stare gadki, w bawialni TITANIC TUSQLING

 

"Załatw to, niech on nie szczeka" - tak miał powiedzieć gen. Wojciech Jaruzelski do gen. Czesława Kiszczaka. Nie szczekać miał ksiądz Jerzy Popiełuszko. Rzecz działa się w połowie 1984 r. Kiszczak, wówczas minister spraw wewnętrznych, po rozmowie z Jaruzelskim wezwał do gabinetu generałów bezpieki Władysława Ciastonia i Zenona Płatka. Podczas narady zatwierdzono plan działań przeciwko Jerzemu Popiełuszce. Ich kulminacją było zamordowanie księdza, lecz operacja wcale się wtedy nie skończyła. Trwała jeszcze po powołaniu rządu Tadeusza Mazowieckiego, kiedy MSW wciąż kierował gen. Kiszczak. Trwała nawet w latach 90..."

Wstrząsający artykuł Sumlińskiego, Majerana i Kurtza "Zbrodnia państwowa" w Tygodniku "Wprost" z 23 października br. przeszedł niemal bez echa, przytłumiony waśniami między PIS a PO przy okazji tworzenia nowego rządu, a tymczasem nie tylko, że podaje on mnóstwo nowych informacji na temat kulisów najgłośniejszej zbrodni państwowej z lat osiedemdziesiątych, ale wymienia również mechanizmy i persony uwikłane w ukrywanie informacji o komandzie śmierci Kiszczaka i Jaruzelskiego już za czasów III RP, a być może rzuca też jakieś światło na powody obecnej bitwy o resorty siłowe między PO a PIS.

W Gazecie Wyborczej z 30 października br. Jacek Hugo-Bader zamieszcza w artykule "Sylwetka pochyła" interesujący fragment swojej rozmowy z Dornem:


Według "Wprost" nadinspektor Zbigniew Chwaliński do 2004 roku był zastępcą komendanta głównego policji, a w latach 1985-1990 kierował zespołem analiz informacji z podsłuchów rodzin zabójców i ich mocodawców w ramach spraw operacyjnych "Teresa" i "Trawa", ktorych celem było zatarcie śladów mordu księdza Popiełuszki. Jego meldunki trafiały bezpośrednio na biurka generałów Jaruzelskiego i Kiszczaka. Osobą akceptującą działania w ramach operacji "Teresa" i "Trawa" był osobiście Czesław Kiszczak.

Artykuł wymienia też nazwiska prominentnych osób III RP: prof. Witold Kulesza - szef pionu śledczego Instytutu Pamięci Narodowej, dyrektor Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w październiku 2004 r. odsunął prokuratora Andrzeja Witkowskiego od śledztwa w sprawie zabójstwa Popiełuszki, akurat wtedy, gdy ów miał zamiar posadzić Kiszczaka na ławie oskarżonych, a następnie usiłował wymusić na Piotrze Zającu, naczelniku Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Lublinie, publiczne przyjęcie odpowiedzialności za tą decyzję. Zając zorganizował zebranie współpracowników, poinformował ich o sytuacji i podał się w proteście do dymisji. Artykuł przypomina również, że żona Wiktora Kuleszy, Ewa, generalny inspektor ochrony danych osobowych, po ujawnieniu tzw. listy Wildsteina złożyła do prokuratury doniesienie na kierownictwo IPN, że złamało ustawę o ochronie danych osobowych, a niedawno zakazała dostępu do akt IPN dziennikarzom, a także historykom spoza instytutu.

"Wprost" podaje również informację o opatrzonej klauzulą tajności ugodzie z 31 sierpnia 1987 między byłym kierowcą Popiełuszki Waldemarem Chrostowskim a MSW. W zamian za kwotę równą kilkuletniej pensji Chrostowski podpisał dokument, że "poszkodowany przyznaje, że wyłączną odpowiedzialność za wyrządzoną mu krzywdę ponoszą osoby skazane wyrokiem sądu Wojewódzkiego w Toruniu w dniu 7 lutego 1985 roku". Na umowie figuruje podpis mecenasa Edwarda Wende, a gwarantem wypłaty jest Skarb Państwa i MSW. Dokument ten znajdował się w zasobach materiałów dowodowych zgromadzonych przez prokuratora Witkowskiego, niemniej po odebraniu mu śledztwa umowa z tych zasobów znikła, mimo że istnieją dowody, że istniała w materiałach IPN jeszcze w 2003 roku. Wymienione jest również nazwisko abp. Bronisława Dąbrowskiego, ówczesnego sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, który na skutek sugestii SB miał jakoby namawiać prymasa Glempa do wysłania księdza Popiełuszki do Rzymu w ramach wcześniejszego planu operacyjnego, polegającego na nakłonieniu Popiełuszki do agenturalnej współpracy z SB.

Po publikacjach "Wprost" i telewizji "Polsat" prof. Witold Kulesza i prokurator Przemysław Piątek z katowickiego IPN zorganizowali konferencję prasową, na ktorej nie zaprzeczyli ani jednej informacji "Wprost" , ale twierdzili, że zebrany materiał dowodowy nie pozwala na postawienie Kiszczakowi zarzutu sprawstwa kierowniczego. Dziennikarze "Wprost" i "Polsatu" są sceptyczni co do perspektyw śledztwa: "przez rok po odebraniu sprawy Witkowskiemu prokurator Piątek przesłuchał zaledwie trzech świadków i nawet nie przeczytał akt. W tym czasie zmarło kilku kluczowych dla sprawy świadków, m.in. osoba, która widziała, jak sześć dni po oficjalnej dacie zabójstwa księdza i dwa dni po zatrzymaniu jego trzech oprawców z SB dwaj mężczyźni wrzucali zwłoki do Wisły."

...

Jan Maria Rokita przewodniczył powstałej w 1989 r. komisji nadzwyczajnej Sejmu do zbadania działalności MSW. W tekście tak zwanego raportu Rokity znalazło się m.in. stwierdzenie: "Zasadniczym zarzutem [wobec MSW] jest tolerowanie związku mającego na celu przestępstwa. Zadaniem sekcji `D` nie była ani ochrona obywateli, ani ochrona bezpieczeństwa państwa, tylko działalność dezintegracyjna, z reguły bezprawna, w stosunku do określonej grupy, jaką stanowił kler i Kościół katolicki. (...) Całość działalności przestępczej sekcji `D` pozwala sądzić, że mogły również nastąpić przypadki zabójstw, ponieważ w ramach sekcji `D` je planowano".

Jeszcze po wyborach parlamentarnych Rokita powiedział w telewizji, że nadzór nad policją go nie interesuje. Ale po przegranych wyborach prezydenckich zmienił zdanie. Zaczał domagać się dla siebie MSWiA. Nie pomogła nawet propozycja PIS podzielenia kompetencji i oddania mu w całości administracji krajem, co samo w sobie jest złotym jajkiem na rok przed wyborami samorządowymi. PO rozpoczęło histeryczną walkę o resorty siłowe, grożąc zerwaniem koalicji. Do koalicji w efekcie nie doszło, mimo, że równolegle toczyły się zachęcające rozmowy programowe w sprawie rządu, z udziałem Rokity i Marcinkiewicza.

Czemu taka histeria Platformy Obywatelskiej w sprawie resortów siłowych? Przecież przed wyborami obie partie rozmawialy, i w tych rozmowach było jasne, że "siła" przypada PIS. Czy chodzi o rozwiązanie WSI, zapowiadane przez Dorna? Co miał na myśli Marcinkiewicz, mówiąc na konferencji prasowej z figlarnym uśmieszkiem na twarzy, że się spotkał "z elementami buntu"? Na przykład były minister obrony Jerzy Szmajdziński, a aktualny szef klubu SLD, wybrany w miejsce Olejniczaka w ramach akcji "wraca nowe", ni stąd ni zowąd oświadczył, że nikt z Wojskowych Służb Informacyjnych nie prosił NATO o pomoc, żeby nie likwidowano tych służb...

Palnick twierdzi, że "Tusk musi grać o wszystko - układ Gdański" - z powodu aferalnych spraw gospodarczych, ciągnących się za byłymi działaczami KLD. Podobne sugestie zawiera artykuł Piotra Lisiewicza Hamulcowi IV Rzeczypospolitej w Gazecie Polskiej. Andrzej Czyżewski, świadek w sprawie mafii paliwowej, zeznał, że do bywalców wrocławskiej willi Jeremiasza Barańskiego, ps. Baranina, należeli ówczesny m.in. minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński, szef UW Władysław Frasyniuk oraz posłowie PO Grzegorz Schetyna i Aleksander Grad. W willi bywał też mający duński paszport Sven Hansen, który wcześniej nazywał się Przybylski i był związany z gangiem Oczki. "Ma duński paszport. Zna się ze Schetyną, chyba są nawet na ty" – powiedział Czyżewski.

Kropkę nad i stawia ten fragment artykułu: "Sejmowym korytarzem idzie Mirosław Drzewiecki z PO, wielbiciel wody kolońskiej Hugo Boss. – Jak mi nie dacie ministerstwa sportu, to ja na was wszystkich mam haki – rzuca przy świadkach. Żartem czy serio? – zastanawiają sie posłowie. Drzewiecki to były działacz UW z Łodzi. W 1998 r. „Rzeczpospolita” ujawniła, że w hafciarni, której jest współwłaścicielem, podrabiano znaki firmowe Adidasa i Nike."

Na ile stare się połączyło z nowym, na ile rozwinął się system wzajemnych haków? Piotr Lisiewicz twierdzi, że jego informatorzy z PO powiątpiewali w możliwość zawiązania koalicji POPISu już na dwa dni przed powołaniem Marka Jurka na marszałka Sejmu, a koalicja miała tym mniejsze szanse, im mniej było ludzi Schetyny w planowanym rządzie Marcinkiewicza: "Według naszych informatorów, to właśnie Schetyna stał za pomysłem, by zażądać od PiS Ministerstwa Sprawiedliwości i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Plan ten politycy PiS ochrzcili nazwą „Wielkiego Immunitetu”. Według negocjatorów PiS, propozycja ta stawiana była przez polityków Platformy w sposób wiele mówiący. – Wspominali o tym, że chodzi o ich bezpieczeństwo. Na pytanie o to, dlaczego upierają się przy tej propozycji, Jarosław Kaczyński usłyszał od Tuska 'Ty wiesz, dlaczego'.”

Jeśli chodzi o Rokitę, Lisiewicz pozostawia sprawę otwartą: "W ubiegły poniedziałek niespodziewanie postawę zmienił także Rokita. O godz. 12 Marcinkiewicz i Rokita rozstali się w świetnych humorach, przekonani, że 90% spraw jest dogadanych i tworzą rząd. A o godz. 22 w programie „Prosto w oczy” Rokita zaatakował Marcinkiewicza. Co stało się w tym czasie i jakimi argumentami przekonano Rokitę, by podjął samobójczą dla siebie decyzję, nie wiadomo.

Zdaniem jednego z polityków PiS, z planów Rokity nie do końca zadowoleni byli tzw. pułkownicy, czyli grupa polityków związanych z Konstantym Miodowiczem. – Pułkownicy to ludzie lojalni wobec Rokity, ale jednocześnie przeciwni jego zbliżeniu z PiS – charateryzuje polityk PIS."

Ci pułkownicy są odpowiedzialni za sprawę Jaruckiej, która wyeliminowała Cimoszewicza z gry o prezydenturę. I tak kóko się zamyka...

czwartek, 03 listopada 2005, patience