództwa Marcina Geremka, syna profesora, przyznaję się do nierzetelności dziennikarskiej. To nieprawda!

Kłamstwem jest już sam tytuł tekstu, mówiący, że przyznam się do
„nierzetelności w sprawie prof. Geremka”. W toku procesu nie dowiedziono
tego, także treść ugody i oświadczenia nie
zawiera takiego sformułowania.

„Wyborcza” kłamie również, że cytowana w programie depesza ambasadora Niemiec jest fałszywa. Żaden z historyków i ekspertów nie podważył autentyczności tego dokumentu.

„Wyborcza” kłamie wreszcie, że nie skonfrontowałem tej notatki.
Notatka była wielokrotnie przytaczana w poważnych źródłach
historycznych. Uczestnikiem programu był jeden z najbliższych
współpracowników profesora Geremka, Andrzej Celiński, a także dobry znajomy z lat stanu wojennego Andrzej Czuma. Obaj mieli możliwość zakwestionowania treści dotyczących prof. Geremka, co uczynili.

W dniu 25. rocznicy ukazania sie pierwszego numeru
„Gazety Wyborczej”, symbolicznym podsumowaniem minionych lat nie jest
artykuł redaktora Michnika, lecz materiał Mariusza Jałoszewskiego.
Nagromadzenie tylu kłamstw i nadinterpretacji w tak krótkim tekście to
świetny przykład w jaki sposób swą misję w Polsce,
pojmuje redakcja „Wyborczej”.

Jan Pospieszalski

Paweł Nowacki, wydawca programu „Jan Pospieszalski – Bliżej”

Warszawa, 8 maja 2014

http://wpolityce.pl/media/194678-pospieszalski-o-trzech-klamstwach-wyborczej-ws-geremka-to-symboliczne-podsumowanie-jej-25-lat

Trwają huczne urodziny "Gazety Wyborczej". Wśród gości: Chodorkowski, Komorowski, Ash...

Prezydent Bronisław Komorowski wręczy odznaczenia państwowe dziennikarzom, redaktorom, grafikom i wielu innym współtwórcom naszej gazety i naszej firmy.

Urodziny "Gazety Wyborczej". 41 dziennikarzy i redaktorów odznaczonych przez prezydenta

Prezydent: "Gazeta" była zaangażowana w walkę o wolność

"Gazeta Wyborcza" ma swój ogromny udział w tym, że wynik wyborów w
czerwcu 1989 r. był taki jaki był - mówił prezydent wręczając
odznaczenia dziennikarzom i osobom związanym z "Gazetą Wyborczą", w 25.
rocznicę założenia dziennika.

Prezydent podziękował również za podjętą w tym roku przez "Gazetę
Wyborczą" inicjatywę zorganizowania plebiscytu Człowieka Wolności.

- Tak naprawdę za każdym sukcesem Polski kryją się jacyś ludzie, stąd
ten plebiscyt dotyczący pokazania panoramy losów, panoramy postaw,
panoramy niezwykłych ludzi jest czymś głęboko nie tylko przekonywającym,
ale głęboko Polsce potrzebnym - powiedział Bronisław Komorowski.
 

Wśród gości Michaił Chodorkowski, redaktor naczelny "Nowej Gaziety" Dmitrij Muratow, brytyjski publicysta i historyk z Oksfordu Timothy Garton Ash, białoruski polityk i aktywista Andrei Sannikau, były minister spraw wewnętrznych Ukrainy Jurij Łucenko.

Twórca najważniejszych polskich reform po 1989 roku prof. Leszek Balcerowicz wygłosi laudację dla Człowieka Roku "Gazety Wyborczej" Michaiła Chodorkowskiego, który jeszcze w grudniu siedział w rosyjskiej kolonii karnej.

16 minut temu

Agora zaciska pasa

Piątek, 9 maja 2014 (20:32)

Zarząd Agory podjął decyzję o nieprzedkładaniu Zwyczajnemu Walnemu Zgromadzeniu Agory SA rekomendacji o wypłacie dywidendy dla akcjonariuszy w związku ze stratą netto poniesioną w roku obrotowym 2013.

Spółka otrzymała od swojego doradcy prawnego poradę w sprawie wypłaty dywidendy za rok 2013. „Prawnicy, po rozważeniu poglądów i argumentów w kwestii możliwości wypłaty dywidendy za rok obrotowy, który Spółka zamknęła stratą netto, wskazali na zarówno dużą niepewność stanu prawnego, jak i osobistą odpowiedzialność członków władz Spółki za bezprawną wypłatę dywidendy w takiej sytuacji. Rekomendacja doradcy prawnego jest taka, aby dywidenda ze skumulowanych zysków z lat ubiegłych nie była wypłacona za rok, w którym Spółka poniosła stratę” – napisano w komunikacie spółki.

Agora wydaje m.in. „Gazetę Wyborczą”.

• 
  

  25 urodziny "Gazety Wyborczej"

  
  

  Michaił
  Chodorkowski Człowiekiem Roku "Gazety Wyborczej". "Bohater naszych
  czasów. Ten, co się Kremlowi nie pokłonił" [WACŁAW RADZIWINOWICZ]

  • Michaił
    Chodorkowski: "Chciałbym, żebyście wiedzieli - wy Polacy i nasi
    przyjaciele na Ukrainie - że poza Kremlem jest jeszcze inna Rosja..."
    [ZAPIS RELACJI NA ŻYWO]