«SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA»

*

Nadszedł czas na «SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCĄ». Nie powołuję się na ciągłość organizacyjną, ani o zachowanie struktur, ani tym bardziej jakichkolwiek powiązań partyjnych. Chodzi o zachowanie ciągłości strategicznej wartości intelektualnej.
«SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA» była i jest faktem intelektualnym, niosącym ważną wartość symboliczną jako pojęcie określające realizacją konkretnej strategii politycznej, która jest postawą cywilizacyjną kompetentnie podejmującą wyzwania XXI wieku. Każda strategia zdefiniowana jest przez cel. Naszym celem jest moc i trwałość Suwerennej i Niepodległej Rzeczypospolitej, która potrafi w międzynarodowym środowisku być państwem poważnym. 

Polska musi być państwem poważnym. Osiągnięcie tego celu jest dostępne pod warunkiem przejścia przez "wyrąbany chodnik do Polski", o którym kiedyś pisał Gustaw Morcinek, przez trudną drogę ciężkiej pracy i walki. Do tego zadania potrzebna jest solidarność, nie gnuśna, nie śpiąca, nie pełzająca na smyczy obcych interesów, lecz «SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA» 

PAŃSTWO POWAŻNE
Definicja

Państwo poważne, to takie, które potrafi zdefiniować swoje interesy i nie odstępować od ich realizacji bez względu na warunki zewnętrzne i wewnętrzne, zachowując zdolność i determinację do ustanawiania i egzekwowania własnych praw, albo własnej woli poza własnymi granicami. Najczęściej wielkość i moc państwa poważnego jest konsekwencją umiejętności kompetentnego realizowania przez państwo własnych interesów. Niekiedy państwa poważne nie są duże, a mimo to potrafią egzekwować własną wolę poza swymi granicami, a nawet narzucać ją państwom dużym.
[link]

SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA
Egzegeza

Strategia działania solidarności walczącej była i jest konkretną ścieżką dojścia "mocy i trwałości" Rzeczypospolitej Polskej do osiągnięcia rzeczywistych właściwości praworządnego i obywatelskiego państwa poważnego w międzynarodowym środowisku geopolitycznym i gospodarczym. 

Oczywista możliwość zrealizowania tego celu wynika z kilku prostych prawd stanowiących fundament "mocy i trwałości" Rzeczypospolitej: 

1. Praworządność - polska obywatelska praworządność jest najstarszym nowożytnym, trwającym przez setki lat procesem naturalnego kształtowania się demokratycznego i obywatelskiego systemu prawa prywatnego i państwowego. Symbolicznym początkiem tego procesu jest ustanowienie przez Kazimierza Wielkiego statutu wiślickiego w XIV wieku (1347 r.).
   Takie jest źródło cywilizacyjnego konfliktu między krajami starej Europy, a krajami Europy Środkowej. Mianowicie świadomość polityczna starej Europy kształtowała się w zgodnie z praktyką monarchii absolutnych, w których podstawowym mechanizmem była relacja między władzą cesarską, a jej wasalami i poddanymi. Skutkiem działania przez wieki takiego totalnego absolutyzmu jest dominacja zcentralizowanego i hierarchicznego ustroju sprawowania władzy, jako jedynego możliwego w Europie. Stąd totalitarny projekt nowego europejskiego imperium od Wysp Kanaryjskich do Kurylskich ze stolicą w Berlinie. 
   Wniosek:
   Polska nie jest żadnym krajem nowej, kształtujacej się demokracji ale przeciwnie - jest najstarszym w nowożytnej Europie krajem praworządnej demokracji obywatelskiej, która powinna być wzorem i nauką do naśladowania. 
2. Rozległy system o rozproszonej inteligencji, w którym problemy rozwiązywane są samodzielnie, w miejscu ich powstawania. Takie jest wspólne jądro realnie istniejących, znanych historii systemów takich jak na przykład internet albo historyczna Cywilizacja Rzeczypospolitej Obojga Narodów lub działająca współcześnie struktura Solidarności Walczącej utworzonej przez Kornela Morawieckiego w warunkach stanu wojennego lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Dopiero skomplikowana analiza teoretyczna pozwala na precyzyjne zdefiniowanie tego systemu, który w przybliżeniu odpowiada rozproszonym płaskim strukturom zarządzania, organizowanym zadaniowo, a podporząkowanym jedynie solidarnie akceptowanemu strategicznemu celowi. Z politycznego punktu widzenia jest to system najbardziej zbliżony do programu jagiellońskiej koncepcji Europy Środkowej, idei Trójmorza albo Europy Ojczyzn.

