Kolejne problemy ze świadczeniami dla opiekunowie niepełnosprawnych

Mimo, że rząd przywrócił świadczenia pielęgnacyjne
dla opiekunów osób niepełnosprawnych, urzędnicy nie chcą wypłacać im
należnych świadczeń. Coraz więcej osób skarży się na ich opieszałość i
arogancję.

Po ponad rocznej batalii, w tym wielu protestach,  projekt rządu
realizując wyrok Trybunału Konstytucyjnego przywrócił opiekunom zaległe
świadczenia. Jak wskazują wykluczeni opiekunowie – obecnie prowadzone są
względem nich „przesłuchania”, te nie wnoszą jednak żadnych konkretów.

Pendolino albo bankructwo PKP Intercity

Kontrakt na Pendolino musi być
zrealizowany w interesie polskiego przewoźnika, w przeciwnym razie PKP
Intercity może zbankrutować – alarmuje poseł Jerzy Polaczek, były
minister transportu. Dlatego PiS chce zwołania
nadzwyczajnego posiedzenia sejmowej komisji infrastruktury – ws.  zakupu
i wdrożenia taboru kolejowego Pendolino.

Wyciszanie łapówkarstwa

Koalicja PO – PSL nie chce sejmowej komisji śledczej w
sprawie największej afery korupcyjnej III RP dotyczącej łapówkarstwa
przy przetargach na informatyzację. Chodzi m.in. o
przetargi – w latach 2007-2010 – na zakupy przez Centrum Projektów
Informatycznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz
Komendy Głównej Policji opiewające na kwotę ponad 2 miliardów złotych. Z wnioskiem w tej sprawie zwrócili się politycy SLD i Solidarnej Polski.

Cztery dni na 25-lecie wolności

Obama i 40 przywódców europejskich, Nagroda Solidarności
dla Mustafy Dżemilewa, poparcie dla nowej Ukrainy i autostrada Wolności
z Warszawy do Berlina. 

CBA bada korupcję w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego. Sprawa dotyczy tzw. "inforafery"

Wysocy rangą funkcjonariusze Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego (UKNF) podejrzani o korupcję przy przetargach informatycznych? Śledztwo w tej sprawie od roku prowadzi Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA).

Śledczy z Centralnego Biura Antykorupcyjnego zainteresowali się dokumentacją z 2013 roku związaną z udzieleniem zamówienia publicznego w zakresie „Usługa audytu w obszarze infrastruktury informatycznej i systemów informatycznych w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego”.

Z oficjalnego stanowiska Centralnego Biura Antykorupcyjnego w tej sprawie wynika, że śledztwo w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego jest w toku:

Biuro podjęło czynności analityczne w związku z uzyskanymi informacjami. Dlatego też zwróciliśmy się do Komisji Nadzoru Finansowego o dokumenty celem ich weryfikacji. Nie są to czynności kontrolne czy też procesowe. Są one nadal w toku

Określana mianem „największej afery korupcyjnej w III RP” (przez rzecznika CBA), potocznie zwana aferą informatyczną zbierała i zbiera swoje żniwo. W sprawie padają kolejne oskarżenia i prokuratorskie zarzuty dla urzędników, niektórzy z nich mają nawet sądowy zakaz opuszczania kraju, a CBA zarzeka się, że sprawa jest w toku.

Ale jak to w państwie Platformy - niektórzy spadli na cztery łapy. Jak czytamy w serwisie kulisy24, bohaterowie infoaafery organizują polską ekspozycję na Expo w Mediolanie. Co ważne - za dziesiątki milionów złotych z publicznej kasy!

Chodzi między innymi o Janusza J., Monikę F..

Na początku miałem zastrzeżenia do działań wykonawcy wybranego przez Polską Organizację Turystyczną (chodzi o spółkę Berm Janusza J. i Moniki F. – red.), ale teraz jesteśmy zadowoleni. Polska ekspozycja cieszy się dużym powodzeniem

— podkreśla Sławomir Majman, prezes Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych odpowiedzialnych za Expo.

A zarzuty? Oj tam, oj tam…

lw, kulisy24.com

O spółce Data Techno Park zrobiło się głośno w 2013 r. za sprawą platformy internetowej e-Dolny Śląsk, która miała kosztować urząd marszałkowski 66 mln zł. DTP miała być podwykonawcą tej platformy. Jedną z czołowych inwestycji spółki było wybudowanie największej w tej części Europy serwerowni, wartej 200 mln zł, która ma przechowywać dane medyczne. „Za tą inwestycją lobbowali Michał Jaros i Jacek Protasiewicz z Platformy Obywatelskiej. Do niedawna w radzie nadzorczej spółki DTP zasiadał również Michał Kaczmarek – wieloletni dyrektor biura Jacka Protasiewicza” – pisała „Gazeta Finansowa”.

