Nowomowa

Nowomowa.

       Na wstępie parę słów wprowadzenia

dla tych wszystkich, którzy dotąd nie mieli

okazji zapoznać się ze wspaniałym dziełem

G. Orwella, jakim niewątpliwie jest „Rok

1984”. Autor w swojej powieści ukazuje

totalitarny system, przekraczający bramy

absurdu. Mieszkańcy Oceanii, owego

wymyślonego przez autora państwa

poddawani byli nieustannej indoktrynacji i

kontroli. W każdym lokalu znajdował się

szeroki na całą ścianę telekran. Pełnił on

rolę telewizora z którego dzień i noc sączył

się propagandowy jad i równocześnie

kamery pozwalającej bezpiece w dowolnej

chwili obserwować poczynania domownika.

Głos spikera mówił obywatelowi, kiedy ma

wstać, poddać się gimnastyce, wyjść do

pracy czy zjeść śniadanie. Władze dbały

nawet o to by mieszkańcy myśleli

prawomyślnie. Temu celowi służył m.in.

tworzony i udoskonalany nieustannie 

język zwany nowomową. Chodziło o to by

zlikwidować pewne, niebezpieczne dla

władzy pojęcia, innym nadać nowe

korzystne dla panujących znaczenie. Tak

więc urząd bezpieczeństwa, w którym

poddawano wymyślnym torturą, osoby

podejrzane o zbrodnie myślową nazywano

Ministerstwem Miłości. To wszystko po to

by obywatele przekonani byli iż to co się tam dzieje, czynione jest tylko i wyłącznie

dla ich dobra. Ministerstwo Prawdy zaś

zajmowało się totalnym fałszowaniem

zarówno historii jak i teraźniejszość na

doraźne potrzeby rządzących. Nowomowa  

nie jest tylko i wyłącznie fantastycznym

wymysłem pisarza, można by raczej rzec,

że G. Orwell jedynie zjawisko to, znane mu

ze współczesnego świata uwypuklił i

opisał. Jest ono charakterystyczne dla państw totalitarnych. Posługiwał się nią

zarówno komunistyczny Związek Radziecki

jak i faszystowskie Niemcy. Nowomowa

dotarła do Polski wraz z nastaniem PRL.

Wielu z nas z całą pewnością pamięta

jeszcze wymyślone na potrzeby bloku

sowieckiego słowo internacjonalizm będące

wbrew swemu brzmieniu zaprzeczeniem

wszystkiego tego co narodowe.

Wydawałoby się, że wraz z upadkiem

Tak się jednak nie stało. Język kłamstwa i

obłudy nie tylko ma się dobrze, ale też

ciągłe się rozwija wprowadzając nowe

słowa i pojęcia do naszej mowy. Dzięki

lewicowym mediom i rządom przeniknął

też do zachodniej europy, a nawet pojawia

się już w Stanach Zjednoczonych.  By

ułatwić czytelnikowi zrozumienia tego

procesu oprę się na jednym słowie,

prześledzę jego przepotważanie się w

nowomowie, oraz przedstawię celom jakim

służy. Pamiętajmy jednak, że jest to jeden,

ale nie jedyny przypadek.

       Kiedyś kobieta pragnąca pozbyć się

nienarodzonego potomstwa zlecała akuszerce

zabicie dziecka, w następnej epoce idąc do

lekarza żądała przerwania ciąży, później

dokonania aborcji. A dziś po prostu dokonuje

zabiegu przywracającego miesiączkę. Niby to

samo, ale brzmi zupełnie inaczej, co ułatwia

sprawcą tych czynów oszukiwanie własnych

sumień. Podobnie rzecz się ma z patriotyzmem

rozumianym jako przywiązanie do rodzimej

tradycji i kultury, który przez posługujących się

nowomową dziennikarzy nazywany jest brakiem

tolerancji, zaściankiem a nawet szowinizmem.

najliczniejszy klub w parlamencie  europejskim

nazwały się koalicją chadecką. W każdym ze

słowników czy encyklopedii pod tym hasłem

znajdziemy informacje, że jest to nurt polityczny

opierający swój program na społecznej nauce

Kościoła. Tymczasem partie tworzące ten klub

podejmują w swych krajach decyzje nie tylko nie

wynikające z powyższych idei, ale będące wręcz

w skrajnej sprzeczności z nimi. W tym miejscu

jako przykład można wymienić prawo do

„małżeństw”  osób o tej samej płci, czy l

egalizacje zabójstw dzieci nienarodzonych. To

tylko wybrane przykłady mające pomóc

czytelnikowi zrozumieć pojęcie nowomowy i

zabezpieczyć go przed jej działaniem. 

Równocześnie prosimy czytelników o nadsyłanie

wychwyconych przez siebie przykładów

posługiwania się tym nowym językiem. Umożliwi

to nam wszystkim stworzenia słownika

współczesnej nowomowy i ułatwi odkłamywanie

rzeczywistości.