jak nam brakuje dzisiaj takiego niezłomnego Pasterza ! Mamy obecnie podobną walkę z Kościołem, jeszcze bardziej perfidną, bo prowadzoną codziennie przez media . Jeszcze nie aresztują, ale już straszą . Dzielą i szkolą kolejnych "księży patriotów" jak za Stalina.

Mówili, że Kościół jest podzielony. Wyszyński kontra Wojtyła - w PRL-u


Wyszyński kontra Wojtyła - miały być między nimi napięcia z trudem
skrywane. Mieli się nie lubić i ze sobą rywalizować. Tak głosiła
peerelowska plotka wsączana przez SB w umysły i serca Polaków – pisze
Ewa K. Czaczkowska na Stacja7. Dziś przypada 60. rocznica uwięzienia
kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Chodzi o rzekomy konflikt prymasa
Stefana Wyszyńskiego i kardynała Karola Wojtyły. Peerelowskie oszustwo
było na tyle skuteczne, że jeszcze dzisiaj słychać jego echo. Jeszcze
dzisiaj powątpiewa się, czy aby na pewno między dwoma kardynałami nie
było konfliktów. Rozsiewanie plotek o ich istnieniu było elementem gry
operacyjnej, jaką Służba Bezpieczeństwa prowadziła wobec obu kardynałów.
Rozpoczęła się w 1967 roku, gdy arcybiskup krakowski otrzymał nominację
kardynalską.

Wojtyła nie pójdzie raczej na otwartą walkę z
Wyszyńskim i nie pozwoli się do tej walki pchać. Dlatego, im mniej
będzie przez nas pchany, tym szybciej dojdzie do konfliktu. Wcześniej
czy później te dwie orientacje muszą wejść w konflikt między sobą, muszą
się zderzyć na wielu frontach - pisał latem 1967 roku Adam Piekarski,
radca w Urzędzie do Spraw Wyznań, który przygotowywał plan postępowania
władz wobec obu kardynałów. Celem było ich skłócenie. Ale Piekarski, jak
twierdzą historycy IPN nie był dobrze poinformowany. Tajni
współpracownicy SB, którzy działali w krakowskim otoczeniu Wojtyły i
kontestowali Wyszyńskiego, byli mylnie przekonani, że krytykują Prymasa
Tysiąclecia, mają ogromny wpływ na kardynała Wojtyłę. Pomylili się.
W
celu skłócenia kardynałów SB drogą operacyjną rozsiewało plotki o
germanofilstwie Wojtyły, co przy znanych uprzedzeniach Wyszyńskiego do
Niemców mogło prowadzić do napięć między nimi. Zdaniem historyka dr.
Marka Lasoty plotką była także informacja, że "Wyszyński miał za złe
Wojtyle, iż ten działał zbyt samodzielnie, bez konsultacji z nim". Inna
mówiła o tym, że "prymas Wyszyński miał często do abp. Wojtyły pretensje
o to, że pewne sprawy związane z zakonami rozwiązuje sam, bezpośrednio
zwracając się do odpowiednich centralnych struktur zakonnych, a nie
załatwia ich drogą służbową, za pośrednictwem Wydziału Spraw Zakonnych
przy Sekretariacie Prymasa Polski".

Tym, co rzeczywiście
różniło obu kardynałów, była odmienna koncepcja rozwoju uczelni
katolickich. Kardynał Karol Wojtyła dążył do reaktywowania wydziałów
teologicznych na wszystkich uczelniach, na których istniały one przed
wojną. Chciał utworzyć w Polsce sieć wyższych szkół kościelnych. Prymas
Stefan Wyszyński natomiast uważał, że wystarczy Kościołowi warszawska
ATK (Akademia Teologii Katolickiej, poprzedniczka Uniwersytetu Kardynała
Stefana Wyszyńskiego), której był kanclerzem, oraz Katolicki
Uniwersytet Lubelski.

To, iż kardynałów różniły koncepcje rozwoju uczelni zresztą przyznał po latach Jan Paweł II.

Wojtyła był niezwykle lojalny wobec prymasa Stefana Wyszyńskiego


Przykładem tego była wizyta we wrześniu 1967 roku prezydenta Francji
gen. Charles'a de Gaulle'a . Pod naciskiem I sekretarza KC PZPR
Władysława Gomułki w programie wizyty de Gaullea nie znalazło się
spotkanie z prymasem Polski. Kiedy więc de Gaulle z Warszawy udał się do
Krakowa i odwiedził katedrę na Wawelu, przywitał go tam nie, jak mógł
się spodziewać, kardynał, ale zakrystianin. Poinformował de Gaulle'a, że
metropolita krakowski został nagle wezwany do Wrocławia. Kilka miesięcy
później kard. Wojtyła miał powiedzieć konsulowi generalnemu Francji
Patrice de Beauvais, że "nie chciał sprawiać wrażenia, że kogoś
zastępuje". Do tego wydarzenia wrócił raz jeszcze, już jako papież, w
1979 roku, w rozmowie z ministrem Alainem Peyrefitte'em, który w 1967
roku był w Krakowie. Papież powiedział: Od wieków, kiedy w Polsce jest
bezkrólewie, wtedy prymas jest interreksem - sprawuje tymczasowo
najwyższą władze. Gdybym przyjął generała de Gaulle'a, powiedziano by,
że dezawuuję Prymasa.

Kilka dni po tym incydencie władze po raz
kolejny odmówiły Wyszyńskiemu wydania paszportu na wyjazd do Rzymu,
gdzie rozpoczynał się synod biskupów. Kardynał Wojtyła znów okazał
solidarność z prymasem. Poinformował, że w tej sytuacji on również nie
pojedzie. Jak wspomina biskup Tadeusz Pieronek, Wojtyła nie wahał się
nawet przez sekundę. Dobrze wyczuł, o co chodzi komunistom. Gdyby to on
stanął na czele delegacji biskupów na synod, dla świata byłby to znak
podziału w polskim episkopacie. A komentatorzy głównej linii podziału
dopatrywaliby się stosunku do komunistycznej władzy.

Wojtyła
jako metropolita krakowski w sposób świadomy i konsekwentny oddawał
pierwszeństwo prymasowi Wyszyńskiemu, pomimo że w hierarchii Kościoła
jako kardynałowie byli sobie równi. Miał bowiem ogromny szacunek dla
prymasa, czego największym, symbolicznym znakiem był ten na placu św.
Piotra w dniu inauguracji pontyfikatu, 22 października 1978 roku, gdy
papież przyklęknął przed nim.

Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy na trzy lata. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Warmińskim Stoczku Klasztornym , w Prudniku koło Opola, w Komańczy w Bieszczadach. Dopiero w ostatnim miejscu internowania zostały złagodzone rygory - właśnie tam też został napisany tekst odnowionych Ślubów Narodu (wygłoszone na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku jako Jasnogórskie Śluby Narodu). Dnia 26 października 1956 r. Kardynał Wyszyński został uwolniony.
Wrócił do Warszawy wśród wielkiej radości wiernych i nadziei Kościoła w Polsce.
W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski - niezwykłe, narodowe rekolekcje, które były jednocześnie aktem zawierzenia Polski opiece Maryi. Na główne uroczystości milenijne (3 V 1966) pragnął przyjechać Ojciec Święty Paweł VI, jednak władze polskie pod wpływem decyzji z Moskwy odmówiły papieżowi prawa przyjazdu. Uroczystości milenijne przełamały w społeczeństwie polskim "barierę strachu". Ludzie poczuli się wewnętrznie wolni, zjednoczeni, odnaleźli swoją tożsamość i nadzieję walki o prawdziwą wolność.

Prymas Tysiąclecia najbardziej podpadł ówczesnym władzom Polski za to, że bronił abpa Kaczmarka zamiast go potępiać.

Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę

Arch. Instytutu Prymasowskiego/-

Był mężem opatrznościowym

Małgorzata Pabis

http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/55085,byl-mezem-opatrz...

Szanowna Pani Marylo,

Nie na darmo, Naród nazwał Go

Wyrazy szacunku

Szanowna Pani Ewo,

Prymas Stefan Wyszyński był:

Trudno będzie nam znaleźć następce

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Marylo,

Pięknie Pani dziękuję

Obraz Matki Bożej Królowej Pokoju w Stoczku Klasztornym




*

Ukłony moje najniższe