Ojciec Stanisław Poniatowski, był  Panem Krakowskim, pierwszym dygnitarzem Rzeczypospolitej. Matka, księżna  Konstancja de domo  Czartoryska, herbu Pogoń Litewska.
W latach młodości wszechstronnie wykształcony w Polsce-Gdańsku i w Europie. Wiele podróżował i jednocześnie się uczył. Wcześnie rozpoczął romans z polityką i dyplomacją. Będąc Stolnikiem Litewskim, Stanisław Poniatowski, w wieku 23 lat pełnił funkcję sekretarza przy pośle angielskim w Petersburgu. Już w  1756 został posłem elektora saskiego Augusta III na dworze rosyjskim w Petersburgu.
Stanisław August właściwie Antoni był intelektualistą, przyjmując dzisiejsze kryteria, europejczykiem w każdym calu, biegle mówiącym wieloma językami. Miał ujmujący charakter bycia, którym jednał sobie ludzi. Wywierał olbrzymi wpływ na wybitne umysły ówczesnej Europy. Pięknie się wysławiający był chętnie przyjmowany na dworach Europy. Był politykiem, który umiał wpływać na wybitne indywidualności Europy, władców. W czasie swego posłowania w Petersburgu, w roku 1755  poznaje Wielką Księżną Sophie Friederike Auguste zu Anhalt-Zerbst, żonę późniejszego Cara Piotra III.
 
Owocem wielkiej miłości Stolnika Litewskiego i Wielkiej Księżnej, przychodzi na Świat córka Anna Piotrowna. Skandal wisi w powietrzu,Wielka Księżna, Kaśka Zerbst, ma męża, który jest  oficjalnym pretendentem do "priestoła", tronu carów.
Cześć historyków, do których należy niżej podpisany, uważają, że Stolnik Litewski jest ojcem drugiego dziecka Katarzyny. Być może o tym napisze przy innej okazji.
 
Wielką Księżna Sophie Friederike Auguste zu Anhalt-Zerbst, po zamordowaniu swego męża księcia holsztyńskiego Piotra Ulryka, cara Piotra III, mimo iż w jej żyłach nie płynęła kropla krwi Romanowych, została Imperatorową Rosji jako Katarzyna II Wielka.
Przez całe swoje życie będzie wywierać olbrzymi wpływ na Stolnika Litewskiego, Stanisława Antoniego Poniatowskiego i Polskę. Bedzie go kochać i nienawidzić. Nie pozwoli mu założyć normalnej rodziny, przy pomocy swych wojsk zrobi Królem Polski i Wielkim Księciem Litewskim.  W wyniku nie spełnionych marzeń tej wielkiej indywidualności, światłego umysłu doprowadzi do rozbiorów Polski i jej wymazania z mapy Europy.
Moim zdaniem, główną role w rozbiorach Polski odegrały Prusy.
Po śmierci Augusta III Wettina, Imperatorowa Rosji Katarzyna II Wielka, postanawia na tronie polskim posadzić swego byłego kochanka i ojca już nieżyjącej córki Anny Piotrowny. Jej celem było zlikwidowanie anarchii w Polsce, wpływów pruskich i habsburskich.
W jednym ze swych listów, pisze:
Już 2 sierpnia 1762 Katarzyna II zapewniała Poniatowskiego, że wysyła,
 
 "do Polski hrabiego Keyserlinga, by uczynił Cię królem natychmiast po śmierci obecnego / Augusta III/
Simon Sebag Montefiore, "Potiomkin. Książę książąt"
  "Jest rzeczą nieodzowną, abyśmy wprowadzili na tron polski Piasta dla nas dogodnego, użytecznego dla naszych rzeczywistych interesów, jednym słowem człowieka, który by wyłącznie nam zawdzięczał swe wyniesienie. W osobie hrabiego Poniatowskiego, stolnika litewskiego, znajdujemy wszystkie warunki niezbędne dla dogodzenia nam i skutkiem tego postanowiliśmy wynieść go na tron Polski".  Saturnin Sobol, "Tajemnice polskich rodów arystokratycznych"
 
W dniu 7 września 1764 Stanisław Antoni Poniatowski, zostaje obrany Królem Polski.
W dniu imienin Imperatorowej Katarzyny II Wielkiej, arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski Władysław Łubieński,herbu Pomian, dokonuje w Kolegiacie św. Jana w Warszawie koronacji Stanisława Augusta na króla Polski. Prymas Władysław Aleksander  Łubieński, był jurgieltnikiem  Rosji. Mimo to sprzeciwił się zrównania w prawach wyznawców kościoła prawosławnego.
 W nagrodę został otruty przez posła rosyjskiego Nikołaja  Repnina.
 
