Legiony Polskie we Włoszech
Michał St. de Z..., śr., 15/01/2014 - 11:48
Dwieście siedemnaście lat temu, w dniu 9 stycznia 1797 roku Generał Jan Henryk Dąbrowski,herbu Dąbrowski,za zgodą Napoleona, podpisał umowę z rządem Republiki Lombardzkiej, tzw. "Administracją Generalną", umożliwiającą utworzenie Legionów Polskich posiłkujących Lombardie.
Generał Jan Henryk Dąbrowski herbu Dąbrowski
Dnia 5. stycznia 1797 roku generał Henryk Dąbrowski przedłożył Kongresowi Stanu memoriał uzgodniony z Bonapartem.
Dąbrowski, polski generał lejtnant, upoważniony przez wodza naczelnego francuskiej w Italii do formowania korpusów polskich posiłkujących Lombardię
Do Kongresu Stanu Lombardii
Obywatele Reprezentanci !
Mam zaszczyt wręczyć wam list wodza armii włoskiej, którym upoważnia on was do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w sprawie utworzenia korpusów posiłkowych polskich, które pod rozkazami wyzwolicieli Włoch, maszerując do zwycięstwa śladami dzielnej armii francuskiej, wspólnie z waszymi wojownikami bronić będą waszej wolności. Dlatego też przedkładam waszej rozwadze następujące artykuły, jakie mam zaszczyt przedstawić w imieniu współrodaków.
1. Zgodnie z odpowiedzią ministra wojny w imieniu Dyrektoriatu Wykonawczego (Paryż 9 brumaire'a roku 5*) korpusy polskie, które uformują się w Lombardii, zatrzymają tytuł Legionów Polskich posiłkujących Lombardię.
2. Z tego tytułu wynika, że ubiory, odznaki wojskowe i organizacja tego korpusu winny być w miarę możności zbliżone do zwyczajów Polaków.
3. Z wdzięczności i na znak jedności oficerowie i żołnierze korpusów polskich będą nosili kontrepolet o barwach narodowych Lombardii z napisem "Ludzie wolni są bracia". Będą oni nosić kokardę francuską jako narodu opiekuńczego ludzi wolnych.
4. Żołd, utrzymanie i wszystko, co jest przyznane oddziałom narodowym (lombardzkim), będzie wspólne dla korpusów polskich.
5. Kongres Stanu zechce wydać patenty oficerom zatrudnionym we wspomnianych korpusach, którzy przedstawieni mu zostaną przez niżej podpisanego lub tego, kto będzie dowodził naczelnie korpusami. Kongres Stanu wspólnie z niżej podpisanym zechce prosić naczelnego wodza armii włoskiej, by ten raczył zatwierdzić osobiście wzmiankowane patenty. 6. Niżej podpisany, w imieniu swych rodaków, nie wątpi wcale, że Kongres Stanu uwzględni los Polaków, którzy ofiarowują mu swe służby, i chociaż korpusy te złożone są z cudzoziemców, [Polacy] mają nadzieję, że ocenia się ich inaczej niż oddziały, które sprzedają się dla niskiego interesu. Intencją bowiem Polaków jest tylko bronić wspólnej sprawy lub umrzeć za wolność. Nie wątpią oni też, że jeśli ojczyzna wezwie ich ma swą służbę, to lud lombardzki z zadowoleniem przyjmie, iż pobiegną oni z południa na północ, by bronić wolności.
7. Ponieważ uczynię mym najświętszym obowiązkiem jak najszybciej urzeczywistnić nadzieje ludu lombardzkiego co do wzrostu jego sił, mam zaszczyt upraszać Kongres Stanu, by zechciał wyznaczyć koszary i wszystko, co trzeba, by założyć zakład mających się formować korpusów.
8. Aby przyspieszyć działania dla powiększenia sił zbrojnych Lombardii, Kongres Stanu zechce mianować deputowanego, z którym niżej podpisany będzie miał bezpośrednie kontakty we wszystkim, co odnosi się do szczegółów formowania korpusów.
9. Kongres Stanu zechce przedstawić naczelnemu wodzowi armii włoskiej porozumienie zawarte przeze mnie w imieniu mych rodaków, aby mogło być zatwierdzone i podpisane przez niego.
Niżej podpisany, jak najszybciej pragnąc być użytecznym sprawie wolności, wzywa Reprezentantów Lombardii, by zechcieli przyspieszyć odpowiedź, która jest tym bardziej niezbędna, że już zgłosiło się kilku Polaków, by włączono ich do wspomnianych korpusów.
Dąbrowski -- generał lejtnant polski
W kwaterze głównej w Mediolanie 16 nivose'a / zima / roku 5. / 1797 /
Dąbrowski, polski generał lejtnant, upoważniony przez wodza naczelnego francuskiej w Italii do formowania korpusów polskich posiłkujących Lombardię
Do Kongresu Stanu Lombardii
Obywatele Reprezentanci !
