Święta Barbara - górnikom od mojej babci

W święto Patronki Górników i całego Śląska, wszystkich Ślązaków, ludzi, których bardzo cenię, szanuję i lubię najbardziej ze wszystkich zamieszkujących nasz kraj chciałbym życzyć Wam chłopy i dziołchy

 

Niedawno odnalazłem po latach wiersz napisany przez moją babcię i chciałbym Wam go zadedykować. Nie jest on tylko o górnikach, ale również o nich. I o innych wspaniałych ludziach. O Polakach.

Jakimi wspaniałymi Polakami są górnicy śląscy pokazali oni całemu krajowi w Sierpniu’80 i Sierpniu’88, ale przede wszystkim w tym strasznym i mroźnym Grudniu’1981 w Katowicach i Jastrzębiu-Zdroju.

 

 

Święta Barbaro, górników patronko,
zejdź w niewoli podziemia czarne
i szaty swojej koronką
osłoń tajną drukarnię.

Patronko pracy podziemnej -
rozświetl krecią ciemność
lochów, w których się broń wykuwa;
nim padnie hasłom,
nad górnikami narodu czuwaj,
a wrogom ozy zasłoń.

Święta Barbaro, święta Barbaro!
Ginących pokrzep zwycięstwa wiarą!
Wzmocnij dłonie, nowe codziennie,
na trzonkach skrwawionych kilofów i szpadli,
a tym co padli
w podziemiach, bez chwały, bezimiennie -
daj chwałę, której się - żywi - wyparli,
daj wolność, za którą pomarli.

Święta Barbaro, patronko podziemia!
Rozświetl ciemność więzienia,
uśpij bagnetów dozór
i o Ojczyźnie śniącym niedościgle
Otwórz więzienia rygle,
wyłam bramy obozów,
wyroki wroga ciążące jak kamień
na śmierć zaszczytną zamień
w walce!

Ciebie wzywamy, górnicy żywcem pogrzebani:
Święta Barbaro,
wywiedź nas z otchłani,
wyprowadź w słońce, na ulicę!
Śpiącym w kryjówkach sztandarom
daj na barykadach, wśród kul załopotać!
Wyprowadź naszą młodość niecierpliwą,
z odkrytą przyłbicą,
z ciasnoty konspiracji - na kulomioty!
Daj zapłacić krwią żywą
za wolną Polskę.