Jaką mam ocenę medialnej
sytuacji, nasi czytelnicy wiedzą. Uważam, że silna telewizja publiczna,
stojąca po stronie polskiej racji stanu, odważnie reagująca na nagonki
medialnego systemu III RP, była jednym z ważniejszych elementów
wzmacniania polskiej wolności i mocy. Odwoływany właśnie prezes TVP
osiągnął więcej, niż ktokolwiek mu przepowiadał.

Zastał
telewizję analogową, zapuszczoną, skandalicznie zaniedbaną w wielu
obszarach - zostawił nowoczesną, cyfrową, konkurencyjną.

Przychodził,
gdy w zasięgach i sile wpływu triumfowały stacje komercyjne. Ale ich
samozadowolenie z czasem przeszło w złość, bo to TVP zaczęła w wielu
obszarach wygrywać. Dlatego dziś się cieszą, że odchodzi taki konkurent.
To nie było oczywiste. Jak to mogło się potoczyć, widać
na przykładach porównawczych.

W najtrudniejszych momentach, jak
próba puczu w grudniu 2016 roku, dzięki jego opanowaniu nie udały się
próby przemocowej zmiany wyniku wyborów, wywołania paniki.

Jak
obiecywał: nie było miękkiej gry w walce o wolność słowa. Każdy, kto
pamięta okresy prawicowej smuty, kto widzi wokół tylu ludzi
podlizujących się mediom III RP, łaszących się do nich,
umiał to docenić.

Wymagał od pracowników dużo i mocno trzymał ster.

Dużo, więcej niż kiedykolwiek wcześniej, zrobiono w tym czasie dla narodowej kultury i historii. Ten dorobek zostanie.

Jak każdy, kto cokolwiek robi, popełniał też błędy. Ale uważam je za nieistotne dla oceny całości.

Uważam,
że konsekwencje zmiany mogą być niedobre, tak dla TVP jak i polskiej
wolności. Dzieje się to w momencie, gdy TVN i inne medialne potęgi
zaczęły odczuwać skutki sukcesów TVP. W chwili, gdy prezydent Andrzej
Duda wygrywa we wszystkich sondażach z wszystkimi kontrkandydatami także
w II turze, co ma związek z TVP o tyle ważny, że to kluczowy ośrodek
przeciwdziałania agresywnej propagandzie obozu III RP. Na drugiej szali
są chyba rachuby, że zmiana przyniesie prezydentowi jakieś punkty,
że zmniejszy mobilizację strony przeciwnej.

To już historia. Stało się - prezes Jacek Kurski traci stanowisko.
To moment w którym kolejny element z tego, co było w 2015 roku
definiujące dla obozu zmiany, obozu propolskiego, został uznany
za konieczny do zmiany. Trzeba to widzieć w szerszej całości. Przechodzi
ten obóz bardzo głęboką i bardzo poważną, ale też świadomie prowadzoną
przez osoby decydujące, transformację, przemianę. Wykuwa się coś innego.
Lepszego? Gorszego? Innego.

Dziś pozostaje powiedzieć tylko jedno:
z punktu widzenia ludzi przejętych Polską, mimo kilku słabości, nie
zawsze zresztą zawinionych, TVP była w ostatnich pięciu latach ważnym
punktem odniesienia. Prezes Jacek Kurski w mojej ocenie zdał ten trudny
egzamin. A co dalej? Na pewno okres pewnego przejściowego chaosu,
na pewno osłabienie poczucia spójności i głównie znaki zapytania. Bo -
powtarzam - tę zmianę trzeba widzieć w szerszej perspektywie.