PO-wska władza coraz bardziej boi się niezależnych dziennikarzy i niepokornych mediów. Świadczą o tym choćby nieprzyznanie koncesji TV Trwam na nadawanie naziemne oraz ostatnie żenujące groźby rzucane przez ministra Sikorskiego oraz premiera Tuska pod adresem dziennikarzy zadających niewygodne pytania. Czy to nowa strategia władzy, mająca zdusić krytykę jej nieudolnych rządów? Wydaje się, że tak. Ogrom kłamstwa, jaki nagromadził się za czasów tej władzy, wymaga z jej punktu widzenia narzucenia szczególnej dyscypliny medialnej. Nawet takiej, która pozostawia po sobie pręgi.

Platforma, jak żadna inna siła polityczna w pokomunistycznej Polsce, podjęła bezwzględną i udaną akcję zawłaszczania mediów publicznych. Swoimi ludźmi obsadziła TVP i PR, doprowadziła do zlikwidowania programów, które rządzącej elicie się nie podobały. Bez ceregieli pozbyto się wielu uczciwych i dociekliwych dziennikarzy, m.in. Krzysztofa Czabańskiego, Anity Gargas, Grzegorza Górnego, Joanny Lichockiej, Tomasza Sakiewicza, Jerzego Targalskiego, Bronisława Wildsteina czy Rafała Ziemkiewicza. A przecież obecność takich ludzi w mediach nadaje im nie „prawicowy", jak próbowano uzasadniać pozbycie się tych dziennikarzy z TVP i PR, lecz pluralistyczny charakter. A najwyraźniej pluralizmu i debaty ten rząd nie lubi. Zwłaszcza gdy przybrał wodzowski charakter i oblicze Donalda Tuska. Nie przepuszczono nawet Januszowi Rewińskiemu, popularnemu satyrykowi, który ośmielił się podśmiewać z władzy (a obecnie prowadzi gospodarstwo rolne).

Spacyfikowania mediów publicznych dopełniły procesy zwasalizowania przez PO niemal wszystkich głównych mediów prywatnych i stopniowego wypierania – bądź wchłaniania przez większe – mediów mniejszych. Na konferencji prasowej w Strasburgu Tomasz Sakiewicz mówił (w kontekście kampanii ataków na „Gazetę Polską" oraz obowiązywania w Polsce stalinowskiego artykułu 212 k.k.): „Łatwość aresztowania niewygodnych dla dużych mediów dziennikarzy i możliwość wykończenia ideologicznej konkurencji stała się przestrogą dla wszystkich, którzy nie chcą iść z głównym nurtem politycznym. Tym nurtem, który przejął w Polsce władzę". Jest czym postraszyć niepokornych dziennikarzy. Pan minister może, ale nie musi od razu dzwonić do adwokata, „Romka" Giertycha, żeby uwikłać w sprawę sądową nielubianego dziennikarza. Mogą to zrobić za niego przychylne mu media. Mówiąc jednym tubalnym głosem, wywierają presję na sądy i opinię publiczną. Sytuacja dziennikarza, który broni prawdy, ale ma przeciw sobie zarzuty sfabrykowane przez potężną korporację medialną, jest tym trudniejsza, że konstrukcja polskiego prawa cywilnego narzuca konieczność udowadniania przez dziennikarza przed sądem swojej racji.

Naszym obywatelskim obowiązkiem jest utrzymywanie ciągłej presji na władzę. Ta niech się ośmiesza publicznymi pogróżkami wobec dziennikarzy i manifestantów biorących udział w patriotycznych demonstracjach. Widać wyraźnie, że ekipa Tuska ma świadomość, jak wiele nabroiła. Widać też, że ten rząd boi się odpowiedzialności, więc panicznie szuka tematów zastępczych – dziennikarzy do bicia. Warto pokazywać i nagłaśniać ten proceder. Nie pozwólmy władzy bezkarnie zwalać teraz winy na innych. Warto walczyć o TV Trwam, bo zamach na nią symbolizuje zamach na wszystkie istniejące jeszcze wolne media. Niszczenie toruńskiego ośrodka medialnego dokonuje się z wyjątkową ostentacją i bezwstydem. Ta władza idzie już na całość. Wygląda na to, że jest gotowa rozprawić się z każdym słowem bolesnej prawdy o sobie. I dlatego niech takich słów będzie jak najwięcej!

http://niezalezna.pl/24876-przywrocic-pluralizm-w-mediach