Znaczenie
protestów, które wybuchły w obronie praw kobiet po rozstrzygnięciu
Trybunału Konstytucyjnego 22 października wiąże się z jednej strony z
powszechnym zaangażowaniem w nie młodych kobiet, z drugiej zaś z faktem,
że ogarnęły nie tylko metropolie, ale rozlały się po całej Polsce – w
kulminacyjnym momencie demonstrowano w ok. 600 miastach, miasteczkach i
wsiach.

Celem
seminarium będzie analiza tego drugiego aspektu – ruchów protestu w
Polsce lokalnej. Ich
organizatorki i organizatorów, uczestniczki i uczestników, a także
obserwatorów i obserwatorki chcemy spytać o specyfikę oporu stawianego
lokalnie – o motywacje, formy wyrazu, techniki organizacji i
mobilizacji, a także o relacje z lokalnymi ośrodkami autorytetu:
samorządem, szkołą, uczelnią, Kościołem. Czy orientacje ideowe
uczestniczek i uczestników tych strajków różnią się od tego, co
demonstrowano w metropoliach? Przede wszystkim jednak zastanowić chcemy
się nad źródłem i znaczeniem powszechności trwających protestów. Czy ich
geografia świadczy o jakichś tektonicznych przesunięciach zachodzących w
polskim społeczeństwie? A także, jak odczytywać fakt, że protesty
wybuchły przeciw władzy, która
przedstawia się jako antyelitarny reprezentant interesów Polski
powiatowej? Czy jesteśmy świadkami „establishmentyzacji” partii
rządzącej? Co ważniejsze, czy można już powiedzieć, że temu procesowi
obumierania oderwanego „centrum dyspozycji politycznych” towarzyszy
odżycie Polski lokalnej?

Do
dyskusji zaprosiliśmy ponad dwadzieścioro organizatorek i
organizatorów, a także obserwatorek i obserwatorów protestów w Polsce
lokalnej. Swój udział do tej pory potwierdzili: Michał Adamski (fotograf, Archiwum Protestów Publicznych), Barbara Biskup (Regionalne Centrum Wolontariatu, Kielce), Anna Boenish (Katowice), Aleksandra Borzęcka (Lublin), Edyta Czeczkova (Fundacja Spełnienie, Szprotawa), Anita Czarniecka (Stary
Dzierzgoń), Monika Helak (Uniwersytet Warszawski), Iwona Janicka (Fundacja Aktywności Lokalnej, Puszczykowo), Paulina Januszewska (Krytyka Polityczna), Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński), Liliana Kalinowska (Przemyśl), Kamila Kasprzak-Bartkowiak (Gniezno), Małgorzata Linkiewicz (Białystok), Maciej Marcisz (wydawca i autor, Rydułtowy), Magdalena Muszel (Fundacja Zatoka, Gdańsk), Justyna Paluch (Klimczyce Kolonia), Alicja Rymszewicz (Trygort), Beata Siemaszko (Zajęczniki), Wojciech Spandel (Cieszyn),
Katarzyna Sztop-Rutkowska (Uniwersytet w Białymstoku), Hanna Szukalska (OKO.press), Waldemar Tatarczuk (Galeria Labirynt w Lublinie), Joanna Wowrzeczka (Uniwersytet Śląski w Katowicach)

Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)

Zapraszamy do dyskusji!

W
przetaczającej się przez Polskę fali protestów wyjątkowo donośnie
wybrzmiewa głos młodych ludzi, którzy demonstrują nawet w niewielkich
miasteczkach. Komentatorzy chętnie piszą o przebudzeniu politycznym
młodego pokolenia. Jednak już wcześniej można było obserwować
zaangażowanie młodych Polek i Polaków w sprawie katastrofy klimatycznej,
w obronie praw mniejszości czy w związku z sytuacją w edukacji. 

Z
młodymi organizatorkami i organizatorami,
uczestniczkami i uczestnikami protestów, a także obserwatorkami i
obserwatorami tego zaangażowania chcemy porozmawiać o ich wizji
społeczeństwa obywatelskiego, o tym, jak postrzegają współczesną
politykę i własne zaangażowanie w sprawy publiczne. Mamy nadzieję podjąć
przynajmniej niektóre z następujących kwestii: Jakie formy uczestnictwa
w życiu publicznym uważają za skuteczne i potrzebne? Skąd tak duży
udział młodych ludzi w obecnych protestach? Jak oceniają zaangażowanie w
życie polityczne? Czy czują się reprezentowani przez istniejące partie
polityczne? Jakie musiałyby być partie, żeby przyciągnąć młodych? Czy
widzą w przestrzeni publicznej inicjatywy, które są dla nich wiarygodne?
I które
rzeczywiście pozwalają dojść do głosu grupom do tej pory niesłyszanym?