UZASADNIENIE

Jedno jest pewne - jedyna dobra strategia dla Polski nie jest SOLIDARNOŚCIĄ zamkniętą w zaścianku małej biernej Polski okrągłego stolika. Jest wizją aktywnej i ambitnej Polski między silnymi Ojczyznami poważnych państw SOLIDARNIE WALCZĄCYCH na międzynarodowej scenie politycznej. To jest czas Solidarnosci Walczącej o solidarny gospodarczy i polityczny business krajów Europy Środkowej, nawiązującej do jagiellońskiej tradycji chrześcijańskiej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Absolutnie nie wolno kopiować mocarstwowej interpretacji politycznej konstrukcji starych imperiów, chodzi o strategiczną koncepcję Rzeczypospolitej Ojczyzn, która jest odwrotnością wszelkich moskiewskich i berlińskich rojeń umarłych cesarzy. Te sny o potędze, to polityczny antykwariat, bardziej antyk niż wariat śniący o imperium od Wysp Kanaryjskich do Kurylskich. Marzenia Macrona, Scholza i Putina prowadzą świat do katakumb królestwa umarłych.

Strategiczna koncepcja SOLIDARNOŚCI WALCZĄCEJ jest awangardową realizacją jak najbardziej współczesnych wyzwań kultury technicznej, ekonomicznej i politycznej rzeczywistości formującej efektywną cywilizację przyszłości - cywilizacji rozległego systemu o rozproszonej wcale nie sztucznej inteligencji, który bez kultury, bez wartości chrześcijańskiej aksjologii, bez szacunku, bez miłości, bez humanizmu etyki i moralności jest po prostu bez sensu.

Przypisy:

1. Egzegeza (stgr. exḗgēsis) jest sztuką rozumienia i wykładni ukrytych w utworach prawd, alegorii, kodów symbolicznych, sensów teologicznych oraz poznawania warstwy metaforycznej.
2. Strategia (gr. strategos) – jest to kierunek i zakres działania, który państwo przyjmuje długookresowo, aby osiągnąć swoje cele i zyskać przewagę polityczną, gospodarczą, wojskową nad konkurentami. Strategia ma na celu ukształtowanie państwa i jego działań do zmieniania rzeczywistości, bądź nadążania za zmianami zachodzącymi w jego otoczeniu politycznym, wojskowym ale i związanym z postępem technicznym i postępem naukowym w taki sposób, aby zapewnić mu długotrwałe przetrwanie i rozwój.
   Strategia polityczno-militarna to nauka o używaniu metod siłowych (siły zbrojne, dyplomacja) (bezpośrednio lub pośrednio) w celu realizacji interesów politycznych. Bada dostępne środki polityczno-militarne oraz koncepcje opisujące użycie tych środków w operacjach wojskowych. Horyzont czasowy strategii nierzadko sięga 30 lat, a nawet 100 lat.

* * *

Dlatego trzeba zniszczyć «Wielką Ściemę» antypolskiego totalitaryzmu.

Nie akceptujemy żadnej totalitarnej opozycji,
wrogiej Polsce, polskiemu Państwu i polskiej racji stanu,
pełnej pogardy, kłamstwa i nienawiści.

Polsce jest potrzebna prawdziwa, uczciwa opozycja!

* * *

następny - poprzedni