W czasie miłościwie nam panującego Stanisława Augusta Poniatowskiego, Polska w wyniku trzech rozbiorów utraciła niepodległość. Upadku Rzeczypospolitej nie można upatrywać w złym rządzeniu przez Króla.
 Stanisław August Poniatowski miał wiele wspaniałych planów na odrodzenie Rzeczypospolitej. Problem polegał na tym, że Rzeczypospolita nie chciała się leczyć. Wielkie koterie, ugrupowania magnackie, duchowieństwo, chciało zachowania dotychczasowych przywilejów. Temat ten zostawię na oddzielna wypowiedź.
Dziś skupię się na osiągnięciach niedocenianego i niechcianego Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Chcąc wzmocnić obronę Rzeczypospolitej, założył 15 marca 1765  Szkołę Rycerską. Wyłożył na ten cel własne fundusze w wysokości półtora miliona złotych polskich. W każdym roku, łożył na utrzymanie uczelni 600 000 złotych polskich.Na użytek szkoły oddał swój pałac Kazimierzowski.Obecnie Rektorat Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1765   Stanisław August Poniatowski powołuje  Komisje Dobrego Porządku dla zwiększenia znaczenia miast.
W tym samym roku, podejmuje, reformę pieniądza. Rok później powstaje mennica państwowa. Wprowadza urzędowe miary i wagi. W 1775 roku wprowadza jednolite cło , które umożliwia rozwój manufaktur, rzemiosła.
W 1773 roku powstaje z inicjatywy króla Komisja Edukacji Narodowej. Komisja Edukacji Narodowej jest pierwsza instytucją centralną w zakresie szkolnictwa na Świecie. W tymże roku powstaje Towarzystwo Ksiąg Elementarnych.
Król Stanisław August Poniatowski wyprowadza Polskę z mroków zapyziałego zaścianka. Wprowadza Polskę na salony doby Oświecenia. Otacza się najwybitniejszymi ludźmi epoki. W Jego kręgu znajdują się arcybiskup Ignacy Krasicki, Stanisław Staszic, Hugo Kołłątaj. Król organizuje pierwsze w Europie "obiady czwartkowe" Staje się najwybitniejszym mecenasem kultury i sztuki w tej części Europy.Skupia wokół siebie, Adama Naruszewicza, Stanisława Trembeckiego, Marccello Bacciarelego, Wojciecha Bogusławskiego.
Największym osiągnięciem Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego jest powołanie 6 października 1788 Sejmu, który przejdzie do historii jako Wielki. Tenże Sejm Wielki pod przewodnictwem Króla pozwołuje, nową ustawę konstytucyjna w dniu 3 maja 1791 roku.
 
   No cóż  14 maja 1792  roku, zostaje  zawiązana Konfederacja Targowicka. To sprzeciw polskiej szlachty, magnaterii, kościoła na zamiar wprowadzenia reform.
Po upadku Insurekcji Kościuszkowskiej w wyniku źle zorganizowanego powstania w  dniu 24 października 1795 następuje  III rozbiór Rzeczypospolitej. Na rozkaz carycy Katarzyny II, Król Stanisław August Poniatowski opuszcza Warszawę. W towarzystwie księcia Mikołaja Repnina i 125 dragonów armii Carycy, udaje się do Grodna. W dniu 25 listopada w 31 rocznicę swej koronacji i imienin Imperatorowej  zostaje zmuszony do abdykacji. Miał lat 63
W dniu 17 listopada 1796 roku umiera  imperatorowa Katarzyna II. Jej syn car Paweł wypuszcza z więzień Polaków. Już były król Stanisław August Poniatowski z honorami zostaje zaproszony w 1797 roku  do Petersburga.
Po śmierci zostaje pochowany z wielkimi honorami w Kościele św. Katarzyny przy prospekcie Newskim. W ostatniej drodze, towarzysza mu Car Rosji, Dwór, dyplomaci Europy
 
Po odzyskaniu niepodległości II Rzeczpospolita zabrała z Rosji swoje pamiątki, prochy wybitnych Polaków. O ostatnim królu zapomniano, lub nie chciano pamiętać.
 
W 1938 roku, sowieci zwrócili się do rządu polskiego aby zabrano trumnę ze zwłokami króla, gdyż kościół św.. Katarzyny zostanie zamieniony na sale sportową.
Polacy zwłoki przewieźli w nocy i złożyli w podziemiach Kościoła w Wołczynie, miejscy urodzenia Króla. Po II Wojnie Światowej, Wołczyn znalazł się na terenie Rosji sowieckiej. Kościół zamieniono na magazyn. Zwłoki króla roznosiły psy, kruki i wrony.W dniu 14 lutego 1995 roku sprowadzono resztki zwłok? i pochowano  w podziemiach katedry św. Jana w Warszawie w rocznice śmierci Króla. Czy były to zwłoki króla, chyba nie. Współcześni Białoruscy archeolodzy twierdzą, ze zwłoki króla nadal znajdują sie w Wołczynie. czy król bedzie miał czwarty pogrzeb, postaram się napisać po przeanalizowaniu dokumentów białoruskich.
.