Orędzie papieża Franciszka do Polaków przed Światowymi Dniami Młodzieży i rozpoczynającą się 27 lipca jego wizytą w Polsce zostanie dziś o 20.00 wyemitowane we wszystkich polskich stacjach telewizyjnych. Video przesłanie Ojca Świętego udostępnia mediom Komitet Organizacyjny ŚDM 2016.

Papież Franciszek w przesłaniu do młodych przed Światowymi Dniami Młodzieży

---------------------------------

Drodzy Bracia i Siostry!

Bliskie są już trzydzieste pierwsze
Światowe Dni Młodzieży, które wzywają mnie na spotkanie młodych ludzi
świata, zwołanych do Krakowa. Daje mi on także pomyślną okazję, by
spotkać umiłowany naród polski.

Wszystko odbywać się będzie pod znakiem
Miłosierdzia, w tym Roku Jubileuszowym, a także we wdzięcznej i pobożnej
pamięci o św. Janie Pawle II, który był twórcą Światowych Dni Młodzieży
i zarazem przewodnikiem narodu polskiego w jego niedawnej historycznej
drodze ku wolności.

Drodzy młodzi Polacy, wiem, że już od
dawna przygotowujecie, przede wszystkim przez modlitwę, wielkie
spotkanie w Krakowie. Z serca dziękuję za wszystko co robicie oraz za
miłość, z jaką to czynicie. Już teraz obejmują  was i błogosławię.

Drodzy młodzi ze wszystkich stron
Europy, Afryki, Ameryki, Azji i Oceanii! Błogosławię również wasze
kraje, wasze pragnienia i wasze kroki do Krakowa,  aby były pielgrzymką
wiary i braterstwa. Niech Pan Jezus da wam łaskę doświadczenia w sobie
samych Jego słów: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia
dostąpią” (Mt 5,7).

Bardzo pragnę się z wami spotkać, aby
dać światu nowy znak harmonii, mozaikę różnych twarzy, wielu ras,
języków, ludów i kultur, wszystkich jednak zjednoczonych w imię Jezusa,
który jest Obliczem Miłosierdzia.

A teraz zwracam się do was drodzy
synowie i córki narodu polskiego! Czuję, że przybycie do was jest
wielkim darem od Pana, bo jesteście narodem, który w swoich dziejach
pokonał wiele doświadczeń, także bardzo ciężkich i poszedł naprzód z
mocą wiary, wspierany macierzyńską ręką Maryi Dziewicy. Jestem
przekonany, że pielgrzymka do sanktuarium w Częstochowie będzie dla mnie
zanurzeniem w tej wypróbowanej wierze, które przyniesie mi wiele dobra.

Dziękuję wam za modlitwy, przez które
przygotowujecie moją wizytę. Dziękuję biskupom i kapłanom, zakonnikom i
zakonnicom, wiernym świeckim, a zwłaszcza rodzinom, którym symbolicznie
przynoszę właśnie posynodalną adhortację apostolską „Amoris laetitia”.
Moralne i duchowe „zdrowie” narodu widać po rodzinach. Dlatego św.
Janowi Pawłowi II tak bardzo zależało na narzeczonych, młodych
małżeństwach i rodzinach. Idźcie dalej tą drogą.

Drodzy bracia i siostry, przesyłam wam
to orędzie, jako zadatek mojej miłości. Trwajmy zjednoczeni na
modlitwie. Do zobaczenia w Polsce!

Ojciec Święty Franciszek

Jan Paweł II. Źródła” - Wystawa objęta honorowym patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy - od 20 lipca na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie;

http://solidarni2010.pl/33653-jan-pawel-ii-zrodla--wystawa.html

pozwól, że tę obserwację z samochodu zamieszczę także tu...

Otóż to była grupa bardzo młodych ludzi, chyba nastoletnich.Wyglądali na przybyszów z Ameryki Południowej. Stali na chodniku na dużym wrocławskim skrzyżowaniu czekając na zielone światło. Wszyscy mieli ręce podniesione w górę i - chyba po hiszpańsku - wznosili okrzyk, w którym najczęściej powtarzali jedno Imię: JEZUS!
Pielgrzymi, którzy przyjechali na Światowe Dni Młodzieży...
Nie letni...
Ach, jak mi brakowało ostatnio takich publicznych radosnych deklaracji przynależności do Jezusa!
Na szczęście najpierw deklaracje składali piłkarze, a teraz ta młodzież :)

CBOS: ŚDM pogłębią wiarę Polaków i wypromują nasz kraj
Większość Polaków jest zdania, że Światowe Dni
Młodzieży promują Polskę na świecie (88%) oraz stanowią prestiż dla
Polski i Krakowa (84%). Prawie połowa ankietowanych jest przekonana, że
ŚDM przyczynią się do pogłębienia wiary Polaków - wynika z badania CBOS
przeprowadzonego na przełomie czerwca i lipca. 

"Moher" piękną twarzą naszego Kościoła

To właśnie te panie goszczą w swoich domach młodych pielgrzymów z całego świata.

Byłem świadkiem intrygującej sceny. Dla osób starszych z parafii
przygotowane były krzesła. W pewnym momencie do jednej starszej pani
podeszło dwoje młodych obcokrajowców, chłopak był metysem, po czym
rzucili się jej na szyję, wyściskali, obcałowali. Chwilę porozmawiali,
pokazali jakieś widokówki czy naklejki i poszli tańczyć. Okazało się, że
ta pani gości ich w swoim domu. Młodzi wyszli rano cały dzień zwiedzać
Warszawę i teraz znów spotkali swoją gospodynię, co wywołało ich radość,
okazywaną z typową dla Latynosów spontanicznością. Ona również witała
się z nimi serdecznie, jak z bliskimi.

Starsza pani wyglądała dokładnie tak, jak w niektórych kręgach
opisywane są "moherowe babcie", zapewne jest słuchaczką Radia Maryja,
należy do Kółka Różańcowego, o jej religijności można powiedzieć, że
jest "ludowa". To właśnie tacy ludzie są oskarżani przez przedstawicieli
tzw. "Kościoła otwartego" o wszystko, co w polskiej religijności
najgorsze: zamknięcie na innych, płytkość, a nawet ksenofobię czy
antysemityzm. Tymczasem w rzeczywistości ta często pogardzana przez
katolickie pseudoelity starsza pani pokazuje w czasie Światowych Dni
Młodzieży piękną twarz polskiego Kościoła, w praktyce dając świadectwo
jego otwartości.

Inną refleksją, jaką wywołała u mnie ta scena, jest uniwersalizm
Kościoła. Oto "polska babcia od różańca" nawiązuje serdeczną więź z
młodymi z Ameryki Południowej. Wydawałoby się, że dzieli ich wszystko:
wiek, kultura, mentalność, doświadczenia, a nawet kolor skóry. Jednak
nie ma to znaczenia, bo łączy nas coś o wiele ważniejszego: wiara w
Jezusa Chrystusa.

ŚDM; prawie 1,7 mln zł zostało zebranych w akcji “Bilet dla Brata”

Prawie 1,7 mln zł zostało zebranych w akcji "Bilet dla Brata",
którą prowadzili wolontariusze Światowych Dni Młodzieży na rzecz
młodzieży ze wschodu Europy i Zakaukazia. Dzięki temu ponad 61 proc. z
nich otrzymało dofinansowanie do pobytu na Światowych Dniach Młodzieży w
Krakowie.

250 wydarzeń Festiwalu Młodych

Plan Festiwalu Młodych jest już prawie gotowy. Oprócz katechez odbędą się m.in. wystawy, pokaz filmów oraz koncerty

ŚDM; w sobotę na Jasnej Górze plenerowy spektakl historyczny o husarii

Plenerowy spektakl historyczny o husarii - jednej z najbardziej
znanych polskich formacji zbrojeniowych – obejrzy w sobotę kilka tysięcy
zagranicznych pielgrzymów, którzy Dni w Diecezjach spędzają w
Częstochowie i okolicach.Sobota w archidiecezji
częstochowskiej będzie Dniem Jedności. Kilka tysięcy młodych z różnych
zakątków świata spotka się wtedy w sanktuarium jasnogórskim na wspólnych
modlitwach, m.in. Mszy św. oraz Apelu Jasnogórskim, wzorowanym na tym z
1991 r., gdy Światowe Dni Młodzieży odbywały się w Częstochowie z
udziałem Jana Pawła II.

Jak poinformowało biuro prasowe
częstochowskiego magistratu, w programie znalazł się także historyczny
spektakl plenerowy “Husaria – Chluba Oręża Polskiego” w wykonaniu
Chorągwi Husarskiej z zamku Gniew na Pomorzu.

“To widowisko historyczne
realizowane w formie karuzela (zabawy rycerskiej), polegające na
popisach sztuki jeździeckiej i władania bronią przez trzy dwukonne
poczty husarskie, wiedzione przez porucznika, namiestnika i chorążego,
wspomagane z ziemi przez siedmiu czeladników luźnych” – zapowiadają organizatorzy.

Obok prezentacji chorągwi, musztry
pocztów husarskich oraz opowieści o dziejach husarii zaplanowano również
ćwiczenia w “zażywaniu” kopii, szabli, koncerza i pistoletów. Finałem
będzie pokaz szarży pocztów husarskich.

Pozostała młodzież goszcząca w
archidiecezji częstochowskiej – podobnie jak w całym kraju – okres
poprzedzający ŚDM, czyli Dni w Diecezjach, spędza m.in. na zwiedzaniu
miejscowych atrakcji turystycznych np. Jury Krakowsko-Częstochowskiej
oraz wielu inicjatywach religijnych, charytatywnych, sportowych,
rekreacyjnych i ewangelizacyjnych.

Pielgrzymi pozostaną w parafiach do
poniedziałku. Potem udadzą się do Krakowa na główne obchody ŚDM z
udziałem papieżem Franciszka, które potrwają do 31 lipca.

ZAiKS chce opłat za publiczne wykonywanie utworów

Stowarzyszenie Autorów ZAiKS chce od Komitetu Organizacyjnego
ŚDM opłat za publiczne wykonywanie utworów podczas spotkania młodych w
Krakowie. To może oznaczać wydatek rzędu kilku, a może nawet kilkunastu
milionów zł - mówi ks. Adam Parszywka z KO ŚDM. Obie strony mają jednak
nadzieję na porozumienie.

Wykonawcy, występujący
podczas wydarzeń centralnych ŚDM oraz Festiwalu Młodych, nie otrzymują
tantiem. - Komitet Organizacyjny wystąpił do ZAiKS-u o zwolnienie z
opłat pobieranych przy okazji imprez masowych, dlatego, że wydarzania
ŚDM nie mają charakteru komercyjnego, ale charakter wymiany kulturowej -
mówił szef departamentu komunikacji KO ŚDM ks. Parszywka.

- Otrzymaliśmy jednak
informację ustną, że mamy zapłacić 1,5 zł od każdego uczestnika każdego z
koncertów. Dla nas może to oznaczać wydatek rzędu kilku, a może nawet
kilkunastu milionów złotych - dodał ks. Parszywka. Komitet nie
spodziewał się takiego właśnie stanowiska, zwłaszcza, że wykonawcy
przyjeżdżają na Festiwal Młodych jako pielgrzymi i dzielą się z innymi
swoim talentem.

Dyrektor generalny ZAiKS-u Krzysztof
Lewandowski powiedział, że opłaty nie są pobierane od wykonywania
utworów na uroczystościach religijnych oraz o charakterze państwowym.
Inaczej jest z Festiwalem Młodych i innymi koncertami podczas ŚDM. -
Prawa autorskie do muzyki, słów, filmu czy dramatu należą do określonych
właścicieli. Żebyśmy mogli powiedzieć zwalniamy z opłaty albo
oczekujemy jednak zawarcia umowy licencjonowania i zapłaty, musimy ich o
to zapytać. Na to potrzeba czasu - mówił Lewandowski.

Dodał, że szkoda, iż Komitet Organizacyjny ŚDM rozpoczął rozmowy
z ZAiKS-em w kwietniu, potem je przerwał i wrócił do nich dwa tygodnie
temu, gdyby nie to, wszystko byłoby już uregulowane. Jak wyjaśnił
wysokość opłat jest podana w tabeli wynagrodzeń autorskich zatwierdzonej
przez Komisję Praw Autorskiego przy ministrze kultury. - Tam, gdzie
wstęp na imprezę jest wolny, ustala się stawki zryczałtowane,
uwzględniając wszystkie okoliczności - mówił Lewandowski.

Ks. Parszywka powiedział,
że Komitet Organizacyjny nie wiedział wcześniej, ilu i którzy artyści
wystąpią w Krakowie, nie mógł więc przekazać Stowarzyszeniu Autorów
pełnej listy utworów, zwłaszcza przy tak dużej liczbie wykonawców. -
Zarówno wydarzenia centralne ŚDM, jak i Festiwal Młodych mają charakter
religijny, bo rozpoczynać się będą od wniesienia symboli ŚDM, Pisma Św. i
wspólnej modlitwy - powiedział ks. Parszywka.Przedmiotem ochrony jest
utwór. Poprosiliśmy organizatorów, żebyśmy mogli sprawdzić, jakie to są
utwory, kto jest właścicielem praw, czy są to osoby z Polski czy z
zagranicy, czy są współautorzy? - mówił Lewandowski. - Sądzę, że
ostatecznie dojdziemy do porozumienia, tak jak było to podczas obchodów
1050-lecia chrztu Polski. Tam dziewięć dziesiątych przedsięwzięć było
zwolnionych z opłat, poza "Jesus Star Superstar". Kuria negocjowała
bezpośrednio z producentem, ile ma zapłacić za jego wystawienie -
powiedział Lewandowski.

Lewandowski poinformował,
że lada dzień ma być zawarte porozumienie, zgodnie z którym do 19
sierpnia zostaną wyjaśnione wszelkie kwestie dotyczące praw autorskich w
przypadku wydarzeń artystycznych ŚDM, innych niż uroczystości
religijne. - ZAiKS jak zwykle w takich sytuacjach postępuje życzliwie -
podkreślił.

Podczas towarzyszącego ŚDM
Festiwalu Młodych zaplanowano ok. 250 wydarzeń: koncertów, wystaw,
spektakli, projekcji filmowych. Do Krakowa może przyjechać na ŚDM nawet
1,5 mln osób.

Dzień Wspólnoty na Górze Świętej Anny.

 

Andrzej Kerner /Foto Gość

Pełna entuzjazmu młodzież na Górze Świętej Anny

- Zgromadziliśmy się, aby dokonać dzieła odnowy przymierza z Bogiem,
które Bóg zawarł z nami w dniu naszego chrztu. Chcemy też razem wołać o
pokój na świecie, chcemy pamiętać o ofiarach przemocy, zwłaszcza tych
ostatnich z Monachium - powiedział rozpoczynając Mszę św. w grocie
lurdzkiej na Górze Świętej Anny biskup opolski Andrzej Czaja.

Dzień Wspólnoty ŚDM rozpoczął się w sanktuarium św. Anny półtorej
godziny wcześniej kiedy grupy uczestników ŚDM goszczące w diecezji
opolskiej zaczęły schodzić się do groty lurdzkiej. Góra Świętej Anny
jeszcze czegoś takiego w swojej historii nie przeżywała: wielobarwne,
radosne zgromadzenie ponad 4 tysięcy młodych z ponad 20 krajów tętniło
życiem, spontanicznie wznoszonymi okrzykami, pieśniami i hymnami
poprzednich ŚDM: „Abba, Ojcze” oraz „Jesus Christ you are my life”.

Na Mszę św. przyjechało także ponad tysiąc wiernych diecezji
opolskiej, którzy chcieli dzielić radość młodych i zaczerpnąć z ich
entuzjazmu. - Tak jak mówi Ojciec Święty: z kim przestajesz, takim się
stajesz. Zawsze chcę być młoda duchem, tak jak nasz Jan Paweł II.
Gościmy w domu jedną Czeszkę. Na początku była taka bardzo wyciszona, a
teraz dzielić się z nami radością i z dnia na dzień emanuje coraz
większą miłością i otwartością - mówi Gabriela Krajuszek-Schatt z Koźla,
która przyjechała na spotkanie młodych pielgrzymów ŚDM.

Mszy św. odprawianej w języku łacińskim przewodniczył bp Andrzej
Czaja, a koncelebrowali m.in. kard. Philippe Barbarin - arcybiskup Lyonu
(Francja), kard. José Luis Lacunza Maestrojuán , biskup David (Panama),
arcybiskupi i biskupi z Czech, Niemiec, Malawi, Libanu, Holandii,
Australii oraz około dwustu księży diecezji opolskiej oraz opiekunów
grup młodych pielgrzymów.

Uwielbienie na błoniach Gietrzwałdzkich.

Łukasz Czechyra /Foto Gość

Młodzi ludzie wspólnie uwielbili Boga

Po zakończeniu Mszy św. na gietrzwałdzkich błoniach młodzież, która
na Warmii przeżywa Dni w diecezji spożyła zasłużony posiłek, po czym
każda z grup dostała szansę na zaprezentowanie swojego państwa przed
innymi.

Na zakończenie zaprezentowali się również wolontariusze z Olsztyna, a
następnie na scenie pojawił się zespół Mocni w Wierze, których koncert
rozpoczął wielkie, międzynarodowe uwielbienie Boga na polach
gietrzwałdzkich. Muzyka i ogólna radość porywała wszystkich: młodych,
rodziny, które pielgrzymowały dziś z Olsztyna razemz młodymi ludźmi, ale
też i innych, którzy głosy dochodzące z okolic cudownego źródłeka
słyszeli nawet pod bazyliką.

