Duda przedstawił swoją ekipę. Sadurska szefową kancelarii

Małgorzata Sadurska będzie szefową Kancelarii
Prezydenta, Adam Kwiatkowski - szefem gabinetu, Maciej Łopiński - szefem
zespołu...
czytaj dalej  »

Małgorzata Sadurska jest posłanką PiS już trzecią
kadencję. Od czer­wca do listopada 2007 r. była sekre­tarzem stanu w
Kance­larii Premiera; była członkiem Kra­jowej Rady Sądown­ictwa w
lat­ach 2006–2007; jest prawnikiem – absol­wen­tką Uni­w­er­sytetu im.
Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Adam Kwiatkowski jest posłem PiS od 2011 roku. To absolwent
Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1994–2006 był
radnym dzielnicy Praga Południe; w latach 2006–2011 radnym m. st.
Warszawy.

Również Maciej Łopiński jest posłem po
raz pierwszy. Był bliskim współpracownikiem prezydenta Lecha
Kaczyńskiego, którego znał od czasów pierwszej Solidarności; w
kancelarii Kaczyńskiego od grudnia 2005 roku do lipca 2007 roku
odpowiadał za politykę medialną. Potem został szefem gabinetu
prezydenta. Po katastrofie smoleńskiej stanął na czele Ruchu Społecznego
im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Łopiński jest absolwentem
filologii polskiej, którą ukończył na Uniwersytecie Gdańskim. Po
studiach pracował jako nauczyciel, później został dziennikarzem. W 1981
r., na znak protestu w związku z wprowadzeniem stanu wojennego, wystąpił
z PZPR. W stanie wojennym redagował "Solidarność – Pismo Regionu
Gdańskiego" oraz doradzał władzom "Solidarności".

Krzysztof Szczerski jest
profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalizującym się w zakresie
polityki zagranicznej, integracji europejskiej i administracji
publicznej. Jako polityk w rządzie Jarosława Kaczyńskiego pełnił funkcję
wiceministra spraw zagranicznych oraz wiceministra w Urzędzie Komitetu
Integracji Europejskiej, a w latach 2009–2010 był członkiem Rady Służby
Cywilnej. Od 2011 r. jest posłem.

Wojciech Kolarski
do tej pory był szefem biura europosła Andrzeja Dudy i radnym Krakowa.
Studiował filozofię i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz
European Studies na Sussex University; harcerz i wolontariusz w
Duszpasterstwie Osób Niepełnosprawnych.

Orędzie nowego prezydenta

Andrzej Duda złożył przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym i
oficjalnie został prezydentem RP. Już po formalnym objęciu...
czytaj dalej »

"Buczyści" w Sejmie, rzecznik rządu twittuje i kasuje. Inauguracja ze zgrzytami

Czwartkowe zaprzysiężenie Andrzeja Dudy nie obyło się bez
incydentów. Jednym z nich było buczenie, które można było usłyszeć w...
czytaj dalej »

Tłum ludzi przed archikatedrą. Witają nowego prezydenta

Tłum ludzi z biało-czerwonymi flagami zebrał się przed
Archikatedrą św. Jana Chrzciciela na warszawskim Starym Mieście. W...
czytaj dalej  »

"Kościół nie pragnie uczestniczyć w rządzeniu". Uroczysta msza św. w intencji Dudy i ojczyzny

W Archikatedrze św. Jana Chrzciciela trwa msza św. inaugurująca prezydenturę Andrzeja Dudy.
zobacz więcej »

Konserwatysta, który chce być bliżej NATO. Światowe media o zaprzysiężeniu Dudy

Zaprzysiężenie nowego prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
zostało odnotowane przez światowe media, choć nie było to wydarzenie,...
czytaj dalej »

Uwaga o niedożywionych dzieciach wywołała skandaliczną reakcję części posłów słuchających orędzia Prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Gmyz na twitterze:
Dziś w liturgii psalm 97 i słowa "Prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu". Czytania liturgiczne nie są ustalane na Nowogrodzkiej. Uprasza się o niebuczenie w czasie czytań liturgicznych w Katedrze św. Jana

„Chamstwo”, „brak kultury”, „niesłychane”. Twitter komentuje buczenie w czasie orędzia Dudy

Internet ostro komentuje zachowanie części parlamentarzystów, którzy buczeli w czasie czwartkowego...

Prezydent DUDA

To coś więcej niż zwykła zmiana na stanowisku głowy państwa

Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta Rzeczypospolitej...

Andrzej Duda złożył przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym. Zobacz galerię z tego wydarzenia

Z poczuciem wielkiej odpowiedzialności

Tylko wtedy, kiedy będziemy wspólnotą, jesteśmy w stanie naprawić Polskę - powiedział Andrzej Duda

słyszałam w innej częsci Orędzia również pojedyncze gwizdy....wot "kóltóra" wot elllyty

Jesteśmy odpowiedzialni za wspólny dom

W archikatedrze warszawskiej trwa Msza św. inaugurująca prezydenturę Andrzeja Dudy

Panie Prezydencie, modlimy się dzisiaj także o to, abyś - przy podejmowaniu decyzji – patrzył w przyszłość, kierując się radą, która jest zgodna z tradycją przodków i naturą Rzeczypospolitej. Każdy naród ma bowiem inny charakter i inne kształtowały go i kształtują okoliczności. Działając zgodnie z jego naturą, przyczynisz się do uzdrowienia Ojczyzny, działając zaś wbrew jego naturze, niechybnie ją osłabisz

— powiedział przewodniczący Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki podczas Mszy św. w intencji Ojczyzny po zaprzysiężeniu Andrzeja Dudy na prezydenta RP 6 sierpnia w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie.

We wstępie do liturgii metropolita poznański życzył nowemu prezydentowi RP aby przy podejmowaniu decyzji kierował się radą, która jest zgodna z tradycją przodków i naturą Rzeczypospolitej. Zapewnił też, że przez swoje nauczanie społeczne Kościół nie pragnie uczestniczyć w rządzeniu Polską. Natomiast niewątpliwie nakłada na wiernych moralny obowiązek wierności przekonaniom, wpisany w ich sumienie, które jest niepodzielne.

Poniżej pełny tekst przemówienia abp. Stanisława Gądeckiego:

Z Archikatedry Warszawskiej, z tak szczególnego miejsca dla dziejów naszej Ojczyzny, ku któremu kierują się dzisiaj serca i myśli naszych rodaków z kraju i zagranicy, pragnę - na początku tej Eucharystii – skierować słowa serdecznego powitania i pozdrowienia do wszystkich tutaj obecnych oraz do każdego, kto uczestniczy w tej liturgii za pośrednictwem mediów.

Witam najpierw z należnym szacunkiem Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Witam Szanownych Marszałków Sejmu i Senatu, Panią Prezes Rady Ministrów, Szanownych Posłów i Senatorów,

Witam Jego Eminencję Księdza Kardynała, Nuncjusza Apostolskiego, Księży Arcybiskupów, Biskupów, Przedstawicieli Kościołów, Związków Wyznaniowych, i innych religii, Wszystkich obecnych tutaj Kapłanów i Osoby życia konsekrowanego, Każdego z obecnych tutaj wiernych,

1). W dzisiejsze święto Przemienienia Pańskiego – oczom naszej duszy - ukazuje się Jezus, który bierze ze sobą trzech uczniów na górę wysoką, aby ukazać im swoją Boską chwałę. Pragnie On, by blask tej chwały rozświetlił ich serca wtedy, kiedy On sam będzie przechodził przez gęste ciemności męki i śmierci krzyżowej.

Aby osiągnąć ten cel Jezus posługuje się metamorfozą; używa wydarzenia, któremu towarzyszy światło i dźwięk. Najpierw Jezus - którego postać (morfē) została zmieniona – promieniuje światłem. To jakby ukryte bóstwo - przebijające się przez ściany ciała - rozbłysło blaskiem chwały samego Boga. Apokalipsa powie: „Głowa Jego i włosy - białe jak biała wełna, jak śnieg,/ a oczy Jego jak płomień ognia” (Ap 1,13). Następnie uczniowie usłyszą dźwięk głosu Ojca niebieskiego, docierający do ich serc: „To jest Syn mój umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9,35; por. Iz 42,1-2; Ps 2,7).

Ten Boży głos obwołuje Jezusa nowym Mojżeszem, najwyższym autorytetem wiary, którego będą słuchać ludzie wiary wszystkich czasów i wieczności (Mt 17,5; Dz 3,22). Odtąd Pan Bóg będzie zwracał się do nas w sposób definitywny przez Jezusa, któremu powierzył władzę królewską. Któremu służą [dobrze lub źle] wszystkie narody, ludy i języki. Którego panowanie jest wiecznym panowaniem. Którego królestwo nie ulegnie zagładzie (por. Dn 7,14).

Po to, by być w stanie przyjąć otwartym sercem kochające władanie Boga w naszym życiu, potrzeba także naszej osobistej „metamorfozy”, osobistej przemiany każdego z nas (por. 2 Kor 3,17n). Abyśmy – z pomocą Ducha Pańskiego – mogli odmienić się tak w sensie indywidualnym, jak i społecznym. Abyśmy mogli poznać „co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12,2).

2).W ten nieustający bieg dziejów zbawienia - nad którymi władzę sprawuje Chrystus – wpisuje się także historia naszej Ojczyzny i nasze osobiste dzieje. Wpisuje się w nie także kolejne zaprzysiężenie i rozpoczęcie służby przez nowego Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.

W takiej chwili przychodzą samoistnie na myśl zalecenia Apostoła Pawła: „Zalecam przede wszystkim – uczy św. Paweł – by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,1-8).

Zgodnie z zaleceniem Apostoła kierujemy teraz nasze myśli ku Bogu, prosząc Go o wszelkie błogosławieństwo dla Pana Prezydenta, a razem z nim o wszystkie konieczne dary Ducha Świętego, aby mógł on jak najowocniej w obszarze swoich specyficznych zadań, angażować się ze wszystkich sił w poszukiwanie i urzeczywistnienie tego, co służy dobremu funkcjonowaniu całej wspólnoty obywatelskiej naszej Ojczyzny, abyśmy mogli żyć w szczęściu i pokoju dla Boga i Ojczyzny (por. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2236).

W szczególności upraszajmy dla niego ducha miłości Ojczyzny i ducha pokory. Najpierw ducha miłości, którym kierowany Jezus przygotował swoich uczniów – na Górze Przemienienia – do zrozumienia tego, że miłość do swojego ludu domaga się „wydania” samego siebie za lud (por. Ef 5,1). Rządzący winien przede wszystkim „kochać swój lud”. Rządzący, który nie miłuje swojego narodu, nie może nim dobrze rządzić. Następnie błagajmy o ducha pokory. W Jezusie Pan Bóg uniżył samego siebie, przyjmując postać człowieka, a dalej także „stając się posłusznym aż do śmierci” (Flp 2,8). Rządzący chrześcijanin winien być również człowiekiem pokornym. Obie cnoty rządzącego – umiłowanie ludu i pokora – są nam bardzo potrzebne. Każdy człowiek, który podejmuje się sprawowania władzy, winien postawić sobie te dwa pytania: czy kocham swój lud, abym mu jak najlepiej służył? Czy jestem na tyle pokorny, ażeby wysłuchać opinii innych i wybrać dla niego najlepszą drogę?

Panie Prezydencie, modlimy się dzisiaj także o to, abyś - przy podejmowaniu decyzji – patrzył w przyszłość, kierując się radą, która jest zgodna z tradycją przodków i naturą Rzeczypospolitej. Każdy naród ma bowiem inny charakter i inne kształtowały go i kształtują okoliczności. Działając zgodnie z jego naturą, przyczynisz się do uzdrowienia Ojczyzny, działając zaś wbrew jego naturze, niechybnie ją osłabisz.

3). Bądź też w pełni przekonany o tym, że kiedy Kościół – w czasie Twojego urzędowania - zabierze głos w sprawach związanych z życiem społecznym i politycznym, to nie w tym celu, by sprawować władzę polityczną albo odbierać komukolwiek prawa do wolności opinii w konkretnych sprawach. Kościół pragnie tylko kształtować i oświecać sumienia wiernych – a zwłaszcza tych, którzy poświęcają się działalności politycznej – by ich wysiłki przyczyniały się zawsze do integralnego postępu człowieka i dobra wspólnego. Przez swoje nauczanie społeczne Kościół nie pragnie uczestniczyć w rządzeniu Polską. Niewątpliwie natomiast nakłada na wiernych moralny obowiązek wierności przekonaniom; obowiązek wpisany w ich sumienie, które jest jedno i niepodzielne.

Nie zapominajmy wreszcie i o tym, że początek jest w naszych rękach, ale koniec jest w rękach Boskich.

Dlatego każdy rządzący winien zakładać, że kiedyś będzie musiał oddać urząd swojemu następcy. Niech więc zawczasu zabiega o to, by zapewnić sobie miejsce w niebie i w dobrej pamięci przyszłych pokoleń.

"Rządzący, który nie miłuje swojego narodu, nie może nim dobrze rządzić"

Upraszajmy dla prezydenta ducha miłości i ducha pokory - powiedział abp Stanisław Gądecki do uczestników mszy św. w...
czytaj dalej »

Homilia ks. abp Wojciecha Polaka wygłoszona podczas Mszy św. o błogosławieństwo Prezydenta RP

W święto Przemienienia Pańskiego jesteśmy wszyscy zaproszeni, aby duchowo towarzyszyć Jezusowi oraz trzem uczniom na Górze Przemieniania.

W to dzisiejsze kościelne święto zostaliśmy również zaproszeni, aby teraz, przez wspólną modlitwę, zanoszoną tutaj, w archikatedrze warszawskiej, towarzyszyć Panu Prezydentowi, oficjalnie obejmującemu dziś swój urząd. Zatrzymując się więc duchowo na Górze Przemienienia, prowadzeni przez usłyszaną przed chwilą Ewangelię, pragniemy – jak zachęca nas papież Franciszek – przyjąć przesłanie Jezusa Chrystusa i przełożyć je na nasze życie.

A czynimy to właśnie po to – jak wskazywał jeszcze papież – abyśmy także my mogli zostać przemienieni przez Miłość. Miłość bowiem przemienia wszystko! Czy w to wierzycie – pytał nas wszystkich głosem zatroskanego pasterza. Czy wierzymy? Czy mamy jeszcze siłę zawierzyć Miłości? Czy pragniemy ją zobaczyć i zrozumieć? Czy za świętym Janem Paweł II możemy jeszcze powtórzyć i zgodnie przyjąć, że to człowiek, sam człowiek, pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa. I dobrze wiemy, że nie chodzi tutaj wcale jedynie o jakieś wzniosłe uczucia, o sentyment czy lepszy nastrój, o emocje, które przecież, a wiemy to aż nadto dobrze, przychodzą i odchodzą.

Chodzi bowiem o coś bardziej zasadniczego i bardziej podstawowego, o coś bardziej fundamentalnego dla naszego życia, o coś, co – jak to podkreślał w swej encyklice o miłości papież Benedykt XVI – angażuje wszystkie potencjalne możliwości człowieka, co też jest w ciągłym rozwoju i zmienia się wraz z biegiem życia, dojrzewa i właśnie dlatego pozostaje wierna sobie samej. A cytując starożytnych papież dodawał wówczas, że prawdziwą treść miłości ostatecznie wyraża: idem velle atque idem nolle, to znaczy chcieć tego samego i wspólnie to samo odrzucać, a przez to stać się podobnym jedno do drugiego, co prowadzi do wspólnoty pragnień i myśli.

Umiłowani Siostry i Bracia!

Idący za Jezusem uczniowie doświadczyli, że ta mądra starożytna zasada nie jest wcale tak prosta i łatwa, by konkretnie wcielać ją w życie. Im także potrzeba było czasu, aby to, czego ich uczył i na co wskazywał Jezus, potrafili przełożyć teraz na własne ich życie, aby bez zastrzeżeń to wszystko przyjąć. Oprócz słów zachęty i własnego przykładu, oprócz wskazań i wyjaśnień, oprócz cudów i znaków, których byli nieustannymi świadkami, uczniowie potrzebowali jeszcze – mówiąc językiem wspomnianego już dziś św. Jana Pawła II –spotkania z Miłością i to właśnie takiego spotkania, które przemienia, które przewraca dotychczasowe schematy, które serce uwalnia od lęku, które odrywa od zbytniego zapatrzenia w siebie, które sprawia, że może narodzić się wspólnota losu i przeznaczenia, aż do końca, aż do przyjęcia logiki Jego tajemnicy paschalnej, to znaczy – jak sam wyjaśniał to wezwanie papież Franciszek – aż do wyruszenia z Nim w drogę, aby uczynić ze swojego życia dar miłości dla innych. I znając Ewangelię, my już wiemy, że na tej drodze uczniowie Jezusa spotkają krzyż, będą próby i niepowodzenia, będzie zdrada Judasza i zaparcie się Piotra, ale i będzie po krzyżem wierność Maryi i Jana umiłowanego ucznia, zaskoczenie Marii Magdaleny w wielkanocny poranek i spotkanie ze Zmartwychwstałym uczniów idących do Emaus, gdzie poznali Go po łamaniu chleba, a potem wszystkie inne spotkania ze Zmartwychwstałym i dar Ducha Świętego, by byli Jego świadkami, i wyznanie Apostoła Pawła, że my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród żydów, jak i spośród Greków – Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. W tle tych wszystkich wydarzeń, tych wszystkich późniejszych historii życia i losu uczniów Jezusa, pozostanie na zawsze Góra Przemieniania. Pozostanie jej blask, Jego człowieczeństwo przejrzyste dla chwały Boga, który jest Miłością i Boży głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. Słuchajcie Jezusa, nawet – jak czytamy w zakończeniu fragmentu dzisiejszej Ewangelii – gdy dalej zastanawiać się między sobą i rozprawiać będziecie. Piotra, Jakuba i Jana przemieniło już jednak to spotkanie na górze. Przemieniła ich Miłość, choć nie uwolniła ich od późniejszych zmagań. Nie oszczędziła im przecież trudnych doświadczeń. Nie odebrała odpowiedzialności za podejmowane w życiu wybory i decyzje. To spotkanie pozwoliło jednak zejść z góry i wyruszyć z Nim w dalszą drogę, czyniąc ze swego życia dar dla innych.

Moi Drodzy!

Są zatem spotkania, które mają moc przemiany. Są wyzwania, które sprawiają, że szukamy oparcia, aby im sprostać. Są zadania, którym poświęcając nasze życie, odpowiadamy na wezwanie, by czynić ze swego życia dar dla innych. Niewątpliwie do takich, do jednych z najważniejszych, do najistotniejszych, należy służba dobru wspólnemu. W swej encyklice Laudato si papież Franciszek nazywa ją wprost doskonałą formą miłości. Nie ogranicza się bowiem do tego, co moje i własne, ale potrafi w rozumny i uporządkowany sposób, chcieć tego samego i wspólnie to samo odrzucać. Dlatego też papież zachęca, a wręcz prosi nas, abyśmy ponownie odczuli, że potrzebujemy siebie nawzajem, że przecież jesteśmy odpowiedzialni za innych i za świat, że warto być dobrym i uczciwym. Co więcej, wskazuje jeszcze, że kiedy ktoś rozpoznaje wezwanie Boga do uczestnictwa wraz z innymi w tych działaniach społecznych, powinien pamiętać, że jest to część jego duchowości oraz że właśnie w ten sposób dojrzewa i uświęca się. Żeby jednak troska o dobro wspólne była drogą dojrzewania i wzrostu, drogą, na której człowiek wierzący może się uświęcić, musi w praktyce zakładać poszanowanie osoby ludzkiej jako takiej, z jej podstawowymi i niezbywalnymi prawami ukierunkowanymi na jej integralny, a więc całościowy rozwój. Chodzi bowiem zawsze – jak uczył nas św. Jan Paweł II – o każdego i o całego człowieka i chodzi o autentyczny rozwój człowieka i społeczeństwa, czyli taki, który zachowuje szacunek dla osoby ludzkiej we wszystkich jej wymiarach oraz służy jej rozwojowi. Oprócz bezwarunkowego szacunku dla osoby ludzkiej, troska o dobro wspólne domaga się również szczególnej troski o rodzinę. Tylko w ten sposób będziemy i my mogli spoglądać z nadzieją w przyszłość. Każda rodzina – przypominał nam papież Franciszek – jest komórką społeczeństwa, ale rodzina wielodzietna jest komórką bogatszą, bardziej żywotną, i inwestowanie w nią jest w pełni korzystne dla państwa. Wreszcie troska o dobro wspólne domaga się pokoju społecznego, a mianowicie poczucia bezpieczeństwa i stabilności. Nie wolno ich bezmyślnie narażać przez nieprzemyślane działania, a zwłaszcza przez uleganie pokusie postępowania w sposób niegodny naszego człowieczeństwa. Trzeba, natomiast, odważnie ich strzec i bronić, starając się o to, aby wykluczać to wszystko, co może powodować społeczne frustracje i rodzić przemoc. Tak, jesteśmy sobie nawzajem potrzebni. Jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za siebie, ale też i za innych. Jesteśmy odpowiedzialni za naszą Ojczyznę i za siebie nawzajem. Jesteśmy odpowiedzialni za nasz wspólny ojczysty dom, za Polskę, a w niej, każda i każdy z nas, zobowiązani, na miarę swego powołania i swego miejsca w społeczeństwie, do obrony i promowania dobra wspólnego, do pomnażania go, do troski o nie we wszystkich wymiarach i w odniesieniu do każdego.

Umiłowani!

Przed chwilą w naszym Parlamencie nowy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, za którego w tej Eucharystii szczególnie się modlimy, składając wobec Zgromadzenia Narodowego uroczystą przysięgę zobowiązał się do dochowania wierności postanowieniom Konstytucji, do niezłomnej obrony godności Narodu, do troski o niepodległość i bezpieczeństwo Państwa, a także do tego, że dobro Ojczyzny i pomyślność wszystkich obywateli będą dla niego zawsze najwyższym nakazem. Wypełnienie tych zobowiązań staje się dla Pana, Panie Prezydencie, praktycznym wyrazem troski o wspólne dobro, a przez to – zgodnie ze słowami papieża Franciszka – doskonałą formą miłości. W świetle tego, co ukazuje nam dziś tajemnica Przemienienia na Górze Tabor, warto jeszcze raz za papieżem Franciszkiem powtórzyć, że w istocie Miłość potrafi przemieniać wszystko.

Miłość przemienia wszystko. Miłość przemienia bowiem nie tylko oblicza, ale nade wszystko serca zapatrzonych w Jezusa uczniów. Miłość czyni ich odważnymi i gotowymi do ofiarowania własnego życia. Miłość sprawia, że pójdą za Nim Jego drogą, drogą – jak mówił papież Franciszek – która zawsze prowadzi nas do szczęścia. Spotkają na niej z pewnością krzyż, niejeden krzyż, będą próby, pojawią się wyzwania, niekiedy nawet może i ponad ludzkie siły, będą nadzieje i oczekiwania, będą również trudne decyzje i wybory, ale będzie przecież zawsze i On, Vera Icona, Prawdziwe Oblicze, Boskie światło ze światłości, ze swoją łaską i ze swym błogosławieństwem, ze swym miłosierdziem. Amen.

prymaspolski.pl

Przemówienie ks. abp. Stanisława Gądeckiego wygłoszone podczas Mszy św. o błogosławieństwo Prezydenta RP

Abp Stanisław Gądecki, Wstęp do Mszy świętej o błogosławieństwo dla nowego Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej (6.08.2015)

Z Archikatedry Warszawskiej, z tak szczególnego miejsca dla dziejów naszej Ojczyzny, ku któremu kierują się dzisiaj serca i myśli naszych rodaków z kraju i zagranicy, pragnę – na początku tej Eucharystii – skierować słowa serdecznego powitania i pozdrowienia do wszystkich tutaj obecnych oraz do każdego, kto uczestniczy w tej liturgii za pośrednictwem mediów.

Witam najpierw z należnym szacunkiem Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
Witam Szanownych Marszałków Sejmu i Senatu,
Panią Prezes Rady Ministrów,
Szanownych Posłów i Senatorów,

Witam Jego Eminencję Księdza Kardynała,

Nuncjusza Apostolskiego,

Księży Arcybiskupów, Biskupów,

Przedstawicieli Kościołów, Związków Wyznaniowych, i innych religii,

Wszystkich obecnych tutaj Kapłanów i Osoby życia konsekrowanego,

Każdego z obecnych tutaj wiernych,

1. W dzisiejsze święto Przemienienia Pańskiego – oczom naszej duszy – ukazuje się Jezus, który bierze ze sobą trzech uczniów na górę wysoką, aby ukazać im swoją Boską chwałę. Pragnie On, by blask tej chwały rozświetlił ich serca wtedy, kiedy On sam będzie przechodził przez gęste ciemności męki i śmierci krzyżowej.

Aby osiągnąć ten cel Jezus posługuje się metamorfozą; używa wydarzenia, któremu towarzyszy światło i dźwięk. Najpierw Jezus – którego postać (morf?) została zmieniona – promieniuje światłem. To jakby ukryte bóstwo – przebijające się przez ściany ciała – rozbłysło blaskiem chwały samego Boga. Apokalipsa powie: „Głowa Jego i włosy – białe jak biała wełna, jak śnieg,/ a oczy Jego jak płomień ognia” (Ap 1,13). Następnie uczniowie usłyszą dźwięk głosu Ojca niebieskiego, docierający do ich serc: „To jest Syn mój umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9,35; por. Iz 42,1-2; Ps 2,7).

Ten Boży głos obwołuje Jezusa nowym Mojżeszem, najwyższym autorytetem wiary, którego będą słuchać ludzie wiary wszystkich czasów i wieczności (Mt 17,5; Dz 3,22). Odtąd Pan Bóg będzie zwracał się do nas w sposób definitywny przez Jezusa, któremu powierzył władzę królewską. Któremu służą [dobrze lub źle] wszystkie narody, ludy i języki. Którego panowanie jest wiecznym panowaniem. Którego królestwo nie ulegnie zagładzie (por. Dn 7,14).

Po to, by być w stanie przyjąć otwartym sercem kochające władanie Boga w naszym życiu, potrzeba także naszej osobistej „metamorfozy”, osobistej przemiany każdego z nas (por. 2 Kor 3,17n). Abyśmy – z pomocą Ducha Pańskiego – mogli odmienić się tak w sensie indywidualnym, jak i społecznym. Abyśmy mogli poznać „co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12,2).

2. W ten nieustający bieg dziejów zbawienia – nad którymi władzę sprawuje Chrystus – wpisuje się także historia naszej Ojczyzny i nasze osobiste dzieje. Wpisuje się w nie także kolejne zaprzysiężenie i rozpoczęcie służby przez nowego Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.

W takiej chwili przychodzą samoistnie na myśl zalecenia Apostoła Pawła: „Zalecam przede wszystkim – uczy św. Paweł – by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,1-8).

Zgodnie z zaleceniem Apostoła kierujemy teraz nasze myśli ku Bogu, prosząc Go o wszelkie błogosławieństwo dla Pana Prezydenta, a razem z nim o wszystkie konieczne dary Ducha Świętego, aby mógł on jak najowocniej w obszarze swoich specyficznych zadań, angażować się ze wszystkich sił w poszukiwanie i urzeczywistnienie tego, co służy dobremu funkcjonowaniu całej wspólnoty obywatelskiej naszej Ojczyzny, abyśmy mogli żyć w szczęściu i pokoju dla Boga i Ojczyzny (por. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2236).

W szczególności upraszajmy dla niego ducha miłości Ojczyzny i ducha pokory. Najpierw ducha miłości, którym kierowany Jezus przygotował swoich uczniów – na Górze Przemienienia – do zrozumienia tego, że miłość do swojego ludu domaga się „wydania” samego siebie za lud (por. Ef 5,1). Rządzący winien przede wszystkim „kochać swój lud”. Rządzący, który nie miłuje swojego narodu, nie może nim dobrze rządzić. Następnie błagajmy o ducha pokory. W Jezusie Pan Bóg uniżył samego siebie, przyjmując postać człowieka, a dalej także „stając się posłusznym aż do śmierci” (Flp 2,8). Rządzący chrześcijanin winien być również człowiekiem pokornym. Obie cnoty rządzącego – umiłowanie ludu i pokora – są nam bardzo potrzebne. Każdy człowiek, który podejmuje się sprawowania władzy, winien postawić sobie te dwa pytania: czy kocham swój lud, abym mu jak najlepiej służył? Czy jestem na tyle pokorny, ażeby wysłuchać opinii innych i wybrać dla niego najlepszą drogę?

Panie Prezydencie, modlimy się dzisiaj także o to, abyś – przy podejmowaniu decyzji – patrzył w przyszłość, kierując się radą, która jest zgodna z tradycją przodków i naturą Rzeczypospolitej. Każdy naród ma bowiem inny charakter i inne kształtowały go i kształtują okoliczności. Działając zgodnie z jego naturą, przyczynisz się do uzdrowienia Ojczyzny, działając zaś wbrew jego naturze, niechybnie ją osłabisz.

3. Bądź też w pełni przekonany o tym, że kiedy Kościół – w czasie Twojego urzędowania – zabierze głos w sprawach związanych z życiem społecznym i politycznym, to nie w tym celu, by sprawować władzę polityczną albo odbierać komukolwiek prawa do wolności opinii w konkretnych sprawach. Kościół pragnie tylko kształtować i oświecać sumienia wiernych – a zwłaszcza tych, którzy poświęcają się działalności politycznej – by ich wysiłki przyczyniały się zawsze do integralnego postępu człowieka i dobra wspólnego. Przez swoje nauczanie społeczne Kościół nie pragnie uczestniczyć w rządzeniu Polską. Niewątpliwie natomiast nakłada na wiernych moralny obowiązek wierności przekonaniom; obowiązek wpisany w ich sumienie, które jest jedno i niepodzielne.

Nie zapominajmy wreszcie i o tym, że początek jest w naszych rękach, ale koniec jest w rękach Boskich.

Dlatego każdy rządzący winien zakładać, że kiedyś będzie musiał oddać urząd swojemu następcy. Niech więc zawczasu zabiega o to, by zapewnić sobie miejsce w niebie i w dobrej pamięci przyszłych pokoleń.

episkopat.pl

Msza Św. w intencji Ojczyzny i inaugurującego służbę Prezydenta

W czwartek przed południem w warszawskiej Archikatedrze św. Jana
Chrzciciela rozpoczęła się msza święta, w której uczestniczy nowo
zaprzysiężony prezydent Andrzej Duda z żoną Agatą.

Duda opuszcza kościół. Ogromny tłum ludzi. Szpaler dla nowego prezydenta. Wiwaty

NOWY PREZYDENT ANDRZEJ DUDA

Zaprzysiężenie
nowego prezydenta, msza święta. Co nas jeszcze czeka? Będą
przemówienia i spacery. Będzie też przywitanie w Pałacu Prezydenckim.

Msza św. o błogosławieństwo Prezydenta RP Andrzeja Dudy

Duda wszedł w tłum wiwatujący "nasz prezydent". Ściska dłonie, wita się z ludźmi.

NOWY PREZYDENT ANDRZEJ DUDA

Zaprzysiężenie nowego prezydenta. Właśnie przejął zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi RP.

„Dziękuję, że służycie Polsce”. Prezydent Andrzej Duda przejął zwierzchnictwo nad armią [RELACJA]

Zapraszamy na naszą relację minuta po minucie.

"Musimy mieć polską armię, naszą, silną"

Prezydent przejął zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi. Obiecał szefowi MON współpracę.
zobacz więcej »

Uroczyste powitanie Prezydenta RP w Pałacu Prezydenckim

-------------------------------------------------------

Andrzej Duda dotarł do Pałacu
Prezydenckiego. Zaczyna kolejne przemówienie. - Dziękuję. Nie
spodziewałem się, że w tę koszmarną gorącą pogodę tak licznie
przybędziecie powitać mnie - mówi. Odpowiadają mu okrzyki "witaj w
domu!". Po raz kolejny prezydent podkreśla potrzebę wzajemnego szacunku i
zasypywania podziałów politycznych. - Potrzeba nam odnowy, i to nie
takiej, żebyśmy się zbierali razem tylko w momentach kryzysowych.
Dlaczego to się dzieje tylko wtedy, kiedy Polakom łamią się serca, jak
pod tym pałacem 10 kwietnia i w następne dni? - pyta. - Wierzę, że tak
być nie musi - podkreśla.

fot. TVP Info

Duda przemawia. ''Tracimy powoli nasz kraj. Gdy znikają szkoły, muzea, domy kultury...''

NOWY PREZYDENT ANDRZEJ DUDA

Zaprzysiężenie nowego prezydenta. Właśnie przejął zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi RP.

Prezydent Duda przed pałacem: Potrzeba nam odnowy. Tracimy powoli nasz kraj

„Nie słuchajcie tego, co mówią, to są bzdury”. Andrzej Duda wrócił pod Pałac Prezydencki [RELACJA]

Zapraszamy na naszą relację minuta po minucie.

Dorota Łosiewicz

Święto na ulicach, a żałoba w tefałenach i w partii władzy

Na ulicach radość, tłumy witają nowego prezydenta, a w stacjach telewizyjnych od rana słychać utyskiwania.

Tuż przed ceremonią zaprzysiężenia - w TVN
lament. A to, że do czytelników Gazety Wyborczej Andrzej Duda napisał
list, więc powiedział co chciał, zamiast udzielić wywiadu, więc
powiedzieć to, o co byłby zapytany. A to, że za dużo obiecał i
obietnic nie zrealizuje, a nawet jak będzie chciał i złoży projekty
ustaw, to przecież na pewno rząd je odrzuci, itd., itp. Lista nieszczęść związanych z zaprzysiężeniem prezydenta była długa.

Podobnie było już po zaprzysiężeniu. Reporterka suflowała odpytywanym
politykom, że Andrzej Duda wygłosił nie orędzie, a expose. Lechowi
Wałęsie nie podobała się kolejność spraw, jakie poruszyła głowa państwa.
Były prezydent bagatelizował też apel o budowanie wspólnoty, bo
przecież, jak twierdzi: „demokracja, to wojna wszystkich ze wszystkimi”.

W TVP ubolewano, że podczas zaprzysiężenia
nowy prezydent źle trzymał rękę, a jego żona niewłaściwie stała. Janusz
Palikot (kto  go wpuścił na wizję?) utyskiwał na infantylne orędzie
oraz, że

pan prezydent zachował się jak na wiecu.

Długo by tak można, ale szkoda zdrowia i nerwów, by przytaczać cały jad, jaki lał się strumieniami z mainstremowych mediów.

Jadu nie zabrakło także ze strony partii rządzącej. Gdy prezydent mówił o potrzebie naprawy państwa obrażeni
platformersi stroili fochy, a gdy Duda mówił o ubóstwie dzieci, zaczęli
buczeć (choć oburzali się na buczenie na Powązkach). Ot, społeczna
wrażliwość PO w całej krasie. Ludzie z pewnością wspomną o tym przy urnach.

Nie zabrakło także drwiących min ze strony Bronisława Komorowskiego. Na szczęście były prezydent powstrzymał się dziś od oficjalnych komentarzy.

Posłowie pisali z sali, że nie czują powagi chwili, złośliwych komentarzy nie podarował sobie także rzecznik rządu.

Na całe szczęście w głębokim poważaniu miała i ma to wszystko warszawka ulica, na
którą wyległa radosna Polska.Andrzejowi Dudzie na każdym kroku
dzisiejszej trasy towarzyszą biało czerwone tłumy, skandujące: „Pan
Prezydent” i „Nasz Prezydent”. I żadne tefałeny, ani nadąsane elity czy
obrażona PO nie odbiorą im radości z tego, że
mają wreszcie prezydenta mądrego, który z godnością będzie sprawował
swój urząd, takiego, który przywraca
dumę z Polskości, nie lekceważy słów: „Bóg, Honor, Ojczyzna”, nie
czyta z kartki, tylko mówi z głowy i z serca. Jest prawdziwy, wrażliwy
społecznie, pamięta o słabszych i nie boi się głosić wartości, w które wierzy.

Nasza Polska....:)
ukłony dla Tych,których ani upał ani wredne meRdialne bzdury nie zniechęciły do przyjazdu,do Warszawy,do swojego Prezydenta...
pozdr z drogi

Rozpoczęło się spotkanie Andrzeja Dudy z internautami. Prezydent na żywo odpowiada na pytania internautów.

Na facebookowym profilu Andrzeja Dudy rozpoczęło się spotkanie z internautami. Prezydent będzie odpowiadał na ich pytania. Na początek nie ma zbyt trudno

Co ma pan do powiedzenia młodym?

- Zadanie jest wielkie. To jest kwestia poprawy w Polsce poziomu życia, poprawy rynku pracy, pobudzenia polskiej gospodarki. To jest wsparcie polegające na daniu większej wolności, żeby nie mówili, że państwo ich uciska. Przedsiębiorcy to są ci, którzy tworzą miejsca pracy. Trzeba dla nich wsparcia ze strony państwa. Jako formy wsparcia wymienia m.in. kredyty preferencyjne i nowe rozwiązania podatkowe dotyczące inwestycji na innowacje, które można by odliczać nawet w podwójnej wysokości. Co mają powiedzieć młodzi ludzie, którzy od lat pracują na umowach śmieciowych, którzy właściwie nie mieli odprowadzanych składek emerytalnych. Znam ludzi, krótszy po 15 lat pracowali na takich umowach. To jest kwestia zmian, które wymagają czasu. Wspomina o radzie rozwoju, z którą będzie opracowywał strategię rozwoju gospodarki.

Co z kwotą wolną od podatku?

Ona będzie zastrzykiem dla ludzi, którzy dziś zarabiają niewielkie pieniądze. Jeżeli kwota wolna od podatku ma mieć sens, musi przekraczać minimum egzystencji biologicznej. Jeżeli zostanie podwyższona do 8 tys. zł, to emeryci otrzymujący dziś 800 zł emerytury będą dostawali 880 zł. Budżet? Przecież te pieniądze natychmiast wrócą do gospodarki, bo zostaną wydane. Niech mi nikt nie opowiada, że te pieniądze wpadną w czarną dziurę i znikną

Jak będzie wyglądać polityka prorodzinna?

Prezydent może zaproponować program, ale niezbędna jest współpraca ze strony rządu. To program, który nazywa się 500 zł na każde dziecko dla każdej rodziny, które są biedne lub wielodzietne. W rodzinach, które są rodzinami ubogimi, których egzystencja jest trudna, pomoc byłaby już od pierwszego dziecka. Dla rodzin w lepszej sytuacji majątkowej ta pomoc zaczynałaby się od drugiego dziecka: 500 zł na drugie dziecko, 500 na trzecie i tak dalej.

24 miliardy rocznie to ogromna kwota, ale proszę pamiętać, że te rodziny nie schowają tych pieniędzy w siennikach, nie oszczędzą w bankach. One trafią do obrotu gospodarczego, a to będzie pobudzało polską gospodarkę.

Jaka jest sytuacja rodzin, jeśli bankom opłaca się dawać za ogromne pieniądze reklamy kredytów na wyprawkę do szkoły. to świadczy o tym, że wielu ludzi na tę wyprawkę nie stać.

Co ma pan do powiedzenia młodym?

- Zadanie jest wielkie. To jest kwestia poprawy w Polsce poziomu życia, poprawy rynku pracy, pobudzenia polskiej gospodarki. To jest wsparcie polegające na daniu większej wolności, żeby nie mówili, że państwo ich uciska. Przedsiębiorcy to są ci, którzy tworzą miejsca pracy. Trzeba dla nich wsparcia ze strony państwa. Jako formy wsparcia wymienia m.in. kredyty preferencyjne i nowe rozwiązania podatkowe dotyczące inwestycji na innowacje, które można by odliczać nawet w podwójnej wysokości. Co mają powiedzieć młodzi ludzie, którzy od lat pracują na umowach śmieciowych, którzy właściwie nie mieli odprowadzanych składek emerytalnych. Znam ludzi, krótszy po 15 lat pracowali na takich umowach. To jest kwestia zmian, które wymagają czasu.

Czy będzie pan przekonywał emigrantów do powrotu?

Nie będę nikogo przekonywał: wracajcie do Polski. Tu trzeba stworzyć takie warunki, żeby młodzi, którzy wyjechali mieli możliwość powrotu, jeśli chcą. Bo oni mają potrzebę powrotu. Ale mówią; jak my sobie tu poradzimy, na naszym rynku, przecież wiemy, co tu się dzieje. Co powinniśmy robić doraźnie? Wspierać Polaków na emigracji, żeby ich dzieci utrzymały tożsamość narodową, żeby nie straciły kontaktu z językiem polskim, żeby miały dostęp do polskiej edukacji. Żeby ci ludzie mogli kiedyś do Polski wrócić. Będę czynił wszystko, żeby stworzyć tu warunki do powrotu. A wtedy sami zdecydują, czy chcą wrócić.

Czy chce Pan, żeby Żołnierze Wyklęci byli w programie szkolnym?

Tak, bo to są ludzie, którzy zasługują na miejsce w historii. To są wspaniałe przykłady niezłomności i bohaterstwa. te historie najczęściej były tragiczne, ale pokazują jak można kochać ojczyznę i jak być jej oddanym. To są przykłady piękne i tragiczne, tak jak powstańcy warszawscy, jak Rudy, Alek i Zośka.

Jak powinno się wspierać repatriantów ze wschodu?

Powinno być udzielane Polakom na wschodzie wsparcie finansowe, ale też merytoryczne, poprzez polskie instytucje kultury, które mogą promować tam polską kulturę wśród polskiej społeczności. Niestety często bywa tak, że polskiej społeczności za granicą trzeba bronić i tu aktywna musi być polska dyplomacja. Dla mnie współpraca z Polonią jest niezwykle ważna. Ich wolę bycia w łączności z Polską można w Polsce spożytkować. To jest nas niewykorzystany potencjał, który chciałbym, żeby został uruchomiony

Prezydent powołał Szefa KPRP, Szefa BBN oraz Ministrów KPRP

W piątek prezydent Andrzej Duda powołał i wręczył nominacje na
stanowiska Szefa Kancelarii Prezydenta RP, Szefa Biura Bezpieczeństwa
Narodowego oraz Sekretarzy i Podsekretarzy Stanu w Kancelarii Prezydenta
RP.

Prezydent powołał:

• Małgorzatę SADURSKĄ na stanowisko Szefa Kancelarii Prezydenta RP
• Pawła SOLOCHA na stanowiska Sekretarza Stanu w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego - Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego
• Adama KWIATKOWSKIEGO na stanowisko Sekretarza Stanu – Szefa Gabinetu Prezydenta RP
• Macieja ŁOPIŃSKIEGO i Krzysztofa SZCZERSKIEGO na stanowiska Sekretarzy Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
• Wojciecha KOLARSKIEGO i Annę SURÓWKĘ-PASEK na stanowiska Podsekretarzy Stanu w Kancelarii Prezydenta RP

- Zaczynamy. Bardzo się cieszę, że w pierwszym dniu po inauguracji
możemy rozpocząć pracę w zapowiadanej wcześniej formule – mówił
prezydent Duda wręczając akty powołania.

Poinformował też, że podpisał zarządzenie w sprawie nadania
Kancelarii Prezydenta nowego statutu, po to, aby - jak tłumaczył -
wprowadzić dwie bardzo istotne zmiany.

- Po pierwsze w Kancelarii Prezydenta będzie powołane zupełnie nowe
biuro do spraw kontaktów z Polakami za granicą, które będzie zajmowało
się sprawami Polonii, inicjatywami w tym zakresie, szeroko pojętymi
sprawami emigracyjnymi - zapowiedział. Biurem ma kierować minister Adam
Kwiatkowski.

Prezydent poinformował, że powołał też stanowisko dyrektora
generalnego, które ma zapewniać profesjonalne kierowanie szeroko
pojętymi sprawami administracyjnymi Kancelarii Prezydenta. Stanowisko to
objęła Grażyna Ignaczak-Bandych.

Minister Małgorzata Sadurska mówiła po uroczystości, że jest
przekonana, że osoby, które prezydent Andrzej Duda powołał do swojej
Kancelarii, stworzą sprawną drużynę. - Drużynę, która będzie pomagała w
realizacji programu pana prezydenta, zgodnie z jego wizją prezydentury -
powiedziała.



- Chcemy jako ministrowie w Kancelarii Prezydenta być otwarci na
problemy Polaków. Chcemy pomagać w rozwiązywaniu problemów Polaków.
Chcemy stworzyć drużynę, która będzie realnym wsparciem dla pana
prezydenta. Czujemy na sobie duży ciężar, bo pan prezydent powołując nas
na tak zaszczytne stanowiska, obdarzył nas wielkim zaufaniem -
podkreśliła nowa szefowa KPRP.

Nie wolno wykorzystywać fotografii pochodzących ze strony Prezydenta RP.
http://www.prezydent.pl/prawa-autorskie/

Zdjęcia pochodzące z oficjalnego serwisu fotograficznego Kancelarii Prezydenta RP mogą być wykorzystywane jedynie w celu ilustrowania materiałów, dotyczących działań Prezydenta RP. Jakakolwiek ingerencja w integralność zdjęcia - w tym kadrowanie czy obróbka graficzna - jest niedozwolona. Wszelkie wykorzystywanie zdjęć pochodzących z oficjalnego serwisu fotograficznego Kancelarii Prezydenta RP w celach komercyjnych lub w materiałach o charakterze politycznym jest zabronione.

Dziękuję za zgromadzenie najważniejszych informacji z dnia zaprzysiężenia Prezydenta Rp Andrzeja Dudy. Radujmy się, że mamy nowego Prezydenta i życzmy mu wspaniałego zdrowia, mnóstwa sił i mądrości w podejmowaniu wszystkich decyzji ku chwale Polski.

"Wszelkie wykorzystywanie zdjęć pochodzących z oficjalnego serwisu fotograficznego Kancelarii Prezydenta RP w celach komercyjnych lub w materiałach o charakterze politycznym jest zabronione. "

Każde inne jest dozwolone.

Pozdrawiam :)

Kancelaria Prezydenta zabrania jakiejkolwiek obróbki zdjęć pobranych ze strony Prezydent.pl. Nie można ich kadrować, nie można również wykorzystywać w celach komercyjnych, więc nawet jedna reklama wyświetlona przy artykule z fotografią pobraną z serwisu prezydenckiego może już oznaczać naruszenie praw autorskich - zauważa serwis DI.com.pl, (...)
Co ciekawe, jeszcze niedawno urzędnicy prezydenta nie widzieli nic złego w udostępnianiu fotografii na zasadach tak zwanej wolnej licencji. Oznacza to, że zdjęcie głowy państwa wykonane za publiczne pieniądze mogło być traktowane jak informacja publiczna. Co się w takim razie zmieniło?

więcej: http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/456205,zakaz-kadrowania-...

PODZIĘKOWANIA DLA POLONII

Szanowni Państwo!

Przez
ostatnie 4 lata miałem zaszczyt pełnić funkcję Posła na Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej VII Kadencji. Uzyskany w 2011 r. mandat
przyjąłem jako ogromne wyróżnienie, ale i wielkie zobowiązanie,
szczególnie wobec Polaków mieszkających poza granicami Polski, którzy
oddali na mnie swoje głosy.

Zaciągnięty dług zaufania skutecznie spłacałem przez cały okres swojej pracy parlamentarnej działając m.in. w Komisji Łączności z Polakami za Granicą.

W
Państwa imieniu upominałem się o istotne dla Was kwestie wymagające
nowych rozwiązań ustawodawczych, jak również pomagałem w rozwiązywaniu
problemów, jakie niesie ze sobą codzienne życie na emigracji.

To dzięki Waszemu zaangażowaniu i wsparciu sprawowałem mandat posła bliskiego sprawom Polaków żyjących na emigracji.

Moja
poselska działalność dobiega właśnie końca i jest doskonałą okazją do
wyrażenia wdzięczności dla wszystkich, z którymi dane mi było w tym
czasie spotkać się lub współpracować. Zapewniam również, że w swojej dalszej działalności publicznej zawsze będę pamiętał o Rodakach mieszkających poza granicami kraju.

Na
ręce wszystkich Polaków rozsianym po całym świecie składam wyrazy
głębokiego szacunku i podziękowania za wysiłek wkładany w pielęgnowanie
kultury i tradycji polskiej, za wierność mowie i wierze ojców oraz za
miłość do Ojczyzny. Dziękuję Wam za to, że nie tylko sami pamiętacie o
Waszych korzeniach, ale za to, że angażujecie się w dziesiątki działań i
inicjatyw społecznych na rzecz polskości i promocji Polski w świecie.

Słowa wdzięczności kieruję do organizacji polonijnych za ich nieocenioną rolę w
umacnianiu więzi Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą z Ojczyzną,
jej językiem i kulturą oraz niesienie pomocy w zaspokajaniu
różnorodnych potrzeb Rodaków żyjących na emigracji.

Dziękuję
mediom polonijnym za ich zaangażowanie w promowanie spraw polonijnych
oraz kreowanie i utrwalanie pozytywnego wizerunku Polski
i Polaków w świecie.

Słowa najwyższego uznania kieruję do Duszpasterzy za
ich olbrzymi wkład w zachowanie wiary i polskości wśród naszych
Rodaków. Polskie ośrodki duszpasterskie stanowią ostoję polskości, bazę i
wsparcie dla działalności polonijnych organizacji, których celem jest
zachowanie polskiej tożsamości, krzewienie kultury i tradycji polskich
oraz nauczanie języka polskiego.

Drodzy
Rodacy, niezależnie od tego, gdzie przyszło Wam żyć pielęgnujcie
poczucie wspólnoty narodowej, podtrzymujcie więzi łączące mijające i
nadchodzące pokolenia, a wartości otrzymane od przodków, przekazujcie
swoim dzieciom. Pamiętajcie jednak, że podtrzymywanie i kultywowanie polskości oraz
promocja Polski mogą być skuteczne tylko wtedy, gdy będzie ona dobrze
postrzegana na arenie międzynarodowej, a Jej imię, jej historia i
osiągnięcia będą przedstawiane prawdziwie i powszechnie szanowane.

Przyjmijcie jeszcze raz moje serdeczne podziękowania oraz życzenia wszelkiej pomyślności oraz rodzinnego i osobistego szczęścia.

Bądźcie dumni z tego, że jesteście Polakami!

                                                                  Z wyrazami szacunku

                                                       Adam Kwiatkowski

  Poseł na Sejm RP

Andrzej Duda w Jędrzejowie. Witały go rozentuzjazmowane tłumy [VIDEO+ZDJĘCIA]

Prezydent w parku zjawił się o planowanej godzinie - 13.30. Witało go entuzjastycznie około tysiąca osób. Były okrzyki "nasz prezydent", "kochamy cię". Jedna z pań rzuciła się prezydentowi na szyję, potrzebna była interwencja ochrony. W parku czekali między innymi uczestnicy marszu szlakiem "kadrówki", prezydent świetnie czuł się w tłumie, chętnie rozmawiał, rozdawał autografy. Od jednej z pań dostał bukiet biało czerwonych róż. Przemówienie było bardzo krótkie. Prezydent powiedział, że zamiast przemawiać woli porozmawiać z ludźmi.

21:54

Nowy kapelan prezydenta Dudy

Do ks. bp. Andrzeja Jeża, ordynariusza tarnowskiego,
wpłynęło pismo z Kancelarii Prezydenta z prośbą o oddelegowanie ks.
Zbigniewa Krasa do pracy w Warszawie.

Audyt w kancelarii prezydenta

Wizyty i spotkania zagraniczne Prezydenta RP Andrzeja Dudy

Od wizyty w Estonii 23 sierpnia prezydent Andrzej Duda rozpocznie
swój plan podróży zagranicznych. Następnie, jeszcze w tym miesiącu
odwiedzi Niemcy oraz Wielką Brytanię.

Plan wizyt i spotkań zagranicznych Prezydenta RP w 2015 roku:

• 23 sierpnia – Wizyta Prezydenta RP w Estonii (Tallin)
• 28 sierpnia – Wizyta Prezydenta RP z Małżonką w Niemczech (Berlin)
• 15 września – Wizyta Prezydenta RP w Wielkiej Brytanii (Londyn)
• 21-22 września – Udział Prezydenta RP w spotkaniu Prezydentów Grupy Arraiolos. Towarzyszy Małżonka. (Niemcy, Erfurt i Zamek Wartburg) Uczestniczą prezydenci Austrii, Bułgarii, Estonii, Finlandii, Niemiec, Włoch, Łotwy, Portugalii, Słowenii i Polski
• 25-28 września – Udział Prezydenta RP w debacie generalnej ONZ w Nowym Jorku. Towarzyszy Małżonka. (Zgromadzenie Ogólne ONZ i szczyt milenijny)
• 8-9 października – Udział Prezydenta RP w spotkaniu Prezydentów Grupy Wyszehradzkiej (Węgry – Balatonfüred)
• 3-4 listopada – Regionalne spotkanie Prezydentów przed Szczytem NATO (Rumunia – Bukareszt) Uczestniczą
  prezydenci Estonii, Łotwy, Litwy, Czech, Słowacji, Węgier, Bułgarii,
  Rumunii, Polski. Prezydenci Rumunii i Polski współgospodarzami.
• II poł. listopada  – Szczyt Chiny – Europa Śr.-Wsch. (Pekin)  16+1:
  Estonia, Łotwa, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Rumunia, Bułgaria,
  Słowenia, Chorwacja, Serbia, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Albania i
  Macedonia

"Bezpieczeństwo i rozwój gospodarczy głównymi tematami wizyt prezydenta"

Pakiet prezydenckich wizyt będzie się opierał na trzech osiach
kierunkowych: regionalnej, europejskiej oraz tej dotyczącej polityki
globalnej - mówi minister Krzysztof Szczerski w wywiadzie dla "Wprost".