Płatni zdrajcy, pachołki Rosji

Sześćdziesiąt jeden lat temu, w dniu 15 grudnia 1948 roku w Warszawie,w Auli Politechniki Warszawskiej, po kongresach PPS, Polskiej Partii Socjalistycznej, powstałej 12 stycznia 1908 roku w Berlinie, /Towarzystwo Socjalistów Polskich/. PPR, Polskiej Partii Robotniczej, powstałej 5 stycznia 1942 roku w Warszawie, powstaje Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Polska Partia Robotnicza, została utworzona z agentów NKWD, których nazwano komunistami polskimi. "komuniści polscy", na rozkaz Stalina, którego plany w Polsce realizował zastępca szefa NKWD, generał Iwan Sierov, zostali zrzuceni na tereny polskie w dniu 28 grudnia przez lotnictwo sowieckie w okolicach Wiązowy k/ Otwocka. Komunistyczna Partia Polski została zlikwidowana przez Stalina w 1938 roku, a sami komuniści skompromitowani m.in. głoszeniem hasła zwrócenia Niemcom "zagrabionych przez polski imperializm" Pomorza i Śląska oraz oddania kresów wschodnich Związkowi Sowieckiemu. Ponadto agresja z 17 września 1939 r. oraz sowiecki terror na okupowanych kresach sprawiły, iż społeczeństwo polskie nie darzyło sympatią ani komunistycznych haseł, ani tym bardziej ZSRR. Kierownictwo sowieckie zostało więc zmuszone do stworzenia nowatorskiej formuły działania partii komunistycznej w Polsce. Jej pomysłodawcą był Józef Stalin, który 27 sierpnia 1941 r. w rozmowie z Dymitrowem naszkicował zasady działania PPR. Po tym spotkaniu szef Kominternu zanotował w swoim dzienniku (s. 419): "Będzie lepiej założyć Polską Partię Robotniczą z komunistycznym programem. Partia komunistyczna odstrasza nie tylko obcych, lecz także niektórych z tych, którzy z nami sympatyzują. Na aktualnym etapie - streścił dalej słowa Stalina - walka o wyzwolenie narodowe. Jednak samo przez się jest zrozumiałe, że to nie będzie partia typu Labour Party". Pierwszy zrzut miał miejsce we wrześniu 1941 roku. Samolot przewożący funkcjonariuszy NKWD z Janem Turlejskim, uległ katastrofie na terenie ZSRR w rejonie Wiaźmy. Według profesora Adama Kerstena, Turlejskiego chciano się pozbyć. Jakieś walki polityczne między komunistami pochodzenia Żydowskiego na terenie ZSRR. Do dziś tak dokładnie nie znamy, historii tworzenia przyszłych struktur Polskiej Partii Robotniczej w Rosji. Wiemy, że byli szkoleni w ośrodkach NKWD w okolicach Puszkino k/ Moskwy, Kusznarenkowa koło Ufy. Już w 1940 roku Józef Stalin myślał o przejęciu władzy w Polsce. Był to okres kiedy jeszcze nie powstała machina do dzielenia Europy, "Wielka Trójka". Zadania i cele Polskiej Partii Robotniczej określił Białorusin Pantelejmon Kondratowicz Ponomarienko, oficer NKWD, koordynujący działania na Białorusi. W Polsce, Polska Partia Robotnicza, mogła rozwijać swą działalność, za pieniądze przesyłane z Moskwy. W większości były to fałszywe, podrabiane dolary amerykańskie i marki niemieckie. Po układzie w Poczdamie, Stalin za darmo stał się właścicielem Europy Środkowej, z Polską i Jugosławią. Polska i część Jugosławii, nigdy nie kolaborowała z Niemcami, należała do Koalicji zwycięskich mocarstw. Już po Poczdamie w Polsce istniały dwie duże partie polityczne Polska Partia Socjalistyczna i Polska Partia Robotnicza. Stalin z przyczyn nam bliżej nieznanych, po początkowych czystkach, mordach, prześladowaniach postanowił połączyć obie partie w jedną komunistyczną organizację, która będzie jak pies służyła Moskwie. Być może, aparat peperowski był za mały, choć liczył w 1948 roku około 200 000 członków. Już w 1947 roku, namawiano działaczy Polskiej Partii Socjalistycznej do zjednoczenia. Te pierwsze próby kończyły się niepowodzeniem. Polska Partia Socjalistyczna miała rodowód Polski, pewne poparcie w społeczeństwie. De facto była drugą siłą pod względem popularności po Armii Krajowej i Polskim Stronnictwie Ludowym. W dniach 14-17 grudnia 1947 roku na XXVII Kongresie PPS, podjęto decyzje o umacnianiu kontaktów z PPR. Na kongresie wybrano nowe władze. Sekretarzem Generalnym został Józef Cyrankiewicz.Przewodniczącym został Kazimierz Rusinek. W dniu 17 marca 1948 roku, na posiedzeniu Rady Stołecznej PPS,Józef Cyrankiewicz, przedstawił zasady zjednoczenia obu partii. W dniach 18-22 września - Rada Naczelna Polskiej Partii Socjalistycznej, krytycznie oceniła dotychczasowy styl działania partii. Uznała, ze zjednoczenie może uzdrowić struktury partii na zasadach marksizmu-leninizmu, wzorując się na statucie komunistycznej partii Związku Radzieckiego. W tej sytuacji z funkcji przewodniczącego Rady Naczelnej ustąpił S. Szwalbe. Z funkcji przewodniczącego CKW ustąpił K. Rusinek. We wrześniu - Rozpoczęła się weryfikacja członków PPS i PPR przed zjednoczeniem obu partii. Ze struktur Polskiej Partii Socjalistycznej, skreślono około 15 %członków. W dniu 3 listopada 1948 roku , odbyło się wspólne posiedzenie Centralnego Komitetu Wykonawczego Polskiej Partii Socjalistycznej i Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej. Zapadła ostateczna decyzja o zjednoczeniu. Rozpoczęto przygotowania do zjazdu. W dniu 15 grudnia 1948 roku,rozpoczął się okres zbrodniczej działalności partii,partii, która dążyła do zjednoczenia Polski z państwem bolszewickim. Kres bolszewizacji Polski, nastąpił na XI zjeździe PZPR w noc z dnia 29 na 30 stycznia 1990 roku w sali kongresowej Pałacu Nauki i Kultury. Ostatnim wodzem tej partii był towarzysz MFR. Na zjeździe powiedział: [...] (..) Przyjęliśmy uchwałę o zakończeniu Partii[...] Wyprowadzono sztandar,