Kilka słów o hochsztaplerach

Rzadko się zdarza, bym dzielił się publicznie moimi doświadczeniami z tzw biznesu, ale teraz widzę, że jest to chyba konieczne. Z hochsztaplerami różnego formatu miałem do czynienia od zawsze. Technologia oszukiwania zawsze była taka sama, można ją porównać do muzycznego scherzo. Jest to utwór żartobliwy, a często jego główną cechą jest pojawiający się w pewnym momencie jeden dźwięk, który zmienia sens całego utworu. Tak samo działali wszyscy znani mi hochsztaplerzy. Zaczynali od snucia opowieści prawdziwej lub bardzo prawdopodobnej, której wszystkie elementy można było sprawdzić i potem pojawiał się jakiś element nie prawdziwy, którego nie łatwo było sprawdzić, ale ponieważ wszystkie poprzednie były prawdziwe, to była pokusa by i ten przyjąć na wiarę.

Podobna technika negocjacji jest stosowana w tzw. „poważnych negocjacjach”, gdyż ludzie są z natury leniwi i najprostszym sposobem ukrycia lenistwa jest zaufanie do rozmówcy. Mówią sobie „przecież to są poważne negocjacje i nie można zakładać, że druga strona ma inne od naszych intencje”.

Ostatnio najbardziej znanym przykładem tej właśnie techniki negocjacji były rozmowy o tych francuskich śmigłowcach. Strona polska kłóciła się o każdy detal umowy, co wskazywało na jej determinacje do jej zawarcia ale jak wyznaczony czas negocjacji minął, to po prostu stwierdziła, że dalszych rozmów nie będzie, bo uprzednio strony zgodziły się na zamknięcie negocjacji w określonym czasie. W trakcie negocjacji strona polska nigdy wcześniej nie poruszyła tej kwestii, przez co wydawało się, że o niej zapomniała. Okazało się, że wcale nie zapomniała i to wywołało wściekłość Francuzów.

Przeczytałem relację z nagrania L. Czarneckiego i zwracam uwagę na jeden fakt.

Najpierw rozmowa dotyczyła ogólnych warunków wynagrodzeń w sektorze finansowym i ta rozmowa jest dobrze udokumentowana i jest ona uzupełniona oświadczeniem Czarneckiego, że Prezes KNF przesuną w jego stronę konkretną wizytówkę jakiegoś prawnika. Nie mniej jednak na ten kluczowy dla oceny całej rozmowy fakt dowodu Czarnecki nie ma! Jedyne co może udowodnić, że sam skierował rozmowę na kwestie doradców prawnych i siłą rzeczy ich wynagrodzeń i ma wizytówkę jakiegoś faceta. Z tym, że wizytówki drukuje się w nakładzie przynajmniej kilkuset egzemplarzy , a nie rzadko i więcej i rozdaje się każdej napotkanej osobie. Tak więc każdy w danym środowisku ma przynajmniej jedną taką wizytówkę. Wizytówka „specjalna” zaświadczająca o bliższych relacjach z reguły uzupełniona jest odręczną adnotacją, bardzo często jest to dodatkowy numer telefonu, taki który odbiera się osobiście. W relacjach nie było nic na temat takiej adnotacji. Wysłanie Czarneckiego, by dzwonił na sekretariat firmy nie jest wskazaniem kontaktu do wręczenia łapówki!

Moje wątpliwości wynikają z doświadczenia. Otóż takie podsunięcie bez słowa, w tym wypadku wizytówki, świadczy o podejrzeniu podsłuchu ale jeżeli rzeczywiście Prezes KNF miął takie podejrzenia i chciał zainkasować grubszą gotówkę za pośrednictwem osoby trzeciej, to nigdy nie prowadził by wcześniej takiej rozmowy jaka jest przytaczana.

Oczywiście nie twierdzę, że propozycji korupcyjnej nie było, bo tego nie wiem, gdyż nie przytoczono na to żadnego dowodu, ale samo oskarżenie jest faktem a urzędnik państwowy nie powinien dać się wmanewrować w sytuację, w której jest to w ogóle możliwe. Tak więc bez względu na to, czy propozycja była, czy jej nie było ta rozmowa nie powinna mieć miejsca.

Natomiast rzeczą zupełnie kompromitującą było ujawnienie poglądów jego współpracowników na sprawę interesów Pana Czarneckiego. Jeżeli te taśmy mają być dowodem jakiegoś przestępstwa, to właśnie ujawnienia informacji niejawnych.

Być może zresztą taki był cel Czarneckiego. Nie sądzę, by był to człowiek prostolinijny albo nieinteligentny . Samo oskarżenie o próbę wymuszenia łapówki, nawet niezbyt dobrze udokumentowane, jest medialnie bardzo chwytliwe i powoduje zwrócenie uwagi na KNF. Gdyby Czarnecki tylko powiedział, że Prezes KNF wygadał się w tracie rozmowy, to większość ludzi wzruszyłaby ramionami, a tak to jest afera i jest zarzut, jest zemsta za kłopoty Ideabanku.