Serwerownia, czyli Centrum Przetwarzania Danych, jest przedsięwzięciem współfinansowanym przez Państwową Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Innowacyjna Gospodarka. Największym udziałowcem spółki do grudnia 2013 r. była wrocławska Akademia Medyczna. Wtedy odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenia Wspólników, na którym rektor Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. Marek Ziętek podjął uchwałę o umorzeniu udziałów Uniwersytetowi. „Jedynym beneficjentem po umorzeniu udziałów i podniesieniu kapitału zakładowego spółki została prywatna firma ITmed. […] Nowe udziały prywatna firma ITmed objęła pięciokrotnie taniej – jak tłumaczą właściciele spółki – bo objęła je po wartości nominalnej – 50 zł za udział, a uniwersytetowi umorzono je po wartości księgowej – czyli płacąc za udział ponad 250 zł” – komentowali wówczas sprawę eksperci z „Gazety Finansowej”.

Niedawno okazało się, że rektor, umarzając część udziałów na rzecz spółki, zrobił to bezprawnie. 2 czerwca br. Ministerstwo Skarbu Państwa stwierdziło, że rektor musiał mieć zgodę resortu na dokonanie wspomnianej transakcji. Resort zażądał wtedy „przywrócenia stanu godnego z prawem”. Jak podaje portal W Dolnym Śląsku, 15 lipca MSP ze wszystkiego się wycofało. „Na decyzję miały mieć wpływ dodatkowe analizy udostępnione resortowi przez rektora” – pisze portal. UM mimo pytań zgłaszanych przez wielu zainteresowanych owymi tajemniczymi analizami nikomu do tej pory ich nie udostępnił. – Rektor działał, kierując się dbałością o dobro uczelni, a wszelkie podjęte przez niego kroki wynikały z obowiązujących przepisów prawa. Potwierdziły to kontrole przeprowadzone przez Ministerstwo Skarbu Państwa, a akceptację i poparcie dla wszelkich działań podjętych przez władze uczelni w kwestii Data Techno Parku w kwietniu wyraził też Senat Uniwersytetu Medycznego – stwierdziła nowa rzecznik prasowy UM Monika Maziak.

Według niepotwierdzonych informacji poprzednią rzecznik Jolantę Grzebieluch zwolniono po tym, jak udzieliła zbyt wielu informacji „Gazecie Finansowej”. Prezes PiS u Jarosław Kaczyński złożył w sprawie Data Techno Park zawiadomienie do ABW. Ta jednak odmawia komentarzy i odsyła dziennikarzy do Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu, w której toczy się postępowanie przeciwko rektorowi uczelni. Profesorowie uczelni nie chcą komentować sprawy, podobnie jak biuro premier Ewy Kopacz, której poskarżył się zbulwersowany postawą rektora WAM profesor tejże uczelni Marek Jutel, wiceprezydent i skarbnik Europejskiej Akademii Alergologii i Immunologii Klinicznej.
http://niezalezna.pl/69989-tajemnicze-przejecie-dane-tysiecy-polakow-w-p...

Posłowie będą pytać o wydatki rządu PO-PSL

Kobieta od cyberroboty. „Ogarniamy bałagan, który zastaliśmy. Nie wiemy, czy nasze sieci nie są infiltrowane”

Dopiero co mieliśmy incydenty, a nawet poważne cyberzagrożenia,
za naszą wschodnią granicą inspirowane prawdopodobnie przez Moskwę.
Nie wiemy, czy nasze sieci nie są infiltrowane.

Z ustawy inwigilacyjnej jest pani zadowolona?

Ta ustawa jest kompromisem. A pragnę przypomnieć, że problem
odziedziczyliśmy po poprzednikach, którzy przez 18 miesięcy nie kiwnęli
nawet palcem, by go rozwiązać.

A ludzie się buntują, że państwo będzie ich podsłuchiwać i śledzić w internecie.

Takie zagrożenie istniało tylko w pierwszej wersji projektu. Był tam
przepis, który mógł budzić obawy o likwidację zasady, że podsłuch można
założyć tylko za zgodą sądu. Ale znaleźliśmy ten fragment i zwróciliśmy
na niego uwagę. Nie taka była intencja. Następnie u nas w resorcie
odbyło się spotkanie, które było temu poświęcone. Byli rzecznik praw
obywatelskich, generalny inspektor ochrony danych osobowych,
przedstawiciele organizacji pozarządowych. Wszyscy wskazali, że taki
niebezpieczny zapis w ustawie istnieje i należy go poprawić. Sprawa
trafiła do pani premier i została wyprostowana.

