NMP Matka Boża Pocieszenia

.

            Dziś w zakonach augustiańskich obchodzone jest święto Matki Bożej Pocieszenia.
 

MODLITWA DO MATKI BOŻEJ POCIESZENIA

Zbliżam się do Ciebie jak dziecko do kochającej Matki.
Wraz z Tobą pragnę dziękować Ojcu
za Jezusa Twojego Syna a mojego Pana i Zbawiciela,
który jest źródłem prawdziwej pociechy.

Maryjo, gdy zostałaś napełniona Duchem Świętym
i otrzymałaś dar Bożego Macierzyństwa

pośpieszyłaś z radością do Swojej krewnej Elżbiety,
aby być z Nią i nieść Jej pomoc.

Matko Pocieszenia
 błagam Cię o usilne wstawiennictwo u Twojego Syna,
abym otrzymał odpuszczenie grzechów
i nadzieję, że jeśli Bóg jest ze mną, nic mnie nie zatrwoży.
Maryjo, spoglądająca z tego cudownego wizerunku,
która uprosiłaś u Boga tyle łaski cudów,
błagam Cię, uproś łaskę o którą Cię proszę....
jeśli jest zgodna z Wolą Bożą.
Wspomożycielko wiernych,
powierzam się Twojej opiece teraz
i w godzinę mojej śmierci.
O łaskawa, o litościwa, Matko Pocieszenia.
Amen.

* * *

 
       W zakonie augustiańskim od wieków istnieje nabożeństwo i cześć Najświętszej Maryi Panny jako Matki Pocieszenia. Nie wiadomo, jaka jest jego geneza. Według legendy, Matka Boża ukazała się św. Monice, ubrana w czarny strój ze skórzanym pasem, w odpowiedzi na jej prośby o pomoc i pociechę po śmierci męża, Patrycjusza. Obiecała specjalną opiekę i pociechę Monice oraz wszystkim tym, którzy ku Jej czci noszą skórzany pas.

       Powyższe podanie zostało powszechnie poznane dość późno - prawdopodobnie około XV w., gdy pojawiły tzw. mantellatki. W 1401 r. papież Bonifacy IX zezwolił zakonom żebraczym na udzielanie swojego habitu i reguł także kobietom; mantellatki miały specjalne przywileje oraz wszelkie prawa augustianów pierwszego Zakonu. W 1439 r. Grzegorz z Rimini otrzymał pozwolenie na założenie Bractwa paskowego przy kościele augustiańskim w Bolonii, którego patronami byli św. Augustyn i św. Monika. Około 60 lat później Marcin z Vercelli założył dość liczne bractwo ku czci Matki Pocieszenia. W XVI w. wszystkie trzy bractwa zostały złączone w jedno i od tego czasu rozwijały nabożeństwo do Maryi, Matki Pocieszenia.

       Maryja, Matka Chrystusa, jest Matką żywego ciała Chrystusa - Matką Kościoła. We wszystkich swoich potrzebach, wszelkiego rodzaju nieszczęściach i cierpieniach, chrześcijanie zawsze doświadczali Jej matczynej troski i pomocy. Dlatego od wielu wieków w zakonie augustiańskim czci się Maryję jako Matkę Pocieszenia albo Pocieszycielkę strapionych. Maryja nosi tytuł Matki Pocieszenia w jeszcze innym, głębszym sensie. Ewangelia mówi o starcu Symeonie, że oczekiwał on Mesjasza, pociechy Izraela. Maryja jest Matką Pocieszenia, gdyż to właśnie Ona dała ziemskie życie Zbawicielowi, który jest prawdziwym Pocieszycielem ludzi.

       Chociaż kult Matki Bożej Pocieszenia wiąże swe powstanie z zakonem augustiańskim, bardzo szybko rozszerzył się na cały Kościół. W Polsce znajduje się wiele słynących łaskami obrazów Matki Bożej Pocieszenia.

Za: brewiarz.pl

       W Ołtarzu głównym Sanktuarium w Golinie znajduje się obraz Matki Bożej Pocieszenia. Jest to obraz nieznanego artysty z drugiej połowy XVII w. malowany na płótnie naklejonym na deskę. Pierwotnie obraz był mniejszy; płaszczyznę płótna powiększono poprzez dodanie kilkucentymetrowego obrzeża. Obecnie obraz posiada wymiary 133 na 93 cm. Obraz był kilkakrotnie przemalowywany, jednak podczas ostatniej konserwacji odzyskano pierwotne kolory. W początkach XVIII wieku na obrazie znajdowały się korony wykonane ze srebra i pozłacane, jednak w późniejszym czasie zaginęły. Obraz przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce.

       Jezus prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma Księgę Ewangelii. Obraz dawniej przykryty był suknią z blachy miedzianej i posrebrzonej, wykonanej w 1826 roku.

       Obraz ten jest odsłaniany na rozpoczęcie nabożeństwa, a na zakończenie zasłaniany.  Na zasuwie tego obrazu znajduje się obraz Maki Bożej rozdającej pasy przynależności do Bractwa Pocieszenia z XVIIIw.

Obraz Matki Bożej na zasuwie

       Kult Matki Bożej Pocieszenia nie posiada ściśle określonego początku, zatem geneza pozostanie na zawsze tajemnicą. Jednak oficjalnie kult potwierdziła wizytacja biskupia (1726 r.). Istotna tutaj jest świadomość wiernych, że jest to miejsce słynące z łask Matki Zbawiciela. Źródła historyczne określają obraz „imago gratiosa” (słynący łaskami), a późniejsze protokoły z wizytacji dodają „imago gratiosa et miraculosa” (słynący łaskami i cudami). O cudowności obrazu świadczą liczne wota.

       Legenda o Obrazie Matki Bożej Pocieszenia w Golinie

       Dawno, dawno temu, w małej miejscowości o nazwie Golina, leżącej nad rzeczką Lubieszką, rozpoczęto budowę małej kaplicy, w której ludność wiejska oraz podróżnicy mieli modlić się do Boga. Pierwsze plany mówiły, że kaplica będzie pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła. Pewnego słonecznego dnia proboszcz golińskiej parafii, który nadzorował budowę kaplicy, udał się nad staw w parku przykościelnym mieszczącym się przy Lubieszce. Tydzień wcześniej niespodziewanie zmarła mu matka. Był to młody kapłan – bardzo przeżył śmierć matki. Zatrzymał się na mostku i długo wpatrywał się w  wodę.

       W pewnym momencie odbicie jego twarzy znikło i pojawiła się sylwetka Matki Bożej z Dzieciątkiem. Matka Boża zaczęła go pocieszać, mówiła wiele ciepłych słów. Od tego czasu młody ksiądz przestał się zamartwiać; zrozumiał, że taka jest kolej rzeczy – każdy z nas kiedyś opuści świat doczesny i czeka na niego wieczna nagroda w niebie.

       Ks. Piotr (bo tak mu było na imię) był bardzo utalentowany plastycznie. Chwycił za pędzel i namalował wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, która mu się objawiła. Nazwał ją Matką Boską Pocieszenia. Postanowił również, że w golińskiej kaplicy wizerunek Matki Bożej Pocieszenia będzie szczególnie czczony. Jednak wstępnie miała to być kaplica pod wezwaniem św. Andrzeja. Dlatego kaplica w Golinie to Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, ale pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła. Na tym ks. Piotr nie skończył. Stwierdził, że „domem” Matki Bożej Pocieszenia nie może być mała kapliczka, dlatego wybudowano duży kościół, w którym może usiąść 200 wiernych. Ks. Piotr do końca swoich dni modlił się do Matki. Wyprosił u Niej wiele łask oraz szukał rad i pocieszenia. Matka Boża zawsze mu odpowiadała. Postanowił rozszerzyć Jej kult. Ludzie z okolicznych wiosek przyjeżdżali się tutaj modlić, prosić o wsparcie i uzdrowienie. Często je otrzymywali. Przed Jej obliczem modlili się trzej polscy królowie: Henryk Walezy, Zygmunt III Waza, Władysław IV.

Za: Sanktuarium w Golinie

Cudowny Obraz Matki Bożej Pocieszenia
w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czermnej

Cudowny Obraz Bogoryjskiej Matki Bożej Pocieszenia

Cudowny Obraz w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Starej Błotnicy

Matka Boża Pocieszenia Jodłowska Pani

       Jodłówka położona jest sześć kilometrów na południowy zachód od Pruchnika, w Archidiecezji Przemyskiej. W tutejszym sanktuarium na Górze Maryi, w głównym ołtarzu, odbiera cześć Matka Boża Pocieszenia. Pielgrzymi przybywają tu licznie, by przed świętym wizerunkiem prosić Maryję o pocieszenie, uzdrowienie i wstawiennictwo u swego Syna. Obraz przedstawia Matkę Bożą w złotej szacie z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce. Dziecię w lewej dłoni trzyma księgę Ewangelii, prawą zaś błogosławi. Obraz namalowany został na początku XVII wieku przez anonimowego malarza, prawdopodobnie ze szkoły lwowskiej. Wizerunek ten jest kopią obrazu Matki Bożej z Sokala na Ukrainie. Dokładnie nie wiadomo, w jaki sposób znalazł się w Jodłówce. Według jednej z wersji przybył tu w czasie wojen kozackich i tatarskich wraz z żołnierzami Rzeczypospolitej.

       Według miejscowej tradycji, obraz początkowo wisiał na drzewie w pobliżu źródełka, którego wodę uważa się za uzdrawiającą. Cudowna moc wizerunku objawiła się pewnego lata, gdy uboga wdowa przyniosła przed oblicze Maryi małego synka ukąszonego przez żmiję. Gorliwą modlitwą uprosiła u Niej zdrowie dla dziecka. Po tym zdarzeniu kult Matki Bożej Pocieszenia stawał się coraz intensywniejszy. Nad źródełkiem wzniesiono drewnianą kaplicę, w której umieszczono obraz. W roku 1772 przeniesiono go jednak do niewielkiego murowanego kościoła powyżej źródełka. Przed oblicze Madonny przybywały coraz liczniejsze rzesze pielgrzymów. W 1774 r. papież Klemens XIV udzielił dla tego świętego miejsca odpustu zupełnego na poniedziałek i wtorek po święcie Zesłania Ducha Świętego. W późniejszych latach odpust został zredukowany do jednego dnia. W ostatnią niedzielę sierpnia obchodzony jest także odpust Matki Bożej Pocieszenia, ustanowiony przez papieża bł. Piusa IX.

       W 1870 r. zakończono budowę nowego kościoła. Świątynię konsekrował jednak dopiero w 1907 roku Biskup św. Józef Sebastian Pelczar.

       15 lipca 1973 r. Kapituła Bazyliki św. Piotra w Watykanie udzieliła pozwolenia na przyozdobienie słynącego łaskami wizerunku Matki Bożej Pocieszenia z Jodłówki złotym diademem. Uroczystej koronacji dokonał 31 sierpnia 1975 r. ks. kardynał Karol Wojtyła. W 1987 r. doszło niestety do profanacji cudownego wizerunku, gdyż nieznani sprawcy skradli ze skroni Pana Jezusa i Maryi pozłacane korony. Rekoronacji cudownego obrazu dokonał 2 czerwca 1991 r. w Rzeszowie Ojciec Święty Jan Paweł II podczas swej IV pielgrzymki do Ojczyzny.

Za: www.przymierzezmaryja

Módlmy się… Do Matki Bożej Pocieszenia

O Maryjo Niepokalana, nasza Matko i Pocieszycielko,
z całą ufnością, na jaką się tylko mogę zdobyć,
uciekam się do Twego najmiłościwszego Serca:
Ty będziesz najdroższym przedmiotem mej miłości i mego uwielbienia.
Do Ciebie, jako do rozdawczyni skarbów niebieskich
we wszystkich moich utrapieniach będę się uciekał,
w moich wątpliwościach po światło będę się udawał,
w moich niebezpieczeństwach, aby doznać Twej obrony,
we wszystkich moich potrzebach, aby mi przyszła z pomocą.
Bądź wiec moim schronieniem moją siłą, moją pociechą,
o Maryjo Pocieszycielko!
Bądź tak dobrą, i w chwili mej śmierci
racz przyjąć ostatnie tchnienie mego serca
i postaraj mi się o miejsce w niebie, gdzie wszystkie serca zjednoczone
wiecznie wychwalać będą najgodniejsze czci Serca Jezusa
a równocześnie i Twoje, zawsze najmiłościwsze Serce,
o Maryjo Nasza tkliwa Matko, Pocieszycielko utrapionych,
módl się za nami, którzy uciekamy się do Ciebie.
Amen.
 

500 dni odpustu: odpust zupełny raz na miesiąc za codzienne odmawianie.
Warunki zwykłe. (Św. Penit. Ap., 15.I.1921 i 16.V.1932)
Wg modlitewnika „Kwiat Eucharystyczny”



.