"Praca" IPNu

(IPN) jest instytucją naukową [1] o uprawnieniach śledczych. Powołany został 19 stycznia 1999 na mocy ustawy z 18 grudnia 1998 w celu gromadzenia dokumentów organów bezpieczeństwa państwa, sporządzonych od 22 lipca 1944 do 31 grudnia 1989, prowadzenia śledztw w sprawie zbrodni nazistowskich i komunistycznych oraz prowadzenia działalności edukacyjnej. Obecnie Instytut posiada, na podstawie ustawy, jedenaście oddziałów w miastach, które są siedzibami sądów apelacyjnych. W kolejnych siedmiu miastach istnieją delegatury oddziałów IPN. Wikipedia.pl Za BM24 przesłuchałem na stronie www.polityczni.pl 6 części ze spotkania : Debata w krakowskim Klubie Pod Jaszczurami pod tytułem" Czy Instytut Pamięci Narodowej Dobrze służy polskiej demokracji". W dyskusji zorganizowanej przez SDPL Kraków uczestniczyli poseł PiS prof. Ryszard Terlecki oraz eurodeputowany SDPL Józef Pinior. Nie jest moim zamiarem, recenzowanie spotkania, każdy może sam się zapoznać z przebiegiem, krótko pisząc prof. R. Terlecki bronił Instytutu, poseł J. Pinior atakował, publiczność była podzielona. Sam już tytuł spotkania zawiera pewne, chyba nie całkiem prawdziwe sugestie w członie;”służy polskiej demokracji”, co konkretnie oznacza pojęcie „polska demokracja”? ze wskazaniem na „polska”. Nie zgadzam się też z częstym stwierdzeniem, przez obu tym razem prelegentów powtarzanym o „ upadku komunizmu w rezultacie zwycięstwa „Solidarności”, tu bardziej dziwi mnie Pan profesor, jako fachowiec historyk i na dodatek pracownik IPN. Kłamie, nie wie, a może doszukał się nieznanych nikomu dokumentów, dla mnie byłaby to rewelacja, ja przegrany jestem zwycięzcą! Wg mnie całkowita zgoda, o czym czytam na BM24, że IPN jest najważniejsza obecnie instytucją w IIIRP, jest ważną kroniką najnowszych naszych dziejów, dokładam od siebie najważniejszą. Kładę głowę pod topór, że najważniejsze i ważne „teczki” nie spłonęły, wszystko jest zachowane, ale wg zasady im ważniejszy dokument, tym trudniej do niego dotrzeć, ale jest! kiedyś wypłynie. Na koniec tych ogólników musze pochwalić Pana prof. R. Terleckiego za piękną i prawdziwą ripostę na ostatnio b. liczne wołania; „ o otwarcie wreszcie archiwów” – archiwa IPNu są już dawno otwarte, tylko iść i „grzebać”! Jak pracuje IPN, ja to tak wyjaśniam, swoim kolegom, znajomym ; - pracowałeś x lat w firmie „MDO” , miałeś teczkę „personalną” w dziale kadr, gdzie znajdowały się twoje podania, kopie dokumentów różnych, dyplomy, nagrody, kary itp. Zostałeś zwolniony, alb sam się zwolniłeś, i nie chcesz z powodów tobie tylko znanych, aby pozostawał ślad, ze kiedykolwiek byłeś zatrudniony w „MDO?. Co byś zrobił, trzeba się jakoś pozbyć „teczki”. Można na wiele sposobów, wykraść, odkupić od kadrowej, ale to prawie niemożliwe, już tam nie pracujesz, dojścia nie ma łatwego, a ryzyko ogromne, nie warte tej teczki. Pozostaje jedynie nadzieja, fałszywa modlitwa, jeśli w złej wierze. Co innego jak jesteś w dobrej komitywie z kadrowym (ą), idziesz i załatwiasz, ba sam ja możesz zniszczyć, spalić? Ślad zaginął. Wpada kontrola z zewnątrz, sprawdzić, czy tu u was w:MDO” nie pracował czasami taki a taki jegomość, szukają w teczkach nie ma, kadrowy potwierdza koniec, kamień w wodę. Dlatego czasami lustracja posłów czy innych „ludzi mądrych”, kilkakrotnie nawet nie dawała rezultatów, że był (pracował), a tu nagle „wyłazi”. Pisze o firmach istniejących w czasach PRL, obecnych nie znam, ale prawdopodobnie są podobne. Większość „firm” była podległa „zjednoczeniom, centralom, ministerstwom” gdzie też lądowały teczki, im ważniejszy pracownik tym wyżej. Zupełnie inaczej zachowają się „fachowcy”, (pracownicy IPNu), dla nich teczka, to nie wszystko. Każdy z nas pamięta tzw. obiegówkę, Trzeba było wędrować po różnych działach, magazynach i zbierać podpisy, opatrzone pieczęcią, że nas wciągnęli na ewidencje lub w trakcie zwalniania się, że jesteśmy OK z tymi komórkami administracji. Co w moim „tłumaczeniu” oznacza wydziały SB, lub w ramach wydziału odpowiednie komórki czy agendy? Ile tego było, magazyn, wypożyczalnia narzędzi, dział socjalny, zw. Zaw., rachuba, przychodnia medyczna, BHP, zakładowa stołówka itp. Wszędzie są nasze ślady, podpisy, kopie osobistych dokumentów, słowem kopalnia wiedzy. Z tych niby szczątkowych zasobów można skutecznie odtworzyć nasza ‘teczkę”, bywa nawet, że będzie ona bardziej zasobna niż „zaginiony” oryginał. Taki tryb odzysku, wymaga czasu, znajomości „firmy”, dużej wiedzy jak i gdzie szukać, a dotyczy osób „zatrudnianych”, – czyli pracowników kadrowych SB, MO, WSI, ORMO, i innych oraz ich „współpracowników” wszelkich rodzajów. I strony, przeciw którym te wysiłki były skierowane, dających się określić i wyodrębnić z całego społeczeństwa.