Każdemu polecam najnowszy artykuł Ziemkiewicza o Polsce, II wojnie św, naszych zafajdanych zachodnich sojusznikach. Jest absolutnie genialny. No nareszcie ktoś napisał wprost czemu się dziś wypisuje steki bezczelnych kłamstw o "polskich obozach koncentracyjnych itp. bredni. Ziemkiewicz: "Tak nas piszą jak im potrzeba" http://www.rp.pl/artykul/9133,306282_Ziemkiewicz__Tak_nas_pisza__jak_im_potrzebne_.html

Konstrukcja tekstu Ziemkiewicza: http://www.rp.pl/artykul/9133,306282_Ziemkiewicz__Tak_nas_pisza__jak_im_... jest typowa gdybologią. Ot, taka amatorska fikcja polityczno-historyczna. Można by przejść na tym pisaniem do porządku dziennego, gdyby nie ostatni akapit. Otóż imaginacje polityczno-historyczne Ziemkiewicza - do których ma prawo - posłużyły temu żurnaliście do sformułowania w ostatnim akapicie obrzydliwego zarzutu pod adresem nieżyjących osób wymienionych z nazwiska. Ten zarzut to: "mordercy Polski". Zwracam uwagę na zastosowaną kombinację dwu części przekazu. Pierwsza to wyobrażenia Ziemkiewicz, druga zaś to konkretne zarzuty w ostatnim akapicie oparte na tych wyobrażeniach a nie na faktach. Tymi metodami posługiwały się ubeckie t.zw. sądy kiblowe w drugiej połowie lat 40-tych i później. Widzę ten artykuł jako ważny wkład w politykę historyczną - oczywiście antypolską...

Na koniec jeszcze jedno: w tej sprawie nie chodzi o Becka, Rydza i innych morderców Polski, niech im będzie ziemia możliwie najcięższą.

 

Barres,

 

widze to podobnie, Ziemkiewicz zszedł na "ciemna strone mocy", a jest o tyle bardziej niebezpieczny, ze wielu wciąz uważa go za RAZ a od walki z michnikowszczyzną.

 

pozdrawiam

 

Barres Zwraca pan uwagę nie na to co jest istotne w tym tekście. Istotne jest jak Ziemkiewicz rozprawia się z argumentem którym w kółko posługują się ci którzy bronią naszego w gruncie rzeczy frajerskiego sojuszu z Anglią i Francją w 1939 r. Ciągle się powtarza jakie odium by dzisiaj na nas spadło gdybyśmy próbowali dogadać się ze zbrodniarzem Hitlerem. I tu jest esencja artykułu Ziemkiewicza "Tak nas piszą jak im potrzeba". I co z tego że zrobiliśmy wszystko jak nakazywał hnor i walczyliśmy do upadłego "po jasnej stronie mocy". Czy ktoś dziś to dzcenia, pisze o tym, wie że postąpiliśmy najszalchetniej ze wszystkich narodów. A skąd. Dzisiaj dawni mordercy kolaboranci Hitlera i Stalina, mający własne zbrodnie nazywają nas nazistami, antysemitami, kolaborantami itd. Opluwa się nas dzisiaj 10 razy bardziej niż nawet takich zbrodniarzy jak Niemców. A czemu tak się dzieje. Bo to jak nas opisuje nie zależy w najmniejszym stopniu od prawdy, faktów historycznych a wyłącznie od interesów tych którzy nas od lat oczerniają. Wyzywanie Polaków od nazistów jest i w interesie Amerykanów, Francuzów, Niemców, Rosjan i Żydów. Więc guzik znaczy prawda i sprawiedliwość. Czy zatem nie jest śmieszne powoływanie się na to "jak byśmy się zhańbili układami z Hitlerem" ? Albo czy w ogóle moglibyśmy wyjść na tym gorzej niż wyszliśmy. Bo przecież nawet Niemcy nie poniosły aż tak straszliwej klęski jak my.

Warszawskie uroczystości upamiętniające pomordowanych w KL Warschau

• 
  
  

  
  Napis na tablicy upamiętniającej ofiary KL Warschau kłamie? "Nie można oszacować liczby ofiar"

Nie 200 tys., a kilkadziesiąt mniej - tyle, jak twierdzi historyk, było
ofiar warszawskiego obozu koncentracyjnego KL Warschau, zwanego
"Gęsiówka". IPN twierdzi z kolei, że nie można określić dokładnej liczby
ofiar.

W poniedziałek przy kościele Matki Bożej Królowej Polskich Męczenników w Warszawie
odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary warszawskiego obozu
koncentracyjnego - Konzentrationslager Warschau nazywanego też
"Gęsiówką".