Mam zaszczyt wręczyć wam list wodza armii włoskiej, którym upoważnia on was do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w sprawie utworzenia korpusów posiłkowych polskich, które pod rozkazami wyzwolicieli Włoch, maszerując do zwycięstwa śladami dzielnej armii francuskiej, wspólnie z waszymi wojownikami bronić będą waszej wolności. Dlatego też przedkładam waszej rozwadze następujące artykuły, jakie mam zaszczyt przedstawić w imieniu współrodaków.
1. Zgodnie z odpowiedzią ministra wojny w imieniu Dyrektoriatu Wykonawczego (Paryż 9 brumaire'a roku 5*) korpusy polskie, które uformują się w Lombardii, zatrzymają tytuł Legionów Polskich posiłkujących Lombardię.
2. Z tego tytułu wynika, że ubiory, odznaki wojskowe i organizacja tego korpusu winny być w miarę możności zbliżone do zwyczajów Polaków.
3. Z wdzięczności i na znak jedności oficerowie i żołnierze korpusów polskich będą nosili kontrepolet o barwach narodowych Lombardii z napisem "Ludzie wolni są bracia". Będą oni nosić kokardę francuską jako narodu opiekuńczego ludzi wolnych.
4. Żołd, utrzymanie i wszystko, co jest przyznane oddziałom narodowym (lombardzkim), będzie wspólne dla korpusów polskich.
5. Kongres Stanu zechce wydać patenty oficerom zatrudnionym we wspomnianych korpusach, którzy przedstawieni mu zostaną przez niżej podpisanego lub tego, kto będzie dowodził naczelnie korpusami. Kongres Stanu wspólnie z niżej podpisanym zechce prosić naczelnego wodza armii włoskiej, by ten raczył zatwierdzić osobiście wzmiankowane patenty. 6. Niżej podpisany, w imieniu swych rodaków, nie wątpi wcale, że Kongres Stanu uwzględni los Polaków, którzy ofiarowują mu swe służby, i chociaż korpusy te złożone są z cudzoziemców, [Polacy] mają nadzieję, że ocenia się ich inaczej niż oddziały, które sprzedają się dla niskiego interesu. Intencją bowiem Polaków jest tylko bronić wspólnej sprawy lub umrzeć za wolność. Nie wątpią oni też, że jeśli ojczyzna wezwie ich ma swą służbę, to lud lombardzki z zadowoleniem przyjmie, iż pobiegną oni z południa na północ, by bronić wolności.
7. Ponieważ uczynię mym najświętszym obowiązkiem jak najszybciej urzeczywistnić nadzieje ludu lombardzkiego co do wzrostu jego sił, mam zaszczyt upraszać Kongres Stanu, by zechciał wyznaczyć koszary i wszystko, co trzeba, by założyć zakład mających się formować korpusów.
8. Aby przyspieszyć działania dla powiększenia sił zbrojnych Lombardii, Kongres Stanu zechce mianować deputowanego, z którym niżej podpisany będzie miał bezpośrednie kontakty we wszystkim, co odnosi się do szczegółów formowania korpusów.
9. Kongres Stanu zechce przedstawić naczelnemu wodzowi armii włoskiej porozumienie zawarte przeze mnie w imieniu mych rodaków, aby mogło być zatwierdzone i podpisane przez niego.
Niżej podpisany, jak najszybciej pragnąc być użytecznym sprawie wolności, wzywa Reprezentantów Lombardii, by zechcieli przyspieszyć odpowiedź, która jest tym bardziej niezbędna, że już zgłosiło się kilku Polaków, by włączono ich do wspomnianych korpusów.
Dąbrowski -- generał lejtnant polski
W kwaterze głównej w Mediolanie 16 nivose'a / zima / roku 5. / 1797 /
Odezwa do Polaków Dąbrowski, generał lieutnant polski, umocowany do formowania Legyonów Polskich we Włoszech do Współobywateli!
Wierny Oyczyźnie moiey do ostatniego momentu, walczyłem za iey wolność pod Nieśmiertelnym Kościuszko, upadła ona pod przemocą y nie zostaje nam, iak pocieszaiące wspomnienie, żeśmy krew przelewali za ziemię Przodków naszych, żeśmy widzieli nasze chorągwie zwycięskie pod Dubienką, Racławicami, Warszawą i Wilnem. Polacy, nadzieja powstaje, Francya zwycięża, ona się bije za sprawę Narodów, staraymy się osłabić iey nieprzyjaciół.
Francya pozwala nam schronienia czekaiąc lepszych dla kraju naszego, idźmy pod iey chorągwie, te są oznakiem honoru y zwycięstwa. Legiony Polskie formuią się we Włoszech, na tey ziemi niegdyś Świątyni wolności.
Już officerowie y żołnierze, Towarzysze trudów waszych y męstwa są ze mną, iuż się Bataliony formuią, przybywaycie, Koledzy, rzucaycie broń, którą was nosić przymuszono, bijmy się za sprawę wspólną Wszystkich Narodów, za wolność pod walecznym Bonaparte, Zwycięzcą Włoch. Tryumfy Rzpltey Francuskiey są naszą iedyną nadzieją, za iey pomocą y iey alyantów może zobaczymy domy nasze, któreśmy z rozrzewnieniem porzucili.
W Kwaterze Główney w Medyolanie, Dnia 1 Pluviose /zima /Roku 5 Rpl. Francuskiey, iedney y nie rozdzielney
Polski jenerał lieutnant Henryk Dąbrowsk
Wierny Oyczyźnie moiey do ostatniego momentu, walczyłem za iey wolność pod Nieśmiertelnym Kościuszko, upadła ona pod przemocą y nie zostaje nam, iak pocieszaiące wspomnienie, żeśmy krew przelewali za ziemię Przodków naszych, żeśmy widzieli nasze chorągwie zwycięskie pod Dubienką, Racławicami, Warszawą i Wilnem. Polacy, nadzieja powstaje, Francya zwycięża, ona się bije za sprawę Narodów, staraymy się osłabić iey nieprzyjaciół.
Francya pozwala nam schronienia czekaiąc lepszych dla kraju naszego, idźmy pod iey chorągwie, te są oznakiem honoru y zwycięstwa. Legiony Polskie formuią się we Włoszech, na tey ziemi niegdyś Świątyni wolności.
Już officerowie y żołnierze, Towarzysze trudów waszych y męstwa są ze mną, iuż się Bataliony formuią, przybywaycie, Koledzy, rzucaycie broń, którą was nosić przymuszono, bijmy się za sprawę wspólną Wszystkich Narodów, za wolność pod walecznym Bonaparte, Zwycięzcą Włoch. Tryumfy Rzpltey Francuskiey są naszą iedyną nadzieją, za iey pomocą y iey alyantów może zobaczymy domy nasze, któreśmy z rozrzewnieniem porzucili.
W Kwaterze Główney w Medyolanie, Dnia 1 Pluviose /zima /Roku 5 Rpl. Francuskiey, iedney y nie rozdzielney
Polski jenerał lieutnant Henryk Dąbrowsk
4. lutego 1797 roku opublikowany został tekst odezwy Administracji Generalnej Lombardii "Do wszystkich Polaków opuszczających lub zamierzających opuścić ojczystą ziemię z przywiązania do Wolności".
Odtąd ujrzały Włochy, raz pierwszy na swojej ziemi, wojsko polskie narodowym językiem komenderowane i ubiór narodowy mające. (...) Zaledwie o tym doszła wiadomość do Polski, aliści wojskowi wszelkiego stopnia, którym mocarze Polskę dzielące służbę z zachowaniem ich stopnia albo czterokrotni żołd ofiarowały, pospieszyli do Włoch tworzyć na nowo ojczyste hufce, a z nimi razem zawiązywać nadzieję nowego politycznego dla kraju życia. Wszystkie przeszkody, które ze strony rządów były czynione, zostały mężnie pokonane."
Republika Lombardzka została utworzona przez Napoleona Bonaparte. Legiony Polskie we Włoszech zostały utworzone by przy boku wojsk francuskich walczyć z Prusami, Austriakami i Rosją celem odzyskania przez Polskę niepodległości. Współtwórcami Legionów Polskich we Włoszech byli Generał Dywizji Wojsk Polskich Karol Otto Kniaziewicz herbu własnego. Józef Rufin Wybicki herbu Rogala. Autor słów Mazurka Dąbrowskiego, od 26 lutego 1927 oficjalnego hymnu państwowego Rzeczypospolitej Polskiej.Generała Wojsk Polskich, uczestnika Insurekcji Kościuszkowskiej Antoniego Amilkara Kosińskiego, herbu Rawicz.
Generał Dywizji Wojsk Polskich Karol Otto Kniaziewicz, uczestnik bitwy pod Maciejowicami, uczetnik kampanii napoleońskiej na Moskwę. Jgo nazwisko widnieje na Łuku Triumfalnym w Paryżu
Generał Józef Rufin Wybicki, herbu Rogala, Wielkopolanin
więcej: http://blogmedia24.pl/node/56077
Generał Antoni Amilkar Kosiński, herbu Rawicz, uczestnik Insurekcji Kościuszkowskiej, Wojen Napoleońskich
Legiony Polskie we Włoszech powstały w wyniku emigracji Polaków po III Rozbiorze. Trzonem Legionów byli polscy oficerowie, którzy znaleźli się we Włoszech. Takich jak Generał Dywizji Armii Księstwa Warszawskiego, Józef Wielhorski herbu Kierdeja.Generał Wojsk Polskich Franciszek Ksawery Rymkiewicz
Generał Dywizji Armii Księstwa Warszawskiego, Józef Wielhorski herbu Kierdeja. Senator-wojewoda Królestwa Polskiego, radca stanu Księstwa Warszawskiego , zastępca ministra wojny, kawaler maltański, odznaczony Orderem Orła Białego , Orderem Virtuti Militari i Legią Honorową.
