W 2007 roku Octel  z Wielkiej Brytanii (działający pod nową nazwą Innospec) wręczył łapówki przedstawicielom irackiego ministerstwa ds. ropy, by nie dopuścić do testów z alternatywnym wobec czteroetylku ołowiu i mniej szkodliwym dodatkiem do paliw MMT. Z kolei dzięki łapówkom wręczanym w Indonezji Octel zdołał opóźnić o pięć lat wprowadzenie zakazu dodawania czteroetylku ołowiu do benzyny.

Dwóm dyrektorom generalnym Octelu, Paulowi Jenningsowi i jego poprzednikowi Dennisowi Kerrisonowi, grozi ekstradycja do USA. Obaj zostali obciążeni w zeznaniach libańskiego przedstawiciela Octelu Osamy Naamana, który poszedł na współpracę z władzami śledczymi USA w zamian za łagodniejszy wymiar kary.

PAP

 

 

Octel Ltd jest głównym producentem ołowiu dodatków benzyny na świecie, o łącznej sprzedaży czteroetylku ołowiu i innych dodatków do 1 mld euro rocznie.

W dniu 20 marca 1985 r. Zalecenia  nowej dyrektywy  zostało wydane (dyrektywa Rady 85/210/EWG) dla benzyn  zawierających więcej niż 0,013 g ołowiu na litr benzyny oznaczać jako bezołowiowe , podczas gdy benzyny ołowiowej może zawierać między 0,15 i 0,40 gramów na litr. Zaletami eksploatacyjnymi dla silnika dla benzyn ołowiowych była lepsze smarowanie Korzystanie z ołowiu jest tanim sposobem jako środek do smarowania zaworów wylotowych.

 

 

 

Tetraetyloołów (C2H5)4Pb,  nazwa popularna czteroetylek ołowiu.

 

Czteroetylek ołowiu był dodawany do benzyn w ilości maksymalnie 1,5 g/l, w celu zwiększania ich liczby oktanowej. Obecnie jego dodawanie do benzyny jest w wielu krajach świata zabronione. W USA i Kanadzie etyliny zostały całkowicie wycofane z użycia już w połowie lat '80. W Unii Europejskiej od 1982 do 2005 r. wolno było stosować etyliny zawierające nie więcej niż 0,15 g tetraetyloołowiu w 1 litrze paliwa. Od 15 stycznia 2005 r. w krajach Unii Europejskiej nie wolno sprzedawać etyliny. Została ona zastąpiona paliwami, w których rolę dodatku antystukowego spełniają sole litu. W USA i Kanadzie stosowano w latach 80. XX w. paliwa w których rolę dodatku antystukowego spełniał MMT ([Mn(η⁵-Me-Cp)(CO)₃]), który jednak również jest toksyczny i posiada zły wpływ na środowisko naturalne.

W Polsce etylizowana benzyna była stosowana w motoryzacji do marca 2005. Obecnie jej stosowanie w samochodach jest już zabronione. Niestety zarówno w Polsce jak również na świecie związki ołowiu nadal stosowane są w paliwach lotniczych ( AVGAS) . Typowa benzyna lotnicza (100LL) nie może zawierać więcej niż 0,56 grama czteroetylku ołowiu na litr.

Link Wikipedia

 

Czteroetylek ołowiu działa szybciej i silniej trująco niż inne związki ołowiu. Wchłaniany jest w postaci pary przez płuca, przewód pokarmowy(np. w wypadku połknięcia przy oblaniu twarzy lub pomyłkowego przy zasysaniu benzynowego paliwa wężem gumowym itp.), a najczęściej i najłatwiej przez skórę w razie jej polania, gdyż łatwo rozpuszcza się w warstwie potu i tłuszczu pokrywających skórę. Duża lotność ułatwia zatrucie przez inhalację i przez wdychanie par. Zapach, który z początku ostrzega, szybko staje się niewyczuwalny wskutek porażenia powonienia. Trucizna ta ma właściwości wybitnie kumulujące. Drobne i nietrujące dawki wchłaniane dodają się i po osiągnięciu progu toksyczności zatruwają. Dalszą cechą charakterystyczna działania tego związku jest istnienie okresu bezobjawowego, gdyż objawy zatrucia zjawiają się nie bezpośrednio po wchłonięciu trucizny, lecz dopiero po pewnym czasie, zazwyczaj po kilku godzinach, a w niektórych przypadkach i u niektórych osobników nawet po kilku dniach.

 

Czteroetylek ołowiu może powodować zatrucia ostre i przewlekłe. Może on wywołać wszystkie objawy, jakie daje ołów. Głównie jednak - dzięki powinowactwu do tkanki nerwowej - przeważają objawy nerwowe i psychiczne. Obraz zatrucia może być różny w zależności od wpływów rozmaitych związków chemicznych, jakie mogą się tworzyć przy rozpadzie czteroetylku ołowiu i przemianach jego w ustroju. Pary tego związku wdychiwane mogą wywołać słabe stany podrażnienia dróg oddechowych i stany zapalne płuc. Ze strony innych narządów wewnętrznych, rzadziej niż w zatruciu ołowiem, występują zmiany chorobowe, a jeśli pojawią się, to zwykle bardzo różnorodne i nie charakterystyczne. Specyficzne są objawy uszkodzenia układu nerwowego, np. nerwu twarzowego, ze wszystkimi jego objawami, jak brak czucia, ślinotok, opadanie powiek, zwiotczenie mięśni porażonej części twarzy itp. Do tego dołączają się objawy psychiczne, takie jak utrata samokontroli czynności, stany pobudzenia lub apatii, próby samobójcze, próby niszczenia przedmiotów w otoczeniu itp. Towarzyszą tym stanom bóle głowy, bezsenność, ogólne osłabienie, utrata apetytu, spadek ciśnienia krwi, osłabienie i zwolnienie akcji serca (nawet do 40 i mniej uderzeń na minutę), a w końcu utrata przytomności i zgon.
W zatruciu przewlekłym występują te same objawy, ale o mniejszym nasileniu i bez utraty przytomności, choć mogą pojawić się stany zamroczenia. W następstwie przewlekłego działania trucizny na plan pierwszy wysuwają się objawy ogólnego osłabienia, wzmożonej potliwości, braku apetytu i znacznego osłabienia władz umysłowych, zwłaszcza pamięci i inteligencji, oraz inne różnorodne objawy.

 

Dawka trująca dla człowieka nie jest ściśle określona, jest jednak bardzo mała, gdyż u zwierząt doświadczalnych (pies, świnka morska) dawka śmiertelna czteroetylku ołowiu droga przez skórę wynosi 0,3 do 0,6 mg/kg wagi ciała, a drogą przez płuca stężenie 5,1 mg/l powietrza wywołuje zgon w ciągu 10minut (u myszy). Najwyższe dopuszczalne stężenie dla par czteroetylku ołowiu wynosi 0,000005 mg/l powietrza w przeliczeniu na zawartość w nim ołowiu.

 

Benzyna z dodatkiem czteroetyku ołowiu była zabójcza dla katalizatorów ale i dla ludzi . U starczych pracowników CPN obecnie Orlen charakterystyczną cechą było wypadanie zębów.

Kejow