Komorowski do Polaków : Naród musi zrozumieć, że był także sprawcą

10/07/2011

Prezydent podkreślił w liście, że Jedwabne to nie tylko nazwa
symbolizująca wydarzenia sprzed lat, to także ciemny znak pamięci
Polaków. - Chcemy wraz z mieszkańcami Jedwabnego zrozumieć to, co się
stało i to, co powinno być w nas ocalone jako pamięć - napisał
Komorowski

Odwołanie od decyzji prokuratury sprawa "Przekroju"

Z rozstrzygnięciem tym nie sposób się zgodzić, przede wszystkim
dlatego, iż organ prowadzący dochodzenie, w ogóle nie rozważył jego
prowadzenia w kierunku szczególnej szkodliwości publikacji tygodnika
"Przekrój" z dnia 11 lipca 2011 r. http://www.przekroj.pl/index.php/pol/Kiosk
okładka i główny temat wydania : "My, Polacy, zabójcy Żydów. Jedwabne
70 lat później."  Mariusz Nowik stwierdza w komentarzu "Na początek":

"Zbyt łatwo zapominamy, że ci, którzy znaleźli śmierć w płonącej stodole, w obozach koncentracyjnych, komorach gazowych i gettach, mieli polskie obywatelstwo. Mówili po polsku, chodzili do polskich szkół. Byli Polakami. Dopóki nie zrozumiemy, że 70 lat temu sami sobie zgotowaliśmy ten los, nie wyciągniemy nauki z tej lekcji historii."

Zarówno sama okładka tygodnika "Przekrój" z dnia 11 lipca
2011 r. jak i komentarz Mariusza Nowika wypełnia znamiona przestępstwa
"kłamstwa oświęcimskiego".

List w sprawie Rady do Spraw Przeciwdziałania Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i związanej z Nimi Nietolerancji. 

Organa ścigania i sądy pod presją Gazety Wyborczej doprowadziły do
takiego absurdu, że Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie w
2011 r. nakazuje Prokuraturze prowadzić postepowanie w sprawie
szkodliwości publikacji tygodnika "Przekrój" z dnia 11 lipca 2011
r. "My, Polacy, zabójcy Żydów. Jedwabne 70 lat później",
natomiast Sąd w Białymstoku w 2013 r. skazał pikietujących
niezarejstrowany, czyli nielegalny Marsz za wznoszone okrzyki "Nie przepraszam za Jedwabne" twierdząc, że są antysemickie.Sąd Rejonowy w Białymstoku uznał winnymi tego, że "przeszkadzali w przebiegu niezakazanego zgromadzenia,
tzw. Marszu Jedności pięciu mężczyzn, którzy skandowali "Nie
przepraszam za Jedwabne". Sąd skazał ich na kary 6 oraz 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 3 lata - uznając, że hasło
wykroczyło poza manifestowanie poglądów. Jawnie propagowało
wrogość wobec Żydów.

sprawstwa w tej zbrodni SS Einsatzkommando pod dowództwem Hermanna Schapera, o czym skazani mogli dowiedzieć się z encyklopedii.
Z tego powodu przepraszanie za czyn dokonany przez niemieckich oprawców z SS staje sie absurdem.
Chyba, że my Polacy jesteśmy zobowiązani do przepraszania za niemieckie zbrodnie, dokonywane także na Polakach a także innych narodach.

"Nie przepraszam za Jedwabne" prawomocnie mową nienawiści

Swoboda wypowiedzi ma swoje granice, oskarżeni je przekroczyli -
stwierdził w czwartek Sąd Okręgowy w Białymstoku, podtrzymując

Swoboda wypowiedzi ma swoje granice, oskarżeni je przekroczyli - stwierdził w czwartek Sąd Okręgowy w Białymstoku, podtrzymując wyrok więzienia w zawieszeniu, dla czterech mężczyzn skazanych za nawoływanie do nienawiści na tle różnic narodowościowych i wyznaniowych.
Do zdarzenia doszło dwa lata temu, podczas Marszu Jedności, zorganizowanego w Białymstoku na znak protestu przeciwko nasilającej się fali rasistowskich incydentów, w tym zdewastowania pomnika Żydów pomordowanych w Jedwabnym. Marsz został zakłócony przez grupę kilkudziesięciu krótko ostrzyżonych mężczyzn, krzyczących m.in. "Polska cała tylko biała", "naszą bronią nacjonalizm" i właśnie "nie przepraszam za Jedwabne".

Zdaniem prokuratury to ostatnie hasło, szczególnie w kontekście wydarzeń bezpośrednio poprzedzających demonstrację, było nawoływaniem do nienawiści na tle różnic narodowościowych i religijnych. Kilka miesięcy temu sąd rejonowy podzielił zdanie oskarżenia i pięciu mężczyzn skazał na wyroki od sześciu do dziesięciu miesięcy więzienia w zawieszeniu na trzy lata. Czterech skazanych odwołało się od tego wyroku. Wnosząc o apelację, reprezentujący ich mecenas Juliusz Kołodko dowodził, że zakłócanie Marszu Jedności i wznoszone w jego ramach okrzyki mieszczą się w ramach gwarantowanej przez konstytucję swobody wypowiedzi. W jego ocenie gdyby nie "nagonka" mediów, jego klientów by nie skazano.
Z badań wynika, że blisko 50 proc. Polaków nie ma ochoty przepraszać za Jedwabne - dodawał, dowodząc, że we wznoszonym przez jego klientów haśle nie ma żadnego nawoływania do nienawiści. Ustalenia Instytutu Pamięci Narodowej, według których zbrodni w Jedwabnym, chociaż z inspiracji Niemców, to jednak dopuściła się część polskich mieszkańców miejscowości, określał mianem jednej tylko z licznych opinii w tej sprawie.

Składu sędziowskiego, który rozpatrywał apelację, jednak nie przekonał. Wyrok sądu pierwszej instancji został podtrzymany w całości, dodatkowo apelujących obciążono kosztami postępowania - po kilkaset złotych.
Popieranie nienawiści rasowej jest zakazane przez polskie przepisy, polską konstytucję i różne akty międzynarodowe. To nie jest tak, że wolność słowa jest niczym nieskrępowana - uzasadniała sędzia Irena Rybska.

Przypominała, że za nawoływanie do nienawiści rasowej należy uznać hasła, które wywołują uczucie silnej niechęci czy wręcz wrogości do danej grupy etnicznej. Sędzia przywołała też opinię biegłych zeznających podczas procesu w niższej instancji, którzy uznali, że hasło "nie przepraszam za Jedwabne" takie właśnie uczucia wywołuje; szczególnie w kontekście poprzedzającego demonstrację zdewastowania pomnika w Jedwabnym, na którym nieznani do dziś sprawcy namalowali wówczas m.in. swastykę.

- Zakłócający Marsz Jedności kontrmarsz odzwierciedlał poglądy grupy rasistowskiej, której działania budziły i budzą niepokojów w wielokulturowym społeczeństwie województwa podlaskiego - mówiła sędzia.

- Historia naszego kraju, to, co w niej przeszliśmy, również sprawy trudne, jest częścią sumienia narodu - podkreślała, dodając, że nie można lekceważyć, jak to określiła "bezspornych" ustaleń IPN w sprawie sprawstwa zbrodni z 1941 roku.

Sędzia Rybska zdecydowanie stanęła też w obronie mediów, oceniając, że atak, który przypuścił na nie, wnosząc o apelację, mecenas oskarżonych jest nieuprawniony i nieuzasadniony, bo zadaniem mediów jest nagłaśnianie incydentów związanych z nawoływaniem do nienawiści na tle rasowym.

ponieważ w tej sprawie prowadzimy korespondencję z ministerstwami i IPN, w slad za tym wyrokiem pójdą nasze pytania do tych urzędów.
Ale co możemy zrobić sami? Tylko zostawiać ślad w dokumentach tych urzędów, które może ktoś kiedyś pociągnie za konsekwencje.
Gdzie ci wielcy obrońcy, wypisujący epistoły w mediach? Gdzie komisja sejmowa , która powstała do obrony demokracji ? Wystraszyli się ?

Giertych ujawnił nieznane fakty na temat jednego z ekspertów Macierewicza

Szanowna Pani Marylo,

Zbrodnicza żydokomuna wraca na salony, do sądów , więzień, tylko czekać na kolejną Łączkę.
Michnikowszczyzna, Instytut Żydowski, media tego zbrodniczego autoramentu mają się wspaniale.

Wina jest również po stronie Polaków, którzy ten stan rzeczy tolerują, by nie narażać się ałtorytetom

Ukłony moje najniższe

wina jest GŁÓWNIE i WŁĄCZNIE po stronie Polaków, trudno się dziwić mniejszościom, że chcą ugrać swoje interesy. To nie mniejszość wybrała ten rząd, tylko wiekszość, uważająca się za Polaków.

Pozdrawiam serdecznie

też nie przepraszamy, ponieważ oskarżenia Polaków o tę zbrodnię są niezgodne z prawdą.
Za Jedwabne powinni przeprosić Niemy, załatwili Żydów typową dla nich metodą.
Co ciekawe, mieszkańcy Jedwabnego też nie przepraszali w czasie, kiedy Kwach przepraszał. Pozostali w domu.
A Gross powinien przeprosić Polaków ponieważ jego osądy tej sprawy okazały się wielkim kłamstwem i to właśnie on jest siewcą nienawiści.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Pani Marylo,

Anodina jest Żydówką z Ukrainy, jej ukochany Primakow też, pierwotnie Jewgienij Finkelstein.

Romuś, końska glowa, powinien sobie przypomnieć co dziadziuś Jędrzej o żydach mawiali

Ukłony moje najniższe

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wiesław_Binienda

To ten, który zdaniem Agnieszki Kublik i Leszka Millera skleja samolociki.

Rocznica mordu w Górce Klasztornej
http://77400.pl/index.php/historiamenu/76-zwyrodnialstwo-po-niemiecku

Żądza zabijania nie została jednak zaspokojona, wymieniony Niemiec
nadal szalał po okolicy, rozstrzeliwując Polaków. Jego zwyrodniałość
miała jednak dopiero osiągnąć apogeum. W połowie listopada 1939 r.
rozstrzelano 36 Żydów, wcześniej okładając ich okrutnie batogami w
refektarzu klasztornym, "że aż ściany były zbryzgane krwią". Prawdziwym
zwyrodnialstwem i perwersją wykazał się jednak Harry Schultz przy
zamordowaniu Anny Jaworskiej z Liszkowa. Wymieniona Polka była
uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego, Ta skromna wiejska dziewczyna w
dowód bohaterstwa została odznaczona Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem
Virtuti Militari.   Niemcy nie zapomnieli  o niej. Rozjuszony junkier z
Liszkowa von Witzleben podjudzał: tę świnię należy zlikwidować. Kaźn
bohaterki zaczęła się już w majątku w Liszkowie, gdzie pamiętliwi Niemcy
wlewali jej wrzątek do ust, a mężowi wybili wszystkie zęby. 22
listopada 1939 r. przewieziono ich do Górki. Nazajutrz odbyła się
egzekucja, pełna niemieckiej pomysłowości i okrucieństwa. Harry Schultz
nakazał przyprowadzić Żydów i Anne Jaworską. Przywiązano jej do nóg liny
i dwóm grupom Żydów, po pięciu w każdej, nakazano ciągnąć w przeciwnych
kierunkach. Żydom obiecano, że w ten sposób uratują swoje życie.
Kobieta została rozerwana żywcem, wnętrzności wypłynęły. Zadowolony
Niemiec kopnął strzępy skrwawionego ciała do dołu. Następnie nakazał
rozstrzelać pomagających mu w kaźni Żydów.   Historycy podają, że Harry
Schultz miał na sumieniu 186 morderstw, dokonanych w Górce i okolicy.
Sam przeżył wojnę. Sprawiedliwość dopadła go dopiero w 1954 r. W lutym
tegoż roku kat powiesił zbrodniarza   Poniżej przypominamy pomocników
Harrego Schultza Byli oni, tak jak i on, Niemcami, a nie jak się
powszechnie głosi w imię poprawności tzw. nazistami. Kraju nazistów nie
było, nacji nazistów także. Byli za to niemieccy sąsiedzi, którzy naszym
przodkom zgotowali tak straszliwy los. O tym należy pamiętać. Historia
bowiem lubi się powtarzać. Lista niemieckich zwyrodnialców: Koepenick z
Nakła, Blume z Nakła, Kasper z Nakła, Fritz z Nakła ,Bettin z Nakła,
Seelert z Wyrzyska, Wirth z Wyrzyska, Seehawer z Łobżenicy, Bromber z
Łobżenicy, Jahr z Witrogoszcza, Schleif z Witrogoszcza, Seehagel z
Witrogoszcza, Hahnfeldt z Łobżenicy, Rux z Łobżenicy, Rux z Rataj,
Ziemer z Luchowa, Karau Eugen z Łobżenicy, Karau Waldemar z Łobżenicy,
Karau Alfred z Łobżenicy, Redis z Łobżenicy Keller z Łobżenicy, Reisdorf
z Łobżenicy, Ickert z Kruszki, Blum z Łobżenicy, Kuhn z Łobżenicy,
Keller (miejscowość nieznana).
źródło: ks. Zachariasz Kruża - Swastyka nad Górką Klasztorną Ilona Różyńska - Górka Klasztorna w czasie II Wojny Światowej
fotografie z książki: ks. Zachariasz Kruża - Swastyka nad Górką Klasztorną oraz własnych zbiorów.

SŁÓW BRAKUJE

Roman Giertych jest poza wszelką kategorią ocen. A mam w pamięci, jak młodzieżowe bojówki z Czerskiej pod przewodnictwem byłej v-ce minister MEN z Unii Wolności, chciały GO TOPIĆ W JEZIORZE. "Giertych do wora, a wór do jeziora". A my go przed tą egzekucją broniliśmy.2006-06-13

pani Dzierzgowska
"Minister Giertych postrzega świat w czarno-białym kolorze. Sądzi, że człowiek jest z natury zły i nie wolno dać mu wolności, bo ją źle wykorzysta. Na nieszczęście pewnie też nie przeczytał żadnej porządnej książki o wychowaniu. Nie wie więc, że w pedagogice karci się zarówno postawę skrajnie permisywną - czyli "rób dziecko co chcesz", jak i tę przeciwną - autorytarną. "

Uczniowie bojkotowali pomysły Romana Giertycha i organizowali demonstracje pod gmachem ministerstwa. Podczas jednej z nich spalono kukłę Giertycha, innym razem utopiono symbolizującą ministra Marzannę pod hasłem: "Giertych do wora, wór do jeziora"

Sam minister zawsze podkreślał, że czuje się niesłusznie atakowany, winą za taki stan rzeczy w dużej mierze obarczał "media liberalne". Za najgorszą minister edukacji uważał natomiast Katarzynę Hall. Jak stwierdził w jednym z wywiadów, obsadzenie pani minister na tym stanowisku było największym grzechem Donalda Tuska. Dodał, że nie wie, czy przypadkiem premier nie nie będzie się z tego powodu smażył w piekle... Ot co!

Straszny gremlin Giertych zamienia się w słodkiego Gizmo. I w tej roli widzimy go jako nadwornego adwokata Władzy.

http://www.rp.pl/artykul/930263.html

"Roman Giertych po kilkunastu latach prób kołowania lotem swobodnym wrócił do zwykłej dla powojennych endeków roli modelu na uwięzi. Widać, że nie da się inaczej. Gdy nie można już służyć prawdziwie „polskim interesom" w Radzie Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa to trzeba zostać nadwornym prawnikiem domu premierowskiego.

I pomyśleć, że tak niedawno Stefan Niesiołowski nazywał Giertycha politycznym trupem. Jeszcze przyjdzie mu połknąć własny język, gdy zobaczy Giertycha jako honorowego gościa konwencji własnej partii (choć nie w czerwonym żakiecie, który nosiła inna bohaterka wielkiego transferu politycznego). Albo, gdy zobaczy go jako honorowego gościa Przystanku Woodstock. Niemożliwe? Nie w Polsce. Jesteśmy krajem nieograniczonych możliwości. Przynajmniej dla wybranych."

"Wysoki Sad" nie zostal odpowiednio przez adwokatow poinformowany. Mamy do czynienia z "rocket science" niedostepna dla "Wysokiego Sadu".

"To taki ciemny znak pamieci". Onaki oczywiscie nie pojmuje, ze mowiac my Polacy jestesmy winni takze sam siebie w tej winie uwzglednia. Moze ma osobiste, rodzinne - powiedzmy - jakies powody?

ten wyrok to lata pracy Gazety Wyborczej i osobista zasługa Seremeta, Sienkiewicza i Tuska, którzy zrobili kipisz białostockim prokuratorom i adwokatom. Mąż ministry Kudryckiej, który był obrońcą oskarżonych, pod presją GW musiał zrezygnować z prowadzenia obrony.
A będzie jeszcze piekniej, co z uporem podkreslam, a nikt nie podejmuje tematu.
370 mln euro na walkę z faszystami. Już dzielone.
Wszystko w wątku list do MSW.

Rozmowa z Sekretarzem Generalnym Rady Europy

Prezydent Bronisław Komorowski przyjął w czwartek w Belwederze z Sekretarza Generalnego Rady Europy Thorbjørna Jaglanda.

Prezydent wręczył nominacje 45 sędziom

Wręczając w czwartek nominacje sędziowskie prezydent podkreślił, że
zawód sędziego wymaga wielkiej odpowiedzialności za własne decyzje, ale
także chęci wnikania głęboko w motywy ludzkiego postępowania.

"Śp.
Prezydent prof. Lech Kaczyński nie pozwoliłby, by nasz naród tak
opluwano". Poruszający list łączniczki AK do prezydenta Komorowskiego

"Zamiast cieszyć się wnukami i rozkwitem Ojczyzny, znów muszę stanąć do walki o honor moich dowódców i towarzyszy broni."

Antysemityzm Polaków. Z wiekiem, nie z mlekiem

Z mową nienawiści jest jak z podgrzewaniem żaby: proces jest powolny, ale kończy się śmiercią. Gdzie jest granica pomiędzy nią a wolnością głoszenia przekonań? Jak walczyć z nienawiścią?
O tym debatowali w Warszawie uczestnicy konferencji Rady Europy z udziałem jej sekretarza generalnego Thorbjorna Jaglanda "Mowa nienawiści w debacie publicznej - gdzie spoczywa odpowiedzialność". Współorganizatorami były Fundusz Norweski i MAC.

Konferencję otworzył szef MAC Michał Boni. Był jedynym polskim ministrem, który wziął w niej udział. Mówił, że do budowania klimatu sprzeciwu wobec mowy nienawiści i wobec obojętności na nią potrzebne jest "nowe braterstwo" i solidarność ze wszystkimi "innymi". Podkreślał, że nienawiść i nietolerancja w stosunku do osób LGBT jest dokładnie tym samym, co nienawiść rasowa czy narodowościowa.

Na to, że homofobia jest poważnym problemem w Europie, wskazywało wielu dyskutantów. Ingrid Schulerud, przedstawicielka funduszy norweskich, przypomniała tegoroczne europejskie badania, z których wynika, że 60 proc. osób LGBT doświadczyło prześladowania. Françoise Tulkens, b. sędzia Trybunału w Strasburgu, zauważyła, że o ile w pierwszej dekadzie 2000 r. widocznym w skargach do Trybunału problemem była nienawiść rasowa i etniczna, to teraz jest to homo- i transfobia. Morten Kjaerum, dyrektor Agencji Praw Podstawowych UE, mówił o badaniu, które pokazało, że średnio 44 proc. mieszkańców krajów UE zauważa homofobiczne wypowiedzi polityków w swoich krajach. W Polsce jest to 83 proc, co daje nam niechlubne trzecie miejsce w UE (dla porównania: Niemcy - 11 proc., Francja - 38 proc., Hiszpania - 41 proc.). Średnią zdecydowanie podnoszą b. kraje socjalistyczne (np. Litwa - 93 proc.).

Co powoduje nienawiść? Zdaniem Boniego "zamknięty umysł", prymat emocji nad rozumem i budowanie własnej tożsamości przez tworzenie obrazu wroga.

- Mowa nienawiści to zagrożenie dla wolności. Ale wolność wypowiedzi to fundament demokracji. Granica pomiędzy nimi jest cienka. W pewnych okolicznościach uzasadnione może być ograniczenie ekspresji promującej nienawiść i agresję - mówił Thorbjorn Jagland. I podkreślił, że mowa nienawiści, sącząc się, przekształca świadomość, prowadząc do fizycznych ataków. - To jak z podgrzewaną w słoiku żabą: proces jest powolny, ale kończy się śmiercią żaby. Wszyscy ponosimy odpowiedzialność, bo słowa mają wielką moc i przeradzają się w czyny. Holocaust był możliwy, bo wcześniej za pomocą słów odczłowieczono Żydów. Obojętność w sprawie mowy nienawiści to społeczne samobójstwo. Nie możemy jej zlikwidować, ale możemy ją zmarginalizować - stwierdził.

Jego zdaniem nie jest potrzebna wspólna definicja mowy nienawiści, bo są standardy wypracowane przez Trybunał w Strasburgu i każdą sprawę należy rozpatrywać indywidualnie. Nie zgodził się z nim Robert Biedroń, poseł RP i sprawozdawca ds. praw osób LGBT Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy: - Bez takiej definicji będziemy się bezradnie miotać wobec takich zjawisk jak uchwalone niedawno w Rosji prawa zakazujące "propagandy homoseksualnej" - Rada Europy nie wie, jak na nie zareagować - zauważył.

- Trzeba edukować i poprawić efektywność prawa. Ale niewiele to pomoże, jeśli prokuratury i sądy jak w Polsce będą uznawały, że swastyka jest niegroźnym, starożytnym symbolem szczęścia, a sformułowanie "pasożytnicze ścierwo" wobec mniejszości etnicznej nie jest obrazą, lecz poglądem - zauważył prof. Mirosław Wyrzykowski, członek Europejskiej Komisji przeciwko Rasizmowi i Nietolerancji.

Rada Europy prowadzi kampanię "Młodzi ludzie przeciwko mowie nienawiści w internecie". Blogerzy inicjują tworzenie internetowych społeczności działających na rzecz edukacji i promowania debaty - także z tymi, którzy prezentują poglądy ksenofobiczne. Chodzi o to, by nauczyć wyrażania ich w dyskusji, a nie w formie nienawistnych inwektyw.

Janusz Wojciechowski

Zamknąć kościoły - "Gazeta Wyborcza" na tropie polskiego antysemityzmu. Odkryła, że jest narodowo-katolicki

Polak - okazuje się - nie wysysa antysemityzmu z mlekiem matki,
jak dotychczas Gazeta sądziła, ale nabywa antysemityzmu w kościele.

Chiśkie władze aresztują za plotki w internecie

Plotki i niesprawdzone informacje na celowniku chińskich władz. W
Chinach trwa kampania wymierzona w internautów, którzy publikują
komentarze na niezwykle popularnych tam mikroblogach.»

Lipowicz mówiła też, że pomysł jej programu nie ma na celu wychowywania w polskim duchu narodowym i nie wyłącza z niego mniejszości narodowych. - Ale kiedy muszę apelować do policji i prokuratury, to już często przegraliśmy tego młodego człowieka, którego dziadek lub pradziadek zginął w Auschwitz lub został rozstrzelany - mówiła.
Ale wyobrażam sobie, że na osiedlu Złoty Stok powinna być wielkoformatowa wystawa, która by pokazała zbrodnie hitlerowskie w Polsce. Taka wystawa byłaby chyba konieczna też w Warszawie. Przypomnę, że Legia została ukarana za wywieszenie transparentu z symbolami SS, w którego przywódcy Polski podziemnej chyba by nie uwierzyli.

Taki sam rzeczoznawca to zobaczył, jak Krzemiński i uznający "nie przepraszam za Jedwabne" za antysemityzm

antysemityzmus autorstwa niejakiego Krzemińskiego analizowany i potwierdzany wg jego badań naukowych (ha ha) przez funkcjonariusza Wołka.

Szanowna Pani Marylo,

Pisanie listów do WSIoka ma taki sam sens jak na Berdyczów.

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Marylo,

Tu:
Danuta Szyksznian ps. "Sarenka" odznaczona za zasługi dla miasta Szczecina.

Piękna historia:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Krzyż Armii Krajowej

Krzyż Partyzancki – 1975

Medal Wojska – trzykrotnie.

Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2011

Krzyż Zesłańców Sybiru – 2006

Medal Pro Memoria – 2005

Odznaka Weterana Walk o Niepodległośći – 1995

Odznaka Honorowa 5 Pułku Zmechanizowanego – 1995

Medal Zasługi dla Miasta Szczecina^[
– 2010

Patent Weterana walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny –
2001

Wyrazy szacunku

idzie po nas !

"O swoich mocnych słowach, jak choćby zapowiedziach "idziemy po was", kierowanych do sprawców przestępstw na tle rasowym, Bartłomiej Sienkiewicz mówi krótko: - To był odruch. Odruch człowieka, który spotkał się z informacją, której jako minister spraw wewnętrznych nie mógł tolerować. Spotkałem się z sytuacją, w której skini rządzili w Białymstoku.

W rozmowie z Konradem Piaseckim w programie "Piaskiem po oczach" szef MSW wyraził przekonanie, że uda się mu dotrzeć "do zamkniętego środowiska rasistowskiego", a pierwsze efekty tych starań widać właśnie na przykładzie Białegostoku."
Z ofensywanych zapowiedzi, choćby o "socjalizowaniu siłą zdziczałej części obywateli", się nie wycofuje. - Uważam, że mówiłem same oczywistości - podkreśla.

Na zarzut, że póki co z tych zapowiedzi wychodzi niewiele, minister też ma odpowiedź: - Ściganie patologii społecznej nie jest fast foodem. To nie jest tak, że "zamawiam, płacę, już mam". (...) To jest proces. Ktoś, kto uważa inaczej, jest naiwny, lub - co gorsza - udaje naiwnego.

http://www.tvn24.pl/swoje-obowiazki-wykonuje-przecietnie-jak-i-z-kim-chc...

od razu Krzemiński z rasistami chrześcijanami i lecą dalej WG ZBITKI Krzemińskiego, sondazyk zamówiony u Markowskiego z rządowego CBOS. WARTO POPATRZEC NA TO STUDIO MANIPULACJI . ARCHIWUJĘ

• 
  

  Sondaż CBOS

  
  

  Kto zdaniem Polaków zarabia za dużo? Księża i posłowie

  Czy w Polsce odpowiednio wyceniana jest praca? A może należałoby
  jednemu dołożyć, a innemu odebrać? CBOS postanowił sprawdzić, ile
  zdaniem Polaków zarabiają przedstawiciele wybranych 24 zawodów, a ile
  powinni (na zdjęciu: pielgrzymka posłów na Jasną Górę).

Aż 60 proc. społeczeństwa jest przekonana, że posłowie zarabiają za dużo. Zdaniem Polaków należałoby obciąć im pensję o ponad połowę. Podobnie jak księżom
Czy w Polsce odpowiednio wyceniana jest praca? A może należałoby jednemu dołożyć, a innemu odebrać? CBOS postanowił sprawdzić, ile zdaniem Polaków zarabiają przedstawiciele wybranych 24 zawodów, a ile powinni.

Prezydent i dyrektor ma najlepiej

Otóż, zdaniem Polaków, najwięcej zarabiają dyrektorzy dużych przedsiębiorstw - miesięcznie wyceniają ich na średnio ponad 25 tys. złotych. Zaraz za nimi ankietowani umieścili prezydenta, ze średnimi miesięcznymi dochodami rzędu ponad 20 tys. Zarobkami powyżej 10 tys. - zdaniem ankietowanych - cieszą się jeszcze ministrowie (15,599 zł), prywatni przedsiębiorcy (12,824 zł) i posłowie (12,273 zł). Blisko 10 tys. to ich zdaniem statystyczna pensja burmistrza.
Badani oceniają, że ponad 5 tys. zarabiają: profesorowie (8,147 zł), sędziowie (7,979 zł), lekarze (7,849 zł) oraz oficerowie w wojsku (6,087 zł). Ciekawe, że według przepytywanych przez CBOS podobny status mają inżynierowie (5,403 zł) i księża (5,404 zł).

Polacy sądzą, że lepiej niż nauczyciele (2,897 zł) sytuowani są rolnicy (3,358 zł) czy policjanci (3,567 zł). Najgorzej powodzi się sprzedawcom (1600 zł) i sprzątaczkom (1406) zł).

Zabrać prezydentowi, dać sprzątaczce

Czy tak powinno być? Okazuje się, że według Polaków, sprawiedliwe byłoby zniwelować różnice w zarobkach przedstawicieli poszczególnych branż. W ocenie ankietowanych, obecne dochody najlepiej zarabiających dyrektorów stanowią aż osiemnastokrotność najgorzej wynagradzanych sprzątaczek. Tymczasem, zgodnie z oczekiwaniami taka rozpiętość powinna być dwuipółkrotnie mniejsza.

Komu zatem należałoby zabrać? Otóż zdaniem Polaków przede wszystkim osobom z najlepszymi zarobkami. Nadal jednak najwięcej powinni zarabiać dyrektorzy (16,710 zł) i prezydent (14,454 zł). To ciekawe, bo jeszcze dziewięć lat temu Polacy uważali, że zarobki osób sprawujących funkcje kierownicze nie powinny przekraczać zarobków głowy państwa. Ich dochody powinny być wprawdzie niższe od obecnych, wciąż jednak odpowiednio - siedmiokrotnie i sześciokrotnie większe od najniższych. W pierwszej piątce najlepiej zarabiających powinni znaleźć się też: prywatni przedsiębiorcy, profesorowie uniwersyteccy oraz ministrowie. Żadne z nich nie powinno jednak zarabiać powyżej 10 tys. miesięcznie. Na wyższe zarobki zdecydowanie zasługują pielęgniarki, nauczyciele czy górnicy.

Ankietowani nie mają za to nic przeciwko temu, że najniżej w hierarchii zarobków znajdują się sprzedawcy i sprzątaczki. Uważają jednak, że również im należałoby nieco płace podwyższyć.

Poseł i ksiądz mają za dobrze

Obniżyć za to ankietowani chcieliby lekarzom, burmistrzom czy prywatnym przedsiębiorcom. Najbardziej jednak ankietowani niezadowoleni są z wysokości zarobków ministrów, księży i posłów. W przypadku duchownych obniżenie zarobków postuluje wprawdzie mniej niż jedna trzecia badanych, jednak proponowane obniżki są bardzo duże. Zdaniem ankietowanych księżom należałoby obniżyć dochody o ponad połowę. Za zmniejszeniem pensji posłów opowiada się za to aż 60 proc. ankietowanych. Ich zarobki nie powinny przekraczać sześciu tys. złotych (powinni dostawać mniej niż połowę obecnej stawki).

CBOS zwraca uwagę, że wyobrażenie Polaków o zarobkach przedstawicieli poszczególnych grup zarobkowych nie jest dalekie od prawdy. "Wyniki badania jednoznacznie wskazują, że Polacy nie akceptują obecnego zróżnicowania dochodów i oczekiwaliby jego zdecydowanego spłaszczenia. Wynika to bezpośrednio z postulatów obniżki najwyższych dochodów przy jednoczesnej podwyżce zarobków dla grup zawodowych plasowanych na dole hierarchii dochodów. Postulaty obniżenia zarobków dotyczą w szczególności osób sprawujących funkcje polityczne, a także duchownych" - czytamy w komentarzu CBOS.

------------------------------------------------------------
Funkcjonariusze z Wiertniczej lecą dzisiaj zbitką - Macierewicz- o.Rydzyk, ciemnogród,słucham tego jednym uchem i mdło mi sie robi od tej propagandy.
Kolejny dzień ataku na Kościół.

Wg CBOS przepytywani księża mieli im mówic, że zaqrabiają średnio 5404.7 złotych. Ciekwostka przyrodnicza :)))
Jedyni księża "na pensji" to katecheci, którzy otrzymują wynagrodzenie podobne do nauczycieli.
Czy nauczyciele zarabiają 5404.7 ?
NIE ! wG cbos NAUCZYCIEL ZARABIA 2892.23

Mozna skazywac za taka czy inna chec czynu. Zabije, przepierd..Natomiast sfera przeprosin nie znalazla sie w prawie karnym. Czy przeprosze, czy nie, jechal to pies. Moja prywatna sprawa o charakterze moralnym. Jezeli napisze, ze NIE PRZEPROSZE ZA TSUNAMI, ii WOJNE SWIATOWA ORAZ POWODZ RZEKI mISSISSIPPI, to niby mialbym za to dostac od qurw poppeerelowskich w doope? A jak ja wezme ich w zasieg swojej reki i wymierze oczywista sprawiedliwosc? Nawet nie bede mial grzewchu mimo szczek i innych kosci polamanych doszczetnie! Obiecuje solennie! Po prostu chce dosac odpust za inne, mniejsze grzechy!

Janusz Wojciechowski

Skaż
mnie sądzie - ja też nie przeprosiłem za Jedwabne! ...bo to nie ja ani
mój naród, powinniśmy przepraszać za zbrodnie najeźdźców, którzy
zniszczyli państwo polskie

Za Jedwabne powinni przeprosić Niemcy i Rosjanie, którzy wspólnie i
w porozumieniu, we wrześniu 1939 roku, najechali i zniszczyli państwo
polskie – to państwo, w którym Polacy i Żydzi, w miasteczku Jedwabne i w
tysiącu innych miast, żyli razem od pokoleń.

1. Sąd w Białymstoku skazał czterech mężczyzn na kary pozbawienia wolności oraz na wyjęcie spod prawa za wznoszenie haseł „Nie przepraszam za Jedwabne”.

Na wyjęcie spod prawa też - bo człowiek karany, dopóki skazanie się zatrze, nie może pracować w instytucjach i służbach państwowych, nie może kandydować w wyborach. Jest obywatelem i człowiekiem niższej kategorii.

Uświadomiłem sobie, że ja też, w imię równości wobec prawa, powinienem być skazany, bo ja też nie przeprosiłem za Jedwabne.

