Komunikat z 377. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. 2018 Rokiem św. Stanisława Kostki
Maryla, ndz., 15/10/2017 - 10:48
W dniach 13-14 października 2017 r. w Lublinie w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II odbyło się 377. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Obradami kierował abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. W zebraniu wziął udział abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski w Polsce.
1. Po raz pierwszy w historii Lublina odbyło się w tym mieście Zebranie Plenarne KEP. Było ono związane z uroczystym rozpoczęciem roku jubileuszowego 100-lecia KUL. Biskupi wyrazili uznanie dla dorobku naukowo-kulturalnego tego uniwersytetu, który kieruje się dewizą Deo et Patriae (Bogu i Ojczyźnie). W czasach komunizmu KUL był jedynym działającym katolickim uniwersytetem w Europie Centralnej i Wschodniej. Biskupi podkreślili wkład tej uczelni w umocnienie Kościoła w kraju i za wschodnią granicą. Obecnie KUL jest jednym ze znaczących ośrodków akademickich w Polsce i w Europie.
2. Godne uznania zaangażowanie duszpasterzy i licznych środowisk młodzieżowych w życie Kościoła budzi nadzieję na pogłębienie wiary i odpowiedzialne przeżywanie swego powołania. Biskupi zachęcają do wykorzystania programu duszpasterstwa młodzieży oraz włączenia się w proponowane inicjatywy przygotowujące do Światowych Dni Młodzieży w Panamie i najbliższego synodu poświęconego młodzieży. Słuchając głosu młodych ludzi, proszą o wypełnianie ankiety przedsynodalnej dostępnej na stronie www.synod2018.pl. Konferencja Episkopatu Polski, ogłaszając rok 2018 Rokiem św. Stanisława Kostki, zawierza jego wstawiennictwu sprawy dzieci i młodzieży.
3. Biskupi wyrażają wdzięczność wszystkim zaangażowanym w działania Caritas Polska, m.in. w „Tornister Pełen Uśmiechów”, Program Stypendialny „Skrzydła” czy „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”. Podkreślają rolę wolontariuszy Caritas oraz Szkolnych Kół Caritas. W sposób szczególny dziękują wszystkim, którzy pomagają poszkodowanym w nawałnicach.
Dramat ludzi wypędzanych przez wojny, prześladowania i głód jest ciągłym wyzwaniem dla państw i Kościołów. Biskupi dziękują wspierającym program „Rodzina Rodzinie”, dzięki któremu ponad siedem tysięcy syryjskich rodzin otrzymało pomoc. Podkreślają wagę innych programów pomocowych, które docierają m.in. do Syrii, Jordanii, Libanu i Iraku. W tym kontekście ważne jest zaangażowanie Caritas Polska w międzynarodową kampanię kierowaną przez Caritas Internationalis „Dzielić Podróż” (Share the Journey), która ma na celu promocję kultury spotkania z migrantami i uchodźcami, zrozumienie ich tragedii i okazanie im najwłaściwszej pomocy.
Podczas obrad biskupi zapoznali się także z założeniami pastoralnego programu Stolicy Apostolskiej „Globalny Pakt na rzecz Migrantów i Uchodźców” (Global Pact for Migrants and Refugees) opartego o cztery postawy wobec migrantów i uchodźców: przyjęcia, ochrony, promocji i integracji. Biskupi wyrażają wdzięczność władzom państwowym za pomoc humanitarną ofiarom konfliktu na Bliskim Wschodzie. Przypominając uchwałę Konferencji Episkopatu Polski ws. potrzeby utworzenia korytarzy humanitarnych, oczekują na inicjatywę ze strony odpowiednich władz.
4. Biskupi kontynuowali prace nad dokumentami dotyczącymi duszpasterstwa małżeństw i rodzin. Podkreślili konieczność towarzyszenia małżeństwom i rodzinom na wszystkich etapach ich życia. Dziękują jednocześnie kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wiernym świeckim, którzy służą na co dzień pomocą w realizacji zadań i celów rodziny.
5. Biskupi polscy z wielką troską odnoszą się do potrzeb duszpasterskich osób przybywających z Ukrainy do naszego kraju. Dziękując za dotychczasową życzliwość, zwracają się do wszystkich kapłanów i wiernych Kościoła katolickiego w Polsce o dalszą otwartość i gościnność. Tam, gdzie zaistnieje taka potrzeba, proszą o pomoc w organizacji punktów duszpasterskich w ścisłej współpracy z hierarchią Kościoła greckokatolickiego w Polsce.