Napis na niej głosi:

Matce
Bożej królowej polskich męczenników zawierzamy ukrywaną białą plamę
historii, pamięć 200 tys. Polaków zamordowanych w Warszawie w niemieckim
obozie śmierci KL Warschau w latach 1942-1944

Dane
pochodzą z ustaleń zmarłej w 2011 r. sędzi Marii Trzcińskiej, która
Głównej w Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i
Instytucie Pamięci Narodowej badała niemieckie zbrodnie w Polsce
popełnione podczas II wojny światowej.

O jedno "0" mniej

Problem
w tym, że twierdzenie, iż ofiar obozu było aż 200 tys. to zdaniem
zasłużonych historyków bzdura. Podobnie jak teza Trzcińskiej, że w
obozie wykorzystywano komory gazowe (w tym gigantyczną w przekształconym
tunelu niedaleko Dworca Zachodniego).

Szacuje
się, że ofiary śmiertelne KL Warschau to łącznie około 20 tys. osób. Są
to ofiary ścisłego obozu (zmarłe w wyniku epidemii i pracy ponad siły)
oraz osoby rozstrzelane na jego terenie lub w pobliżu zamkniętej strefy
obozowej, w większości anonimowe

- pisze dr hab. Bogusław Kopka w wydanej przez IPN publikacji "Konzentrationslager Warschau. Historia i następstwa".
Prokurator Marcin Gołębiewicz z IPN, szef Oddziałowej Komisji Ścigania
Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu w Warszawie potwierdza, że ustalenia
sędzi Trzcińskiej w pewnych punktach są do zakwestionowania.

-
Nie jesteśmy jednak w stanie na podstawie dostępnych dokumentów
oszacować liczbę ofiar. Nie było prowadzonych ewidencji. Funkcjonowało
krematorium w ramach KL Warschau, ciała były palone. Ciężko mi się
odnieść do badań prowadzonych przez profesora Kopkę - mówi w rozmowie z
metrowarszawa.pl Gołębiewicz.

Grupa badawcza nie potwierdziła tych teorii

To
nie koniec. Książka Kopki rozprawia się ponadto z ustaleniami
Trzcińskiej, według której obóz poza terenem przy ul. Gęsiej obejmował
także cztery inne miejsca o łącznej powierzchni 120 ha. Sędzia uważała
także, że głównym celem obiektu była eksterminacja Polaków poprzez
masowe rozstrzeliwania i użycie komór gazowych.

Powołana
w 2006 r. specjalna grupa badawcza IPN nie potwierdziła jednak tych
teorii. Brak było przekonujących dowodów, że obóz obejmował lagry poza
Gęsią oraz że był obozem zagłady, którego głównym zadaniem była
eksterminacja.

W 2017 r. ustalenia IPN potwierdził fotograf Zygmunt Walkowski,
który na podstawie zdjęć lotniczych wykluczył funkcjonowanie KL
Warschau poza kwartałem ograniczonym ulicami Gęsią, Zamenhofa,
Karmelicką i Lewartowskiego.

- Podczas
śledztwa poddaliśmy w wątpliwość pewne lokalizacje. Materiału, który
wykorzystywano do badań, było bardzo dużo - sprowadzany był zza granicy,
zwracaliśmy się również do ministra o odtajnienie niektórych danych. Z
drugiej strony koncentrowaliśmy się na ustaleniu sprawców - szukaliśmy
funkcjonariuszy, którzy pełnili służbę w obozie. Nie udało nam się
jednak zidentyfikować żadnego żyjącego, którego moglibyśmy postawić
przed sądem. Stąd umorzenie śledztwa - dodaje Gołębiewicz.

Jedyny obóz w stolicy

KL
Warschau był wyjątkowy - powstał w środku miasta, na terenach dawnej
dzielnicy żydowskiej (Dzielnica Północna, tereny obecnego Muranowa). Był jedynym tego typu obozem umiejscowionym w europejskiej stolicy.

5 sierpnia 1944
r. obóz wyzwolili powstańcy warszawscy. Uwolnili kilkuset znajdujących
się tu żydowskich więźniów. Większość z nich dołączyła do walk po
stronie powstańców.

Po wyparciu Niemców z Warszawy
KL Warschau przeszedł w ręce NKWD, które urządziło tam obóz dla jeńców
niemieckich, żołnierzy AK i podziemia niepodległościowego. OD 1949 do
1956 r. mieściło się tam więzienie, w 1965 r. gmach rozebrano. Obecnie
jest tam skwer, budynki mieszkalne oraz gmach Muzeum Historii Żydów
Polskich Polin. Nie zachował się żaden fragment zabudowy obozu.

Podczas uroczystości
odsłonięcia tablicy Andrzej Melak, poseł PiS powiedział, że tablica
upamiętniająca ofiary obozu zagłady KL Warschau "po wieki będzie mówiła
prawdę o zbrodniarzach i ofiarach".