W maju Legiony Polskie liczyły ponad 7000 żołnierzy. W większośći to żołnierze, dezerterzy,z armii austriackiej, którzy zostali wcieleni przymusowo i kierowani do walki z Francuzami.
Początkowo zostały utworzone dwie legie, z których każda składała sie z trzech batalionów a batalion z dziesięciu kompanii. Dowódcą pierwszej legii został Generał Dywizji Armii Księstwa Warszawskiego, Józef Wielhorski herbu Kierdeja. Dowódcą drugiej legii został Generał Wojsk Polskich Franciszek Ksawery Rymkiewicz. Musztra była prowadzona na wzór wojsk francuskich. Generał Jan Henryk Dąbrowski, wprowadził w Legionach nowoczesny system dowodzenia. Awansy oficerskie mogli otrzymywać żołnierze, którzy nie byli szlachtą. W Legionach zniesiono karę chłosty. Moderunek Legionów był na wzór polski. Stopnie wojskowe, komendy, były polskie. Wypłacano żołd. Na naramiennikach widniał napis Ludzie wolni są braćmi.
31.maja lista oficerów, zatwierdzona uprzednio przez gen.Bonaparte, przedłożona została rządowi lombardzkiemu do aprobaty, a 15 lipca wprowadzono oficjalnie podział Legionów na dwie Legie.
Nowy skład Legionów w połowie 1797 roku i następnych miesiącach przedstawiał się następująco (*):
Dowódca - gen. Jan Henryk Dąbrowski
Kwatermistrz generalny - Luigi Gazzari
Adiutanci dowódcy Legionów - Eliasz Tremo, Ignacy Zawadzki
Adiunkt - Jan Dembowski (od 2.XII.1797)
Komendant zakładu Legionów w Mediolanie - Kazimierz Konopka
1. LEGIA
Szef Legii - gen. Józef Wielhorski; od 6.X.1797 - gen. Karol Kniaziewicz
Wiceszef - Jan Strzałkowski
Adiutant - Ignacy Jasiński (od 11.XII.1797)
Kwatermistrz - Antonio Caccianiga
Adiutant szefa Legii - Carlo Rosignana
I. batalion (Bolonia)
szef - Jan Strzałkowski; (od 6.VIII.1797 - Szymon Białowiejski)
major - Lipczyński; (od 13.IX.1797 - Michał Sulejewski; od I.1798 - Józef Nadolski)
kwatermistrz - Karol Pflugbeil
lekarz batalionu - Jan Ritter
chirurg 2 kl. - Giovanni Bagutti
kapitanowie-szefowie kompanii: Józef Drzewiecki, Mateusz Chojnacki, Stanisław Jabłonowski, Jan Jurkowski, Antoni Pokrzywnicki, Piotr Tomaszewski, Ignacy Stokowski, Jan Szott, Ignacy Zawadzki, Jan Konopka (od 2.VII.1797)
Oficerowie nadliczbowi: Józef Bogdanowicz (od 7.XII.1797), Andrzej Rutie (od XII.1797), Kazimierz Tański (od 16.XI.1797), Józef Wasilewski (od 31.VIII.17979, Ignacy Zabłocki (od 15.VII.1797), Stanisław Zabłocki (od 2.IV.1797)
II. batalion (Ferrara)
szef - Antoni Kosiński; (od VIII.1797 - Maciej Forestier)
major - Maciej Forestier; (od 3.IX.1797 - Józef Chłopicki)
adiutant major - Andrzej Sielski (od 22.X.1797)
lekarz batalionu - Luigi Rossi
chirurg 2 klasy - Franciszek Kinzel
kapitanowie-szefowie kompanii: Antoni Billing, Walenty Borowski, Józef Chłopicki, Antoni Downarowicz, Fortunat Kończa, Adam Kozakiewicz, Aleksander Laskowski, Stanisław Łuba, Józef Nadolski, Piotr Wierzbicki, Józef B. Koszutski (od 22.IX.1797), Michał Kosiński (od 15.XII.1797)
Oficerowie nadliczbowi: Andrzej Majewicz (od 3.VI.1797), Marcin Wiśniewski (od XII.1797), Andrzej Trzciński (od 22.XII.1797), Marcin Poplewski (od 15.I.1798), ppor.Leopold Szremer (od 29.V.1798)
III. batalion (Bolonia)
szef - Maciej Zabłocki; (od VIII.1797 - Józef Grabiński; od 17.V.1798 - Józef Zeydlitz)
major - Piotr Wierzbicki (od 28.V.1798)
kwatermistrz - Józef Rojecki
lekarz batalionu - Giuseppe Valentini
chirurg - Franciszek Baldauf
kapitanowie-szefowie kompanii: Ferdynand Bogusławski, Wawrzyniec Grabski, Antoni Hauman (do 13.V.1798), Piotr Karski, Józef Szumlański, Skarżewski, Mateusz Królikiewicz (od 1.IV.-XII.1797), Paweł Tremo (od 5.VII.1797), August Sznayder (od VII.1797), Michał Zeydel (od 30.VIII.1797), Ambroży Łempicki (od 5.X.1797), Michał Pągowski (od 5.X.1797).
