Alarm
FreeYourMind, sob., 23/01/2010 - 10:34
Ministerstwo Prawdy alarmuje, że rolnicy „unijne dopłaty” zamieniają na dobra cywilizacji, kupując sobie mikrofalówki, telewizory, robiąc zakupy itd. Ba, rolnicy na dodatek, domagają się jeszcze większych dopłat – od czego siwieje niejeden funkcjonariusz MP zatroskany o racjonalne wydawanie pieniędzy europodatników. Ja to rozumiem, co innego bowiem, gdy standard życia polepszają sobie eurokraci czy ludzie „zaangażowani w projekty unijne” (tam to dopiero są szybkie, duże i łatwe pieniądze – widziałem, jak się zmieniła „jakość egzystencji” osób obracających się w tej sferze), ale żeby tak rolnik miał sobie w mikrofali bigos grzać i jeszcze oglądać telewizję satelitarną, zamiast w polu własnymi ręcami glebę zasiewać w nadwiślańskim regionie ku chwale „UE”? Najwyraźniej rolnicy nie zrozumieli określeń „modernizacja” oraz „konkurencyjność” i wzięli to zbyt dosłownie, a zamiast inwestować w „park maszynowy”, zainwestowali w wyposażenie domu. Hm, może te pieniądze były takiej wielkości, że na zakup nowoczesnych maszyn już niekoniecznie wystarczało? A może zwyczajnie modernizowanie rolnictwa jest utrudnione z o wiele poważniejszych powodów, takich jak brak dróg (kto jeździ po wsiach wie, jak one wyglądają), brak nowoczesnej infrastruktury, brak Internetu (50% Polaków), dumping stosowany przez zagraniczną konkurencję (wspieraną dotacjami od wielu lat), wakacje podatkowe hipermarketów, import z Chin, biurokracja, nepotyzm, korupcja, mafia itd.?
Najzabawniejsze jest jednak ta socjalistyczna wiara, że jak się ludziom da pieniądze, to oni będą je inwestować, tak jak kapitalista ryzykuje swym kapitałem, pomnażając go w rozmaitych operacjach na rynku. Zgodnie z takim rozumowaniem, im więcej się ludziom da pieniędzy, tym szybciej pojawią się przeróżne inwestycje, a kraj wydźwignie się z dziadostwa w okamgnieniu. Nie muszę chyba dodawać, jak głupie jest to myślenie i jak odległe od jakichkolwiek wolnorynkowych realiów. W „UE” zresztą strategia działania na zasadzie błędnego koła jest doprowadzona do perfekcji – wielkie sieci sklepów stosują dumping, w związku z tym rolnikom przestaje się opłacać produkowanie określonych rzeczy, wobec tego domagają się dopłat, by móc sprostać warunkom nieuczciwej konkurencji. To zaś z kolei prowadzi do tego, że podatnicy z jednej kieszeni płacą za produkty o sztucznie zaniżonych cenach w hipermarketach, ale za to z drugiej kieszeni dofinansowują rolników, tak więc z pozoru podatnicy zyskują (niskie ceny), choć tak naprawdę nic nie zyskują (dotacje), zaś rolnicy z pozoru wychodzą na swoje (dotacje), ale tak naprawdę sieciom nie są w stanie stawić czoła (dumping plus „limity produkcji”, „kwoty mleczne” i inne bzdury). No i tak ganiać się można w nieskończoność. Najlepiej na tym wychodzą oczywiście pośrednicy.
Nic więc dziwnego, że w Polsce, gdzie hipermarketom oferuje się od lat wakacje podatkowe (ja sam chętnie bym na takie wakacje poszedł), rolnikom pozostaje inwestowanie w dobra konsumpcyjne – te przynajmniej jakoś będą się w życiu przydawać, zwłaszcza gdy cała ta „polityka rolna” eurokratów skończy się tym, że w regionach gospodarczo słabszych unijnego superpaństwa, a takim na pewno jest region nadwiślański, zwyczajnie rolnictwo będzie stopniowo upadać. Oczywiście region regionowi nierówny – co innego Polska B, a co innego np. „ziemie tymczasowo pod administracją polską”. Z czasem część ziem służących wcześniej rolnikom posłuży jako tereny pod rozmaite inwestycje, jak nie handlowe, to turystyczne i mieszkaniowe, i już, a żywność będziemy kupować od niemieckich czy francuskich producentów, szczególnie kiedy się okaże, że jest tańsza niż żywność „w nieopłacalny sposób” produkowana w Polsce. Zwolennicy „wolnego rynku” w jego unijnym, socjalistycznym wydaniu, będą nas w swych ekspertyzach zapewniać, że to przecież naturalne, że „chcemy kupować i kupujemy taniej”, nawet jeśli dotacje dla tamtejszych rolników będą pochodzić także z naszych kieszeni. Poza tym bezrobotnym rolnikom czy bankrutom będzie można proponować pracę w branż turystyczno-hotelarskiej albo przy budowie dróg, których wciąż nie ma, lecz przecież kiedyś zaczną powstawać.
