Moim zdaniem sytuacja polityczna jest inna. W 80 i 81 roku współpracowałem z Regionem Mazowsze NSZZ Solidarność i z tego tytułu miałem kontakty z tzw. "terenem". W tym czasie można było w Regionie wydzielić dwie grupy, jedna to była "Kuroniada" a drudzy to "Prawdziwi Polacy". Mnie bardziej odpowiadali "PP". Zarówno wśród PP, więc zapewne oni też to wiedzieli, mieliśmy pełną świadomość, że możemy bezkrwawo przejąć władzę w Polsce, natomiast później mogłoby być różnie. Mieliśmy tylko kilka problemów. Pierwszy z nich zilustruje na przykładzie Stalowej Woli. Otóż bez problemu mogliśmy tam założyć ośrodek władzy i spowodować by ludzie uznali go za jedyny, spowodować że wykonywaliby tylko polecenia z niego płynące a nie wykonywali płynących z innych źródeł. Ale w całym regionie "mieliśmy" jedną osobę z wyższym wykształceniem prawniczym i chyba dwóch nauczycieli. Kuroniada nie miała chyba nikogo. Podobnie było w Działdowie, Rawie Mazowieckiej i nawet w Warszawie, gdzie nie było tego dobrze widać, bo trochę kadry było ale proporcjonalnie do zadać, to chyba jeszcze mniej niż w wymienionych miejscowościach. Wynikało z tego, że po przejęciu władzy musielibyśmy ją sprawować na modłę wojskową, czyli zmilitaryzować cały kraj a nie oto nam chodziło. Pamiętam wczesną jesienią 81 roku, jak jeden z działaczy, chyba w Rawie Mazowieckie w pewnym momencie dyskusji o tym co dalej powiedział. "No to kurna, 25 lat z głowy,... dopóki nie dorośnie pokolenie wolnych ludzi" i po chwili wyszedł do domu. Oznaczało to pogodzenie się z koniecznością. Podobny był nastrój pozostałych. To był powód dla którego po ogłoszeniu Stanu Wojennego nie udało się Czerwonym tak rozbujać nastrojów społecznych, by można było eskalować represje i usunąć ze społeczeństwa nieformalnych liderów politycznych. (nasze społeczeństwo nie jest zorganizowane w "planetarnie", więc usunięcie z niego "gwiazd" nie osłabia jego spójności o czym czerwoni nie wiedzieli! - ale to zupełnie inny temat) Kuroniada zaś miała inną koncepcję. Oni uważali, że jeżeli zdobędą dla siebie pozycje społeczną, zinstytucjonalizują swoje środowisko, to oni będą już wolni. Postrzegali bowiem społeczeństwo, jako zbiór grup formalnych wraz mniej lub bardziej nieformalnymi. Nie kwestionowali przy tym prawa Czerwonych do własnej instytucjonalności! My zaś to prawo kwestionowaliśmy. W tej koncepcji istnienie lub nie istnienie państwa jest rzeczą obojętną! To co się dzieje obecnie to w sumie jest realizacja raczej naszego programu niż ich. Oni się zinstytucjonalizowali ale łącznie z Czerwonymi. Stali się jednym środowiskiem - pod tym względem pełna porażka - nie ocalili własnej tożsamości mimo, że mówi się o salonie, ale to nie to o co chodziło. Nie przekonali całego społeczeństwa swojej wizji społecznej i pojęcie obywatela (bez dookreślenia formacyjnego)dalej jest podstawowym pojęciem prawnym. Powstała za to reprezentacja polityczna środowisk im obcych, reprezentujących obce im myślenie pro-państwowe, obywatelskie,czyli PiS. Tu też pełna porażka. Dalej muszą żyć w państwie. Co więcej formacja pro-państwowa staje się jedyną alternatywą dla nich. Brzmi to paradoksalnie ale PO jest dla nich ostania szansą na realizację ich programu. Bowiem stworzenie społeczeństwa środowiskowego ( coś na kształt anarcho-syndykalizmu ale dużo nowocześniejszego)jest możliwe tylko wtedy gdy istnieje łączność miedzy wszystkimi środowiskami. Jeżeli jakieś uformowane środowisko nie będzie miało łączności personalnej , choćby pośredniej ze wszystkimi innymi, wtedy cały pomysł leży w gruzach. Dochodzi wtedy bowiem do sporu- kłótni a jej przedmiotem muszą się stać kategorie obcego im środowiska społecznego, muszą rozważać prawa obywatelskie i rolę państwa w naszym rozumieniu, czyli propagować a rebus ale jednak nasze wartości, choćby po to by je zwalczyć. To jest przyczyna dla której żaden TW nie wytoczył procesu o obrazę. Musiałby wtedy dyskutować, czy bycie kapusiem jest dobre, czy złe. Nawet jeśli uważał sam, że nie jest to złe to jednak do dyskusji na ten temat nie dopuszcza- bo zawsze część argumentów drugiej strony zostanie bez odpowiedzi.Analogicznie będzie musiało się zachowywać zjednoczone środowiska Antypisu. Czyli w tej chwili najważniejsze jest by przymusić ludzi takich jak Ziemkiewicz czy Semka do opowiedzenia się po jednej ze stron sporu ideologicznego i to wystarczy by go wygrać. Tak więc wbrew pozorom, to my im zakładamy pętle na szyję tworząc środowisko intelektualne im obce. a nie oni nam. Jak upadnie ich ideologia to i oni się rozpadną. P.S. Dlaczego Solidarność pokonał komunizm? Bo zakwestionowała założenie doktrynalne Lenina, że nie ma możliwości integracji klasy robotniczej poza partią robotniczą. Okazało się że monopartia w każdej chwili może mieć konkurencję na rynku politycznym, nie jest więc opoką dla swych działaczy, musi działać inaczej niż do tej pory - dbać o skutki praktyczne swych działań - a tego nie potrafiła, bo ludzie przychodzili do partii by nie musieć odpowiadać nawet zbiorowo za skutki swych działań. I to wystarczyło.