Na Jasnej Górze odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary KL Warschau

W Kaplicy Pamięci Narodu na
Jasnej Górze odsłonięto w piątek tablicę upamiętniającą ofiary
niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego KL Warschau. Napis
głosi, że w latach 1942-1944 zginęło tam 200 tys. Polaków.

Jak podało biuro prasowe jasnogórskiego sanktuarium, cały napis na tablicy brzmi:

„Pani Jasnogórskiej i Polski
Królowej zawierzamy ukrytą białą plamę historii – pamięć 200 tysięcy
Polaków zamordowanych w Warszawie, w niemieckim obozie śmierci KL
Warschau w latach 1942-1944. Obóz istniał +w ramach planu zagłady
stolicy Polski+ – z uchwały Sejmu RP z 27.07.2001 r. w sprawie ofiar KL
Warschau. Rodacy”.

Małgorzata Żółcińska ze Stowarzyszenia
Rodzin Warszawskich „Wars i Sawa” powiedziała, że KL Warschau „to był
obóz zagłady, składający się z pięciu łagrów połączonych koleją
wąskotorową w Warszawie”, który istniał – jak podała – od października
1942 r. do wybuchu Powstania Warszawskiego w 1944 r.

„Sami Niemcy zakwalifikowali ten obóz jako obóz zagłady, jeden z 23 głównych niemieckich obozów koncentracyjnych” – podkreśliła Małgorzata Żółcińska, cytowana przez jasnogórskie biuro prasowe.

Dodała, że obecnie „trwa akcja umniejszania wagi tego obozu”.

„Odbywa się mnóstwo wykładów
prowadzonych przez osoby sprowadzające ten obóz tylko do obozu pracy i
tylko do kilku tysięcy Żydów, zamiast 200 tys. Polaków. Ale my tutaj, w
Stowarzyszeniu Rodzin Warszawskich +Wars i Sawa+, jesteśmy
kontynuatorami prac pani sędzi Marii Trzcińskiej; pilnujemy, żeby prawda
o tym obozie była przekazywana – ta, do której doszła sędzia Maria
Trzcińska, bo teraz zajmują się tym różne osoby, które nie prowadziły
własnych badań, tylko zajmują się krytyką jej pracy” – kontynuowała Małgorzata Żółcińska.

Z kolei metropolita częstochowski ks.
abp Wacław Depo powiedział podczas Mszy św., że „Polska została
dotkliwie zraniona w swojej historii, jak i w naszych czasach”.

„Ale z tej rany, jak podkreślał
papież Jan Paweł II, może wypływać dobro, abyśmy byli ludźmi sumienia i
nazywali zło złem, a kłamstwo kłamstwem, a wszelką przemoc
przezwyciężali przebaczeniem i dobrem na wzór bł. ks. Jerzego; abyśmy
wbrew ludzkim słabościom okazywali wierność Bogu i jego prawom, i
czerpali moce ducha z wiary, i nigdy nie mówili o Polsce, że jest
groźnym dla świata i Europy krajem” – mówił duchowny, również cytowany w informacji prasowej.

11 czerwca 1943 r. Reichsfuehrer SS
Heinrich Himmler wydał rozkaz o utworzeniu obozu koncentracyjnego
Konzentrationslager Warschau, zwanego potocznie „Gęsiówką”. Według byłej
sędziny Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce Marii
Trzcińskiej, KL Warschau zlokalizowany był w trzech częściach Warszawy:
na terenie getta warszawskiego, w okolicach Dworca Zachodniego i na
Kole. Zajmował ok. 120 ha. W ocenie Trzcińskiej Niemcy wybudowali na
jego terenie 111 baraków, których pojemność wynosiła ok. 40 tys. osób.

KL Warschau został wyzwolony 5 sierpnia
1944 r. podczas Powstania Warszawskiego przez żołnierzy Armii Krajowej
batalionu „Zośka”. Po wojnie na terenie dawnego obozu było więzienie,
najpierw wykorzystywane przez NKWD, później UB, z przeznaczeniem dla
więźniów kryminalnych i politycznych. Zburzono je pod koniec lat 50.

Jak podano, tablica została zaprojektowana przez Mariana Łyczkowskiego ze Stowarzyszenia Rodzin Warszawskich „Wars i Sawa”.

W październiku tablicę poświęconą
ofiarom niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego KL Warschau
odsłonięto na ścianie Parafii Matki Bożej Królowej Polskich Męczenników w
Warszawie.

75 lat temu Himmler wydał rozkaz o utworzeniu KL Warschau

Obchody 74. rocznicy Powstania Warszawskiego: uroczystość rocznicy zdobycia przez Batalion „Zośka” obozu Gęsiówka

Uroczystość upamiętniająca zdobycie przez Batalion „Zośka” obozu „Gęsiówka”