Generał Józef Bem
Michał St. de Z..., pon., 14/03/2011 - 11:45
Dwieście szesnaście lat temu, 14 marca 1794 roku, przyszedł na Świat, bohater Polski, trzech narodów,
Generał Józef Zachariasz Bem, herbu Bem
Uczestnik Powstania Listopadowego, dowódca obrony Warszawy.Dla wielu pokoleń Polaków, bohater równie wielki jak Tadeusz Kościuszko, Kazimierz Pułaski czy książę Józef Poniatowski, Jan Henryk Dąbrowski.
Generał Józef Bem jest kolejnym polskim bojownikiem, który swymi bohaterskimi czynami i poczynaniami, talentami przywódczymi, zapisał się w historii Polski i Europy.
Urodził się w Tarnowie, który w wyniku I rozbioru Polski w 1792 roku znalazł się pod panowaniem Austrii. Po utworzeniu przez Napoleona Bonaparte w 1807 roku Księstwa Warszawskiego, Duché de Varsovie, jego rodzice, , przenoszą się do Krakowa. Ojciec był adwokatem Sądu Szlacheckiego
W 1809 roku w wieku 15 lat wstępuje do Korpusu Kadetów Armii Księstwa Warszawskiego. Wybitnie uzdolniony., po roku nauki uzyskuje stopień podporucznika . W stopniu porucznika bierze udział w kampanii rosyjskiej Cesarza Napoleona.Jest oficerem korpusu księcia Étienne Jacques Joseph Alexandre Macdonalda, marszałka Francji Odznacza się bohaterstwem i nieprzeciętnymi zdolnościami dowodzenia w czasie obrony Twierdzy Gdańskiej, obleganej przez wojska koalicji antynapoleońskiej. Za wybitne zasługi wojenne w obronie Gdańska jest odznaczony Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej.
Po utworzeniu Królestwa Polskiego w 1815 roku, Józef Bem, wykłada w Zimowej Szkole Artylerii. Prowadzi badania naukowe nad produkcją rakiet. Wyniki badań opublikował w swojej książce "Uwagi o rakietach zapalających""Notes sur les fusées incendiaires" wydanej w 1819 roku w Weimarze*. Jego doświadczenia z rakietami wprowadzono do polskich wojsk. Powołano pierwszą półbaterie rakietników konnych w 1823 roku. Pieszych w 1824 roku.
Józef Bem nie przerwał pracy konspiracyjnej i dążeń do niepodległości.Za udział w pracach tajnego związku Narodowe Towarzystwo Patriotyczne w 1822 r został skazany na rok więzienia i degradacje. Po uchyleniu wyroku, Józef Bem wyjeżdza do Galicji gdzie w Brodach, zajmuje się maszynami parowymi. Efektem jest książka "O machinach parowych".
Kiedy w dniu 29 listopada wybucha Powstanie Listopadowe, opuszcza Brody i melduje się w sztabie powstańczym w Warszawie w dniu 10 marca 1831 roku. W Warszawie otrzymuje awans do stopnia majora oraz dowództwo nad 4 baterią lekkokonną.
Bierze udział w bitwie pod Iganiami w dniu 10 kwietnia 1831 gdzie wojskami polskimi dowodził generał Ignacy Pantaleon Prądzyński herbu Grzymała. Pod Ostrołęką w dniu 26 maja 1831 roku oddziały Józefa Bema wsławiły się szaleńcza szarżą, dzięki której część wojsk polskich mogła się wycofać z pola bitwy.
Za odwagę, męstwo Józef Bem otrzymuje Złoty Krzyż Virtuti Mlitari i nominację do stopnia Generała brygady w dniu 22 sierpnia 1831 roku
Po kapitulacji wojsk polskich przekracza granicę pruską pod wodzą Generała Majora Macieja Rybińskiego herbu Wydra ostatniego dowódcy Powstania Listopadowego. Pan Generał Maciej Rybiński, przekroczył granice Prus 5 października 1831 roku wiodąc ze sobą dwudziestotysięczną armie.
Po upadku Powstania Listopadowego, Generał Józef Bem udaje się na emigracje do Paryża. Zajmuje się ponownie praca naukową nad maszynami parowymi. W Paryżu wydaje książkę "O powstaniu narodowym w Polsce",
Na wieść o wybuchu "Wiosny Ludów". w 1848 roku wyjeżdza do Wiednia, gdzie walczy po stronie rewolucji przeciw Habsburgom wspólnym wrogom Polski i wielu Narodów. Następnie udaje się na Węgry. Zostaje naczelnym dowódcą Armii Siedmiogrodzkiej. W 1849 roku wypiera z Siedmiogrodu wojska Habsburgów. Po wyparciu wojsk austriackich, zostaje naczelnym dowódcą wojsk węgierskich. W wyniku przymierza i pomocy zbrojnej Rosjan,po klęsce pod Temesvarem powstanie na Węgrzech upada.
Generał Józef Bem z resztkami wojsk węgierskich przedostaje się na stronę turecką.
W Turcji przechodzi na Islam, wstępuję do Armii Tureckiej. Jako Murad Pasza, zostaje marszałkiem Wojsk Tureckich. Po ugodzie Turcji z Rosją, zostaje internowany w Kütahya,na Wyżynie Anatolijskiej, a potem w Aleppo zachodniej Syrii, które obronił przed najazdem arabskich nomadów.
Umiera 10 grudnia 1850 roku na malarię azjatycką.
Prochy bohatera trzech narodów, zostały złożone w rodzinnym Tarnowie 30 czerwca 1929 roku. Umieszczono je w mauzoleum na wyspie w Parku Strzeleckim.
Cyprian Kamil Norwid, poświęcił Generałowi "Bema pamięci żałobny rapsod" napisany w 1851 roku
"Bema pamięci żałobny rapsod"
I
Czemu, Cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz,
Przy pochodniach, co skrami grają około twych kolan? -
Miecz wawrzynem zielony i gromnic płakaniem dziś polan;
Rwie się sokół i koń twój podrywa stopę jak tancerz.
- Wieją, wieją proporce i zawiewają na siebie,
Jak namioty ruchome wojsk koczujących po niebie.
Trąby długie we łkaniu aż się zanoszą i znaki
Pokłaniają się z góry opuszczonymi skrzydłami
Jak włóczniami przebite smoki, jaszczury i ptaki...
Jako wiele pomysłów, któreś dościgał włóczniami...
II
Idą panny żałobne: jedne, podnosząc ramiona
Ze snopami wonnymi, które wiatr w górze rozrywa,
Drugie, w konchy zbierając łzę, co się z twarzy odrywa,
Inne, drogi szukając, choć przed wiekami zrobiona...
Inne, tłukąc o ziemię wielkie gliniane naczynia,
Czego klekot w pękaniu jeszcze smętności przyczynia.
III
Chłopcy biją w topory pobłękitniałe od nieba,
W tarcze rude od świateł biją pachołki służebne;
Przeogromna chorągiew, co się wśród dymów koleba,
Włóczni ostrzem o łuki, rzekłbyś, oparta pod-niebne...
IV
Wchodzą w wąwóz i toną... wychodzą w światło księżyca
I czernieją na niebie, a blask ich zimny omusnął,
I po ostrzach, jak gwiazda spaść nie mogąca, przeświéca,
Chorał ucichł był nagle i znów jak fala wyplusnął...
V
Dalej - dalej - aż kiedyś stoczyć się przyjdzie do grobu
I czeluście zobaczym czarne, co czyha za drogą,
Które aby przesadzić, Ludzkość nie znajdzie sposobu,
Włócznią twego rumaka zeprzem jak starą ostrogą...
VI
I powleczem korowód, smęcąc ujęte snem grody,
W bramy bijąc urnami, gwizdając w szczerby toporów,
Aż się mury Jerycha porozwalają jak kłody,
Serca zmdlałe ocucą - pleśń z oczu zgarną narody...
Mauzoleum Generała Bema w Tarnowie
* W Weimarze w dniu 28 sierpnia 1991roku miało miejsce pierwsze posiedzenie Trójkąta Weimarskiego- Komitet Wspierania Współpracy Francusko-Niemiecko-Polskiej. W pierwszym spotkaniu uczestniczyli ministrowie spraw zagranicznych Polski Krzysztof Skubiszewsk , Rolandem Dumas z Francji i Hans Dietrich Genscher Niemcy.
Niemcy swój cel w Polsce osiągnęli, Francji Polska do niczego nigdy nie była potrzebna poza mięsem armatnim w czasie panowania Napoleona I. Więc szczyt juz nie ma żadnego znaczenia.
Na spotkaniu przywódców Niemiec i Francji oraz Bronisława Komorowskiego w dniu 7 lutego 2011 w Warszawie, Polska otrzymała policzek od Kanclerz Angeli Merkel i Prezydenta Francuzów Nikolasa Sarközy
Powiedziano nam wprost, że jesteśmy krajem trzeciego Świata
Kolejny rząd w Vichy
- Michał St. de Zieleśkiewicz - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
2 komentarze
1. Szanowny Panie Michale
Generał Józef Bem to postać naprawdę wyjątkowa
Oprócz zdolności wojskowych swędziała go naukowa głowa
Ciągle miał chęci by coś nowego tworzyć
Byle chwały sobie i Ojczyźnie naszej przysporzyć
W wojsku wykazał się zdolnością myślenia logicznego
Co w nauce jest podstawą tworzenia nowego
Odczuli na swoim karku wrogowie to dokładnie
Mimo wszystko musiał izolować się gdzie popadnie
Bo nasza Ojczyzna była jak obecnie słaba
Przez zdradzieckie układy na rzecz jakiegoś sąsiada
Docenił to Norwid w swoim doniosłym poemacie
Zaśpiewał Niemen by brzmiała w każdej chacie
Potrzeba nam ludzi zdolnych na wysokich stanowiskach
A zdrajców i ciemnotę wsadzić na kartofliska
By zbierała stonkę i pieliła bruzdy zarośnięte
A wtedy będą mieli mózgi treścią zajęte
Pozdrawiam
2. Pan Jacek Mruk,
Szanowny Panie Jacku,
Pięknie dziękuję za kolejny piękny wiersz.
Ukłony
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz