Moja noc muzeów

Wśród stałych i czasowych ekspozycji jest m.in. „maszyna szyfrująca ENIGMA oraz historia złamania niemieckich szyfrów przez polskich matematyków”. A kiedy w tym lub innym warszawskim muzeum zobaczymy analogiczną wystawę „Rozszyfrowana REWOLUCJA - historia złamania sowieckich szyfrów przez polskich matematyków oraz oficerów kryptoanalityków i radiowywiadowców w latach 1919-1921”? Monografia Grzegorza Nowika dopiero od niedawna ujawnia sekrety złamania REWOLUCJI i innych sowieckich szyfrów, choć to historia o kilkanaście lat starsza od ujawnionego jeszcze za czasów PRL złamania ENIGMY. Poznańscy matematycy Rejewski, Różycki, Zygalski, którzy złamali niemiecką ENIGMĘ, są dziś z tego znani na całym świecie. Tymczasem porucznik Jan Kowalewski oraz warszawscy matematycy (późniejsi profesorowie) Mazurkiewicz, Leśniewski i Sierpiński złamali dziesiątki sowieckich szyfrów a do niedawna wiedzieli o tym jedynie wtajemniczeni. Czas na wielką wystawę na ten temat tego osiągnięcia. 

„…A akta zniszczyć. Archiwa komunistycznego aparatu represji w Polsce i innych krajach Europy” (wystawa przed budynkiem) oraz zwiedzanie archiwum (do godz. 3:00; osoby zwiedzające powinny mieć przy sobie dokument tożsamości). Może to jeszcze nie jest ostatnia chwila, ale jednak zwiedzać archiwa IPN ja by  sawietował (jak mawiali w 1939 roku biali Rosjanie) niemiedlienno – patom budiet tiażeło…

Stulecie harcerstwa na ziemiach polskich obchodziliśmy już rok temu, lecz tu nadal można zobaczyć wystawy „100 lat w 6 godzin – powrót do przeszłości” (początki ruchu harcerskiego na ziemiach polskich) oraz „zlot 100-lecia w Krakowie”. Program milczy o tegorocznym stuleciu powstania najstarszej stołecznej 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta „Czarna Jedynka”. Czy nie dlatego, że w czasach gdy „Czarna Jedynka” była kuźnią antykomunistycznych kadr Polski Niepodległej a naczelne władze ZHP wysługiwały się władzom PRL?

Zachęcając do zwiedzania „Pałacu Prezydenckiego” wspomniano o siedemnastu ostatnich latach, pomijając milczeniem pozostałe niemal 350 lat dziejów tej wspaniałej warszawskiej rezydencji, znanej wcześniej jako Pałac Koniecpolskich (do 1659), Pałac Radziwiłłów (od 1674), Pałac Namiestnikowski (1818-1918 i 1945-1990), Deutsches Haus (1939-1944) i Pałac Rady Ministrów (1918-1939). To tu stał (zburzony w 1917 roku) pomnik namiestnika Iwana Paskiewicza i tu wciąż nie pozwala się postawić pomnika Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. To tu uzgadniano tekst traktatu o I rozbiorze Polski i projekt Konstytucji 3 Maja. Tu pracowali gen Józef Zajączek i gen. Wojciech Jaruzelski oraz inni Polacy zatrudnieni do wykonywania zadań namiestników Mokwy na ziemiach polskich. Tu wystawiono na widok publiczny ciało zastrzelonego z wyroku Polski Podziemnej kata Warszawy, generała policji i SS Franza Kutchery (1944). Tu podpisano Układ Warszawski (1955), układ PRL-RFN (1970) i porozumienie okrągłego stołu (1989). Ciekawe miejsce, ale chyba nie uchodzi korzystać z zaproszenia i iść dziś tam, gdzie jeszcze 10 kwietnia 2011 roku BOR, policja i Straż Miejska tak energicznie nas nie wpuszczały.

Dobra okazja, by obejrzeć zbiór pamiątek przedwojennej Legii, której prezesami byli polscy patrioci tej miary co gen. Roman Górecki, i po tej powojennej Legii w której Lucjan Brychczy, Kaziu Deyna i Robert Gadocha tak dobrze kopali piłeczkę, że Legia grała w półfinale Pucharu Klubowych Mistrzów Europy (ówczesnej Ligi Mistrzów). Dobra okazja, by przypomnieć historię drużyny grywającej przy pełnych trybunach i kibiców kupujących bilety w kasach lub u koników, ale bez żadnych cyrków z identyfikatorami itp. Po ostatnich decyzjach premiera, wojewody, PZPN i innych neofitów praworządności stadionowej – jedyna okazja dla osób niezarejestrowanych jako kibice Legii, by przekroczyć bramy tego stadionu (i to bez eskorty policji, ochroniarzy i kogo tam jeszcze).

„Udział w renowacji wozu zabezpieczenia technicznego na podwoziu czołgu (m.in. wspólne malowanie pancerza i czyszczenie luf czołgowych”. Dla cierpliwych.

Zwiedzanie muzeum i film „Miasto ruin 3D” (do 2:00), a na dziedzińcu kino plenerowe (m.in. o 21:00 „Czarny Czwartek. Janek Wiśniewski padł” o masakrze grudniowej 1970 roku). Polecać nie trzeba.

„Każdy chętny będzie mógł nie tylko zobaczyć mistrza kowalskiego przy pracy, ale zaciągnąć się do terminu i spróbować własnych sił przy kowadle.” Do ostatniego gościa.