?...Jaki miałbym dać tytuł...?

Święto.

 Sporo ludzi mnie mija. dziwna senność i cisza. Jaki spokój, mimo przechodzących grupek ludzi z dziećmi. Może to tylko do mnie nic nie dociera? Ale nie. Może to pogoda? Też nie. Jest coś w powietrzu, czego nikt nie chce naruszyć, zakłócić.  Droga do wolności, droga do nieba. Wciąż brzmią jeszcze w głowie ostatnie wątki kazania.

Kłaniam sie mijanym osobom.  Znam ich? Większość jedynie z widzenia. Idą w przeciwnym kierunku na deptak, nad wodę. Nostalgia i pogoda sprzyja rodzinnym spacerom. Sielski widok. 

Okna witryn rozchylone na oścież, przenika okolicę ujmujący zapach świeżo mielonej kawy. Niby gwar, a jednak dziwna cisza. Z głośników delikatnie płynie muzyka ilustrowana obrazem na ekranie pięćdziesięcio-calowego telewizora. Spora kolejka, dziewczyny uwijają sie bez słów. Sprawnie wydajac filiżanki i kubki z kawą. Stawiając talerzyki czekoladowymi przysmakami. Życząc smacznego i miłego... Sprawnie przechodząc do obsługi następnej osoby. Usiadłem przy stoliku na przeciw ściany z telewizorem. Wyciągnąłem z pokrowca kompa, podłączyłem do gniazdka przy stoliku i piszę.

Na ekranie przemawia prezydent do "bulu" przejęty swoją rolą. Nic o chwale oręrza, nic o rocznicy a raczej zdawkowo. Temat przemówienia rocznicowego sprowadzony do raportu Millera w sprawie katastrofy. Co za buc... Kazali mu czy sam sobie napisał tekst? Nawet w takim dniu podstawą propaganda. dobrze że wyciszono głos. nie chce sie nawet tego słuchac. ludzie zwyczajnie nie reagują, nie komentują. Jakby nie miało to miejsca. Nikt nie domaga sie pogłośnienia. Nikt nie jest ciekawy co ma do powiedzenia "pierwszy" Polak IIIRP. Z obrazu jednak widać że rząd z premierem zasłuchany. Nikt nie ziewa, wszyscy wpatrzeni w przemawiającego, skupieni. Albo rozleniwieni i zniechęceni czekaja zakończenia obowiązkowej imprezy by móc jak najszybciej udać sie na doroczne party w ogrodach. Tam będą zażarcie dyskutować i wykażą sie aktywnością wznosząc toasty i oprózniajac następne butelki trunków.

- Słyszałeś ten bełkot, ten afront?

Mateusz usadowił  się naprzeciw stawiając filiżanki z małą czarną.

Odłożyłemem słuchawki. Przywitaliśmy sie serdecznie.

- Dawno nie zaglądałeś. Już myślałem że Cię nie ma. Że wyjechałeś.

- Jak widzisz nie wyjechałem. Jakoś tak, nie miałem ochoty i czasu w zasadzie... piękny dzień, turystów całe mnóstwo. I te delikatne słońce, to i ja wyległem.

- Co słuchać? widzę że się rozwija i kręci. Nowy nabytek? spytałem wskazując wzrokiem dziewczyny za kontuarem.

- Taa, sezonowa pomoc. Sam bym nie dał rady. Troszkę się kręci, jak to w sezonie. W tym roku uroczystości przeniesione, więc jest cisza i spokój. To dobre dla turystów. Choć co roczne występy orkiestr dętych na rynku też przyciągały i miały coś w sobie.

- ale nie ma co żałować, ta senność ma swój urok. Dopóki pogoda dopisuje wszyscy są zadowoleni.

- co piszesz?

-Starałem się coś sklecić o "drodze". Jakoś mnie poruszył temat kazania. Ale nie wychodzi, chyba straciłem wątek, a może zapał. Sam nie wiem.  Jakoś tak, jak zobaczyłem w tv tego od "bulu" to i przeszło. Destrukcyjna postać, nie sądzisz?

Uśmiechnelismy się do siebie.  Wstał zabierając filiżankę odszedł do obowiązków. Pańskie oko konia tuczy, trzeba dopilnować całości, nie wolno sobie odpuszczać.

powróciłem do pisania.  idzie nowe, nieuchronnie zbliża się czas zmian, zaciskania pasa dla jednych, prosperity dla drugich.

Droga... droga do ... nikąd.  Spekulacje i afery, samobójstwa, niezrozumiałe decyzje, porozumienia. przy wszechobecnym zagrożeniu ujawnieniem, skandalem. Widok jak z czasów późnego Gierka. Niby sie kręci, a coraz gorzej. Niby wszystko do przodu a same tyły powstają, ludziska biednieją z dnia na dzień. Boją się głośno mówić by nie wyjść na nieudaczników w oczach sąsiadów. Nie wiedza ,że to samo przeżywają i tak samo reagują sąsiedzi. Ze sie porównują do lansowanego wzorca w mediach, który nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Na propagandzie "sukcesu" gierek przejechał pięć lat, nim się zwaliło mu na głowę. Wychodzi na to ze pozostał jeszcze rok góra dwa i zwali się znowu. To by sie zgadzało. doiciagną tą droga do mistrzostw w piłce i rozczarowanie weźmie górę. Nie liczę na wybory. Zbyt duży podział w społeczeństwie. Zbyt widoczne różnice i postawy. ludzie myslą że jak nie beda protestować to sie załapią i prześlizną z grupą uprzywilejowaną. Że to ich nie będzie dotyczyć że dadzą sobie radę. przez mysl im nie przechodzi że legną z większością, że to naczynia połączone. I to nie w krwiobiegu wewnętrznym  w kraju, ale aorta dzis przebiega po bezdrożach  przez Niemcy, Włochy czy taka Hiszpanię... że krew tłoczy do obiegu pompa Klubów finansowych i ekonomia "wielkich". Europie i tak sie udało, zamiast konfliktu, zjednoczenie i integracja z "nowymi".  całą dziesięciolatkę pociągnęli. teraz jednak stan nasycenia, stąd dywagacje o Turcji... to jest dopiero rynek. tylko czy Turcja się da? A co ze sztucznym  pojednaniem ponad Narodem? który głupek to wymyślił? By przejść nad historią i jeszcze wmówić ludziom, że przeszłość nie ma nic do rzeczy i należy ją zakopać, zapomnieć. Ta teza i próba spełzła na niczym. Myśleli że jednocześnie odpowiedzialność aza całą historie zwalą na szarego człowieka z Polski. Tak według ichniej teorii to Polacy sa wszystkiemu winni.

Droga... droga do nikąd.

A jednak podążają wciąż nią naprzód.  Ku własnej katastrofie, ku przeznaczeniu. W ich mniemaniu ku szczęśliwości. Tylko czy to moja szcżęśliwość?  Czy to moja udręka? Moje cierpienie.

Czy facet dający dziecku lody i głaszczący je po glówce, wie co go czeka? Do czego zmierza? A może to jeden z tych co to w tej uprzywilejowanej grupie są? Śmieszne. Osiągamy jakiś stopień awansu społecznego, jakiś sukces materialny, niby awans i kariera. zaraz myślimy, że Pana Boga za nogi żeśmy złapali. Że teraz to juz nic tylko prosperita. A inni? A inni to widocznie nie pracowali tak na sukces jak my. Nie włożyli tyle energii, poświęcenia, pracy by osiągnac to co my. Wiec są sami sobie winni. Kto im bronił. Nikt. Po za tym to dobrze bo w takim układzie nam mogło sie powieść, mogło się udać. A podziękowanie Panu Bogu za ten sukces to gdzie? Zdawkowe, mimochodem. Jak by się nam należało. Albo wcale. To takie zwyczajne, oczywiste. Wiec po co?

Zapominamy, że komu więcej dano, od tego więcej  wymagać się będzie... że nie wystarczy powiedzieć - nie zabiłem, nie okradłem, nie pomawiałem, jestem w porządku. A w czym pomogłeś ?, za kim się ująłeś? Czy tylko o sobie myślałeś i swoim zysku? czy zrezygnowałeś z własnego by ci którzy to właśnie "nieudacznicy" mieli lepiej? mieli perspektywę? by im sie chciało chcieć?

Śmieszne. A może normalne... bo to droga ...droga w nieznane.