- To wspaniałe, że jesteśmy tu wszyscy razem. Jesteśmy bardzo różni,
pochodzimy z różnych krajów, mamy różne tradycje, kultury, czasem trudno
nam się nawet porozumieć, ale mamy jeden wspólny cel i jednego Boga,
który nas wszystkich jednoczy. To jest po prostu niesamowite. Mówimy
innymi językami, ale w tym aspekcie bardzo łatwo się dogadujemy -
zaznacza Antoine.

Pielgrzymi podziękowali gospodarzom i wolontariuszom z Olsztyna i
okolic za ciepłe przyjęcie, świetną organizację i mnóstwo pozytywnych
wrażeń. - O waszej gościnności będziemy wszystkim opowiadać. Z tak miłym
przyjęciem nie spotkaliśmy się jeszcze nigdzie na świecie - mówi
Carolinne.

Spotkanie zakończyło się Adoracją Najświętszego Sakramentu.

Grupa muzyczna OreMuz poprowadziła koncert i modlitwy
uwielbienia. Przy zachodzącym słońcu młodzi modlili się o czyste serca i
siłę do posługi miłosierdzia w swoim życiu.

 

ks. Tomasz Lis /Foto Gość

Wieczór uwielbienia

Błonia Sandomierskie

ŚDM. Ks. abp Depo – nie lękajcie się przyszłości; miłość Chrystusa potężniejsza

Nie lękajcie się
świata i jego przyszłości; miłość Chrystusa jest potężniejsza od zła i
śmierci – wezwał młodych zgromadzonych na spotkaniu „Razem na Szczycie –
Dzień Jedności ŚDM” na jasnogórskich błoniach metropolita częstochowski
ks. abp Wacław Depo.

Sobotnie spotkanie u
wałów Jasnej Góry z udziałem paru tysięcy młodych ludzi zorganizowano w
ramach Międzynarodowego Forum Młodych Emmanuel, odbywającego się w
Częstochowie w dniach 20-25 lipca w ramach diecezjalnego programu
Światowych Dni Młodzieży. Program pięciodniowego forum wypełniają
modlitwy, konferencje, warsztaty, a także zabawa i muzyka.

W homilii podczas Mszy św., będącej
jednym z głównych punktów spotkania, metropolita częstochowski nawiązał
m.in. do słów św. Pawła z listu do Rzymian, że to Bóg pozwala odnosić
zwycięstwo nad wszelkimi przeciwnościami, a zatem żadne z nich nie jest
też w stanie odciąć człowieka od miłości Boga, która jest w Chrystusie.

„Jakże te słowa są nam
potrzebne, że Bóg jest z nami w każdej okoliczności naszego życia, że
dla nas posłał swojego syna, że w nim odnosimy zwycięstwo nad wszystkimi
znakami beznadziei, cierpienia, bólu i śmierci, o których słyszymy w
Iraku, czy na Bliskim Wschodzie, czy w Europie, jak we Francji, Belgii
czy wczoraj w Monachium” – zaznaczył ks. abp Wacław Depo.

„Dlatego proszę was o osobistą
rozmowę z Chrystusem przez pośrednictwo jego i naszej Matki. Albowiem
każdy z nas jest od momentu naszego chrztu zanurzony w jego życie, w
jego śmierć i zmartwychwstanie. Kto wierzy, ma przyszłość. Bóg jest
przyszłością, Chrystus jest naszą przyszłością i nie ma wspanialszego
daru i sposobu na życie i bycie razem niż eucharystia” – mówił ksiądz arcybiskup.

Ks. abp Wacław Depo przypomniał też
pobyt w jasnogórskim sanktuarium podczas VI Światowych Dniach Młodzieży w
sierpniu 1991 r. św. Jana Pawła II, który m.in. mówił wówczas do
młodych ludzi, że dają całemu światu świadectwo swojej przynależności do
Chrystusa i wspólnoty z Kościołem.

Metropolita wskazał przy tym, że
tegoroczne ŚDM zbiegają się nie tylko z zainicjowanym przez papieża
Franciszka Rokiem Miłosierdzia, ale i 1050. rocznicą Chrztu Polski.

„Od początku w nasze dzieje ojczyste Kościół przyniósł Polsce Chrystusa i jego Matkę” – zaznaczył ks. abp Wacław Depo, akcentując, że to Maryja jest matką doskonałego zjednoczenia z Chrystusem.

Metropolita przytoczył ponadto
przesłanie papieża Franciszka przed tegoroczną wizytą na ŚDM i w
Częstochowie, że Dni mogą być danym światu „nowym znakiem harmonii”.
Nawiązał również do wyrażonego przez Franciszka przekonania, że
pielgrzymka do sanktuarium w Częstochowie będzie dla niego „zanurzeniem w
tej wypróbowanej pod macierzyńską ręką Maryi wierze polskiego narodu” i
że to zanurzenie przyniesie mu wiele dobra.

„My dzisiaj jesteśmy już
uczestnikami tego pragnienia papieża, zanurzamy się tutaj w serce Jezusa
miłosiernego i jego Matki, matki miłosierdzia. Zawierzmy więc
Chrystusowi przez serce i ręce Maryi nasze spotkanie, naszą drogę do
Krakowa i błogosławiony powrót do domów, aby przekazywać waszą radość
wiary i nadzieję innym. Nie lękajcie się świata i jego przyszłości;
miłość Chrystusa jest potężniejsza od zła i śmierci” – zaapelował na zakończenie homilii ks. abp Wacław Depo.

W programie sobotniego spotkania „Razem
na Szczycie” znalazły się m.in. koronka do Bożego miłosierdzia,
odprawiona po łacinie Msza św. pod przewodnictwem ks. abpa Wacława Depo i
program wieczorny: uwielbienie z „77FM Formacją z Mocą”, a także apel
jasnogórski zawierający tak, jak 25 lat temu, zawierzenie młodzieży
opiece Matki Bożej w polskiej Kanie (taką nazwę przyjęła archidiecezja
częstochowska na tegoroczne ŚDM).

Po Mszy św. zaplanowano m.in.
historyczny spektakl plenerowy „Husaria – Chluba Oręża Polskiego” w
wykonaniu Chorągwi Husarskiej z zamku Gniew na Pomorzu.

Z Muzeum Wsi Radomskiej uczestnicy ŚDM pojechali do centrum
miasta. Tam przed Urzędem Miasta przeszli szybki kurs kroków poloneza,
by tanecznym krokiem przejść na Apel Młodych, który odbył się na placu
przed Teatrem Powszechnym.

 

ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

Polonez przeszedł centralnym deptakiem Radomia

- To bardzo dostojny taniec, ale kroki są proste, więc poszło nam
szybko - mówi Marco, gość z Włoch. Barwny korowód wzbudził duże
zainteresowanie mieszkańców Radomia, bo przecież tancerze przeszli
centralnym deptakiem Radomia, a plac przed teatrem to jednocześnie plac
obok ruchliwej Galerii Słonecznej.

Apel w dużej części był radosnym koncertem, podczas którego między
innymi przypomniano niektóre z hymnów poprzednich Światowych Dni
Młodzieży, rozpoczynając od Abba, Ojcze, hymnu z 1991 roku, gdy ŚDM
zawitały na Jasną Górę.

- „Młodzi z Winkiem” jak zawsze byli brawurowi. Świetnie się z nimi
śpiewało i tańczyło - opowiada Katarzyna. Ten zespół, który od kilku lat
występuje podczas dorocznych Apeli Młodych, swą nazwę zawdzięcza jej
dyrygentowi, ks. Bartłomiejowi Winkowi. Młodych z Winkiem kolejny raz
wsparło małżeństwo Agnieszka i Piotr Cudzichowie. A do tego pojawili się
wykonawcy spośród zagranicznych gości ŚDM. Rapowany spontaniczny występ
Jacobo i jego przyjaciela z włoskiej Genui podniósł i tak wysoką
temperaturę koncertu, którą podniosły tańce animowane na wstępie przez
młodzież z Ruchu Światło-Życie. Wielkie owacje zebrała obdarzona pięknym
głosem Patrycja Kurganova, niewidoma pątniczka z Mińska na Białorusi. Z
podziwem wysłuchano krótkiego ale niosącego piękno cerkiewnego śpiewu
koncertu chóru greko-katolickiej katedry z Lwowa.

W drugiej część Apelu na plac wniesiono Najświętszy Sakrament, przed
którym adorację poprowadził bp Piotr Turzyński. Po polsku, włosku i
angielsku wyciszył plac i natchnął do głębokiej osobistej modlitwy.

Popatrzcie: oto nasza historia

-
Polska żyje w tym roku dwoma wydarzeniami: Światowymi Dniami Młodzieży
i 1050. rocznicą chrztu Polski - powiedział do młodych ks. Rafał
Grzelczyk.

http://niedziela.pl/artykul/23518/Caly-swiat-zebral-sie-dzis-na-Ostrowie

ŚDM: Tłumy pielgrzymów na krakowskim dworcu

Premier do młodzieży podczas otwarcia "Pawilonu Polski":
"Przyjeżdżajcie. Tutaj jest bezpiecznie, tutaj jest pięknie, tutaj
mieszkają wspaniali ludzie"

"Chcemy, by młodzi ludzie, którzy przyjeżdżają do Krakowa na Światowe Dni
Młodzieży, zachwycili się nowoczesną Polską" - mówiła Beata Szydło.

powiedziała w poniedziałek premier Beata Szydło, otwierając „Pawilon Polski” w Krakowie, który ma promować nasz kraj wśród pielgrzymów.

Wystawa powstała w Krakowie, nad Wisłą u podnóża Wawelu. Będzie otwarta do niedzieli.

Jak powiedziała premier, w Krakowie na każdym kroku spotykamy się z historią.

To jest miasto, które jest przesiąknięte historią, a tutaj, u stóp Wawelu, ta historia rzeczywiście jest w tym największym wymiarze

—powiedziała Szydło.

Z tego powodu - jak zaznaczyła - w tym właśnie miejscu chcemy pokazać Polskę nowoczesną, młodą, „Polskę, która ma w tej chwili podbijać świat”, pomysłową i kreatywną.

Pokazujemy tutaj największe osiągnięcia polskich wynalazców, polskiej myśli technologicznej, polskiej nauki, bo tak sobie wyobrażamy przyszłość i rozwój - jako połączenie historii, tradycji, pięknej kultury polskiej i nowoczesności

—powiedziała Szydło.

Ta młoda nowoczesna Polska w czasie Światowych Dni Młodzieży chcemy, żeby zachwyciła świat. Chcemy, żeby młodzi ludzie, którzy przyjeżdżają tutaj z całego świata (…) znaleźli chwilę czasu, przyszli do tego pawilonu i zobaczyli tę nowoczesną Polskę, żeby się nią zachwycili, a potem niech wrócą do swoich krajów, żeby opowiadali o tym, że Polska to jest piękny kraj, że to jest piękne miejsce na ziemi, w którym łączy się historia, kultura, piękne wartości, gdzie żyją wspaniali ludzie

—powiedziała premier.

Zaznaczyła, że chce, by rozwój Polski opierał się na połączeniu tego, co już za nami, i tego, czego autorami są i będą obecne i przyszłe pokolenia.

Pielgrzymom, którzy przyjechali na Światowe Dni Młodzieży premier życzyła, żeby były one wielkim i pięknym przeżyciem.

Zapraszamy do Polski. Zawsze. I teraz w czasie Światowych Dni Młodzieży i zapraszamy potem. Przyjeżdżajcie. Tutaj jest bezpiecznie, tutaj jest pięknie, tutaj mieszkają wspaniali ludzie, którzy zawsze was przyjmą i ugoszczą. Polska to piękny kraj

—podkreśliła premier.

Premier Szydło towarzyszyli m.in. szefowa jej kancelarii Beata Kempa, pełnomocnik rządu ds. przygotowania ŚDM Paweł Majewski, minister infrastruktury i budownictwa Andrzej Adamczyk, p.o. prezesa Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych Bartłomiej Pawlak.

Chcieliśmy pokazać Polskę przyjazną, nowoczesną, intrygującą, taką, do której chce się przyjeżdżać, chce się wracać, chce się tutaj pracować i chce się tutaj studiować

—powiedział Pawlak.

Pawilon działa pod hasłem „Polska wita!”. Można w nim zobaczyć najnowsze osiągnięcia polskiej nauki, kultury, gospodarki i rolnictwa.

Koordynatorem „Pawilonu Polski” jest PAIiIZ. W projekt zaangażowały się ministerstwa: rozwoju, nauki i szkolnictwa wyższego oraz rolnictwa i rozwoju wsi, a także Agencja Rynku Rolnego, Narodowe Centrum Kultury, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości i Polska Agencja Turystyczna.

Msza na Błoniach oficjalnie rozpocznie ŚDM w Krakowie

Światowe Dni Młodzieży 2016

Światowe Dni Młodzieży 2016: Dzień 1. [RELACJA NA ŻYWO] [ZDJĘCIA]

Msza na Błoniach. Może być 500 tys. pielgrzymów

Spuchłam

Barbara Jaworska

Z dumy i... od nawału pracy. Nieziemsko fajnej pracy!

10 tys. Hiszpanów tańczyło na Jasnej Górze...

...w rytm hymnu, który przygotowali specjalnie na ŚDM.

Nasi na ŚDM-owych scenach

Twórcy z diecezji tarnowskiej jeszcze dziś wystąpią na Festiwalu Młodych w Krakowie.

więcej »

Baza ludzi niezbędnych

Obóz Białej Służby ZHP powstał w w Węcławicach Starych pod Krakowem.

Policja o zasadach bezpieczeństwa przed ŚDM. „Jest spokojnie”

Ostatnie wskazówki od policji przed ŚDM.

ŚDM tuż tuż. „Kraków jest w tej chwili centrum świata”

We wtorek ruszają Światowe Dni Młodzieży.

W homilii podczas Mszy inaugurującej krakowskie Światowe Dni
Młodzieży kard. Dziwisz w szczególny sposób wprowadził pielgrzymów na
drogę doświadczenia św. Piotra.

Wprowadzenie

Drodzy młodzi Przyjaciele!

Wybiła godzina, na którą czekaliśmy od trzech lat.

Czekaliśmy od dnia, w którym Papież Franciszek ogłosił w Rio de
Janeiro, że następny Światowy Dzień Młodzieży odbędzie się w Polsce - w
Krakowie.

Zegar umieszczony na fasadzie Bazyli Mariackiej w sercu historycznego
Krakowa odmierzał dni, godziny, minuty i sekundy dzielące nas od
chwili, którą teraz przeżywamy.

Ale ważniejszy zegar, rejestrujący myśli i uczucia w naszych sercach,
przygotowywał nas duchowo do rozpoczynającego się dziś spotkania
młodych uczniów Mistrza Nazaretu.

Przybyliście ze wszystkich kontynentów i narodów, ze wschodu i
zachodu, z północy i południa naszego globu. Przynosicie ze sobą wiele
doświadczeń. Nosicie w sobie wiele pragnień. Mówicie wieloma językami.
Ale od dziś wszyscy będziemy ze sobą rozmawiać językiem Ewangelii. To
język miłości. To język braterstwa, solidarności i pokoju.

Witam was wszystkich bardzo serdecznie w mieście Karola Wojtyły -
świętego Jana Pawła II. On w tym mieście dorastał do służby Kościołowi, i
stąd wyruszył na drogi świata, by głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa.
Witam was w mieście, w którym w sposób szczególny przeżywamy tajemnicę i
dar Bożego Miłosierdzia.

Cari amici - benvenuti a Cracovia!

Dear friends - welcome to Cracow!

Chers amis - bienvenus à Cracovie!

Liebe Freunde - herzlich willkommen in Krakau!

Queridos amigos - bienvenidos a Cracovia!

Дорогие Друзья! Добро пожаловать в Краков!

Witam i pozdrawiam wszystkich biskupów i kapłanów koncelebrujących tę
Mszę świętą, otwierającą Światowy Dzień Młodzieży 2016 w Krakowie. A
wraz z wami wszystkimi, uczestnikami tej Eucharystii, kieruję
pozdrowienia do młodzieży całego świata i do wszystkich ludzi dobrej
woli. Chcemy wam powiedzieć, że pragniemy żyć w pokoju i modlimy się o
dar pokoju dla naszego niespokojnego świata, aby ustała w nim przemoc i
niesprawiedliwość, aby nikt nie umierał w nim z głodu. Modlimy się, aby
doszła do głosu prawda, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami, bo
jesteśmy dziećmi jednego Boga. W miłosiernym Sercu Boga jest miejsce dla
nas wszystkich!

Siostry i bracia, otwórzmy nasze serca na przyjęcie słowa Bożego i
daru Eucharystii. Niech pośrodku nas stanie ukrzyżowany i
zmartwychwstały Pan, Zbawiciel świata. Powierzmy Mu wszystkie nasze
myśli i uczucia, nadzieje i oczekiwania związane z rozpoczynającym się
świętem wiary młodego Kościoła.

A ponieważ świadomi jesteśmy naszych niewierności i grzechów,
przeprośmy za nie Boga, byśmy mogli wspólnie i z czystym sercem
sprawować Najświętszą Ofiarę.

Szybkie dania i polskie przekąski

Od dzisiaj pielgrzymi ŚDM mogą się posilać w strefach żywieniowych, przygotowanych przez Caritas.

Szydło przeciw artykułowi Hedges'a: zbudowany na oczywistych kłamstwach

– Wszelkie przejawy ataku na polskie państwo będą odpierane – zapowiada premier Beata Szydło.

Wniesienie relikwii św. Jana Pawła II i św. Faustyny na ołtarz

Przy dużym krzyżu obok ołtarza na krakowskich Błoniach zapłonął Ogień Bożego Miłosierdzia. więcej

0

Polska

Kardynał Stanisław Dziwisz: witam was w mieście Jana Pawła II

Metropolita krakowski pozdrowił pielgrzymów w kilku językach. więcej

ŚDM: Ogień Bożego Miłosierdzia zapłonął przy ołtarzu na Błoniach

Przy dużym krzyżu obok ołtarza na krakowskich Błoniach zapłonął
Ogień Bożego Miłosierdzia. Iskrę wniosła Gaudia Skass ze Zgromadzenia
Sióstr Matki

B. Szydło: potwierdza się diagnoza ws. polityki migracyjnej

Potwierdza się diagnoza polskiego rządu ws. polityki migracyjnej –
oceniła we wtorek premier Beata Szydło w odniesieniu do ostatnich aktów

Witaj, Ojcze Święty

Ojciec Święty Franciszek przybywa do Polski, aby
przypomnieć bardzo konkretny i wymagający program życia – przesłanie
Bożego Miłosierdzia

Pokazać prawdziwą Polskę

Na nic się zda propaganda mediów liberalnych, gdy my podczas ŚDM oddaliśmy młodym serce – podkreśla Gabriela Masłowska

Franciszek w Polsce!

Dziś rozpoczyna się wizyta apostolska Franciszka w Polsce. Zobacz program

Papież: Na świecie trwa wojna

Wypowiedź Franciszka na samolocie w drodze do Polski.Papież Franciszek powiedział w środę w samolocie dziennikarzom
towarzyszącym mu w podróży do Polski, że najbardziej właściwym słowem,
by opisać to, co się dzieje na świecie, jest wojna. "Świat jest
pogrążony w wojnie, bo zatracił pokój" - mówił papież.

Zwracając się do ponad 70 wysłanników światowych mediów Franciszek
podkreślił, że często powtarza się ostatnio określenie "brak
bezpieczeństwa". Ale jego zdaniem najbardziej właściwym słowem, by
opisać to, co się dzieje, jest "wojna".

"Nie bójmy się powiedzieć tej prawdy, że świat jest w stanie wojny" - powtórzył Franciszek.

Zastrzegł, że nie mówi o wojnie religijnej, bo - jak ocenił - "to inni chcą, żeby to była wojna religijna"

Info

zobacz galerię 

Spoglądając na wasze najnowsze dzieje dziękuję Bogu, że
potrafiliście sprawić, by przeważyła dobra pamięć - zapewnił Franciszek
na Wawelu.

 

Roman Koszowski /Foto Gość

Papież Franciszek na Wawelu w towarzystwie pary prezydenckiej

Za chwilę papież wyruszy na Franciszkańską 3. Pod papieskim oknem gęstnieje tłum

Pierwszy dzień papieskiej pielgrzymki do Polski. Zobacz co dzieje się w Krakowie. Nasza relacja – minuta po minucie. więcej

Ks. abp S. Gądecki: Ojcze św., zachęcaj młodzież do wytrwałego kroczenia drogą miłosierdzia
„My – polscy
biskupi – pragniemy wyrazić naszą głęboką wdzięczność za Twoją troskę o
ludzkość, o Kościół, o naszą Ojczyznę” – mówił ks. abp Stanisław
Gądecki, witając papieża Franciszka w Polsce. Do spotkania polskich
biskupów z Ojcem św. doszło dziś wieczorem w Katedrze Wawelskiej.

W słowach skierowanych do
papieża Franciszka ks. abp Stanisław Gądecki zauważył, że Światowe Dni
Młodzieży są owocem długiej zewnętrznej i wewnętrznej drogi duchowej.
Tłumaczył, że szczęście, jakie może wyrażać się na wiele sposobów, jest
osiągalne tylko wtedy, gdy jesteśmy w stanie kochać.

Szczęście jest owocem drogi, na której
przewodnikiem jest Chrystus z Jego miłosierdziem, które każdego
akceptuje i wszystkim wybacza – akcentował przewodniczący Konferencji
Episkopatu Polski.

– Twoja
pielgrzymka do Polski przypada na czas Nadzwyczajnego Jubileuszu
Miłosierdzia. Przypada w czasie łaski, w którym możemy jeszcze
intensywniej skierować nasz wzrok ku miłosierdziu Boga po to, aby
następnie stać się świadkami miłosierdzia, stać się skutecznym
potwierdzeniem jego działania w świecie. Aby wyjść na spotkanie każdej
osoby, niosąc dobroć i czułość Boga wszystkim, tak wierzącym, jak i tym,
którzy są daleko – mówił ks. abp Stanisław Gądecki.

Przyznał, że orędzie miłosierdzia
nierozerwalnie łączy się ze św. Faustyną Kowalską i św. Janem Pawłem II.
Zwrócił uwagę, że wizyta Ojca św. w Polsce wiąże się nie tylko z
wydarzeniem Światowych Dni Młodzieży, ale jest także okazją do wspólnego
dziękczynienia Bogu za dar chrześcijańskiej wiary w roku 1050-lecia
Chrztu Polski.

– Przez
ponad tysiąc lat – w czasach spokojnych i w czasach trudnych –
chrześcijańska wiara dodawała nam skrzydeł, tworząc nowy, ochrzczony
naród. A Bóg bogaty w miłosierdzie uczynił cudowną polską ziemię
urodzajną glebą, która zrodziła obfite owoce duchowe w postaci tylu
Polaków, którzy wyróżnili się wyznawaniem i obroną wiary, zachowaniem
nadziei oraz praktykowaniem miłości – tłumaczył przewodniczący KEP.

Ks. abp Stanisław Gądecki zaapelował do
Franciszka, by zachęcał przybywającą do Krakowa młodzież do wytrwałego
kroczenia drogą miłosierdzia.

Całe przemówienie przewodniczącego KEP można przeczytać na oficjalnej stronie Episkopatu [tutaj].

Przewodniczący KEP przypomniał, że tylko głęboka wiara będzie iskrą, która przygotuje świat na przyjście Chrystusa.

Jeśli osobiście i wspólnotowo pogłębimy naszą więź z Chrystusem staniemy się „iskrą”, która wyjdzie z Polski, i przygotuje świat na powtórne przyjście Chrystusa - mówił abp Stanisław Gądecki witając papieża Franciszka, który rozpoczął dziś wizytę apostolską w naszym kraju. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski wygłosił przemówienie podczas spotkania Ojca Świętego z polskimi biskupami, które odbyło się w Katedrze Wawelskiej.

Abp Gądecki przypomniał, że pielgrzymka Papieża do Polski przypada na czas Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, w którym możemy skupić się na miłosierdziu Boga po to, aby następnie stać się świadkami miłosierdzia, niosąc dobroć i czułość Boga wierzącym i tym, którzy są daleko.

- Kościół w Polsce czuje zaś szczególną odpowiedzialność za orędzie miłosierdzia, gdyż córką narodu była i św. Faustyna Kowalska i papież Jan Paweł II, którzy – przybliżali nam jego wartość - podkreślił metropolita poznański.

Przypomniał, że w obecnym roku obchodzona jest 1050. rocznica Chrztu Polski, dzięki któremu Polska zaczęła istnieć historycznie i chrześcijaństwo i polskość zaczęły iść w parze.

W ciągu tych lat "chrześcijańska wiara dodawała nam skrzydeł, tworząc nowy, ochrzczony naród", zaś "Bóg bogaty w miłosierdzie uczynił cudowną polską ziemię (...), która zrodziła obfite owoce duchowe w postaci takich Polaków" jak św. Faustyna Kowalska i św. Jan Paweł II, który często w swoim nauczaniu nawiązywał do tematu miłosierdzia.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski podkreślił, że głównym celem obecnej pielgrzymki Franciszka są Światowe Dni Młodzieży, które nie są festiwalem rockowym, a owocem „długiej zewnętrznej i wewnętrznej drogi duchowej”, na której każdy z osobna i wszyscy razem dojrzewają do zrozumienia słów: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).

Abp Gądecki przypomniał, że polska tożsamość jako narodu jest ściśle związana z wiarą chrześcijańską, która wywarła wpływ na historię, sztukę, literaturę, wydarzenia społeczne i polityczne Ojczyzny. Przypomniał, że niczego nie można traktować jako osiągniętego raz na zawsze, każde pokolenie musi przyswoić sobie tradycje i wartości, jakie zostały mu przekazane, by otrzymany dar zaowocował w nowej epoce.

Przewodniczący KEP wskazał, że każdy - przez codzienne pójście za Chrystusem - musi najpierw przyswoić sobie skarby prawdy i łaski, które są mu proponowane i przekazywane przez dziedzictwo przeszłości. Każdy z biskupów, którzy otrzymali urząd, ale też wszyscy ochrzczeni - powinni stać się uczniem-misjonarzem. "Dlatego teraz gorąco prosimy Boga o to, by najpiękniejszym owocem tak Roku Miłosierdzia, jak i obchodów 1050-tej rocznicy Chrztu Polski oraz Światowych Dni Młodzieży stało się czynne praktykowanie tej misji tak w wymiarze indywidualnym, jak i w wymiarze wspólnotowym" - podkreślił abp Gądecki.

Jego zdaniem jeśli to się nie dokona, "wówczas naród, który w obliczu ogromnych tragedii dawał dowody wielkiej wierności i odwagi, przezwyciężając prześladowania i przemoc, może - w chwilach mniej dramatycznych - zatracić radość przynależności do owczarni Chrystusa".

"Jeśli jednak tak się stanie, jeśli osobiście i wspólnotowo pogłębimy naszą więź z Chrystusem i będziemy przekazywać innym radość Ewangelii, wówczas - mimo naszych wad i braków – staniemy się rzeczywiście „iskrą”, która wyjdzie z Polski, wzmocni chrześcijańskie korzenie Europy i przygotuje świat na powtórne przyjście Chrystusa" - powiedział abp Gądecki. Wyraził też nadzieję, że pomocą w wypełnieniu tego zadania będzie wizyta Ojca Świętego i zachęcenia młodzieży z całego świata do kroczenia drogą miłosierdzia.

Spotkanie z Ojcem Świętym było dla mnie bardzo ważnie. Kolejny raz otworzyło moje oczy i uszy na to, jak wiele Ojciec Święty może przekazywać nam jako pasterz - powiedział abp Wojciech Polak podczas konferencji prasowej po spotkaniu papieża Franciszka z polskimi biskupami.
Prymas powiedział, że papież, odpowiadając na pytania biskupów, odniósł się m.in. do problemu sekularyzacji. Ojciec Święty stwierdził, że odpowiedzią na ten problem wykluczania wiary jest bliskość. Jak powiedział, powinna ona być „duszpasterskim stylem”. Papież pokreślił też, że młodzież, jest jego zdaniem bardzo wrażliwa na potrzeby innych, przede wszystkim ubogich.

Abp Polak przyznał, że był nawet nieco zaskoczony, gdy papież polecił biskupom otoczyć szczególną troską osoby starsze, dziadków. Ojciec Święty chciałby, by budowano więcej mostów między pokoleniami. - Na koniec, gdy nas błogosławił, powiedział: pamiętajcie o dziadkach - relacjonował prymas.

Abp Polak opowiedział również krótką historię, która przydarzyła mu się dzisiaj podczas katechezy, którą głosił. - Ktoś zadał mi pytanie, jak czynić miłosierdzie. Proszę sobie wyobrazić, że w tej chwili do kościoła przyszła grupa osób niepełnosprawnych i poprosiła mnie o błogosławieństwo. Oni przeszli do kościoła spontanicznie, bo zobaczyli że w kościele jest biskup. Była to najlepsza odpowiedź na to pytanie młodego człowieka - powiedział arcybiskup.

Prymas dodał też, że papież podkreślał jak ważne w historii Kościoła jest miłosierdzie. Ojciec Święty nawiązywał do encykliki Jana Pawła II „Dives in misericordia”. Podkreślił też, że parafie powinny być centrum życia chrześcijańskiego.

Niech Matka zaszczepi pragnienie komunii

Homilia Franciszka wygłoszona podczas
Mszy św. dziękczynnej za 1050 lat chrześcijaństwa w Polsce odprawionej u
szczytu Jasnej Góry

Miłosierdzie ma zawsze młode oblicze!

Przemówienie Papieża Franciszka wygłoszone do młodych na krakowskich Błoniach podczas ceremonii powitania

Papieskie tweety

Przebywający w Polsce Ojciec Święty Franciszek zamieścił dzisiaj już dwa wpisy na Twitterze

Papież do młodych: Gratuluję wam, ponieważ macie odwagę!

„Małżeństwo jest
czymś tak pięknym, tak wspaniałym, że trzeba o nie dbać, ponieważ jest
na zawsze” – mówił Ojciec św. Franciszek do młodych zgromadzonych przed
Pałacem Biskupim w Krakowie. Pozwolenie, podziękowanie i przebaczenie –
to zdaniem Papieża klucz do zbudowania szczęśliwej rodziny.

Stając w Oknie Papieskim
Franciszek zwrócił się do osób, które niedawno zawarły związek małżeński
bądź planują niedługo się pobrać. Przyznał, że spotykając młodych ludzi
wybierających małżeństwo powtarza im, że mają ogromną odwagę.

– Nie jest
łatwo utworzyć rodzinę. Nie jest łatwo zaangażować się na całe życie,
trzeba mieć odwagę. Gratuluję wam, ponieważ macie odwagę. Czasami pytają
mnie, co zrobić, aby rodzina szła zawsze do przodu i pokonywała
trudności. Zachęcam was, abyście ćwiczyli trzy słowa, które ukazują trzy
postawy, (…) które mogą wam pomóc w życiu małżeńskim. (…) Te trzy słowa
to: pozwolenie, podziękowanie i przebaczenie – mówił Ojciec Święty.

Jak tłumaczył Papież, podziękowanie jest
niezbędne, ponieważ sakramentu małżeństwa udzielają sobie sami
małżonkowie. Sakramentalna relacja utrzymuje się dzięki postawie
podziękowania i wdzięczności – dodał. Zauważył, że bardzo trudno jest
człowiekowi wypowiedzieć słowo „przepraszam”.

– W życiu
małżeńskim zawsze są problemy czy dyskusje. Jest czymś normalnym i
zdarza się, że mąż i żona dyskutują, podnoszą głos, a nawet czasami
latają talerze. Nie bójcie się, kiedy coś takiego się wydarzy. Daję wam
radę: nigdy nie kończcie dnia bez pojednania. Wiecie dlaczego? Ponieważ
zimna wojna na drugi dzień jest bardzo niebezpieczna – zaznaczył papież Franciszek.

Tłumaczył, że do pojednania bardzo
często wystarczy drobny gest. „Gdzie jest miłość, drobny gest załatwia
wszystko” – akcentował.

Spotkanie z młodymi Ojciec św. zakończył wspólną modlitwą za rodziny i małżeństwa.

Niesamowity dialog dziennikarza TVN24 z pątniczką z Syrii

Wnioski z niego niech każdy wyciągnie sam.

http://www.tvn24.pl/wideo/z-anteny/na-sdm-do-polski-przyjechali-pielgrzymi-z-calego-swiata-m-in-z-syrii,1546634.html?playlist_id=19934

Znaleźliśmy Syryjkę, która zaskoczyła reportera TVN!

Co powiedziała nam Rita Basmajian z Aleppo?

Trzeci dzień wizyty papieża Franciszka w Polsce

Światowe Dni Młodzieży 2016

"Kto pełni uczynki miłosierdzia, nie boi się śmierci"

Prasa niemieckojęzyczna pod wrażeniem pobytu Franciszka w Auschwitz
2016-07-29 17:31
ts (KAI) / Berlin/Wiedeń / KAI

Największe dzienniki niemieckie i austriackie w swych doniesieniach z Krakowa są pod wielkim wrażeniem dzisiejszej wizyty papieża na terenie byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. „Poruszającymi gestami i wymowną ciszą Franciszek uczcił ponad milion ofiar obozu zagłady Auschwitz” – napisał największy dziennik austriacki „Die Presse”. Szczegółowy opis papieskiej wizyty w tym miejscu kaźni gazeta opatrzyła tytułem “Dzień cierpienia, w którego centrum znajduje się ból”.

Niemiecka “Frankfurter Allgemeine Zeitung” przypomniała, że Franciszek jest trzecim papieżem, który odwiedził Auschwitz – po Janie Pawle II i Benedykcie XVI. „Papież odwiedził miejsce największej zbrodni nazistowskiej“ – napisał wiedeński „Kurier“.

Prasa podkreśla, że papieska wizyta odbyła się w ciszy, skupieniu i w atmosferze modlitwy. Nawiązując do modlitwy Ojca Świętego w celi o. Maksymiliana Kolbego niemal wszystkie gazety przypomniały życiorys polskiego świętego męczennika. Zwróciły uwagę, że „nie był on skazany na śmierć, lecz poszedł dobrowolnie za drugiego człowieka”. „W piwnicy Bloku 11, w półmrocznej celi śmierci papież Franciszek modlił się za polskiego zakonnika” – czytamy w „Die Presse”.

Austriacka agencja APA zaznaczyła, że jeszcze przed przyjazdem do Polski papież zapowiedział, iż – inaczej niż jego poprzednicy Jan Paweł II i Benedykt XVI – w Auschwitz nie wygłosi żadnego przemówienia i pragnie milczeć. „To był krzyk milczenia” – czytamy w korespondencji APA, która przy tej okazji przytacza wypowiedź Ronalda Laudera, przewodniczącego Światowego Kongresu Żydów. Podkreślił on, że milczenie papieża było stosowne, a wizyta w Auschwitz – „mocnym znakiem” przeciwko nienawiści.

Lauder zapewnił, że dla narodu żydowskiego Franciszek jest „jednym z najbliższych sojuszników w walce z antysemityzmem i fanatyzmem”.

Rozważania Drogi Krzyżowej
2016-07-29 15:03
www.pope2016.com

Stacja I

Pan Jezus skazany na śmierć
PODRóŻNYCH W DOM PRZYJĄĆ

Z Ewangelii według św. Łukasza:

Kiedy dopełnił się czas Jego wzięcia z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy, i wysłał przed sobą posłańców. Ci przyszli do jakiegoś miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy.

(Łk 9,51–53)

Panie Jezu, już na początku swej drogi do Jerozolimy, a więc ku śmierci, zostałeś odrzucony – nie przyjęto Cię. Bo byłeś obcy! Bo należałeś do innego narodu, wyznającego inną religię… Odmówiono Ci gościny – Człowiekowi zmierzającemu ku śmierci…

To wszystko, Panie, brzmi przerażająco znajomo – jakby wprost zaczerpnięte z naszych gazet, przypomina sytuacje z naszych ulic. Odmawiamy gościny ludziom, którzy szukając lepszego życia, a czasami po prostu ratując życie (zagrożone śmiercią), pukają do drzwi naszych krajów, kościołów i domów. Są obcy, widzimy w nich wrogów, boimy się ich religii. I ich biedy!

Zamiast gościny – znajdują śmierć: u wybrzeży Lampedusy, Grecji, w obozach dla uchodźców. Odmowa przyjęcia łatwo staje się prawdziwym wyrokiem śmierci. Na nich. A więc i na Ciebie! W ostatnich kilku latach zostałeś skazany na śmierć w osobach 30 tysięcy uchodźców. Skazany – przez kogo? Kto się podpisze pod tym wyrokiem?

Jestem przybyszem – mówisz dzisiaj do nas – nie mam miejsca, gdzie bym głowę mógł oprzeć, urodziłem się w stajni – nieprzyjęty do gospody. Znam gorzki smak udawanej gościny – jak u faryzeusza Szymona, który nie podał Mi ani wody do nóg, ani oliwy na spieczoną upałem głowę.

Przypominasz nam o uczniach z Emaus: gdy zaprosili "Nieznajomego" do stołu, otwarły się im oczy, i poznali… Ciebie!

I my prosimy: otwórz nam oczy! Daj się rozpoznać! W przybyszach, którzy nagle znaleźli się obok nas. W bezdomnych, śpiących na naszych dworcach, w bramach naszych domów, w kanałach, pod mostami. Ty żyjesz – w każdym przybyszu. I królujesz – jako potrzebujący, na wieki wieków. Amen.

Stacja II

Jezus podejmuje krzyż

GŁODNYCH NAKARMIĆ

Z Ewangelii według św. Marka:

Jezus ujrzał wielki tłum. Uczniowie rzekli: Odpraw ich! Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia. Lecz On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść. Rzekli Mu: mamy za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść? Spytał: Ile macie chlebów? Rzekli: Pięć i dwie ryby.

(Mk 6,34–38)

Czego najbardziej potrzebujemy, żeby zmierzyć się z krzyżem – np. z krzyżem głodu naszych sióstr i braci?

Zwykle myślimy jak apostołowie: za dwieście denarów nie wystarczy chleba… Dwieście denarów! Siedmiomiesięczna pensja?! Skąd naraz wziąć taką sumę?! Ten krzyż nas przerasta…

Pozornie bezradni, wynajdujemy rozwiązania przerzucające problem na innych: niech idą do okolicznych osiedli i wsi i kupią sobie.

Ty jednak mówisz: Wy dajcie im jeść! I pytasz: Ile macie chlebów? Pytasz nie o to, czego nie mamy, lecz o to, co mamy! I czy potrafimy się podzielić tym, co mamy: pięcioma chlebami i dwiema rybami… Nie pytasz, czy to wystarczy dla tak wielu – pytasz, czy się tym podzielimy!

I oto zaczynamy rozumieć. Skąd bierze się w świecie głód? Nie z braku chleba, lecz z braku solidarności. W naszym świecie nie brakuje chleba – 1/3 produkowanej żywności jest marnowana. Jednocześnie co 6 sekund umiera z głodu dziecko, a dzisiaj – tego wieczoru, blisko miliard ludzi na świecie nie wie, czy jutro będzie miało co jeść.

Panie Jezu, chwalimy Cię za wszystkich, którzy niosą miłosierdzie głodnym siostrom i braciom. Dziękujemy za tych, którzy ślubują ubóstwo, by nieść pomoc jeszcze uboższym od siebie. Pokazują, że – aby pomagać – potrzeba nie tyle wielkich środków, co hojnego serca! Daj nam takie serce – solidarne i zdolne do podzielenia się, również ze swego niedostatku. Przywróć nam także zrozumienie dla postu – nie jako zdrowotnej diety, lecz rzeczywistej praktyki miłości. Na koniec prosimy za tych wszystkich, których krzyż pozwoliłeś nam dostrzec przy rozważaniu tej stacji – za głodujących i za umierających z głodu. Chlebie Żywy! Wspomóż ich! A nam… przebacz. Amen.

Stacja III

Pierwszy upadek

GRZESZĄCYCH UPOMINAĆ

Z Ewangelii według św. Marka:

Przyszli do Jezusa z paralitykiem, którego niosło czterech. […] Jezus […] rzekł do paralityka: "Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy". [A następnie:] "Wstań, weź swoje łoże i idź do domu".

(Mk 2,3nn)

Patrząc na Twój upadek, Jezu, myślę o swoich upadkach – o ciężkich grzechach, które zwaliły mnie z nóg. Już sama pamięć o nich mnie obezwładnia. Nie umiem o własnych siłach przyjść do Ciebie. Jestem sparaliżowany – bardziej niż tamten chory. On przynajmniej pozwolił sobie pomóc – przyjaciele przynieśli go do Ciebie. Ja uciekam z mym grzechem w samotność, upomnienie kwituję wzruszeniem ramion lub – częściej – agresją…

Dziękuję, że dziś jestem tutaj i słyszę, co mówisz do tamtego sparaliżowanego grzesznika.

Mówisz wpierw: synu (!), a potem dopiero: odpuszczają ci się twoje grzechy.

Nie zaczynasz od grzechów. Nazywasz mnie "synem" – choć myślałem, że nie mam już do tego prawa: nie jestem już godzien nazywać się Twoim synem; uczyń mnie choćby jednym z najemników.

Ty jednak mówisz: "Najemnik? – Nie! Nigdy!" – "Oto twój pierścień, sandały i szata!".

Tyle razy przeżyłem to w sakramencie pokuty. Nie upokorzenie, lecz odnalezienie własnej godności! Tyle razy podniosłeś mnie z ziemi!

Panie Jezu, bądź uwielbiony w każdym konfesjonale świata. Pełen miłosierdzia. Przebaczający nie 7 i nie 77, ale 777 milionów razy. Niemęczący się przebaczeniem. Bądź takim w każdym spowiedniku! Spraw, by sakrament pokuty zawsze i dla każdego był doświadczeniem miłosierdzia i szacunku. Prosimy za tych, którzy z lęku, wstydu czy lekceważenia odkładają spowiedź od lat. Daj im Swojego Ducha – który przekonuje nas o grzechu – bo jest nam dany na odpuszczenie grzechów! Prosimy też za tych, których życiowe decyzje oddzielają od sakramentalnego rozgrzeszenia. Działaj w ich sumieniach, pomnażaj ich miłość, daj nam towarzyszyć im w Kościele. Daj nam ukochać Kościół, który nigdy nie jest bezradny wobec grzechu, choć tworzą Go grzesznicy. Święty, Święty, Święty Przyjacielu grzeszników na wieki wieków. Amen.
Stacja IV

Jezus spotyka swoją Matkę

STRAPIONYCH POCIESZAĆ

Z Księgi Hioba:

Szatan obsypał Hioba trądem złośliwym. Hiob wziął więc skorupę, by się nią drapać, siedząc na gnoju. Usłyszeli trzej przyjaciele Hioba o wszystkim, co na niego spadło. Porozumieli się, by przyjść i pocieszać go. Skoro spojrzeli z daleka, nie mogli go poznać. Podnieśli swój głos i zapłakali. Siedzieli z nim na ziemi siedem dni i siedem nocy. Nikt nie wyrzekł słowa, bo widzieli ogrom jego bólu.

(Hi 2,7–8.11–13)

Panie Jezu, Ty i Twoja Matka nie mieliście aż tyle czasu, by w milczeniu pobyć ze sobą. Nie dano Wam siedmiu dni i siedmiu nocy. Musiało Wam wystarczyć kilka sekund, spotkanie oczu. I serc. Bez słowa. Bez gestu. Skondensowana intensywność miłości!

Jak przyjaciele Hioba, Twoja Matka musiała przyjść, boleć z Tobą i pocieszyć Cię. Jak oni, także i Ona zapewne z trudnością mogła Cię rozpoznać, poranionego, zakrwawionego, dopiero co powstałego z upadku. Tradycja zachowała pamięć o tym miejscu, w którym upadłeś i w którym spotkała Cię Matka. W samym środku kanału przebiegającego przez Jerozolimę i zbierającego wszystkie jej odpady i nieczystości. Boski Hiobie, jedyny sprawiedliwy, upadłeś nie na gnój, tylko w sam środek ludzkich brudów.

Ty, Pierwszy Pocieszyciel. Jak bardzo sam potrzebowałeś pociechy na swej krzyżowej drodze… Tą pociechą stała się dla Ciebie milcząca współobecność Matki.

Czy nie jest tak, że najlepiej pocieszamy strapionych milczącą współobecnością?!

Bo współmilczenie nie jest jedynie niemówieniem. Jest raczej wspólnym słuchaniem i oczekiwaniem odpowiedzi od Pana! Tak mówi Pismo: dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana (Lm 3,26).

Maryjo, Pocieszycielko strapionych, chcemy się od Ciebie uczyć miłosiernej, milczącej obecności przy tych, którzy cierpią.

Uwielbiamy Cię, Jezu Chryste, i Ciebie, Duchu Święty, Pocieszycielu, który nas pocieszasz w każdym naszym utrapieniu, byśmy mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Ciebie. Amen.

Stacja V

Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi

CHORYCH NAWIEDZAĆ

Z Ewangelii według św. Łukasza:

Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. […] Z nastaniem wieczora przeprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby.

(Mt 8,14–17)

Wziąłeś na siebie nasze słabości i nosiłeś nasze choroby. Szymon – przeciwnie: nie chciał wziąć na siebie Twojego krzyża. Nie chciał pomóc. Trzeba go było zmusić…

Nie mam prawa go osądzać. Sam równie chętnie uciekam przed chorobami i słabościami innych. Czy nie dlatego, że nie pamiętam, iż Ty pierwszy wziąłeś na siebie każdą z moich chorób i słabości?!

Mówisz o sobie: Byłem chory, ja jednak znam Cię przede wszystkim jako Lekarza – posłanego do chorych, nie do zdrowych. Ile to już razy przyszedłeś do mnie w sytuacji mojej choroby. Ile razy podałeś mi dłoń i podźwignąłeś? Z chorób znacznie cięższych niż gorączka: z egoizmu, lenistwa, bezczynności, niewiary w siebie. Nie chcę odmawiać Ci tego, czego sam tyle razy od Ciebie doznałem.

Panie Jezu, błogosławimy Cię we wszystkich, którzy pomoc chorym rozeznali nie tylko jako swój zawód, ale jako powołanie. We wszystkich, których najlepiej opisuje pojęcie "służba zdrowia": w lekarzach, pielęgniarkach, pielęgniarzach, wszystkich pracownikach szpitali i przychodni. Wychwalamy Cię za każdego z kapelanów szpitalnych i wspierających ich wolontariuszy. Za zgromadzenia zakonne, których charyzmatem jest posługa chorym. Prosimy dla nich o nowe, liczne powołania. Błogosławimy Cię za lekarzy na placówkach misyjnych i za wszystkich wspierających ich pracę ofiarodawców. Dla siebie prosimy o wrażliwość na osobę każdego chorego. O uzdolnienie do chętnej, niewymuszanej pomocy. O hojność w ofiarowaniu czasu na odwiedziny (w domu, w szpitalu, w domu opieki). I na modlitwę. Amen.

Stacja VI

Weronika ociera twarz Jezusową

WIĘŹNIóW ODWIEDZAĆ

Z Ewangelii według św. Mateusza:

Jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. […] Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: "Ufaj, córko! Twoja wiara Cię ocaliła".

(Mt 9,20–22)

Ewangelie nie zapamiętały imienia tej kobiety. Zapamiętała je Tradycja: Weronika! To właśnie ta kobieta – uzdrowiona kiedyś przez Ciebie z upływu krwi – nie mogła teraz obojętnie patrzeć, jak Ty krwawisz na krzyżowej drodze. Jej czyn miłosierdzia był odwzajemnieniem. Kiedyś Ty uwolniłeś ją od upływu krwi i od nieczystości, teraz ona otarła z krwi Twoją twarz i choć na moment przywróciła jej czystość.

Zakryta krwią, potem i brudem twarz Skazańca ukazała się na nowo oczom wszystkich jako pełne godności Oblicze Jezusa z Nazaretu!

Czy nie takim widziała Cię oczami serca jeszcze zanim sięgnęła po swoją chustę?!

Widziała Więźnia o twarzy Syna Bożego!

Co znaczy: więźniów odwiedzać? Nie chodzi o jakiekolwiek odwiedziny. Chodzi o spotkanie, które pozwoli więźniowi odkryć w sobie na nowo twarz Syna lub Córki Boga – niezatarty obraz Syna Bożego – źródło nieusuwalnej ludzkiej godności!

Panie Jezu, Ty nas nawiedzasz w każdym zniewoleniu – w naszych nałogach, pożądliwościach i uzależnieniach. I zawsze widzisz w nas Córki i Synów Boga – także wtedy, gdy my widzimy już w sobie tylko więźniów, zniewolonych przez narkotyki, alkohol, pornografię, emocjonalność, hazard, komputer, komórkę, pieniądz, wygodę…, cokolwiek! Dla Ciebie twarz każdego i każdej z nas jest niezmiennie Twarzą Bożego Dziecka. Twój wzrok przywraca nam poczucie godności! Sięga głębiej niż chusta Weroniki.

Prosimy Cię, byśmy, jak Weronika, chcieli i umieli więźniów odwiedzać. Poprowadź nas do ludzi cierpiących jakiekolwiek zniewolenie czy nałóg. Naucz nas myśleć z szacunkiem o każdym uwięzionym – w więzieniach, aresztach, obozach pracy, w miejscach odosobnienia. Bądź naszą drogą do nich. Amen.

Stacja VII

Drugi upadek Pana Jezusa

URAZY CHĘTNIE DAROWAĆ

Z Ewangelii według św. Mateusza:

[Królowi przyprowadzono sługę], który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. […] Pan ulitował się nad nim, uwolnił go i dług mu darował. Lecz, gdy ów sługa wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. […] I wtrącił go do więzienia, dopóki mu długu nie odda. […] Wtedy uniesiony gniewem pan jego wezwał go i rzekł mu: Sługo niegodziwy! […] Czy nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?! I kazał wydać go katom.

(Mt 18,21–35)

Panie, tyle mu darowałeś! Darowałeś mu dług przekraczający wyobraźnię! 10 tysięcy talentów. 270 ton złota!

Wybacz, że spytam: nie mogłeś darować mu jeszcze i tego, że nie przepuścił swojemu dłużnikowi? Odpuściłeś mu grzechy niewyobrażalne… Dlaczego nie odpuściłeś mu niewybaczenia?! Czy odmowa wybaczenia i darowania urazy jest aż tak wielkim grzechem? Czy nie miał prawa domagać się sprawiedliwości?

Miał. Ale nie na tym polegał jego grzech. Nie chodzi o to, że sam z siebie nie potrafił wybaczyć, ale o to, że zmarnował miłość, którą go Ty nadobficie obdarzyłeś. Okazałeś mu bezgraniczne miłosierdzie nie po to, by się poczuł uwolniony od długu, ale po to, by innych kochał doznaną miłością. By wybaczał doznanym wybaczeniem. Nie wymagałeś od niego niczego, czego byś mu wcześniej nie dał. I to w nadmiarze!

Panie Jezu, błogosławimy Twoją obecność i moc we wszystkich, którzy wybaczają. Ty jesteś Miłosierdziem, które nas uzdalnia, by urazy chętnie darować. Prosimy Cię przy tej stacji: zniszcz w nas starego człowieka! Zabij w nas nielitościwego dłużnika! Naucz nas wybaczać chętnie – uprzedzająco, bez wyczekiwania na prośbę i zadośćuczynienie ze strony winowajców. O, jak niepojęte jest Twoje miłosierdzie! Chcę mu zaufać. Również wtedy, gdy wzywasz, bym je okazał drugiemu – wybaczając bez wahania. Amen.

Stacja VIII

Jezus poucza płaczące niewiasty

NIEUMIEJĘTNYCH POUCZAĆ

Z Dziejów Apostolskich:

Etiop, urzędnik królowej etiopskiej, wracał z Jerozolimy, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. […] Czy rozumiesz, co czytasz? – zapytał Filip. A tamten odpowiedział: Jakże mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni… […] A Filip wychodząc z tego tekstu Pisma, opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.

(Dz 8,27–28.30–31.35)

Panie Jezu, rozpoznajemy moc i miłosierdzie Twego Ducha, który kazał Filipowi przyłączyć się do owego człowieka, by go pouczyć. Miłosierdzie, bo człowiek ten był "obcy" i wykluczony ze wspólnoty modlitwy i kultu. Moc, która zaowocowała wiarą i przyjęciem chrztu. Chcielibyśmy się uczyć od Filipa takiej zdolności pouczania nieumiejętnych – pouczania pełnego pokory, pobudzającego rozmówcę do stawiania najważniejszych pytań; pouczania skoncentrowanego na Tobie – na wydarzeniu Twojej śmierci i zmartwychwstania – pouczania prowadzącego słuchacza do uznania w Tobie Pana i Zbawiciela.

Miłosierną zdolność pouczania nieumiejętnych objawiasz nam także Ty sam przy tej stacji – mówisz do towarzyszących Ci kobiet: Córki Jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi (Łk 23,28). Pouczasz, bo kochasz. Pouczasz ze środka własnej męki – zapominając o sobie, przekraczając własne cierpienie.

Panie Jezu, rozważając tę stację drogi krzyżowej, uczymy się, że pouczenie winno być zawsze czynem miłości i miłosierdzia. Przepraszamy za te momenty w życiu, kiedy pouczaliśmy innych w gniewie, w pysze – by postawić na swoim – gdy upieraliśmy się przy swojej racji. Przepraszamy za chęć błyszczenia własną mądrością, którą zasłanialiśmy Ciebie – Źródło Mądrości i Mądrość Wcieloną. Przepraszamy za wszystkie sytuacje, gdy nadużyliśmy zaufania tych, których nam zawierzyłeś w posłudze nauczania. Polecamy Ci, Panie, wszystkich nauczycieli, wykładowców, katechetów, wychowawców, a nade wszystko rodziców: napełnij ich swoją mocą i miłosierdziem, by mogli prowadzić i pouczać powierzonych sobie. Mądrym słowem i przekonywującym świadectwem. Boski Rabbi i Świadku, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Stacja IX

Trzeci upadek Pana Jezusa

WĄTPIĄCYM DOBRZE RADZIĆ

Z Ewangelii według św. Marka:

Jezus rzekł apostołom: Wszyscy zwątpicie we Mnie. […] Na to rzekł Mu Piotr: "Choćby wszyscy zwątpili, ale nie ja!" Odpowiedział mu Jezus: […] tej nocy, […] trzy razy się Mnie wyprzesz.

(Mk 14,27.29–30)

Tuż przed męką pokazałeś Jezu swym uczniom zwątpienie jako upadek i jako przyczynę kolejnych upadków. Zwątpienie, które pociąga za sobą ucieczkę, rozproszenie, zdradę. Zwątpienie nie w siebie, nie we własne siły, ale zwątpienie w Ciebie – powiedziałeś: wszyscy zwątpicie we Mnie.

Zwątpienie…

Zwątpienie, które odbiera mi siły i powala na ziemię. Zwątpienie, czy jeszcze kiedykolwiek powstanę z upadku. Każdy mój grzech pociąga za sobą następny. Z każdym następnym – coraz bardziej tracę nadzieję. Zwątpienie, które mi mówi: "To już nałóg; silniejszy od ciebie!". To zwątpienie – ostatecznie – jest zwątpieniem w Ciebie! Że nie jesteś dość silny, by mnie podnieść. Że nie chcesz mnie podnieść. Czy w ogóle możesz kochać kogoś takiego jak ja? Zwątpienie w realność Paschy. Zwątpienie w celowość i sens mojego życia. W Twoją Opatrzność. I miłosierdzie.

Wątpiącym dobrze radzić! Ale co poradzić człowiekowi bezradnemu? Jak dobrze radzić człowiekowi zżytemu już ze swoją bezradnością? Uwięzionemu w zwątpieniu? Jak pokazać, że zwątpienie jest kłamstwem? I o nas, i o Tobie!

Panie Jezu, dziękujemy Ci za wszystkie pytania, które rodzą się w nas, gdy zatrzymujemy się przy tej stacji. Nie chcemy łatwych odpowiedzi… Prosimy o pokorną otwartość na Twojego Ducha – Ducha Rady, otrzymanego przy bierzmowaniu – na Jego mądrość i rozeznanie. Niech On w nas słucha, niech nam podpowiada: i właściwe pytania, i prawdziwe odpowiedzi.

Wychwalamy Cię za tych wszystkich, którzy wspierają wątpiących i nie zostawiają ich samych – zwłaszcza w zwątpieniu co do możliwości nawrócenia i wyzwolenia z nałogu. Wychwalamy Cię za ich bliskich: rodziny, przyjaciół, za terapeutów i kierowników duchowych. Za wszystkich, którzy nie tracą wiary w ludzi. I w Ciebie. Amen.

Stacja X

Jezus z szat obnażony

NAGICH PRZYODZIAĆ

Z Ewangelii według św. Łukasza:

Gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego Ojciec i wzruszył się głęboko, wybiegł mu naprzeciw, […] ucałował go, […] i rzekł: przynieście szybko najlepszą szatę, i ubierzcie go!

(Łk 15,20.22)

Gdy klękał przed Ojcem, był niemal nagi. Zmarnotrawił wszystko. Nie, nie majątek! Stracił poczucie własnej godności. Jest nagi jak niewolnik. Bankrut, któremu – z jego własnej winy – zabrano ostatnią koszulę! Nagi – jak Adam i Ewa w raju, kiedy po grzechu otworzyły się im oczy, i poznali, że są nadzy, i skryli się przed Tobą. On pewnie podobnie – chciałby zakryć swoją nagość przed Ojcem. Grzesznik – jak oni. Zawstydzony i upokorzony.

Ta scena, Panie Jezu, pomaga mi inaczej zobaczyć Twoją nagość na Golgocie. Nie obnażono Cię bez Twojej woli. Wybrałeś nagość, by okazać swoją jedność: z nagimi Adamem i Ewą, z każdym z marnotrawnych synów i każdą z marnotrawnych córek – obnażonych i upokorzonych przez grzech. Na Golgocie stajesz nagi nie przed oprawcami, ale przed Ojcem. Słowa marnotrawnego syna: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Tobie…, nie jestem godzien nazywać się Twoim synem – czynisz swoimi. Wypowiadasz je swoją nagością! Jesteś jedno ze mną, ogołoconym przez grzech.

Ta jedność mnie zbawia. Gdyż Ojciec Twój nie potrafi spokojnie patrzeć na nagość swojego Dziecka. Natychmiast Cię przyodziewa. W najlepszą szatę do stóp i złoty pas na piersiach (por. Ap 1,13). Nagi w śmierci – w zmartwychwstaniu jesteś znów odziany w synowską godność.

A my, a ja z Tobą.

Boże Ojcze, Ty jesteś pierwszym, który przyodziewa nagich! Prosimy, daj nam Ciebie naśladować. Naucz nas dzielić się, gdy potrzeba, swoim ubraniem. Pilnuj nas, byśmy chcieli się dzielić jak Ty – najlepszą (!) szatą – ubraniem nowym, czystym i zadbanym, a nie starym, zużytym i niepotrzebnym. Daj nam także zachować skromność i ubóstwo w ubiorze, byśmy tym łatwiej mogli się dzielić tym, co zaoszczędzimy. Prosimy o to przez Tego, który przyjął naszą nagość – by nas przyodziać w nowego człowieka. Amen.

Stacja XI

Jezus przybity do krzyża

KRZYWDY CIERPLIWIE ZNOSIĆ

Z Dziejów Apostolskich:

Gdy usłyszeli [mowę Szczepana], zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo […] zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu! Po tych słowach skonał.

(Dz 7,54–55,60)

Błogosławimy Cię, Panie Jezu, za to, że takiej mocy udzielasz ludziom! Mocy, która jest cierpliwością – nie tyle wobec cierpienia, co wobec jego sprawców. Nawet wobec prześladowców. Ta cierpliwość nie jest jedynie zaciśnięciem zębów. Nie jest też bezczynną apatią. Ani stoickim spokojem, w poczuciu chłodnej wyższości nad czyniącymi zło. Cierpliwość Szczepana, cierpliwość męczenników jest miłością do krzywdzicieli. Jest mocnym świadectwem. Jest pełnym pokoju milczeniem przerywanym modlitwą o wybaczenie. Jest ostatnim mocnym słowem i czynem miłosierdzia.

Cierpliwość Szczepana jest odwzorowaniem Twojej, Panie; jego słowa są odbiciem Twoich: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Ale też w chwili męczeństwa Szczepan patrzył w niebo, i widział Ciebie! Miał przed oczami Ciebie, a nie swoją krzywdę i nie złość przeciwników. To widzenie nim zawładnęło i go przemieniło – upodobniło do Ciebie. Na Szczepanie spełniła się obietnica Pisma: Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Właśnie tak! Objawiłeś się mu i upodobniłeś do siebie.

Jezu Chryste, cierpliwy i wielkiego miłosierdzia, daj nam się w Ciebie zapatrzeć jak Szczepan. Daj nam odkryć cierpliwość jako czyn wielkiego miłosierdzia! Połóż nam swój palec na ustach, gdy chcemy wybuchnąć rozgoryczeniem i pretensją, agresją i skargą. Naucz nas modlić się za nieprzyjaciół. Nie stawiać oporu złemu! Nadstawiać drugi policzek. Odstępować szatę temu, kto zabiera nam płaszcz. Iść dwa tysiące kroków z tym, kto nas zmusza, by przejść z nim tysiąc. Daj, byśmy się nie dali zwyciężyć złu, lecz zwyciężali je dobrem. Cichy Baranku poprowadzony na zabicie, jak owca niema wobec strzygących ją – objaw się w nas Twoją cierpliwością. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Stacja XII

Jezus umiera na krzyżu

SPRAGNIONYCH NAPOIĆ

Z Ewangelii według św. Jana:

Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę. Nałożono więc na hyzop gąbkę pełną octu, i do ust Mu podano.

(J 19,28–29)

Byłem spragniony, a daliście / nie daliście Mi pić…

Czego pragnie umierający człowiek? Jakie pragnienia ma umierające dziecko?

Podano Ci ocet do ust. Ostatni gest człowieka względem Ciebie. Na sekundę przed Twoją śmiercią. Ostatnia drwina. Ostatni akt wrogości. Tak jak zapowiedział Psalmista: na współczującego czekałem, ale go nie było […] Dali mi jako pokarm truciznę, a gdy byłem spragniony, poili mnie octem (Ps 69 (68),21–22). Nie oszczędziliśmy Ci niczego! Nawet szyderstwa z ostatniego pragnienia…

Przeraża mnie myśl, że to może się powtórzyć, także i dzisiaj. Że mogę zobojętnieć, że mogę chcieć uciec przed pragnieniem osamotnionych, umierających ludzi. Nieraz bliskich mi umierających ludzi. Albo, że mogę próbować zbyć to pragnienie byle czym: drogimi gadżetami, mającymi zastąpić… obecność.

Panie Jezu, Ty znasz pragnienia każdego ludzkiego serca. Ty chcesz je nasycić Wodą Żywą – kto ją pije, nie będzie pragnął na wieki. Tą Wodą, którą Ty dajesz, jest Duch Święty – Ten, który w tajemnicy Trójcy jest osobową Miłością. Daj nam – jak Ty – odkrywać i rozumieć ludzkie pragnienia i – również jak Ty – wychodzić im naprzeciw. Daj nam być naprawdę przy spragnionym człowieku. Z kubkiem wody. I z miłością, która jest kanałem Wody Żywej. Błogosławimy Cię za wszystkich tych, którzy to czynią – którzy Ci towarzyszą – obecnemu w umierających. Za lekarzy, pielęgniarki, pracowników hospicjów, oddziałów opieki terminalnej, zakładów opieki leczniczej. Za wszystkich wolontariuszy i tych, którzy wspierają hospicja materialnie. Tylko Ty sycisz każde ludzkie pragnienie na wieki wieków. Amen.

Stacja XIII

Jezus zdjęty z krzyża i złożony w ramiona Matki

MODLIĆ SIĘ ZA ŻYWYCH I UMARŁYCH

Z Ewangelii według św. Marka:

Do Jezusa rzekł człowiek z tłumu: Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. […] Jezus rzekł im: Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem.

(Mk 9,20, 29)

Patrzymy na Ciebie, Maryjo, siedzącą u stóp krzyża, z martwym ciałem Syna na kolanach. Trwającą na modlitwie. W obolałym skupieniu, ale na modlitwie. Dlatego właśnie nie bezradną, nie bezsilną, nie pokonaną, nie złamaną – ale: wzmocnioną, zaangażowaną dalej w dzieło zbawcze Syna, współmiłosierną z Nim – pierwszą w długiej dziejowej procesji tych, którzy – radując się w cierpieniach za nas – w swoim ciele dopełniają niedostatki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół. I czynią to na modlitwie!

Jest bowiem taki rodzaj zła, jest taki rodzaj demonów i pokus, które można wyrzucić jedynie modlitwą. Każde inne "narzędzie" jest nieskuteczne. Zostaje modlitwa i post.

Twoja modlitwa, Maryjo, na Golgocie – jest doświadczeniem mocy, nie słabości. Jest dowodem na to, że miłosierdzie nigdy – w żadnej sytuacji nie jest bezsilne! Wtedy, gdy wszyscy inni składają broń, miłosierdzie sięga po mocny oręż modlitwy.

Panie Jezu, błogosławimy i wysławiamy Cię za ludzi, którzy nie ustają w miłosiernej walce o innych, także wtedy, gdy wszyscy inni już się poddali. Dziękujemy za tych, którzy w pełnym zawierzeniu Tobie modlą się za zmarłych – tragicznie, niespodziewanie, w uporze, w buncie, w odmowie nawrócenia. Za tych, którzy upartą modlitwą towarzyszą tym, którzy nie chcą żadnego towarzyszenia, którzy brną w zło, pogodzili się z nałogiem lub w ogóle nie dostrzegają zła, które czynią. Dziękujemy Ci za tych, którzy modlitwą i postem wspierają nieuleczalnie chorych, konających, opłakujących swoich bliskich. Którzy modlą się o pokój, o który już nikt poza nimi i ofiarami wojny nie zabiega. Prosimy, rozpal i w nas ten charyzmat miłosiernej modlitwy za żywych i umarłych. Amen.

Matko Miłosierdzia, módl się za nami!

Stacja XIV

Jezus złożony do grobu

UMARŁYCH GRZEBAĆ

Z Księgi Tobiasza:

Ja, Tobiasz […] dawałem mój chleb głodnym i ubranie nagim. A jeśli widziałem zwłoki któregoś z moich rodaków, wyrzucone poza mury Niniwy, grzebałem je […] A jeden z mieszkańców Niniwy doniósł królowi, że to jestem tym, który grzebie potajemnie. Musiałem się ukrywać. […] Wtedy cały mój majątek zagrabiono.

(Tb 1,3,17.19–20)

Czy pogrzebanie zmarłego jest aż tak ważnym czynem miłosiernej miłości? Czy dla pogrzebania zmarłych warto zaryzykować aż tyle co Tobiasz? – gniew władcy, życie, majątek?!

Ile jeszcze rozumiemy z tej wrażliwości? – w świecie, w którym coraz więcej rodzin nie odbiera ze szpitali ciał swoich bliskich zmarłych, aby ich pochować… – w świecie, w którym matkom nie zawsze wydaje się ciała ich zmarłych przy porodzie niemowląt…, a ciała dzieci, na których dokonano aborcji, po prostu wyrzuca się do śmieci?

Panie Jezu, chcemy tworzyć – i współtworzyć (!) – inny świat. Dlatego błogosławimy Cię za Józefa z Arymatei, który chciał być Tobiaszem dla Ciebie. I za dzisiejszych Tobiaszów. Błogosławimy Cię za tych, którzy potrafią zadbać o pochówek ludzi bezdomnych. Za tych, którzy pomagają ludziom samotnym i ubogim pogrzebać ich bliskich. Za tych, którzy dbają o zapomniane groby ludzi nieznanych. Którzy troszczą się o groby nieprzyjaciół – żołnierzy wrogich armii, członków mniejszości etnicznych czy narodowych. Bądź błogosławiony za tych, którzy dbają o największe cmentarzyska świata i strzegą pamięci o miejscach takich jak Auschwitz, Birkenau, Dachau, Buchenwald i inne.

Chroń nas przed lekceważeniem tego uczynku miłości. Bądź przynagleniem, byśmy nigdy nie opuścili pogrzebu naszych bliskich. Byśmy nikogo z naszych znajomych nie zostawili samego, gdy opłakuje swoich zmarłych. Daj, byśmy pamiętali o naszych zmarłych. W modlitwie osobistej i w czasie liturgii. Przez nawiedzenie grobu. Amen.

Daj nam szacunek wobec śmierci! Ona jest bramą życia!

Papież do młodych ŚDM: To droga szczęścia, pójścia za Chrystusem
„Gdzie jest Bóg?
Gdzie jest Bóg, jeśli na świecie istnieje zło, jeśli są ludzie głodni,
spragnieni, bezdomni, wygnańcy, uchodźcy? (…) Odpowiedź Jezusa jest
następująca: Bóg jest w nich. Jezus jest w nich, cierpi w nich, głęboko
utożsamiony z każdym z nich” – podkreślił Ojciec Święty w przemówieniu
na zakończenie piątkowej Drogi Krzyżowej.

W piątkowy wieczór Papież
– wraz z młodymi z całego świata – uczestniczył w Drodze Krzyżowej.
Rozważania przygotowane przez ks. bp. Grzegorza Rysia były oparte o 14
uczynków miłosierdzia względem ciała i duszy.

W słowach skierowanych do młodzieży
Ojciec Święty zmierzył się z pytaniem, które często rozbrzmiewa w
ludzkich umysłach i sercach: „Gdzie jest Bóg?”. „Gdzie jest Bóg, jeśli
na świecie istnieje zło, jeśli są ludzie głodni, spragnieni, bezdomni,
wygnańcy, uchodźcy?” – kontynuował papież Franciszek.

– Gdzie jest
Bóg, gdy niewinni ludzie umierają z powodu przemocy, terroryzmu, wojen?
Gdzie jest Bóg, kiedy bezlitosne choroby zrywają więzy życia i miłości?
(…) Istnieją takie pytania, na które nie ma żadnych ludzkich
odpowiedzi. Możemy tylko spojrzeć na Jezusa i Jego pytać. A odpowiedź
Jezusa jest następująca: „Bóg jest w nich”, Jezus jest w nich, cierpi w
nich, głęboko utożsamiony z każdym z nich. Jest On tak zjednoczony z
nimi, że tworzy niemal „jedno ciało” – podkreślił Ojciec Święty.

Jak zauważył, Jezus Chrystus postanowił
utożsamić się z ludźmi doświadczonymi bólem i niepokojem, godząc się
przejść drogą cierpienia w kierunku Kalwarii. „Umierając na krzyżu,
powierza się On w ręce Ojca i niesie na sobie i w sobie, z ofiarną
miłością, rany fizyczne, moralne i duchowe całej ludzkości” – tłumaczył
Papież.

– Obejmując
drzewo krzyża, Jezus obejmuje nagość i głód, pragnienie i samotność,
cierpienie i śmierć mężczyzn i kobiet wszystkich czasów. Tego wieczoru
Jezus i my wraz z nim, obejmujemy ze szczególną miłością naszych
syryjskich braci, którzy uciekli przed wojną. Witamy ich z braterską
miłością i sympatią – akcentował Franciszek.

Ojciec Święty zauważył, że przemierzając
Drogę Krzyżową, można było na nowo odkryć znaczenie upodobnienia się do
Jezusa przez 14 uczynków miłosierdzia. Przyznał, że bez miłosierdzia
człowiek nic nie może uczynić. Podkreślił, że wszyscy jesteśmy powołani,
aby służyć ukrzyżowanemu Chrystusowi w każdej osobie zapchniętej na
margines.

– Tam
znajdziemy naszego Boga, tam możemy dotykać Pana. Sam Jezus nam to
powiedział, wyjaśniając, na podstawie jakiego „protokołu” będziemy
sądzeni: za każdym razem, gdy to uczyniliśmy najmniejszemu z naszych
braci, Jemu to uczyniliśmy – akcentował Papież.

Jak akcentował papież Franciszek, za uczynkami miłosierdzia względem ciała idą uczynki miłosierdzia co do duszy.

Zwracając się do młodzieży, Ojciec
Święty podkreślił, że dziś ludzkość potrzebuje mężczyzn i kobiet, którzy
nie chcą przeżywać swojego życia połowicznie, młodych gotowych
poświęcić swoje życie w bezinteresownej służbie braciom najuboższym i
najsłabszym.

– W obliczu
zła, cierpienia, grzechu, dla ucznia Jezusa jedyną możliwą odpowiedzią
jest dar z siebie, a nawet dar własnego życia, na wzór Chrystusa; to
jest postawa służby. Jeśli ktoś, kto nazywa siebie chrześcijaninem, nie
żyje, aby służyć (…) swoim życiem zapiera się Jezusa Chrystusa.
Dzisiejszego wieczoru, drodzy młodzi, Pan ponownie zaprasza was, byście
stawali się aktywnymi bohaterami służby; pragnie was uczynić konkretną
odpowiedzią na potrzeby i cierpienia ludzkości; chce, abyście byli
znakiem Jego miłosiernej miłości dla naszych czasów! – tłumaczył Papież.

Ojciec Święty zauważył, że Chrystus
wskazuje na Drogę Krzyżową, jako drogę osobistego zaangażowania i
poświęcenia samych siebie. To droga szczęścia, pójścia za Chrystusem aż
do końca, w często dramatycznych okolicznościach życia codziennego –
dodał Papież.

– Jest to
droga, która nie boi się niepowodzeń, marginalizacji lub samotności,
ponieważ wypełnia serce człowieka pełnią Jezusa. Droga Krzyżowa jest
drogą życia i stylu Boga, którą Jezus prowadzi także pośród ścieżek
społeczeństwa czasami podzielonego, niesprawiedliwego i skorumpowanego – zaznaczył.

Przyznał, że Droga Krzyżowa jest jedyną,
która zwycięża grzech, zło i śmierć. Papież Franciszek przypomniał, że w
Wielki Piątek wielu uczniów Chrystusa powróciło smutnych do swoich
domów.

Kontynuując, postawił młodych przed
pytaniem: Jak dziś wieczorem chcecie powrócić do waszych domów, do
waszych miejsc zakwaterowania? Jak chcecie powrócić dziś wieczorem, by
spotkać się z samymi sobą?

Do każdego z was należy odpowiedzieć na wyzwanie tego pytania – zakończył Ojciec Święty.

29 lipca 2016, godz. 20:25

ŚDM: Spotkanie z Ojcem św. Franciszkiem pod Oknem Papieskim

Papież Franciszek pod koniec III dnia Światowych Dni Młodzieży pojawił się w oknie przy ul. Franciszkańskiej w Krakowie. W kilku zdaniach podsumował piątkowe spotkania z młodymi.

– Dobry wieczór! – zwrócił się po polsku do zgromadzonych przy ul Franciszkańskiej wiernych. Papież wspomniał o swojej piątkowej wizycie w obozie Auschwitz-Birkenau. – Czy to możliwe, żebyśmy my - ludzie stworzeni na podobieństwo Boga byli zdolni do tak straszliwych uczynków? – mówił.
Nie chciałbym was zasmucić, ale muszę powiedzieć prawdę. Okrucieństwo nie skończyło się w Auschwitz, dziś też torturuje się ludzi, więźniów zmusza się do mówienia poprzez tortury, to koszmarne – powiedział Franciszek.
Papież nawiązał też do swojej wizyty w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Prokocimiu, jak mówił, "Jezus cierpi w chorych dzieciach". Zaznaczył również, że nie ma odpowiedzi na pytanie, dlaczego dzieci cierpią. Jak stwierdził, "to tajemnica, na którą nie ma odpowiedzi".

Ojciec Święty: Okrucieństwo w Auschwitz i Birkenau jeszcze się nie skończyło

„Ileż tam bólu,
ileż okrucieństwa! Czy jest to możliwe, że ludzie stworzeni na
podobieństwo Boga byli zdolni do tak straszliwych uczynków?” – pytał
Ojciec św. Franciszek, przypominając o swojej piątkowej wizycie w byłym
obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Wieczorem Papież tradycyjnie
pojawił się w oknie Pałacu Biskupiego w Krakowie.

W trakcie wieczornego
spotkania z młodymi papież Franciszek przypomniał, że piątek był dniem
poświęconym cierpieniu. Zauważył, że w trakcie Drogi Krzyżowej wspólnie
modlił się z uczestnikami Światowych Dni Młodzieży, przeżywając ból i
cierpienie Jezusa Chrystusa ofiarowane za każdego grzesznika.

– Połączyliśmy
się z cierpiącym Jezusem Chrystusem, ale On cierpiał nie tylko dwa
tysiące lat temu. On cierpi również dziś, razem z tysiącami osób, które
cierpią, z chorymi, ludźmi, którzy są na wojnie, bezdomnymi, głodnymi,
ludźmi, którzy zmagają z wątpliwościami w życiu, którzy nie czują się
szczęśliwi, którzy uginają się pod ciężarem swoich grzechów – mówił Papież.

Ojciec Święty przypomniał, że w piątkowe
popołudnie odwiedził Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie.
Podkreślił, że w chorych dzieciak cierpi sam Chrystus. Przyznał, że nie
ma odpowiedzi na pytanie, dlaczego cierpią dzieci. „To tajemnica” –
dodał.

Rano papież Franciszek stanął w obliczu innego cierpienia. Odwiedził bowiem niemiecki obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau.

– Wspominałem
cierpienie i ból, które miały tam miejsce tyle lat temu. Ileż tam bólu,
ileż okrucieństwa! Czy jest to możliwe, że ludzie stworzeni na
podobieństwo Boga byli zdolni do tak straszliwych uczynków? Jednak to
się stało. Nie chcę mówić gorzkich słów, ale muszę powiedzieć prawdę.
Okrucieństwo w Auschwitz i Birkenau jeszcze się nie skończyło – akcentował Papież.

Jak dodał, wielu więźniów torturuje się
dzisiaj tylko po to, żeby zmusić ich do mówienia. Wskazywał, że są na
świecie kobiety i mężczyźni znajdujący się w więzieniach przeludnionych.
Żyją w nich jak zwierzęta – tłumaczył.

– W
dzisiejszym świecie wciąż istnieje okrucieństwo. Możemy mówić, że
widzieliśmy okrucieństwo sprzed 70 lat, ludzi, którzy umierali
rozstrzelani, powieszeni, umierali w komorach gazowych. Jednak dzisiaj w
tylu miejscach na świecie, gdzie toczy się wojna, dzieje się dokładnie
to samo. Tak wygląda rzeczywistość. Jezus przybył, by na własnych
barkach dźwigać nasze grzechy i prosi nas o modlitwę. Módlmy się za
wszystkich Jezusów, którzy są na świecie – zaznaczył Ojciec Święty.

Poprzez określenie „wszystkich Jezusów”
Papież wskazał na głodnych, spragnionych, wątpiących, chorych czy tych,
którzy sami uginają się pod ciężarem swoich win. Papież Franciszek
zaprosił młodych do wspólnej modlitwy za chore dzieci oraz ludzi
doświadczających tortur w wielu państwach na świecie.

– Módlmy się
za więźniów, którzy są ściśnięci w celach więziennych. (…) Wiem, że to
smutne słowa, ale tak wygląda prawda. Prawdą jest też to, że Jezus
Chrystus wziął na siebie nasze grzechy. Wszyscy jesteśmy grzesznikami,
wszyscy dźwigamy brzemię naszych grzechów. Wszyscy jesteśmy
grzesznikami, ale On nas kocha. Jesteśmy grzesznikami, ale jesteśmy też
dziećmi Boga, dziećmi naszego Ojca – podkreślił papież Franciszek.

Zauważył, że każde dziecko, kiedy płacze
i doświadcza trudności, szuka mamy. Na zakończenie spotkania zaprosił
młodych do wspólnej modlitwy „Zdrowaś Maryjo”. Następnie pobłogosławił
wiernych, przypominając, że jutro czeka ich kolejny dzień wspaniałych
Światowych Dni Młodzieży.

Wspierajmy młodzież w poszukiwaniu dobra

Zawalczmy o młodzież, bo ona jest
nadzieją nie tylko dla nas, ale także dla przyszłych pokoleń – zachęca
ks. abp Adam Szal, metropolita przemyski

Papież przeszedł przez Bramę Miłosierdzia

Franciszek przejechał z kaplicy św. Siostry Faustyny do bazyliki w Łagiewnikach, gdzie przeszedł przez Bramę Miłosierdzia

Krzyk ciszy

Papieska wizyta w obozach Auschwitz I i Auschwitz II-Birkenau przebiegała w wypełnionej modlitwą ciszy

Zobowiązujące wezwanie

Rozmowa z ks. prof. dr. hab. Waldemarem Chrostowskim

Kraków powoli pustoszeje, gdyż uczestnicy Światowych Dni
Młodzieży zaczynają swą wędrówkę do Brzegów, gdzie na tzw. Campus
Misericordiae (Polu Miłosierdzia) odbędzie się wieczorne czuwanie
modlitewne pod przewodnictwem papieża Franciszka.

 

Grzegorz Momot /pap

Pielgrzymi korzystają z kurtyn wodnych

Na krakowskim Rynku Głównym nie ma już radosnych tłumów, które
wypełniały go przez kilka ostatnich dni i nocy, śpiewając tam i tańcząc,
wspinając się na pomnik Adama Mickiewicza, by skandować z niego:
"Jesteśmy młodzieżą papieża".

Stolica Małopolski przypomina teraz wielki szlak pielgrzymkowy,
przemierzany przez różnojęzyczne grupy młodzieży z flagami swoich
krajów, jak i indywidualnych pątników. Młodzi ludzie dźwigają plecaki, z
przypiętymi do nich karimatami i śpiworami, a niektórzy nawet z
namiotami, gdyż najbliższą noc spędzą oni na Campus Misericordiae w
oczekiwaniu na poranną Mszę św. z papieżem, która zwieńczy 31. ŚDM.

Ponieważ wejście na Campus Misericordiae zależy od przeznaczonego dla
danej grupy sektora, niektórzy rozpoczęli swoją wędrówkę w Krakowie,
inni zaś, wchodzący od strony Wieliczki, najpierw jadą tam autobusami.
Na swój pojazd na placu Matejki czekała m.in. kilkudziesięcioosobowa
grupa Koreańczyków, a w pobliżu Dworca Głównego także polska grupa z
Malanowa.

Pod pobliską bazyliką św. Floriana przy punkcie informacyjnym
prowadzonym przez wolontariuszy stał wielki kosz z suchym prowiantem i
każdy przechodzący pielgrzym mógł wziąć jedną paczkę dla siebie.

ŚDM: Wieczorem czuwanie modlitewne Papieża z młodymi  

Wieczorem w
Brzegach Ojciec Święty Franciszek będzie uczestniczył w modlitewnym
czuwaniu z młodymi. Ma na nim przekonywać uczestników Światowych Dni
Młodzieży, że warto podążać za przykładem życia św. s. Faustyny
Kowalskiej i św. Jana Pawła II.

O godz. 19.00 Ojciec
Święty pojawi się na Campus Misericordiae, gdzie w towarzystwie pięciu
przedstawicieli młodzieży przejdzie przez Bramę Świętą. Czuwanie
modlitewne rozpocznie się o godz. 19.30.

Tysiące pielgrzymów udaje się piechotą do Brzegów. Wieczorem czuwanie z papieżem Franciszkiem. 

Służby gotowe na kulminację obchodów ŚDM. Nad bezpieczeństwem papieża i wiernych czuwają m.in. komandosi.

ŚDM. Tysiące pielgrzymów ciągną do Brzegów z Krakowa piechotą

• 16:40

  
  Już ponad milion osób czeka na papieża w Brzegach [PIERWSZE ZDJĘCIA]

Zostawić ślad

Przemówienie Papieża Franciszka podczas czuwania z młodzieżą na Campus Misericordiae

Modlitewne czuwanie w Brzegach. „Jezus jest Panem ryzyka, nie komfortu”

„Przyjaciele, Jezus jest Panem ryzyka, wychodzenia zawsze „poza”.
(…) Aby pójść za Jezusem, trzeba mieć trochę odwagi, trzeba zdecydować
się

Uroczysta Msza św. pod przewodnictwem Ojca św. Franciszka w Sanktuarium św. Jana Pawła II

----------------------------------

Papież wrócił do Krakowa. Młodzi czuwają w Brzegach do rana

Nasza relacja minuta po minucie.

W Brzegach trwa czuwanie. Franciszek na Twitterze: "Bóg zachęca
cię, byś marzył, chce ci pokazać, że z tobą świat może być inny".
RELACJA NA ŻYWO

Franciszek powrócił z Brzegów do Pałacu Arcybiskupów Krakowskich przy ul. Franciszkańskiej 3.

---------------------------------

Ostatni dzień ŚDM. Zobacz plan niedzielnych uroczystości

Koniec Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. więcej

Święty Jan Paweł II radował się z nieba

Rozważanie Papieża Franciszka wygłoszone przed modlitwą „Anioł Pański”

Angażujcie się w rozwój ludzkości!

Homilia Franciszka wygłoszona podczas Mszy św. na Campus Misericordiae w Brzegach na zakończenie 31. Światowych Dni Młodzieży

Panama organizatorem ŚDM 2019!

Następne Światowe Dni Młodzieży – po dwóch na poziomie
diecezjalnym – odbędą się w roku 2019, w Panamie – ogłosił w niedzielę
Papież Franciszek na Mszy Posłania w Brzegach kończącej tegoroczne ŚDM w
Krakowie.

– Boża Opatrzność zawsze nas uprzedza. Pomyślcie, że już zdecydowała,
jaki będzie kolejny etap tej wielkiej pielgrzymki rozpoczętej w 1985
roku przez świętego Jana Pawła II. I dlatego z radością ogłaszam, że
następny Światowy Dzień Młodzieży – po dwóch na poziomie diecezjalnym –
będzie w roku 2019, w Panamie – powiedział Papież Franciszek na
zakończenie Mszy św. w Brzegach wieńczącej tegoroczne ŚDM.

Na niedzielnej Mszy św. Posłania w Brzegach obecny jest prezydent
Republiki Panamy Juan Carlos Varela Rodriguez, który od piątku przebywa z
oficjalną wizytą w Polsce.

Chrześcijaństwo i miłosierdzie to jedno

ŚDM 2016. Noc w Brzegach [NOWE ZDJĘCIA]

• 
  Papież Franciszek: Święty Jan Paweł II radował się z nieba
  
• 
  Wyzwanie ŚDM przyjęte: młodzi pielgrzymi z Polski nie chcą wracać do szarej rzeczywistości 
• 
  ŚDM. Msza papieska w Brzegach pod znakiem upału [ZDJĘCIA]
  
• 
  ŚDM. 2,5 mln pielgrzymów na mszy św. w Campusie Misericordiae [ZDJĘCIA]
  

Franciszek: przeżyliśmy piękno powszechnego braterstwa w Chrystusie

Ostatni dzień wizyty papieża Franciszka w Polsce

Światowe Dni Młodzieży 2016

Papież w oknie: Do widzenia!

---------------------------------

Spontaniczne wystąpienie papieża: Pamięć i odwaga!

Nykiel: Kłamstwa i manipulacje. Tak próbowano zablokować
międzynarodowe święto katolików. Kościół jest wzmocniony, Polska dumna, a
Agora?...

Półtora miliona ludzi. Jedna trzecia to obcokrajowcy zachwyceni
Polską. Wszyscy radośni, zjednoczeni, wielbiący Boga, kochający
Kościół. Właśnie tego bała się…

Ks. Lombardi: Papież przekonał się o wielkości polskiego Kościoła

2016-07-31 13:49

RV / Kraków / KAI

Choć głównym celem podróży
apostolskiej był udział w Dniu Młodzieży, to Papież mógł się też spotkać
z polskim Kościołem – zauważa watykański rzecznik. Ks. Federico
Lombardi zaznacza, że pomimo ograniczeń czasowych było to spotkanie
głębokie, które pozwoliło Franciszkowi odkryć realia polskiego
katolicyzmu.

Fot. Margita Kotas

„Kościół w Polsce jest wielkim Kościołem, ma wielką tradycję, a naród
polski ma wielką historię. Naród ten dał nam tak wielu świętych.
Ostatnim z nich jest św. Jan Paweł II, który bardzo dobrze wyraża ducha,
szerokość horyzontów tego narodu, jego postrzeganie historii, a także
odpowiedzialność za Kościół i ludzkość. Mogę powiedzieć, że Papież
Franciszek mógł dotknąć tego wszystkiego, a przy tym pozwolił poczuć
Polakom swoją bliskość i sympatię. Z wielkim uszanowaniem odnosił się do
wartości chrześcijańskich i historii, z której wyrasta ten naród i
Kościół. Zarazem jednak w sposób bardzo dyskretny, ale zdecydowany
przekazał Kościołowi i narodowi polskiemu swoje przesłanie, to samo,
które kieruje do całego świata. A zatem wezwanie do wyjścia na zewnątrz,
do bycia w misji, do solidarności i dialogu, by tworzyć wielką
wspólnotę narodów świata, żyjących w pokoju” – powiedział ks. Lombardi.

Premier Szydło: Światowe Dni Młodzieży w Krakowie przebiegły w sposób perfekcyjny

"Światowe Dni Młodzieży (ŚDM) były przygotowane w taki sposób, że wszyscy byli bezpieczni" - podkreślała w niedzielę Beata Szydło. Premier dziękowała instytucjom i służbom zaangażowanym w organizację ŚDM, a także uczestnikom wydarzenia, duchownym, wolontariuszom oraz polskim rodzinom, które przyjęły pielgrzymów.

Premier Beata Szydło mówiła w niedzielę w Krakowie na konferencji prasowej z udziałem kardynała Stanisława Dziwisza i arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, że Światowe Dni Młodzieży to wielkie wyzwanie organizacyjne i logistyczne. Zaangażowanych w nie było wiele instytucji rządowych i samorządowych, "a także dziesiątki tysiący ludzi, którzy strzegli bezpieczeństwa młodych ludzi bawiących się w Polsce".

Szefowa rządu podziękowała za pracę przy ŚDM Beacie Kempie - szefowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Pawłowi Majewskiemu - pełnomocnikowi rządu ds. ŚDM. Dziękowała również służbom - straży pożarnej, policji, wojsku, służbom specjalnym oraz służbom medycznym za ich wkład w zapewnienie bezpieczeństwa podczas tego wydarzenia.

"To jest zasługa resortów, którymi kieruje pan minister (spraw wewnętrznych i administracji) Mariusz Błaszczak, pan minister (obrony narodowej) Antoni Macierewicz, ale też trudno nie podkreślić roli pana ministra (infrastruktury) Andrzeja Adamczyka, który odpowiadał za transport, za to żeby logistycznie młodzież i goście dotarli tutaj do Krakowa wtedy, kiedy odbywały się te najważniejsze uroczystości" - mówiła premier Szydło. Podziękowania skierowała również do służb wojewody małopolskiego oraz do władz samorządowych Krakowa i Wieliczki. "Mogę powiedzieć z satysfakcją, że perfekcyjnie działały służby, perfekcyjnie działały wszystkie te instytucje, które były zaangażowane w organizację Światowych Dni Młodzieży ze strony rządu" - zaznaczyła.
Święto radości

"Młodzież uczestniczyła w Polsce w wielkim święcie radości" - powiedziała premier Beata Szydło podsumowując Światowe Dni Młodzieży.

Szefowa rządu dziękowała młodym ludziom, którzy zjechali do Krakowa z całego świata, polskim rodzinom, które przyjęły pielgrzymów oraz wolontariuszom.

"Młodzież z całego świata wyniosła niesamowite piękne wrażenia z pobytu w Polsce właśnie przez pryzmat mieszkania, bycia, znajomości, poznania polskich rodzin. To, jak ciepło zostali przyjęci, to ogromna zasługa Polaków" – oceniła premier. Dodała przy tym, że młodzież uczestniczyła w Polsce w wielkim święcie radości, religijnym święcie młodości, pokazała, że wartości, które związane są z wiarą, z Kościołem, są dla niej najważniejsze.
Przesłanie papieża Franciszka

"Podczas Światowych Dni Młodzieży i wizyty papieża Franciszka usłyszeliśmy wiele ważnych słów, wszyscy muszą je przemyśleć" – oceniła premier Beata Szydło. "Powinniśmy w tej chwili wszyscy przemyśleć; zastanowić się, rozważyć, ale przede wszystkim, tak jak mówił ojciec święty, otworzyć nasze serca, otworzyć nasze serca na drugiego człowieka, budować wspólnotę. To wielka nauka, która płynie również z tego czasu" – powiedziała szefowa rządu odnosząc się do największej nauki, jaka płynęła podczas ŚDM z nauki papieża Franciszka.

https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/aktualnosci/premier-szydlo-swiatow...

Papież Franciszek podziękował za przyjęcie i gościnność w Polsce

Papież Franciszek,
który zakończył w niedzielę wizytę w Polsce, w telegramie wystosowanym
do prezydenta Andrzeja Dudy w chwili odlotu z Krakowa podziękował za
przyjęcie i gościnność. Zapewnił, że modli się o pokój i dobrobyt dla
narodu polskiego.

“W chwili, gdy wyruszam z
Polski w drogę powrotną do Rzymu pragnę wyrazić moją głęboką
wdzięczność Jego Ekscelencji i całemu narodowi polskiemu za hojne
przyjęcie i gościnność” – napisał papież w depeszy adresowanej do
prezydenta i rozpowszechnionej przez watykańskie biuro prasowe.

“Ponownie zapewniam o mych modlitwach o pokój i dobrobyt narodu i proszę o obfite Boże błogosławieństwo dla was wszystkich” – dodał Franciszek.

Zgodnie ze zwyczajem telegramy z
pozdrowieniami papież wystosował też do przywódców kraju, nad którymi
przelatywał papieski samolot, czyli do prezydenta Słowacji Andreja
Kiski, przewodniczącej Rady Narodowej Austrii Doris Bures, prezydenta
Słowenii Boruta Pahora, prezydent Chorwacji Kolindy Grabar-Kitarovic i
prezydenta Włoch Sergio Mattarelli.

W depeszy do szefa państwa włoskiego
Franciszek podkreślił, że wraca z podróży apostolskiej do Polski, gdzie
spotkał się z “młodymi ludźmi gotowymi zaangażować się na rzecz budowy
przyszłości, mającej korzenie w odwiecznych wartościach
chrześcijańskich, które tworzą duchowe dziedzictwo Europy, jak to
wspaniale widać także w historii narodu polskiego”.

Dlaczego Franciszek upadł w czasie Mszy Św. na Jasnej Górze? "Zapatrzyłem się w Matkę Bożą"

"Jestem zauroczony Matką Bożą Częstochowską oraz dobrocią Polaków" - mówił papież.

Jedno z pytań dziennikarzy dotyczyło upadku Ojca Świętego podczas celebracji na Jasnej Górze. Franciszek odpowiedział, że zapatrzył się w Matkę Bożą i zapomniał o stopniu, ale na szczęście wszystko zakończyło się dobrze. Inne natomiast z pytań odnosiło się do wrażeń z Europy Środkowo-Wschodniej.

Ojciec Święty zauważył żartem, że Polska, którą spotkał była zupełnie
szczególna, bo po raz kolejny padła ofiarą inwazji, choć tym razem był
to pokojowy najazd ludzi młodych. Kraków oczarował go swoim pięknem,
a Polacy entuzjazmem. Podkreślił, że w ostatnim dniu jego pobytu, kiedy jechał a lotnisko pomimo ulewnego deszczu witały go tłumy, i to nie tylko młodych ale i staruszków.

Poznałem Polaków, gdy byłem dzieckiem, bo tam gdzie pracował mój
ojciec przybyli także Polacy. Byli dobrzy i odnalazłem tę dobroć

—wyznał papież.

Przedstawicieli mediów interesował także język papieża, odpowiadający
wrażliwości ludzi młodych oraz metody przygotowywania się Ojca Świętego
do takich wystąpień. Papież nie krył, że pierwszą z nich jest uważne
słuchanie ludzi młodych. Czasami
musi się pytać, co oznaczają pewne wyrażenia. Podkreślił konieczność
dialogu między młodymi a ich dziadkami, aby poznali historię,
i następowała wymiana między pokoleniami, żeby się wzajemnie
od siebie uczyły.

Zdaliśmy egzamin jako państwo i jako Kościół. Tematów do duszpasterskich refleksji z…

Ks. Henryk Zieliński

Przyjęliśmy papieża Franciszka tak, jak przyjmowaliśmy św. Jana Pawła II i Benedykta XVI - jako naszego papieża.

"Spragnionym pielgrzymom oddali swoje zapasy wody" - pielgrzymi dziękują policjantom. Policja dziękuje za ŚDM. ZDJĘCIA i WIDEO

Dopiero teraz na jaw wychodzi ogrom pracy i zaangażowania wszystkich służb w czasie ŚDM.

Bp Miziński podziękował Jackowi Kurskiemu za udane transmitowanie ŚDM: "Były momentem wyjątkowym dzięki posłudze TVP"

"To radość wypełniać obowiązki i czynić dobro. (…) To wymaga
dobrej reklamy. Małą cegiełką tego, że ŚDM się udały jest spełnienie
swojej roli przez TVP".

Co Franciszek powiedział biskupom nt. przyjmowania imigrantów? "Nie wszyscy mogą zrobić to w taki sam sposób". PEŁNY…

"Nie można dać odpowiedzi uniwersalnej, ponieważ gościnność zależy od sytuacji każdego kraju, a także kultury".

Franciszek po ŚDM: "Polska przypomina dziś całej Europie, że
nie może być mowy o przyszłości kontynentu bez jego wartości
założycielskich"

"Nowe pokolenie młodych, spadkobierców i kontynuatorów
pielgrzymki rozpoczętej przez św. Jana Pawła II, dało odpowiedź na
wyzwania dnia dzisiejszego" - powiedział…

Podczas dzisiejszej audiencji ogólnej Ojciec Święty podsumował swoją niedawną
pielgrzymkę do Polski z okazji Światowych Dni Młodzieży, które dały
Polsce, Europie i światu znak braterstwa i pokoju. Słów Franciszka
w auli Pawła VI wysłuchało około 11 tys. wiernych.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dziś chciałbym pokrótce zastanowić się nad podróżą apostolską, którą w minionych dniach odbyłem do Polski.

Okazją do niej był Światowy Dzień Młodzieży, który miał miejsce
25 lat po owym historycznym, obchodzonym w Częstochowie, krótko
po upadku „żelaznej kurtyny”. W ciągu tego ćwierćwiecza zmieniła się
Polska, Europa i świat, a ten Światowy Dzień Młodzieży stał się znakiem
proroczym dla Polski, dla Europy i dla świata. Nowe pokolenie młodych,
spadkobierców i kontynuatorów pielgrzymki rozpoczętej przez św. Jana
Pawła II, dało odpowiedź na wyzwania dnia
dzisiejszego, dało znak nadziei, a ten znak ma imię braterstwo. Bowiem
właśnie w tym świecie znajdującym się w stanie wojny potrzebne jest
braterstwo, potrzebna jest bliskość, potrzebny jest dialog, potrzebna
jest przyjaźń. A to, kiedy jest braterstwo - jest znakiem nadziei.

Zacznijmy właśnie od młodych, którzy byli pierwszym motywem tej
podróży. Po raz kolejny odpowiedzieli na wezwanie: przybyli z całego
świata, niektórzy z nich są tutaj obecni. Było to święto kolorów,
różnych twarzy, języków, różnych dziejów. Nie wiem jak to robią. Mówią
różnymi językami, ale udaje im się zrozumieć. Dlaczego? Bo mają tę wolę,
aby podążać razem, budować mosty, wolę braterstwa. Przybyli także
ze swoimi ranami, ze swoimi pytaniami, ale przede wszystkim z radością
spotkania. Po raz kolejny utworzyli mozaikę braterstwa. Można mówić
o mozaice braterstwa.
Symbolicznym obrazem Światowych Dni Młodzieży jest wielobarwne morze
flag, jakimi wymachuje młodzież: rzeczywiście podczas Światowych Dni
Młodzieży flagi narodów stają się piękniejsze, że tak powiem
„oczyszczają się”, a nawet flagi krajów pozostających ze sobą
w konflikcie powiewają jedna obok drugiej. I to jest piękne, także tutaj
są flagi pokażcie je!

Podczas tego swego wielkiego spotkania jubileuszowego młodzież świata
przyjęła orędzie miłosierdzia, aby je zanieść wszędzie w uczynkach
co do duszy i co do ciała. Dziękuję wszystkim młodym, którzy przyjechali
do Krakowa! I dziękuję tym, którzy się z nami łączyli z każdego krańca
Ziemi! Bowiem w wielu krajach zorganizowano małe Dni Młodzieży,
w łączności z tym odbywającym się w Krakowie. Niech otrzymany przez was
dar stanie się codzienną odpowiedzią na wezwanie Boga.

Wspomnienie pełne miłości kieruję ku Susannie, dziewczynie z Rzymu,
z tej diecezji która zmarła w Wiedniu, niemal natychmiast po udziale
w Światowym Dniu Młodzieży. Niech Pan, który z pewnością przyjął
ją w niebie pocieszy członków jej rodziny i przyjaciół.

Podczas tej podróży odwiedziłem także sanktuarium
w Częstochowie. Przed obrazem Matki Bożej otrzymałem dar spojrzenia
Matki, która jest przede wszystkim Matką narodu polskiego, tego
szlachetnego narodu, który wiele wycierpiał, a który dzięki mocy wiary
i Jej macierzyńskiej ręki zawsze podnosił się na nowo.
Pozdrowiłem tutaj niektórych Polaków. Jesteście wspaniali! Tam, pod tym
spojrzeniem, można zrozumieć duchowy sens pielgrzymowania tego narodu,
którego dzieje są nierozerwalnie związane z Krzyżem Chrystusa. Tutaj
dotyka się namacalnie wiary świętego wiernego ludu Boga, który strzeże
nadziei poprzez próby; i strzeże także owej mądrości, która jest
równowagą między tradycją a innowacją, między przeszłością
a przyszłością. A Polska przypomina dziś całej Europie,
że nie może być mowy o przyszłości kontynentu bez jego wartości
założycielskich, których z kolei centrum stanowi chrześcijańska wizja
człowieka. Wśród tych wartości znajduje się miłosierdzie, którego
szczególnymi apostołami było dwoje wielkich dzieci ziemi polskiej: święta Faustyna Kowalska i święty Jan Paweł II.

Wreszcie podróż ta miała także perspektywę globalną, świata wezwanego
do odpowiedzi na wyzwania związane z zagrażającą jemu wojną
„w kawałkach”. I tutaj wielkie milczenie wizyty w Auschwitz-Birkenau
było bardziej wymowne, niż jakiekolwiek słowa. W tym milczeniu
słuchałem, czułem obecność wszystkich dusz, które tutaj zginęły.
Odczułem współczucie, miłosierdzie Boga, które niektóre święte dusze
potrafiły wnieść także do tej otchłani. W tym wielkim milczeniu modliłem
się za wszystkie ofiary przemocy i wojny. I tam, w tym miejscu, zdałem
sobie sprawę bardziej, niż kiedykolwiek z wartości pamięci nie tylko
jako pamięci wydarzeń minionych, ale jako ostrzeżenia
i odpowiedzialności za dziś i za jutro, aby ziarno nienawiści i przemocy
nie zakorzeniło się w bruzdach historii.

W tej pamięci wojen, wielu ran i przeżytych cierpień jest też wielu
mężczyzn i kobiet dnia dzisiejszego, którzy cierpią z powodu wojny,
wielu naszych braci i sióstr. Patrząc na to okrucieństwo w tym obozie
koncentracyjnym natychmiast pomyślałem o okrucieństwie dnia
dzisiejszego. Jest ono podobne, choć nie jest tak skoncentrowane jak
w tym miejscu, ale obecne jest na całym świecie, tym świecie, który jest
chory okrucieństwem, nienawiścią, smutku i dlatego zawsze proszą
o modlitwę, aby Pan obdarzył nas pokojem.

Za to wszystko dziękuję Panu Bogu i Maryi Dziewicy. I po raz kolejny
wyrażam moją wdzięczność Prezydentowi Polski, innym przedstawicielom
władz, kardynałowi arcybiskupowi Krakowa i całemu
Episkopatowi Polski oraz tym wszystkim, którzy na różne sposoby
umożliwili to wydarzenie, które dało Polsce, Europie i światu znak
braterstwa i pokoju. Chciałbym też podziękować młodym woluntariuszom
którzy przez więcej niż rok pracowali, aby przeprowadzić to spotkanie.
Dziękuję też mediom, ludziom pracującym w mediach. Dziękuję bardzo
za to, za sprawienie, aby ten dzień można było zobaczyć na całym
świecie. Nie mogą w tym miejscu zapomnieć Anny Marii Jacobini, włoskiej
dziennikarki, która niespodziewanie tam zmarła. Módlmy się także za nią,
która odeszła z tego świata służąc innym.

ansa/ KAI

Być blisko ludu Bożego

Tłumaczenie zapisu rozmowy Papieża Franciszka z polskimi biskupami w katedrze na Wawelu

Dziękuję za pielgrzymkę do Polski!

Katecheza Papieża Franciszka wygłoszona podczas dzisiejszej audiencji ogólnej w Watykanie

Przewodniczący KEP dziękuje papieżowi Franciszkowi za pełne miłości słowa

“Dziękuję za pokrzepiające, pełne miłości i ciepła słowa
skierowane nie tylko do młodzieży zebranej w Krakowie, ale do wszystkich
wiernych

Abp Gądecki: Dziękuję za świadectwo wiary i przywiązanie do wartości, które kształtowały i kształtują oblicze Polski

Abp Gądecki dziękuje Prezydentowi, Premier i władzom rządowym
za pomoc w przygotowaniu i organizacji pielgrzymki papieża do Polski.

W imieniu wiernych i pasterzy Kościoła katolickiego w Polsce
składam serdeczne podziękowania Panu Prezydentowi za zaproszenie Ojca
Świętego Franciszka do Polski oraz za udział Pana Prezydenta
w uroczystościach – napisał abp Stanisław Gądecki.

W liście skierowanym do prezydenta Andrzeja Dudy Przewodniczący
Konferencji Episkopatu Polski wyraził wdzięczność za gościnne i pełne
życzliwości przyjęcie Ojca Świętego Franciszka oraz za osobiste
świadectwo wiary i wierności tym wartościom, na których ufundowana jest
historia Polski.

Ostatnie dni były wzruszającym świętem młodości i wiary,
świętem miłości i przebaczenia; świętem, które każe nam patrzeć
ku przyszłości z nadzieją. Dzięki zaangażowaniu tysięcy osób, w tym
wolontariuszy, pracowników instytucji i urzędów – również państwowych
i samorządowych – miliony nie tylko katolików i nie tylko Polaków
w kraju i zagranicą, stały się częścią tych ważnych
i niezapomnianych chwil

—podkreślił Przewodniczący Episkopatu w liście do Prezydenta RP.

Arcybiskup Gądecki zaznaczył, że obecność Ojca Świętego Franciszka,
stojącego na czele ponad miliardowej wspólnoty osób, stało się okazją
nie tylko do promocji Polski na całym świecie, ale również do promocji
tych wartości, które są solidną podstawą trwałego pokoju
i bezpieczeństwa płynących z Ewangelii.

Abp. Stanisław Gądecki przesłał także list z podziękowaniami do premier Beaty Szydło.

Pielgrzymka Papieża Franciszka, która zgromadziła łącznie kilka
milionów wiernych, nie tylko obywateli Rzeczypospolitej, ale i gości
z zagranicy, została przygotowana na najwyższym poziomie, zwłaszcza
jeżeli chodzi o kwestie logistyczne oraz zapewnienie bezpieczeństwa
zarówno Papieżowi, jak i wszystkim pielgrzymom

—napisał przewodniczący Episkopatu Polski w liście do Premier Beaty Szydło.

Abp Gądecki podziękował za ofiarną służbę tysięcy osób
zaangażowanych w przygotowanie i przebieg wizyty papieskiej. W sposób
szczególny podkreślił pracę służb mundurowych: wojska, policji, służb
specjalnych, służby zdrowia, straży pożarnej oraz pracowników
poszczególnych resortów ministerialnych jak również Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów, na czele z min. Beatą Kempą.

Przewodniczący Episkopatu Polski wyraził wdzięczność Premier rządu RP za udział w spotkaniach z Papieżem i świadectwo przywiązania do tych wartości, które kształtowały i kształtują oblicze Polski.

Ostatnie dni były wzruszającym świętem młodości i wiary, świętem
miłości i przebaczenia; świętem, które każe nam patrzeć
ku przyszłości z nadzieją

—napisał abp Stanisław Gądecki. Przewodniczący Konferencji Episkopatu
Polski dodał, że dzięki pracy wielu osób miliony nie tylko katolików
i nie tylko Polaków, stały się częścią tych ważnych
i niezapomnianych chwil.

Wierność przez wieki

Jesteśmy Narodem miłosierdzia – podkreśla ks. bp Adam Lepa

Atmosfera trwającego obecnie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia jest
dobrą sposobnością, żeby na pewne sprawy spojrzeć wnikliwiej. Jedną z
nich jest dylemat ujęty w pytaniu: „Polacy są Narodem tolerancji czy
miłosierdzia?”.

Te dwie kategorie świadczonego dobra są różne. Niestety, przez całe
dziesięciolecia granica między nimi była zacierana, gdyż w propagandzie
oficjalnej kładziono nacisk na tolerancję. Miała ona zająć miejsce
takich słów i zachowań jak miłość bliźniego, przebaczenie czy
miłosierdzie. W następstwie chytrze obmyślanych działań w świadomości
wielu Polaków powstało przekonanie, że tolerancja jest wręcz
„supercnotą”. Ktoś mógł być w życiu osobistym i w stosunku do innych
kanalią, ale gdy miał przypiętą etykietkę „człowiek tolerancyjny”,
odbierany był w powszechnej opinii jako ideał i wzór do naśladowania.
Tolerancja czy miłosierdzie?

Różnica zachodzi nie tylko w słowach. Widać ją wyraziście, gdy
porównanie dokonywane jest w kategorii postaw. I tak w postawie
miłosierdzia daje znać o sobie bardzo bogata treść: począwszy od
gotowości do przebaczenia, poprzez spieszenie z konkretną pomocą, aż do
przyjęcia na siebie odpowiedzialności za daną osobę i za jej przyszłość.
Tego nie ma w postawie tolerancji. Po prostu wystarczy nieraz, żeby
tolerować konkretnego człowieka trochę tak, jak wychowawczyni toleruje w
klasie nieznośnego ucznia. Często tolerancja jest „do czasu” i
przestaje istnieć, gdy staje się uciążliwa, bo np. „nie wytrzymują
nerwy”. Nie wymaga ofiary, która jest wyłącznie domeną miłosierdzia.
Wszak „miłość to ofiara”.

Tolerancja w „minionych czasach” zrobiła gigantyczną karierę
propagandową. Jednakże gdy nie była w sposób właściwy kształtowana,
prowadziła do relatywizmu etycznego albo do permisywizmu, co znalazło
swój wyraz w znanym haśle „róbta, co chceta!”. Jednocześnie w mediach
przez długie lata kreowano obraz Polaków jako społeczeństwa
nietolerancyjnego, z uprzedzeniami rasowymi, antysemityzmem i innymi
postaciami ksenofobii.
Dlaczego ,,Polska zawsze wierna„?

Najpierw Prymas Tysiąclecia, Sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński, a
później św. Jan Paweł II, gdy mówili na temat Milenium Chrztu Polski,
używali tych trzech słów: ”Polska zawsze wierna„. Dziś można tę opinię
uzasadnić, odwołując się do historii Polaków. Oto niektóre przykłady
wierności budowanej przez wieki na fundamencie zobowiązań chrzcielnych.

Jest znamienne, że liczne osiągnięcia Polaków są w Europie
charakterystyczne wyłącznie dla nich. Na przykład nigdy w Polsce nie
było wojen religijnych, dlatego nazywana była oazą tolerancji. Tylko w
Polsce król Zygmunt II August mógł zapewniać swoich poddanych słowami:
”Nie jestem królem waszych sumień„. Na zachodzie Europy obowiązywała
wtedy zasada ”czyja władza – tego religia„, która sankcjonowała
narzucanie poddanym religii ich władcy. A wolność wyznania zadekretowana
w państwie polskim była zjawiskiem unikatowym w Europie, co sprawiło,
że nasz kraj przyciągał wielu Europejczyków, którzy u siebie daremnie
poszukiwali swobody wyznania.

Znaczącym wydarzeniem w skali Europy, a nawet świata chrześcijańskiego,
było wystąpienie na soborze w Konstancji (1414-1418) rektora
Uniwersytetu Krakowskiego Pawła Włodkowica, który upomniał się o
poszanowanie praw jednostki i narodu. Od XIV w. Polska była jedynym
krajem w Europie, w którym Żydzi szukali schronienia przed
prześladowaniami. Tylko tu mogli ocalić życie i zapewnić sobie godziwe
warunki bytowania.

Wymowna jest też utrwalona opinia o Polsce jako ”przedmurzu
chrześcijańskiej Europy„. Przez całe wieki Polacy bronili Europejczyków
przed najazdami wrogów. Z dumą wypowiadano później zdanie będące skrótem
historycznym: ”Od bitwy pod Legnicą (1241), przez odsiecz wiedeńską
(1683), do Bitwy Warszawskiej (1920)„. Ta misja Polaków po kilku wiekach
przybierze nową formę zawartą w dewizie żołnierzy polskich walczących w
innych krajach ”za naszą i waszą wolność„.

Należy też odnotować, że król Stefan Batory w 1578 r. zrzekł się
uprawnień najwyższego sędziego na rzecz utworzonego w tym celu Trybunału
Koronnego. Był to pierwszy w Europie sąd apelacyjny niezależny od
władcy. Również pierwszą w Europie, a drugą na świecie jest Konstytucja 3
maja.

Polska była krajem bez kolonii i bez stosów.

Polacy są Narodem, który doznał wiele krzywd ze strony państw będących
jego zaborcami lub okupantami. Szacuje się, że tylko podczas okupacji
niemieckiej zginęło ok. 6 milionów obywateli polskich. Wielu Polaków
utraciło dobytek całego życia po wkroczeniu Niemców do Polski oraz w
następstwie agresji Rosji sowieckiej 17 września 1939 r. Mimo doznanych
zbrodni Polacy nie żywią nienawiści do ich sprawców, nie było też aktów
zemsty wobec nich.

Polacy potrafili też wybaczyć różne formy niedotrzymywania umów
międzynarodowych i popełnionych zdrad również ze strony sojuszników.
Polska zaś zawsze wykazywała wierność w dochowywaniu zaciągniętych
dwustronnych zobowiązań, gdyż była to sprawa honoru Polaków. Przyczynił
się do tego m.in. duch rycerskości Narodu.
Heroizm miłosierdzia

Podczas okupacji hitlerowskiej tylko w Polsce groziła kara śmierci za
ukrywanie człowieka narodowości żydowskiej. A mimo to ponad 6 tys.
Polaków otrzymało medal ”Sprawiedliwy wśród Narodów Świata„. Przy czym
należy pamiętać, że ”Sprawiedliwych Polaków„ było wielokrotnie więcej.
Były mordowane całe rodziny polskie, jak np. rodzina bohaterskich Ulmów.
Ponadto w dwustu klasztorach żeńskich w Polsce były ukrywane dzieci
żydowskie. Sługa Boża Stanisława Leszczyńska w Auschwitz uratowała przed
śmiercią kilkaset dzieci, które odebrała jako położna. Było to
zabronione pod karą śmierci. Był rozkaz, żeby każde dziecko po urodzeniu
pozbawić życia. Wśród uratowanych było wiele dzieci żydowskich.

W tym samym obozie koncentracyjnym dokładnie przed 75 laty franciszkanin
ojciec Maksymilian Kolbe dobrowolnie oddał życie za więźnia, którego
wcześniej nawet nie zdążył poznać. Zginął w bunkrze śmierci.

Takich zachowań Polaków nie da się wytłumaczyć postawą tolerancji. To
były przykłady heroicznego miłosierdzia, niespotykanego w takiej skali w
innych krajach.

Święty Jan Paweł II w wystąpieniu na forum UNESCO w 1980 r. mówił z
dumą, że jest synem Narodu, który choć był skazywany przez sąsiadów na
śmierć, to jednak ”zachował własną tożsamość i zachował pośród rozbiorów
i okupacji własną suwerenność jako Naród„. Mogło się tak stać dzięki
kulturze i tradycjom sięgającym pierwszych Piastów, a przez wieki
budowanym konsekwentnie na wartościach chrześcijańskich.

Świętą sprawę wolności i niepodległości swojej Ojczyzny Polacy stawiali
najwyżej. Wyżej nawet od własnego życia. Wskazują na to liczne powstania
zbrojne. Żyjący uczestnicy Powstania Warszawskiego stwierdzają w
rozmowach z mediami, że owszem, bardzo się bali wroga, ale wynieśli
przecież ze swoich domów rodzinnych przekonanie, że są wartości
ważniejsze od życia. Szczególnie wzruszające są wypowiedzi sybiraków,
którzy nie żywią nienawiści do swoich sowieckich oprawców. Są natomiast
przekonani, że krew rodaków, którzy tam ponieśli śmierć, oraz męczarnie
tych, którzy przeżyli i mają za sobą najokrutniejszą gehennę swojego
życia – to wszystko nie tylko nie poszło na marne, ale więcej –
zaowocowało po wielu latach. Oto na tej nieludzkiej ziemi powstały
diecezje i parafie, zbudowano kościoły, a w nich posługują biskupi,
prezbiterzy i siostry zakonne polskiego pochodzenia.
Kilka wniosków

Przytoczone wyżej przykłady dowodzą niezbicie, że nie można pozytywnych
postaw Polaków wykazywanych przez wieki sprowadzić jedynie do
tolerancji. Choć sformułowanie ”Polska tolerancyjna„ brzmi dumnie i
zachęcająco. Obiektywna analiza przykładowo podanych faktów z historii
Polski wskazuje, że ich źródłem i fundamentem była i jest postawa
miłosierdzia ze strony Polaków.

Podczas pewnej dyskusji z udziałem duszpasterzy i teologów zapytano, czy
zamiast mówić ”Polska tolerancyjna„, nie powinno się używać zwrotu
”Polska miłosierna„. Podkreślono też, że to wcale nie przypadek, iż
właśnie na polskiej ziemi pojawili się z historyczną i błogosławioną
misją św. Faustyna i św. Jan Paweł II. Wskazano także, iż czynnikiem,
który mógł ułatwić Polakom wierne pełnienie uczynków miłosierdzia
chrześcijańskiego, była znana powszechnie maryjność Narodu. W bulli
ogłaszającej Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia Papież Franciszek
przypomniał, że spojrzenie Matki Miłosierdzia, która towarzyszy nam w
tym Roku Świętym, pozwoli ”odkryć radość z czułości Boga„.

Dlatego nikogo z pewnością nie zaskoczył fakt, iż uczestnicy Światowych
Dni Młodzieży – biskupi, prezbiterzy, osoby konsekrowane oraz młodzi
ludzie z różnych stron świata – podkreślali w rozmowach prywatnych i dla
mediów, że Polacy ujęli ich najbardziej dwiema postawami – gościnnością
i serdecznością – tak dalece, że mogli się czuć jak u siebie w domu.
Wielu z nich zrozumiało, co znaczą dla Polaków słowa: ”Gość w dom, Bóg w
dom„.

"Wiara i polskość wydają się związane ze sobą na śmierć i
życie. Wiara wciąż stanowi o naturze polskiej kultury" - ważne słowa
abp. Gądeckiego

Przewodniczący KEP przypomina, że wbrew prognozom wciąż
jesteśmy narodem chrześcijańskim, w którym żyje silny wiarą Kościół
katolicki".