6. W świecie, w którym kwestionowana jest rola Kościoła i chrześcijaństwa, kultura pozostaje wartością niekwestionowaną, będąc jednocześnie polem konfrontacji. Biskupi zwrócili uwagę na ważną rolę muzeów diecezjalnych w ewangelizacji przez kulturę i zatwierdzili zarząd stowarzyszenia „Muzea i Skarbce Kościelne Ars Sacra”.
7. Biskupi dyskutowali także nt. przyszłości Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, które stanowi część naszego narodowego dziedzictwa w Wiecznym Mieście i ma znaczenie symboliczne. Jest znakiem twórczego wkładu Polski i Polaków w życie Kościoła Powszechnego. Założone w 1866 r., gdy Polska była jeszcze pod zaborami, bardzo pomaga w kształceniu polskich kapłanów na papieskich uczelniach. Zatrzymywał się w nim kard. Karol Wojtyła podczas swoich pobytów w Rzymie. Stamtąd wyjechał na konklawe, podczas którego został wybrany następcą św. Piotra.
Księża biskupi zapoznali się także z działalnością Seminarium Orchard Lake w USA, w którym w ciągu ponad 130 lat wykształciło się około dwóch tysięcy kapłanów. Pokreślili ważną rolę i potrzeby tego seminarium, podobnie jak i innych instytucji z nim związanych, które służą Polonii w Stanach Zjednoczonych.
Pasterze Kościoła błogosławią Polakom w kraju i za granicą. W Dniu Święta Edukacji Narodowej polecają w modlitwie uczących we wszystkich rodzajach szkół oraz rozpoczynających nowy rok akademicki, dziękując jednocześnie za trud nauczania i wychowania. W roku 100. rocznicy objawień fatimskich, 300-lecia Koronacji Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej i 140. rocznicy objawień maryjnych w Gietrzwałdzie, dziękując za włączenie się w inicjatywę modlitewną „Różaniec do Granic”, zachęcają do stałego odmawiania różańca.
Podpisali Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce
Lublin, 14 października 2017 r.
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
3 komentarze
1. Więcej od siebie wymagać List
Więcej od siebie wymagać
Stanisława Kostki.
Umiłowani w Panu Siostry i Bracia!
Rok 2018 jest obchodzony w Kościele w Polsce jako Rok Świętego
Stanisława Kostki. Ten młody polski szlachcic podobnie jak Samuel
usłyszał Boga, wołającego go po imieniu. I jak Samuel odpowiedział:
„Mów, Panie, bo sługa Twój słucha!” (1 Sm 3,9), a następnie z
determinacją poszedł pełnić wolę Bożą wbrew wszelkim przeciwnościom.
Świętego Stanisława Kostkę pragniemy zaprosić dzisiaj, aby stał się
patronem rozpoczętego właśnie nowego roku. O tym wyborze zdecydowała
zarówno 450. rocznica jego śmierci, jak i program duszpasterski Kościoła
w Polsce. Jeśli mamy w tym roku rozważać osobę i dary Ducha Świętego
dane w sakramencie bierzmowania, nie może być lepszego patrona niż ten,
który został uzdolniony przez Ducha Świętego do „mężnego wyznawania
wiary” w dojrzały i niebanalny sposób.
Ponadto ważnym motywem ogłoszenia roku 2018 Rokiem Świętego Stanisława
Kostki jest także zwołany na październik w Rzymie Synod Biskupów,
poświęcony młodzieży i rozeznawaniu powołania. Dobre przygotowanie do
tego Synodu jest wspólnym zadaniem dla duszpasterzy, rodziców i
wychowawców, a także młodzieży, której przez całe stulecia patronował i
nadal patronuje św. Stanisława Kostka. W 100. rocznicę odzyskania
niepodległości nie zapominajmy również, że już w 1674 roku, a więc
jeszcze przed kanonizacją bł. Stanisława Kostki, papież Klemens X
ogłosił go patronem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego.
1. Dla Boga i ojczyzny
Święty Stanisław Kostka urodził się w 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu.
Jego ojciec był kasztelanem, a krewni zajmowali znaczące stanowiska w
Polsce Jagiellonów i Wazów. Wraz z bratem wysłany został do elitarnego
kolegium jezuitów w Wiedniu. Stanisław szybko zrozumiał, że nauka jest
wstępem do świadomego podejmowania służby Kościołowi i społeczeństwu.
Zapisano, że uczył się, „aby podobać się Bogu i ludziom […], a w
przyszłości ojczyźnie i sobie samemu przynieść korzyść”. To pierwsza
lekcja, jaką otrzymujemy dzisiaj od św. Stanisława Kostki.
2. Ad maiora natus sum – Do wyższych rzeczy zostałem stworzony
Drugą lekcją, jaką daje nam św. Stanisław, jest pobożność. Była to
pobożność, która wymagała swoistego męstwa. Mimo iż spotykał się z
brakiem zrozumienia, w środowisku kolegów nie wstydził się modlitwy i
medytacji. Powtarzał, że „trzeba więcej podobać się Bogu niż bratu”.
Wychowany w kulturze renesansu, za swoją życiową dewizę obrał wyznanie:
„Do wyższych rzeczy zostałem stworzony i dla nich winienem żyć” Ad
maiora natus sum. Nie było w tych słowach pychy ani pogardy dla tego, co
małe, ale świadomość godności człowieka i tęsknota za tym, co święte i
doskonałe.
Ucząc się w Wiedniu, Stanisław mieszkał na stancji w domu należącym do
protestanta. Były to czasy szczególnych napięć pomiędzy protestantami a
katolikami będące skutkami reformacji. Stanisław z bólem dostrzegał, jak
negowana jest prawda o Eucharystii i kult Matki Bożej. Im więcej jednak
widział nadużyć, tym bardziej tajemnice te stawały się mu drogie.
Stąd wypływa trzecia lekcja św. Stanisława na dzisiejsze czasy: wezwanie
do wiernego trwania przy katolickiej prawdzie życia, nawet wówczas, gdy
cały świat wokół próbuje jej zaprzeczyć. Męstwo nie polega na zbrojnej
walce czy traktowaniu innych jako nieprzyjaciół, ale na tym, że my sami
pozostajemy wierni i pomagamy innym w trwaniu w wierności. Z im większą
obojętnością lub nienawiścią spotyka się chrześcijańska miłość i prawda,
tym gorliwiej powinniśmy nimi żyć.
3. Wierność powołaniu
Decyzja Stanisława o wstąpieniu do zakonu jezuitów spotkała się z ostrym
sprzeciwem jego rodziców. Uważali, że mają lepszy pomysł na jego życie.
Niestety, takie postawy nie należą do rzadkości także i dziś. Stanisław
odkrył powołanie i chciał na nie odpowiedzieć za wszelką cenę. Potrafił
walczyć o realizację woli Bożej w swoim życiu. Rozumiał, że kiedy musi
wybierać między wolą rodziców, presją środowiska a wolą Boga, powinien
słuchać Boga. Ten siedemnastoletni chłopak opuścił Wiedeń, przeszedł
pieszo ponad 600 km, żeby wreszcie spełnić swoje marzenie i dotrzeć do
Dylingi w Bawarii, do przełożonego jezuitów i tam wstąpić do zakonu.
Dylinga okazała się dla niego jednak trudnym doświadczeniem. Nikt bowiem
nie witał go tam z otwartymi ramionami. Przyjęto go na próbę i posłano
go do sprzątania pokoi oraz pomocy w kuchni. Stanisław jednak zwyciężył.
Musiał zaimponować starszym braciom swoją determinacją, skoro
przełożony napisał o nim: „Spodziewam się po nim rzeczy wielkich”.
Kolejna lekcja św. Stanisława jest dla nas wezwaniem do sumiennego
wykonywania obowiązków, czyli do tego, co Jezus nazywa „wiernością w
rzeczach małych” (por. Mt 25,21).
4. Tęsknota za niebem
Ostatnim etapem życia Stanisława był pobyt w Rzymie. Po dotarciu do
Wiecznego Miasta był szczęśliwy, choć nadal odbierał od ojca listy pełne
gróźb. Śluby zakonne złożył, mając 18 lat. Poruszony słowami
rekolekcjonisty, że każdy miesiąc bracia winni spędzać tak, jakby to był
ostatni miesiąc w ich życiu, Stanisław wyznał, że ma przed sobą tylko
jeden miesiąc życia. We wspomnienie św. Wawrzyńca – 10 sierpnia –
napisał list do Matki Bożej z prośbą o wyjednanie mu łaski śmierci w
święto Jej Wniebowzięcia. Jeszcze tego samego dnia zachorował, a 15
sierpnia 1568 r. zmarł. To jeszcze jedna lekcja dla nas: jak tęsknić za
niebem i jak żyć tu i teraz, by żyć w wieczności. Rozumiał to doskonale
Cyprian Kamil Norwid, gdy wpatrzony w rzymski grób św. Stanisława,
pisał:
„A ty się odważ świętym stanąć Pana
A ty się odważ stanąć jeden sam
Być świętym – to nie zlękły powstać z wschodem
To ogromnym być, przytomnym być!”
(C.K. Norwid: „A ty się odważ”)
5. „Kostka” znaczy „więcej!”
Oto prawdziwe wezwanie na ten rok dla Was, Młodzi Przyjaciele, Rodzice i
Wychowawcy: „Kostka” znaczy „więcej!”. Żyjąc w XXI wieku, nie
powtórzymy dokładnie czynów św. Stanisława Kostki. Naszym zadaniem jest
raczej zrozumienie ducha tego świętego, który nie dał się zwieść
mirażowi wygodnego życia, zabezpieczonego majątkiem rodziców. Miał
odwagę przeciwstawić się panującym modom i naciskom grupy. Nie chciał
ani imponować, ani uczynić z życia jednej wielkiej rozrywki. Był silną
osobowością, miał swoją klasę i styl. Do końca zachował wolność. To nie
był młody człowiek, który nie wie, po co żyje, jest znudzony i
apatyczny, żądający od innych, a niedający nic z siebie. Nie pozwalał
sobie na eksperymenty w poszukiwaniu szczęścia. Wiedział, że ten świat
nie zaspokoi jego tęsknot, że prędzej czy później poczułby się w nim
oszukany lub zawiedziony. Wiedział, że charakter – to nie tylko sprawa
dziedziczenia cech po przodkach, nie tylko wpływ środowiska, ale
rzetelna praca nad sobą. Wiedział też, że stawać się dojrzałym
człowiekiem, to podejmować trud rozwoju. Nie był mięczakiem, który mówi:
taki już jestem, a zło usprawiedliwia słabością, obwinia innych,
oskarża warunki i historię. Był czujnym ogrodnikiem wyrywającym chwasty
słabości i grzechu, aby wyrosły piękne kwiaty i owoce. Uwierzył w miłość
Boga i całym sobą na nią odpowiedział.
6. Zaproszenie
Niech przeżywany zatem w tym duchu Rok Świętego Stanisława Kostki stanie
się czasem, w którym będziemy od siebie więcej wymagać. Może to być
zerwanie z lenistwem duchowym i intelektualnym, zerwanie z nałogiem,
zachowanie trzeźwości, modlitwa za nauczyciela lub księdza, adopcja
dziecka poczętego albo post w konkretnej intencji. Zapraszamy Was
również – na poziomie parafii, duszpasterstw, ruchów, seminariów i
zgromadzeń zakonnych – do pogłębiania refleksji na temat życia św.
Stanisława i wyzwań stojących przed młodymi katolikami w Polsce.
Bierzcie przykład ze św. Stanisława Kostki, przygotowując się do
sakramentu bierzmowania. Apelujcie wraz z nami do ludzi kultury i
środków społecznego przekazu, aby przez ciekawe filmy, przedstawienia
teatralne, audycje i inne formy przekazu przywracali pamięć o
Stanisławie. Pielgrzymujcie do Rostkowa – miejsca jego narodzin i do
Przasnysza – miejsca jego chrztu, a także do katedry płockiej z jej
pięknym ołtarzem tego świętego oraz grobowcami władców Polski i
Mazowsza. Młodzi, mobilizujcie waszych rodziców i duszpasterzy, by nie
bali się wymagać od was i od siebie „rzeczy większych”.
Z serca Wam błogosławimy na cały rok 2018, który będziemy przeżywać
razem ze św. Stanisławem Kostką, patronem dzieci i młodzieży.
Podpisali: Pasterze Kościoła w Polsce
obecni na 377. Zebraniu Plenarnym KEP
w Lublinie, w dniu 14 października 2017 r.
List będzie odczytany w kościołach w niedzielę, 14 stycznia 2018 r.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
2. Biskupi na Rok Świętego Stanisława Kostki: „Kostka” znaczy „więc
Biskupi na Rok Świętego Stanisława Kostki: „Kostka” znaczy „więcej!”
Kostka” znaczy „więcej!” – podkreślają biskupi w liście pasterskim z okazji Roku Świętego Stanisława Kostki. Zachęcają, by był to czas, w którym będziemy od siebie więcej wymagać. List będzie dziś odczytywany w polskich kościołach.
