Szkola Frankfurcka - XI

W 2013 r. wyszla ksiazka pt. "Secret Reports of Nazi Germany. The Frankfurt School's Contributions to the War Effort"  (Tajne raporty o nazistowskich Niemczech. Wklad Szkoly Frankfurckiej do wysilku wojennego".

Znalazly sie tam wszystkie raporty sporzadzone przez trzech czlonkow Szkoly Frankfurckiej na rzecz amerykanskiej agencji szpiegowskiej noszacej nazwe Office of Strategic Services  (Biuro Sluzb Strategicznych). W sumie napisali 30 raportow  plus uwagi dotyczace polityki, sporzadzonych w latach 1943-1945. Zdeklasyfikowano je w latach 70-ych i utracily klauzule tajnosci. 

Samo OSS powstalo 13 VI 1942 r. i zatrudnialo okolo 13  000 pracownikow, ktorzy zajmowali sie glownie koordynowaniem dzialalnosci szpiegowskiej. Powyzej znak oSS.

Wielu bylo operatorami dzialajacymi poza linia frontu na terenie przeciwnika. Ponizej zdjecie por. George'a Musulina jako czetnika w okupowanej przez Niemcow Serbii (XI 1943 r.)

Pierwszy, jeszcze w 1942 r., zatrudnil sie Franz Neumann. Na poczatlu 1943 r.  w ramach OSS utworzono Research&Analysis Branch  (Filia badan i analiz), ktore zatrudnilo  1 200 ludzi. Wsrod nich znalazlo sie dwoch czlonkow  Szkoly Frankfurckiej. Neumann zostal zastepca szefa Sekcji Europy Centralnej liczacej 40 osob. W marcu 1943 r. zatrudnil sie tam Herbert Marcuse. Pozniej dolaczyl Otto Kirchheimer. Zrobil to, gdyz wlasciwie zostal wypchniety z Instytutu przez dyrektora  M.Horkheimera. W koncu lat 30-ych niefortunnie zainwestowano pieniadze Instytutu i przadl on cienko. Dyrektor byl w stanie oplacac jedynie swoich ludzi, na ktorych mogl liczyc w roznych rozgrywkach i intrygach.

Ponizej zdjecie granatu uzywanego przez operatorow OSS oraz kompas ukryty w guziku.

Badacze starali sie byc uzyteczni, na tyle , na ile mogli,  w walce z hitlerowskimi Niemcami. Materialow im nie brakowalo. Mieli swobodny dostep do bibliotek i archiwow, dostarczano im informacje z nasluchu radiowego z linii frontu czy protokoly przesluchan jencow.  Przykladem raportow i analiz byly: analiza stratyfikacji spolecznej Niemiec, analizy karier i osobowosci A.Speera i H. Himmlera, psychologiczny efekt bombardowan czy partie i organizacje antyhitlerowskie w Niemczech.

Ponizej na zdjeciu Otto Kirchheimer.

Zyd Herbert Marcuse zdecydowanie nie byl dobrym czlowiekiem. Sporzadzil liste, czyli zadenuncjowal, 1 800 niemieckich businessmanow, bankierow i przemyslowcow, ktorzy nalezeli do niezaleznych organizacji i pracowali w takichze przedsiebiorstwach. Marcuse dowodzil, ze byli oni grozniejsi od innych Niemcow, ktorych Amerykanie po zakonczonej wojnie zamierzali sadzic. Mowa o 220 000 Niemcow. Nadzieje nadgorliwca nie zostaly spelnione. Takze inne inicjatywy ludzi ze Szkoly Frankfurckiej byly ignorowane. Nawet nie dawano im odpowiedzi, co bylo raczej  przejawem lekcewazenia. Z tego powodu zrezygnowal z pracy Neumann.

OSS zostalo rozwiazne 20 IX 1945 r. W 1943 r. zostala utworzona Central Intelligence Group, ktora stala sie prekursorem  Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA). Powolano ja 18 IX 1947 r.

Latem 1949 r. Mistrz Marcuse  wydzielil dlugi raport pt. "The Potentials of  World Communism" (Potencjal swiatowego komunizmu). Dowodzil w nim, ze nie ma zagrozenia  ze strony Sowietow.  Jest to dowodem na to, ze przewidywanie nie bylo mocna strona  Marcusego. 

Dyrektor Horkheimer  kilkakrotnie dal do zrozumienia Marcusemu, ze nie ma on szans na powrot do Instytutu - nie dostanie platnego etatu. Marcuse zostal w ten sposob zmuszony do szukania pracy na uniwersytetach amerykanskich. Dostal ja i osiadl w Kalifornii.