Ofiary pandemii w Polsce - część druga

te ofiary pandemii sie chowaja. Gdzie mozna ich znalezc?

statystki śmiertelności. Na jesieni tego roku jest na wykresie śmiertelności jest po prostu pionowa linia w górę.
Przy czym oprócz kwestii systemowych, czyli inaczej mówiąc działań rządu, są jeszcze kwestie kulturowe. Wielu z pośród nas to ludzie niezdolni do jakiegokolwiek działania ze względu na kompletny brak etyki zawodowej biorący się głównie z tego że nie obchodzi ich w ogóle efekt pracy zespołu. Dam taki przykład. Przed wielu laty pracowała u mnie młoda dziewczyna i nawet jej praca była akceptowalna. Przestała pracować, bo wyemigrowała do Anglii. Dwa lata temu wróciła z Anglii, bo pokłóciła się ze "swoim facetem" ( to jej określenie) i okazało się, że w ogóle nie nadaje się do pracy. Gdy się jej zwróciłem na to uwagę usłyszałem, że głównym zadaniem pracownika jest dostarczenie mi dochodu, bo po to jest zatrudniony, natomiast pracownik sam chce zarobić możliwie najmniejszym wysiłkiem, bo tak na prawdę, to praca przeszkadza mu w życiu a oczywiście ani efekt jej pracy ani mój dochód jej nie interesuje, bo to moja sprawa.
Trudno takiemu rozumowaniu odmówić swego rodzaju logiki. Aczkolwiek byłem trochę zaskoczony jej postawą to jednak powiedziałem, że oczywiście ma racje z tym że u mniej jest trochę inaczej. Ja chce od niej kupić efekty jej pracy a nie czas jej życia, więc mnie z kolei nie interesuje tak bardzo ile czasu ona spędza w pracy i co w niej robi bo ja chce płacić tylko za efekty. Powiedziała mi, że nie może się na to zgodzić, bo ona nie chce być rozliczana z efektów pracy! Ona była w Anglii i tam się dowiedziała, że takie zasady pracy są bez sensu, że ona nie chce być korpoludkiem, ona chce być wolna! Tak jak prezydent Rabiej, który po kwarantannie musiał przecież pojechać na wakacje a to, ze jemu podlega służba zdrowia, to go tak bardzo nie interesowało, bo jego efekty jego pracy nie interesują.
Drugim problelemem jest kwestia tych "inteligentniejszych", którzy wiedzą o co tak na prawdę chodzi w ich pracy a wszystko pozostałe to bzdury. Wczoraj żona poszła po ciasto do cukierni. Zobaczyła, że przed cukiernia zatrzymuje się jakiś samochód i wysiada z niego kobieta, która wchodzi do sklepu, zdejmuje kurtkę i staje za ladą chcą ją osługiwać. Gdy żona poprosiła o to by zanim zacznie ja obsługiwać raczyła umyć ręce usłyszała komentarz stojącego nieopodal subiekta "o królowa śniegu się znalazła", zapewne dla tego, że zmroziła atmosferę w sklepie. Ta pani z kolei wiedziała, że liczy się tylko efekt jej pracy, czyli ilość podanych kawałków ciasta. Bo przecież w pracy sprzedawcy chodzi o to by podać towar a jak to zrobi to już sprawa drugorzędna. To samo dotyczy lekarzy. przecież pacjent idzie do lekarza po receptę, wiec po co ma mu głowę zawracać jakimiś innymi sprawami, a że choruje. No cóż, wszyscy chorują. I mamy co mamy. Epidemia jak wiele innych stanów nadzwyczajnych pokazuje możliwości organizacyjne najpierw społeczeństwa a dopiero później i to dużo później stworzonego przez nie państwa. I jest co jest.

Przygotowanie tak złożonej kombinacji operacyjnej, jaką widzimy w polskiej rzeczywistości, musiało zająć minimum sześć miesięcy od chwili wystawienia zlecenia oraz uzgodnienia ze zleceniodawcą harmonogramu czynności przygotowawczych zawierającego termin osiągnięcia gotowości bojowej obliczony na dzień 15 października 2020 roku +/- jeden tydzień.

Wobec tego początek sześciomiesięcznych przygotowań musiał nastąpić na przełomie kwietnia i maja, czyli w szczycie bezpardonowej walki totalitarnej opozycji o przełożenie wyborów prezydenckich na jesień roku 2020. Jesień 2020 roku się dnia 22 września. Biorąc pod uwagę założoną przez zleceniodawcę w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) tygodniową tolerancję terminów, już od początku października zleceniodawca mógł przystąpić do wyselekcjonowania ze strumienia bieżących zdarzeń dogodnego pretekstu koniecznego do wyzwolenia ataku, co oczywiście mogło nastąpić dopiero po osiągnięciu gotowości bojowej ustalonej na dzień 15 października 2020 roku.

Pretekstem oczywiście mogło być dosłownie wszystko, każde zdarzenie. Mogło to być na przykład zatrzymanie Romana Giertycha, wzrost liczby zakażeń COVID-19, cokolwiek bądź. Każde zdarzenie mogło być potraktowane dokładnie tak jak kiedyś prowokacja gliwicka, która rozpoczęła wojnę. Akurat 22 października trafił się wyrok K 1/20 Trybunału Konstytucyjnego.

#NieStrajkuję

Dzisiaj rano w programie TVP "Jedziemy", poseł Dariusz Joński bez cienia wątpliwości potwierdza, że zdaje sobie sprawę z tego, że masowe demonstracje, zwiększając mobilność społeczną, mogą do końca roku być przyczyną 5.000 śmierci (słownie: pięciu tysięcy) zabitych przez pandemię Polaków. Pan Dariusz Joński dobrze o tym wie i mimo to wspiera te demonstracje i zapowiada nie nie tylko ich wsparcie, ale i swój osobisty w nich udział.

Pan poseł Dariusz Joński razem z całą totalitarną opozycją inspirującą i wspierającą strajk kobiet, bez cienia wątpliwości bierze na siebie ryzyko śmierci pięciu tysięcy ludzi, wspierając transmisję wirusa i zbliżając ryzyko załamania się wydolności służby zdrowia

Totalitarna opozycja mogłaby, w tym rzeczywistym stanie rzeczy, przyczynić się do pomocy i wsparcia wszelkich działań rządu i nierządu zmierzających do ratowania zdrowia i życia wszelkich ludzi narażonych na zagrożenie wszelkimi możliwymi chorobami. Ale niestety, totalitarna opozycja robi wszystko co może aby kontestować, sprzeciwiać się, sabotować, protestować, a przede wszystkim wspierać transmisję wirusa, zbliżając ryzyko załamania się wydolności służby zdrowia.

Dlatego postawienie totalitarnej opozycji oraz jej odpowiedzialnym politykom zarzutu ludobójstwa (genocide) oraz państwobójstwa (statecide) uważam za uzasadnione.

GENOCIDE 2020 - Zagipsowane usta.

Brak szacunku do człowieka i jego pracy jest jedną z wielu kategorii dziedzictwa komunizmu, systematycznie utrwalana przez wszystkie lata PRL, przez wszystkie lata od 1939 roku aż do dzisiaj. Należy do kategorii totalitarnego braku szacunku do czegokolwiek. Braku szacunku do człowieka, do jego pracy oraz do wyniku jego pracy.

Kategoria "totalitarnego braku szacunku" zawiera w sobie całe mnóstwo rutyn, nawyków modyfikujących zachowania, sposób myślenia należący do mentalności "homo sovieticus". Zaczynając od takich zasad jak "czy się stoi, czy się leży, dwa tysiące się należy", albo "wszystko jest wspólne, więc niczyje", przez strategiczną doktrynę o "nieograniczonych zasobach komunizmu" pozwalających na nie liczenie się ani z życiem i zdrowiem ludzi ani z wartością. ludzkiego życia i zdrowia ludzi. Z takiej strategii komunistycznej doktryny w oczywisty sposób wynika zupełny brak szacunku zarówno do samego człowieka, jak do wyniku jego pracy,  już nic nie mówiąc o wartości ludzkiego życia. 

Dlatego w spontanicznie naturalnej mentalności komunistycznej wartość kapitału ludzkiego jest nieoceniona, czyli konkretnie wynosi zero. Dlatego dzisiaj poseł Dariusz Joński choć wie, że dzisiejsze demonstrowanie może kosztować życie pięciu tysięcy osób, to jednak ochoczo poświęci ich życie, ponieważ według niego życie tych pięciu tysięcy ludzkich istnień jest nic nie warte - liczy się tylko zwycięstwo rewolucji.

Podobny albo nawet identyczny stosunek do ludzkiego życia mieli tacy ideologowie i przywódcy komunizmu jak Lenin, Trocki, Stalin, Hitler, Mao, Pol Pot, Mobutu iii ...
iii ... całe pokolenia ich następców, aktywistów i rewolucjonistów ...
bez sumienia i bez litości mordujących miliony wrogów ludu.

"Dziś niczem, a jutro wszystkiem my"