Oficerowie nadliczbowi: por. Ferdynand Bogusławski, Antoni Kirkor, Stanisław Urbański, kpt. Tomasz Rogowski (od 20.IX.1797)
2. LEGIA
Szef Legii - gen. Franciszek Ksawery Rymkiewicz (od 31.V.1797, z powodu pobytu w Turcji stanowisko objął 31.VIII.1798 w Mantui, zastępstwo sprawował wiceszef 1. Legii Jan Strzałkowski)
Major Legii - Józef Chamand
Adiutant major - Józef Gabriel Biernacki (od 12.XII.1797)
I. batalion (Mantua)
szef - Ludwik Dembowski
major - Eliasz Tremo; (od 10.VI.1797 - Józef Nadolski; od 22.XII.1797 - Michał Sulejewski; od 17.II.1798 - Ludwik Lipnicki)
adiutant major - Ludwik Lipnicki; (od 3.III.1798 - Stanisław Oświęcimski)
chirurg 2 klasy - Mainardi
kapitanowie-szefowie kompanii: Michał Choroszewski (od 30.X.1797), Józef Kamiński (od 20.IX.1797), Piotr Karski, Mateusz Królikiewicz (od X.1797), Regis Messange (od 16.IX.1797), Kazimierz Narbutt (od 30.VIII.1797), Tymoteusz Zabłocki (9.IX.1797-IV.1798)
Oficerowie nadliczbowi: Kazimierz Zabłocki (od 16.XI.1797), Kalikst Zakrzewski (od 3.VI.1798)
II. batalion (Fort Urbino)
szef - Józef Chamand; (od 31.VIII.1797 - Lipczyński)
major - Leon Mościcki (od 17.IX.1797)
lekarz batalionu - Cavalli
chirurg 3 klasy - Jakub Hoffman (od 15.III.1798)
kapitanowie-szefowie kompanii: Jan Deszert (16.IX.1797-16.III.1798), Franciszek Grabski, Stanisława Klicki, Józef Mądrzycki, Jan Albert Möller, Jan Szumlański (od 5.X.1797), Błażej Winiarski, Franciszek Żymirski
Oficerowie nadliczbowi: ppor. Jan Kozubski (od 14.I.1798), Józef Zadera, Teodor Zadera
III. batalion (Mediolan)
Szef - Józef Niemojewski; (od 17.IX.1797 - Tomasz Zagórski)
major- Leon Mościcki
lekarz batalionu - Orsatti
kapitanowie-szefowie kompanii: Wawrzyniec Grabski (od 5.X.1797), Stanisław Grochowski (do 15.XI.1797), ...... Herman, Andrzej Jackowski, Mikołaj Kąsinowski, Ferdynad Komorowski (do 3.III.1798), Jan K. Lochowski (od 28.X.1797), Józef Skwarkowski, Józef Sylwestrowicz (od 5.X.1797), Józef Szumlański (od 5.X.1797), Ignacy Wessel, Tadeusz Woliński (od 11.II.1798)
Oficerowie nadliczbowi: ppor. Jan.Kanty Sierawski (od 15.I.1798), Wojciech Świderski (od 4.XII.1797), Józef de Tysson (od 15.I.1798), Józef Zagórski (od 26.I.1798)
Nowy skład Legionów w połowie 1797 roku i następnych miesiącach przedstawiał się następująco (*):
Dowódca - gen. Jan Henryk Dąbrowski
Kwatermistrz generalny - Luigi Gazzari
Adiutanci dowódcy Legionów - Eliasz Tremo, Ignacy Zawadzki
Adiunkt - Jan Dembowski (od 2.XII.1797)
Komendant zakładu Legionów w Mediolanie - Kazimierz Konopka
1. LEGIA
Szef Legii - gen. Józef Wielhorski; od 6.X.1797 - gen. Karol Kniaziewicz
Wiceszef - Jan Strzałkowski
Adiutant - Ignacy Jasiński (od 11.XII.1797)
Kwatermistrz - Antonio Caccianiga
Adiutant szefa Legii - Carlo Rosignana
I. batalion (Bolonia)
szef - Jan Strzałkowski; (od 6.VIII.1797 - Szymon Białowiejski)
major - Lipczyński; (od 13.IX.1797 - Michał Sulejewski; od I.1798 - Józef Nadolski)
kwatermistrz - Karol Pflugbeil
lekarz batalionu - Jan Ritter
chirurg 2 kl. - Giovanni Bagutti
kapitanowie-szefowie kompanii: Józef Drzewiecki, Mateusz Chojnacki, Stanisław Jabłonowski, Jan Jurkowski, Antoni Pokrzywnicki, Piotr Tomaszewski, Ignacy Stokowski, Jan Szott, Ignacy Zawadzki, Jan Konopka (od 2.VII.1797)
Oficerowie nadliczbowi: Józef Bogdanowicz (od 7.XII.1797), Andrzej Rutie (od XII.1797), Kazimierz Tański (od 16.XI.1797), Józef Wasilewski (od 31.VIII.17979, Ignacy Zabłocki (od 15.VII.1797), Stanisław Zabłocki (od 2.IV.1797)
II. batalion (Ferrara)
szef - Antoni Kosiński; (od VIII.1797 - Maciej Forestier)
major - Maciej Forestier; (od 3.IX.1797 - Józef Chłopicki)
adiutant major - Andrzej Sielski (od 22.X.1797)
lekarz batalionu - Luigi Rossi
chirurg 2 klasy - Franciszek Kinzel
kapitanowie-szefowie kompanii: Antoni Billing, Walenty Borowski, Józef Chłopicki, Antoni Downarowicz, Fortunat Kończa, Adam Kozakiewicz, Aleksander Laskowski, Stanisław Łuba, Józef Nadolski, Piotr Wierzbicki, Józef B. Koszutski (od 22.IX.1797), Michał Kosiński (od 15.XII.1797)
Oficerowie nadliczbowi: Andrzej Majewicz (od 3.VI.1797), Marcin Wiśniewski (od XII.1797), Andrzej Trzciński (od 22.XII.1797), Marcin Poplewski (od 15.I.1798), ppor.Leopold Szremer (od 29.V.1798)
III. batalion (Bolonia)
szef - Maciej Zabłocki; (od VIII.1797 - Józef Grabiński; od 17.V.1798 - Józef Zeydlitz)
major - Piotr Wierzbicki (od 28.V.1798)
kwatermistrz - Józef Rojecki
lekarz batalionu - Giuseppe Valentini
chirurg - Franciszek Baldauf
kapitanowie-szefowie kompanii: Ferdynand Bogusławski, Wawrzyniec Grabski, Antoni Hauman (do 13.V.1798), Piotr Karski, Józef Szumlański, Skarżewski, Mateusz Królikiewicz (od 1.IV.-XII.1797), Paweł Tremo (od 5.VII.1797), August Sznayder (od VII.1797), Michał Zeydel (od 30.VIII.1797), Ambroży Łempicki (od 5.X.1797), Michał Pągowski (od 5.X.1797).
Oficerowie nadliczbowi: por. Ferdynand Bogusławski, Antoni Kirkor, Stanisław Urbański, kpt. Tomasz Rogowski (od 20.IX.1797)
2. LEGIA
Szef Legii - gen. Franciszek Ksawery Rymkiewicz (od 31.V.1797, z powodu pobytu w Turcji stanowisko objął 31.VIII.1798 w Mantui, zastępstwo sprawował wiceszef 1. Legii Jan Strzałkowski)
Major Legii - Józef Chamand
Adiutant major - Józef Gabriel Biernacki (od 12.XII.1797)
I. batalion (Mantua)
szef - Ludwik Dembowski
major - Eliasz Tremo; (od 10.VI.1797 - Józef Nadolski; od 22.XII.1797 - Michał Sulejewski; od 17.II.1798 - Ludwik Lipnicki)
adiutant major - Ludwik Lipnicki; (od 3.III.1798 - Stanisław Oświęcimski)
chirurg 2 klasy - Mainardi
kapitanowie-szefowie kompanii: Michał Choroszewski (od 30.X.1797), Józef Kamiński (od 20.IX.1797), Piotr Karski, Mateusz Królikiewicz (od X.1797), Regis Messange (od 16.IX.1797), Kazimierz Narbutt (od 30.VIII.1797), Tymoteusz Zabłocki (9.IX.1797-IV.1798)
Oficerowie nadliczbowi: Kazimierz Zabłocki (od 16.XI.1797), Kalikst Zakrzewski (od 3.VI.1798)
II. batalion (Fort Urbino)
szef - Józef Chamand; (od 31.VIII.1797 - Lipczyński)
major - Leon Mościcki (od 17.IX.1797)
lekarz batalionu - Cavalli
chirurg 3 klasy - Jakub Hoffman (od 15.III.1798)
kapitanowie-szefowie kompanii: Jan Deszert (16.IX.1797-16.III.1798), Franciszek Grabski, Stanisława Klicki, Józef Mądrzycki, Jan Albert Möller, Jan Szumlański (od 5.X.1797), Błażej Winiarski, Franciszek Żymirski
Oficerowie nadliczbowi: ppor. Jan Kozubski (od 14.I.1798), Józef Zadera, Teodor Zadera
III. batalion (Mediolan)
Szef - Józef Niemojewski; (od 17.IX.1797 - Tomasz Zagórski)
major- Leon Mościcki
lekarz batalionu - Orsatti
kapitanowie-szefowie kompanii: Wawrzyniec Grabski (od 5.X.1797), Stanisław Grochowski (do 15.XI.1797), ...... Herman, Andrzej Jackowski, Mikołaj Kąsinowski, Ferdynad Komorowski (do 3.III.1798), Jan K. Lochowski (od 28.X.1797), Józef Skwarkowski, Józef Sylwestrowicz (od 5.X.1797), Józef Szumlański (od 5.X.1797), Ignacy Wessel, Tadeusz Woliński (od 11.II.1798)
Oficerowie nadliczbowi: ppor. Jan.Kanty Sierawski (od 15.I.1798), Wojciech Świderski (od 4.XII.1797), Józef de Tysson (od 15.I.1798), Józef Zagórski (od 26.I.1798)
Jan Pachoński - "Legiony Polskie 1794 -1807 - Prawda i Legenda"
W pierwszym okresie Legiony Polskie walczyły u boku wojsk napoleońskich. Część w Rzymie uczestniczyła w obaleniu dyktatury papieskiej. Legiony uczestniczyły w tworzeniu Republiki Rzymskiej. W grudniu Legiony pod dowództwem Generała Wojsk Polskich, uczestnika insurekcji Kościuszkowskiej Karola Otto Kniaziewicza herbu własnego, uczestnicząc u boku Wojsk Francuskich, przyczyniły się do zwycięstwa pod Civita Castelana. Następnie uczestniczyli w ofensywie na Królestwo Neapolu. Rok później Legiony Polskie biorą udział w walkach z Austriakami i Rosjanami pod Weroną Magnano, Mantui, Trebią. W tych walkach Legiony Polskie poniosły olbrzymie straty.
W 1800 roku Generał Jan Henryk Dąbrowski, przeformował legiony Polskie na Pierwszą Polską Legię
sztandar batalionu artylerii 1 Legii Polskiej utworzonej 1800 zwanej też Włoską.
Początkowo miały ją tworzyć cztery bataliony piechoty, pułk jazdy i kompania artylerii konnej. Po przeprowadzonej w następnych miesiącach reorganizacji i uzupełnieniu stanów osobowych, 23 lipca 1800 roku liczyła 117 oficerów i 2564 żołnierzy.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna
Dowództwo Pierwszej Legii Polskiej 1800 zwanej też Legią Włoską - dowódca gen. Jan Henryk Dąbrowski
I batalion - Szymon Białowiejski
II batalion - Józef Chłopicki
III batalion - Piotr Świderski
IV batalion - Ignacy Stanisław Zawadzki
V batalion - Ignacy Jasiński
VI batalion - Tomasz Zagórski
VII batalion - Kazimierz Małachowski
batalion artylerii - Wincenty Aksamitowski
II batalion - Józef Chłopicki
III batalion - Piotr Świderski
IV batalion - Ignacy Stanisław Zawadzki
V batalion - Ignacy Jasiński
VI batalion - Tomasz Zagórski
VII batalion - Kazimierz Małachowski
batalion artylerii - Wincenty Aksamitowski
Ten etap walk zakończony pokojem w Lunéville w 1801, przyniósł rozczarowanie wśród legionistów. Część żołnierzy i oficerów zdezerterowała. Legiony Polskie przestały być potrzebne Napoleonowi Bonaparte w Europie. Pozostała część została wysłana na San Domingo w celu tłumienia rozruchów miejscowej ludności.
Resztki Legionów Polskich zostały przeformowane przez Napoleona. Uczestniczyły niemalże na wszystkich frontach Europy aż do klęski Napoleona pod Lipskiem i Waterloo. W Legionach służyło około 35 tysiecy żołnierzy i oficerów. Zginęło ponad 20 000.
Mimo iż Legiony Polskie nie odegrały większego znaczenia, były wspaniała szkołą dla żołnierzy, oficerów. Wykształciły kadrę oficerską
Na początku 1803 roku 2 półbrygada jako 114 półbrygada liniowa wyjechała na San Domingo. Z wyprawy wróciło niewielu żołnierzy.
Dowództwo
I batalion - Kazimierz Małachowski
II batalion - Ignacy Jasiński
III batalion - Ignacy Zawadzki
Dowództwo
I batalion - Kazimierz Małachowski
II batalion - Ignacy Jasiński
III batalion - Ignacy Zawadzki
Legioniści Polscy na San Domingo, mal. Suchodolski
Bitwa na San Domingo Legioniści Polscy, mal. Suchodolski
Synkowie moi, poszedłem w bój,
jako wasz dziadek, a ojciec mój,
Jak ojca ojciec i ojca dziad,
co z legionami przemierzył świat,
Szukając drogi przez krew i blizny
do naszej wolnej Ojczyzny.
Synkowie moi! Da nam to Bóg,
że spadną wreszcie kajdany z nóg,
I nim wy męskich dojdziecie sił,
jawą się stanie, co dziad wasz śnił.
Szczęściem zakwitnie krwią wieków
żyzny łan naszej wolnej Ojczyzny
Synkowie moi! Lecz gdyby Pan
nie dał zejść zorzy z krwi naszych ran
To jeszcze w waszej piersi jest krew
na nowy świętej wolności siew,
I wy pójdziecie pomni spuścizny
na bój dla naszej Ojczyzny.
- „ Do moich synów” J. Żuławski
jako wasz dziadek, a ojciec mój,
Jak ojca ojciec i ojca dziad,
co z legionami przemierzył świat,
Szukając drogi przez krew i blizny
do naszej wolnej Ojczyzny.
Synkowie moi! Da nam to Bóg,
że spadną wreszcie kajdany z nóg,
I nim wy męskich dojdziecie sił,
jawą się stanie, co dziad wasz śnił.
Szczęściem zakwitnie krwią wieków
żyzny łan naszej wolnej Ojczyzny
Synkowie moi! Lecz gdyby Pan
nie dał zejść zorzy z krwi naszych ran
To jeszcze w waszej piersi jest krew
na nowy świętej wolności siew,
I wy pójdziecie pomni spuścizny
na bój dla naszej Ojczyzny.
- „ Do moich synów” J. Żuławski
Literatura
Jan Pachoński - "Legiony Polskie 1794 -1807 - Prawda i Legenda"
- Michał St. de Zieleśkiewicz - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
5 komentarzy
1. Szanowny Panie Michale
pięknie dziękuję za przypomnienie bohaterskich Polaków i ich walki o wolną Polskę.
PIEŚŃ LEGIONÓW POLSKICH
WE WŁOSZECH
Jeszcze Polska nie umarła,
Kiedy my żyjemy
Co nam obca moc wydarła,
Szablą odbijemy.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Do Polski z ziemi włoski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem.
Jak Czarnecki do Poznania
Wracał się przez morze
Dla ojczyzny ratowania
Po szwedzkim rozbiorze.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Do Polski z ziemi włoski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem.
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami,
Dał nam przykład Bona Parte,
Jak zwyciężać mamy.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Do Polski z ziemi włoski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem.
Niemiec, Moskal nie osiędzie,
Gdy jąwszy pałasza,
Hasłem wszystkich zgoda będzie
I ojczyzna nasza.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Do Polski z ziemi włoski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem.
Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany:
"Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany."
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Do Polski z ziemi włoski
Za Twoim przewodem
Złączem się z narodem.
Na to wszystkie jedne głosy:
Dosyć tej niewoli
Mamy racławickie kosy,
Kościuszkę Bóg pozwoli.
"PIEŚN LEGIONÓW POLSKICH WE WŁOSZECH"
RĘKOPIS
http://literat.ug.edu.pl/wybicki/legiony.htm
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
2. Do Pani Maryli
Szanowna Pani Marylo,
Pięknie dziękuję za Pieśń Legionów.
Dziś kiedy idolami Polski są Środa, Bauman i Michnik, Pieśń Legionów trzeba przypominać każdego dnia
Dobrze, że jeszcze wciąż mamy Panią i Panią Barbarę Wachowicz
Ukłony moje najniższe
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
3. Szanowny Panie Michale
młodzi znają Pieśń Legionów. W nich nadzieja, że
"Niemiec, Moskal nie osiędzie,
Gdy jąwszy pałasza,
Hasłem wszystkich zgoda będzie
I ojczyzna nasza."
Srodowiska kibolskie wprowadziły zwyczaj śpiewania czterech zwrotek hymnu, zamiast uprawianego przez władze odbębniania pierwszej zwrotki z refrenem.
Młodzi łakną prawdziwej historii swoich Przodków.
Pozdrawiam serdecznie
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
4. Do Pani Maryli
Szanowna Pani Marylo,
Młodzi muszą mieć wzorce.Prawdziwe autorytety powinny mówić ludzkim głosem by trafiły pod strzechy.
Na kolędzie powiedziałem nowemu, młodemu, dobrze wykształconemu proboszczowi, że kazanie ma być przekazem a nie czytaniem z kartki.
Ukłony moje najniższe
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
5. Historia Dyplomacji 221
Historia Dyplomacji
221 lat temu - 9 stycznia 1797 - utworzono Legiony Polskie we Włoszech, dowodzone przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl