Zapiski więzienne – grypsy Stanu Wojennego ( dni następne )

Interesuje mnie w jaki sposób udawało Wam się przemycić taką ilość karteluszków.Mieliście jakieś sposoby aby oszukać tych nadzorców i dostarczyć ,chociażby rodzinie informacje o Waszym zdrowiu,warunkach pobytu ? Czy otrzymywaliście też "pocztę" zwrotną ?

poprosze o "1"

nie była taka duża,jak wspominałem jest tego około sto-kiladziesiąt, jedna troszkę wieksza jak zwykły bilet wizytowy obejmowała kilka dni. Najtrudniejsze były początki, i bez pomocy więźniów było by to niemożliwe. Na sukces składało się wiele czynników i okoliczności, tym sie żyło. Dużo zawdzięczam najmniejszej córce Marice, która była nieświadomym przekaznikiem, miała 1,5 roku,poza rodziną ważne były kontakty z duchownymi w trakcie mszy św. lub bezposrednio po. Jest to całe zagadnienie i myśle, że napewno w dalszych częsciach będzie o tym mowa. Więc nie uprzedzajmy faktów. Pozdrawiam.

Pana publikacja ma ogromna wartość. Brak takich realacji, wszyscy byli karmieni "cierpieniami za miliony" Wałęsy w Arłamowie, świadomośc tego, jaki był los prawdziwych bohaterów walki o wolność jest minimalna. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku !!