Najbogatsza rodzina Niemiec - tajemniczy i skromni miliarderzy

En passant            31.10.2017

Najbogatsza rodzina Niemiec – tajemniczy i skromni miliarderzy

Najbogatsza rodzina Niemiec jest zupelnie nieznana szerszej publicznosci rodzina Reimann z okolic Mannheim i Heidelberga. Piszac niedawno artykul o milionerach i miliarderach mialem malo informacji o niej i w rezultacie napisalem tylko kilka zdan. Przecietni czytelnicy gazet byli zaskoczeni, gdy prasa podala za wydaniem pazdziernikowym 2017 magazynu gospodarczego Manager Magazin dane o niemieckich superbogaczach. W wydaniu specjalnym tegoz magazynu: Das Reichstenheft przedstawiona zostala lista 1001 najbogatszych obywateli Niemiec. Rzadko kto slyszal nazwisko rodziny Reimann, ktore widnialo na pierwszym miejscu tej klasyfikacji. Jej najwazniejsza cecha i zaleta jest jej skromnosc i skrytosc. Na usta cisna sie pytania, w jakich branzach jest ona aktywna, z jakimi produktami mozna ja powiazac i jak powstala taka ogromna fortuna, ktora szacowana jest na 33 miliardy euro. Czlonkowie klanu rodzinnego nie lubia rozglosu, nie zna sie ich, nie sa obecni w srodkach masowego przekazu. Skrzetnie ukrywaja swoje tajemnice. Ich nazwisko jest wprawdzie nieznane, ale produkty wytwarzane w firmach nalezacych do klanu rodzinnego zna prawie kazdy. Sa to np. kondomy Durex, srodki do pielegnacji stop Scholl, srodki czystosci Sagrotan, Vanish, Kukident, Calgonit, perfumy von Joop, Calvin Klein, Adidas, Jacobs-Kaffee, Senseo-Pads, buty Bally, kurtki skorzane Belstaff, srodek medyczny Nurofen, siec kawiarni w USA i inne, lacznie okolo 100 znane markowe produkty.

1. Rozwoj firmy

Do bogactwa prowadzi jak wiemy dluga droga. Wszystko zaczelo sie w 1823 roku, gdy to chemik Johann Adam Benckiser utworzyl w Pforzheim przedsiebiorstwo chemiczne. Po pieciu latach do firmy dolaczyl inny chemik Ludwig Reimann, ktory poslubil corke Benckisera. Na poczatku firma produkowala srodki czystosci na bazie kwasku cytrynowego. Po smierci Benckisera w 1858 roku L.Reimann przeniosl przedsiebiorstwo do Ludwigshafen niedaleko Mannheim. Rozwoj firmy nabral przyspieszenia, gdy przyszedl do niej w 1923 roku 25-letni praprawnuczek Ludwiga Reimanna – Albert Reimann. W latach 60-tych kupil on takie znane marki jak Kukident (srodki do pielegnacji jamy ustnej, zebow) i Calgonit (proszek do zmywarek). Przedsiebiorstwo specjalizowalo sie w produkcji srodkow czystosci na potrzeby gospodarstw domow i przemyslu (Calgon, Calgonit, Sagrotan, Clearasil, Quanto). Potem, juz po jego smierci nastapila dalsza ekspansja koncernu w wielu roznych kierunkach, tak jak to pokazuje lista produktow.

Wszystkie wazniejsze udzialy klanu Reimann sa zgrupowane w JAB Holding Company (nazwa pochodzi od pierwszych liter zalozyciela pierwszego przedsiebiorstwa Johanna Adama Benckisera), ktory zarzadza ogromnym kapitalem w wyskosci 70 miliardow dolarow. Sa tam zgrupowane np. 10,7% akcji koncernu produkujacego srodki czystosci - Reckitt Benckiser (po fuzji z Reckitt&Colman w 1999 roku) poteznego global player, aktualnie wartego ca. 58 miliardow €, firma perfumeryjna Coty z nalezaca do niej firma Wella (srodki do pielegnacji wlosow) a takze od 2016 roku zakupiona za 13 miliardow dolarow Keurig Green Mountain producent automatow do kawy i specjalnych gatunkow kawy, tez pads, kakao, herbaty, Douwe Egberts, Pickwick, od 2017 zakupiona za 7,5 miliardow dolarow amerykanska siec piekarnicza Panera Bread). Udzial koncernu JAB w swiatowym handlu kawy wynosi okolo 20%.

Ponad 90% kapitalu zalozycielskiego JAB Holding nalezy do rodzenstwa Wolfganga Reimann, Renate Reimann, Matthiasa Reimann i Stefana Reimann-Andersen oraz dziesiatki doroslych dzieci. Holding jest on zarzadzany przez Petera Harfa, ktory sam posiada udzial w holdingu w wysokosci 325 milionow dolarow. Harf , ktory zostal sprowadzony do firmy w 1981 roku jeszcze przez Alberta Reimanna, byl prawdziwym dobrym zrzadzeniem losu i doprowadzil rodzine Reimann do jej obecnego bogactwa i swietnosci. Firma Benckieser liczyla wtedy wprawdzie 1700 pracownikow i miala w przeliczeniu na euro okolo 230 milionow € obrot, ale znajdowala sie trudnym polozeniu finansowym. Spadkobiercy zmarlego w 1984 Alberta Reimanna nie mieli wyboru i cala odpowiedzialnosc za losy firmy zlozyli w rece Petera Harfa. Ten zdolny manager byl motorem w ekspansji firmy. Po wystapieniu problemow spadkowych (czesc spadkobiercow chcialo wystapic z firmy i otrzymac nalezny im spadek w gotowce), rozwiazal on te problemy wypuszczajac czesc firmy produkujacaca srodki czystosci na gielde i doprowadzajac do jej fuzji z brytyjska firma Reckitt. Po reorganizacji firmy, fuzji z Reckitt i innych zakupach i utworzeniu JAB Holding zarzadza on teraz ogromnym majatkiem (70 miliardow $), z czego polowa nalezy do rodziny Reimann. Wazna zasada glownych menadzerow Holdingu jest to, iz inwestuja wiekszosc swoich zyskow w kapital JAB.

W roku 2006 JAB Holding przemiescil sie z Niemiec za granice. Johann Albert Benckiser JAB Holding ma swoje siedziby w Londynie, Luxemburgu, Mediolanie, Nowym Jorku, Wszyngtonie i Mannheim. Glowni czlonkowie klanu Reimann zyja od dziesieciu lat za granica (Austria, Wlochy, Szwajcaria, Luxemburg). Decyzja o opuszczeniu Niemiec byla spowodowana zbyt wysokim obciazeniem podatkowym, ktore powaznie redukowalo ich zyski.

2. Tajemnice i skromnosc rodziny miliarderow

Mimo tak ogromnego bogactwa rodzina Reimann pozostaje dla szerokiej publicznosci nieznana. Nie ma w prasie zadnych zdjec jej czlonkow, nie ma programow telewizyjnych o nich ani tez zadnych wywiadow prasowych. Skromny styl zycia cechowal juz patriarche klanu doktora Alberta Reimanna az do jego smierci w 1984 roku. Raz zrobil tylko wyjatek i zorganizowal wielkie przyjecie na swoje 80-te urodziny. W sumie prowadzili skromny, drobnomieszczanski tryb zycia. Jego zona nie mogla miec dzieci. A.Reimann jak przedsiebiorczy osobnik rozwiazal ten problem to w ten sposob, ze „wypozyczone“ dwie obce matki urodzily mu piecioro dzieci, ktore zaraz po porodzie adoptowal. Do tego dokonal adopcji czworki dzieci swojej siostry. Tym sposobem zostal ojcem dziewieciorga dzieci. Dzieci nic nie wiedzialy o bogactwie swoich rodzicow. Mowilo sie tylko, ze tato jedzie do pracy do firmy chemicznej w Ludwigshafen, gdzie zajmuje kierownicze stanowisko. Dzieci uczyly sie, robily mature, studiowaly w dziedzinie nauk przyrodniczych, albo chemie albo biologie. Nie wiedzialy, ze firma Benckiser nalezala do ich ojca. O swoim bogactwie dowiedziala sie dziewiatka spadkobiercow dopiero po smierci ojca, gdy notariusz odczytal im 80-stronicowy testament, w ktorym wszystko bylo dokladnie z niemiecka pedantycznoscia uregulowane. Kazdy z dziewieciorga spadkobiercow, wymienionych w testamencie wedlug daty urodzenia otrzymal 11,1% udzialow w firmie. Piecioro z nich na swoje zyczenie zostalo pozniej splaconych. Ci co pozostali (Wolfgang, Renate, Matthias i Stefan Reimann-Andersen oraz aktualnie ich dziesiatka doroslych dzieci) w firmie tak sprytnie kierowanej przez P. Harfa trzymaja teraz w rekach ogromna fortune. Czasami oplaca sie poczekac, zainwestowac a los na pewno sie usmiechnie. Otrzymanie swojej czesci bylo jednak obwarowane szeregiem warunkow. Spadkobiercy nie mieli prawa sprzedac swoich czesci obcym osobom spoza rodziny. Musieli zrezygnowac tez z operatywnego zarzadzania firma. Musieli podpisac zobowiazanie, ze beda przestrzegac swego rodzaju kodeksu rodzinnego, ktory zmuszal ich do zachowania anonimowosci. Zakazane byly wywiady prasowe, telewizyjne i radiowe, udzial w glosnych przyjeciach, powodowanie skandali rodzinnych. Kazdy czlonek rodziny po ukonczeniu 18 lat zycia musi ten kodeks podpisac.

Dobrym przykladem na skrupulatne przestrzeganie kodeksu rodzinnego jest miliarderka Dr. Renate Reimann, jedna z czworki najbogatszych udzialowcow w Holdingu JAB. Mieszkala caly czas do roku 2006 w malym miasteczku Laudenbach liczacym 6000 mieszkancow, w powiecie Rhein-Neckar-Kreis, oddalonym ca. 25 km od Heidelberga i Mannheim. Zajmowala ona wraz z mezem i trojka dzieci normalny skromny szeregowy domek jednorodzinny z wypielegnowanym ogrodkiem i dojedzala codziennie do pracy do Instytutu Maxa-Plancka w Heidelbergu, gdzie pracowala w wydziale chemii organicznej. Koledzy z Instytutu nie wiedzieli, ze do ich wspolpracownicy naleza miliardy i po czesci firma produkujaca Calgonit, ktory uzywali w gospodarstwie domowym. Dostawala pensje, brala jak kazda pracownica urlopy macierzynskie, wypoczynkowe, slowem czerpala przyjemnosc z pracy przez przynajmniej 20 lat. Jej ogromna fortuna zarzadzali inni, wspomniany tutaj wczesniej Peter Harf ze swoim sztabem, a ona grala na klarnecie i byla nawet przewodniczaca stowarzyszenia muzycznego w swoim miasteczku. Taka skromnoscia cechuja sie tez inni czlonkowie rodziny Reimann. Postepuja wedlug dewizy ojca doktora Alberta Reimanna: zyc normalnie i zbytnio nie wyrozniac sie. Robia tak jak slynny inwestor finansowy Warren Buffet (Orakel z Omaha), amerykanski miliarder, drugi co do bogactwa czlowiek swiata, ktory od lat mieszka w skromnym domu w Omaha, ktory kupil w 1958 roku za ca 32 tysiace dolarow i cieszy sie, gdy kupi tanio lody na patyku.

O rodzinie nie wie sie prawie nic. W rodzinnym srodowisku mowi sie zartobliwie, ze wszystkie inne informacje sa niepewne poza ta, ze czlonkowie rodziny maja wyksztalcenie chemiczne lub biologiczne. Czlonkowie klanu, tak jak kodeks rodzinny nakazuje, nie udzielaja zadnych wywiadow, nie wystepuja w TV, nie ma ich zdjec, a w internecie np. Facebook nie ma po nich sladu. Nie popisuja sie drogimi jachtami jak to robi zalozyciel i glowny akcjonariusz koncernu Oracle Larry Ellison czy rosyjscy postkomunistyczni nowobogaccy miliarderzy np. Abramowicz, omijaja eksluzywne przyjecia dla najbogatszych, zyja dobrze ale nie w luksusach. Swoje zyski prawie w calosci zostawiaja w Holdingu w celu dalszego ich pomnazania. Inwestuja tez duzo w swoje fundacje, np. w Fundacje Benckiser.

Sadze, ze skromnosc i skrytosc to dobre cechy ulatwiajace spokojne i bezpieczne zycie, szczegolnie miliarderom. Dzentelmeni nie mowia o pieniadzach, oni maja pieniadze...Zalety te koresponduja bardzo dobrze ze znana, stara i sprawdzona w zyciu zasada: „tiszie jediesz, dalszie budiesz“, ktora potwierdzila sie szczegolnie w ciezkich czasach.