Podwodny lotniskowiec

Z niezwykla luboscia przez cale lata uzywalem przenosni "podwodna lodz zaglowa" dla osmieszenia niemozliwych do realizacji pr...Z niezwykla luboscia przez cale lata uzywalem przenosni "podwodna lodz zaglowa" dla osmieszenia niemozliwych do realizacji projektow, na czele z wizja  komunizmu. Jednakze, zrzedla mi troche mina, gdy natrafilem w przepastnym internecie na filmy i teksty na temat podwodnego lotniskowca. Ja bym ocenil, ze to koncept prawie na poziomie podwodnej lodzi zaglowej.

 Pod tekstem zamieszczem dosc dlugi film (ponad 50 minut) na ten temat uzupelniony wiedza wyniesiona z innych zrodel.  Nie jest to plagiat, jest to relacja z ogladania niezwyklego filmu, ktory kazdy moze znalezc klikajac: "Submarine Aircraft Carrier.Japan's Super Sub".

Sama, niemozliwa, wydawaloby sie, idea, powstala w czasie Wielkiej Wojny i oczywiscie Niemcow w tym nie zabraklo. Warty do opowiedzenia (i przeczytania) jest dopiero watek japonski. Japonczycy, za sprawa wybitnego admirala Yamamoto zabrali sie praktycznie do dziela juz w latach 30-ych XX wieku. W rezultacie, zwodowano 47 podwodnych lotniskowcow, co jest nazwa przesadna, bo byly to glownie lodzie zdolne wyrzucic w powietrze jeden samolot zwiadowczy (jednosilnikowy dwuplat). Tak czy inaczej, udalo im sie zaatakowac terytorium THe Great State of America, co na przyklad, Niemcom sie nie udalo, choc o tym marzyli.

Najpierw, w dniu 23 II 1942 r. okret podwodny I-17 wynurzyl sie u wybrzezy Kalifornii i ostrzela z dzial okretowych  Pola Naftowe Ellwood w Santa Barbara.Nastepnie, w dniu 21 VI 1942 r.,I-25 ostrzelal baze wojskowa  Fort Stevens w Oregon.

Nastepny mini-sukces, to dwukrotne zbombardowanie lasow w Oregon przez samoloty startujace z lodzi podwodnych. 9 IX 1942 r. I-25 zrzucil dwie bomby zapalajace o wadze 180 funtow, a w dniu 29 IX 1942 r. nastapila poprawka.

Japonski admiral zdawal sobie sprawe, ze wojny z Ameryka nie uda sie wygrac. Z musu, wykombinowal, ze moze jakies chirurgiczne uderzenie da ratunek Japonii i idea podwodnych lotniskowcow byla jak znalazl.Postanowil wyjsc poza jedno-samolotowego lotniskowca. Wprawdzie pole manewru nie bylo duze, bo coz mozna zmiescic w jednym okrecie podwodnym? Gdyby jednak udalo sie zbudowac mala flotylle podwodnych lotniskowcow, z ktorych kazdy by mogl stanowic platforme dla trzech samolotow, to juz by bylo cos. Moglyby zaatakowac jakies cele wazne symboliczne. Wprawdzie wiez World Trade Center wtedy jeszcze nie bylo, ale byly inne nie do pogardzenia cele.

Poczatek produkcji to styczen 1943 r. Najpierw trzeba bylo po0konac problem zmieszczenia samolotu z pieknymi, choc przyduzymi skrzydlami w malej lodzi podwodnej. Musialy sie one zmiescic w pojemnikach o ksztalcie rury na poziomie okolo 3 m. srednicy. Zalatwiono problem "lamiac"skrzydla, czyli skladajac je wzdluz kadluba.

Nie mozna bylo tez ominac problemu rozgrzewania silnika samolotu - zimny olej silnikowy (ciezki i gesty). Potrzebne bylo na to okolo 20 minut. To tez zalatwiono.

Rozwiazano tez problem powrotu samolotow po dokonanej misji - skonstruowano dzwig o napedzie hydraulicznym. 

Okolicznoscia sprzyjajaca okazal sie wynalazek niemieckich sojusznikow, ktorzy starali sie ukryc swoje U-booty przed penetracja SONAR-u (Sound Navigation And Ranging).  Pokrywano lodzie gumowa powloka, ktora wchlaniala wysylane w ich kierunku fale, miast je odbijac.

Wielkiego admirala zestrzelono w kwietniu 1943 r. i bez jego poparcia projekt "Seiran" zaczal siadac. Jednakze rozpedu wystarczylo, by wybudowac w grudniu 1944 r. pierwsza lodz I-400 i zaraz potem druga,I-401. Przenosily one po trzy samoloty, mialy potezne dzialo 144 mm i 4 karabiny maszynowe, a do tego po 8 torped. Zaraz wyprawiono je w misje.

Misja sterroryzowania Stanow Zjednoczonych kilka razy sie zmienila. Najpierw myslano o zaatakowaniu sluz Kanalu Panamskiego. Podplyniemy do wybrzezy Ekwadoru, wynurzymy sie i wyrzucimy w powietrze nasze samolociki. One poleca na polnoc w strone Wysp Karaibskich, zawroca na poludnie i walna w sluzy.Jednak raczki od poczatku byly za krotkie.  Sluzy byly poteznymi, betonowymi konstrukcjami i byly chronione przez silna Triple A (AAA), czyli dziala i karabiny przeciwlotnicze. Trzeba byloby zrzucac te bombki z duzej wysokosci z mala szansa trafienia. Zdecydowano sie wiec na loty typu "Kamikadze".

Pojawil sie wiec pomysl uzycia broni biologicznej nad ktora Japonczycy pracowali juz w latach 30-ych W wyniku eksperymentow medycznych zycie stracilo okolo 200 ooo Chinczykow. Jednak admiral odpowiedzialny za projekt zaprotestowal i pomyslu zaniechano. Pozostal pomysl numer 3, czyli zaatakowanie Seattle, gdzie celow (amerykanskich lotniskowcow) bylo bardzo duzo. 

Misja zaczela sie pod zlym znakiem, bo Amerykanie zatopili jeden (z dwoch) okretow towarzyszacych. Okazalo sie tez, ze Amerykanie nie zasypiali gruszek w popiele i opracowali znacznie lpszy "project" o nazwie "Manhattan". Szesc dni po zrzuceniu bomby atomowej na Hiroszime Japonia poddala sie, choc cesarz takiego slowa nie uzyl w swoim przemowieniu.

Dowodcy okretow dostali telegramy z informacja o poddaniu sie. Jednak do tego sie nie spieszyli. Japonscy zolnierze mieli swoje kodeksy honorowe, ktore przestrzegali. Jednakze, amerykanskie niszczyciele odkryly obie lodzie podwodne. Najpierw I-400. I ten sie poddal, ale nie bez pospiesznego wyrzucenia na dno samolocikow. Byly one przemalowane na barwy US Navy i za to przestepstwo grozily stosowne paragrafy prawa miedzynarodowego.

Dowodca I-401 dlugo sie wahal. Nie popelnil jednak "harakiri".Nie udalo sie tez zatopic okretu, bo zawiodly silniki. Oba okrety pod dowodztwem zwyciezcow (6  na 200 jencow zalogi) poplynely do Japonii. Jednak w miedzyczasie rozpoczeto badania, bo okrety byly jakies dziwne. Wieksze od najwiekszych. Mialy duzo aparatury niespotykanej w lodziach podwodnych.  Troche popytywano zalogi. Amerykanie dostali podreczne slowniki amerykansko-japonskie (np. slowo "open" znaczy "hiraku").

W Japonii wysadzono na brzeg jencow a okrety zabrano do bazy morskiej w Pearl Harbor, gdzie prowadzono dalsze badania. Zakonczyly sie one na wiesc, ze Ruskie, w ramach jakichs porozumien sojuszniczych chca szybko przyleciec i pomyszkowac sobie troche. Amerykanie najpierw wysadzili w powietrze 22 mniejsze podwodne lotniskowce, a potem storpedowali dwa najwieksze.

Idea podwodnych lotniskowcow przetrwala we wspolczesnych lodziach podwodnych, ktore maja zdolnosc wystrzeliwania rakiet. Jest to niezwykle grozne dla przeciwnikow. Tego abecadla nie znaja generalowie polskiego MON, ktorzy preferuja zakup lodzi podwodnych. ale bez zdolnosci wystrzeliwania rakiet. Moze ich zwierzchnicy-obcokrajowcy wydali im taki rozkaz?