Czyli można powiedzieć internautom, że mogą czuć się bezpiecznie.

Tak, bo i tak to sąd musi ostatecznie zdecydować o ewentualnym podsłuchu: czy jest konieczny, czy nie.

Rozliczyła pani już swojego poprzednika?

Na razie zrobiliśmy audyt wśród projektów dofinansowanych z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka.

I jak to wygląda?

Kiepsko. Cztery projekty zaliczyły niepowodzenie: trzy zostały
zgłoszone do Komisji Europejskiej jako niefunkcjonujące, czyli musimy je
kończyć z własnego budżetu. Jeden będziemy kontynuować za pomocą
środków europejskich. Wartość tych projektów to 478 mln zł.

Polacy
mieli mieć elektroniczny kontakt z fiskusem, miały być elektroniczne
recepty, miał być elektroniczny dowód. Te projekty już się zakończyły,
ale nic nie działa.

Jako państwo rzeczywiście
zaliczyliśmy w tym zakresie kilka niepowodzeń. Systemy albo
nie działają, albo ich uruchomienie jest przekładane, albo funkcjonują
teoretycznie, bo ciągle mają awarie. Są takie systemy, które za kilka
tygodni zostaną poddane ogniowej próbie wydolności, jak np. Emp@tia.

A co to takiego?

Portal służący pracownikom oraz beneficjentom systemu pomocy
społecznej. Kosztował w sumie ok. 45 mln zł. Wyśmiewany przez niektórych
jako portal dla bezdomnych, którzy raczej nie mają przecież internetu.

Inny przykład?

Portal ePUAP, czyli elektroniczna Platforma Usług Administracji
Publicznej. Pozwala na załatwienie prostych spraw z urzędem przez
internet. Ale lista tych spraw jest krótka. Jego wykorzystanie jest
dalekie od marzeń. Poza tym, żeby z tych usług korzystać, trzeba założyć
profil zaufany.

Co założyć?

No
właśnie. Sama nazwa jest tak dziwna, że z początku nie wiadomo, co
właściwie się pod nią kryje. A to jest sposób na potwierdzenie wobec
urzędów tożsamości w sieci. Ale żeby z niego skorzystać, trzeba się
najpierw zarejestrować, a później iść z dowodem osobistym do urzędu
i tam potwierdzić, że rzeczywiście się zarejestrowało.

Nie wiem, komu by się chciało to robić.

Dlatego profil zaufany ma zaledwie około pół miliona użytkowników,
z których część to urzędnicy, a reszta to entuzjaści informatyki
w administracji publicznej. Mają anielską cierpliwość.

Nie
rozumiem, dlaczego od lat w bankowości możemy robić wszystko przez
internet, a żeby np. złożyć wniosek o paszport, trzeba wystać swoje
w kolejce przed okienkiem.

Zamierzamy kontynuować
współpracę z sektorem bankowym i podjąć ją z innymi organizacjami,
by to zmienić. Chcemy „pożyczyć” od banków tzw. ścieżkę pierwszej
weryfikacji klienta. Chodzi o to, że kiedy chce pan założyć konto
w banku, musi się pan tam pojawić osobiście z dowodem. Bank sprawdza
pana tożsamość i dopiero wtedy zakłada konto. Tacy zweryfikowani przez
bank klienci mogliby zarejestrować się na ePUAP bez potrzeby chodzenia
do urzędów w celu potwierdzania profilu zaufanego. Na świecie stosuje
się podobne rozwiązania. W cyfryzacji administracji państwowej pomagają
banki albo telekomy – one mają zweryfikowanych klientów.

To
nasze zacofanie w cyfryzacji chyba najlepiej pokazuje komunikat, który
jeszcze wisi na stronach rządowych: ,,Wydawanie elektronicznych dowodów
rozpocznie się 1 stycznia 2011 r.”. To komunikat z 2009 r. Przypominam,
że jest 2016 r. i 28 krajów europejskich ma już e-dowody. My nie.

Oficjalnie projekt e-dowodu jest zakończony. Wydano na niego 297 mln zł.

Więc dlaczego nikt go w Polsce jeszcze nie ma?

Po naszym audycie projekt trafił na listę niefunkcjonujących.
Pieniądze, które ministerstwo miało wydać na tzw. pl.ID, w tym na dowód
z warstwą elektroniczną, zostały wydane na integrację rejestrów
i ewidencji państwowych. Wprawdzie były komponentem projektu, ale
niejedynym. Gdy dobiegał już końca, okazało się, że nigdy nie uzyskano
potwierdzenia z Komisji Europejskiej na jego ograniczenie.

Jak dochodzi do takich sytuacji?

W projekcie jest wiele procedur i zaangażowanych instytucji. Jedna
wymyśla, druga realizuje, trzecia zarządza, czwarta rozlicza. Jest
wykonawca, podwykonawca, ktoś jest beneficjentem. Ostatecznie pojawia
się kilka różnych podmiotów, które nie potrafią ze sobą skutecznie
współpracować, i dochodzi do sytuacji, że za formalności nikt nie czuje
się odpowiedzialny.

Coś jak zabawa w głuchy telefon.

Gdyby był jeden gospodarz, to wszystko poszłoby bez większego problemu.

Jak to jest, że udaje się Łotyszom, Litwinom, a u nas poziom cyfryzacji państwa jest gorszy niż w Kazachstanie?

Cyfryzacja udaje się w krajach, gdzie jest przyjęty rządowy plan
informatyzacji, który jest priorytetem. U nas od lat funkcjonował tylko
papierowy plan, który ma 500 stron. Jest napisany tak hermetycznym
językiem, że tak naprawdę nikt poza wąską grupą specjalistów
nie rozumie, o co w nim chodzi.

Przypominam, że Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji zostało utworzone w 2011 r.

Moim zdaniem to ministerstwo nigdy nie zaistniało. W sprawie cyfryzacji
zrobiono bardzo niewiele. A od kwietnia zeszłego roku praktycznie
w ogóle nie podejmowano żadnych decyzji, ani legislacyjnych, ani
zarządczych.

Może chociaż uda się naprawić te projekty, które już są zakończone, ale w pełni nie działają.

Ważne, żeby miał kto je naprawiać, bo często jest tak, że jak się
projekt kończy, to firma, która wygrała przetarg i go robiła, nie jest
za bardzo zainteresowana poprawianiem jakiegoś systemu. Ma zapłacone
i już jej to nie interesuje.

No ale państwo też zatrudnia informatyków. Oni nie mogą naprawić?

Po stronie administracji jest od lat realizowana taka polityka,
że zatrudnia się mniej doświadczonych pracowników, w tym informatyków
czy specjalistów od cyberbezpieczeństwa, którzy raczej nie mieli
do czynienia z dużymi projektami. Problem tkwi w wynagrodzeniach, bardzo
niekonkurencyjnych w stosunku do rynku, a zatem niedających możliwości
wyboru spośród dobrych lub najlepszych. W efekcie sektor publiczny jest u
nas tak niedoinwestowany, że transformacja cyfrowa jest pustym hasłem.

Może trzeba bardziej zaufać polskim firmom, a nie wybierać zagraniczne, które później nie chcą systemów naprawiać.

To prawda, że gros pieniędzy trafiało dotąd do dużych międzynarodowych
koncernów. Mniejsze z reguły w tej kategorii polskie firmy były
w przetargach przegrane na starcie z powodu postawionych wysokich
wymagań. Są oczywiście także duże polskie zwycięskie firmy, ale trzeba
szerzej otworzyć drzwi dla polskich wykonawców, także mniejszych.

Teraz będą miały w przetargach większe szanse?

Mamy taką nadzieję. Ale trzeba tu być ostrożnym, by się nie narazić
na zarzut pomocy publicznej. Domyślam się, że kiedy polskie firmy zaczną
wygrywać przetargi, zagraniczne korporacje natychmiast pójdą na skargę
do Komisji Europejskiej.

Ale Komisja jakoś nic nie mówi
o faworyzowaniu lokalnych firm, kiedy niemieckie przetargi wygrywają
koncerny z Niemiec, a francuskie z Francji.

To jasne,
że inne kraje preferują własne podmioty. To naturalny mechanizm i tak
samo powinno być również u nas. Oczywiście nie chcemy eliminować z rynku
zagranicznych podmiotów, ale polskie były do tej pory na nim ewidentnie
pomijane. A mamy potencjał, by budować polski rynek informatyczny.
Jesteśmy w tym po prostu dobrzy i nie mamy się czego wstydzić. Począwszy
od lwowskiej szkoły matematycznej i Enigmy, przez współczesną polską
młodzież, która wygrywa międzynarodowe konkursy informatyczne.

Jeśli
mamy tak dobrych informatyków, to dlaczego w szybkości polskiego
internetu ciągle zajmujemy ostatnie miejsca w europejskich rankingach?

Nie jesteśmy się w stanie z tych ostatnich miejsc wygrzebać. Świat
idzie naprzód i na nas nie czeka. Przykładowo, kiedy inne państwa miały
w zeszłym roku 80 proc. terytorium kraju pokryte superszybkim
internetem, w tym roku będą miały 90 proc. Nasza ostatnia pozycja
w rankingach się nie zmieni. Rozwijamy się, ale nigdy nie będziemy
w grupie liderów czy nawet w środku stawki, chyba że stawka się całkiem
wyrówna.

Czyli jesteśmy skazani na porażkę?

Nie aż tak. Ponad 75 proc. gospodarstw domowych w Polsce ma dostęp
do internetu, chociaż nie zawsze dobrego jakościowo. Jesteśmy lepsi
w rozwoju internetu mobilnego niż stacjonarnego. Tu wyznaczamy wręcz
trendy, bo w Polsce jest 19 mln urządzeń mobilnych. Ale ok. 9 tys.
polskich miejscowości ciągle w ogóle nie ma dostępu do sieci. Jednak
często są to naprawdę malutkie i zamierające miejscowości. Młodych ludzi
tam nie ma. Wyjechali do miasta lub w ogóle z kraju i raczej nie wrócą.

Nawet gdyby wrócili, to i tak pewnie internetu mieć nie będą.

Żaden trzeźwo myślący operator nie pociągnie do takiej miejscowości
kilometrów kabli światłowodowych. To się zwyczajnie nie kalkuluje.
Nie opłaca się i sama budowa (która czasem jest dotowana), i późniejsze
utrzymanie sieci (które nigdy nie jest dotowane, za to bardzo drogo
kosztuje z powodu wysokich danin publicznych).

A jak szkoła jest na odludziu, to dzieci też internetu mieć nie będą, bo się nie opłaca?

Wszystkie szkoły w Polsce powinny mieć internet, i to bardzo szybki,
a każda szkoła powinna być osieciowana wewnątrz, jeśli chcemy używać
e-dzienniczków, e-podręczników, uczyć programowania. I to jest jeden
z naszych priorytetów. Dzieci dostają w ten sposób dostęp do źródeł
wiedzy, informacji oraz rozrywki, a także portali społecznościowych,
które służą im po prostu do komunikacji.

Nie powinno się zakazać używania Facebooka w szkołach?

Dzieciaki są już na tyle obeznane z rzeczywistością internetu,
że wszelkie zakazy i tak będą bez problemu omijać. Nie o to chodzi.
Współczesne dzieci korzystają tak samo chętnie z Facebooka, co
z Akademii Khana, jeśli zawartość jest atrakcyjna, a atrakcyjna może być
także przymusowa edukacja. Świat nam się powoli przenosi do Internetu
i tyle.

Polski internet jest wolny, ale może chociaż bezpieczny. Znalazła już pani wiceministra od cyberprzestępczości?

Niestety nie. To duży problem znaleźć dobrego specjalistę od takich
problemów, który będzie gotowy przyjść do pracy w ministerstwie
za pensję 9,5 tys. zł brutto. Na rynku tacy ludzie dostają więcej.

Ale jacyś kandydaci już byli?

Miałam już wiele spotkań. Ale to specyficzny rynek. Tacy ludzie pracują
dla banków, telekomów. Zarabiają wielokrotnie więcej, niż oferuje
państwo. Jeśli ktoś decyduje się na pracę w administracji, po jej
zakończeniu musi się też liczyć z rocznym zakazem konkurencji. Kiedy
kandydaci na to stanowisko słyszą, że będą zarabiać kilka razy mniej,
nie będą mieć czasu na życie prywatne, a po skończeniu pracy jeszcze
nie będą mogli od razu iść do nowej, wypadną z rynku. Kto się
na to zgodzi?

Czyli na ewentualny cyberatak Polska nie jest gotowa?

Niestety nie. Zresztą zeszłoroczny raport NIK w tej sprawie był
druzgocący. Dopiero co mieliśmy incydenty, a nawet poważne
cyberzagrożenia za naszą wschodnią granicą inspirowane prawdopodobnie
przez Moskwę. Nie ma u nas poważnych incydentów sieciowych, ale
nie wiemy, czy nasze sieci nie są infiltrowane. A jeśli są, to skąd
i przez kogo? Raport NIK wyznaczył ponad 30 zadań, zaniedbanych
w poprzednim okresie. Mimo braku kadry realizujemy je, włącznie
z dokumentami strategicznymi i rozwiązaniami technicznymi, jednak wymaga
to czasu, zarówno jeśli chodzi o stworzenie mechanizmów
koordynacyjnych, wyznaczenie zadań dla poszczególnych resortów,
stworzenie zespołów reagowania w resortach, nawiązanie współpracy
z sektorem cywilnym, szczególnie finansowym, jak i wspólną pracę nad
zbudowaniem dla niego cyberosłony.

Niedługo pierwsze 100 dni rządu. Przygotowała już pani kartkę z listą sukcesów, żeby premier mogła się czymś pochwalić w Sejmie?

Nie, jeszcze nie przygotowałam. Teraz koncentrujemy się na ogarnianiu
bałaganu, który zastaliśmy. Sprawdzamy, co naprawdę działa, a co wymaga
naprawy. Ciężko pracujemy nad rozliczeniem projektów z perspektywy
2007-2013.

To może już pani wie, kiedy pierwszy Polak odbierze elektroniczny dowód?

Projekt e-dowodu trzeba zacząć zupełnie od nowa. Opracować koncepcję,
której w ogóle dotąd nie było. Wskazać źródła finansowania i wybrać
wykonawcę. Do końca marca 2019 r. pierwsi Polacy powinni mieć dowody
z warstwą elektroniczną. Chciałabym za cztery lata wyjść z tego
ministerstwa, mając w ręce tylko telefon, a w nim elektroniczny akt
odwołania i elektroniczne podziękowania od pani premier. Do tego
elektroniczny dowód, kartę miejską, kartę płatniczą, karty zniżkowe
z mojego supermarketu i biblioteki, oraz PIN kod do danych zdrowotnych.
Z ulgą ostatecznie pozbędę się torebki.

4,5 roku więzienia w zawieszeniu dla głównego oskarżonego ws. ,,infoafery”

4,5 roku więzienia w zawieszeniu na 8 lat, 93 tys. zł grzywny
oraz przepadek przyjętych korzyści – to wyrok wobec Andrzeja M.,
głównego oskarżonego w tzw. infoaferze. To wynik dobrowolnego poddania
się przez M. karze, na co zgodziła się prokuratura.
Wyrok wydał we wtorek Sąd
Okręgowy w Warszawie wobec uznawanego za ,,mózg” afery byłego szefa
Centrum Projektów i Usług Informatycznych byłego MSWiA i KGP, który od
przedstawicieli firm informatycznych wziął 1,6 mln zł i 110 tys. zł w
postaci komputerów i sprzętu RTV oraz dostał obietnicę kolejnej łapówki
2,5 mln zł. Według Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie M. zasłużył na
nadzwyczajne złagodzenie kary, bo w śledztwie składał obszerne
wyjaśnienia i ujawnił fakty nieznane śledczym.

W głównym wątku tej jednej z
największych spraw korupcyjnych – nieprawidłowości w przetargach z lat
2007-2010 na zakup sprzętu i usług teleinformatycznych przez CPI –
prokuratura oskarżyła osiem osób, którym grozi nawet do 12 lat
więzienia.

Andrzej M. został oskarżony o 13
przestępstw, m.in. o przyjmowanie korzyści majątkowych lub ich obietnicy
o wartości ponad 3,l mln zł od Tomasza Z. z koncernu Hewlett-Packard i
pranie brudnych pieniędzy. O pranie pieniędzy uzyskanych z przestępstwa
oskarżono członków rodziny M. Andrzej M. i troje jego bliskich złożyli
wnioski o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy – do czego sąd się
przychylił. Proces oskarżonych, którzy nie poddali się karze, ruszy
niebawem.

Prokuratura nie wiąże łapówek z
wpływaniem przez M. na dawanie zleceń preferowanym firmom, lecz z
,,budowaniem przychylności” dla nich. M. został zwolniony z MSWiA w 2010
r. przez ówczesnego szefa resortu Jerzego Millera.

Pierwsze osoby CBA zatrzymało w 2011
roku: M., jego żonę oraz szefa jednej z firm Janusza J., podejrzanego o
wręczenie łapówki za wygraną w przetargu. Oprócz nich zarzuty usłyszeli
m.in. były wiceszef MSWiA Witold D., wiceszef GUS (odwołany zaraz potem)
Krzysztof K., Monika F., naczelnik wydziału zamówień publicznych w MSZ,
i przedstawiciele firm informatycznych. W toku postępowania zebrano też
dowody przestępstw związanych z zamówieniami także w innych
instytucjach, w tym MSZ i GUS. W sumie zatrzymano 41 osób, które
usłyszały ok. 70 zarzutów.

Symboliczne. EPP sponsoruje Boniemu cztery strony reklamy. Gdzie? W "Wyborczej"!

"Zadzwoniłem do redakcji, gdzie poinformowano mnie, że za jedną stronę takiego dodatku musiałbym zapłacić 14.600 PLN".

Świadek w infoaferze: CBA polowało na Schetynę

Andrzej M. twierdzi, że CBA chciało zmusić go do zeznań obciążających polityka PO. więcej

Na podstawie wyjaśnień Andrzeja M. prokuratura zbudowała dużą część aktu
oskarżenia w jednej z największych afer III RP.
To były wysoki rangą funkcjonariusz Komendy Głównej Policji. Był w niej
dyrektorem Biura Łączności i Informatyki. W październiku 2011 roku
Andrzej M. i jego żona zostali zatrzymani przez CBA. Oboje trafili do
aresztu.

Andrzej M. usłyszał zarzuty korupcyjne w głośnej
infoaferze. W sumie za pomoc przy ustawianiu przetargów informatycznych
miał przyjąć łapówki o wartości ponad 3 mln zł. W lutym 2016 roku M.
został skazany przez Sąd Okręgowy w Warszawie na 4,5 roku więzienia w
zawieszeniu na 8 lat i przepadek mienia pochodzącego z przestępstwa. W tym samym sądzie toczy się inny proces, dotyczący pobocznego wątku
głośnej afery. Chodzi o budowany przez Komendę Główną Policji
elektroniczny moduł procesowy, czyli e-posterunek. Policja wydała na
niego 20 mln zł. Do dziś program jednak nie działa. Andrzej M. oskarżony
jest tutaj m.in. o to, że „polecił funkcjonariuszowi, zatrudnionemu w
Biurze Łączności i Informatyki KGP, ujawnienie osobom nieuprawnionym
informacji w postaci kodów źródłowych do tworzonej w Komendzie Głównej
Policji aplikacji Elektroniczny Moduł Procesowy”. Andrzej M. nie
przyznaje się do stawianych zarzutów.


Na początku maja 2016 roku Sąd Okręgowy w Warszawie przesłuchiwał Artura
Grendę. To były funkcjonariusz KGP, który pracował przy EPM. W 2010
roku odszedł z policji i zaczął pracę w CBA. Najpierw był tam pełniącym
obowiązki dyrektora warszawskiej delegatury CBA, a później został
naczelnikiem Wydziału I Departamentu Operacyjno – Śledczego Biura, który
rozpracowywał infoaferę.


„Chciał, abym powiedział coś na Schetynę”



Podczas przesłuchania Artura Grendy, Andrzej M. zaczął mówić przed
sądem, że funkcjonariusz CBA chciał wymusić na nim zeznania obciążające
Grzegorza Schetynę. - Rozmowy, które były przeprowadzone, z tego co
pamiętam, odbywały się w ten sposób, że prowadzący czynności
funkcjonariusze byli wypraszani z pokoju i prawdopodobnie była wyłączana
kamera w pomieszczeniu. Generalnie chodziło o to, abym jak najwięcej
powiedział, co by pasowało do historii znanej tylko panu Grendzie.
Koniecznie chciał, abym powiedział coś na kogoś wyżej ode mnie, czyli na
Grzegorza Schetynę. To miał być mój klucz do wyjścia z aresztu” –
wyjaśniał Andrzej M.

„Obecnemu tutaj funkcjonariuszowi CBA, jako
nadzorującemu dużą sprawę infoafery, zależało na sukcesie za wszelką
cenę, żebym powiedział, że coś wziął, jakąś korzyść, minister Schetyna” –
mówił. Infoafera była wielkim sukcesem CBA w czasie, kiedy kierował nim Paweł
Wojtunik. On sam mówił o niej: - To największa afera w historii.
Ale kiedy w 2011 roku CBA zatrzymywała Andrzeja M., część działaczy PO
mówiła nieoficjalnie, że afera może być efektem polowania na Grzegorza
Schetynę, byłego ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (w latach
2007 – 2009 ) oraz przybocznego ówczesnego premiera Donalda Tuska.


Jesienią 2009 roku, po wybuchu afery hazardowej, Schetyna popadł w
niełaskę. Został zmuszony do złożenia dymisji z funkcji Ministra Spaw
Wewnętrznych i Administracji. Jego pozycja w PO zaczęła słabnąć. W
partii wybuchł otwarty konflikt między ludźmi Schetyny, a ówczesnego
premiera.


- Działania CBA nie są nakierowane na ściganie jakiegokolwiek polityka.
My nie zajmujemy się tropieniem byłego ministra Schetyny, którego
osobiście lubię, znam, ale to też nie przeszkadzałoby mi w tego typu
działaniach – mówił w listopadzie 2013 roku w Paweł Wojtunik. Wypowiedź
ta miała miejsce dzień po tym, jak CBA zatrzymało Witolda D., byłego
wiceministra MSWiA i bliskiego współpracownika Schetyny. Biuro
zatrzymało go m.in. dzięki zeznaniom Andrzeja M., który po zatrzymaniu
zaczął współpracować z organami ścigania.

no cóż towarzysz ZNAK,zasługuje na taky sponsoring
pozdr

o słynną ,acz nie wiadomo dlaczego zapomnianą akcję WIDELEC i o Młodego Człowieka zwanego Staruchem..a tak przy okazji ,gdzie był wtedy wielki obrońca uciśnionych ,słynny ostatnio pan Borys Budka ?

Akt oskarżenia za zmowę przy przetargu na obsługę polskiej prezydencji

Gangsterzy „Mokotowa” i „Wołomina” połączyli siły z oszustami paliwowymi, by wyłudzić miliony

100 mln zł zarobiło konsorcjum gangsterów i oszustów na podrabianych paliwach. Wydawali je m.in. na luksusowe auta.

Byli urzędnicy MSZ wśród oskarżonych o zmowę przy przetargu

Chodzi o konkursy na obsługę polskiej prezydencji w Radzie UE w 2011 roku.

Szewczak: afery Amber Gold i reprywatyzacyjna pokazują degrengoladę państwa

Ta druga „pachnie mafijnym układem” – ocenił poseł Janusz Szewczak (PiS).

ciekawe,co na TO ta "druga POłowa Polski"?

Wielka klapa w ministerstwie infrastruktury. Zmarnowano 370 mln zł

Zintegrowany System Informacji o Nieruchomościach miał działać
we wrześniu 2016 roku. Nie działa.W latach 2001-2005 na budowę systemu przeznaczono 148 mln zł, w latach 2010-2018 kolejne 225 mln zł. Wydano na niego już 370 mln zł i
okazuje się, że pieniądze zostały zmarnowane, bo system taniej będzie
zbudować od zera niż poprawiać błędy. "To był dobry system na wyciąganie
kasy unijnej" – powiedział wiceminister infrastruktury i budownictwa.

Wyjątkowe odkrycie WBH! Cenckiewicz: Raporty Jaruzelskiego z krwawych wypraw na żołnierzy AK, NSZ i WiN

"Państwowy pogrzeb tego bandyty Jaruzelskiego będzie na
zawsze okrywał hańbą byłego Prezydenta RP i szefa MON! To akt zdrady
wobec Polski!".

Sławomir Cenckiewicz, dyrektor Wojskowego Biura Historycznego opisuje najświeższe wyniki badań nad aktami LWP,
związanymi z „fizyczną likwidacją Żołnierzy Niezłomnych”. Wśród
dokumentów w teczce 5. Kołobrzeskiego Pułku Piechoty odnaleziono
„dziesiątki” raportów kpt. Wojciecha Jaruzelskiego z „krwawych wypraw
na żołnierzy AK, NSZ i WiN”!

I pomyśleć, że taki zbrodniarz miał państwowy pogrzeb, a Prezydent RP żegnał
go słowami: „żegnam jednego z ostatnich symbolizujących trudny,
a często tragiczny los pokolenia czasów powojennych, pokolenia
głębokich, bolesnych podziałów, polityka, żołnierza, człowieka
dźwigającego ciężar odpowiedzialności za najtrudniejsze i za najbardziej
chyba dramatyczne decyzje w powojennej historii Polski”. Cóż Jaruzelski
symbolizował i dźwigał w historii Polski? Poza ofiarami, które
miał na sumieniu…

— podsumował na Facebook Sławomir Cenckiewicz.

a nie wierzyli ludziom,którzy dawno temu o tym mówili,ba nie tylko nie wierzyli ale uważano to za wrogą propagandę ,ot były to
dziwne i złe czasy
pamiętam je mimo upływu lat
serdeczne pozdrowienia Droga Blogmedio24.pl
Dobrego Dnia a dla pana Cenckiewicza ,niskie ukłony własnie wczoraj kolejny RAZ kartkowałam Jego "Długie ramię Moskwy" i wiele spraw i informacji ,kolejny RAZ wracało z wielkim smutkiem... i konkluzją "było,nie minęło"