Grajmy w gry, które możemy wygrać - ad vocem propozycji Stefa

Zawsze w przypadkach takich dyskusji proszę o pukanie w google hasłem BOLSZEWIZATOR. Może z setkę razy wywlekałem przy różnych okazjach prezentację prostego mechanizmu relacji pomiędzy jedenym, a drugim człowiekiem. Mam na myśli alternatywę dwóch możliwych, bardzo ludzkich postaw: 1. Postawa małostkowa. W dawnych dobrych czasach, kiedy jeszcze istniało towarzystwo ludzi rzeczywiście dobrze wychowanych, kulturalnych i szlachetnych, małostkowe osobniki, uznane były za nędznych durniów, nie przysługiwała im zdolność honorowa.

Bierze się to z samej istoty pojęcia małostkowości, polegającej na tym, że mało co jest potrzebne, aby taki jeden z drugim obrażał się z byle powodu, podnosił wrzask i miał wszystko wszystkim za złe. Ludzie tego typu czepiają się słówek, a indyczą się najbardziej wtedy, gdy sami z siebie niczego nie pojmują.

Kiedyś mądre starsze panie odradzały swoim córkom zadawanie się z takimi młodzieńcami, którzy taką właśnie postawą dowodzą, że jeszcze nie są mężczyznami i nie rokuja nadziei na dorosłe i odpowiedzialne zachowanie.

Małostkowość była synonimem słabości, frustracji, budziła pogardę i niechęć. Pieniacz prawie z pieczeniarzem się kojarzył. Raczej hańba niż powód do chwały, drugie wcielenie beznadziejnego chamstwa. W dwudziestym pierwszym wieku, ta postawa uchodzi za świadectwo siły, tacy są prawdziwi macho. Jeden z drugim dumnie wachluje uszami, swarliwie czepiając się każdej błahostki, z igły robi widły, dumny z każdej, najmniejszej nawet przewagi. Cynizm, pogarda, sakramenckie poczucie wyższości z najgównianiejszego z gównianych powodów. To jest małostkowość. 2. Postawa wyrozumiałego zaciekawienia. Nawiązanie kontaktu pomiędzy ludźmi staje się możliwe dopiero wtedy, gdy pojawia się prawdziwe zaciekawienie drugim człowiekiem i istotnym sensem tego co myśli i co ma do powiedzenia. Ciekawość istoty rzeczy. To jest to.

Popieramy postawę, która sprzyja integrowaniu się ludzkich wysiłków, jestem za poszukiwaniem tego, co nas łączy, przeciwko temu, co "nonsensownie" dzieli. Zastrzeżenie co do tej "nonsensowności" jest ważne, ponieważ nie jesteśmy przeciwni różnicom, akceptujemy różnorodność, chcemy by ludzie na prawicy chcieli i mogli myśleć samodzielnie. To jest jasne, to nie budzi wątpliwości.

Nawet bardzo poważne różnice poglądów, w bardzo ważnych sprawach mogą być twórcze i prowadzić do konstruktywnych rozwiązań.

Różnice nie muszą i nie powinny prowadzić do rozpadów i rozłamów, przeciwnie, są potrzebne i pożyteczne, one właśnie przyczyniają się do doskonalenia, są siłą napędową i zachętą do stałego podnoszenia poziomu i jakości ludzkich działań.

Siłą przeciwną takiemu rozumieniu niezależności myśli jest bolszewizator, którego przecież nie lubimy. I ad vocem:

Mam teraz w realu harmonię zajęć, która bardzo mnie absorbuje. Czytam więc w dostępnych wolnych chwilach różne dyskusje, nie wypowiadając się i nie komentując, bo najczęściej jest już za późno, albo jestem "w innym czasie i rzeczywistości". Ale zastanawiam się i mam swoje zdanie, nie chcę jednak wchodzić zbyt obcesowo, by niepotrzebnie nie dolewać oliwy do ognia.

Czytając dyskusję pod wpisem Stefa widziałem sporo wypowiedzi, które skłoniły benenotę do bardzo krytycznej oceny jakości tej dyskusji. Widziałem sporo uwikłań w "nonsensowne" i jak sądzę nieświadome działania bolszewizatora, drobne małostkowości, które zupełnie niepotrzebnie sprowadzały dyskusję na manowce, poza meritum. Zareagowałem więc spontanicznie, nie wcinając się jednak w tamtą dyskusję, aby niepotrzebnie jej nie zaognić. A konkretny przykład takich meandrów znajduję w wypowiedzi Stefa "Nowa formacja centro prawicowa" http://www.blogmedia24.pl/node/16567 Stef odnosi się do wypowiedzi Aspiryny: „Nie wolno dawać się uwodzić ani starym ani nowym pomysłom deprecjonującym zasługi, wartość i niezbędność PiS i Radia Maryja.” Stef komentuje to tak:

"Nie wolno? Dlaczego nie wolno? Bo zabraniają tego Aspiryna, Ojciec Rydzyk i Jarosław Kaczyński? O tym, co wolno, a czego nie wolno na BM24, decydować może jedynie prawo, dobre obyczaje oraz wola gospodarza portalu. Wobec tego, że mój głos nie urąga w najmniejszym stopniu ogólnym zasadom prawnym czy obyczajowym, mój udział w debacie w BM24 zależy wyłącznie od decyzji gospodarza forum i dopóki nie będzie z jego strony sprzeciwu, dopóty będę w debacie nad nowym otwarciem uczestniczył".

To jest właśnie przykład otwarcia dyskusji, wyprowadzającego dyskusję poza MERITUM. Przecież Stef mógłby pominąć to sformułowanie Aspiryny. Dlaczego nie? Można było przyjąć jej słowa za dobrą monetę, jako kolokwializm. Mówi się przecież w potocznym języku, "nie wolno", w znaczeniu: "nie powinno się, nie jest dobrze, nie należy "deprecjonować", "ignorować", "pomijać". Można było podejść do tej wypowiedzi Aspiryny pozytywnie, można było. Dlaczego nie?

Po co skupiać się nad tym, co jest przeszkodą, dlaczego nie skupić uwagi na istocie rzeczy? Dlaczego nie?

Sam Stef rozwinął w swoim wprowadzeniu do dyskusji poza rzeczowy wątek, wywołując wilka z lasu. Po co?

Te same słowa można zaliczyć jako wypowiedziane w złej wierze lub w dobrej wierze. Dlaczego nie?

Nie ma to nic wspólnego z treścią inicjatywy Stefa, która ma sporo wad, ma też zalety. To co piszę, nie jest zarzutem, ani pretensją. To jest praktyczny przykład działania bolszewizatora, który żywi się brakiem umiejętności rozmawiania.

To jest dziedzictwo komunizmu, który wytrenował złe nawyki, niszczące umiejętności dogadywania się. Nie wątpię w dobrą wolę Stefa, Aspiryna ma tej dobrej woli i energii równie wspaniały zapas. Szkoda by było zmarnować pozytywny zapas naszej energii, wikłając się w niepotrzebne spory, które "obniżają poziom dyskusji", odwracają uwagę od istoty rzeczy.

Czasem warto zwrócić uwagę na to, że przeszkody niekoniecznie maja charakter obiektywny, nie zawsze są kłodami ciskanymi pod nasze nogi przez przeciwników, czasem należy spojrzeć na siebie i na "moje własne ograniczenia". Czasem dobrze jest, gdy to właśnie ja uwolnię się od mojej własnej małostkowości. Dobrze by było, aby zrobił to każdy, który gotów jest zacząć rozprawę z komunizmem od samego siebie.

Jeśli widzisz sakramenckie poczucie wyższości, to jest to największe paskudztwo, jakie znam, a jego tępienie wymaga często nielichej wojny z miłością własną. Jeśli potrafimy sobie z nią poradzić, to wtedy możliwe są nawet ostre dyskusje na każdy temat, bez urazy, bez nonsensownego obrażania się z byle powodu.

Czasem staram się napisać wszystko co mam do powiedzenia w samym tytule. Powyższy nagłówek ma tę właściwość. Zabrakło mi miejsca na jeden znak. Na kropkę.

Inna uwaga. Myśląc o wilku wywoływanym z lasu zupełnie nie miałem Pana na myśli. Ani w roli wilka, ani nożyc.

Jeszcze inna uwaga. Ludzie mają różne pomysły, pokazują jak potrafią, to co myślą. Niektórzy bardzo sprawnie operując słowem, opisują pustkę we własnej głowie. Inni z wielką trudnością formułują wartościowe opinie o bardzo interesującej prawdzie.

Czasem ta prawda jest zaskakująca dla samego autora. Czasem nawet, ktoś nie wie co mówi, ale posłuchać warto, jego przekaz ma wielki walor poznawszy. Tak jest, gdy ktoś opisuje to co widzi, jak interpretuje świat, jakimi posługuje się kryteriami, czego chce, jak myśli osiągać cenione przez siebie cele. Bardzo ciekawe jest dowiedzieć się, jakie są te cele. Sporo można się nauczyć, słuchając uważnie. W życiu publicznym umiejętność słuchania, uważnego słuchania ma nieocenioną wartość. Dzisiaj pani Gronkiewicz Walz pokazała bardzo dobitnie na czym polega przeciwieństwo tej umiejetności, pokazała arogancję władzy, w najgorszym wydaniu.

Zwracam uwagę. W kilku ostatnich wypowiedziach zupełnie się nie odnoszę do wartości merytorycznej propozycji Stefa, nie powiedziałem jaka jest moja opinia o jego propozycji.

Powiedziałem ogólnie, moja opinia jest podobna do oceny Foxx News. Także, gdy chodzi o rolę Blogmedia24.