Tygodnik "Wprost" - kliniczny przykład

  tego, do czego prowadzi najpierw próba przerobienia znanego tygodnika opinii na coś w rodzaju tabloidu, a póżniej całk...

  tego, do czego prowadzi najpierw próba przerobienia znanego tygodnika opinii na coś w rodzaju tabloidu, a póżniej całkowita zmiana redakcji i poddanie pisma rygorom "politycznej poprawności".  Do napisania dzisiejszej notki zainspirował mnie tekst Triariusa p.t. ""Gość Niedzielny" wyprzedził "Politykę"" ( http://blogmedia24.pl/node/35249 ).  Znalazłam w nim informację, że sprzedaż tygodnika "Wprost" w pierwszym półroczu 2010 spadła o 15,9% w stosunku do pierwszego półrocza 2009, zaś  sprzedaż innych tygodników wzrosła w tym czasie, w przypadku "Gazety Polskiej" aż o 49,3%.

  "Wprost" stał się pismem ogólnopolskim w 1989 roku, gdy jego redaktorem naczelnym, a później faktycznym właścicielem został Marek Król.  Kierował on tygodnikiem do 2006 r.  Potem do 2007 redaktorem naczelnym był Piotr Gabriel, a następnie Stanisław Janecki.  Gazeta ta zawsze odznaczała się pewną niezależnością, publikując często materiały, których inne pisma nie odważały się zamieścić.  Ostatnim takim przypadkiem było ujawnienie jesienią 2009 dokumentów dotyczących afery stoczniowej.  "Wprost" byl też znany z licznych akcji takich, jak publikowanie listy najbogatszych Polaków, rankingów wyższych uczelni, wybór "Człowieka roku", czy też patronat nad Nagrodą Kisiela.

  Kłopoty tygodnika zaczęły się w roku 2008, kiedy to średnia sprzedaż w pierwszych trzech kwartałach wyniosła średnio 111 tys. egzemplarzy, co oznaczało spadek o 25% w stosunku do roku 2007.  Spowodowało to, iż pismo zaczęło przynosić straty finansowe.  Reakcją było objęcie w grudniu 2008 prezesury AWR Wprost przez syna Marka Króla, Amadeusza Króla i wdrożenie planu przebudowy periodyku poprzez powiększenie jego objętości, nakładu i dodanie wielu różnych nowych działów.  W efekcie tygodnik utracił dawny charakter, co nie spodobało się czytelnikom i w roku 2009 sprzedaż spadła o dalsze 8,9%.  Gwożdziem do trumny okazało się wydzielenie z "Wprost" tabloidu o nazwie "Wprost light", który zrobił totalną klapę.  Skutek był taki, że rodzina Królów zmuszona była sprzedać w grudniu 2009 80% udziałów w AWR Wprost Platformie Mediowej Point Group.

  Nowy właściciel szybko wziął sie do dzieła.  Pierwszego lutego 2010 zwolniony został z pracy redaktor naczelny Stanisław Janecki.  Jego obowiązki przejęła Katarzyna Kozłowska.  W kwietniu 2010 wyleciał z "Wprost" jego faktyczny twórca Marek Król za felieton krytykujący "Gazetę Wyborczą".  W dniu 25.05.2010 redaktorem naczelnym "Wprost" został Tomasz Lis, dziennikarz usłużny wobec każdej władzy/ za wyjatkiem rządu PiS-u/.  Dawni publicyści odeszli z redakcji, a ich miejsce zajęły takie "gwiazdy", jak Magdalena Środa, czy Łukasz Ramlau z "GW".  Znany nam "Wprost" został zastąpiony imitacją "Polityki" i "Newsweeka".  Podobno sprzedaż w czerwcu 2010 wyniosła średnio 89 tys. egzemplarzy.  Wydaje się, iż takie pismo nie jest nikomu potrzebne.

  Ta smutna historia powinna być przestrogą dla innych mediów.  Jak pokazuje przykład "Gazety Polskiej" /a także "Gościa Niedzielnego"/ posiadanie własnego zdania, różnego od mainstreamu, moze się nawet opłacać.  Szczególnie powinno się nad tym zastanowić szefostwo Salonu24.  Widać bowiem wysiłki w celu narzucenia temu portalowi "poltycznej poprawności" i upodobnienia go do Onetu.  Drugi Onet jest jednak zbędny.  Salon24 może wiec łatwo podzielić los "Wprost".