http://wyborcza.biz/biznes/1,100896,7486783,Unijne_doplaty_zabetonowaly_polska_wies.html
Najzabawniejsze jest jednak ta socjalistyczna wiara, że jak się ludziom da pieniądze, to oni będą je inwestować, tak jak kapitalista ryzykuje swym kapitałem, pomnażając go w rozmaitych operacjach na rynku. Zgodnie z takim rozumowaniem, im więcej się ludziom da pieniędzy, tym szybciej pojawią się przeróżne inwestycje, a kraj wydźwignie się z dziadostwa w okamgnieniu. Nie muszę chyba dodawać, jak głupie jest to myślenie i jak odległe od jakichkolwiek wolnorynkowych realiów. W „UE” zresztą strategia działania na zasadzie błędnego koła jest doprowadzona do perfekcji – wielkie sieci sklepów stosują dumping, w związku z tym rolnikom przestaje się opłacać produkowanie określonych rzeczy, wobec tego domagają się dopłat, by móc sprostać warunkom nieuczciwej konkurencji. To zaś z kolei prowadzi do tego, że podatnicy z jednej kieszeni płacą za produkty o sztucznie zaniżonych cenach w hipermarketach, ale za to z drugiej kieszeni dofinansowują rolników, tak więc z pozoru podatnicy zyskują (niskie ceny), choć tak naprawdę nic nie zyskują (dotacje), zaś rolnicy z pozoru wychodzą na swoje (dotacje), ale tak naprawdę sieciom nie są w stanie stawić czoła (dumping plus „limity produkcji”, „kwoty mleczne” i inne bzdury). No i tak ganiać się można w nieskończoność. Najlepiej na tym wychodzą oczywiście pośrednicy.
Nic więc dziwnego, że w Polsce, gdzie hipermarketom oferuje się od lat wakacje podatkowe (ja sam chętnie bym na takie wakacje poszedł), rolnikom pozostaje inwestowanie w dobra konsumpcyjne – te przynajmniej jakoś będą się w życiu przydawać, zwłaszcza gdy cała ta „polityka rolna” eurokratów skończy się tym, że w regionach gospodarczo słabszych unijnego superpaństwa, a takim na pewno jest region nadwiślański, zwyczajnie rolnictwo będzie stopniowo upadać. Oczywiście region regionowi nierówny – co innego Polska B, a co innego np. „ziemie tymczasowo pod administracją polską”. Z czasem część ziem służących wcześniej rolnikom posłuży jako tereny pod rozmaite inwestycje, jak nie handlowe, to turystyczne i mieszkaniowe, i już, a żywność będziemy kupować od niemieckich czy francuskich producentów, szczególnie kiedy się okaże, że jest tańsza niż żywność „w nieopłacalny sposób” produkowana w Polsce. Zwolennicy „wolnego rynku” w jego unijnym, socjalistycznym wydaniu, będą nas w swych ekspertyzach zapewniać, że to przecież naturalne, że „chcemy kupować i kupujemy taniej”, nawet jeśli dotacje dla tamtejszych rolników będą pochodzić także z naszych kieszeni. Poza tym bezrobotnym rolnikom czy bankrutom będzie można proponować pracę w branż turystyczno-hotelarskiej albo przy budowie dróg, których wciąż nie ma, lecz przecież kiedyś zaczną powstawać.
http://wyborcza.biz/biznes/1,100896,7486783,Unijne_doplaty_zabetonowaly_polska_wies.html
- FreeYourMind - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
napisz pierwszy komentarz