„Nie był mięczakiem, który mówi: >>taki już jestem<<, a zło usprawiedliwia słabością, obwinia innych, oskarża warunki i historię. Był czujnym ogrodnikiem wyrywającym chwasty słabości i grzechu, aby wyrosły piękne kwiaty i owoce” – tak o św. Stanisławie Kostce piszą biskupi w liście pasterskim z okazji przeżywanego w Kościele w Polsce Roku tego Świętego.
„Uwierzył w miłość Boga i całym sobą na nią odpowiedział” – dodają.
Opisują, jak św. Stanisław jako siedemnastoletni chłopak mimo sprzeciwu rodziców opuścił Wiedeń, gdzie się uczył i przeszedł pieszo ponad 600 km, żeby dotrzeć do przełożonego jezuitów w Bawarii i tam wstąpić do zakonu.
W liście pasterskim biskupi wyjaśniają, że oprócz obchodzonej w 2018 roku 450. rocznicy śmierci św. Stanisława Kostki, ważnym motywem ogłoszenia jego roku jest też zwołany na październik w Rzymie Synod Biskupów poświęcony młodzieży i rozeznawaniu powołania oraz 100. rocznica odzyskania niepodległości.
„Już w 1674 roku, a więc jeszcze przed kanonizacją bł. Stanisława Kostki, papież Klemens X ogłosił go patronem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego” – czytamy w liście.
Biskupi nawiązują też do hasła obecnego programu duszpasterskiego, które poświęcone jest darom Ducha Świętego. Stwierdzają, że nie może być lepszego patrona na ten rok „niż ten, który został uzdolniony przez Ducha Świętego do „mężnego wyznawania wiary” w dojrzały i niebanalny sposób”. W tym kontekście zwracają się do młodych, by wzięli przykład ze św. Stanisława, przygotowując się do sakramentu bierzmowania.
W swoim liście biskupi wymieniają kilka lekcji danych nam przez św. Stanisława Kostkę w czasie jego 18-letniego życia. Pierwsza z nich, to fakt, że uczył się, „aby podobać się Bogu i ludziom […], a w przyszłości ojczyźnie i sobie samemu przynieść korzyść”. Druga to pobożność zachowywana mimo braku zrozumienia i wyznawanie zasady, że „trzeba więcej podobać się Bogu, niż bratu”. Kolejna lekcja św. Stanisława na dzisiejsze czasy to wezwanie do wiernego trwania przy katolickiej prawdzie życia, nawet wówczas, gdy cały świat wokół próbuje jej zaprzeczyć. Następna zaś, jak piszą biskupi, to wezwanie do sumiennego wykonywania obowiązków, czyli do tego, co Jezus nazywa „wiernością w rzeczach małych”. Ostatnią, którą wymieniają biskupi jest lekcja o tym, „jak tęsknić za niebem i jak żyć tu i teraz, by żyć w wieczności”.
List Episkopatu zachęca przede wszystkim młodych do tego, by apelowali do ludzi kultury i środków społecznego przekazu o przywracanie pamięci o św. Stanisławie. Biskupi zapraszają też do pielgrzymowania do Rostkowa, gdzie się urodził św. Stanisław, do Przasnysza, gdzie został ochrzczony oraz do katedry płockiej z ołtarzem mu poświęconym.
„Młodzi, mobilizujcie waszych rodziców i duszpasterzy, by nie bali się wymagać od was i od siebie „rzeczy większych” – czytamy w liście.
„Więcej” – jak wyjaśniają biskupi – może oznaczać zerwanie z lenistwem duchowym i intelektualnym, zerwanie z nałogiem, zachowanie trzeźwości, modlitwę za nauczyciela lub księdza, adopcję dziecka poczętego albo post w konkretnej intencji. Zapraszają też na poziomie różnych wspólnot do pogłębiania refleksji na temat życia św. Stanisława i wyzwań stojących przed młodymi katolikami w Polsce.
List kończą błogosławieństwem na cały rok 2018, „który będziemy przeżywać razem ze św. Stanisławem Kostką, patronem dzieci i młodzieży”.
Episkopat.pl/RIRM
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
3. Płock: w Muzeum Diecezjalnym
Płock: w Muzeum Diecezjalnym otwarto wystawę poświęconą kultowi św. Stanisława Kostki
Wystawę
poświęconą kultowi św. Stanisława Kostki otwarto w piątek wieczorem w
Muzeum Diecezjalnym w Płocku (Mazowieckie). Będzie ona czynna przez cały
2018 r., który Konferencja Episkopatu Polski ustanowiła Rokiem św.
Stanisława Kostki na 450. rocznicę jego śmierci.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl