"Gazeta Wyborcza Trójmiasto" zaserwowała nam materiał pod pretensjonalnym tytułem "Wszystkie tajemnice Westerplatte" (piątek, 7 XI 2014 r., "Magazyn Trójmiejski", s. 12). Jestem w stanie zrozumieć, że robi się wszystko, żeby tylko przyciągnąć uwagę czytelnika. Ale w tym konkretnym wypadku kogoś - mówiąc kolokwialnie - poniosło. Jeżeli sam tytuł brzmi tak mało wiarygodnie, to automatycznie rodzi się obawa: czego powinniśmy się spodziewać po zawartości?

     Mamy tu do czynienia z rozmową Romana Daszczyńskiego z doktorem Andrzejem Drzycimskim. Podobnie jak w przypadku kłamstwa Drzycimskiego, o którym pisałem poprzednio ("Doktor Andrzej Drzycimski kłamie", 6 XI br.) zostałem jeszcze raz niejako wywołany przez niego do tablicy. Okazuje się bowiem, że wciąż stosuje praktyki, które ukazują, ile warta jest jego renoma. Niestety, jego słowa po raz kolejny wiążą się ściśle z moją osobą.

     Po raz nie wiadomo który Drzycimski postanowił uzewnętrznić swoje mądrości w temacie białej flagi nad Westerplatte w dniu 2 września 1939 r. Twierdzi niezmiennie, że takowe zdarzenie nie miało miejsca. Podaje między innymi: Jeśli znajdzie się dowód, że [biała flaga] była, to ja będę pierwszym w gotowości, żeby o tym napisać. A zapewne nie znajdzie się, bo (...) komandor Gustav Kleikamp o tym pisze wyraźnie w listach, które zostały teraz opublikowane, że doszło do nieporozumienia. Mogę zacytować. Ten fragment jest w liście do Bertila Stjernfelta (...), który zaraz po wojnie uznał, że to ważne, aby ustalić przebieg działań bojowych, więc korespondowali. Tylko cztery zdania, a przekłamań i niedomówień cała masa.

     Aby każdy miał jasność: Drzycimski nie podaje, gdzie opublikowane zostały listy Kleikampa, na które się powołuje. Jest to o tyle zrozumiałe, że takowych... nie opublikowano! Śpieszę zatem z wyjaśnieniem. Podstawą twierdzeń Drzycimskiego (co zresztą on sam zgrabnie przemilczał) jest fragment mojego opracowania opublikowanego w ostatnim numerze "Przeglądu Historyczno-Wojskowego" (nr 3/2014, s. 208-228): "Kulisy walk o Westerplatte w korespondencji szwedzkiego historyka". Jedną z kwestii (pomniejszych!), które poruszam w artykule jest właśnie biała flaga nad Westerplatte w dniu 2 września 1939 r. Oparcie stanowią notatki, jakie sporządził płk Bertil Stjernfelt podczas rozmowy z Gustavem Kleikampem w Hamburgu w roku 1948. Podałem je do publicznej wiadomości w takiej formie, w jakiej szwedzki historyk przesłał je swego czasu Jackowi Żebrowskiemu. Gdzież więc te listy Kleikampa do Stjernfelta, o których bajdurzy doktor Drzycimski? O wymianie korespondencji między Sztokholmem a Hamburgiem również nie pisałem (choć taka faktycznie mogła mieć i najprawdopodobniej miała miejsce) - w kontekście powoływania się na tajemniczą publikację stanowi to jawne nadużycie. "Bohater" wywiadu z Gazety Wyborczej albo nie rozumie tego, co czyta, albo z premedytacją kłamie. Proszę wybrać jedno z dwojga.

     Następna ciekawa sprawa. To, co Drzycimski nazywa w rozmowie cytatem, jest w istocie... wersją tekstu jedynie zbliżoną do tego, co zacytowałem w "Przeglądzie..." (s. 210)! Inne sformułowania i niemal normą brak zaznaczonych opuszczeń. Jeden z przykładów: Oficer Abwehry okrętu (Nr 19) utajnił radiogram - nie został wpisany do Dziennika. Taki cytat widnieje w periodyku. Jak przytacza go Drzycimski? Oficer Abwehry z okrętu numer [...] utajnił radiogram, nie wpisano go do dziennika pokładowego. Wyraźny dowód na to, że autor monografii Westerplatte jest następnym z tych, którzy nie widzą różnicy pomiędzy dziennikiem działań bojowych (Kriegstagebuch) a dziennikiem okrętowym / pokładowym (Logbuch), dwoma zupełnie różnymi dokumentami (nawet na kartach swojej dwutomowej publikacji w odniesieniu do KTB >SX< używa zamiennie obu nazw). Co gorsza - usiłuje przekonać czytelnika, że nazwa dziennik pokładowy znalazła się w moim materiale. Oto kolejny przejaw rzekomej rzetelności naukowej dr. Drzycimskiego.

     Interesujące jest to, do czego Andrzej Drzycimski w ogóle się nie odniósł. Z sobie tylko znanych powodów nie zdecydował się "zacytować" innych słów Gustava Kleikampa (dotyczących 7 września 1939 r.): Powiadomiony został Eberhardt. On chciał upewnić się, czy to nie podstęp Polaków jak 2 września - biała flaga, a potem strzelali z terenu. Z tak sformułowanej wypowiedzi dowódcy "Schleswiga-Holsteina" śmiało można wnosić, że pojawienia się białej flagi w drugim dniu walk nie zanegował nawet Eberhardt, bądź co bądź główny wówczas oponent Kleikampa (szczegóły zob. "Kulisy walk..."). To ważna poszlaka. Czy nie powinna dawać nieco do myślenia obiektywnemu historykowi?

     Wodą na młyn dla Drzycimskiego okazuje się najwyraźniej użyte przez Gustava Kleikampa słowo "nieporozumienie". W mniemaniu tego historyka jest to niepodważalny dowód, że dowódca >SX< sam dementuje pojawienie się flagi. Taki wywód myślowy ma przede wszystkim jedną słabą stronę: Kleikamp poinformował Grupę "Wschód" o zdarzeniu bez naocznej weryfikacji. Bezzasadnym jest zatem twierdzenie, że nazwanie całej sytuacji "nieporozumieniem" przesądza całą sprawę.

     Milczeniem Drzycimski pomija fakt, że w "Kulisach walk..." znalazła się kopia radiodepeszy nadanej 2.9.1939 z >SX<, gdzie informuje się o białej fladze nad Westerplatte. Jest to o tyle znaczące, że w literaturze po raz pierwszy mamy sposobność zapoznania się z oryginalnym tekstem radiodepeszy, a nie tylko jego tłumaczeniem (odnośnie do tego: w nr 4/2014 PH-W pojawić ma się sprostowanie z brakującym przypisem po słowach ...kolejnego numeru porządkowego, s. 214 w nr 3/2014). Dla Drzycimskiego to zapewne nic nie znaczący świstek papieru. Oczekuje on dowodu na pojawienie się białej flagi wieczorem 2 września. Co go usatysfakcjonuje w tej materii? Co może być dla niego wiarygodnym potwierdzeniem tego zdarzenia? Odnoszę wrażenie, że nie podołałby temu nawet podarowany mu wehikuł czasu w pakiecie z kamerą cyfrową wysokiej rozdzielczości.

     Skoro już dr. Drzycimski zdecydował się skorzystać z mojego artykułu, uzupełnię, że nie wyraził żadnego zainteresowania pozostałymi kwestiami tam poruszonymi. Mowa o związanych ściśle z Westerplatte dwóch utajnionych dokumentach, jakie mają znajdować się w jednym z amerykańskich archiwów. Rzeczy zupełnie do tej pory nieznane (niejeden rzekłby zapewne, że "sensacyjne"). Wydaje się nawet, że o wiele bardziej znaczące od tego, czy 2 września nad Westerplatte pojawiła się biała flaga czy też nie. Od czego są jednak dyżurne tematy? Lepiej do znudzenia kręcić się wokół własnej osi niż odważyć się publicznie przyznać, że ktoś inny napisał na temat zagadnień stawiających w całkowicie nowym świetle niemieckie zabiegi mające na celu przejęcie półwyspu Westerplatte w roku 1939.

     Rozmowę z dr. Andrzejem Drzycimskim opatrzono tytułem "Wszystkie tajemnice Westerplatte" (w wersji internetowej z 11 XI br. "Wszystkie tajemnice Westerplatte w końcu rozstrzygnięte"). Być może historyk nie miał wpływu na brzmienie tytułu, tego nie wiem. Tak czy inaczej interesujące jest zestawienie tytułu ze słowami dr. Drzycimskiego: Jeśli ktoś uważa, że wie wszystko, to przemawia przez niego pycha. Niechcący wyszło tak jak trzeba - czyli nareszcie w pełni prawdziwie.