Stowarzyszenie Umarłych Fantastów

  W dniu 5 czerwca 2012 zmarł Ray Bradbury, znany pisarz fantastyki i science fiction. Najsłynniejsza jego powieść to "451 Fahrenheit", ponury obraz przyszłości w której społeczeństwo zalane jest ogłupiającą telewizyjną propagandą, a strażacy palą książki, by przypadkiem nie pobudziły kogoś do myślenia. Trzeba powiedzieć, że ta napisana ponad 60 lat temu opowieść okazała się prorocza. W Polsce roku 2012 książek wprawdzie się nie pali, ale z telewizyjną propagandą zmagamy się od dawna i wciąż święci ona tryumfy. Gorzej z "Kronikami Marsjańskimi". Pisarz przewidywał w nich kolonizację Marsa przez ludzi w roku 1999 i opisywał spotkania z Marsjanami zakończone tragicznie dla tubylców. Polskie media poświęciły śmierci Bradbury'ego tylko krótkie wzmianki. Wyjątkiem była "Gazeta Wyborcza" w której ukazała się obszerna notatka pióra Wojciecha Orlińskiego /

/.

  Ja natomiast uświadomiłam sobie, ze oto odszedł ostatni już z twórców fantastyki , w których dziełach rozczytywałam się w latach 60-tych, 70-tych i 80-tych XX w., gdy byłam jeszcze piękna i młoda. Bo rzeczywiście: jeszcze w latach 80-tych zmarli Philip K.Dick i Robert A. Heinlein, w larach 90-tych Philip K. Dick, Isaac Asimov oraz Arkadij Strugacki, w roku 2000 - A.E. van Vogt, w 2006 - Stanisław Lem, w 2007 - Kurt Vonnegut, w 2008 - Arthur C. Clarke i obecnie, w 2012 - Ray Bradbury. Przy życiu pozostała tylko Ursula Le Guin, ale i ona ma prawie 83 lata.

  Wraz z tymi twórcami odeszła spora część ich wizji. Prawie nikt już nie pisze historii o przygodach astronautów na odległych planetach. Tematykę tę przejęło na pewien czas kino, czego efektem są zwłaszcza "Gwiezdne Wojny", ale ostatnio i tu pojawia się ona coraz rzadziej. Po krótkim wybuchu entuzjazmu w latach 1961-1972 wywołanego lotami załogowymi na orbitę ziemską i misjami Apollo na Księżyc nastąpił okres stopniowego wycofywania się z pomysłu wysyłania ludzi w Kosmos. Loty orbitalne są wprawdzie nadal wykonywane, a wokół Ziemi krąży stacja kosmiczna z wymieniającą się załogą, ale odległe ciała niebieskie badane są przy pomocy automatycznych sond. Niektóre z nich /Voyager 1 i Voyager2/ dotarły już do granic Układu Słonecznego.

  Dobrą ilustracją tej zmiany w podejściu do badań kosmicznych jest emitowany w zeszłym roku przez Discovery film "Wirtualna podróż na planetę Darwin 4" /TUTAJ/. Opowiada on o ekspedycji na daleką planetę, podobną do Ziemi. Jego bohaterami są jednak dwa roboty - automatyczne sondy, Ike i Leo. Ludzie odbierają tylko dane przesyłane przez nie na Ziemię.

  Ray Bradbury żył długo - 91 lat. Mógł wiec przekonać się, co z jego wizji artystycznych, snutych w latach 50-tych i 60-tych sprawdziło się w rzeczywistości. Musiało to byc dla niego ciekawe doświadczenie.