2. Nie przeprosiłem za Jedwabne, bo uważam, podobnie jak ci skazańcy z Białegostoku, że to nie ja, ani nie mój naród powinniśmy przepraszać za Jedwabne, ani za inne zbrodnie, jakie zdarzyły się w okupowanej Polsce, po zniszczeniu przemocą niepodległego państwa polskiego.

Za Jedwabne powinni przeprosić Niemcy i Rosjanie, którzy wspólnie i w porozumieniu, we wrześniu 1939 roku, najechali i zniszczyli państwo polskie – to państwo, w którym Polacy i Żydzi, w miasteczku Jedwabne i w tysiącu innych miast, żyli razem od pokoleń, mieli swoje domy, sklepy, kościoły, synagogi, byli równi wobec prawa, nie walczyli ze sobą i nie zabijali się nawzajem.

3. Za Jedwabne powinni przepraszać Niemcy i Rosjanie, którzy wyłamali polskie szlabany graniczne, okrążyli ze wszystkich stron i rozbili polską armię, zniszczyli i wymordowali polskich oficerów, policjantów, prokuratorów, sędziów, księży, którzy rozbili polskie więzienia i uwolnili tysiące kryminalistów, którzy miliony niewinnych Polaków zapędzili do łagrów, obozów koncentracyjnych, do bunkrów głodowych, na szubienice, do komór gazowych i dołów śmierci.

To Niemcy i Rosjanie rozkazywali i pozwalali żydowskim kryminalistom mordować niewinnych Polaków, a polskim kryminalistom mordować niewinnych Żydów.

4. Gdyby nie ich diabelski pakt Ribbentrop-Mołotow, gdyby nie ich straszny wrześniowy najazd - Jedwabne miałoby teraz dziesięć tysięcy mieszkańców, w tym siedem tysięcy Żydów, żyjących w zgodzie z Polakami.

Gdyby nie ten diabelski pakt i najazd, to Polska – zgadzam się z Szewachem Weissem – miałaby dziś 50 milionów ludzi, w tym 10 milionów Żydów i byłaby liczącą się w świecie potęgą gospodarczą.

I żadna polska dłoń nie wzniosłaby się do mordowania jedwabieńskich, ani innych polskich Żydów.

5. Oskarżaj więc i mnie, prokuraturo, skażcie więc i mnie, sędziowie z Białegostoku, bo ja też nie przeprosiłem za Jedwabne...

Szanowna Pani Marylo,

Ja też nie przeprosiłem za Jedwabne i przepraszać nie mam zamiaru.
Pan Sienkiewicz powinien zwrócić się do Niemców i Rosjan.

Prawda o Jedwabnem

 Ukłony moje najniższe

To sekta, z którą nie chcę mieć do czynienia - tak "Gazecie Wyborczej" o Radiu Maryja mówi Lech Wałęsa. Były prezydent dodaje też, że o. Rydzyk jako ksiądz jest niezły, ale "polityk Rydzyk" mu się nie podoba. - Dawno o tym mówiłem, mówię i będę mówił. I że szkodzi mojej wierze - podkreśla. Ja jestem przygotowany i spakowany. Tam jest lepiej. Jakby było gorzej, to ktoś by stamtąd uciekł, a jak nikt nie uciekł, znaczy, że jest dobrze - mówi były prezydent. Dodaje jednak, że jest ciekaw, jak "Pan Bóg sobie radzi z takimi PiS-owcami i innymi".

Wałęsa ostro reaguje też na pytanie o Radio Maryja. Jak mówi, jest to "sekta, z którą nie chce mieć nic do czynienia". - Przecież ja jestem wierny syn Kościoła. Rydzyk jako ksiądz jest niezły. Natomiast polityk Rydzyk mnie się nie podoba. Dawno o tym mówiłem, mówię i będę mówił. I że szkodzi mojej wierze. Jako polityk - mówi Wałęsa.

- Jestem wściekły, że coś takiego się zdarza. Nie byłoby Kaczyńskiego i tych wszystkich ruchów, gdyby nie polityk Rydzyk. I dopóki polityk Rydzyk będzie miał tyle do powiedzienia, to będzie w Polsce źle - przekonuje.

Zdaniem Wałęsy, środowisko związane z ojcem Rydzykiem "zagapiło" się w czasach zmian i jest nadal w tym samym miejscu, w którym było kilkadzesiąt lat temu. - Dlatego teraz zrobią wszystko, żeby powtórzyć to, co już było. Twierdzą, że tamto to była zdrada, że to zrobili agenci, że to było wbrew Polsce, a oni - patrioci - zrobią to lepiej! - stwierdza w rozmowie z "Gazetą Wyborczą".

Były prezydent dodaje też, że "polityk Rydzyk" gromadzi dzisiaj ludzi zagapionych i spóźnionych, którzy chcieliby "powtórki z rozrywki". - Powtórki nie będzie - konkluduje.

Gdy coraz czesciej zarzuca sie Polakom obojetnosc a nawet wspoludzial w ludobojstwie niemieckim na Zydach, ba kiedy robia to nawet sami Niemcy przenoszac wine na Polakow, warto przypomniec opinie o Polakach- Zyda, naocznego swiadka tamtych zdarzen, ktory w protescie przeciwko obojetnosci panstw alianckich popelnil w 1943 roku samobojstwo zagazowywujac sie w swoim mieszkaniu w Londynie.

Poles-a
nation under the cruelest occupation during II WW-were accused by some
for not adequate help to Jews. Some even accused population of the
conquered land, with no collaboratory
representation-of a collaboration with their own oppressors against
Jewish minority. The real description of facts and daily events in the
occupied Poland, given by a Jewish witness-the political representative
of Polish Jews party-was dismissing any such oppinions.

NIE PRZEPRASZAM za Jedwabne, nie przepraszam, że jestem Polką - ja jestem dumna z mojej Ojczyzny, Jej wielkiej historii i gwiżdżę na takiego sędziego, który tą historię zakłamuje, bo to właśnie miało miejsce w takim wyroku.
No, przeoczyła pani najwyraźniej jeszcze jeden obiekt, który można byłoby obrać z kasy na rzecz politpoprawności.
Pani sędzia była nieprzemakalna na argumenty, że nie ma sensu i potrzeby przepraszać za nie swoje winy. Nie ma potrzeby przepraszać Niemców za to, że nam wymordowali żydów w Jedwabnem. To się kupy nijak nie trzyma.
Między nami, podejrzewam że jednakowoż było zamówienie polityczne na taki wyrok - w Białymstoku funkcjonuje teatr, który zajmuje się polityką aż niemiło - od kiedy takie coś teatrem nazywać można? - ostatnio zwołał sympozjum pt. "nie dla nienawiści" a smaczku dodaje fakt, ze projekt ów wspiera Fundacja im.S.Batorego - mądremu dość.

"Polska
to jedyny kraj (z okupowanych), w którym nie było żadnego rządu
współpracy z Niemcami, jedyny kraj, który stworzył podziemne państwo z
400 tysięczną armię, jedyny kraj, w którym za pomoc Żydom karano
śmiercią"

rys. Andrzej Krauze

Hasło „Zniszczyć fundamenty godnościowe tej prezydentury” ma głębokie korzenie. Postępactwo i palikotyzm realizują plan: „Zniszczyć fundamenty godnościowe tego narodu”

Polska to jedyny kraj (z okupowanych), w którym nie było żadnego
rządu współpracy z Niemcami, jedyny kraj, który stworzył podziemne
państwo z 400 tysięczną armię, jedyny kraj, w którym za pomoc Żydom
karano śmiercią 

HERBATKA Z HISTORIĄ

Przypominamy rozmowę z wybitnym prof. Witoldem Kieżunem (Teoria
Organizacji i Zarządzania, Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk,
ekspert ONZ, Rirtuti Militari od Bora-Komorowskiego za Powstanie
Warszawskie), z dr. Mirą Modelską-Creech, Georgetown University,
University of Warsaw), z Panią Haliną Wołowicz, członkiem AK,
łączniczka, Powstanie Warszawskie i Panem Bohdanem Pilarskim, Kresowiak,
poseł na Sejm Dwóch kadencji, Muzykolog, Filharmonia Warszawska).

Fałszerstwa anty-polskiej propagandy Grossa spowodowały konieczność
wyjaśnienia prawd historycznych, w oparciu o spontaniczną rozmowę
wielkiego intelektualisty, z dwoma świadkami epoki i wykładowcą
uniwersytetów; polskiego i amerykańskiego. Spontaniczna dyskusja na
żywo, nie poddana była żadnej kontroli, ani też nie powstała na niczyje
zamówienie, w tym między innymi leży jej wielka wartość. Polecamy ją
wszystkim miłośnikom historii / tvPlusMedia /

Kardynał Spellman na audiencji u prezydenta Roosevelta:  Zawarł pan umowę z krajem antychrześcijańskim, z krajem, który chce zniszczyć naszą chrześcijańską kulturę, który przeciwstawia się również naszej koncepcji organizacji demokratycznej.

Na to Roosevelt  powiedział, że on może ujawnić strategię swojej
polityki pod jednym warunkiem, że  kardynał zachowa to do swojej
wiadomości, a może to być opublikowane 25 lat po śmierci Roosevelta.

Spellman to opublikował, ale nie spotkało się z upowszechnieniem, … dlaczego?

Bo to jest straszna prawda. Roosevelt powiedział tak:

Myśmy w XVIII wieku rozpoczęli wojnę przeciwko
kolonializmowi (…) musimy tą działalność kontynuować (…) W tej chwili
oczywiście trzeba zniszczyć Niemcy. Ale po zniszczeniu Niemiec trzeba
zniszczyć imperializmy, a to jest możliwe tylko w sojuszu ze Związkiem
Radzieckim. Wobec tego w interesie Stanów Zjednoczonych jest silny
Związek Radziecki po wojnie. I my wszystko zrobimy, żeby był silny.

(…)

Znane są próby Churchilla, żeby z Afryki Północnej, po zwycięstwie
nad Rommlem zaatakować od razu, iść na Europę przez Bałkany, Jugosławię,
Węgry do Polski. (…)  [w której]
była 400 tysięczna armia podziemna. Gdyby uderzyło się na Bułgarię to
prawdopodobnie w ciągu miesiąca armia amerykańska, armia aliancka byłaby
już w Warszawie.

I na to Roosevelt powiedział, nie. Absolutnie nie! (…)

Chodziło po prostu o to, żeby nie odciąć Europy od armii radzieckiej,
żeby umożliwić  armii radzieckiej zajęcie mniej więcej połowy  Europy,
żeby po wojnie Związek Radziecki i  Stany Zjednoczone były potężną siłą,
która potrafi zniszczyć kolonializm.

I tak się praktycznie stało. Szczęśliwie, dzięki Powstaniu
Warszawskiemu, nie poszli dalej niż Łaba, bo gdyby nie było powstania,
nie było na pół roku wstrzymanej ofensywy, to poszliby dalej. Pomimo
umowy – bo umowa dla Stalina to było nic.

A potem proces dekolonizacji na całym świecie odbywał się pod egidą
Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. Prawie że wszystkie nowe
republiki Afryki miały ustrój komunistyczny

(…)

W Teheranie Roosevelt zgodził się na oddanie całych naszych Kresów,
jednak zastrzegł sobie tajemnicę w obawie przed reakcją emigracji
Polskiej.

(…)

Polska w czasie wojny miała bardzo wysoką pozycję “ideową”. To był pierwszy
kraj, który powiedział nie, pierwszy i jedyny kraj z krajów
okupowanych, w którym nie było żadnego rządu współpracy z Niemcami,
jedyny kraj, który stworzył podziemny rząd, podziemne państwo, jedyny
kraj, który stworzył  400 tysięczną podziemną armię. Polska była
obiektem podziwu.

No i po wojnie Polska dostaje się pod panowanie sowieckie … chodzi o
to, żeby w jakiś sposób zdyskryminować Polaków, żeby powiedzieć,
niestety, ale Polacy to antysemici, że współpracowali z Niemcami, (…) że
Polacy wypędzili Niemców ze swoich siedzib, (…) stworzenie fikcji, że
się w ogóle nie mówi o zbrodniach niemieckich, tylko o zbrodniach
nazistowskich, podczas kiedy stwarza się w tej chwili sytuację, że
jakaś, nie wiadomo, jakaś grupa międzynarodowa nazistów objęła władzę i
przede wszystkim biedny ten naród niemiecki został podporządkowany.

Hitler doszedł do władzy w demokratycznych wyborach. Trzeba czytać Mein Kampf

(…)

Miała zostać tylko mała grupa Polaków, która umie liczyć do stu i
podpisać się jako niewolnicy, cała inteligencja wymordowana, część
wysiedlona (…) Cała Europa przecież znała to, wiedziała  jak się Niemcy
zbroją, jak przygotowują się  do swojej ekspansji, program był zupełnie
ścisły, nikt temu nie zapobiegł.

Potem było tak samo. Była wojna, potem była likwidacja Żydów …
kapitał amerykański odmówił, mógł pomóc przecież … znana historia, ten
statek z paroma tysiącami Żydów, który wypłynął z Hamburga, przypłynęli
do Ameryki Południowej, Nikaragua odmówiła ich przyjęcia, potem Kuba
odmówiła, przypłynęli do Stanów Zjednoczonych, stany Zjednoczone też
odmówiły.

Wrócili do Hamburga i potem wszyscy zginęli.

To są fakty historyczne, mało znane, ale tak wyglądała polityka aliancka
 Dopiero w październiku, wobec zbliżających się wyborów, w których
Roosevelt kandydował na bezprecedensową czwartą kadencję, doszło do
wizyty delegacji Kongresu Polonii Amerykańskiej w Białym Domu.
Wielka mapa Polski w granicach z 1939 zawieszona na ścianie za biurkiem
prezydenta miała sugerować, że Roosevelt uznaje wschodnie granice
Polski. Zdjęcie prezydenta USA z Rozmarkiem na tle mapy Polski
obiegło prasę amerykańską. Rozmarek poparł Roosevelta a Polacy w USA
głosowali za jego kandydaturą w wyborach prezydenckich w listopadzie
1944. Gdy w lutym 1945 stały się jasne decyzje konferencji jałtańskiej i
udział w nich prezydenta Stanów Zjednoczonych /wiki/

Opublikowano 30 mar 2012

Rozmowa z wybitnym prof. Witoldem Kieżunem (Teoria Organizacji i Zarządzania, Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, ekspert ONZ, Rirtuti Militari od Bora-Komorowskiego za Powstanie Warszawskie), z dr. Mirą Modelską-Creech, Georgetown University, University of Warsaw), z Panią Haliną Wołowicz, członkiem AK, łączniczka, Powstanie Warszawskie i Panem Bohdanem Pilarskim, Kresowiak, poseł na Sejm Dwóch kadencji, Muzykolog, Filharmonia Warszawska).
Fałszerstwa anty-polskiej propagandy Grossa spowodowały konieczność wyjaśnienia prawd historycznych, w oparciu o spontaniczną rozmowę wielkiego intelektualisty, z dwoma swiadkami epoki i wykładowcą uniwersytetów; polskiego i amerykańskiego. Spontaniczna dyskuja na żywo, nie poddana była żadnej kontroli, ani też nie powstała na niczyje zamówienie, w tym między innymi leży jej wielka wartość. Polecamy ją wszystkim miłośnikom historii WWII.

reżyser Andrzej Skorski, operator Bogdan Skorski, producent
dr.Mira Modelska-Creech

ZBRODNICZOŚĆ WIELKIEGO KAPITAŁU- Rwanda

Ta wojna mogła się skończyć, ledwie się zaczęła. Gdyby tylko polski saper w odpowiedniej chwili przekręcił klucz detonatora...
W obawie przed zamachem Niemcy oczyścili z ludności cywilnej okoliczne kwartały ulic, a w centrum miasta wprowadzili zakaz wychodzenia na ulice. Wzdłuż chodników co dwa metry stali żołnierze Wehrmachtu. Na wszelki wypadek aresztowano też zakładników – ponad 400 osób, w tym władze Warszawy, m.in. prezydenta Stefana Starzyńskiego.

Trybunę honorową wraz z Führerem zajmowali generałowie: Walter von Brauchitsch, Erhard Milch, Gerd von Rundstedt, Johannes Blaskowitz i Friedrich von Cochenhausen. Przemarsz wojsk obserwowała również Leni Riefenstahl, ulubiona reżyserka III Rzeszy. Jej ekipa rozstawiona w kilku miejscach Alej Ujazdowskich nagrywała defiladę. Miał z tego powstać film propagandowy.

Misja granicząca z szaleństwem

Tymczasem niecały kilometr dalej kilku Polaków czekało na sygnał do odpalenia ładunku wybuchowego. Niedawno walczyli jeszcze w mundurach, teraz byli w konspiracji.Zamach na Hitlera przygotowywał major Franciszek Niepokólczycki, dowódca 60. batalionu saperów Armii Modlin i zaufany współpracownik generała Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego. Jeszcze przed upadkiem Warszawy wstąpił do założonej przez generała Służby Zwycięstwu Polski. W konspiracji posługiwał się kilkoma pseudonimami, działał jako „Teodor", "Franek", "Halny". W ostatnich dniach września, jeszcze przed wejściem Niemców do Warszawy, na rozkaz Karaszewicza-Tokarzewskiego, wraz z grupą zakonspirowanych saperów zaminował skrzyżowanie dwóch ważnych ulic: Nowego Światu i Alej Jerozolimskich. Założenie było takie, że po kapitulacji Warszawy na defiladę zwycięstwa w stolicy podbitego kraju przybędzie wódz Trzeciej Rzeszy i przez to miejsce będzie zapewne przejeżdżał.

Akcja była tak tajna, że przez dziesiątki lat po wojnie nie znano nazwisk saperów, którzy przygotowali zamach. Do jednego z jej uczestników dotarł dziennikarz i historyk Dariusz Baliszewski. Odnaleziony w jednym z warszawskich domów opieki porucznik Dominik Żelazko opowiedział, jak 25 września prowadził transport materiałów wybuchowych z magazynu przy ulicy Burakowskiej niedaleko cmentarza na Powązkach. Załadowane trotylem i ciągnięte przez konie wozy taborowe jechały przez oblężone i wciąż walczące miasto. Tego dnia Niemcy zrzucili na Warszawę ponad 600 ton bomb burzących i zapalających, nie ustawał też ostrzał artyleryjski. Konie trzeba było prowadzić za uzdę, bo się płoszyły. Gdy mijali kościoły, porucznik Żelazko kazał żołnierzom głośno odmawiać "Ojcze nasz", "Zdrowaś Mario" i „Pod Twoją obronę". Misja graniczyła z szaleństwem. Żelazko nie miał jednak wyjścia. Był oskarżony o dezercję, bo w czasie bitwy pod Mławą wraz z kilkunastoma swoimi ludźmi odłączył się od oddziału. W Warszawie czekał go sąd wojenny, jednak major Niepokólczycki zaproponował mu odkupienie win w zamian za dostarczenie trotylu z magazynów na rogu ulic Książęcej i Rozbrat.

Szanowna Pani Marylo,

Profesor Iwo Pogonowski o Jedwabnem:

Ukłony moje najniższe

NIE PRZEPRASZAM ZA:
Wiznę (koniec czerwca), Wąsosz (5 lipca), Radziłów (7 lipca), Jedwabne (10 lipca), Łomża (wczesny sierpień), Tykocin (22–25 sierpnia), Rutki (4 września), Piątnicę, Zambrów, ani za równie podłe czyny popełnione przez Hermanna Schapera ani jego grupy operacyjne w innych miejscowościach.
O tym zbrodniarzu, za którego czyny (według sądu) mamy jakoby obowiązek przepraszać cytat z Wikipedii:
"Był członkiem niemieckiej hitlerowskiej partii socjalistycznej NSDAP - numer legitymacji 105606, a następnie, od 1937 roku, SSmanem z trupią czaszką (nr. legitymacji 3484) w randze porucznika SS (Obersturmfuerer).
Dowodził jako kapitan (Hauptsturmfuerer) Kommandem SS Płock - Ciechanów (kommando SS Zichenau-Schröttersburg), jedną z pięciu utworzonych we wschodniej Polsce grup operacyjnych (Einsatzgruppen), składającą się z 500-1000 SS-manów i gestapowców. Schaper działał w okręgu Płock (przemianowanym na 'Schröttersburg'), zarządzanym przez van der Groeben; przełożonym Schapera był dowódca Gestapo w Ciechanowie (przemianowanym na 'Zichenau')[1].
Ustalono, że przy pomocy swojego oddziału prowadził systematyczne mordy według tej samej metody (...) Przeprowadził akcje likwidacji w takich wioskach jak Wizna (koniec czerwca), Wąsosz (5 lipca), Radziłów (7 lipca), Jedwabne (10 lipca), Łomża (wczesny sierpień), Tykocin (22–25 sierpnia), Rutki (4 września), Piątnica, Zambrów, a także w innych miejscowościach[1]."
Moje pytanie:
Dlaczego polscy obywatele mają obowiązek przepraszać za czyny Hermanna Schapera i są karani, gdy oświadczają, że tego nie uczynią? Przecież jeśli uznać, że okrzyki te były "mową nienawiści", to chyba tylko wobec Hermanna Schapera - p r a w d z i w e g o inicjatora i sprawcy mordu w Jedwabnem? Czy jego też nie wolno nam nienawidzić?

Opublikowano 21 wrz 2013

JEDWABNE - ŚWIADEK HISTORII
Hieronima Wilczewska

Telewizja Niezależna Polonia dotarła do żyjącego, naocznego świadka niemieckiej zbrodni w Jedwabnem 10 lipca 1941. Pani Hieronima Wilczewska którą ekipa TV Niezależna Polonia odwiedziła we wrześniu 2013 w New Britain, stan Connecticut, USA, w dniu zbrodni w Jedwabnem miała 8 lat. W ciągu 6 dni, przechodząc wielokrotnie lub przystając obok stodoły która stała się miejscem kaźni Żydów z Jedwabnego, pani Hieronima była naocznym świadkiem niemieckiego mordu, tragedii i konania tych ludzi co ciągnęło się przez kilka dni. Zapędzonym przez SS i Gestapo do stodoły Żydom kazano wchodzić i układać się warstwami na sobie z powodu braku miejsca. Niemcy wrzucali następnie małe żydowskie dzieci na sama góre .
Następnie, Niemcy oblali benzyną i podpalili z miotaczy ognia budynek. W ten bestialski sposób zamordowano większość, ale nie wszystkich. Ludzie, znajdujący się na dole, żyli jeszcze przez kilka dni. Pani Hieronima zapamiętała jak kiwali się godzinami, w beznadziejnej rozpaczy, poparzeni i spowici popiołem ze swoich spalonych współbraci, często członków swoich rodzin, z górnych warstw.
Gestapo i SS przez te kilka dni trzymało dookoła stodoły uzbrojone warty, pilnując aby nikt z żyjacych jeszcze jakimś cudem Żydów nie wydostał się ze stodoły oraz uniemożliwiając ludności Jedwabnego przynoszenia im wody czy pożywienia. Po kilku dniach, kiedy wszyscy zmarli z głodu, wycieńczenia czy ran, Niemcy zakopali wszystkie zwłoki na miejscu swojej zbrodni.

Przypisywanie polskim, rzekomo mogącym mieć wtedy jakikolwiek wpływ na cokolwiek dookoła siebie, samej tylko możliwości dokonania zbrodni w tym miasteczku w roku 1941, a więc w czasie trwania na całym terytorium okupowanej przez Niemców Polski totalnej, niemieckiej kontroli i totalnego, bezwzględnego niemieckkiego terroru, jest takim samym absurdem jak rozgłaszanie kłamstw o "Polskich Obozach Koncentracyjnych" na terenach tejże, okupowanej przez Niemców Polski.

Wszystkie osoby które, czy to w Polsce, W Kanadzie, W USA czy gdziekolwiek na świecie do dzisiaj uczestniczą w manipulacji i fałszowaniu historii na temat Jedwabnego czy też innych, podobnych konfabulacji, biorą na siebie - również wobec tych nieżyjących już, niewinnych ofiar tej jednej z tysięcy podobnych niemieckich zbrodni w Posce - odpowiedzialność za współudział w ukrywaniu prawdziwych sprawców tego ludobójstwa oraz odpowiedzialność za współudział w mataczeniu i uniemożliwieniu przeprowadzenia rzetelnego śledztwa wokół tej zbrodni, uniemożliwieniu sprawiedliwego jej osadzenia i uniemożliwieniu napiętnowania, potępienia i ukarania jej prawdziwych sprawców. Choćby i - po latach - symbolicznego, ku pamięci i dla sprawiedliwości przelanej tam niewinnie krwi.

Zbrodnia w Jedwabnem, w 1941 roku na terenie okupowanej przez Niemców Polski, została dokonana przez Niemców, z ich inicjatywy i pod ich całkowitą kontrolą, jak tysiące podobnych zbrodni niemieckich w Polsce i bez jakiegokolwiek udziału sprawczego jakiegokolwiek Polaka.

Jest rzeczą fizycznie niemożliwą, aby w spowitej terrorem okupowanej Polsce, gdzie na przykład chociażby tylko za samo posiadanie odbiornika radiowego, można było stracić życie w więzieniu, aby polska cywilna ludność miasteczka mogła mieć przy sobie broń, miotacze ognia czy też mogła zorganizować i przeprowadzić na własną rękę jakąkolwiek akcję zbrojną czy pacyfikacyjną bez wiedzy i kontroli Niemców. Osoba propagująca takie absurdy wystawia tylko świadectwo albo o poziomie swojej wiedzy albo wręcz o złej woli lub też o chęci fałszowania historii z sobie tylko wiadomych pobudek i powodów.

Więcej szczegółów na:
http://www.tvniezaleznapolonia.org/je...
http://www.tvniezaleznapolonia.org/

Wacław Kujbida
Ottawa, wrzesień 2013

prowadzący Morozowski postawił teze, na podstawie wynurzeń KRZEMIŃSKIEGO, ŻE PiS WSPIERA DZIAŁANIA ANTYSEMICKIE.
Wołek przechodzi sam siebie, próbując to udowodnić, Wroński tworzy nową teorię nowoczesnego antysemityzmu. Wg niego są to ludzie, którzy na stawiane przez niego tezy pisza do gazety - a jak by pan powiedział to w Knesecie.

Jak widać, zlecenie na antysemityzmus zostało rozesłane od Czerskiej po Wiertniczą. Ciekawe, czy tzw publiczna tez dostała zlecenie.

http://dorzeczy.pl/jedwabne-czyli-zaduch-klamstwa/
Rafał A. Ziemkiewicz

W cieniu rocznicowej awantury o nie nazywanie ludobójstwa ludobójstwem minęła inna rocznica − zbrodni w Jedwabnem. Fakt, nie była to rocznica okrągła, poza tym media najintensywniej propagujące kult Jedwabnego zajęły się akurat nagonką na abp Hosera jako rzekomego ludobójcę z Ruandy i antysemitę. Wpadł mi jedynie w ręce twitterowy apel Forum Żydów Polskich, by dołożyć wspólnych, polsko-żydowskich starań do wyjaśnienia wreszcie okoliczności tej zbrodni. Nie bać się przy tym prawdy, ale i wyrzec się politycznego żerowania na męczennikach sprzed 72 lat. W pełni ten apel popieram.

Jedwabne zrodziło w polsko-żydowskim dialogu poważny problem. Nie samo Jedwabne, to znaczy, nie sama zbrodnia, która tam miała miejsce, ale kłamstwo, które wyprodukował Jan Tomasz Gross i które podchwyciła, uwiarygodniła oraz rozpropagowała na cały świat michnikowszczyzna. Mit o pogromie, dokonanym spontanicznie przez polskich „sąsiadów”, gdy tylko przestali ich dzikie instynkty powściągać żołnierze radzieccy, stał się jednym z kłamstw założycielskich III RP, jej fałszywych fundamentów, obok np. kłamstwa o przeszłości Lecha Wałęsy.

Kłamstwo Grossa za jednym zamachem pozwoliło michnikowszczyznie osiągnąć kilka celów. Po pierwsze, dokonać podziału Polaków na „cywilizowanych” (tych, którzy kajają się za „polską zbrodnię” − arcyobłudnie, bo mówiąc „my” wskazują na winę Polaka-katolika ci, choć nigdy się z tą tradycją nie identyfikowali, a wręcz jej nienawidzą) oraz na niecywilizowanych, wymagających europejskiej tresury i reedukacji. Po drugie, po raz kolejny poniżyć Kościół, katolicyzm i religijność tresowanego narodu. Po trzecie wreszcie, wzmocnić w Polakach antysemickie resentymenty, które są dla michnikowszczyzny najbardziej pożądanym paliwem.

Dla przeciętnego Polaka bowiem za kłamstwo o Jedwabnem winę ponoszą – bez wdawania się w szczegóły – „Żydzi”. I to przeciw Żydom kieruje się reakcja budzonej tym kłamstwem niechęci. Jak powiedziałem, uważam, że macherzy, którzy stoją za sprawą, taki właśnie efekt chcieli osiągnąć. W istocie „Gazeta Wyborcza” nie jest, jak podsuwają naiwnym rozmaici „Andrzeje spod krzyża”, gazetą żydowską. Jest gazetą lewicową – papierkiem lakmusowym była tu napaść Guntera Grassa na Izrael, w stosunku do niej można było jasno zobaczyć, gdzie jest lojalność Czerskiej. Środowisko, które za nią stoi, uwielbia używać oskarżeń o antysemityzm do jątrzenia i do poniżania swych przeciwników, ale w istocie ma do żyda tradycjonalisty stosunek równie wrogi i pogardliwy jak do Polaka katolika. Jest to środowisko produktem nie żydostwa, ale post-żydowskiego wykorzenienia i wykolejenia, dziedzictwem „żydokomuny” − warto, jak chyba już wspominałem, przeczytać, jak w swej najnowszej książce portretuje je (opisując dom i świat swoich rodziców) Jerzy Urban.

Kłamstwo o Jedwabnem, jak wspomniałem, strukturą i funkcjonowaniem przypomina inne kłamstwa, na przykład to o boskiej roli Wałęsy w zrywie „Solidarności”. Korzysta z goebbelsowskiego mechanizmu wielokrotnego powtarzania, ogłuszania jednomyślnością i oczywistością serwowanego fałszu. Jest tak, bo to oczywiste, bo wszyscy wiedzą, że jest tak, bo tylko skończony idiota może wątpić, bo Wajda, bo Bartoszewski, bo Holland, bo Norman Davis, bo Olbrychski, bo Kondrat, bo całe, całe kohorty autorytetów wielokrotnie potwierdzały fałsz jako oczywistość, a podważają oficjalną wykładnię tylko jacyś koszmarkowaci ludzie bez zębów stawiający krzyże na Żwirowisku. Bo za ciężkie pieniądze nawydawano książek, naprodukowano promowanych na świecie filmów i sztuk teatralnych, które kłamliwy stereotyp mają wbić w głowy tak głęboko, aby każda próba jego rewizji budziła machinalny sprzeciw, szyderstwo i wyparcie.

To, owszem, mechanizm potężny. Sam, przyznaję, gdy pierwszy raz usłyszałem o dowiezieniu Wałęsy na strajk motorówką, uśmiechnąłem się, że zasłużona starsza pani musiała zwariować. I większość ofiar medialnego prania mózgów na tym etapie pozostaje, bo tak jest wygodnie.

Na szczęście takie systematy kłamstwa mają gdzieś zawsze słaby punkt. Wystarczy jedno proste pytanie, jedna oczywista odpowiedź, które sprawiają, że Orwellowskie kłamstwo sypie się w gruzy. Sto tysięcy razy powtarzano, że dzielny Wałęsa przeskoczył przez płot − i okazuje się, że nikt nie jest w stanie wskazać miejsca, gdzie przeskoczył, bo, okazuje się, nigdy żadnego płotu tam nie było! Więc czemu to powtarzanie służyło, co miało powtarzane kłamstwo przykryć? Sto tysięcy razy Wałęsa się zaklął, że nie był „Bolkiem”, ale papiery „Bolka” bezprawnie jako prezydent zabrał i nigdy nie oddał. Przecież jeśli nie był „Bolkiem” te papiery stanowiły niezbity dowód jego niewinności. I on, niby nie-Bolek, ten dowód zniszczył, względnie ukrył tak dobrze, że do dziś nikt go nie znalazł? Po co, żeby ochronić prawdziwego „Bolka” i uniemożliwić sobie samemu ostateczne oczyszczenie się z podejrzeń?

W wypadku Jedwabnego sprawa jest równie oczywista. Na ziemiach dzisiejszej wschodniej Polski, Ukrainy i Białorusi, doszło w wieku XX do kilkudziesięciu pogromów. Zostały one dobrze zbadane i opisane przez historyków. W żadnym z tych pogromów nie zdarzyło się, by wymordowano wszystkich zaatakowanych. Zazwyczaj ofiary śmiertelne stanowiło 30 – 50 proc. zaatakowanej populacji, około jednej trzeciej udawało się ujść bez szawnku. To oczywiste. Zaatakowani się rozbiegają, uciekają, bronią, a i atakujący niechają czasem pościgu by się zająć rabunkiem, albo jeden czy drugi się zlituje i zadowoli pobiciem.

W Jedwabnem zginęło jednego dnia praktycznie 100 proc. żydowskiej populacji. I to właśnie samo w sobie jest dowodem, że, po pierwsze, wykonawcy zbrodni mieli odpowiedni know-how, wiedzieli, że najpierw trzeba niepostrzeżenie zablokować drogi ucieczki, a potem dopiero rozpocząć skoordynowaną akcję, i, po drugie, że byli dowodzeni i wykonywali rozkazy z wojskową dyscypliną.

Jedno i drugie byłoby absolutnie niemożliwe, gdyby, jak głosi czarna legenda, po prostu polscy „sąsiedzi” pewnego dnia spontanicznie postanowili zgładzić żydowskich współobywateli miasteczka, uznawszy po odejściu jednego okupanta i przed nadejściem drugiego, że wreszcie mogą.

Jest więc oczywiste, że tzw. sprawstwo kierownicze zbrodni należało do Niemców. Wskazuje na to więcej oczywistych dowodów, na czele z niemieckimi archiwami, gdzie – pisał o tym bodajże prof. Strzembosz − zachowały się rozkazy i sprawozdania oddziału, który posłano w te właśnie okolicę aby „czyścił” ją z Żydów, z poleceniem maksymalnego wciągania do egzekucji miejscowej ludności.

Tych papierów historycy nie badają, z tej samej przyczyny, dla której, poza kilkoma odważnymi wyjątkami, ratującymi honor tego zawodu, nie badają historii WZZ-ów, Sierpnia i życiorysu Wałęsy. I z tej samej przyczyny, dla której pod potężnym światowym naciskiem przerwano ekshumację w Jedwabnem, gdy tylko w grobie zaczęto znajdować znaczne ilości łusek. Samo w sobie jest to jednoznacznym przygwożdżeniem kłamstwa.

Co miało miejsce w Jedwabnem? Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa jedna z wielu niemieckich zbrodni, o tyle odbiegająca od standardu, że udział w niej wzięli miejscowi Polacy. Ilu z nich zrobiło to dla rabunku, ilu z zemsty, ilu ze strachu przed Niemcami, na ile był to udział aktywny, na ile bierne wykonywanie niemieckich poleceń? To są pytania, na które powinny udzielić odpowiedzi badania historyków. Ale w tym celu Jedwabnem muszą się zająć historycy, a nie propagandyści, mający jeden z góry wytyczony cel: uczynienie z Polaków narodu oprawców, przypisanie polskiemu katolicyzmowi charakteru zbrodniczego i obrzydzenie polskości światu i samym Polakom. Można znieść każdą prawdę − kłamstwa, zwłaszcza tak promowanego, kolportowanego i nagłaśnianego, nigdy.

PS. Przypadek, który splótł rocznicę Jedwabnego z rocznicą „krwawej niedzieli” daje świetną okazję obserwowania z całą jaskrawością hipokryzji lewicy. Gorliwość promowania ukraińskiej wersji pamięci o Wołyniu pobudza jej przedstawicieli do wykorzystywania wszystkich możliwych usprawiedliwień, jakie da się znaleźć na rzecz rezunów. Polecam uwadze np. wywiad ze Sławomirem Sierakowskim w „Rzeczpospolitej”, gdzie wskazuje on na liczne okoliczności łagodzące – demoralizację okupacyjną, utratę przez Ukraińców elit wskutek eksterminacji sowieckiej i nazistowskiej etc. To wszystko jest oczywiście prawda. Tylko że tych wszystkich argumentów można użyć także do zniuansowania winy mieszkańców Jedwabnego. Lewica swe nieprzebrane pokłady empatii rezerwuje jednak tylko dla wrogów i oprawców Polaków, dla samych Polaków nie ma jej nigdy.

Szanowna Pani Marylo,

Skąd my to znamy

W połowie września na linii Sanu, Niemcy rozbili polski 4. pułk Strzelców Podhalańskich, stacjonujący przed wojną w Cieszynie.

22 września 1939 r. kolumna jeńców znalazła się we wsi Urycz (dawne woj. lwowskie, gdzie niemieccy konwojenci zarządzili postój. Tam oddzielono od grupy wszystkich, którzy podali się za Ukraińców. Resztę – około 80-100 osób - zgromadzono w stodole, gdzie jak ich zapewniono, mieli przenocować. Około godziny 15:00, gdy wszyscy jeńcy znaleźli się w stodole, Niemcy zamknęli wrota, oblali stodołę benzyną lub naftą, po czym podpalili za pomocą granatów ręcznych. Niemal wszyscy jeńcy spłonęli żywcem; uciekających z płonącej stodoły ostrzelano karabinami maszynowymi.

Jak do tej pory IPN, nie ustalił Niemców , którzy dokonali zbrodni.
Może to ta sama Einsatzgruppen co w Jedwabnem ! pod dowództwem SS Obersturmfuerera Hermanna Schapera, który był ze swoimi bandytami w Jedwabnem.

Ukłony moje najniższe

Prezes Legi Warszawa: w Europie panuje lewacki trend!

W rozmowie z Radiem Wnet prezes Legii Warszawa
Bogusław Leśnodorski skomentował kary nałożone przez UEFA na Legię,
słowami: "kara ta świadczy o lewackim trendzie panującym w Europie".

"kara ta świadczy o lewackim trendzie panującym w Europie".

Wielolekowa terapia rasizmu. Recepta Teatru Trzyrzecze

Nieustający nadzór, zdecydowane reakcje, ale też, a może przede
wszystkim, edukacja - na tych trzech filarach opierać ma się działalność
Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych, jaki we
współpracy m.in. z Departamentem Stanu USA zamierza uruchomić
białostocki Teatr Trzyrzecze.

W ramach kampanii "Wiele kultur, wiele nienawiści" Teatr Trzyrzecze przy
wsparciu Fundacji Batorego od kilku miesięcy zbierał od mieszkańców
miasta informacje o rasistowskich symbolach na białostockich murach.
Włączył się również w akcję "Gazety" "Wykopmy rasizm z Białegostoku".


- Poszliśmy tropem rozumowania Rudolpha Giulianiego, byłego
burmistrza Nowego Jorku. Jeśli mamy problem z rasizmem, nie może być
przyzwolenia nawet na rzeczy pozornie błahe. Bo to się zaczyna od
noszenia koszulek z napisem "Adolf Hitler moim idolem", potem przychodzi
malowanie swastyk na murach, w końcu, jeśli poprzednie zachowania nie
spotkały się ze zdecydowaną reakcją otoczenia, dochodzi do podpalania
mieszkań obcokrajowców - mówił w piątek podczas debaty podsumowującej w
pewien sposób dotychczasowe działania Teatru jego dyrektor Rafał Gaweł.Podkreślał, że chociaż na początku może nieco zgrzytało w relacjach z
prokuraturą, to obecnie są one wzorcowe. To bowiem właśnie białostockim
śledczym Trzyrzecze przekazywało doniesienia mieszkańców o symbolach
nienawiści.

- Nawet jeśli były pewne nieporozumienia, nie
okopaliśmy się wzajemnie na swoich pozycjach, ale znaleźliśmy dobry
konsensus - dodawał Gaweł.

Obecny na spotkaniu Adam
Kozub, rzecznik białostockiej prokuratury okręgowej, przyznawał, że w
przeszłości śledztwa w sprawie przestępstw z nienawiści stanowiły
margines działalności śledczych.

- W tym roku mamy już
osiemdziesiąt takich spraw, z czego pięćdziesiąt po waszych
doniesieniach. Każdą traktujemy indywidualnie i poważnie - wyliczał
prokurator, dodając, że niedługo w prokuraturze okręgowej i prokuraturze
Białystok-Południe wyznaczonych zostanie po dwóch śledczych, którzy zajmować się będą tylko przestępstwami z nienawiści.

- Będą więc wyspecjalizowani i wyszkoleni - dodawał.Gaweł zwracał też uwagę na pozytywną reakcję na kampanię Teatru również ze strony władz samorządowych i policji.


- Czasami zdarzało się tak, że jeszcze nie zdążyliśmy któregoś z
malunków zgłosić, a miasto już go zamalowywało. Wcześniej swastyki
potrafiły szpecić mury przez kilkanaście lat. A w takiej sytuacji one
wrastają w otoczenie, ludzie na nie obojętnieją, przestają widzieć w
nich cokolwiek zdrożnego. Zło banalnieje i eskaluje - mówił Gaweł.
Właśnie ta eskalacja zła rozsławiła w tym roku negatywnie Białystok. W
ciągu raptem pięciu miesięcy w ogniu stanęły trzy mieszkania
obcokrajowców. Samo zjawisko w grodzie nad Białą nie jest jednak,
niestety, niczym nowym - do podobnych zdarzeń dochodziło też często w
przeszłości, sprawcy większości z nich pozostali jednak bezkarni. Rafał
Gaweł zauważył, że społeczne nastawienie do problemu ksenofobii w
ostatnim czasie w Białymstoku bardzo się zmieniło.


- Mamy takie wrażenie, że te negatywne zjawiska, jakie nam
wszystkim towarzyszyły, udało się zepchnąć trochę do narożnika - cieszył
się Gaweł. Wraz z dyrektorem artystycznym Trzyrzecza Konradem
Dulkowskim zapowiedzieli rozpoczęcie nowej inicjatywy: Ośrodka
Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych. Początkowo swoim
działaniem miałby on objąć Podlaskie, później, być może, cały kraj.
Zainteresowanie współpracą wyraził amerykański Departament Stanu,
zapewne włączą się też Ministerstwo Pracy i Fundacja Batorego.
Działalność ośrodka ma mieć trzy wymiary. Po pierwsze - statystyczny.


- Chodzi nam o to, by dokładnie ewidencjonować zdarzenia o
podłożu rasistowskim i ksenofobicznym, tak byśmy znali dokładną skalę
nieco w przeszłości bagatelizowanego zjawiska - wyjaśniał Gaweł,
dodając:

- Wymiar drugi to prewencja i edukacja. Lęk
rodzi się zazwyczaj z nieznajomości innego. Czasem potrzeba naprawdę
niewiele, by go przełamać. Ot, chociażby zaprosić do szkoły, na
spotkanie z dzieciakami, czarnoskórą gwiazdę, na przykład piłkarza.


- Trudno sobie wyobrazić, że młody człowiek po osobistym
spotkaniu z innym człowiekiem, po tym jak z nim pogada, uściśnie mu
dłoń, będzie potem powtarzał negatywne i szkodliwe stereotypy na temat
innych ras - wtórował Gawłowi Konrad Dulkowski.

Trzeci
wymiar działalności ośrodka ma mieć charakter "operacyjny" polegający na
monitorowaniu imprez masowych, internetu i tego, co dzieje się w
szeroko pojętej przestrzeni publicznej.

- Chociażby w
szkołach. Chcielibyśmy doprowadzić do sytuacji, w której to sami
nauczyciele będą reagować np. na ucznia w koszulce z napisem "Żydzi do
gazu". Bo teraz często tego nie robią, a to jeden z przykładów pozornie
drobiazgu, który jest bardzo szkodliwy, banalizując zło i utrwalając
stereotypy - mówił Gaweł. Oceniał też, że za dużą liczbę rasistowskich
wpisów na podlaskich forach odpowiada tak naprawdę niewielka grupa osób.


- Wbrew pozorom internet nie gwarantuje anonimowości. 80 procent
autorów zwykle daje się odnaleźć. A tu mówimy o przestępstwach. Czas
zacząć na nie reagować - podkreślał.

- Chcecie wyręczać
wiele organizacji i organów, które się takimi sprawami zajmują
profesjonalnie. Stajecie na końcu długiego procesu, który zaczyna się
narodzinami człowieka. Ja namawiałabym do działań na rzecz otwierania
umysłów Podlasian, uczenia ich empatii. Jeśli jeden człowiek ma szacunek
do drugiego człowieka, to będzie go miał do każdego niezależnie od
koloru skóry czy wyznania - dzieliła się swoimi wątpliwościami Maria
Szyszko z urzędu marszałkowskiego.

- Trzeba zejść jak
najniżej, skoncentrować się na edukacji. Na to potrzeba dużo czasu, ale
musimy to zrobić - dodawał prokurator Kozub, przypominając, że nie ze
wszystkimi przejawami zła da się walczyć społecznie, że od radzenia
sobie z przestępcami są odpowiednie służby:

- Owszem, nie
powinniśmy być obojętni na zło, i to nie podlega dyskusji. Ale czasem
zwrócenie uwagi pięciu wyrostkom może mieć różne finały. Lepiej pewne
sprawy zostawić policji.

Daniel Szutko, przedstawiciel wojewody podlaskiego, również zwracał uwagę na kwestie edukacji.


- Zastanawiam się, jak wielu białostoczan zna wielokulturową
historię swojego miasta. Mówimy o sobie białostoczanie, utożsamiamy się z
Białymstokiem, a przecież on był i żydowski, i polski, i niemiecki, i
białoruski - wyliczał Szutko. Mówił też, że wszystkie programy się
kiedyś kończą, kluczem do sukcesu jest więc zmiana społecznego
nastawienia, budowa społeczeństwa, które będzie reagowało samo z siebie
na różnorodne zagrożenia.

Odpierając zastrzeżenia, Gaweł
przypominał, że właśnie edukacja ma stanowić szczególnie ważną część
działalności Ośrodka. Posługując się analogią z rodziną alkoholika,
podkreślał znaczenie skuteczności służb w przypadkach, gdzie już doszło
do przestępstw.

- Nawet najlepsze terapie czy programy,
jakimi obejmiemy rodzinę, niewiele dadzą, jeśli ojciec w końcu wraca
pijany do domu i bije dzieci. Dopóki się go z tej rodziny nie wyjmie,
problem nie zniknie - porównywał.

- Z drugiej strony,
dopóki rodzina nam nie pomoże, nie damy rady go wyjąć - ripostowała,
trzymając się konwencji, przedstawicielka komendy wojewódzkiej policji.


- A ja bym chciała, żeby każdy robił jak najlepiej swoje:
nauczyciel uczył, policjant łapał, właściciel budynku zamalowywał
swastyki - podsumowywała Maria Szyszko.

Debatę otworzył koncert Nataszy Topor z zespołem.


- Natasza mocno się w nasze działania jako przedstawicielka
mniejszości romskiej wpisuje - prezentował wokalistkę Rafał Gaweł.

- No, ja tam tradycje romskie notorycznie łamię, ale za wasze akcje bardzo dziękuję - odpowiadała ze śmiechem artystka.

to złamane "s" w Wild Boysach" - już się nie będę pastwić nad snobizmem, ale czy Lechici nie mogliby wysławiać się po polsku?
Symbol błyskawicy źle się kojarzy i to nie tylko ze względu na nazistów- narodowych socjalistów, więc lewaków, ale także z powodów, dla których naziści po to złamane "s" sięgnęli. Więcej pod nrem 20 tu: http://slowo.grodnensis.by/index.php?option=com_content&task=view&id=175...

Natomiast w następnym komentarzu szczególnie zaniepokoiła mnie wypowiedź
"- Chcielibyśmy doprowadzić do sytuacji, w której to sami
nauczyciele będą reagować np. na ucznia w koszulce z napisem "Żydzi do
gazu". Bo teraz często tego nie robią, a to jeden z przykładów pozornie
drobiazgu, który jest bardzo szkodliwy, banalizując zło i utrwalając
stereotypy - mówił Gaweł."
Ciekawe gdzie on takiego ucznia widział? O jakich uczniach on mówi? Może o takich, co jeszcze nie potrafią czytać, a idąc do szkoły dostali koszulkę od nieznajomego "dobrego wuja"? Oj, chyba trzeba zacząć przestrzegać niepiśmienne i piśmienne dzieci: nie bierzcie od nikogo koszulek, ani w szkole ani poza nią, a już zwłaszcza ich nie nakładajcie...

to jest jeden wielki bełkot naćpanych muzyków, którzy widza strumień...te miliony płynące do ich kieszeni, najciekawsze jest to :

"Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych, jaki we
współpracy m.in. z Departamentem Stanu USA zamierza uruchomić
białostocki Teatr Trzyrzecze."

gdzie on to zamierza uruchomić ? I czy polski MSZ i SKW o tym wiedzą?

z listu do MSZ : Teatr TrzyRzecze jest prowadzony przez Stowarzyszenie Teatralne Dom na Młynowej. Łączą zespół rockowy z dramatem Sary Kane, muzykę elektroniczną z komedią Walczaka, reinterpretują piosenki Anny Jantar i Bajmu nadając im nowe znaczenia. Stowarzyszenie Edukacji Kulturalnej WIDOK zajmuję się nieformalną edukacją artystyczną. Organizują warsztaty, podejmują nieszablonowe przedsięwzięcia artystyczne. Tyle możemy dowiedzieć się z oficjalnych stron internetowych podmiotów, które we współpracy z Gazetą Wyborczą prowadzą projekt wspierany przez Fundację im. Stefana Batorego, która ma do wydania 150 mln złotych od dnia 22 marca 2013 aż do 2014 roku.

Natomiast nic nie można dowiedzieć się o działającym w Polsce Centrum Monitoringu Przypadków Rasizmu, Antysemityzmu i Ksenofobii . Tymczasem po donosie osoby podpisującej się jako Czesław Śpiewak, z Centrum Monitoringu Przypadków Rasizmu, Antysemityzmu i Ksenofobii (sygnał wysłany został e-mailem) zwolniono z pracy urzędnika Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku . Pozbawienie pracy ojca trójki dzieci i głównego żywiciela rodziny odbyło się na podstawie anonimowego donosu, sygnowanego przez nieistniejącego w rzeczywistości człowieka, "reprezentującego" nieistniejącą instytucję."

NIE DOSTALISMY ODPOWIEDZI NA TE PYTANIA. TRZEBA BĘDZIE SPYTAĆ JESZCZE RAZ I TYLKO O TO.

JEDWABNE - ŚWIADEK HISTORII
Hieronima Wilczewska

Telewizja Niezależna Polonia dotarła do żyjącego, naocznego świadka niemieckiej zbrodni w Jedwabnem 10 lipca 1941. Pani Hieronima Wilczewska którą ekipa TV Niezależna Polonia odwiedziła we wrześniu 2013 w New Britain, stan Connecticut, USA, w dniu zbrodni w Jedwabnem miała 8 lat. W ciągu 6 dni, przechodząc wielokrotnie lub przystając obok stodoły która stała się miejscem kaźni Żydów z Jedwabnego, pani Hieronima była naocznym świadkiem niemieckiego mordu, tragedii i konania tych ludzi co ciągnęło się przez kilka dni. Zapędzonym przez SS i Gestapo do stodoły Żydom kazano wchodzić i układać się warstwami na sobie z powodu braku miejsca. Niemcy wrzycali następnie małe żydowskie dzicie na sama góre .
Następnie, Niemcy oblali benzyną i podpalili z miotaczy ognia budynek. W ten bestialski sposób zamordowano większość, ale nie wszystkich. Ludzie, znajdujący się na dole, żyli jeszcze przez kilka dni. Pani Hieronima zapamiętała jak kiwali się godzinami, w beznadziejnej rozpaczy, poparzeni i spowici popiołem ze swoich spalonych współbraci, często członków swoich rodzin, z górnych warstw.
Gestapo i SS przez te kilka dni trzymało dookoła stodoły uzbrojone warty, pilnując aby nikt z żyjacych jeszcze jakimś cudem Żydów nie wydostał się ze stodoły oraz uniemożliwiając ludności Jedwabnego przynoszenia im wody czy pożywienia. Po kilku dniach, kiedy wszyscy zmarli z głodu, wycieńczenia czy ran, Niemcy zakopali wszystkie zwłoki na miejscu swojej zbrodni.

Przypisywanie polskim, rzekomo mogącym mieć wtedy jakikolwiek wpływ na cokolwiek dookoła siebie, samej tylko możliwości dokonania zbrodni w tym miasteczku w roku 1941, a więc w czasie trwania na całym terytorium okupowanej przez Niemców Polski totalnej, niemieckiej kontroli i totalnego, bezwzględnego niemieckkiego terroru, jest takim samym absurdem jak rozgłaszanie kłamstw o “Polskich Obozach Koncentracyjnych” na terenach tejże, okupowanej przez Niemców Polski.

Wszystkie osoby które, czy to w Polsce, W Kanadzie, W USA czy gdziekolwiek na świecie do dzisiaj uczestniczą w manipulacji i fałszowaniu historii na temat Jedwabnego czy też innych, podobnych konfabulacji, biorą na siebie - również wobec tych nieżyjących już, niewinnych ofiar tej jednej z tysięcy podobnych niemieckich zbrodni w Posce - odpowiedzialność za współudział w ukrywaniu prawdziwych sprawców tego ludobójstwa oraz odpowiedzialność za współudział w mataczeniu i uniemożliwieniu przeprowadzenia rzetelnego śledztwa wokół tej zbrodni, uniemożliwieniu sprawiedliwego jej osadzenia i uniemożliwieniu napiętnowania, potępienia i ukarania jej prawdziwych sprawców. Choćby i - po latach - symbolicznego, ku pamięci i dla sprawiedliwości przelanej tam niewinnie krwi.

Zbrodnia w Jedwabnem, w 1941 roku na terenie okupowanej przez Niemców Polski, została dokonana przez Niemców, z ich inicjatywy i pod ich całkowitą kontrolą, jak tysiące podobnych zbrodni niemieckich w Polsce i bez jakiegokolwiek udziału sprawczego jakiegokolwiek Polaka.

Jest rzeczą fizycznie niemożliwą, aby w spowitej terrorem okupowanej Polsce, gdzie na przykład chociażby tylko za samo posiadanie odbiornika radiowego, można było stracić życie w więzieniu, aby polska cywilna ludność miasteczka mogła mieć przy sobie broń, miotacze ognia czy też mogła zorganizować i przeprowadzić na własną rękę jakąkolwiek akcję zbrojną czy pacyfikacyjną bez wiedzy i kontroli Niemców. Osoba propagująca takie absurdy wystawia tylko świadectwo albo o poziomie swojej wiedzy albo wręcz o złej woli lub też o chęci fałszowania historii z sobie tylko wiadomych pobudek i powodów.

Na wszystkie okupowane przez Niemców kraje, jedynie w Polsce istniała bezwzględna kara śmierci za jakąkolwiek pomoc udzielaną osobom pochodzenia żydowskiego. Kara ta egzekwowana była natychmiast, najczęściej bez sądu i to nie tylko w stosunku do osoby złapanej na udzielaniu takiej pomocy, ale również w stosunku do całej rodziny takiej osoby. Innymi słowy, cała taka rodzina była stawiana przez Niemców pod mur i natychmiast rozstrzeliwana.

W tym kontekście pomocą w okupowanej przez Niemców Polsce była jakakolwiek pomoc, rozumiana w jak najszerszym tego słowa znaczeniu. Począwszy od przechowywania Żydów w ukryciu a skończywszy na dostarczaniu im ubrania, wody czy pożywienia.
Było to obowiązujące prawo i kary te były wykonywane na Polakach z najwyższą surowością. Z tego powodu w Polsce zginęła rozstrzelana przez Niemców nie tyko rodzina Ulmów czy Baranków ale wiele tysięcy Polaków i członków ich polskich rodzin, których przyłapano na pomocy swoim współbraciom pochodzenia żydowskiego.

Holocaust. W okupowanej przez Niemców Polsce, Niemcy zgładzili, w większości bestialsko mordując, ponad 5 milionów ludzi, w tym ponad 2.5 miliona obywateli polskich, pochodzenia żydowskiego.
Zagładzie w niemieckich koncentracyjnych obozach zagłady oraz w wyniku najróżniejszych form terroru i represji podlegali również Polacy, nie będący pochodzenia żydowskiego, których wymordowano ponad 2 miliony.

Warto raz jeszcze podkreślić, że zamordowani w Polsce przez Niemców Żydzi, byli obywatelami polskimi.
Polska, począwszy od XIII wieku a poprzez wiek XVI, XVII i XVIII dawała schronienie narodowi żydowskiemu, który chronił się tam, emigrował i uchodził przed wieloma historycznymi pogromami i prześladowaniami przez wieki z wielu krajów Europy i świata, asymilując się w Polsce, w niezwykle sprzyjających dla niego warunkach.

Naród ten w Polsce, przez te stulecia, wyróżniany był przez jej władców i włodarzy wieloma przywilejami włącznie z ustanowieniem własnego, sejmowego przedstawicielstwa.
W efekcie tego, w momencie wybuchu II Wojny Światowej, polska ludność pochodzenia żydowskiego stanowiła 10 % całej populacji Rzeczypospolitej (ponad 3 miliony osób).

I tenże fakt istnienia największego europejskiego skupiska Żydów, właśnie na okupowanym przez Niemców terytorium Polski, stanowił powód do lokalizacji w Polsce właśnie, a nie gdzie indziej, niemieckich koncentracyjnych obozów zagłady. To też był jedyny powód dla którego Holocaust Żydów odbył się na ziemiach polskich i to wyłącznie z decyzji, winy i za wyłącznym sprawstwem III Rzeszy Niemieckiej oraz bez jakiegokolwiek sprawczego udziału jakiegokolwiek Polaka.

Do dnia dzisiejszego, na ogólnie 24 356 odznaczonych na całym świecie osób,
ponad 6339 Polaków zostało odznaczonych najwyższym odznaczeniem cywilnym państwa Izrael, medalem jerozolimskiego Instytutu Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Yad Vashem - "Sprawiedliwy wśród narodów świata".

Odznaczenie to jest najwyższym cywilnym odznaczeniem Izraela przyznawanym osobom za udokumentowaną pomoc Żydom z narażeniem własnego życia.
Oznacza to, że państwo Izrael uznało, że spośród wszystkich narodów świata i na całym światowym terytorium wojny którą prowadziła III Rzesza Niemiecka, aż 26 % ze wszystkich udokumentowanych i uwieńczonych sukcesem wysiłków w ratowaniu Żydów z narażeniem swojego i swoich rodzin życia, dokonane zostało przez Polaków.

Dodajmy, że liczba owych ponad 6 tysięcy odznaczonych Polaków jest przy tym symboliczna. Łączną liczbę Polaków zaangażowanych w konspiracyjną pomoc Żydom w okupowanej Polsce, historycy szacują na blisko dwa miliony osób. Dla przykładu - aby pomoc jednej, jedynej osobie pochodzenia żydowskiego w okupowanej przez Niemców i w spowitej terrorem Polsce była w ogóle możliwa i przynosiła efekty, w taką pomoc zaangażowanych musiało być w konspiracji - oraz ponosić związane z tym najwyższe ryzyko utraty życia - łącznie około 20 osób.

Jako jedyne z okupowanych państw, tak zorganizowane w czasie II Wojny Światowej Polskie Państwo Podziemne jak i Polska Armia Podziemna, również jako jedyna w całej okupowanej Europie i Azji, powołały oficjalne struktury administracyjne, finansowe i organizacyjne mające na celu pomoc i ochronę ludności pochodzenia żydowskiego w okupowanej przez Niemców Polsce.
Pomoc ta, karana na Polakach, w tysiącach przypadków przez Niemców uwięzieniem, bestialskimi torturami i utratą życia, była zorganizowana perfekcyjnie i z wszystkimi możliwymi na ten czas niewoli i terroru środkami.
Począwszy od Referatu Żydowskiego powołanego specjalnie w tym celu w Wydziale Informacji Polskiej przez Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej konspiracyjnej Armii Krajowej, poprzez Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom a skończywszy na Żegocie, czyli oficjalnie powołanej Radzie Pomocy Żydom przy Delegacie Rządu RP na Kraj.

Dodajmy, że wszystko to powstawało z inicjatywy, pod pieczą i było organizowane, administrowane i wykonywane z narażeniem życia przez konspiracyjne struktury Polskiego Państwa Podziemnego i podziemnej Armii Krajowej (tak, tak - tejże samej "antysemickiej" według niektórych dzisiejszych krajowych i zagranicznych "gazet", "opracowań naukowych", "historyków", "dziennikarzy" czy też według propagandy przedstawionej przez Telewizję Niemiecką ZDF w serialu
"Unsere Mutter, unsere Vater" Armii Krajowej).

To na rozkaz Polskiego Państwa Podziemnego oraz Polskiej Armii Podziemnej tacy bohaterowie konspiracyjnej Polskiej Armii Podziemnej jak rotmistrz Pilecki, przenikali dobrowolnie do niemieckich koncentracyjnych obozów zagłady aby udokumentować masową eksterminację ludności polskiej oraz bestialską zagładę Żydów. Następnie, wysiłkami tegoż Państwa i Armii Podziemnej, opracowano raport z tejże eksterminacji i przerzucono tajnymi kanałami łączników AK (Jan Nowak-Jeziorański, Jan Karski) na Zachód, alarmując wszystkie państwa alianckie o ogromie i bestialstwie dokonywanych zbrodni na Żydach w Polsce.

Raport ten, znany pod nazwą "The Mass Extermination of Jews in German Occuppied Poland" zaprezentowany został oficjalnie wszystkim państwom świata na forum Ligi Narodów w Waszyngtonie 10 grudnia 1942 oraz następnie, osobiście prezydentowi USA, Franklinowi Roosevelt.
Wszystko to zostało wtedy przez przywódców tychże państw, jak i przez narody żyjące w tych państwach, całkowicie zignorowane.

Więcej w dokumencie filmowym: "Muzeum AK w Krakowie"
http://www.tvniezaleznapolonia.org/muzeum-armii-krajowej-w-krakowie/

Powtórzmy raz jeszcze:

Przypisywanie polskim, rzekomo mogącym mieć wtedy jakikolwiek wpływ na cokolwiek dookoła siebie, samej tylko możliwości dokonania zbrodni w tym miasteczku w roku 1941, a więc w czasie trwania na całym terytorium okupowanej przez Niemców Polski totalnej, niemieckiej kontroli i totalnego, bezwzględnego niemieckkiego terroru, jest takim samym absurdem jak rozgłaszanie kłamstw o “Polskich Obozach Koncentracyjnych” na terenach tejże, okupowanej przez Niemców Polski.

Wszystkie osoby które, czy to w Polsce, W Kanadzie, W USA czy gdziekolwiek na świecie do dzisiaj uczestniczą w manipulacji i fałszowaniu historii na temat Jedwabnego czy też innych, podobnych konfabulacji, biorą na siebie - również wobec tych nieżyjących już, niewinnych ofiar tej jednej z tysięcy podobnych niemieckich zbrodni w Posce - odpowiedzialność za współudział w ukrywaniu prawdziwych sprawców tego ludobójstwa oraz odpowiedzialność za współudział w mataczeniu i uniemożliwieniu przeprowadzenia rzetelnego śledztwa wokół tej zbrodni, uniemożliwieniu sprawiedliwego jej osadzenia i uniemożliwieniu napiętnowania, potępienia i ukarania jej prawdziwych sprawców. Choćby i - po latach - symbolicznego, ku pamięci i dla sprawiedliwości przelanej tam niewinnie krwi.

Podsumowanie.

Naród polski, szkalowany dzisiaj i perfidnie oskarżany przez niektóre "autorytety", "gazety", "opracowania naukowe", przez niektórych "historyków" i "dziennikarzy" o zbrodnie które popełnił bądź niemiecki, bądź sowiecki, bądź wreszcie zwyrodniały i przestępczy, rodzimy komunistyczny okupant, naród ten w czasie II wojny światowej poniósł największe ze wszystkich narodów i państw straty biologiczne (na każdy tysiąc mieszkańców zamordowano lub zginęło 220 osób), materialne (ponad 16,9 mld dolarów) i kulturowe (2/5 dóbr kulturalnych Polski zostało całkowicie zniszczonych, pozostałe 2/5 zrabowanych przez obu okupantów).

W wyniku jałtańskiej zdrady "alianckich" mocarstw Polska musiała również odstąpić Związkowi Radzieckiemu 48% swojego terytorium, tracąc na wschodzie około 178 000 km².
Na owych terenach bezpowrotnie zniszczono, zrabowano bądź zrównano z ziemią niezliczoną ilość zabytków polskiej architektury, historii narodowej i kultury. Na utraconych Kresach Rzeczypospolitej nacjonaliści ukraińscy bestialsko wymordowali dodatkowo ponad 200 000 niewinnej, cywilnej ludności polskiej, zrównując z ziemią tysiące rdzennie polskich od wieków miast, miasteczek i wsi.

Naród polski, jako jedyny spośród poszkodowanych II Wojną Światową narodów nie dostał za te wszystkie biologiczne, materialne, obszarowe i kulturalne straty żadnego odszkodowania.
Na dodatek tego, wiele ze zrabowanych przez Niemców czy Rosjan polskich zabytków, dzieł sztuki czy wreszcie cennych przedmiotów użytku codziennego spotkać można do dzisiaj w galeriach, muzeach, bibilotekach świata lub też stanowią cenne “nabytki” wykwintnych, prywatnych kolekcji w wielu punktach naszego globu.
Również wiele potężnych, światowych i słynnych fortun, zarówno prywatnych jak i korporacyjnych, zapoczątkowanych zostało tym zrabowanym i nigdy nie oddanym, polskim majątkiem.

Kto wie, może i dzisiaj, przez przypadek, w prywatnym zaciszu owych "autorytetów", "naukowców", "historyków", "dziennikarzy" czy też "reżyserów telewizyjnych i filmowych", którzy tak chętnie "zapominają" że w okupowanej Polsce II Wojny Światowej jak i potem, w czasie komunistycznej okupacji Polacy nie mieli absolutnie w swoim własnym kraju nic do powiedzenia, może i tam również znajdują się jeszcze przedmioty, meble, obrazy czy biżuteria które znikały rabowane tysiącami, milionami z polskich mieszkań, domów, kamienic, dworów czy z pałaców a których, do dzisiaj, pełno jest rozsianych wszędzie, po całym świecie.

Według niedokończonego śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej, najprawdopodobniejszym sprawcą i wykonawcą zbrodni w Jedwabnem, tak jak i w sąsiednich okolicach był oddział Einsatzkomando SS Zichenau-Schröttersburg (Ciechanów - Płock), który to oddział otrzymał rozkaz przeprowadzenia "czystki" w Łomżyńskiem. Dowódcą tego oddziału był urodzony 12 sierpnia 1911 roku w Strassburgu, w Alzacji Hauptsturmführer SS Hermann Schaper, (członek SS nr 3484) a późniejszy komisarz policji kryminalnej III Rzeszy, który wsławił sie okrucieństwem w dowodzeniu i braniu udziału w egzekucjach ludności zarówno żydowskiej jak i polskiej w Wiznej, Wąsoszy, Radziłowie, Jedwabnym, Łomży, Tykocinie , Rutkach, Piątnicy, Zambrowie, na terenach Związku Radzieckiego i gdzie indziej.

Ukrywający się pod zmienionym nazwiskiem po wojnie w Niemczech został wreszcie w "procesie gestapo" w roku 1976 postawiony przed sądem w mieście Giessen w Hesji którego werdykt stwierdził ostatecznie, że Schaper oraz czterech innych członków komando SS Zichenau- -Schröttersburg winni są "współudziału w mordzie na Polakach i Żydach" na terenie wiosek i miasteczek powiatu łomżyńskiego. Wyrok sześciu lat więzienia został niestety odrzucony z powodu złego stanu zdrowia oskarżonego, po apelacji adwokata Schapera przez następną instancję Trybunału Federalnego w Karlsruhe.
Również i późniejsza próba śledztwa Instytutu Pamęci Narodowej, łącznie z przesłuchaniem SS-mana w 2002 roku w Niemczech przez prokuratora Komsji Rejonowej IPN w Białymstoku Radosława Ignatiewa, utknęła w martwym punkcie z powodu zaprzeczania winy i złego stanu zdrowia oskarżonego.
SS Hermann Schaper zmarł, mając lat dziewięćdziesiąt kilka lat, nie ukarany za swoje zbrodnie i dożywając spokojnie swojego życia w Niemczech, jak tysiące jemu podobnych zbrodniarzy niemieckich.

Według niektórych źródeł, pełna dokumentacja zbrodni Hermanna Schapera oraz jego Einsatzkomando SS Zichenau-Schröttersburg która została przechwycona w czasie wojny przez Rosjan i znajduje się zarówno w posiadaniu IPN jak i historyków izraelskich, którzy swego czasu badali wnikliwie zbrodnie tego oddziału.

Wacław Kujbida
Ottawa, wrzesień 2013

Więcej szczegółów na:
http://www.tvniezaleznapolonia.org/jedwabne-swiadek-historii/
http://www.tvniezaleznapolonia.org/

Aszkenazy: Niesłuszne oskarżenie Polaków o antysemityzm doprowadzi do oskarżeń Żydów o antypolonizm
Działacz Związku Postępowych Gmin Żydowskich przestrzega, że takie
oskarżenia mogą tylko zaszkodzić wzajemnym relacjom. "Moi przyjaciele,
sąsiedzi, znajomi - wszyscy filosemici - od dłuższego czasu mówią mi, że
niesłuszne oskarżenie Polaków o antysemityzm wcześniej czy później
doprowadzi do oskarżeń Żydów o antypolonizm. Będziemy się oskarżać
nawzajem - i będzie po przyjaźni polsko-izraelskiej, po dialogu
polsko-żydowskim. Dialog oparty na oskarżeniach jest niemożliwy. Żydzi
mają wobec Polski dług wdzięczności" - mówi dla "Gazety" Seweryn
Aszkenazy.

Cały wywiad w "Gazecie Wyborczej".

Nieznana osoba pozostawiła mydło dla dzieci w ogrodzeniu synagogi w węgierskim Szeged. - Od 10 lat nie wydarzyło się w mieście nic tak szokującego i skandalicznego - komentuje András Lednitzky, przewodniczący lokalnej gminy żydowskiej. Policja poszukuje sprawcy.
Mydło dla dzieci pozostawione w ogrodzeniu zostało zauważone przez grupę turystów, którzy natychmiast zgłosili sprawę przewodnikowi, a ten powiadomił policję - donosi portal Delmagyar.hu. - To czytelne nawiązanie do obozu zagłady w Auschwitz - uważa András Lednitzky, przewodniczący lokalnej gminy żydowskiej. Dodaje, że w Szeged zdarzały się przypadki malowania gwiazd Dawida czy swastyk na murach, ale mimo to dotąd uważał miasto za tolerancyjne. - Ten incydent może wywołać strach w lokalnej społeczności żydowskiej - podsumowuje.

Nie wiadomo, kiedy pozostawiono mydło, kiedy sprawa została zgłoszona na policję, ani ile kostek mydła zostawił sprawca. Węgierska policja dla dobra śledztwa odmawia komentarza w tej sprawie. Węgierskie prawo przewiduje karę za czyny, które są jawnie wymierzone w członków danej społeczności i mają na celu wzbudzenie w nich strachu lub paniki.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,14652512,Ktos_zostawil_m...

Za nazywanie kabaretem usiłowań dojścia do prawdy w sprawie tragicznej śmierci 96 osób - patriotów polskich, którzy lecieli do Smoleńska by czcić ofiary ludobójstwa z czasu II wojny światowej.

Seremet: "Utrwala się wizerunek Polaka antysemity". Rozpoczęły się...

- Na przestępstwach z nienawiści cierpi wizerunek Polski, utrwala
się w świecie wizerunek Polaka antysemity i ksenofoba - mówił prokurator

Na przestępstwach z nienawiści cierpi wizerunek Polski, utrwala się w świecie wizerunek Polaka antysemity i ksenofoba - mówił prokurator generalny Andrzej Seremet, otwierając szkolenie dla prokuratorów.
Szkolenie ma sprawić, że postępowania ws. przestępstw na tle ksenofobicznym będą prowadzone staranniej i będą rzadziej umarzane. W zeszłym roku prokuratura odmówiła wszczęcia postępowania lub umorzyła takie sprawy w 76 proc. przypadków. Sztandarowym przykładem było umorzenie postępowania w sprawie swastyki wymalowanej na murze: prokurator uznał, że jest to arabski symbol szczęścia (po interwencji Prokuratury Generalnej sprawę wznowiono).

Karsznicki: Trzeba zbadać motywację

Andrzej Seremet uznał, że powodem umorzeń jest brak wiedzy i wrażliwości prokuratorów. Polecił wyznaczyć prokuratury, które w danym okręgu będą się specjalizować w ściganiu przestępstw z nienawiści. Teraz rozpoczęło się szkolenie wyznaczonych prokuratorów. Wysłuchali wykładów o prawie polskim i standardach wynikających z konwencji i umów międzynarodowych, w tym z orzecznictwa Trybunału w Strasburgu.

Prokurator Prokuratury Generalnej Krzysztof Karsznicki, który analizował decyzje prokuratur w sprawach o przestępstwa z nienawiści, podkreślał, że aby rozpoznać takie czyny, trzeba zbadać motywację sprawcy. Np. umorzono sprawę o wywieszenie flagi ze swastyką, bo właściciel lokalu oświadczył, że jest kolekcjonerem, kupił flagę i uprał ją, bo śmierdziała. Powiesił ją więc, by wysuszyć. Wszystko dlatego, że prokurator nie zbadał, czy to rzeczywiście kolekcjoner, czy może wyznawca neonazistowskich poglądów.

Prezentowanie symboli jako propagowanie faszystowskiego ustroju

Karsznicki pokazywał prokuratorom symbole i kody, którymi posługują się środowiska neonazistowskie, np. liczby: 18 - oznaczającą "Adolf Hitler", 88 - "Heil Hitler" czy 14 - oznaczające angielskie zdanie, że dla ochrony białych dzieci należy przepędzić emigrantów. A także różne "zamienniki" swastyki, jak krzyż celtycki czy symbol Hitlerjugend (młodzieżówka hitlerowska). - Po obecności tych symboli i znaków można poznać ideową przynależność, a więc też motywację sprawcy - mówił Karsznicki.

Namawiał prokuratorów, żeby traktowali publiczne prezentowanie symboli nazistowskich jako propagowanie faszystowskiego ustroju - jest o to spór wśród prawników. Skrytykował umorzenie sprawy o sprofanowanie grobu na warszawskich Powązkach przez narysowanie na nim gwiazdy Dawida na szubienicy - Nie wzięto pod uwagę, że można to uznać za przestępstwo nawoływania do nienawiści na tle różnic etnicznych - mówił. Podkreślał, że w sprawach o mowę nienawiści w internecie prokuratorzy zbyt łatwo zadowalają się wyjaśnieniem, że z komputera, z którego wysłano nienawistną wypowiedź, korzysta nie tylko jego właściciel. Trzeba zbadać ten komputer, sprawdzić, jakie strony i o jakich godzinach były na nim otwierane, tryb życia właściciela - wtedy może się okazać, że możliwe jest ustalenie, kto zamieścił nienawistny wpis.

Co z przestępstwami motywowanymi homofobią?

Karsznicki kilkakrotnie podkreślał, że przestępstwa z nienawiści są podwójnie groźne, bo skierowane nie tylko przeciw konkretnej osobie, która np. została pobita czy znieważona, ale także przeciwko grupie, do której ona należy. Chodzi o zastraszenie tej grupy, o jej dyskryminację.

Dlaczego więc mówił wyłącznie o przestępstwach motywowanych nietolerancją rasową, narodowościową i religijną, a całkowicie pominął te motywowane homofobią? Jest ich przynajmniej tak samo dużo, a w dodatku popełniane są przez te same osoby (neonaziści, narodowcy, kibole). - Przestępstwa motywowane homofobią nie są wyodrębnione w kodeksie karnym - odpowiedział.

Z tego wynika, że prokuratorzy, którzy mają się specjalizować w ściganiu przestępstw z nienawiści, nie będą się zajmowali przestępstwami motywowanymi nienawiścią do osób homo-, bi- lub transpłciowych - bo nie są w tym kierunku szkoleni.

Biedroń: Seremet przemyśli

W tym samym czasie prokurator Seremet spotkał się z przedstawicielami prześladowanych mniejszości i organizacji działających przeciw ksenofobii, m.in. z przedstawicielami gmin wyznaniowych żydowskich i Romów. Był także Robert Biedroń, działacz na rzecz praw osób nieheteroseksualnych i poseł RP. - Pytałem, dlaczego prokurator generalny negatywnie zaopiniował poselski projekt, by motyw homofobiczny dopisać do przepisów kodeksu karnego, które chronią przed przestępstwami z nienawiści? Tymczasem np. Karta Praw Podstawowych UE wymienia orientację seksualną i tożsamość płciową, obok rasy, narodowości czy religii, jako te grupy społeczne, które powinny być szczególnie chronione przed dyskryminację i nienawiścią. Odpowiedział, że jeszcze raz przemyśli swoją opinię - powiedział po spotkaniu Biedroń.

Wrzesień 1939

25 WRZEŚNIA - ZBRODNIA SOWIECKA POD GRABOWCEM


Wkroczenie Sowietów naznaczone było wieloma zbrodniami na polskich
jeńcach, rannych żołnierzach, a także cywilach. Gdy nad cześnickim lasem
dopiero, co opadł kurz bitewny Sowieci w okrutny sposób zamordowali w
nim proboszcza parafii Dub, ks. Wiktora Mozejko, dwóch kleryków,
organistę oraz sołtysa wsi Dub.

Do jednej z najohydniejszych
sowieckich zbrodni doszło 25 września 1939 r. w Grabowcu. W murowanym
budynku Szkoły Powszechnej ulokowany był, ewakuowany z Brześcia nad
Bugiem Szpital Polowy nr 903. Komendantem tego szpitala, opiekującego
się w tym tragicznym dniu, był kpt. dr med. Henryk Wiślicki, któremu
pomagał kpt. lek. Henryk Wasilewski z Warszawy.


- Ruscy wpadli do szpitala jak szaleni. Pierwszy z nich strzelił z
bliskiej odległości z pistoletu do wychodzącego mu naprzeciw kpt.
Wiślickiego. Trafił go w pierś. kapitan upadł w drzwiach. Wzięli go za
ręce i nogi i wyrzucili za budynek - relacjonował Tadeusz Halicki z
Grabowca.

- Po chwili - opowiada - Mieczysław Zawalski - jeden z
ruskich wypchnął na zewnątrz oficera polskiego w stopniu kapitana.
nagle pojawił się drugi ruski, bardzo młodziutki żołnierz. Jak zobaczył
kapitana krzyknął "eto polski pomieszczik" i pchnął go bagnetem w
pierś...

Rannych polskich żołnierzy ustawiono na ul. Koziej,
tyłem do kościoła. Tych którzy nie mogli ustać już o własnych siłach
Sowieci rozstrzelali lub wykłuli bagnetami na miejscu. Pozostałych ok.
30 rannych zaczęto pędzić na Grabowiecką Górę. Konwojenci składali się
głównie z czerwonoarmistów oraz młodych Żydów z czerwonymi opaskami,
którzy lżyli, popychali, a także kłuli bagnetami ledwo idących w
gorączce chorych żołnierzy.
Kiedy ranni dotarli na miejsce było już
ciemno. Oprawcy zapalili kilka pochodni i w ich świetle mordowali z
premedytacją chorych i okaleczonych żołnierzy.

---

Źródło:
Białasiewicz W.: Wrzesień 1939 roku na Zamojszczyźnie, Wydawnictwo Bellona, Warszawa, 2011

Fotografia:
Kpt. dr med. Henryk Wiślicki - komendant Szpitala Polowego nr 903 z DOK IX

http://www.tpg-grabowiec.pl/articles.php?article_id=52

(PG)

#Wrzesień1939 #kpt_Wiślicki #Grabowiec #Zbrodnia_Sowiecka

http://www.tpg-grabowiec.pl/articles.php?article_id=52

(PG)

#Wrzesień1939 #kpt_Wiślicki #Grabowiec #Zbrodnia_Sowiecka" height="401" width="294">

Hipokryci,
Żydzi, Polacy. Straszna złość mnie bierze, że dziś zbrodnie Holokaustu
zaczyna się przypisywać mojemu narodowi, a nie Niemcom

Siedzę więc sobie przy Puerta de Toledo i myślę, że i Hiszpania i
Niemcy, świat cały powinien znać słowa, które wypowiedział duchowy
przywódca Żydów rabin Mojżesz Isserles: "W tym kraju nie ma zawziętej
nienawiści do nas, jak w Niemczech. Oby zostało tak nadal, aż do
nadejścia Mesjasza."

Przyjechałem z kraju, który przez wieki przyjmował kolejne
pokolenia Żydów, uciekających niemal z całej Europy. Jestem w kraju, z
którego spektakularnie wyrzucono Żydów pod koniec XV wieku.
Wtedy zresztą, w 1492 roku zmuszono ich silą do opuszczenia także
sąsiedniej Portugalii, ale też sporej części Niemiec. Ale dziś, po
wiekach, sprytni Hiszpanie narzucili światu, że owa data kojarzyć ma się
z odkryciem Ameryki. Uczynił to co prawda Genueńczyk, ale pozostający w
służbie hiszpańskiej monarchii − Cristoforo Colombo. To historyczne
cwaniactwo nie jest tylko domeną nacji z Półwyspu Iberyjskiego.
Austriacy też wmówili wszystkim, że Hitler był Niemcem, a Mozart
Austriakiem, choć było dokładnie odwrotnie.

A swoją drogą, po trochę ponad czterech wiekach Niemcy zabrali się za
Żydów bardziej metodycznie. O ile w XV wieku kazali im opuszczać kraj i
zostawiać domy, o tyle w wieku XX zażądali, aby potomkowie Abrahama
opuścili ziemski padół i zostawili już nie tylko dobytek, ale i życie. A
jak już cos nasi zachodni sąsiedzi robią to, trzeba przyznać, w sposób
zorganizowany. Można by rzec: dopięty na ostatni, teutoński guzik.

Czemu ja tyle o tych Żydach? Bo straszna złość mnie bierze,
że dziś zbrodnie Holokaustu zaczyna się przypisywać mojemu narodowi, a
nie Niemcom. Tak oto na naszych zdumionych oczach następuje
totalna korekta historii: polskie ofiary stają się... katami, a Niemcy z
narodu katów coraz częściej wędrują na półkę z napisem: ofiary II wojny
światowej. Straszliwy paradoks. Ale czemuż polskim kosztem, na miłość
Boską?

Ci, którzy ośmielają się czynić z mojej Ojczyzny kraj antysemitów
albo są kompletnymi półgłówkami (populacja kretynów jest spora, a więc
matematycznie jest to możliwe) albo czynią to, jak złodziej wrzeszczący
"łapać złodzieja". Niemcy chcą odwrócić w ten sposób uwagę od szwabskich
zbrodni, Austriacy od masowego poparcia dla rodaka − Hitlera, Francuzi −
od powszechnej kolaboracji z niemieckim okupantem części Francji, inne
nacje − od wydawania Żydom panom z Gestapo i to na ochotnika, nawet bez
proszenia ze strony gości z Berlina. Amerykanie zaś − od bezczynności i
udawania, że nie widzieli tego, co działo się z Żydami podczas II wojny
(choć przecież Jan Karski informował o tym prezydenta Franklina Delano
Roosvelta). Cóż to za parada hipokrytów! Cóż za "danse macabre".

Siedzę więc sobie przy Puerta de Toledo i myślę, że i
Hiszpania i Niemcy, świat cały powinien znać słowa, które wypowiedział
duchowy przywódca Żydów rabin Mojżesz Isserles:

W tym kraju nie ma zawziętej nienawiści do nas, jak w Niemczech. Oby zostało tak nadal, aż do nadejścia Mesjasza.

Tenże sławny rabin nazwał nasz kraj "paradis Judaeorum..." czyli
"rajem dla Żydów". O tym wszystkim powinni pamiętać ci, którzy tymże
Żydom stworzyli nie raj − jak Polacy − a piekło na ziemi.

wczoraj, 18:54

Izraelska policja zatrzymała w niedzielę czterech młodych Izraelczyków przyłapanych na niszczeniu chrześcijańskich grobów na jednym z cmentarzy w Jerozolimie.

Czterech młodych Żydów w wieku od 17 do 26 lat, z których dwaj są osadnikami z Zachodniego Brzegu Jordanu, zostało aresztowanych, ponieważ niszczyli nagrobki na chrześcijańskim cmentarzu na Górze Syjon w pobliżu jerozolimskiego Starego Miasta

- poinformował rzecznik policji Micky Rosenfeld.

Dodał, że wandale uszkodzili 15 kamiennych tablic nagrobnych.
Rosenfeld powiedział też, że policja prowadzi obecnie dochodzenie, aby wyjaśnić, czy motywem przestępstwa była ksenofobia, czy też nienawiść religijna.

W lipcu dwaj mężczyźni, z których jeden pochodzi z osady żydowskiej Bet-El, leżącej na północny wschód od Ramallah, zostali aresztowani za sprofanowanie klasztoru w Latrun, który znajduje się 15 km od Jerozolimy; jest to jeden z najcenniejszych zabytków monastycznych w Ziemi Świętej.

Elementy ekstremistyczne spośród żydowskich osadników na Zachodnim Brzegu dokonują, często z broniąw ręku, napaści na palestyńskie wsie i na izraelskich pacyfistów, a także na muzułmańskie i chrześcijańskie miejsca kultu religijnego, czyniąc to nie rzadko w odwecie za różne decyzje rządu Izraela, które uważają za sprzeczne z interesami osadników - pisze agencja AFP.
http://wpolityce.pl/depesze/63557-czterech-izraelczykow-aresztowanych-za...

Recenzent sztokholmskiego dziennika Svenska Dagbladet uważa, że sztukę Słobodzianka powinni obejrzeć wszyscy, bo mówi o mechanizmach tkwiącego w nas zła. Wtóruje mu krytyk teatralny największego dziennika kraju Dagens Nyheter.

Jego zdaniem, do teatru na Naszą Klasę powinna obejrzeć każda szwedzka klasa szkolna. Obaj zgodnie łączą treść przedstawienia ze zbrodnią w Jedwabnem. Nasza Klasa - choć nie bezpośrednio - nawiązuje do tamtych wydarzeń.

Zdaniem krytyków, Tadeusz Słobodzianek, opierając się na wydarzeniach sprzed 72 lat, zaprezentował swój pesymizm wobec naszej cywilizacji. Ukazał, że sami się okłamujemy - prezentujemy pozorowany racjonalizm, a równocześnie potrafimy stać się katami.Reżyserem szwedzkiej wersji Naszej Klasy jest Natalie Ringler, która już reżyserowała między innymi dwie sztuki Doroty Masłowskiej na szwedzkich scenach. Inscenizację wspierały Królewski Teatr Dramatyczny oraz Instytut Polski w Sztokholmie.

http://manager.money.pl/styl/artykul/nasza;klasa;podbila;sztokholm,32,0,...

Patriotyzm w Polsce. "To politycy PiS go niszczą"

- Patriotyzmem nie jest nagonka na Macieja Stuhra, który zagrał w
filmie Pokłosie, ani nagonka na Jana Tomasza Grossa, że napisał Strach.
Musimy tego nauczyć - uważają eksperci.

Wczorajsza debata, współorganizowana przez
MN, miała dać odpowiedź na pytanie, jak rozumieć dzisiejszy patriotyzm.
Eksperci apelowali, by nie fałszować polskiej historii, a czerpać z niej
to, co wartościowe na przyszłość.

Goście debaty: dawny opozycjonista i były
szef Unii Wolności Władysław Frasyniuk (na zdj. po prawej), socjolog
prof. Radosław Markowski, wiceprezes stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita Aleksandra Gliszczyńska-Grabias i Szymon Gutkowski ze Stowarzyszenia Projekt: Polska zgodzili się, że trudno jest jednoznacznie zdefiniować pojęcie współczesnego patriotyzmu.

- Większość z nas pewnie rozumie, co oznacza patriotyzm po amerykańsku - jest to identyfikacja z miejscem,
gdzie się urodziłem, to szacunek dla flagi, historii i własnej
tradycji, ale jest to także zbiór pewnych wartości, szanowany przez
ogół. Jak się popatrzy jednak na patriotyzm po polsku, to ja zaczynam
wierzyć, że słowo patriotyzm jest słowem staromodnym, bardzo
konserwatywnym - ocenił Frasyniuk.

Jego zdaniem, pojęcie patriotyzmu traci dziś na wartości nie tylko w Polsce. - Nie
bardzo wiem, czym jest patriotyzm w Polsce, m.in. dlatego, że wszystkie
te wartości, które w USA integrują społeczność, u nas są elementem gry
politycznej - uznał b. przewodniczący UW. Według niego, patriotyzm lepiej w tej sytuacji po prostu schować do trumny.

Frasyniuk wyraził też pogląd, że patriotyzm
to poczucie dumy z własnego kraju. Ironizował przy tym, że brakuje go
politykom PiS. - Jak patrioci z PiS mogą być dumni z kraju, gdzie
zamordowano prezydenta, wysadzono w powietrze, do tego tak cynicznie, że
wraz z własnymi przyjaciółmi politycznymi? - mówił opozycjonista.

Gutkowski przypomniał, że współcześni Polacy
często postrzegają patriotyzm jako pracę, odpowiedzialność, chęć
płacenia podatków w Polsce. Zwrócił ponadto uwagę, że obecnie mamy do
czynienia z nowym zjawiskiem - modą na patriotyzm lokalny. - W
każdym mieście, również na wsi jest coraz więcej ludzi, którzy zajmują
się historią tego miejsca, ożywiają je. To jest ewidentnie patriotyzm,
taki przez małe p, który tworzy Polskę różnorodną, sumę różnokolorowych
puzzli, a nie plamą krwi na śniegu, jak chcieliby niektórzy politycy - dowodził Gutkowski.

Apelował też, by w taki sposób uczyć historii Polski, by jej nie fałszować. -
Patriotyzmem nie jest nagonka na Macieja Stuhra, który zagrał w filmie
Pokłosie, ani nagonka na Jana Tomasza Grossa, że napisał Strach, książkę
opartą na faktach. My się musimy tego wszystkiego uczyć - przekonywał Gutkowski.

Według prof. Markowskiego, patriotyzm to racjonalna
wizja dobrej przyszłości i konkretna wiedza jak to wprowadzać w życie, z
wykorzystaniem dobrych przykładów z przeszłości. W tym kontekście wymienił m.in. działalność Solidarności, tysięcy mądrych Polaków i Bitwę Warszawską 1920 roku - jego zdaniem - majstersztyk polskiego wywiadu i racjonalną decyzję o tym, jak przegrupować wojska. Ja
usunąłbym z kształcenia od przedszkola tą militarystyczną narrację w
polskim patriotyzmie. O tym trzeba pamiętać, ale ja bym się skupił na
polskich innowacjach - podkreślił politolog.

Opowiedział się przy tym za budowaniem paneuropejskiej tożsamości. Ta pierwsza czytanka: niech by sobie i był Polak Mały, ale może też i Europejczyk Mały by jakoś tam zaczął funkcjonować - powiedział Markowski.

Gliszczyńska-Grabias przestrzegała, by duma z bycia Polakiem nie przeradzała się w megalomanię narodową i ksenofobię. Jest
to bardzo niebezpieczne zjawisko, które łączy się ze wzrostem
aktywności organizacji i ruchów skrajnych, co jest coraz bardziej
realnym problemem w Polsce - oceniła wiceszefowa stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita.

Jej zdaniem, współczesny patriotyzm powinien być włączający, a nie wyłączający. - Włączający również tych odmiennie myślących, ale także mniejszości, poszanowanie ich praw. Ja bym go tak definiowała - zaznaczyła Gliszczyńska-Grabias.

Antysemityzm? "Ależ skąd"

Antkowiak nie zamierza reagować na antysemickie okrzyki kiboli: - Bo rozgrywki prowadzi spółka Ekstraklasa.

Waldemar Gojtkowski z Ekstraklasy
twierdzi, że sprawą zajmie się w środę Komisja Ligi. Może ukarać Lecha
finansowo. - Ale najpierw będziemy chcieli zapoznać się z wyjaśnieniami
klubu - mówi Gojtkowski.

Dla kiboli Lecha to recydywa.
Dwa lata temu, podczas meczu z Widzewem, skandowali: "Wygramy, wygramy,
Żydów pokonamy". Komisja Ligi była wtedy łaskawa. Lech musiał zapłacić 5
tys. zł.

Na początku sierpnia, podczas meczu Lecha z
Żalgirisem Wilno, powiesili na stadionie transparent: "Litewski chamie,
klęknij przed polskim panem". Wybuchł skandal, kilkunastu kibolom
postawiono zarzuty publicznego znieważania osób narodowości litewskiej, a
wojewoda wielkopolski Piotr Florek zamknął na jeden mecz kibolską
trybunę.

Na przyśpiewki o Auschwitz wojewoda reagować nie
zamierza. - Zachowanie kibiców wznoszących wulgarne i rasistowskie
hasła było skandaliczne - mówi Tomasz Stube, rzecznik Florka. Ale zaraz
dodaje: - Powinno się to spotkać się z reakcją władz klubu. Stadionowy
regulamin umożliwia Lechowi wyciągnięcie konsekwencji wobec autorów
takich okrzyków.

Będzie śledztwo?


Przekonuje też, że wojewoda mógłby zareagować, gdyby zachowanie
kiboli zagrażało bezpieczeństwu na stadionie, a tak nie było. -
Zamykanie trybuny czy całego stadionu byłoby przesadną represją,
stosowaniem odpowiedzialności zbiorowej - uważa Stube.

Zapytaliśmy Lecha Poznań, jak odniesie się do antysemickich okrzyków kiboli i czy wyciągnie wobec nich konsekwencje. Odpowiedzi nie dostaliśmy.


Wojewoda, choć publicznie deklaruje oburzenie, nie zamierza
zawiadamiać prokuratury o przestępstwie nawoływania do nienawiści na tle
różnic rasowych i narodowościowych. - Bo prokuratura może zająć się
sprawą z urzędu, nie potrzebuje naszego zawiadomienia - przekonuje
Tomasz Stube.

Magdalena Mazur-Prus, rzeczniczka
poznańskiej prokuratury, nie umiała wczoraj powiedzieć, czy wszczęte
zostanie śledztwo. Sprawę bada jednak policja. - Zabezpieczamy nagrania z
meczu, ustalamy, co się wydarzyło. Decyzja o wszczęciu śledztwa zależeć
będzie jednak od prokuratury - mówi rzecznik policji Andrzej Borowiak.


- Chciałbym, by chamstwa na stadionie było jak najmniej. Ale nie
bardzo wiem, jak mielibyśmy zareagować. Możemy co najwyżej wyrazić
oburzenie. I wyrażamy - stwierdził wczoraj prezydent Poznania Ryszard
Grobelny.

Tania sensacja?


Kiboli bierze jednak w obronę Jarosław Pucek, szef poznańskiego
Zarządu Komunalnych Zasobów Lokalowych, podwładny Grobelnego. Pucek
należy też do stowarzyszenia Wiara Lecha i jest zagorzałym kibicem. Głos
zabrał na Facebooku. Wątpił, by przyśpiewki były antysemickie.

- Nie mają związku z antysemityzmem? - zdziwił się dziennikarz "Gazety".


- Nie mają. Jakkolwiek by to brzmiało, nie mają - odparł Pucek.
Bo - jego zdaniem - to element tradycji, że kibice z Łodzi nazywani się
Żydami. - Jedziecie na taniej sensacji połączonej z ignorancją w
temacie. Język stadionowy wymyka się salonowym analizom - skwitował.


Paula Sawicka, prezeska stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita: -
To były okrzyki antysemickie, nawołujące do nienawiści. Tłumaczenie
teraz, co krzyczący mieli na myśli, nie ma sensu. To jak przekonywanie,
że swastyki na murach są symbolami szczęścia. Dziwię się tylko, że takie
opinie przedstawia miejski urzędnik.

Sprawa kibiców Jagiellonii umorzona

Opublikowano: czwartek, 03, październik 2013 20:24

rzeszow4u.pl

Sąd
Okręgowy w Białymstoku podjął decyzję o umorzeniu sprawy dotyczącej
jedenastu kibiców Jagiellonii Białystok, którzy zostali oskarżeni o
skandowania haseł obrażających premiera. Powodem takiego postanowienia
jest przedawnienie się zarzutów, ponieważ od dokonania czynu minęły
ponad dwa lata.

 

 Sędzia Dariusz Niezabitowski w swoim uzasadnieniu stwierdził, iż
orzeczenie byłoby zupełnie inne, gdyby zapadło w ciągu dwóch lat.
Zgodnie z konstytucją nie istnieje nieograniczona możliwość obrażania
polityków, krytyka nie powinna naruszać ich dobrego imienia i czci.

Wojciech Wójcicki, adwokat kibiców powoływał się na prawo do wolności
słowa. Stwierdził także, iż orzecznictwo i ustawodawstwo Trybunału w
Strasburgu zezwala na bardziej wzmożoną krytykę w stosunku do polityków
niż do zwykłych obywateli. 

Postępowanie dotyczyło sytuacji z maja 2011 roku, kiedy to
kilkudziesięciu sympatyków Jagiellonii Białystok urządziło demonstrację
pod Podlaskim Urzędem Wojewódzkim, po decyzji o zamknięciu trybun
stadionu. Uczestnicy demonstracji rozłożyli dwa transparenty: „Możecie
zamykać nam stadiony, lecz nigdy nie zamkniecie nam ust" oraz
„Zamknijcie jeszcze dyskoteki, galerie i szkoły, niech nie będzie
niczego", skandowali także hasło: "Donald matole - twój rząd obalą
kibole".

 

. Polskę w Finlandii promuje„Pokłosie”! Darmowe projekcje firmuje ambasada RP. W kolejnym odcinku „Nasze matki, nasi ojcowie”?

„Znalezienie się powyższego filmu w repertuarze Tygodni Filmów
Polskich musi budzić oburzenie, bowiem zamiast promować polską kulturę,
utrwala fałszywe stereotypy o polskim antysemityzmie.”

Czy film przedstawiający Polaków jako opętaną antysemityzmem
tłuszczę, która w finałowej scenie krzyżuje człowieka na drzwiach od
stodoły, ma stanowić wizytówkę naszego kraju za granicą? Najwyraźniej do
takiego wniosku doszła ambasada RP w Helsinkach.

Placówka anonsuje Tygodnie Filmów Polskich w największych fińskich miastach. Jednym z punktów programu jest darmowy pokaz „Pokłosia”. Film zyskał nawet fiński tytuł - „Odelma”. Projekcje zaplanowano w Helsinkach, Lahti, Kouvola, Oulu, Tampere i Turku.

Znalezienie się powyższego filmu w repertuarze
Tygodni Filmów Polskich musi budzić oburzenie, bowiem zamiast promować
polską kulturę, utrwala fałszywe stereotypy o polskim antysemityzmie.
Jednym z zadań polskiej dyplomacji jest budowanie pozytywnego wizerunku
Polski i Polaków. Niestety promowanie filmu „Pokłosie” stoi w
sprzeczności z realizowaniem tego celu

- zauważa Kacper Sakowicz, nasz czytelnik studiujący w Finlandii.

To nie pierwszy taki przypadek. W maju „Pokłosie”
wyświetlano było w Niemczech pod patronatem ambasady RP w Berlinie i
konsulatu w Hamburgu.

Pozostaje czekać, kiedy polska dyplomacja włączy do programu „promocyjnych” projekcji produkcję ZDF „Nasze matki, nasi ojcowie”.

CZYTAJ TEŻ: "Pokłosie" - film pod patronatem Ambasady RP w Berlinie i Konsulatu w Hamburgu

oraz ich polskojęzyczni słudzy. Przecież III RP zachowuje sie identycznie, kolaborując z pracownikami słuzb sowieckich jak KGB i GRU.

Nazistowskie powiązania zachodnioniemieckiego kontrwywiadu. Zaskakujący raport
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/nazistowskie-powiazania-zachodnioniemiec...

Fe­de­ral­ny Urząd Ochro­ny Kon­sty­tu­cji (BfV) chce wziąć pod lupę swoje po­wią­za­nia z na­zi­sta­mi. Hi­sto­ry­cy, któ­rym po­wie­rzo­no to za­da­nie, opu­bli­ko­wa­li pierw­sze wy­ni­ki swo­jej pracy. Nie­któ­re do­nie­sie­nia za­ska­ku­ją.
"Personalne powiązania z nazistowskim reżimem były luźne"

Hi­sto­ryk Ec­kart Conze udo­wod­nił za­chod­nio­nie­miec­kiej dy­plo­ma­cji "cią­głość per­so­nal­ną z czę­ścio­wo bar­dzo ob­cią­żo­ny­mi dy­plo­ma­ta­mi". W przy­pad­ku BKA hi­sto­ry­cy do­szu­ka­li się, że pod ko­niec lat 50. dwie trze­cie kadry kie­row­ni­czej urzę­du skła­da­ło się z by­łych es­es­ma­nów.

Nie ma jesz­cze koń­co­we­go ra­por­tu w spra­wie BND, ale od dawna jest wia­do­me, że za­chod­nio­nie­miec­ki wy­wiad ocho­czo wer­bo­wał do współ­pra­cy by­łych es­es­ma­nów i ge­sta­pow­ców. Jed­nak w przy­pad­ku kontr­wy­wia­du (czyli wy­wia­du kra­jo­we­go) hi­sto­ry­cy do­cho­dzą do prze­ciw­ne­go wnio­sku. Ich zda­niem "per­so­nal­ne po­wią­za­nia z na­zi­stow­skim re­żi­mem były luźne". Spo­wo­do­wa­ne było to tym, że zwy­cięz­cy alian­ci bar­dzo do­kład­nie kon­tro­lo­wa­li dobór per­so­ne­lu BfV.

- Nowa służ­ba nie mogła w żad­nym razie być nowym ge­sta­po - pod­kre­śla Mi­cha­el Wala. - Było to wie­lo­krot­nie pod­kre­śla­ne w roz­mo­wach z alian­ta­mi - do­da­je. Dawna przy­na­leż­ność do SS czy ge­sta­po dys­kwa­li­fi­ko­wa­ła kan­dy­da­tów do służ­by w kontr­wy­wia­dzie.

Szansa dla starych nazistów

Po­cząt­ko­wo także po­da­nie o pracę dla es­es­ma­na Oden­wal­da zo­sta­ło od­rzu­co­ne na pod­sta­wie kry­te­riów na­rzu­co­nych przez alian­tów. Jed­nak kie­row­nic­two urzę­du nie chcia­ło naj­wi­docz­niej zre­zy­gno­wać z jego fa­cho­wej "wie­dzy" i za­trud­ni­ło go w cha­rak­te­rze fre­elan­ce­ra.

Kiedy w dru­giej po­ło­wie lat 50. kon­tro­la ze stro­ny alian­tów osła­bła, nie­któ­rym na­zi­stom udało się uzy­skać etaty. Byli es­es­ma­ni two­rzy­li czę­sto wła­sne grupy w ra­mach in­sty­tu­cji, w któ­rych pra­co­wa­li. Szan­sę na uzy­ska­nie sta­łe­go za­trud­nie­nia zwę­szył w tym cza­sie także Ode­wald, jed­nak jego za­trud­nie­niu na stałe sprze­ci­wi­ło się MSW.

Jed­nak wi­ce­szef BfV Al­bert Radke - sam były ofi­cer Abweh­ry ad­mi­ra­ła Ca­na­ri­sa - był na tyle prze­ko­na­ny o kwa­li­fi­ka­cjach Ode­wal­da, że zna­lazł spo­sób na za­trud­nie­nie męż­czy­zny. Na­mó­wił kie­row­nic­two Urzę­du Ochro­ny Kon­sty­tu­cji kraju związ­ko­we­go Dolna Sak­so­nia, by przy­ję­to go tam na etat, a na­stęp­nie prze­nie­sio­no go do służ­by fe­de­ral­nej.

Hi­sto­ry­cy z Bo­chum skon­cen­tro­wa­li się w swo­ich po­szu­ki­wa­niach przede wszyst­kim na by­łych człon­kach SS i ge­sta­po. Nie uwzględ­ni­li jed­nak in­nych funk­cjo­na­riu­szy hi­tle­row­skie­go re­żi­mu, ta­kich jak na przy­kład Hu­bert Schru­eb­bers, wie­lo­let­ni pre­zes BfV.

Schru­eb­bers mu­siał ustą­pić w 1972 roku ze sta­no­wi­ska w at­mos­fe­rze skan­da­lu, kiedy wy­szło na jaw, że w cza­sach III Rze­szy jako pro­ku­ra­tor oskar­żał prze­ciw­ni­ków hi­tle­row­skie­go re­żi­mu.

Byli członkowie NSDAP

Göschle­ro­wi i Wali udało się usta­lić, że udział by­łych człon­ków par­tii Hi­tle­ra wśród kadry kie­row­ni­czej BfV wy­no­sił około 15 pro­cent. W po­rów­na­niu z in­ny­mi, ów­cze­sny­mi za­chod­nio­nie­miec­ki­mi in­sty­tu­cja­mi, to sto­sun­ko­wo nie­wie­le. Dla po­rów­na­nia, wśród 47 osób na kie­row­ni­czych sta­no­wi­skach w BKA w tym cza­sie tylko dwóch nie miało żad­nych związ­ków z na­zi­sta­mi.

Były ge­sta­po­wiec Ode­wald nie miał jed­nak ta­kie­go szczę­ścia jak jego ko­le­dzy w in­nych in­sty­tu­cjach. Trik z prze­nie­sie­niem go do służ­by fe­de­ral­nej wy­szedł na jaw. Po na­ci­skach z MSW RFN Ode­wal­da zwol­nio­no. Kie­row­nic­two BfV pró­bo­wa­ło go jesz­cze po­le­cić do pracy w wy­wia­dzie za­gra­nicz­nym. I to się nie udało. Schwy­ta­ny przez ener­dow­ską bez­pie­kę za­chod­nio­nie­miec­ki agent wy­ja­wił hi­sto­rię Ode­wal­da. W tym mo­men­cie stał się on dla wy­wia­du bez­u­ży­tecz­ny.

Ma­thias Bölin­ger / Bar­tosz Dudek

"Hitlerowski „sąd” w Gliwicach skazał M. Cysewskiego na karę grzywny w wysokości 7,000 złotych za odmowę wyznania winy i przeproszenia za niemiecką zbrodnię wojenną w Jedwabnem i za inne niemieckie zbrodnie wojenne."

Tu w komentarzu sporo informacji: http://naszeblogi.pl/41487-7000-zlotych-kary-za-odmowe-przeprosin-za-jed...

Film Elżbiety i Wacława Kujbidów: „Jedwabne – Naoczni świadkowie – Spisane świadectwa – Pominięte fakty” pokazuje historyczny kontekst wydarzeń w Jedwabnem z perspektywy naocznych świadków i bogatych, zaskakujących odkryć, nieznanych dotychczas faktów, detali i szczegółów, mających fundamentalne znaczenie przy dochodzeniu do prawdy o tej zbrodni. Autorzy odwiedzili tragiczne miejsca wraz ze świadkiem, do którego dotarli jesienią 2013 roku.

Zdaniem Arkadiusza Gołębiewskiego jedną z największych wartości dokumentu jest wiarygodność.

Reporter oprowadza nas za rękę po miejscach dramatu i opowiada, jak wyglądała machina zbrodni. Autorzy pokazują złożoność historycznych wydarzeń, okupację sowiecką, niemiecką. Suche fakty. Nie są nachalni, wręcz przeciwnie: ostrożni i wyważeni w osądach, a ich świadkowie są na wagę złota.
Krzysztofa Skowrońskiego najbardziej zaskoczył kontekst historycznych wydarzeń:

Nie zdawałem sobie sprawy, że kolejne wsie były pacyfikowane. Ciekawa jest też historia zmian, dokonywanych na pomnikach. Historia pisana dyskretnie. Najpierw napisy wskazują na Niemców, gestapo, potem na nieznanych zabójców, wreszcie na sąsiadów. Jest też w tym filmie odwaga pokazania, jak ludność żydowska zachowywała się między 1939 a 1941 rokiem. O tym , jak do aparatu represji na ziemiach okupowanych szli masowo Żydzi. Żołnierzy radzieckich po pakcie Ribbentrop/ Mołotow witali jak wyzwolicieli, a nie okupantów, bo byli rosyjskimi Żydami i język rosyjski znali lepiej, aniżeli polski. O tym się często zapomina, a to jest ważne, żeby zrozumieć bierność ludności polskiej Jedwabnego. To była biernośc wobec tych, którzy byli w aparacie przemocy.

Janusz Pichlak podkreśla, że film ten jest ważny w sferze odwagi mówienia o polskich sprawach: o konieczności bronienia polskiej racji stanu, prawdy historycznej.

Nie uprawiamy dobrej polityki historycznej, inne narody robią to znacznie lepiej

— mówi Pichlak.

W opinii mediów głównego nurtu – nie wiedzieć czemu – Polacy mają opinię antysemitów. Nawet, jeśli Polacy nie lubili Żydów to nie jest jeszcze powód, aby nazywać ich antysemitami. Żydzi tez nie lubili Polaków, ale Polacy nie mówią o nich polonofoby. Najwyższy czas, aby zrewidować kłamstwa Grossa. To zresztą nie jest żaden historyk, tylko – jak powiada Stanisław Michalkiewicz – bajkopisarz.

Obraz Elżbiety i Wacława Kujbidów jest według Janusza Pichlaka ważny jeszcze z innego powodu.

Musimy wreszcie zacząć mówić o polskich sprawach polskim głosem, ale w kategoriach polskiego interesu. Jeśli jest prawdą, że Polacy mieli w Jedwabnem swój bierny udział, rozliczmy to i zakończmy temat. Ale nie może to być pretekstem do tego, aby nękać polskie społeczeństwo, upokarzać je, stwarzać sytuację ciągłego poddaństwa, psychicznej bezradności. Polacy powinni zrzucić z siebie poczucie winy.

Elżbieta i Wacław Kujbidowie mieszkają w Kanadzie. Od maja 2012 roku prowadzą internetową, niezależną telewizję patriotyczną TV Niezależna Polonia. Wacław Kujbida w latach 1976-1977 był współautorem scenariusza „Spotkań z Balladą” oraz słuchowisk i radiowych audycji satyrycznych. Pisał też teksty kabaretowe i teksty piosenek, był korespondentem Polskiej Sekcji Radio Canada International. Współpracował i publikował w nowojorskim „Nowym Dzienniku”, wychodzącym w Toronto „Głosie Polskim” i w „Związkowcu”. W Polsce publikuje w miesięczniku „WPiS”, w „wSieci Historii” i od czasu do czasu w „Gazecie Polskiej”. Jest członkiem Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Błażej Torański

http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/292253-maj-na-foksal-jedwabne-odrzucic...

"Jedwabne trzeba zbadać od nowa". Dlaczego? O tym Piotr Gontarczyk w nowym numerze tygodnika "wSieci"

Ponieważ mord w Jedwabnem trafił do kultury masowej (film
„Pokłosie” Władysława Pasikowskiego), wymaga bardzo dokładnego zbadania.
A dotychczas nie…

nowym wydaniu tygodnika „wSieci” redakcja wraca do zbrodni w Jedwabnem, o której opinia publiczna dowiedziała się w 2000 r. za sprawą książki Jana Tomasza Grossa „Sąsiedzi”.

Scenariusz przedstawiony w tej publikacji budził przerażenie. Jednak wybitni polscy historycy zarzucili opowieści Grossa wiele kuriozalnych błędów, nadużyć, a nawet fałszerstw.

Ponieważ mord w Jedwabnem trafił do kultury masowej (film „Pokłosie” Władysława Pasikowskiego), wymaga bardzo dokładnego zbadania. A dotychczas nie wyjaśniono jego okoliczności i przebiegu

-– pisze historyk i politolog Piotr Gontarczyk.

Zbadają stodołę w Jedwabnem?

Zajmująca się tematyką polsko-żydowską dr Ewa Kurek wraz z
Michałem Chajewskim, burmistrzem Jedwabnego, rozpoczęła obywatelską
akcję zbierania podpisów pod obywatelskim projektem ustawy
zobowiązującej polski rząd do przeprowadzenia ekshumacji w Jedwabnem.

Zdaniem dr Kurek tylko rzetelne badania historyczne mogą dać
odpowiedź na pytanie o to, co stało się w Jedwabnem w 1941 roku i mogą
być podstawą do ich sprawiedliwej oceny. Jak zaznacza, ekshumacja jest
zgodna z polskim i żydowskim prawem oraz żydowską religią.

W 2001 roku na wniosek amerykańskiego rabina Szudricha śp. Lech
Kaczyński, ówczesny minister sprawiedliwości, wstrzymał ekshumację w
stodole w Jedwabnem prowadzoną przez prof. Andrzeja Kolę z uniwersytetu w
Toruniu.

Od 15 lat trwa festiwal kłamstw związanych ze stodołą w Jedwabnem.
Państwo polskie przez lata ukrywało raport prof. Andrzeja Koli z
ekshumacji i nie zrobiło nic, aby odkłamać Jedwabne.

75. rocznica zbrodni w Jedwabnem. „Trzeba to dokładnie zbadać”

„W sprawie
Jedwabnego nie dopełniono wielu istotnych elementów. (…) Nie zbadano
dokładnie miejsca pochówku ofiar zbrodni” – podkreśla dr Piotr
Gontarczyk, historyk. Powstała jednostronna narracja, rolą polskiego
państwa jest wziąć się wreszcie za to, żeby wykładnia najnowszej
historii była prawdziwa – tłumaczy Leszek Żebrowski.

W rozmowie z Redakcją
Informacyjną Radia Maryja dr Piotr Gontarczyk za absolutnie
niewiarygodne uznał publikacje w sprawie Jedwabnego Jana Tomasza Grossa.
Wątpliwości historyka budzi również publikacja Instytutu Pamięci
Narodowej zatytułowana „Wokół Jedwabnego”.

– Mam do tej
publikacji wiele fundamentalnych zastrzeżeń. Uważam, że w wielu
najbardziej istotnych elementach są to teksty, przy których postawiłbym
bardzo solidny znak zapytania – tłumaczył publicysta.

W książce Jana Tomasza Grossa o
Jedwabnem wszystko jest tak naprawdę nieprawdziwe – wskazywał Leszek
Żebrowski. Jak dodał, autor książki zatytułowanej „Sąsiedzi: Historia
zagłady żydowskiego miasteczka” nie prowadzi badań naukowych, nie
pracuje na dokumentach, a jeśli się z nimi zapoznaje, nie potrafi
wyciągać wniosków.

– Bierze
tylko to, co jest mu potrzebne i wygodne, w dodatku całkowicie to
przeinacza. Łapany na gorącym uczynku za rękę – że on nie zna
dokumentów, że fałszuje badaną rzeczywistość – odpowiada obelżywie. On
nie chce na ten temat rozmawiać – podkreślił Leszek Żebrowski.

– To jest
socjolog o wyjątkowo marnym warsztacie naukowym, który w swoich
książkach, a zasadzie w broszurach, dopuszcza się niebywałych nadużyć z
pogranicza oszustwa intelektualnego. Są to jakieś wycinanki ze źródeł,
to pomijanie kontekstu, to wręcz opieranie się na dokumentach czy
relacjach, które wiadomo, że są kompletnie niewiarygodne. Do tego
dochodzi konfabulacja. To nie jest poważna nauka, to nie są poważne
książki i one nie zasługują na poważne traktowanie – akcentował dr Piotr Gontarczyk.

Leszek Żebrowski, który liczne
przekłamania w sprawie Jedwabnego opisał w publikacji „Czerwona
trucizna. Mity przeciwko Polsce – Akt II”, zauważył, że swoje oskarżenia
wobec Polaków Jan Tomasz Gross oparł o relację Szmula Wasersztajna.

– Nie
bierzemy tego pod uwagę albo mało kto dzisiaj o tym wie, ale Szmul
Wasersztajn nie był świadkiem tego wszystkiego. On nie był na miejscu – tłumaczył historyk w rozmowie z portalem Radia Maryja.

W ocenie dr. Piotra Gontarczyka
konieczne jest wykorzystanie narzędzi, jakimi są archeologia czy
medycyna sądowa. Tych możliwości się nie wykorzystuje, nie zbadano
dokładnie miejsca pochówku ofiar zbrodni w Jedwabnem – akcentował.

– Co na
przykład jeśli znajdziemy tam amunicję, broń i okaże się, że ludzie byli
rozstrzeliwani? To zasadniczo zmieniłoby sytuację, a takie sytuacje
trzeba po prostu wykluczyć. Trzeba to dokładnie zbadać – dodał.

Jak podkreślił Leszek Żebrowski, w
sprawie Jedwabnego mamy do czynienia z jednostronną narracją, według
której „Polacy, uznawani za naród antysemicki, kierowani przez
przedwojenną inteligencję – miejscowych nauczycieli czy katolicki kler –
ze swojej antysemickiej nienawiści popełniali ludobójstwa czy
bestialstwa”.

– Rolą
państwa polskiego jest to, żeby wziąć się wreszcie za to, żeby ta
wykładnia najnowszej historii była prawdziwa. Ja jestem za tym, że
wszędzie tam, gdzie jest jakaś nasza wina, mówić prawdę od początku do
końca, nawet jeśli będzie bolała, ale jeśli druga strona jest winna,
jeśli druga strona kłamie, to o tym też trzeba mówić prawdę, nawet jeśli
będzie to także bolało – zauważył historyk.

W ocenie publicysty kompromitujące były
słowa Bronisława Komorowskiego, który będąc prezydentem kraju,
twierdził: „Naród musi zrozumieć, że był także sprawcą”.

– To jest człowiek, który albo nie wiedział o czym mówi, albo sam nie rozumiał tych słów, które rzucał. Padały łatwe oskarżenia – mówił Leszek Żebrowski.

Dodał, że dojście Prawa i
Sprawiedliwości do władzy przyniosło jakościową zmianę w polskiej
polityce historycznej. Przestrzegł jednak, że nie można iść w stronę
mniejszej propagandy czy mniejszego zakłamania. „Tylko w prawdzie możemy
iść dalej” – podkreślił.

– O pewnych
rzeczach się mówi, pewne rzeczy się już robi, natomiast sprawy
polsko-ukraińskie czy polsko-żydowskie nie będą załatwione tak, jakbyśmy
tego oczekiwali. Trzeba wyjaśniać wszystko od podstaw, do bólu dla obu
stron, ale tylko w prawdzie możemy iść dalej. Jeśli będzie trwała
propaganda, mniejsza niż wcześniej, ale będzie, to będzie dalszy ciąg
zakłamania, chociaż trochę mniejszego – zaznaczył.

Do pogromu w Jedwabnem doszło 10 lipca
1941 roku. Choć o zbrodnię oskarżono grupę ok. 40 Polaków, w sprawie
wciąż jest wiele znaków zapytania, a liczni historycy podważają
wiarygodność nie tylko publikacji Jana Tomasza Grossa, ale i publikacji
IPN w tej sprawie.

Prof. Żaryn o Jedwabnem: "Wydarzenia z lipca 1941 r. były bez wątpienia reżyserowane przez Niemców"

"Zachowane dokumenty dają nam wstrząsające świadectwo
rozpoczęcia Holokaustu z udziałem formacji litewskich, czego
konsekwencją są masowe groby w Ponarach".

Wydarzenia z lipca 1941 r. były bez wątpienia reżyserowane
przez Niemców, którzy dobrze znali niedawną historię okupacji sowieckiej
– mówi PAP prof. Jan Żaryn z Uniwersytetu
Kardynała Stefana Wyszyńskiego. 10 lipca 1941 r. w Jedwabnem doszło
do pogromu ludności żydowskiej.

PAP: Czy po kilkunastu latach
dyskusji na temat wydarzeń w Jedwabnem wiemy więcej, niż gdy temat ten
pojawił się w przestrzeni publicznej? Czy możemy dziś przesądzić,
że była to zbrodnia wykonana rękami Polaków, czy Niemcy byli
jej sprawcami?

Prof. Jan Żaryn: Historię tragedii w Jedwabnem
należy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach. Pierwsza to treść i kontekst
książki Jana Tomasza Grossa „Sąsiedzi”. Wywołała one bardzo daleko idące
skutki, mimo że zawiera tak ogromne przekłamania, że trudno opowiadać
o niej jako o wykładni historii Polski i Polaków tego czasu. Zostawmy
więc książkę pana profesora Grossa i zastanówmy się co wydarzyło się
w lipcu 1941 r.?

Należy powiedzieć, że Niemcy wkraczając na ziemie II Rzeczypospolitej,
pozostające w latach 1939-1941 pod okupacją sowiecką, posiadali plan
zawierający hasło oczyszczenia tych obszarów z tzw. żydokomuny.
Ów niemiecki postulat miał spowodować, że narody podbijane przez Niemców
miały stać się jednocześnie beneficjentami tego podboju po dramatycznej
dla nich okupacji sowieckiej. Przedstawiciele co najmniej dwóch narodów
podbitych przez Niemców poddały się tej narracji. Mam na myśli część
narodu ukraińskiego, która w kolaborację weszła tak głęboko, że tworzyła
za zgodą Niemców formacje zbrojne. Drugim byli Litwini, którzy być może
jeszcze mocniej niż Ukraińcy zaangażowali się w tworzenie oddziałów
podległych okupantowi niemieckiemu zaangażowanych bezpośrednio w zagładę
Żydów.
Zachowane dokumenty z tamtego okresu, między innymi raporty wywiadu ZWZ-AK,
a także dziennik Kazimierza Sakowicza dają nam wstrząsające świadectwo
rozpoczęcia Holokaustu z udziałem formacji litewskich, czego
konsekwencją są masowe groby w Ponarach; to bestialstwo świadczyło
o współpracy litewsko-niemieckiej na warunkach III Rzeszy.

Na tym tle widać, że Polacy - jako zorganizowana społeczność - nie
weszli w żadnym aspekcie we współpracę z okupantem niemieckim i w jego
projekt zagłady, mimo zachęt propagandowych. W propagandzie niemieckiej
tego okresu obecna była interpretacja, według której narody uwalniane
spod sowieckiej okupacji, mające być beneficjentami nowego niemieckiego
porządku powinny oczyszczać z „żydokomuny” podporządkowane Niemcom
ziemie. Taka interpretacja w kontekście rzekomego udziału narodu
polskiego w projekcie niemieckim jest powtarzaniem kłamliwej
goebbelsowskiej propagandy, wzmocnionej po wojnie niektórymi procesami –
zbrodniami sądowymi czasów stalinowskich – opartymi na oskarżeniach
z dekretu sierpniowego z 1944 r. „o wymiarze kary dla
faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy” winnych zabójstw i kolaboracji
z III Rzeszą.

Fakty są takie, że Niemcy próbowali prowokować Polaków do takich
działań posiłkując się stanem ich rzeczywistych emocji po okupacji
sowieckiej i dążyli do wprowadzenia ich w krąg nienawiści budowany przez
oddziały Einsatzgruppen. Formacje te były rzeczywistymi reżyserami
każdego z kilkunastu tragicznych zbrodni z czerwca i lipca 1941 r.,
począwszy od wydarzeń w Białymstoku, poprzez Wąsocz, Radziłów,
na Jedwabnem kończąc. Wszędzie tam Niemcy próbują przymusić Polaków
do uczestnictwa w tych mordach, co w większości wypadków się nie udaje,
a jeśli to jedynie w formie biernej. Oczywiście w Jedwabnem znajdują
folksdojczów i osoby spoza tej miejscowości, które przychodzą tam razem
z Niemcami. Wszystko jednak dzieje się pod dyktando niemieckie.

PAP: Jakie są na to dowody?

Prof. Jan Żaryn: Części dostarczyła nam
współczesność. To przede wszystkim wnioski z niedokończonej ekshumacji
ciał ofiar zbrodni. Niestety jej wyniki są szczątkowe, i stąd
pozostawiono pole do niedomówień. Swoją powinność wykonali jednak
doskonali specjaliści pod kierunkiem prof. Andrzeja Koli, archeologa.
Wiemy, że zginęło co najmniej 200 osób. Zostali wymordowani i spaleni
w dwóch etapach. Spalenie w stodole zostało w jakiejś części poprzedzone
rozstrzelaniem. Łuski amunicji używanej wówczas wyłącznie przez Niemców
zostały znalezione na miejscu zbrodni. Są one również świadectwem,
że ludność żydowska, szczególnie silniejsi mężczyźni próbowali zapewne
bronić się w sytuacji konfrontacji ze śmiercią.

Wiemy również, że nawet jeśli część ludności polskiej uczestniczyła
pod przymusem lub w jakiejś części motywowani pogańską nienawiścią w tym
„spektaklu”, to jednak większość patrzyła z odrazą na to co Niemcy
zgotowali tym niewinnym ludziom.

W mojej opinii najbardziej wstrząsająca jest relacja dwunastoletniej
wówczas dziewczynki, która do dziś ma w pamięci obraz Niemców, którzy
następnego dnia otoczyli płonący grób pełny spalonych zwłok, ale również
wciąż żywych ofiar. W ciągu kolejnych dwóch dni Niemcy nie dopuszczali
do tego miejsca Polaków próbujących nieść pomoc, humanitarnie
reagujących na to „widowisko”. To nie tylko wizja, ale również oparta
na przesłankach źródłowych wciąż niepełna prawda na temat Jedwabnego.

Książka profesora Jana Tomasza Grossa jest opowieścią równoległą
do prawdy. Opiera się na zawinionym z intencji lub braków warsztatowych
kłamstwie i złych intencjach autora, skutkujących pomówieniami. Autor
pragnie udowodnić narodowi polskiemu, że jest narodem antysemitów
ponieważ jest w swojej historii chrześcijański, a religia ta niesie
w sobie zbrodnię. Jest to główna teza tej potwornie zakłamanej pracy.
Naprawdę było właśnie odwrotnie. Wszystko co jest w nas, a wywodzi się
z wartości chrześcijańskich stało się w trakcie II wojny
światowej fundamentem pozytywnych emocji i postaw wobec cierpień
ludności żydowskiej. To kłamstwo jest tym boleśniejsze, że wykonane
przez człowieka, który sam doskonale zna polską mentalność.

PAP: Jakie znaczenie dla wydarzeń
z lipca 1941 r. w tym i innych punktach ziem polskich ziem polskich
zajmowanym przez Niemców miały takie epizody z jesieni 1939 r. jak
witanie wojsk sowieckich przez ludność żydowską?

Prof. Jan Żaryn: Wydarzenia z lipca 1941 r. były bez
wątpienia reżyserowane przez Niemców, którzy jednak dobrze znali
niedawną historię okupacji sowieckiej. Była ona zdominowana przez
represje państwa sowieckiego wymierzone przede wszystkim w Polaków.
Deportacje z lat 1940-1941 obejmowały głównie Polaków. Mniejszości
narodowe były postrzegane przez nas jako te, które opowiedziały się
po stronie wroga, zdradziły II RP.
Przedstawiciele tych mniejszości, zdaniem Polaków na Kresach, powinni
zostać po wojnie osądzeni jako zdrajcy państwa polskiego. Dotyczyć
to miało szczególnie mniejszości żydowskiej.

Taka perspektywa jest widoczna we wspomnieniach żołnierzy generała Andersa, a także przekazach ZWZ-AK przesyłanych
do polskiego Paryża, potem Londynu. Taki obraz dominował, ale nie był
do końca prawdziwy. Bez wątpienia skomunizowana młodzież żydowska weszła
w kontakty z sowietami i stała się gloryfikatorem nowego porządku.
Wśród Żydów znalazło się bardzo wielu delatorów i agentów NKWD, którzy wskazywali bezpiece Polaków mogących być członkami ruchu oporu.

Równocześnie jednak naród żydowski podlegał sowieckim represjom
ze względów klasowych, nie mniejszym niż Polacy. Żydzi byli postrzegani
w sowieckiej ideologii, jako nosiciele wartości burżuazyjnych.
W przeciwieństwie do Polaków żyjących wówczas, dziś jesteśmy świadomi,
że Żydzi pod okupacją sowiecką ponieśli ogromne straty. Dowiedzieliśmy
się o tym po latach, gdy relacje żydowskie mogły ujrzeć światło dzienne,
między innymi dzięki zbiorom Uniwersytetu Stanford.

Zachęcam do lektury pracy pt. „Widziałem Anioła Śmierci”, zawierającej m.in. zeznania i relacje deportowanych Żydów polskich w ZSRS w latach II wojny
światowej. Są w nich piękne i przejmujące wspomnienia żydowskich
autorów, którym udało się przeżyć sowieckie piekło, represje i wyszli z ZSRS wraz z gen. Andersem. Nie zawsze ich pragnieniem był powrót do wolnej Polski, lecz walka o niepodległy Izrael.

Ten niepełny lub jednostronny obraz zachowań Żydów zderzył się
w polskiej świadomości z Holokaustem. Po 1941 r., gdy Niemcy rozpoczęli
masowe masakry niewinnej ludności w raportach Polskiego Państwa
Podziemnego widać coraz bardziej pozytywną zmianę stosunku Polaków
do Żydów. Dba o to także, w pierwszym rzędzie prasa konspiracyjna,
Kierownictwo Walki Cywilnej, czyli podziemna propaganda. Nastroje
zmieniają się jeszcze szybciej w kwietniu 1943 r., gdy w warszawskim
getcie wybucha powstanie. Dzięki chwyceniu za broń Żydzi byli
postrzegani jako ci, którzy zachowali się jak Polacy. Sympatia Polaków
była ewidentnie po ich stronie.

Widać to również w przyroście liczby osób pomagających Żydom
nazywanych Sprawiedliwymi Wśród Narodów Świata, a były ich setki
tysięcy. Zdecydowali się oni na działanie zgodnie z sumieniem
chrześcijańskim oraz w zgodzie z wytycznymi Polskiego Państwa
Podziemnego oraz polityką Rządu RP na uchodźstwie.

Według znanych nam świadectw tak słowem jak i czynem, zachęcał
do niesienia pomocy Żydom ówczesny Kościół katolicki, biskupi, kapłani
i zgromadzenia zakonne żeńskie oraz męskie. Margines społeczeństwa
polskiego, kolaborujący z Niemcami, był wrogiem tak wobec Żydów, jak
i polskich aspiracji niepodległościowych.

Rozmawiał Michał Szukała (PAP)

PAP/Dzieje.pl

Znowu zauważyłem w pasku pod obrazem w telewizji Republika, przesuwającą sie informację o polskiej zbrodni w Jedwabnem. 

Ten pasek pokazał ktoś dnia 10 lipca 2016 roku.
W telewizji "Republika"?
Ja zwariuję. 
W tej telewizji ludzie powinni już od dawna wiedzieć.

To w telewizji Republika można było zobaczyć długą rozmowę Ewy Stankiewicz o filmie Elżbiety i Wacława Kujbidów: „Jedwabne – Naoczni świadkowie – Spisane świadectwa – Pominięte fakty”. A w Wikipedii można przeczytać o tym co się wtedy faktycznie działo:

https://en.wikipedia.org/wiki/Hermann_Schaper

Odział zawodowych niemieckich morderców (Einsatzgruppe), stosując systematycznie tę samą metodę masowych mordów, (employed the same, systematic method of mass killing) ...

W Jedwabnem uczczono 75. rocznicę zamordowania Żydów. W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele prezydenta i premiera

"Z niemieckiej inspiracji Polacy wymordowali swoich żydowskich
sąsiadów. Jedwabne stało się, niestety, przykładem zła i antysemityzmu"-
powiedziała…

W Jedwabnem (Podlaskie) uczczono w niedzielę 75. rocznicę
mordu Żydów w tej miejscowości przez ich polskich sąsiadów, z inspiracji
Niemców. Przy pomniku ofiar odmówiono modlitwy za zmarłych,
złożono kwiaty.

W uroczystościach wzięło udział kilkaset osób, wśród nich m.in.
naczelny rabin Polski Michael Schudrich, wiceambasador Izraela w Polsce
Ruth Cohen-Dar, przedstawiciele kancelarii prezydenta RP Andrzeja Dudy i premier Beaty Szydło, Instytutu Pamięci Narodowej, Polskiej Rady Chrześcijan i
Żydów, wiele osób indywidualnych.

Jak co roku odczytywano imiona, nazwiska, zawody żydowskich
mieszkańców Jedwabnego, którzy mieszkali w tym miasteczku przed lipcem
1941 r.

Anna Chipczyńska, przewodnicząca warszawskiej gminy wyznaniowej
żydowskiej powiedziała do zebranych pod pomnikiem, że uroczystości
w Jedwabnem to „wspólna modlitwa i wspólna refleksja” nad tym, co
wydarzyło się w Jedwabnem 75 lat temu.

„Jest to miejsce dla nas bardzo szczególne.
Ziemia nieszczęśliwa i ziemia straszna, gdzie cierpienia, krzyki, ból,
do tej pory rezonują, do tej pory są słyszalne”

— powiedziała. Dodała, że to także miejsce, gdzie „zadajemy sobie
pytanie, co możemy my, ludzie żyjący, współczesne pokolenia” zrobić,
by do podobnych zdarzeń nie dochodziło w przyszłości”.

„Możemy pamiętać i możemy edukować”

— dodała.

W wspomniała, że 75 lat temu w Jedwabnem wydarzyła się „straszna tragedia”.

„Z niemieckiej inspiracji Polacy
wymordowali swoich żydowskich sąsiadów. Jedwabne stało się, niestety,
przykładem zła i antysemityzmu”

— mówiła ambasador. Wspomniała o niedawno obchodzonej 70. rocznicy
pogromu kieleckiego; podkreśliła, że pamiętając o obu tych rocznicach
„nie
sposób nie wspomnieć o tysiącach szlachetnych Polaków, którzy w czarnej
okrutnej nocy II wojny światowej, ryzykując
życiem swoich najbliższych, ratowali życie swoim żydowskim sąsiadom,
znajomym, a niejednokrotnie nieznajomym”.

10 lipca 1941 r. w Jedwabnem grupa polskiej ludności zamordowała
co najmniej 340 żydowskich sąsiadów - ustalił w śledztwie Instytut
Pamięci Narodowej. Większość - kobiety, mężczyźni i dzieci - została
spalona żywcem w stodole. W ocenie IPN,
zbrodnia została dokonana z niemieckiej
inspiracji (liczni przesłuchani świadkowie wskazali na przybyłych w tym
dniu do Jedwabnego umundurowanych Niemców), ale - jak podawał Instytut
w komunikacie o końcowych ustaleniach śledztwa, wydanym w lipcu 2002
roku - jej wykonawcami było co najmniej czterdziestu polskich
mieszkańców
Jedwabnego i okolic.

W 2003 r. IPN umorzył śledztwo dot. zbrodni
w Jedwabnem. Uzasadniono wówczas, że nie udało się znaleźć
wystarczających dowodów na udział osób innych niż osądzone za to już po II wojnie światowej.

W Jedwabnem uczczono pamięć zamordowanych Żydów

Do tragedii doszło 10 lipca 1941 r. w czasie niemieckiej okupacji Polski. więcej

W uroczystościach wzięło udział kilkaset osób, wśród nich m.in. naczelny rabin Polski Michael Schudrich, wiceambasador Izraela w Polsce Ruth Cohen-Dar, przedstawiciele kancelarii prezydenta RP Andrzeja Dudy i premier Beaty Szydło, Instytutu Pamięci Narodowej, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Żydowskiego Instytutu Historycznego, wojewody podlaskiego, Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, wiele osób indywidualnych, m.in. ks. Wojciech Lemański. W uroczystościach nie brała udziału lokalna społeczność Jedwabnego.

Jak co roku odczytywano imiona, nazwiska, zawody żydowskich mieszkańców Jedwabnego, którzy mieszkali w tym miasteczku przed lipcem 1941 r.

Anna Chipczyńska, przewodnicząca warszawskiej gminy wyznaniowej żydowskiej powiedziała do zebranych pod pomnikiem, że uroczystości to "wspólna modlitwa i wspólna refleksja" nad tym, co wydarzyło się w Jedwabnem 75 lat temu. "Jest to miejsce dla nas bardzo szczególne. Ziemia nieszczęśliwa i ziemia straszna, gdzie cierpienia, krzyki, ból do tej pory rezonują, do tej pory są słyszalne" - powiedziała.

Chipczyńska dodała, że Jedwabne to także miejsce, gdzie "zadajemy sobie pytanie, co możemy my, ludzie żyjący, współczesne pokolenia" zrobić, by do podobnych zdarzeń nie dochodziło w przyszłości. "Możemy pamiętać i możemy edukować tak, aby rzeczy niewyobrażalne nie stały się ponownie możliwe, aby do nich nie dochodziło i aby słowa nienawiści nie były tolerowane, aby człowiek nie podnosił ręki przeciwko drugiemu człowiekowi" - dodała.

Wiceambasador Izraela Ruth Cohen-Dar wspomniała, że 75 lat temu w Jedwabnem wydarzyła się "straszna tragedia". "Z niemieckiej inspiracji Polacy zamordowali swoich żydowskich sąsiadów. Jedwabne stało się niestety przykładem zła i antysemityzmu" - mówiła ambasador. Mówiła, że przedtem, 80 lat temu, Jedwabne było "symbolem wielokulturowej, barwnej Polski, symbolem tolerancji i dobrosąsiedzkich relacji, gdzie jidysz prawie na równo rozbrzmiewał z polskim, gdzie co dziesiąty mieszkaniec był Żydem".

Ruth Cohen-Dar przypomniała również, że 15 lat temu, w 60. rocznicę mordu w Jedwabnem, odbyła się "ważna i podniosła uroczystość". Ówczesny prezydent RP Aleksander Kwaśniewski przeprosił wówczas za Jedwabne. "To właśnie po niej rozpoczęła się w Polsce wielka debata o stosunkach polsko-żydowskich, która była jak katharsis. Państwo Izrael z fascynacją, podziwem i przyjaźnią spoglądało, jak Polska z wielką odwagą daje sobie radę z trudnymi problemami swej przeszłości" - powiedziała wiceambasador.

Wspomniała też, w lipcu 2016 r. była obchodzona 70. rocznica pogromu kieleckiego i podkreśliła, że pamiętając o obu tych tragicznych wydarzeniach "nie sposób nie wspomnieć o tysiącach szlachetnych Polaków, którzy w czarnej okupacyjnej nocy II wojny światowej, ryzykując życiem swoich najbliższych, ratowali życie swoim żydowskim sąsiadom, znajomym, a niejednokrotnie nieznajomym". Zaznaczyła, że uroczystość wręczania tytułów Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata za ratowanie Żydów należy do najbardziej wzruszających w pracy izraelskiego dyplomaty w Polsce. Tylko w tym roku tych tytułów było - jak powiedziała - "niemało".

"W pełni doceniamy też wysiłki na rzecz bezkompromisowej walki z antysemityzmem, rasizmem i ksenofobią" - powiedziała Ruth Cohen-Dar wspominając - jak to określiła - "poruszające przemówienie" prezydenta RP Andrzeja Dudy wygłoszone podczas obchodów 70. rocznicy pogromu kieleckiego oraz list premier Beaty Szydło. Dodała, że "naszym obowiązkiem" jest zapewnić to, by do podobnych tragedii nie dochodziło w przyszłości.

"To jest bez dyskusji, co było tutaj, ale dyskusja jest o tym, jak nauczyć o takich tragediach" - powiedział dziennikarzom rabin Michael Schudrich. Przypomniał, że IPN wydał dwa tomy z materiałami nt. ustaleń w śledztwie.

Schrudrich mówił przy pomniku, że "najważniejszą modlitwą" w tym dniu jest "bycie razem". "Nasza obecność tutaj mówi bardzo jasno - my z Polski i spoza Polski, Żydzi, nie Żydzi, nawet ci, którzy nie mają wiary, z okolic Warszawy, Kielc i wielu innych miast - jesteśmy tutaj, ponieważ taka tragedia nigdy nie może nas dzielić. My mamy obowiązek rozumieć po takiej tragedii, że my musimy żyć razem, musimy żyć razem bez antysemityzmu, ksenofobii, bez jakiejkolwiek nienawiści przeciwko innemu człowiekowi" - mówił.

Głos zabrał też dyrektor amerykańskiej organizacji Anti-Defamation League, która działa na rzecz antysemityzmu i antydyskryminacji, Jonathan Greenblatt. Mówił, że wspominamy osoby - Żydów, którzy żyli tu od dawna jako Żydzi, Polcy i obywatele. "I jako Żydzi, Polacy i obywatele umarli tu z powodu swojej wiary" - powiedział. Dodał, że pamiętając o przeszłości, możemy budować przyszłość, w której Żydzi mogą żyć jako Polacy i wolni ludzie.

nigdy nie została zapomniana. 

Modlę się, aby ofiara życia Polaków, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej,
nigdy nie została zapomniana.

Modlę się aby ofiara życia bohaterów wszystkich Narodów,
nigdy nie została zapomniana.

Modlę się, aby prawda o tragicznie zmarłych wszystkich Narodów i prawdziwych okolicznościach ich śmierci, została do końca ujawniona i nigdy nie była zapomniana.

Modlę się, aby historyczna prawda o tragediach wszystkich Narodów,
nigdy nie została zapomniana.

Bp Stefanek: Nikt nie chciał dotknąć prawdy o Jedwabnem, bo ona
przeczy programowi kłamstwa, który nazwałem „holocaust business”.
Fragment książki…

„Wszystko, co wyprawiano wokół Jedwabnego na rocznicę, było
jednym wielkim kłamstwem i do dziś pozostało wielką manipulacją. Jest to
ubliżanie i ogromna…

Wszystko, co wyprawiano wokół Jedwabnego na rocznicę, było
jednym wielkim kłamstwem i do dziś pozostało wielką manipulacją. Jest
to ubliżanie i ogromna krzywda wyrządzona tym męczennikom. Gdy
to rozeznałem, gdy pojąłem, że ktoś próbuje zarówno mnie osobiście, jak
i Kościół katolicki włączyć do tego kłamstwa i to tak daleko, że chcą
nas uczynić jego autorami, ostrzegłem publicznie w homilii przed tym,
co będzie się dziać. Ta homilia wywołała najwięcej ataków ze strony
mediów świeckich. A ja mam nagrania, wypowiedzi świadków, których
obiecałem nie publikować, póki żyją ich autorzy, ze względu
na bezpieczeństwo i potrzebę spokoju

— mówi bp Stanisław Stefanek, biskup senior diecezji łomżyńskiej,
wspominając obchody zbrodni w Jedwabnem z 2001 roku, w książce pt.
„We wszystkim Chrystus”.

Poniżej fragment książki „We wszystkim Chrystus.
O narodzie, Kościele, mediach i rodzinie z Biskupem Stanisławem
Stefankiem TChr rozmawia Marzena Nykiel”.

Marzena Nykiel: Mówi Ksiądz Biskup o niebezpieczeństwie
międzynarodowych kłamstw. Jednym z nich, któremu przeciwstawił się
Ksiądz publicznie, był mord w Jedwabnem. W maju 2000 roku Jan Tomasz
Gross wydał książkę Sąsiedzi, w której opisał historię sprzed 60 lat,
twierdząc, że 10 lipca 1941 roku polscy mieszkańcy miasteczka Jedwabne
spalili żywcem Żydów. Według ustaleń IPN-u było
ich trzystu, Gross twierdził, że aż 1600 osób. Ten fakt miał zrewidować
historię Polski i przedstawić Polaków w zupełnie nowym świetle.
W homilii, którą wygłosił Ksiądz Biskup w Jedwabnem 11 marca 2001 roku,
ujawnił Ksiądz, że już półtora roku wcześniej pojawiły się czytelne
sygnały o planowanej prowokacji. Mówił Ksiądz Biskup, że słyszał
przestrogi o szykującym się wielkim ataku na Jedwabne, w którym chodzi
o pieniądze. Przestrzegano Księdza przed naciskami i nieprzyjemnościami?

Bp Stanisław Stefanek TChr: Gdy tylko zorientowałem
się, miejscem jakiej tragedii jest Jedwabne, pierwszy zacząłem wokół
tego chodzić. Nazwałem to miejsce wprost „sanktuarium Niewinnej krwi”.
Nie użyłem żadnych słów, które by obraziły uszy ortodoksyjnych Żydów.
Tym bardziej że obok jest również cmentarz niemiecki. Tę niewinną krew
złożoną na ołtarzu nienawiści i ogromnych kłamstw, które do dzisiaj
rządzą polityką świata, uważam za ofiarę, którą Bóg w sposób szczególny
nagradza i przyjmuje. Poświęciłem bardzo wiele czasu, by poznać
wszystkie szczegóły tamtego wydarzenia. Powiedziałem publicznie, że tego
staruszka rabina, który szedł na czele do stodoły w Jedwabnem,
kanonizowałbym w pierwszej kolejności. To rzeczywiście powinno być
miejsce modlitwy i uwielbienia w męczennikach. Jedno z wielu, bo takich
miejsc jak Jedwabne jest bardzo dużo. Ci ludzie, którzy zostali spaleni
w stodole, to są męczennicy.

A jednak stanął Ksiądz Biskup wbrew większości. „Gazeta
Wyborcza” nie szczędziła krytyki, a ks. Wojciech Lemański, w tej chwili
suspendowany, stwierdził, że „gdyby ordynariuszem był Wojtyła, pamięć
wymordowanych Żydów stałaby się w Jedwabnem miejscową tradycją”. Na czym
polegał ten konflikt? Czemu Ksiądz Biskup się sprzeciwił?

Pewien kapłan, którego nazwisko zachowam w dyskrecji, a z którym
przyjaźniłem się całe moje kapłańskie życie pozazakonne, i z którym
prowadziliśmy współpracę na różnych poziomach, również na poziomie
dialogu judeochrześcijańskiego oraz pewnych starań związanych
z Jedwabnem, niedawno powiedział wprost: „Ten Stefanek to równy chłop,
tylko bardzo głupio postąpił z Jedwabnem”. Nie będę mówił więcej,
bo to dla mnie trudna historia. Czemu się sprzeciwiłem? Po pierwsze
sprzeciwiłem się ogromnemu kłamstwu. Wszystko, co wyprawiano wokół
Jedwabnego na rocznicę, było jednym wielkim kłamstwem i do dziś
pozostało wielką manipulacją. Jest to ubliżanie i ogromna krzywda
wyrządzona tym męczennikom. Gdy to rozeznałem, gdy pojąłem, że ktoś
próbuje zarówno mnie osobiście, jak i Kościół katolicki włączyć do tego
kłamstwa i to tak daleko, że chcą nas uczynić jego autorami, ostrzegłem
publicznie w homilii przed tym, co będzie się dziać. Ta homilia wywołała
najwięcej ataków ze strony mediów świeckich. A ja mam nagrania,
wypowiedzi świadków, których obiecałem nie publikować, póki żyją ich
autorzy, ze względu na bezpieczeństwo i potrzebę spokoju, między innymi
przed dziennikarzami. Tak obiecałem. Te zeznania są na razie u mnie
utajnione. Zastanawiam się nad ich publikacją, ponieważ naoczni
świadkowie wydarzenia w tej chwili są już po drugiej stronie życia.

Jakie światło wnoszą te zeznania?

Dają bardzo jasne światło. Dają prawdę, której nie chciał dotknąć nikt, z IPN
włącznie. Już nie powiem, że też ekshumację przerwano. Nikt nie chciał
dotknąć prawdy o Jedwabnem, bo ona przeczy temu programowi kłamstwa,
który ja nazwałem „holocaust business”, czyli zbijanie wielkiego
kapitału na niewinnej krwi.

Ze świadectw, które pojawiają się w drugim obiegu, wynika,
że to nie Polacy spalili Żydów. Pani Hieronima Wilczewska, która jako
dziewięcioletnia dziewczynka była świadkiem mordu w Jedwabnem, twierdzi,
że zbrodni dokonało gestapo. Jaka jest prawda o Jedwabnem?

Prawda jest taka, że Niemcy, gdy weszli na te tereny, bardzo szybko
chcieli skłócić światową opinię, wprowadzając podział między Polskę
a środowisko żydowskie. Rozpoczęli już swoją akcję eksterminacji Żydów,
ale tylko w wybranych miejscach – likwidowali najbiedniejsze środowiska,
najbardziej pogardzane przez przywództwo żydowskie. Stąd właśnie
Jedwabne, a nie getto warszawskie. Najubożsi Żydzi, ci, którzy tutaj
handlowali na ulicach Łomży i prowadzili rzemiosło po wsiach. Dodatkowo,
część Żydów przeszła do wojsk i służb specjalnych Rosji. Napaść Związku
Radzieckiego na Polskę to nie jest wymysł którejś bezsennej nocy
Hitlera. To jest planowana od dłuższego czasu historia. Przygotowywanie
frontu, żeby włączyć Polaków przeciwko Rosjanom. W tym wszystkim
niszczenie środowiska żydowskiego miało być elementem skłócania. Dlatego
przyjechała do Jedwabnego wystarczająca liczba wojsk Wehrmachtu, żeby
tych męczenników zapędzić do stodoły. Trwało to długo.

Postawiono Polaków, dano im kije i kazano pilnować. Znam szczegóły
tego, w jaki sposób ci Polacy próbowali uciekać, wyłączać się z tej
straży. Żołnierze Wehrmachtu kazali Polakom tę straż trzymać. Były próby
ratowania dzieci, ucieczek. Jest to bardzo skomplikowana historia.
Po co to jest dziś potrzebne światu? Dla tego samego celu. Skłócić
narody, sponiewierać Polaków i zarobić kolejne pieniądze na niewinnej
krwi. Ja nie mogłem odezwać się w tej sprawie inaczej. Nie mogłem
inaczej postąpić. Próbowano ze mnie potem zrobić agenta. Jak już nie
wyszło Jedwabne, to miałem być współpracownikiem UB.
Potem chodził za mną redaktor słynnej gazety, którą niektórzy nazywają
polskojęzyczną. Całą rodzinę odwiedził. Wszystkie moje środowiska –
i lubelskie, i poznańskie. Nie wiem, co się stało, że ten redaktor
napisał potem potężny artykuł w „Gazecie Wyborczej”, który miał
ostatecznie bardzo pozytywny wydźwięk. No, ale były inne momenty.
Na przykład doniesiono do ABW, że mają
tu miejsce jakieś potężne nadużycia finansowe. W którymś momencie
zaczęto nawet wskazywać, kto jest moim synem. To osoba wtedy dosyć
publicznie aktywna. Uważałem go wówczas za młodego Polaka, który może
budować Polskę, kilka razy przyjąłem go w domu. Tyle wystarczyło, żeby
pojawiła się opinia, że to pewnie mój syn. To jest właśnie ten
rytualizm. Biskup siedzi na tronie, a jeżeli dopuści kogoś blisko,
natychmiast rodzi się pytanie, dlaczego. Skoro to młody chłopak,
to pewnie jego syn. Takich numerów było dużo. Biskupi traktują to jako
normę. Mnie jest tylko żal tej całej zaprzepaszczonej sprawy
z Jedwabnem. Towarzystwo polsko-żydowskie parę razy się do mnie
zwracało. Chętnie bym współpracował właśnie w tym kierunku – stworzenia
poważnego, jednego, wielkiego centrum modlitwy do Boga ze szczególnym
poleceniem tych, którzy przelali niewinną krew. Chciałem uczcić niewinną
krew po to, żeby jej więcej nie przelewać. To by było symboliczne,
bo takich miejsc jest wiele. Ten nasz biedny brat z Warszawy Pragi nie
wie, co gada. Opowiada rzeczy, których kompletnie nie zna.

Czy ks. Wojciech Lemański wtedy z Księdzem Biskupem rozmawiał?
Wydawałoby się, że jest tak oddany kulturze żydowskiej i tak
zdeterminowany do tworzenia dzieła upamiętnienia męczenników narodu
żydowskiego, że powinien dostrzec wartość tej propozycji. Czy był
jakiś bezpośredni kontakt?

Były próby, ale pośrednie. Bezpośrednio nikt się do mnie nie zwrócił.
Poza tymi ogólnymi propozycjami, które wchodziły w program tej
propagandy. Szybko się zorientowałem, że chcą mnie po prostu wystawić
jako listek figowy do ich niecnych pomysłów. Mam sporo przyjaciół
w środowisku żydowskim. Zresztą szczegółowo studiowałem Stary Testament,
epoka Izraela jest mi bardzo bliska. Nawet mentalnie, studyjnie.
Natomiast w tej chwili nie widzę rzeczowych i skutecznych inicjatyw
ze strony przywódczych środowisk żydowskich.

Jak powinien wyglądać dobrze prowadzony dialog i współpraca?
Można nosić jarmułkę do sutanny? To dobry symbol dialogu?

Już filozofowie greccy ułożyli taką regułę: Platon jest moim
przyjacielem, ale największym przyjacielem jest Prawda. Gdy nie
ma prawdy, nie ma w ogóle żadnego programu i są czysto teatralne gesty,
ubliżające wszystkim stronom. My mamy swój strój, Żyd ortodoks ma swój.
Są też Żydzi wyemancypowani, którzy jarmułki nie używają. Każdy powinien
być sobą. Jeżeli bym udawał jakąkolwiek inną osobę niż jestem,
ubliżałbym i jej, i sobie. Na terenie Jedwabnego pojawiali się różni
ludzie. Nie będę tu dotykać szczegółów tych wizyt. Mogę tylko
powiedzieć, że bardzo współczuję mojemu bratu w kapłaństwie, że tak
krętymi drogami i tak tanio rozprasza swoją misję kapłańską. Jeśli
chcemy dojść do jakiegokolwiek uzgodnienia współpracy, chociażby na tych
terenach, które są nam wspólne, prawda jest warunkiem pierwszym,
a miłość tę prawdę aktywizuje. Bez uczciwej intencji miłości, bez
prawdziwego gestu, czyli spojrzenia, nawet najtrudniejszym wydarzeniom
w oczy, nie możemy ruszyć do przodu. O to się ciągle staramy, ale też
i walczymy, gdy idzie o Jedwabne. Syntetycznie, ale także w kontekście
przygotowywanych obchodów rocznicowych w Jedwabnem, przedstawiłem
problem w kazaniu z 11 marca 2001 roku. Włączam do naszej rozmowy treść
tego wystąpienia.

TEKST HOMILII WYGŁOSZONEJ 11 MARCA 2001 ROKU W JEDWABNEM

Biskup przestrzega przed próbą nowego wypaczenia historii

Homilia biskupa Stanisława Stefanka wygłoszona w Jedwabnem 11 marca 2001 r.
Bp Stanisław Stefanek TChr
Polub nas na Facebooku!

To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! (Łk 9, 35)

Najmilsi w Panu!
1. Liturgia II Niedzieli Wielkiego Postu zaprasza nas na górę Tabor, na Górę Przemienienia, i żegna nas, po tym przeżyciu głęboko mistycznym, takim poleceniem: To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! Z tym poleceniem chcielibyśmy też odejść dzisiaj, po przeżyciu Sumy, Mszy św. głównej, po odśpiewaniu Gorzkich żali. Dzisiaj mamy szczególny komentarz do góry Tabor: kończy się w tejchwili w Rzymie, w Bazylice św. Piotra, Msza św., w czasie której Ojciec Święty wyniósł do chwały ołtarzy 233 męczenników. To są męczennicy za wiarę z Hiszpanii, pomordowani w latach 30., w czasie wojny domowej. Będziemy o tym fakcie pamiętać, bo jest to nie tylko wydarzenie najnowszych dni Kościoła powszechnego, ale i wypełnienie rozważań, które nam wyznacza liturgia święta. Jest jeszcze kontekst społeczny naszego spotkania, przeżywany przez nas wszystkich i przez wielu mieszkańców naszej Ojczyzny: niespotykany atak na Jedwabne. Właściwie jest to atak na rozumienie II wojny światowej, na rozumienie najnowszej historii Europy i świata. Jedwabne jest symbolem, jest znakiem. Z tego tytułu Wasz biskup staje pośród Was, aby się wspólnie modlić, jesteśmy przecież w środku rozpętanego cyklonu, który ma, w zamiarach inicjatorów, rozognić od nowa umysły spiralą posądzeń i nienawiści.
2. To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! Jesteśmy na Golgocie i na Taborze. Na Golgocie Syn posłany od Ojca wypowiedział ostatnie słowo: wykonało się. Na Taborze Chrystus odsłonił swoje Bóstwo. Droga ku Bogu, droga ku chwale, wiedzie przez Golgotę. Syn umiłowany, Syn wybrany, poddany jest próbie cierpienia. To jest droga chwały. To jest droga męczenników z Hiszpanii, męczenników polskich wyniesionych dwa lata temu na ołtarze w Warszawie i wielu innych męczenników. Taka jest droga ku Bogu: wiedzie przez doświadczenie miłości.
Miłość poddana próbie, jak złoto w ogniu, miłość poddana próbie aż do męczeństwa. Taka miłość buduje ostatecznie historię, zostaje jako trwały dorobek duchowy i materialny, bo tam, gdzie jest miłość, tam powstają trwałe dobra materialne i tam ostają się wszystkie dzieła kulturowe. Ta droga wiedzie przez próbę, która rodzi się z grzechu. Z grzechu rodzi się nienawiść.
Ta nienawiść kazała Neronowi podpalić Rzym, rzucić oskarżenie na chrześcijan i ich wymordować. Takie było pierwsze pokolenie męczenników Kościoła.
Gdy Ojciec Święty zaczynał spotkanie z młodzieżą na placu przed Bazyliką na Lateranie, przypomniał ten pierwszy fakt. Tak się zaczęła męczeńska historia Kościoła. Grzech, zbrodnia obłąkanego Cezara i potwarz rzucona na chrześcijan. Golgota idzie przez całe wieki razem z Kościołem.
Bezpośrednio po wojnie ukazała się bardzo ciekawa książka filozofa, wielkiego myśliciela - był nawet przez jakiś czas rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego - ks. prof. Konstantego Michalskiego: Między heroizmem a bestialstwem. Między heroizmem a bestialstwem wiedzie droga historii, droga człowieka, droga narodu. W takim odniesieniu odczytujemy słowa, które wypowiedziano przed tygodniem. Jest to stwierdzenie Rabina żydowskiej gminy wyznaniowej z Warszawy: "Mord niewinnych ludzi nie jest lokalną tragedią, jest to tragedia całego świata". Nawiązując do tych słów, mówił Prymas Polski, kard. Józef Glemp: " Bolejemy nad niewinnie przelaną krwią w każdym narodzie. Mordy popełnione na niewinnych w Jedwabnem, w Katyniu, w Dachau, w Auschwitz wywołują nasz ból jako członków rodzaju ludzkiego, tak samo jak mordy w Ruandzie, na Bałkanach czy między sąsiadami w Palestynie". Taka jest historia miłości i nienawiści, heroizmu i bestialstwa.
3. Gdzie jest źródło tak wielkiej agresji wobec człowieka? Źródłem jest ojciec wszelkiego zła, jego bunt przeciw Bogu. Pod ciosem tej agresji pierwszy pada człowiek, bo on jest obrazem i podobieństwem Boga. Dlatego człowiek pierwszy pada pod atakiem nienawiści do Boga. Jedyne źródło zła to nienawiść do Boga. Mechanizmy tej agresji mogą być różne. Pismo Święte wskazuje na trzy pożądliwości: władzę, pieniądze, użycie. Od czasu św. Jana nic się nie zmieniło. Ojciec wszelkiego zła, przeciwnik Boga, nienawidzący ludzi, działa tymi samymi mechanizmami: żądzą pieniędzy, władzy i użycia. Ofiarą jest niewinny człowiek, męczennik. Męczennik, niezależnie z jakiego narodu pochodzi, do jakiego wyznania przynależy, jest to męczennik nienawiści.
W tym planie, który obserwujemy przez wieki, najnowsza historia przyniosła nowe pomysły. Tym razem są to pomysły ludobójcze, ponieważ człowiek uzbrojony jest w technikę globalną. Rewolucje i wojny światowe - miejsce, na którym to odwieczne źródło walki z Bogiem bije ciągle strumieniem nienawiści i rodzi nowych męczenników. Ośrodkami technologii ludobójczej w ostatnim wieku stały się dwa miasta - Moskwa i Berlin. Miasta symbole, które łączymy z dwoma systemami. Oczywiście, nikt z nas nie odważyłby się dzisiaj, bo byłoby to wielce nieuczciwe, obciążać mieszkańców Berlina za zbrodnie nazizmu ani mieszkańców Moskwy za zbrodnie bolszewizmu. Mówimy często Berlin - Moskwa, używając języka symbolu, bo tam uplasowały się główne punkty dowodzenia międzynarodowego ludobójstwa. Nauczyliśmy się rozumieć głębiej historię i nigdy nie upraszczamy, kojarząc z narodem, z nazwiskiem, z miastem, tego programu, który pochodzi od ojca wszelkiego zła.
4. Przez te ziemie, które są z Bożej woli terenem naszego gospodarowania, przeszły dwie potworne fale ludobójczych programów, organizowanych przez nazizm i bolszewizm. Dlatego na tych ziemiach jest wielu bohaterów-żołnierzy, są całe wymordowane wsie, są tułacze i wysiedleńcy, są więźniowie czasu okupacji i męczennicy po wyzwoleniu, gdy niszczono wszystko, co związane było ze słowem: wolność. Na tej ziemi są, szczególnie budzący szacunek i miłość, spaleni żywcem nasi bracia z Narodu Żydowskiego. Ta ziemia jest tak bogata i tak umęczona.
5. W jaki sposób organizowano i organizuje się dzisiaj techniki ludobójcze? To jest bardzo nowoczesna organizacja. To nie są czasy, kiedy król stawał na czele żołnierzy naprzeciw drugiego króla, gdzie linia frontu i metody walki były czytelne. Dzisiaj mamy bardzo bogatą ofertę wszelakiej propagandy, mamy wyspecjalizowane grupy sabotażu, prowokacji, kłamstwa, niszczenie dokumentów, tworzenie mitów, które się stroi w togę badań historycznych. Dzisiaj mamy nowy sposób niszczenia człowieka. Dlatego też z takim trudem dochodzimy do prawdy. Dlatego są konieczne i z całą odpowiedzialnością muszą być przez nas podejmowane badania historyczne, badania faktów. Stąd też moralny obowiązek udziału w dochodzeniu do prawdy, obowiązek udziału w poszukiwaniu faktów, bo historia współczesna jest wyjątkowo zakłamana w jej zewnętrznym opisie.
6. Osobiście uczę się Jedwabnego od czasu przyjścia do Łomży. Minęły ledwie cztery lata. Najpierw odbyłem wizyty we wszystkich siedzibach dekanatu. Po kilku dniach od podjęcia posługi w Łomży dowiedziałem się, między innymi, o tym fragmencie naszej bolesnej historii. Uczyłem się Jedwabnego, Radziłowa, Wąsosza, Wizny, Łomży, Krasowo Częstek z parafii Piekuty, gdzie wymordowano całą wieś. Uczyłem się. Jest to moja ziemia, wyznaczona mi przez Opatrzność; tu sprawuję posługę pasterza, z troski o tę ziemię będę oceniany na Sądzie Boskim.
Uczę się Jedwabnego, szczególnie od ponad roku, kiedy moi przyjaciele w Warszawie, w dyskretnej rozmowie, ściszonym głosem, mówili mi: będzie wielki atak na Jedwabne, idzie o pieniądze. Będzie miał ksiądz biskup wiele przykrości. Więc nadsłuchiwałem, dopytywałem się: kto i jak może zarabiać pieniądze na naszej gospodarnej, spokojnej ziemi? Uczę się w sposób szczególny Jedwabnego, gdy rozpętano rzeczywiście, tak jak mi zapowiadali przyjaciele, niewiarygodną w metodach kampanię przeciwko Jedwabnemu.
7. Kto zarabia na wojnie? Kto na wojnie robi fortunę? Wiedzieliśmy, że zarabiają na wojnie przede wszystkim producenci broni, sprzętu technicznego, producenci żywności, odzieży. Na zapleczu wielkich wojen zwykle widać potężne koncerny. Są dobrze ukryci, co więcej, są szanowani przez walczące ze sobą strony. Niekiedy są dostawcami broni na obydwa fronty. Takim przywilejem cieszą się producenci narzędzi, które opływają niewinną krwią męczenników, żołnierzy. Są też ci, którzy robią wielkie fortuny jako zdobywcy łupów, bogacą się na grabieży. Znamy zjawiska grabieży. Przy każdym zamęcie; wystarczy nawet na ulicy jakiś marsz protestacyjny, jakieś barykady: i jest wóz policyjny spalony i kilka sklepów zrabowanych. To jest znany mechanizm w całej historii ludzkości. Wszędzie działają rabusie, złodzieje.
Ale jest też nowy sposób zarabiania na wojnie, na krzywdzie. W Stanach Zjednoczonych pojawił się taki termin: Shoah biznes. Próbowałem zrozumieć, co to oznacza? Muszę przyznać, że do końca nikt mi tego nie wyjaśnił. Natomiast mówią mi krótko: na niewinnej krwi pomordowanych Żydów robi się w tej chwili najlepszy interes i trzeba wiedzieć, komu się narażamy, gdy mówimy o tych sprawach głośno. Dlatego uruchomiono tak potężne mechanizmy. Jedwabne nie jest ani pierwsze, ani ostatnie. Ta drapieżna, zakłamana i bardzo nowoczesna w technice kampania daleko sięga, daleko mierzy i nie będziemy jej poświęcać rozważań liturgicznych.
Mamy wrócić do siebie, tu, do Jedwabnego, do męczeńskiej ziemi i zapytać: Jakie jest dzisiaj nasze zadanie? Jakie są obowiązki tej ziemi, na której jesteśmy gospodarzami?
8. Na grobach męczenników stawiano, od początku istnienia chrześcijaństwa, ołtarze, odprawiano Msze św. Od czasów Nerona Ofiara Chrystusa Zmartwychwstałego, Który przezwyciężył śmierć, Który mocniejszy jest niż kłamstwo, Który jest Królem świata, ta Ofiara wskazuje na znaczenie krwi męczenników. Ołtarz stoi na krwi męczeńskiej. Dlatego dzisiaj w Rzymie jest beatyfikacja 226 Męczenników Hiszpańskich.
Miejsce Ofiary Chrystusowej to równocześnie miejsce modlitwy, która wielbi Boga Wszechmogącego; miejsce modlitwy, która oddaje cześć i zachowuje wdzięczną pamięć o męczennikach. To jest najwyższa nobilitacja męczeństwa. Liturgia ku czci męczenników jest najwspanialszym i najtrwalszym zapisem historii, który ostatecznie zamyka każdy etap zmagania się zła z dobrem.
9. Na grobach męczenników robimy rachunek sumienia. Sumienie prawe musi rozliczyć się z nienawiścią we własnym sercu. Każdy z nas bada swoje wnętrze; trzeba dokładnie przepatrzeć, wytropić nawet najmniejsze ślady nienawiści i odwetu, które mogą być sprowokowane ewidentną krzywdą. Na grobach męczenników uczymy się prawego sumienia.
Jest znany pisarz Sołżenicyn, uczestnik walki, która posługiwała się najróżniejszymi metodami. Był żołnierzem Armii Czerwonej. Aresztowany, zastanawiał się, czy także on mógłby stanąć po stronie mordujących? Czy byłby zdolny? Przeprowadza bardzo ciekawe, głębokie wejście we własne sumienie. Opisuje to na przykładzie własnego aresztowania i zamknięcia w łagrach. Analizuje swój stosunek do drugich w momencie, kiedy go pozbawiono nie tylko stopni oficerskich, ale szans na bezpieczne życie. Daje ciekawą odpowiedź: granica między złem a dobrem przechodzi przez środek mojego serca. To ode mnie zależy, która strona, zło czy dobro, obejmie całe serce. Granica między złem a dobrem przechodzi przez środek naszego serca. Stąd potrzebny jest rachunek sumienia z własnego reagowania, z naszej odpowiedzi na prowokacje.
10. Na grobach męczenników musimy zorganizować szkołę mądrości. To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! Tylko Bóg pozwoli nam ustrzec się przed nową pokusą, przed nową spiralą nienawiści. Prowokacje są bardzo dobrze przygotowane i dlatego szkoła mądrości niech stanie przy ołtarzu, na każdym miejscu, gdzie niewinny człowiek wylał krew.
W ostatnim czasie mam taką szczególną łaskę, mogę rozmawiać z kimś, kto przeżył te dramatyczne dni 1941 r. tu, można powiedzieć, na rynku Jedwabnego. Dzięki tym rozmowom mogę powiedzieć, że wszedłem w środek tej procesji ludzi niewinnych, których prowadzono na spalenie, a pośród nich - czcigodna postać Rabina Jedwabnego. Szkoła mądrości. Trzeba głęboko wejść we wszystkie zakamarki naszego serca, bo prowokacja jest bardzo dobrze przygotowana.
11. Na grobach męczenników zakładamy szkołę miłości społecznej. Ojciec Święty w liście Novo millennio ineunte nazwał tę szkołę duchowością komunijną. Prawdziwe braterstwo między ludźmi to także braterstwo krwi. Miałem okazję w ubiegłym roku święcić od nowa urządzoną, wielką mogiłę w Kolnie, z udziałem przedstawicieli różnych narodów: Rosjan i Niemców. W tej mogile historia odłożyła skarb najcenniejszy: krew ludzką. To jest szkoła komunijna, szkoła życia społecznego, szkoła braterstwa, prawdziwego braterstwa.
Ziemia graniczna, jaką jesteśmy, doskonale nadaje się na formowanie nowej duchowości. Tu blisko mają do siebie Polacy, Litwini, Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy. Tu blisko mają do siebie przedstawiciele Narodu Żydowskiego z tych różnych krajów i z naszego terenu. Wszystkim tu blisko do siebie. Dlatego w tym miejscu można myśleć o szkole życia społecznego, o tworzeniu takich programów i organizowaniu takich środowisk, które uczyłyby się przede wszystkim miłowania prawdy, życia w prawdzie. Z umiłowania prawdy rodzi się, nie zamącony niczym, szacunek do drugiego człowieka. Prawda i szacunek. Jeżeli nawet nie chcemy używać za Ewangelią słowa "miłość" - która daje życie; miłość, która obejmuje swoją zbawiającą mocą również nieprzyjaciół. Szkoła życia społecznego, szkoła budowania nowych stosunków wielkiej Europy i całego świata.
12. Wreszcie, na grobach męczenników trzeba oprzeć fundamenty Sanktuarium Niewinnej Krwi. Miejsce zbroczone krwią trzeba uszanować. Należy się temu miejscu ranga sanktuarium. Sanktuarium Niewinnej Krwi. Z uszanowaniem przekonań religijnych, z uszanowaniem znaków własnego kultu i z uszanowaniem tej obrzędowości, którą każda religia wypracowała przez wieki.
Ucieszyłem się wiadomością, że podjęte są starania, aby te miejsca: dom modlitwy gminy żydowskiej, miejsce spoczynku - cmentarz i grób pomordowanych - spalonych, były uszanowane. To jest program. To jest bardzo potrzebny program.
13. Często siebie pytam: Jak Pan Bóg na tych krzywych liniach prowokacji pisze swoje proste przesłanie, czego od nas wymaga? Czego wymaga od Was, od Waszego duszpasterza, który z taką godnością boryka się z tylu niesprawiedliwymi ocenami? Jakie zadanie Bóg na tych krzywych liniach pisze dla mnie, biskupa łomżyńskiego? Gdy wsłuchiwałem się w Boży głos, usłyszałem dzisiejsze słowo: Oto Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!
Przemienienie, góra Tabor, na którą z powrotem wstępujemy, jest doskonałą scenerią, można by powiedzieć, filmowym scenariuszem, społecznym programem, który Bóg nam zadaje na jutro. Na Taborze jest Mojżesz: prawo, tradycja, wyznanie mojżeszowe, dzieje zbawienia, Naród Wybrany, mesjańska rola Sługi Jahwe i wszystko to, co się mieści w słowach: tradycja mojżeszowa. Jest Eliasz: prorok, prawda, sługa Słowa Bożego, nauczyciel, a równocześnie szkoła modlitwy, mistrz kontemplacji, mistyki, twórczości ducha, kultury i tych wszystkich skarbów, które wniosły do dziedzictwa narodu żydowskiego wielkie postacie. Dwa nurty: Mojżesz i Eliasz. A pośrodku On Odmieniony - blask oblicza, odzienie świetliste. Tematem rozmowy jest Jego odejście, którego ma dokonać w Jerozolimie, tzn. Golgota, to znaczy Męka i Zmartwychwstanie. Nie ma lepszego scenariusza ani lepszych programów: On, pełnia czasu. Tak będziemy postępować. Takie jest nasze jutro.
14. Jedwabne, kiedyś miejsce spokojnej współpracy sąsiadów. Opowiadał mi mój rozmówca, którego wcześniej cytowałem, o procesjach eucharystycznych, a także o obrzędach liturgii żydowskiej wokół Księgi Świętej, które miały miejsce na tych samych ulicach. Sąsiedzi się rozumieli.
Jedwabne uczynili nieprzyjaciele Boga miejscem męczenników i laboratorium budzenia w ludziach nienawiści. Jest także miejscem bohaterskich gestów ratowania sąsiadów i znajomych: tak jak tej żydowskiej dziewczynki, którą matka przekazała pod opiekę sąsiada-Polaka, a która ponad rok czasu przechowywała się w polskim domu; jak ten Berek, młodzieniec dorastający, który od samego początku miał kontakty z młodzieżą żydowską, organizującą odważnie możliwości obrony. Takich gestów było bardzo wiele.
Jest to również miejsce formowania sumień, szkoła charakterów, tworzenia nowego społeczeństwa. Taka jest przyszłość Jedwabnego. Taka jest przyszłość Polski i taka jest przyszłość wszystkich miejsc, gdzie ludzie niewinnie cierpią. Amen.

MSZ: spotkanie ministra Waszczykowskiego z delegacją Anti-Defamation League

Stosunki polsko-żydowskie oraz relacje Polski z Izraelem były
tematem dzisiejszego spotkania ministra Witolda Waszczykowskiego z
delegacją Ligi Przeciwko Zniesławieniom (Anti-Defamation League - ADL).

Podczas rozmowy minister Waszczykowski wyraził wdzięczność za
włączenie się Ligi w kampanię mającą na celu wyeliminowanie z
przestrzeni publicznej używania tzw. wadliwych kodów pamięci. -
Powinniśmy kontynuować współpracę i dążyć do zrozumienia historycznych
faktów, tak aby nikt nie mylił ofiar ze sprawcami niemieckich zbrodni w
czasie II wojny światowej - podkreślił szef polskiej dyplomacji.
Przedstawiciele ADL zadeklarowali gotowość do dalszego wspierania Polski
w obronie prawdy historycznej. Minister nawiązał do słów Prezydenta
Andrzeja Dudy, który w swoim wystąpieniu 4 lipca br. w Kielcach
stanowczo podkreślił, że „w wolnej, suwerennej, niepodległej Polsce, nie
ma miejsca na jakiekolwiek uprzedzenia, nie ma miejsca na rasizm, na
ksenofobię, na antysemityzm”.

W trakcie spotkania omówiono również sytuację na Bliskim Wschodzie, w
tym zwłaszcza perspektywy wznowienia procesu pokojowego. Podkreślono
także szczególny charakter partnerstwa polsko - izraelskiego.

Anti-Defamation League jest jedną z najstarszych i najważniejszych
organizacji żydowskich na świecie, której celem jest walka z nienawiścią
i uprzedzeniami wobec Żydów. Przedstawiciele organizacji wielokrotnie
publicznie wskazywali na błędne i nieprawdziwe używanie sformułowania
„polskie obozy”, zwracając uwagę, że zrzucanie winy za Holokaust na
Polaków to nieuzasadnione fałszowanie historii.

Jedwabne to fakt historyczny, w którym doszło do wielu nieporozumień i bardzo tendencyjnych opinii - powiedziała w "Kropce nad i" minister edukacji narodowej Anna Zalewska. Monika Olejnik zapytała szefową MEN, kto odpowiada za śmierć żydowskich mieszkańców tej miejscowości w lipcu 1941 r. (http://www.tvn24.pl)Minister edukacji była pytana m.in. o proponowaną przez resort większą liczbę lekcji historii w szkołach oraz o to, jak powinno się uczyć m.in. o trudnych momentach w relacjach polsko-żydowskich. - Uczmy młodzież pamięci i szacunku do tych zdarzeń, aby Holokaust nigdy się nie powtórzył - mówiła Anna Zalewska. W trakcie programu minister nie chciała jednak wprost odpowiedzieć na pytanie, kto odpowiada za zamordowanie Żydów w Jedwabnem w 1941 r. - To fakt historyczny, w którym doszło do wielu nieporozumień, do wielu bardzo tendencyjnych opinii - mówiła. - Dramatyczna sytuacja, która miała miejsce w Jedwabnem, jest kontrowersyjna. Wielu historyków, wybitnych profesorów, pokazuje zupełnie inny obraz - tłumaczyła. - Zostawmy to historykom i książkom historycznym - apelowała. (http://www.tvn24.pl)Minister podobnie unikała odpowiedzi na pytanie, kto ponosi winę za pogrom kielecki w 1946 r., ofiarą którego także byli Żydzi. - Różne były zawiłości historyczne - powiedziała Zalewska. Według niej, za tamtą zbrodnię odpowiadali "antysemici", ale nie Polacy. - Nie do końca "Polak" równa się "antysemita". To były określone uwarunkowania historyczne i polityczne - stwierdziła. (http://www.tvn24.pl)
Zalewska komentowała także decyzję szefa MON, który chce, by podczas uroczystości z okazji rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego odczytano tzw. apel smoleński. Według niej w żaden sposób nie uchybia to powstańcom. - Należy, po pierwsze, uszanować decyzję pana ministra Macierewicza, raczej ograniczać szum medialny, który jest wokół tej sprawy i zauważyć, że Rada Muzeum (Powstania Warszawskiego - red.) jest reprezentowana przez polityka i żonę polityka - powiedziała szefowa MEN (do rady należą m.in. wiceprezydent Warszawy Jarosław Jóźwiak, Ligia Krajewska z PO oraz Ewa Malinowska-Grupińska, żona Rafała Grupińskiego z PO - red.). Na początku lipca rada podjęła uchwałę, w której opowiedziała się za tym, aby "treść apelu poległych odczytywanego podczas 72. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego pozostała niezmienna w stosunku do lat poprzednich". Jak zaznaczono, rada solidaryzuje się tym samym z opinią przedstawicieli Związku Powstańców Warszawskich. Minister edukacji przekonywała jednocześnie, że ofiary katastrofy smoleńskiej można nazywać "poległymi". - Z mojej wiedzy wynika, że "poległ" to właśnie "zginął", a nie "poległ na polu bitwy" - przekonywała.

http://www.tvn24.pl/anna-zalewska-w-kropce-nad-i-o-jedwabnem-i-pogromie-...

Po tej wypowiedzi pani minister nauczyciele będą się bać, jak uczyć - stwierdził w "Faktach po Faktach" prof. Andrzej Friszke, historyk PAN, komentując środową wypowiedź szefowej MEN Anny Zalewskiej o Jedwabnem i pogromie kieleckim. Rację przyznał mu drugi gość programu prof. Paweł Śpiewak. Szefowa MEN w środowej "Kropce nad i" unikała odpowiedzi na pytanie, kto ponosi winę za pogrom kielecki w 1946 roku. - Różne były zawiłości historyczne - stwierdziła Anna Zalewska, dodając, że za tamtą zbrodnię odpowiadają "antysemici", ale nie Polacy. Unikała także wskazania sprawców masakry w Jedwabnem, stwierdzając, że "doszło do wielu nieporozumień, do wielu bardzo tendencyjnych opinii". - Dramatyczna sytuacja, która miała miejsce w Jedwabnem, jest kontrowersyjna. Wielu historyków, wybitnych profesorów, pokazuje zupełnie inny obraz - tłumaczyła. - Zostawmy to historykom i książkom historycznym - apelowała.
Wypowiedź minister edukacji komentowali w "Faktach po Faktach" socjolog prof. Paweł Śpiewak i historyk prof. Andrzej Friszke. Ich zdaniem taka postawa u szefowej resortu edukacji może skutkować autocenzurą u podległych jej nauczycieli. - Nauczyciele poczują, że jeżeli będą mówić prawdę, to mogą mieć nieprzyjemności. Tego się obawiam - powiedział prof. Friszke. Pytany, czy Zalewska powinna podać się do dymisji, stwierdził: - W moich oczach kompletnie straciła wszelki autorytet jako urzędnik państwowy, a właściwie jako człowiek. To nie jest partner do rozmowy, jeżeli nie jest w stanie powiedzieć o najprostszych rzeczach w sposób oczywisty, tylko kręci w sposób tak nieprawdopodobny. Prof. Friszke podkreślił, że w ostatnim czasie pojawiło się "mnóstwo kłamliwych faktów", które - jak stwierdził - układają się w "narrację, bajkę, która nie ma nic wspólnego z rzeczywistością". Jego zdaniem ci, którzy tworzą takie przekazy, liczą na to, że "przy pomocy mediów dotrą do ludzi, którzy nie będą weryfikowali prawdy", nie czytają książek i nie zaglądają do internetu. Friszke powiedział, że "nie do końca rozumie" ostatnich wypowiedzi polityków PiS, bo kilka dni temu prezydent Andrzej Duda w Kielcach "mówił rzeczy ważne i oczywiste". Zdaniem prof. Śpiewaka polityka historyczna forsowana przez PiS, zaczyna "zastępować historię". - Po to, żeby wytworzyć własną wizję historii, zafałszowuje się to, jak się naprawdę rzeczy miały - ocenił. Podkreślił, że kulisy obu zbrodni "zostały nazwane i tutaj nie ma o czym dyskutować". - Tu jest tylko problem uczciwości ludzkiej, to znaczy, że jeżeli ja popełniam coś złego i się nie potrafię do tego przyznać, to znaczy, że jestem niedojrzały. To, co prezentuje pani minister Zalewska, to jest utrzymywanie uczniów w niedojrzałości - ocenił. Prof. Śpiewak zwrócił uwagę na jeszcze jeden fakt. Wyjaśnił, że badania pokazują, iż w ciągu ostatnich 8 lat rósł pozom tolerancji Polaków wobec obcokrajowców, a nagle "w ciągu 6 czy 7 miesięcy, od czasu gdy rząd pokazał swoje oblicze, zaczął on gwałtownie spadać". - Zastanawiam się, dlaczego tak się dzieje. Mam wrażenie, że to jest element pedagogiki, którą w tym programie nauczania znajdujemy, to znaczy zaczyna wolno być nienawidzić - stwierdził. (http://www.tvn24.pl)
http://www.tvn24.pl/spiewak-i-friszke-w-faktach-po-faktach-po-slowach-mi...

Na łamach portalu izraelskiego dziennika “Haaretz” opublikowany został artykuł, w którym autor wskazuje, iż dwóch ministrów w rządzie Beaty Szydło zaprzecza udziałowi Polaków w mordach dokonanych na Żydach.

„Ministrowie edukacji oraz obrony narodowej mówią, że nie ma dowodu na to, że Polacy stali za mordem w Jedwabnem w 1941 roku oraz pogromem kieleckim w 1946 roku” – zaczyna swój artykuł Ofer Aderet.
Słowa Zalewskiej

Autor następnie przytacza wypowiedzi minister edukacji narodowej Anny Zalewskiej, która w „Kropce nad i” na antenie TVN24 nie chciała wprost powiedzieć, kto był odpowiedzialny za zamordowanie Żydów w Kielcach w 1946 roku. Stwierdziła jedynie, że „różne były zawiłości historyczne”, a pogromu dokonali „ci, którzy byli antysemitami, a Polaków nie do końca równa się z antysemitami”. Z kolei na pytanie o mord w Jedwabnem, odpowiadała, że był „to fakt historyczny, w którym doszło do wielu nieporozumień”, a „sytuacja była dramatyczna”. Jej zdaniem, twierdzenie że to Polacy spalili Żydów w stodole, to „teza powtarzana za Tomaszem Grossem”, podczas gdy inni historycy uznają ją za „tendencyjną”. – Zostawmy to historykom i książkom historycznym – apelowała.
Autor przypomina słowa Macierewicza

W relacji Ofera Adereta, „Polacy dokonali w 1946 roku pogromu w Kielcach, w wyniku którego 40 Żydów, którzy przeżyli Holocaust, zostało zamordowanych z rąk sąsiadów”. Pisząc o spaleniu stodoły w Jedwabnem 10 lipca 1941 roku, autor przekonuje, że z rąk Polaków zginęło „od 300 do 1600 Żydów”. „To zdarzenie nawiedza polskie społeczeństwo i wstrząsa nim od 15 lat, kiedy to zostało ujawnione w książce Jana T. Grossa”.

W części publikacji poświęconej Antoniemu Macierewiczowi, autor powołuje się na artykuły oraz karykatury opublikowane w gazecie „Głos” w latach 90., gdy jej redaktorem naczelnym był Antoni Macierewicz. Jeden z artykułów miał dowodzić tego, że pogrom kielecki był wynikiem „zagranicznego spisku”, w którym udział mieli brać komuniści i Żydzi żyjący w Izraelu.

Podsumowując swój wywód, autor przypomina, że zarówno prezydent Andrzej Duda, jak i jego poprzednik Bronisław Komorowski przyznali, iż w mordach brali udział Polacy.
Reakcja polskich Żydów

W odpowiedzi na słowa minister Anny Zalewskiej, naczelny rabin Polski Michael Schudrich wraz ze Związkiem Wyznaniowych Gmin Żydowskich zaprosił szefową resortu edukacji do Muzeum Historii Żydów Polskich Polin oraz przypomniał słowa prezydenta Lecha Kaczyńskiego dotyczące trudnych relacji żydowsko-polskich.

Prezes Światowego Kongresu Żydów zwrócił się do rządu, by ten zareagował i sprawił, że minister Zalewska i burmistrz Jedwabnego "niezwłocznie wydadzą przeprosiny i wycofają swoje uwagi".

Prezydent Światowego Kongresu Żydów Ronald S. Lauder ostro skrytykował minister Zalewską, która nie chciała wprost powiedzieć, kto był odpowiedzialny za zamordowanie Żydów w Kielcach.

Lauder skrytykował również Michała Chajewskiego, burmistrza Jedwabnego, który wydał przyzwolenie na zbiórkę podpisów pod ustawą nakazującą ekshumację zamordowanych w Jedwabnem Żydów. Jak mówił, te dwa zdarzenia osłabiły starania polskich historyków, którzy "spędzili ponad 25 lat na to, by odkryć przerażające akty przemocy dokonywane przez Polaków wobec Żydów".

Prezes Światowego Kongresu Żydów zwrócił się do rządu, by ten zareagował i sprawił, że minister i burmistrz niezwłocznie wydadzą przeprosiny i wycofają swoje uwagi. – Minister Zalewska i burmistrz Chajewski powinni posłuchać słów prezydenta Dudy, który na początku lipca, w 70. rocznicę pogromu kieleckiego, mówił, że "w wolnej, suwerennej i niepodległej Polsce nie ma miejsca dla jakiejkolwiek formy uprzedzeń. Nie ma miejsca dla rasizmu, ksenofobii i dla antysemityzmu" – mówił Lauder.

Lauder ocenił jako niepokojące, że wysocy urzędnicy państwowi, w takim kraju jak Polska, który walczył z komunizmem, sprawiają, że nagle powracają czasy dezinformacji i zamazywania historii.

– Od czasu upadku komunizmu, polskie społeczeństwo pokazało ogromną odwagę i godność w konfrontacji z strasznymi plamami w historii Polski. W ten sposób Polacy zyskali nasz podziw i stanowią cenny przykład do naśladowania przez kraje sąsiednie, które nie zdołały uporać się z własną historią – mówił Lauder.

https://www.wprost.pl/swiat/10015968/Swiatowy-Kongres-Zydow-domaga-sie-o...

Słowa Zalewskiej o Jedwabnem dotarły do USA. Proszą o reakcję prezydenta

Władze Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie opublikowały oficjalne oświadczenie, w którym wyrażają zaniepokojenie słowami Anny Zalewskiej na temat zbrodni w Jedwabnem - szefowa MEN w rozmowie z Moniką Olejnik w "Kropce nad i" początkowo nie chciała odpowiedzieć,  kto dokonał pogromu na Żydach 10 lipca 1941 roku. W końcu stwierdziła, że jeżeli ktoś twierdzi, iż zrobili to Polacy, to powtarza on jedynie "tendencyjne opinie".

"Jesteśmy zaniepokojeni, że polska minister edukacji narodowej kwestionuje to, iż Polacy brali udział w mordowaniu setek swoich żydowskich sąsiadów w Jedwabnem" - napisało muzeum.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114881,20429987,amerykanskie-muzeum-holokaustu-oburzone-slowami-zalewskiej.html

Władze Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie opublikowały oficjalne oświadczenie, w którym wyrażają zaniepokojenie słowami Anny Zalewskiej na temat zbrodni w Jedwabnem - szefowa MEN w rozmowie z Moniką Olejnik w "Kropce nad i" początkowo nie chciała odpowiedzieć,  kto dokonał pogromu na Żydach 10 lipca 1941 roku. W końcu stwierdziła, że jeżeli ktoś twierdzi, iż zrobili to Polacy, to powtarza on jedynie "tendencyjne opinie".

"Jesteśmy zaniepokojeni, że polska minister edukacji narodowej kwestionuje to, iż Polacy brali udział w mordowaniu setek swoich żydowskich sąsiadów w Jedwabnem" - napisało muzeum.

Amerykańskie muzeum stwierdziło, że niepokojący
jest fakt, iż minister odpowiedzialna za edukację w Polsce kwestionuje
fakty związane ze zbrodniami dokonanymi na Żydach na polskich ziemiach. 

Wszystko zostało wyjaśnione 

Tad
Stahnke z muzeum w Waszyngtonie stwierdził w oświadczeniu, że sprawy te
już dawno zostały rozstrzygnięte. Podkreślił też, że działania polskich
władz stawiają pod znakiem zapytania ich zaangażowanie w dialog
poświęcony polskiej historii w okresie Holokaustu.

Muzeum zaapelowało też do prezydenta Andrzeja Dudy.

"Polski
prezydent Andrzej Duda, podczas obchodów pogromu kieleckiego
stwierdził, że w Polsce nie ma miejsca na antysemityzm" - przypomniało
muzeum. Władze amerykańskiej placówki stwierdziły, że ze względu na te
słowa liczą, że Duda zareaguje na słowa Zalewskiej i użyje swojej
pozycji, by takie sytuacje się nie powtarzały.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114881,20429987,amerykanskie-muzeum-holokaustu-oburzone-slowami-zalewskiej.html

Wybitni historycy protestują: Szokujące słowa o mordzie w Jedwabnem kompromitują Polskę

Wiele wskazuje na to, że dzisiejsze
wypowiedzi nie pozostają bez związku ze słowami Andrzeja Dudy, który
podczas kampanii wyborczej w sposób instrumentalny posłużył się
jedwabińską tragedią - piszą wybitni historycy w bardzo ostrym i gorzkim
liście. Zarzucają polskim władzom nadużywanie tragicznych wydarzeń z
czasów Zagłady w celu osiągnięcia doraźnych korzyści politycznych.

Pod
listem podpisali się członkowie Centrum Badań nad Zagładą Żydów:
Barbara Engelking, Jan Grabowski, Agnieszka Haska, Marta Janczewska,
Jacek Leociak, Dariusz Libionka, Jakub Petelewicz, Alina Skibińska,
Małgorzata Melchior, Andrzej Żbikowski.

Poniżej prezentujemy list w wersji polskiej i angielskiej.

http://wyborcza.pl/7,75398,20437437,wybitni-historycy-zajmujacy-sie-zaglada-protestuja-szokujace.html

Odpowiedzialność za zbrodnie na terenie okupowanym ponosi okupant – mówił na antenie TVP Info nowy szef Instytutu Pamięci Narodowej Jarosław Szarek.
Winni Polacy, czy Niemcy?

Nowy prezes IPN odniósł się także do rozgorzałego na nowo sporu o Jedwabne. Prostował własne słowa, jakoby to wyłącznie Niemcy byli odpowiedzialni za tamtą historyczną zbrodnię.

– Z jednej z moich wypowiedzi wyciągnięto tylko część zdania – wyjaśniał. – Mogę się powołać na IV Konwencję Haską z 2007 roku, która wprost mówi, że odpowiedzialność za zbrodnie na terenie okupowanym ponosi okupant. Wiadomo, że to nie są warunki normalne w okupowanym państwie. I ja nie ukrywałem tego, że tej zbrodni dokonała garstka Polaków – powiedział Szarek.

– Ale odpowiedzialność za tę zbrodnię spada na niemiecki system państwa totalitarnego, które w jakiś sposób tych Polaków do tej zbrodni przymusiło czy zainspirowało. I tu nie ma żadnej wątpliwości – zaznaczył. – Ten spór przenosi się w sferę polityczną. Nie chciałbym tylko narzucania IPN-owi z zewnątrz pewnych tematów – dodał.

Towarzystwo Dziennikarskie o zakłamywaniu historii. 'Haniebne zaprzeczanie prawdzie o Jedwabnem'

Ujawniona w roku 2000 zbrodnia na
żydowskiej ludności miasta Jedwabne wstrząsnęła polską opinią publiczną.
Śledztwo wszczęte przez prokuraturę Instytutu Pamięci Narodowej
wykazało, że głównymi sprawcami tej zbrodni byli Polacy, którzy
korzystając z przyzwolenia okupanta niemieckiego, w okrutny sposób
zamordowali kilkuset żydowskich sąsiadów. Późniejsze ustalenia polskich
naukowców pokazały, że Jedwabne nie było niestety wyjątkiem. Latem 1941
r. do podobnych mordów z kluczowym udziałem Polaków doszło w 23
miejscowościach północno-wschodniej Polski. W ostatnich latach powstało
na ten temat szereg poważnych opracowań.

Sprawa
Jedwabnego stała się ważnym wyzwaniem dla państwa polskiego. Do czasu
jej wybuchu w naszej świadomości historycznej dominował pogląd, że w
historii drugiej wojny światowej Polacy nie zapisali ponurych kart.


Władze Rzeczypospolitej musiały zmierzyć się z nowymi faktami.
Odważnie podszedł do nich IPN, wznawiając śledztwo i publikując jego
najważniejsze ustalenia. Za zbrodnicze zachowania części polskiego
społeczeństwa przeprosił prezydent Aleksander Kwaśniewski, a prezydent Bronisław Komorowski przyznał, że naród polski poniósł w czasie wojny ofiary, ale Polacy bywali też sprawcami zbrodni.


Ze sprawą Jedwabnego państwo polskie poradziło sobie w godny i
właściwy sposób. Niestety w ostatnich miesiącach efekty tej pracy są
podważane przez polityków rządu Prawa i Sprawiedliwości, w tym - co
wywołuje szczególne oburzenie - ministra edukacji narodowej Annę Zalewską.

Jeszcze w czasie kampanii wyborczej w roku 2015 obecny prezydent Andrzej Duda
atakował Bronisława Komorowskiego za jego słowa o Jedwabnem. Nie był to
incydent. Ustalenia w sprawie tej zbrodni zaczęli ostatnio podważać
przedstawiciele Kolegium IPN, a razem z nimi nowo wybrany przez Sejm
prezes IPN Jarosław Szarek.

Dziś wszystko zmierza do
tego, by śledztwo w sprawie mordu w Jedwabnem było wznowione, a intencją
tych, którzy do tego dążą, jest radykalna zmiana oficjalnej wersji
przebiegu wydarzeń z 10 lipca 1941 r.

Dzieje się tak,
mimo że od czasu zakończenia poprzedniego postępowania nie pojawiły się
żadne wiarygodne dowody na inną niż już udowodniona rolę obywateli
polskich - sprawców tej zbrodni.

Jako polscy dziennikarze wyrażamy z tego powodu najgłębsze zaniepokojenie.


Najnowsza historia Polski pełna jest momentów, z których możemy
być dumni. Przyznanie się do tego, że popełnialiśmy również błędy,
niegodziwości, a nawet zbrodnie nie zmienia tego obrazu, a pokazuje
naszą odwagę i odpowiedzialność.

Protestujemy przeciwko
zakłamywaniu historii i niszczeniu wizerunku oraz dorobku Polskiej
historiografii. Ci, którzy dopuszczają się haniebnego zaprzeczania
potwierdzonej prawdy historycznej o odpowiedzialności Polaków za
zbrodnie w Jedwabnem, nie mają na takie kłamstwo mandatu społeczeństwa
polskiego i działają wyłącznie we własnym imieniu, nawet jeżeli chwilowo
zajmują stanowiska państwowe.

To przekracza wszelkie granice! Dziennikarz proputinowskiej
telewizji nazywa polski rząd „nowymi faszystami”. Informatorami... tuzy
„GW”

W tekście padają kuriozalne oskarżenia pod adresem władz
naszego kraju. Możemy m.in. przeczytać, że „polski rząd promuje
ideologię neofaszystowską”.

Na łamach „Gazety Wyborczej” ukazał się przedruk artykułu laureata Pulitzera, byłego reportera „The New York Timesa”, a obecnie dziennikarza prokremlowskiej telewizji propagandowej Russia Today Chrisa Hedgesa „Nowi europejscy faszyści” dotyczący polskiego rządu.

W tekście padają
kuriozalne oskarżenia pod adresem władz naszego kraju. Możemy m.in.
przeczytać, że „polski rząd promuje ideologię neofaszystowską”. Nie
brakuje również wyssanych z palca zarzutów natury historycznej. Hedges
przytaczając twórczość Jana Tomasza Grossa sugeruje Polsce
odpowiedzialność za Holocaust używając sformułowania:

polski współudział w nazistowskiej eksterminacji ok. 3 mln Żydów z Polski

Co ciekawe, autor podkreśla, że informacji do napisania artykułu dostarczyli mu… dziennikarze „Gazety Wyborczej”. Hedges przyznaje, że byli to Jarosław Kurski i Piotr Stasiński. Sytuacja nie wymaga chyba komentarza.

Artykuł pod wiele mówiącym tytułem „Nowi europejscy faszyści”
na stronie washingtonblog.com został opatrzony zdjęciem sali plenarnej
polskiego Sejmu. Trudno o bardziej sugestywny komentarz…

A wszystko przy asyście gazety Michnika.

Komitet Żydów Amerykańskich krytykuje minister Annę Zalewską za słowa o Jedwabnem

Dr Kurek twierdziła, że bez ekshumacji zwłok trudno ustalić, ile osób
zginęło w Jedwabnem, a nawet czy ktokolwiek zginął. Jak dobrze wiadomo,
ekshumacja zwłok na terenie Jedwabnego (dokładniej stodoły należącej do
p. Śleszyńskiego) została wstrzymana w 2001 r. przez ówczesnego ministra
sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego. Powodem były protesty środowisk
żydowskich powołujących się na zasady judaizmu dotyczące pochówku
zmarłych.

Dr Kurek zarzuciła kłamstwo Michaelowi
Schudrichowi, naczelnemu rabinowi Polski i członkowi B'nai B'rith Polin,
w związku z jego stanowiskiem, że ekshumacja zwłok nie jest dopuszczana
przez prawo halachiczne. Oto cytat z audycji wyemitowanej przez TVP Info: "Niech się rabin Schudrich modli, aby mu Pan Bóg żydowski wybaczył kłamstwa, jakie firmuje, lub niewiedzę".


Dr Kurek powołała się na ekspertyzę, która ukazała się w
biuletynie "Kolbojnik" w 2014 r. Dr Kurek myli się. Faktycznie, w tym
piśmie (zima 2014, 4 [77]) ukazał się artykuł Piotra Kadlcika o
ekshumacji. Nie była to jednak żadna ekspertyza, tylko omówienie
rzeczywiście różnych opinii rabinów w sprawie ekshumacji. Zróżnicowanie
opinii nie uzasadnia zarzutu, że rabin Schudrich dopuścił się kłamstwa,
ponieważ właśnie jako Żyd i rabin ma prawo do własnego stanowiska w
każdej sprawie, m.in. w sprawie dopuszczalności ekshumacji. Nadto dr
Kurek stwierdziła, że Żydzi sprzeciwiający się ekshumacji czynią to w
celu ukrycia prawdy.

Nie zamierzamy interpretować zasad
Halachy dotyczących pochówku ani rozstrzygać, czy bez ekshumacji da się
ustalić przebieg wydarzeń w Jedwabnem w dniu 10 lipca 1941
r. Uważamy natomiast, że wypowiedzi dr Ewy Kurek na temat rabina
Schudricha i Żydów (oskarżenie o chęć ukrycia prawdy) są obraźliwe.

Oczekujemy, że TVP Info zajmie w tej sprawie stanowisko.

Szydło przeciw artykułowi Hedges'a: zbudowany na oczywistych kłamstwach

– Wszelkie przejawy ataku na polskie państwo będą odpierane – zapowiada premier Beata Szydło.

• Prezes Szarek wyrzuca Krzysztofa Persaka i Jedwabne z IPN. Jedna z pierwszych decyzji

  • 
    

    http://wyborcza.pl/1,75398,20469280,prezes-szarek-wyrzuca-krzysztofa-per...

    Jedną z pierwszych decyzji dr. Szarka było zwolnienie dr. Persaka, współautora dwutomowego wyboru dokumentów o Jedwabnem.

  Równocześnie na stanowisko wiceprezesa IPN zatrudniono dr. Mateusza
  Szpytmę, twórcę muzeum Ulmów w Markowej - placówki poświęconej polskiej
  rodzinie zamordowanej za ukrywanie Żydów w 1944 r.

Jak zareagujemy?

jazgot wzniecony przez Czerska i okolice trwa. Tym się nie przejmujemy.
Co zrobimy?
Najlepiej ekshumacja i otwarcie sledztwa pod nadzorem IPN, które nie zostało prawidłowe zakończone.

Szewach Weiss o Franciszku w Auschwitz: Cisza w tym przypadku
jest krzykiem. "To miejsce powinno być pod Reichstagiem. Organizatorem
byli Niemcy"

"Kiedy słucham polskich prezydentów, na przykład teraz Andrzeja
Dudy na obchodach rocznicy powstania w getcie czy pogromu kieleckiego,
to zgadzam się z nim nie tylko

Otóż i dla nas, i dla was historia nie chce być historią, ona żyje cały czas. To nie tylko pamięć, ale i codzienność, która ma wpływ na życie ludzi, na wszystko

— mówi Szewach Weiss w rozmowie z Robertem Mazurkiem na łamach „Plusa Minusa”.

Były ambasador Izraela w Polsce przekonuje, że odnajduje się
w słowach wygłaszanych przez prezydenta Andrzeja Dudę z okazji
rocznic historycznych.

Kiedy słucham polskich prezydentów, na przykład teraz Andrzeja Dudy na obchodach rocznicy powstania w getcie czy pogromu kieleckiego,
to zgadzam się z nim nie tylko w każdym zdaniu, ale i w każdym słowie.
Tak, wiem, że mu powiedzą, że się podlizuje Żydom, bo jest z prawicowej
partii, ale to zostawmy, niech sobie mówią. (…) Co ja zrobię, że nawet
to odwoływanie
się do historii przez ministra Macierewicza wydaje mi się niesłychanie
podobne do izraelskiego. To jest dokładnie jak u nas! Macierewicz też
mógłby powiedzieć, że już nie będzie polskiej Masady. Bardzo jesteśmy
do siebie podobni

— czytamy.

Weiss mówi również o polityce historycznej prowadzonej przez Izrael.
Przyznał, że kluczowym wydarzeniem w pamięci obywateli jest
oczywiście Holokaust.

Odwołujemy się do Holokaustu, ale nie tylko jako do symbolu zagłady, ale przede wszystkim bohaterstwa!

— podkreślił,odwołując się do słów Dawida Ben Guriona, jednego z głównych założycieli państwa żydowskiego.

W wywiadzie nie zabrakło również refleksji dotyczącej kształcenia
młodzieży z Izraela za pomocą wycieczek do Polski, między innymi
do obozu Auschwitz.

Jeżeli ci młodzi ludzie nie mają dobrych
nauczycieli historii, którzy powiedzą im, że Zagłada zrodziła się
w bawarskich piwnicach, że powstała w niemieckich głowach i przez
Niemców została zrealizowana, to może zrodzić się zamęt. (…)
Ja chciałbym, by młodym Żydom opowiedziano prawdę - że w wielu
europejskich państwach były rządy kolaborujące z Niemcami: Francja,
Norwegia, Słowacja, Węgry, Chorwacja, ale nie było polskiego państwa
współpracującego z Hitlerem! To Polska była chwalebnym wyjątkiem
w Europie. Nigdy nie było żadnych polskich obozów zagłady, żadnych.
Owszem, był niemieckie wyspy zagłady na polskiej ziemi. Ci młodzi
Izraelczycy wracający z Polski muszą to wiedzieć, inaczej może się
w nich pojawić nawet jeśli nie agresja, to niechęć, nienawiść do Polaków

— podkreśla.

– Minister edukacji Anna Zalewska wpadła pod obstrzał zachodnich mediów
z powodu swojej wypowiedzi o Jedwabnem. Zakwestionowała bowiem
dominującą narrację winiącą Polaków za tę ohydną zbrodnię – pisze Marek Jan Chodakiewicz w tekście „Czego nie wiemy o Jedwabnem i Kielcach?”.
http://dorzeczy.pl/id,9316/nr-31-Polska-brzydko-im-pachnie-Dlaczego-cele...

Dziwne towarzystwo

http://klopotowski.salon24.pl/722769,dziwne-towarzystwo

Obrażeni na SDP koledzy gazetowyborczy założyli Towarzystwo Dziennikarskie. Nasze bowiem stowarzyszenie zostało ich zdaniem opanowane przez propagandystów PiS. No cóż, nikt nie jest wolny od pokusy wyrażania swych poglądów i uprzedzeń. Nie są także koledzy z TD. Ostatnio zabrali głos w sprawie Jedwabnego. Oburza ich, że IPN wznowi śledztwo, gdyż wina Polaków została rzekomo udowodniona w poprzednim śledztwie IPN w latach 2000 – 2004. A „nie pojawiły się żadne wiarygodne dowody na inną niż już udowodniona rolę obywateli polskich – sprawców tej zbrodni. Jako polscy dziennikarze wyrażamy z tego powodu najgłębsze zaniepokojenie” – piszą w oświadczeniu.

Tamto śledztwo zostało przerwane, kiedy badacze prowadzący ekshumację zaczęli na miejscu tragedii odkrywać łuski po nabojach, co wskazuje na udział Niemców. A to są dowody usprawiedliwiające wznowienie śledztwa. Takie dowody już wtedy zaczęły się pojawiać podważając wersję puszczoną w świat przez Jana T. Grossa, która wyrządziła wielkie szkody reputacji Polaków. Dlatego warto przeprowadzić od nowa dochodzenie. Bo być może szykuje się sensacja. Każdy rasowy dziennikarz czeka na taką okazję, gdy jakaś nowina wywraca ustalone poglądy. Jednak kolegów z TD wcale to nie cieszy. Ani spodziewana sensacja, ani szansa na oczyszczenie opinii o rodakach. Czemu? Co to za dziennikarze? Co to za rodacy, którzy są zainteresowani nie tyle dochodzeniem prawdy, ile naszym poniżeniem w oczach opinii publicznej świata?

Nie przesądzam wyników nowego śledztwa IPN. Mogą ujawnić się okoliczności, które wskażą na winę Polaków za tę zbrodnię, mimo obecności łusek. Wtedy trzeba będzie się przyznać do winy i dokonać ekspiacji. Dziwi mnie tylko przywiązanie kolegów z TD do najbardziej dla nas niekorzystnej wersji i zupełny brak ciekawości, że mogło być inaczej.

Tamto śledztwo zostało przerwane na żądanie rabina Polski Michaela Schudricha. Jego zdaniem ekshumacji zwłok zabrania prawo żydowskie. Jednak dr. Ewa Kurek badająca od 30 lat stosunki polsko-żydowskie zarzuciła mu kłamstwo: „Niech się rabin Schudrich modli, aby mu Pan Bóg żydowski wybaczył kłamstwa, jakie firmuje lub niewiedzę”, jak powiedziała w TVP Info. Na te słowa oburzyła się z kolei B’nai B’irth Polin, organizacja, którą zdelegalizowały władze II RP za związki z masonerią, a władze III RP zezwoliły na reaktywację. Prezes BBP Sergiusz Kowalski oświadczył, że rabin Schudrich, "jako Żyd i rabin ma prawo do własnego stanowiska w każdej sprawie, m.in. dopuszczalności ekshumacji”. Z czego wyciągam wniosek, że nie ma jednoznacznego zakazu ekshumacji w prawie żydowskim. To tylko interpretacja rabina Schudricha, któremu chyba zależało na obciążeniu winą Polaków. W jakim celu?

Nie dziwi mnie stanowisko B’nai B’irth Polin. Jest to oddział organizacji, która działa na całym świecie. Wśród zadań ma zwalczanie antysemityzmu, bigoterii i obronę interesów Żydów. Być może w ich interesie leży przedstawianie Polaków w złym świetle w czasie niemieckiej okupacji. Przypuszczam, że to ułatwia im żądanie odszkodowań od naszego państwa za mienie ofiar Zagłady. Nie można mieć o to żalu. Każdy dba o swoje. My także chcemy dbać o swe interesy w sprawie Jedwabnego. Dlatego nie rozumiem stanowiska Towarzystwa Dziennikarskiego. Zachowuje się jak gdyby było oddziałem B’nai B’irth Polin. Ale przecież to absurd. Koledzy wyraźnie przedstawiają się w oświadczeniu jako „dziennikarze polscy”. Czy ktoś z władz TD może to nam wyjaśnić?

Uważam, że winy i zasługi Polaków wobec Żydów podczas niemieckiej okupacji należy dogłębnie zbadać i przedstawić opinii publicznej w kraju i zagranicą. Dziennikarze mają obowiązek rzetelnie informować o postępach badań naukowych nie przywiązując się do żadnej z możliwych wersji tych wydarzeń. Chyba, że wolą uprawiać propagandę.

PS. Tekst ukazał się na portalu www.sdp.pl

Inicjatorami "Listu otwartego nauczycieli przeciwko manipulowaniu
najnowszą historią Polski" są: Adam Musiał, nauczyciel języka
angielskiego i wiedzy o kulturze z Krakowa, Małgorzata Rusiłowicz,
nauczycielka języka polskiego z Białegostoku, Barbara Subko,
nauczycielka języka polskiego z Warszawy, Bożenna Sucharska,
nauczycielka języka polskiego i wiedzy o kulturze z Gdańska, Robert
Szuchta, nauczyciel historii z Warszawy oraz Agnieszka Wozowicz,
nauczycielka historii sztuki z Krakowa.



- List został rozesłany do wielu instytucji w Polsce, Europie, USA i Izraelu - informuje Szuchta.



Nauczyciele podkreślają: "Rzetelna wiedza i postawa szacunku dla
człowieka są najważniejszymi aspektami nauczania i wychowania. Dużą
rolę w ich kształtowaniu odgrywa edukacja historyczna, a szczególnie
wiedza o wydarzeniach, które są cezurą w historii świata i rzutują na
współczesność. Takim wydarzeniem była zagłada Żydów. Jej
bezprecedensowość i tragizm wymagają szczególnego namysłu i rozwagi w
formułowaniu wypowiedzi na ten temat".

Minister podważa ustalenia historyków




W liście nauczyciele odnoszą się do wypowiedzi Anny Zalewskiej z
13 lipca, gdy minister była gościem programu "Kropka nad i"
prowadzonego przez Monikę Olejnik. Na pytania, kto zabił Żydów w
Jedwabnem i w czasie pogromu kieleckiego, nie chciała przyznać, że byli
to Polacy.



O jej wypowiedziach rozpisywała się prasa z całego świata, bo
słowa minister zacytowała agencja AP. Artykuły na ten temat opublikowały
m.in. "Haaretz" i Fox News. Oświadczenie w tej sprawie wydał Związek
Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP. Jego autorzy podkreślali, że są
zdumieni i wstrząśnięci wypowiedzią minister, która nie potrafiła nazwać
sprawców mordów w Jedwabnem i Kielcach.



Podobnego zdania są autorzy nauczycielskiego listu: "Pani Anna
Zalewska, Minister Edukacji Narodowej, w publicznym wystąpieniu unikała
klarownej odpowiedzi



na pytania dotyczące sprawstwa zbrodni na polskich Żydach w
Jedwabnem i Kielcach, podważając tym samym ustalenia historyków i
prokuratorów".

Słowa prezesa IPN zdumiewają




O tym, co wydarzyło się w Jedwabnem mówił też w ostatnich dniach
dr Jarosław Szarek, nowy prezes Instytutu Pamięci Narodowej. Jego słowa
również nie spodobały się nauczycielom.



W swoim liście piszą: "Nasze zdumienie budzą także słowa doktora
Jarosława Szarka, obecnego prezesa IPN (ośrodka pragnącego odgrywać
ważną rolę w edukacji historycznej), który obarczył odpowiedzialnością
za mord jedwabieński wyłącznie Niemców".



"Zaskoczył" też kandydat na prezes IPN dr Marek Chrzanowski,
który jest nauczycielem historii. Wśród ważnych zadań dla IPN wymienił
ponowne zbadanie mordu w Jedwabnem. - Jako nauczyciel historii nie wiem,
co mam mówić dzieciom, co się tam wydarzyło - mówił. Dodał przy tym, że
publikacja Jana Tomasza Grossa na ten temat, w której oskarża on
Polaków o mord Żydów, to "zarzuty, które szkalują dobre imię Polski".
Ocenił, że publikacja IPN pt. "Wokół Jedwabnego" jest niepowodzeniem w
sprawie wyjaśnienia tych wydarzeń.



W liście nauczycieli czytamy: "Jako nauczyciele od wielu lat w
kraju i zagranicą pogłębiamy swą wiedzę i doskonalimy umiejętności
metodyczne nauczania o Zagładzie po to, by nasi uczniowie stali się
odpowiedzialnymi i świadomymi obywatelami Polski, Europy i świata. Nasza
praca spotyka się z uznaniem i podziwem wielu instytucji edukacyjnych i
ośrodków naukowych na świecie. Tym większe zdziwienie wzbudziło w nas
publiczne wystąpienie nauczyciela historii, a jednocześnie kandydata na
prezesa IPN, doktora Marka Chrzanowskiego, w którym przyznał się do
niewiedzy i bezradności w nauczaniu o zagładzie polskich Żydów."

"To manipulacje"




Nauczyciele wypowiedzi osób publicznych o zagładzie Żydów i
wydarzeniach w Jedwabnem nazywają "próbami manipulowania wiedzą
historyczną" i dlatego zdecydowali się na napisanie listu otwartego.



Piszą w nim: "Kierując się w naszej pracy nauczycielskiej
poczuciem odpowiedzialności w przekazywaniu prawdy historycznej,
oświadczamy, że nie mamy wątpliwości co do sprawstwa i udziału polskiej
ludności w zbrodniach w Jedwabnem i Kielcach. Z pełną świadomością
przyjęliśmy na siebie obowiązek przepracowania z uczniami tej trudnej i
bolesnej karty naszych dziejów. Sprzeciwiamy się wszelkim działaniom,
które w rażący sposób zaprzeczają udokumentowanej wiedzy i świadczą o
manipulowaniu faktami historycznymi. Apelujemy o merytoryczność i
rozwagę w formułowaniu wypowiedzi na ten temat, a także o
niezaprzepaszczanie dorobku badaczy i nauczycieli w tej dziedzinie."



Pod listem nauczycieli można podpisać się tutaj.

http://wyborcza.pl/1,75398,20483524,nauczyciele-przeciw-manipulowaniu-hi...

"Kierując się w naszej pracy nauczycielskiej
poczuciem odpowiedzialności w przekazywaniu prawdy historycznej,
oświadczamy, że nie mamy wątpliwości co do sprawstwa i udziału polskiej
ludności w zbrodniach w Jedwabnem i Kielcach."

Za te słowa powinni być odsunięci od pracy nauczycielskiej. Jak mogą czegokolwiek kogokolwiek nauczyć ludzie, którzy z góry odrzucają możliwość weryfikacji ustaleń co do historycznych wydarzeń.

jedynym nauczycielem historii (nie wiadomo, czy czynnym)z tego obrzydliwego stadła zaprzańców jest "Robert Szuchta, nauczyciel historii z Warszawy"

"Dlaczego uczę o Zagładzie" Robert Szuchta - Ośrodek Informacji ONZ

"Dlaczego uczę o Zagładzie" Robert Szuchta. Urodziłem się i mieszkam w Warszawie. Moje miasto było kiedyś jednym z największych skupisk żydowskich na ...

-----------------------------------
Aj waj! To walczący antysemityzmus jest! Pisze listy oszczercze i donosy nie od dzisiaj!

http://or.icm.edu.pl/texty/Hanba_Panie_profesorze.html
List otwarty w sprawie antysemickich wypowiedzi prof. Janusza Rulki

Poniższy list napisałem latem 2004 r. poruszony antysemickimi wystąpieniami prof. Janusza Rulki, z zamiarem opublikowania go na łamach pisma metodycznego dla nauczycieli historii pt. „Wiadomości Historyczne”. List wysłałem do redakcji WH w sierpniu z prośbą o opublikowanie. W połowie grudnia otrzymałem od red. Krzysztofa Beuera informację, że prof. Rulka nie zajął stanowiska wobec mojego listu i redakcja nie będzie go drukowała. Zdecydowałem więc podać moje stanowisko (mam nadzieję, że podzielane przez nauczycieli) do publicznej wiadomości za pośrednictwem Stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita.

Robert Szuchta

Profesor Rulka zastanawia się, jakie były przyczyny takiego sposobu pisania o historii ojczystej w podręczniku szkolnym? I znajduje odpowiedź. Jest nią żydowskie pochodzenie części autorów „podręcznika hańby”. Autorowi nie wystarczy argument, że byli oni zauroczeni marksistowską metodologią; spośród siedmiu autorów tylko troje miało merytoryczne i warsztatowe przygotowanie do pisania podręcznika, czy nawet zajmowania się historią jako dyscypliną naukową. Sam zresztą o tym pisze w sposób następujący: „... zastanawiam się, czy zauroczenie marksizmem, działalność w partii komunistycznej, «sowiecki internacjonalizm», a także karierowiczostwo są wystarczającymi wytłumaczeniami autorów, którzy napisali taki właśnie podręcznik, mający deprawować polską młodzież” [s. 93-94]. Profesor Rulka natychmiast rozwiewa te wątpliwości i za bardzo istotny powód uznaje „słabe lub żadne zakorzenienie tych osób w wartościach kultury polskiej; wartościach utrwalonych, obecnych i rozwijanych w procesie długiego trwania narodu” [s. 94]. Tu należy podkreślić, że autor ma na myśli naród polski. W całym tekście wątek pochodzenia etnicznego autorów podręcznika, choć nie jest wyeksponowany, to jednak daje się zauważyć i jest czytelny. Autor zwraca czytelnikowi nawet uwagę, że swój tekst chce zakończyć „uwagami dotyczącymi autorów podręcznika”, które zaczerpnął ze „Słownika historyków polskich”. [s. 91] Dowiadujemy się więc, że pełne nazwisko redaktorki brzmi Żanna Zelikman-Kormanowa [s. 92], Walentyna Najdus ma drugie nazwisko Smolar [s. 93], a Tadeusz Daniszewski to nie kto inny tylko Dawid Kirszbraun [s. 80]. Zresztą profesor Rulka zwraca szczególną uwagę na tego autora. Przestrzega czytelnika: „Nazwisko autora tych zdań [cytowane były wcześniej fragmenty rozdziału podręcznika napisane przez Daniszewskiego - R.S.] – Dawida Kirszbrauna, czyli Tadeusza Daniszewskiego – trzeba zapamiętać. To symbol całkowitego upadku i służalczości, do jakiego można dojść w zawodzie ideologicznego propagandysty – historyka”[s. 87]. Tak więc powodem, dla którego autorzy napisali taki podręcznik, dla którego podjęli się deprawacji polskiej młodzieży, zohydzania im polskiej narodowej historii, szydzenia z polskiego patriotyzmu było ich żydowskie pochodzenie. W ostatnim akapicie profesor Rulka wzywa żyjących jeszcze autorów „podręcznika hańby” lub ich dzieci, „by zechcieli podać motywy, dlaczego ten podręcznik napisali” [s. 97]. Oznacza to, że syn prof. Witolda Kuli, prof. Marcin Kula, lub jego wnuki powinni przepraszać za to, co pół wieku temu pisał ich ojciec i dziadek, lub tłumaczyć nam dlaczego to robił.

Argumenty, których autor używa dla uzasadnienia swoich tez są przykładem nie tylko spiskowego sposobu myślenia o przeszłości i teraźniejszości, ale także poglądów jawnie antysemickich. Podawanie podwójnych nazwisk autorów podręcznika w funkcji demaskacji, wskazywanie i eksponowanie ich żydowskiego pochodzenia oraz sugerowanie brak ich związku z kulturą polską to strategie rodem z antysemickiego kanonu. Informacja, jaka została zamieszczona w ostatnim przypisie, potwierdza moje zarzuty. Nota bene jest w niej kilka nieścisłości. Profesor Rulka pisze: „Przypis z roku 2002. Okazało się, że M. Turlejska i J. Kancewicz będący ostatnimi żyjącymi autorami tego «podręcznika» znów nas pouczają. Są członkami – założycielami stowarzyszenia do walki z ksenofobią i antysemityzmem, które ostatnio przybrało piękniejszą nazwę «Otwarta Rzeczpospolita». Okazuje się, że dla ludzi «z miedzianym czołem» nie ma żadnych granic przyzwoitości.” [s. 97]

Śpieszę donieść, że Maria Turlejska i Jan Kancewicz nie są członkami założycielami stowarzyszenia „Otwarta Rzeczpospolita” i, co więcej, w ogóle do niego nie należą. Ich nazwiska figurują na liście ponad 200 osób, które w marcu 1999 roku wystosowały list otwarty do ministra edukacji w sprawie antysemickich treści w podręcznikach Leszka Andrzeja Szcześniaka, z sugestią wycofania ich z obiegu szkolnego6. Od momentu powstania stowarzyszenia ani Turlejska ani Kancewicz nigdy nie byli na żadnym spotkaniu stowarzyszenia, nie działają w nim, zresztą tak jak i wiele innych osób, które podpisały list. Dlatego niezrozumiałe są słowa „znów nas pouczają”, które prof. Rulka odnosi do dwojga żyjących autorów. Przy czym zwrotu „znów nas pouczają” używa w odniesieniu do (jak uważa) członków założycieli stowarzyszenia „Otwarta Rzeczpospolita”, czym sugeruje, że stowarzyszenie zostało powołane do pouczania kogokolwiek. Tak się składa, że jestem członkiem założycielem stowarzyszenia, i staram się aktywnie uczestniczyć w jego pracach do dziś. Stowarzyszenie Przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii „Otwarta Rzeczpospolita”, a nie - jak pisze prof. Rulka - „stowarzyszenie do walki z ksenofobią i antysemityzmem” [przyp. 1, s. 97] nie tylko nikogo nie poucza, ale i nie zamierza tego robić. Odsyłam do statutu stowarzyszenia i informacji o jego bieżącej działalności (także edukacyjnej) na stronie internetowej http://or.icm.edu.pl

Marek Jan Chodakiewicz

:
Czego nie wiemy o Jedwabnem i Kielcach?

Przypadek ten dowodzi kilku spraw. Po pierwsze, obowiązującą
wykładnią II wojny światowej jest polska współodpowiedzialność
za Holokaust, w tym nawet współsprawstwo, które najplastyczniej
zademonstrowano w sprawie Jedwabnego. Po drugie, winą obarcza się
„polski antysemityzm”, który jest nieracjonalny. Należy bezwzględnie go
potępić. Najlepszą i bodaj jedyną formą dopuszczalnego potępienia jest
taki sposób, że bez kwestionowania przyjmuje się obowiązującą na świecie
narrację o Jedwabnem (i Kielcach etc.), jak opisano powyżej. Zaznaczmy,
że o ile nie będziemy na kolanach afirmować obowiązującej narracji,
to nie ma znaczenia fakt, że przyznajemy otwarcie i żałujemy, iż
antyżydowskość istniała i była wielce rozprzestrzeniona w ówczesnej
Polsce. Szczególnie nasze wyrazy żalu za to wszystko nie zostaną
zaakceptowane, gdy zastrzegamy przy tym, że jak najbardziej realne
uprzedzenia antyżydowskie nie przekładały się, dzięki Bogu, w większości
przypadków na przemoc.

Po trzecie, w związku z powyższym nie odbywa się żadna debata
naukowa, a strony nie cieszą się przywilejem parytetu wykładania swych
racji. Po czwarte, ma miejsce kaznodziejstwo o zbrodni, które jest
w istocie szantażem moralnym stygmatyzującym jakiekolwiek alternatywne
spojrzenie na zjawisko będące obiektem sakralizacji zamiast dociekań
naukowych. (...)

Skandaliczny atak prof. Friszke na IPN i rząd: „To nie Niemcy
zabijali Żydów w Jedwabnem. Politycy PiS próbują wyprzeć winę określonej
grupy Polaków”

„Partia rządząca próbuje zbudować jeden model patriotyzmu,
jeden model budowania polskości i jeden model rozumienia tradycji. To są
dążenia totalistyczne!”. Jak podkreśla nowy szef IPN dr Jarosław Szarek kłamie, gdy mówi, że w Jedwabnem Niemcy zabili Żydów.

On się teraz wycofuje, próbuje niuansować. Ale zachwiał poczuciem
prawdy, wprowadził dysonans. Wcześniej podobnie mówiła Anna Zalewska,
szefowa MEN. To, co zrobiła pani Zalewska,
było co najmniej ucieczką od powiedzenia prawdy. W mojej ocenie ta pani
nie ma odwagi cywilnej, skompromitowała się.[….] Nawet jeśli ekshumację
się dokończy, będą podobne wyniki. Politycy próbują wyprzeć winę
określonej grupy Polaków za zbrodnię w Jedwabnem

—uważa historyk. Jego zdaniem minister edukacji narodowej po takich słowach powinna podać się do dymisji.

U każdego uczciwego nauczyciela dostałaby ocenę niedostateczną. Pani
Zalewska wysłała komunikat do nauczycieli, że nie należy mówić prawdy,
jeśli może być dla jakichś sił politycznych niewygodna. W moich oczach,
i dla wielu środowisk, ta pani straciła autorytet. Podważył swą
wiarygodność również szef IPN, który z mocy ustawy odpowiada za prawdę historyczną, mówiąc, że za zbrodnię w Jedwabnem odpowiadali Niemcy

—dodaje prof. Friszke. Według niego prezes IPN porusza się w dwóch obszarach: opinii publicznej w Polsce i opinii publicznej na świecie.

I wiele środowisk, różnych instytucji, zajmującymi się zbrodniami niemieckimi, zagładą Żydów, które są partnerem IPN, odebrało wypowiedź nowego szefa instytutu źle. Szef IPN
musi być wiarygodny. Sam nie może mówić nieprawdy i podważać
miarodajnych ustaleń śledztwa, bo szkodzi wizerunkowi Polski. Jeśli
rządzącym zależy na prostowaniu nieprawdy o Polsce na świecie, to sami
nie możemy zakłamywać historii

—przekonuje i dodaje, że powrót IPN do tradycji Kurtyki nie wróży dobrze.

dominika wielowieyska

PiS kręci. I nie stawia kropki nad i, nawet jeśli tego domaga się Monika Olejnik

Obóz Prawa i Sprawiedliwości ma przemyślaną strategię w sprawie
antysemityzmu. Opiera się ona na zasadzie: nie zrażać do siebie
antysemickiego elektoratu. I nie stawiać kropki nad i. Nawet jeśli tego
domaga się Monika Olejnik, która rozmawiała na ten temat z szefową MEN
Anną Zalewską w swoim programie. Dlatego zgodnie z tą zasadą pani
minister nie mogła z siebie wydusić, że mordu Żydów w Jedwabnem dokonali
Polacy.

- Dramatyczna sytuacja, która miała miejsce w Jedwabnem, jest
kontrowersyjna. Wielu historyków, wybitnych profesorów, pokazuje
zupełnie inny obraz - przekonywała Anna Zalewska w "Kropce nad i" w TVN
24. Wcześniej przez kilka minut, mimo wielokrotnie powtarzanych pytań,
wykręcała się od odpowiedzi.


Po występie min. Zalewskiej politycy PiS wspierali ją ze
wszystkich sił, nie była to więc przypadkowa opinia. Czy czeka nas pisanie
historii na nowo, nakaz, by nauczyciele historii opowiadali uczniom
rzeczy nieprawdziwe, by fałszowali historię i ją lukrowali? Wszystko na
to wskazuje.

Komentatorzy ganili szefową MEN,
przywołując słowa Lecha Kaczyńskiego czy prezydenta Andrzeja Dudy.
Prezydent Kaczyński wiele zrobił, by poprawić stosunki ze środowiskami
żydowskimi. To jedna z największych jego zasług. Mówił o pogromie
kieleckim: "Jako prezydent Rzeczypospolitej chcę jasno i dobitnie
powiedzieć: to, co się stało przed 60 laty w Kielcach,
to była zbrodnia. To jest wielki wstyd i tragedia dla Polaków i dramat
dla Żydów, których tak niewielu ocalało po hitlerowskim Holocauście. Nie
ma dla tej zbrodni żadnego usprawiedliwienia".

Było to
najmocniejsze i najodważniejsze tego typu stwierdzenie przedstawiciela
obozu PiS, choć nie było tam sformułowania "Polacy zabili". Aby nikt
przypadkiem nie mógł wyciągnąć takiego jednoznacznego cytatu. Potem już
było tylko gorzej.

Duda: co innego w kampanii, co innego jako prezydent


Kandydat Andrzej Duda w kampanii odwołał się do antysemickiego
elektoratu. Zaatakował kontrkandydata Bronisława Komorowskiego za to, że
ten przy okazji sprawy Jedwabnego powiedział: "Polacy, ofiary II wojny
światowej, bywali również sprawcami". Piotr Paziński, redaktor naczelny
żydowskiego pisma "Midrasz", napisał wówczas: "Od 25 lat żaden poważny
polityk (a kandydat na prezydenta w II turze jest z konieczności
poważnym politykiem) nie grał kartą żydowską. Ostatnim był Lech Wałęsa w
1990 r., kiedy sugerował, że Tadeusz Mazowiecki ma niearyjskie
pochodzenie. Teraz Andrzej Duda daje swoim wyborcom do zrozumienia, że
Komorowski, wspominając zamordowanych w Jedwabnem Żydów, de facto
wysługuje się obcym interesom".

Duda jako prezydent
starał się to fatalne wrażenie zatrzeć. Bo już kampanię wyborczą miał za
sobą. Wygłosił dobre przemówienie przy okazji otwarcia muzeum rodziny
Ulmów zamordowanej przez Niemców za ukrywanie Żydów. Wziął udział w
uroczystościach ku czci ofiar pogromu kieleckiego. Podkreślał, że nie ma
żadnego usprawiedliwienia dla antysemickiej zbrodni. - To problem tego,
że nie tylko wojsko i milicja atakowała, ale atakowali też ludzie.
Pozostawiam ocenie historyków i socjologów, jak to się stało, dlaczego
tak się stało, dlaczego ludzie zareagowali w taki a nie inny sposób -
powiedział.

Sformułowania jasnego "Polacy zabijali"
zabrakło. Twórcy przemówień polityków PiS bardzo zwracają na to uwagę.
Nie zmienia to jednak faktu, że postawa prezydentów Kaczyńskiego i Dudy -
bardzo chwalebna - staje się powoli w środowisku PiS jedynie
marginesem. Wypowiedź minister Zalewskiej była tego pierwszym sygnałem.

Prezes IPN: lawiruje w sprawie Jedwabnego

Kandydat na prezesa IPN, a dziś już prezes, dr Jarosław Szarek stwierdził, że za mord w Jedwabnem odpowiadają Niemcy. - Niemcy, którzy wykorzystali w tej machinie własnego terroru, pod przymusem, grupkę Polaków - mówił.


- Z jednej z moich wypowiedzi wyciągnięto tylko część zdania -
tłumaczył potem tę swoją wypowiedź. - Mogę się powołać na IV konwencję
haską z 2007 roku, która wprost mówi, że odpowiedzialność za zbrodnie na
terenie okupowanym ponosi okupant. Wiadomo, że to nie są warunki
normalne w okupowanym państwie. I ja nie ukrywałem tego, że tej zbrodni
dokonała garstka Polaków - powiedział Szarek w TVP Info. - Ale
odpowiedzialność za tę zbrodnię spada na niemiecki system państwa
totalitarnego, które w jakiś sposób tych Polaków do tej zbrodni
przymusiło czy zainspirowało. I tu nie ma żadnej wątpliwości - dodał.


Jest dla mnie wielkim rozczarowaniem, że publicysta "wSieci"
Piotr Zaremba wychwalał pod niebiosa nowego prezesa IPN Jarosława
Szarka. "Można się zastanawiać, czy niezbyt pochopnie przesądził już na
wstępie o tym, co zdarzyło się w Jedwabnem. Za to zapowiedź badań tej
zbrodni wydaje się naturalna. Podobnie jak gotowość przełamywania
pedagogiki wstydu" - napisał Zaremba.

Czy to
"przełamywanie pedagogiki wstydu" ma polegać na głoszeniu fałszywych
tez, które później są odrobinę prostowane? Oczywiście, że historycy mogą
dalej badać sprawę Jedwabnego, ale minimum przyzwoitości wymaga, że
jeśli się kwestionuje dotychczasowe ustalenia, to trzeba przedstawić
jakiś dowód na poparcie swojej tezy. A nie opowiadać tego, co komu w
duszy gra. To niepoważne.

Persak: Polacy mordowali Żydów w Jedwabnem


Właśnie we "wSieci" kilka tygodni temu Piotr Skwieciński
opublikował bardzo ciekawy wywiad z historykiem Krzysztofem Persakiem o
Jedwabnem. W IPN przeprowadzono szczegółowe śledztwo i rzetelne naukowe
badania w tej sprawie. Ustalenia z dwutomowego zbioru dokumentów o
Jedwabnem autorstwa historyków IPN Krzysztofa Persaka i Pawła
Machcewicza nie zostały podważone.

Polacy mordowali Żydów
w Jedwabnem i w innych okolicznych miejscowościach bez przymusu ze
strony Niemców. Co najwyżej przy akceptacji nazistów. Przyczyną tego, że
do tych mordów doszło, był także silny na tych terenach antysemityzm
pielęgnowany przez endecję. Wszystko to Persak szczegółowo wyłożył
Skwiecińskiemu, który wobec tych oczywistych faktów nawet nie oponował.

A co robi prezes Szarek? Wyrzuca Persaka z IPN.


W ostatnim numerze "wSieci" Zaremba rozmawia z dr. Szarkiem,
który powtarza rzeczy nieprawdziwe: "Nie zgodzę się z tezą, że skoro
Niemców było niewielu, nie mogli Polaków przymusić. Wystarczyło mieć
broń". Zachowuje się tak, jakby w ogóle nie przeczytał pracy Machcewicza
i Persaka ani nie znał ustaleń instytucji, którą przyszło mu zarządzać.
Wszystkie te kwestie zostały szczegółowo wyjaśnione i obudowane
relacjami świadków.

***

PiS otwiera nowy
etap w ramach walki z tzw. pedagogiką wstydu, która dziś sprowadza się
głównie do negowania oczywistości, ucieczki od złych i bolesnych
fragmentów historii Polski.

Obrona własnego narodu i
społeczeństwa przed złą sławą jest czymś naturalnym. Jest oczywistym
odruchem. I prawdą jest, że do pogromów dochodziło w czasie wojny i
zaraz po wojnie, wtedy gdy struktury demokratycznego państwa polskiego
nie istniały. Ale nie można tej obrony przeprowadzać za pomocą kłamstwa.
Staraliśmy się rozliczyć z bardzo złych momentów w naszej historii i w
tym pokazaliśmy swoją siłę i godność. Dziś środowisko IV RP usiłuje to
unieważnić. Czyni tym wielką szkodę wizerunkowi Polski.