Czy prezydent A.Duda jest naiwny czy szujowaty?

pod felietonem zatytułowanym "Chamstwo i głupota w polityce polskiej", inspirowanym odejściem Jarosława Marka Rymkiewicza. Ale na temat zawijasów pana PADA.

Przepraszam, że się wpraszam.

Już bardzo dawno doszedłem do wniosku, że utraciłem zaufanie do Prezydenta Andrzeja Dudy. Napisałem to ładnych kilka razy. A identyfikacja strony, po której tkwi Jego polityka jest dość trudna do odszyfrowania. Jedną z narzucających się hipotez jest silna zależność kręgosłupa politycznego od krakowskiej mentalności Pana Prezydenta. Polega to na słuchaniu nie tego co jest mówione, lecz tego kto mówi. No i przyjmowanie do wiadomości tylko tego, co zaakceptować "wypada".

Jest to bardzo dziwaczne zjawisko, ponieważ takie kryteria wyborów politycznych powodują, że Pan Prezydent z całą pewnością nie jest po stronie sukcesu jego własnej misji politycznej, nie jest po stronie swojej własnej prezydentury.

A opowiadanie o tym, że polityka «likwidacji źródeł konfliktów w wojennych warunkach agresywnej polityki Rosji» może ułatwić Zachodowi «mówienie jednym głosem» jest złowrogim nonsensem. Jest kilka powodów takiej opinii, ale najważniejszy jest taki:

Politycznym przeciwnikiem polskiej strategicznej racji stanu jest aktualnie realizowany strategiczny cel polityki Niemiec I Rosji. Niestety, ani Niemcy, ani Rosja nie rozumieją politycznego języka, jakim mówi Pan Andrzej Duda. W ich procedurach nie istnieje problem «mówienia jednym głosem». Nie istnieje zagadnienie kompromisu. Nie jest możliwa żadna procedura uzgadniania sprzecznych stanowisk. Wręcz przeciwnie. Albo słuchasz tego co Oni żądają, albo ciebie nie ma. Befehl ist Befehl. To co proponuje polski Prezydent, w najlepszym razie może być uznane za krok w oczekiwaną przez Niemcy i Rosję stronę. 

A strategicznym celem polityki Niemiec i Rosji jest likwidacja suwerenności Polski. Co gorsza - ani Niemcy ani Rosja nie uznają żadnej polskiej suwerenności, nie uznają nawet prawa Rzeczypospolitej do jakiejkolwiek suwerenności. Co ciekawsze oficjalnym, urzędowym celem niemieckiej i rosyjskiej polityki jest likwidacja wszystkich suwerennych bytów państwowych w Europie. 

Pan Andrzej Duda najprawdopodobniej tego nie rozumie, to się po prostu nie mieści w jego krakowskiej głowie. I dlatego został zaproszony do Berlina. Tylko z tego jedynego powodu.

Szkolne uderzenie wytrenowane w pierwszej klasie szkoły dywersji politycznej w moskiewskim MGIMO. Chodzi o podstępne rozłupanie spoistości polskiej polityki zagranicznej. Najprościej opisał to Jacek Saryusz-Wolski. Jest to pociągniecie typu wrzucenie komuś zdechłego szczura za koszulę. 

Zaprosili pana Prezydenta pod byle pretekstem na konsultacje w ważnej bieżącej i oczywistej sprawie. Zrobili to łamiąc procedury i naruszając kompetencje głowy polskiego państwa. I gdy już się pojawił, wszczynają "przy okazji" rozmowę, która znajduje się całkowicie poza jego kompetencjami, oraz dotyczy rzekomo fundamentalnego kryzysu pomiędzy Komisją Europejską a Rządem Polskim, który to kryzys znajduje się także poza jurysdykcją traktatów Unii Europejskiej. Więc w tym zgromadzeniu nikt nie ma żadnych kompetencji do dyskusji o ustroju polskich sądów. Nikt. Ani pani Ursula von der Leyen jako szefowa Komisji Europejskiej, ani pan Andrzej Duda jako polski Prezydent.

Ale pani Ursula nawiązuje rozmowę na "trudny" temat, nawija o konieczności "mówienia jednym głosem" i wyłudza od naiwnego  PAD oświadczenia, które są bezskuteczne prawnie, ale stanowią wyłom w spoistości polskiej polityki zagranicznej, są nowym problemem wrzuconym przy pomocy tej dość bezczelnej prowokacji. Jest to wrzutka na żer antypolskiej totalitarnej opozycji, zaplanowana z zimną krwią, tylko po to by pomieszać szyki polskiemu rządowi, utrudnić Polsce realne działanie wobec rosyjskiej agresji na Ukrainę. Władimir i Ursula w chocholim tańcu starych prowokatorów.

Zobaczymy jak sobie z tym Mateusz Morawiecki poradzi. To jest efekt prowokacji pani Ursuli von der Leyen. Taki wredny chwyt, na który został nabrany pan Andrzej Duda jako naiwny frajer. Czego to frajerzy nie zrobią nakręceni własną nadmierną pewnością siebie i swojej powagi, niekiedy nazywanej pychą.

Moje zaufanie do Pana PAD jest moją osobistą sprawą. Widać gołym okiem, że nie kryję się z tym, mówię o tym wprost i od dawien dawna. A sprawa polskiej racji stanu - to zupełnie inna sprawa i co ważniejsze jest to zarówno nasza wspólna i zarazem publiczna rzecz. To jest  nasza polska racja stanu.

Pytanie - Jak rozwiązać ten problem, jak mamy sobie poradzić z tym kłopotem?

Mam propozycję, mam nadzieję konkretną i zarazem skuteczną. Najpierw skrót mojej rady: - OLAĆ WYCZYN Pana PAD. 

A teraz niewielkie rozwinięcie. 

Po pierwsze: - celem reżyserów tej szopki jest awantura wewnątrz Zjednoczonej Prawicy. To się nazywa DEZINTEGRACJA, DESTRUKCJA, KŁÓTNIA zgodnie ze znaną od tysięcy lat  regułą «divide et impera». Prowokacja okaże się bezskuteczna jeśli awantury nie będzie. Więc niech jej nie będzie. Nie pozwólmy na robienie międzynarodowego cyrku z dobrego imienia Polski. 

Po drugie - Już w moim pierwszym komentarzu powiedziałem, że ani Pani Ursula von der Leyen, ani Prezydent Andrzej Duda nie mieli żadnych prawnych ani traktatowych kompetencji by rozmawiać na jakikolwiek temat dotyczący ustroju polskiego sądownictwa. Wynika z tego, że wszelkie postanowienia, informacje o intencjach oraz oświadczenia, a nawet zobowiązania podjęte w czasie tego spotkania a dotyczące ustroju polskiego sądownictwa są wyłącznie ogólną deklaracją dobrej woli i nie niosą za sobą żadnych konkretnych skutków prawnych poza deklaracją dobrych intencji (LOI). Kropka.

Po trzecie: - Rozmowy o sojuszu obronnym, współpracy sojuszniczej Wielkiej Brytanii, Polski i Ukrainy, współdziałaniu obronnym w NATO są pozytywnym wkładem aktywności Pana Prezydenta z którego jesteśmy dumni. Cieszymy się bardzo. Czyli bierzemy za dobrą monetę to co dobre i chwalebne, ignorujemy to co głupie.

Po czwarte: - Cieszymy się także z tego, ze jest to ostatnia kadencja pana PAD i żadnej kolejnej już nie będzie.

A więc bierzemy za dobra monetę to co dobre, ignorujemy to co nam się nie podoba, szczególnie, że na przykład prezydencką inicjatywą ustawodawcza czeka normalna droga legislacyjna. Najważniejsze by z DEZINTEGRACJI, DESTRUKCJI i wewnętrznej KŁÓTNI nie pojawiło się nic. Z wielkiej chmury mały deszcz. 

Na tej scenie nie wypada kontestować PADA. 

Minister Dera w programie Wildsteina: Celem prezydenta było wygaszenie konfliktu z KE. Mamy nadzwyczajną sytuację geopolityczną

czy dzieki prezydentowi Dudzie "nalezne Polsce srodki z Komisji Europejskiej" trafia niebawem do Polski.