Bł. Ks. Jerzy Popiełuszko - męczennik, niewygodny dla rządzących Polską święty .

Podczas pamiętnej pielgrzymki Jana Pawła II w 1991 roku do Polski, we Włocławku Jan Paweł II wspominał Księdza Jerzego:

"Tu, na tej ziemi kujawskiej, tu, w tym mieście męczenników, to musi być powiedziane głośno. Kulturę europejską tworzyli męczennicy trzech pierwszych stuleci, tworzyli ją także męczennicy na wschód od nas w ostatnich dziesięcioleciach - i u nas w ostatnich dziesięcioleciach. Tak, tworzył ją ksiądz Jerzy. On jest patronem naszej obecności w Europie za cenę ofiary z życia, tak jak Chrystus. Tak jak Chrystus, jak Chrystus ma prawo obywatelstwa w świecie, ma prawo obywatelstwa w Europie, dlatego, że dał swoje życie za nas wszystkich. Ma prawo obywatelstwa wśród nas i wśród wszystkich narodów tego kontynentu i całego świata, przez swój krzyż".

Szanowna Pani Marylo,

Sądzę, ze jako męczennik za wiarę szybko dołączy do grona świętego Jana Pawła II.

Ukłony moje najniższe

Pozwolę sobie przenieść artykuł.


Zdjęcie: Arch. Sanktuarium bł. ks. J.Popiełuszki.jpg/

Obrońca polskich sumień

Wytrwały i niestrudzony obrońca Polski wiernej Bogu. Od czterech lat ks. Jerzy Popiełuszko patronuje Ojczyźnie jako Błogosławiony Męczennik, który zwyciężał zło dobrem.

Ksiądz Jerzy żył w czasach totalnego kłamstwa, w sytuacji, gdy wrogi Kościołowi totalitaryzm komunistyczny łamał podstawowe prawa człowieka. Jako kapłan uzbrojony jedynie w modlitwę, Słowo Boże i sakramenty święte stanął do walki z bezwzględnym aparatem ucisku, który dysponował kilkumilionową armią towarzyszy i propagandowymi mediami. Ostatecznie zwyciężył. Dziś w chwale ołtarzy jest umocnieniem dla współczesnych kapłanów, aby zawsze byli z ludźmi, z Narodem i odważnie bronili miejsca Pana Boga w życiu Polaków i Ojczyzny. Wbrew pomówieniem i medialnym linczom. Jak aktualnie brzmią słowa Księdza Jerzego wypowiedziane 30 lat temu w czasie czerwcowej Mszy św. za Ojczyznę: „Bardzo ważną sprawą dla chrześcijanina jest uświadomienie sobie, że źródłem sprawiedliwości jest sam Bóg. Trudno więc mówić o sprawiedliwości tam, gdzie nie ma miejsca dla Boga i Jego przykazań”. To ostrzeżenie.

Ksiądz Jerzy zawsze odwoływał się w swym nauczaniu do dobrze uformowanego sumienia. – Miał wielką świadomość, że budzenie sumień, a potem przemiana duchowa, moralna, religijna to podstawa głębokich przemian w Polsce. To musi nastąpić w każdym człowieku i nie na zasadzie jednorazowego zrywu. Chodzi o codzienną wytrwałą pracę nad sobą, pokonywanie swych wad, uzależnień, grzechów – podkreśla w rozmowie z „Naszym Dziennikiem ks. bp Edward Frankowski, duszpasterz ludzi pracy i kapelan ”Solidarności„.

Gdyby dziś żył Ksiądz Jerzy, również broniłby ludzkich sumień przed deprawacją. On doskonale wiedział, że nie da się iść drogą prawdy bez prawego sumienia. – Sumienie jest nieocenionym skarbem zaszczepionym przez Stwórcę w duszy człowieka, by potrafił wybierać między dobrem a złem – zwraca uwagę ks. prof. Tomasz Kaczmarek, postulator Jego procesu kanonizacyjnego. Ten Kapłan Męczennik podkreślał w swym nauczaniu potrzebę wierności sumieniu, bo miał świadomość, że od zdeprawowania sumienia zaczyna się każda niegodziwość, deformacja życia, aż po zbrodnie.

Wrogowie Kościoła i Polski wiernej Bogu doskonale wiedzą, że ludźmi sumienia nie da się manipulować. Czy nie dlatego dziś nastąpił tak wielki atak na wolność sumienia w Polsce? – Właściwie każda grupa społeczna i każdy z nas staje wobec tego wyzwania: bronić wolności sumienia, bo ona wyznacza naszą ludzką godność. Tak jak tego uczył nas Błogosławiony Kapłan Jerzy Popiełuszko – wskazuje ks. dr hab. Piotr Steczkowski, wykładowca prawa kanonicznego z Rzeszowa.

Lekarze muszą bronić swego prawa do odmowy zabijania życia poczętego, katoliccy politycy – do kierowania się wyznawaną wiarą w działalności publicznej, dziennikarze muszą bronić się przed zniewoleniem poprawnością polityczną, nauczyciele – przed przymusem realizowania programów demoralizujących uczniów, czy wreszcie rodzice muszą zabiegać, aby móc wychowywać dzieci w duchu swojej wiary. ”Sprawiedliwość zabrania niszczenia w duszach dzieci i młodzieży wartości chrześcijańskich, które wszczepiali od kolebki rodzice„ – podkreślał Ksiądz Jerzy, który nadal pozostaje obrońcą polskich sumień.

Sławomir Jagodziński
http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/81343,obronca-polskich-sumien.html
***
Módlmy się w intencji Kanonizacji Błogosławionego Męczennika...

Pozdrawiam serdecznie...

Byłam obecna przy wyprowadzaniu zwłok bł. ks. Jerzego z Zakładu Medycyny Sądowej w Białymstoku. Były tłumy ludzi, pierwsza wiązanka kwiatów spadła na trumnę z okien Zakładu Medycyny Sądowej. Obecnie w tym miejscu stoi pamiątkowy pomnik.
Mamę ks. Jerzego, śp. Panią Mariannę miałam okazję poznać osobiscie podczas pielgrzymki na Jasną Górę z Rodzinami Radia Maryja. Pani Marianna, kiedy jeszcze zdrowie jej na to pozwalało, rokrocznie na te pielgrzymki jeździła. Przegadałyśmy wtedy w autokarze około godziny, dostałam nawet zaproszenie do Okopów (rodzinnej wsi ks. Jerzego). Niestety, nie udało mi się odwiedzić Pani Marianny. Teraz już nie żyje...
O ks. Jerzym napisałam nawet wypracowanie w jęz. angielskim podczas końcowego egzaminu na college'u. Błogosławiony Ksiądz pomógł mi - dostałam dobrą ocenę.
A zabójcy Błogosławionego Księdza na wolności...Czy istnieje w naszym kraju jakaś sprawiedliwość?
Bratowa ks. Jerzego mówiła, że nie dla wszystkich jest On świętym. Nie wszyscy szanuja Popiełuszków nawet w samej Suchowoli.

Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę

PS Proszę zajrzeć na Okruchy - odpisałam:-)

'Wielka Trójka' ze zdjęcia powyżej: sługa Boży kard. Stefan Wyszyński, święty Jan Paweł II, błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko.

Niewątpliwi giganci naszego Kościoła.

I refleksja - w nawiązaniu do ostatnich wydarzeń (pogrzeb gen. Jaruzelskiego, rocznica '4 czerwca 1989', ale i wcześniejsze, np. 'przesłanie o pojednanie narodów Polski i Rosji' z 17 sierpnia 2012) zmusza mnie do poruszenia jednego z najważniejszych tematów.

'Sojusz tronu i ołtarza' czasu aktualnego rozpoczął się od porozumienia 14 kwietnia 1950 r., a 'zaowocował' obecnie - symbolicznie - koncelebrą Mszy św. pogrzebowej gen. Jaruzelskiego przez księży Bonieckiego i Lemańskiego.

Jeśli polscy biskupi nie mogą zakazać sprawować Mszę św. przez gorszących kapłanów-skandalistów - to to jest właśnie ten symbol dzisiejszego 'sojuszu tronu i ołtarza' w Polsce.

Mam nadzieję, że Szanowny Pan Michał wybaczy mi 'taki' komentarz.

Ukłony.

pyta @Pelargonia w swoim pięknym tekscie...i zaraz mamy odpowiedż @Dezawi ,czyli pogrzeb towarzysza jaruzela i dwaj rządowi księża...a może raczej starym zwyczajem z lat póżnych pięćdziesiątych..świeccy...?
czas pogrzebu tego,który ma na sumieniu Wybrzeże i prawdziwych Solidarnościowcow,mordowanych kulą z karabinów polskich,zamęczanych w katowniach UB,czy ginących z ręki tzw nieznanych sprawców... był dla mnie osobiście ..."czasem emigracji wewnętrznej"
nie pisałam,nie czytałam i tylko wspominałam tamten...przeklęty ..CZAS...
reasumując...nie ma sprawiedliwości na ziemi są tylko Wspaniali Ludzie i podli, mali zdrajcy....którzy umierają w" glorii i chwale"a ich służalcy depczą Groby poległych Patriotów...w pogoni za fotką z pogrzebu zdrajcy...-Wybrzeże,Sląsk Górny i Dolny i nie tylko ....

'Czy istnieje w naszym kraju jakaś sprawiedliwość?' (@Pelargonia)

- Abp Sławoj Leszek Głódź na krótko przed pogrzebem stwierdził, że gen. Jaruzelskiemu należą się honory (ceremoniał wojskowy).

Dzisiaj na 365. zebraniu plenarnym Konferencji Episkopatu Polski abp Głódź został wybrany członkiem Rady Programowej KAI. Być może ta nominacja ma związek z wcześniejszą wypowiedzią? I druga kwestia - przy tej okazji: czyli Katolicka Agencja Informacyjna jest w znaczącym stopniu uzależniona od Konferencji Episkopatu Polski.

Wracam do początkowego pytania, które Pani zacytowała.

Może najlepszą odpowiedzią będzie przesłanie bł. ks. Jerzego Popiełuszki:

'Nie poddawaj się kłamstwu. Jeżeli będziesz trzymał się prawdy, prędzej czy później wygrasz. Naśladuj Chrystusa.'

Pozdrawiam.

"Wszystkich nas nie zamkniecie" - 60 metrowy baner pod Kancelarią Prezesa Rady Ministrów. 9-06-2014r.

szanowny @Deżawi :)
temat w sprawie kapłanów dla mnie osobiście trudny i bolesny...bo wychowałam się wsród
kapłanów
moj śp Stryj,klerycy zaprzyjażnieni z Nim i Dom przesiąknięty tą atmosferą...
wiele zdjeć z tamtych lat ..to ich uśmiechnięte twarze i dziecko stojące obok...czyli ..ja
Nigdy ,przenigdy nie spotkałam sie z tym o czym pisze pan redaktor Wojciech,którego losy z wielką troską obserwuję od samego prawie początku....
zawsze wiec bedę broniła Kapłanów ,ale pamietajmy,ze to też ludzie ...więc i błedy ludzkie popełniają...
ale moja odpowiedz nie jest dalszym ciągiem dyskusji dyskusją na ten temat....a raczej podzielenie się smutkiem z racji Wielkiej Niesprawiedliwości....społecznej i politycznej...jestem starym solidarnościowcem...i wiem jak boli los tych,którzy umierali z głodu,chorób i osamotnienia...a mam na myśli naszych Kolegów i Koleżanki
a tymczasem kiszczaki ,jaruzelskie i im podobne do konca swych dni żyli i żyją w dostatku...i szacunku "elyt"i to mnie BOLI...i TO bardzo...
czyli tuski,komorowskie i cała ta banda pławiaca się w luksusie wywalczonym naszymi rękami...
Nie ma hut,kopalń,cementowni,cukrowni a dzisiaj Rosjanie kładą łapska na naszej Chemii...20 % w Radzie Nadzorczej i swój przedstawiciel,czyli wgląd do tajemnic handlowych...to
mnie boli i przeraża...
serdecznie pozdrawiam...

Szanowna Pani Joano,

Potrzebujemy masę ludzi pokroju księdza Jerzego, który:
 Zło dobrem zwyciężał

Ukłony

Szanowna Pani Ewo,

Pięknie Pani dysponuje swoim ziemskim światem

Ukłony dla Wielce Szanownej Mamy i Pani


To ten pomnik

Ja słyszałem podobne wieści o Państwu Popiełuszkach.. Więcej, słyszałem inne rzeczy, ale może kiedyś Pani o tym napisze prywatnie.

Szanowna Pani Marylo,

To co wyprawia reżim Tuska i PO to można porównać do Pol Pota.

Ukłony moje najniższe

Szanowny Panie,

Z przyjemnością czytam pana komentarze.

Oto klasyczny przykład sojuszu z tronu z ołtarzem

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=3124
Ksiądz Isakowicz Zaleski


Towarzysz TW Cappino przyjmuje gratulacje od syna pułkownika UB, ponoć mordercy Polaków.

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Tak długo jak będzie rządziła PO, Tusk, komuniści Millera i Kwaśniewskiego, Polska nie będzie krajem demokratycznym.

Ukłony

Zapewne pisze Pani o tym pomniku, prawda?


Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko, męczennik Kościoła, zamordowany za wiarę - pomnik w Białymstoku.

https://lh3.googleusercontent.com/-xb3lHdCsN4M/Ti4K5cxPAHI/AAAAAAAAAk0/1JVznOvoSOg/s640/100_6623.JPG

Lub tu - można powiększyć: https://picasaweb.google.com/112455760322220185637/BiaYstok?authuser=0&f...

Album z fotografiami Białegostoku z 19.08.2009 r.:

https://picasaweb.google.com/112455760322220185637/BiaYstok

Moja galeria na profilu @Kataryniarz Gdański  - Albumy w liczbie 14 - kilkaset moich fotografii, zapraszam do obejrzena:

https://picasaweb.google.com/112455760322220185637

Pozdrawiam.

Obibok na własny koszt

Pomnik na zdjęciu umieszczonym przez Pana znajduje się w parku przed Pałacem Branickich. Ten, o którym wspomniałam, znajduje się przed gmachem Medycyny sądowej (na zdjęciu taki brązowy obelisk)



Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę

pS Dzięki za zdjęcia mojego miasta:-)

Szanowna Pani Ewo,
Az strach się przyznać ale ja nie byłem nigdy w Białymstoku.
Obrazek wziąłem z Wikipedii łącznie z podpisem
Od dawna nie wierze Wikipedii, choć lata temu, napisałem dziesiątki haseł, setki, może tysiące uzupełnień.

Dziś Wikipedia została podporządkowana Michnikom a mnie z nimi nie po drodze.

Ukłony dla Wielce Szanownej Mamy i Pani

'Sojusz tronu i ołtarza' we wrześniu 1957 r. widziany przez młodego historyka George Watsona, wysłanego z ramienia paryskiego Komitetu Europejskiej Wspólnoty Intelektualnej:

'...Polska jest jedynym państwem komunistycznym którego rząd cieszy się poparciem hierarchii katolickiej... [Gomułka] nie tylko udzielił Kościołowi przywilejów - w zamian otrzymał od niego błogosławieństwo. Nagłym i nieprzewidzianym obrotem wydarzeń komunizm i chrześcijaństwo doszły do zgodnego porozumienia...'

['Wiadomości', Nr 39 (600), Londyn, 29 września 1957 r., s. 5: 'W oczach Zachodu']

Szanowny Panie,

Bardzo dziękuję.

Ukłony

Zapraszam do odwiedzenia mojego miasta:-)
Prawdę mówiąc, to ja nigdy nie byłam w Poznaniu, w przeciwieństwie do mojej Mamy, która z racji zawodu często jeździła na targi.

Wikipedii też nie ufam, wiele jest w niej przekłamań.

Dzięki za piękna, czerwona pelargonię
Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę
 Zapraszam na Okruchy - ciekawa jestem, co Pan sądzi o rockowych przeróbkach klasycznych utworów.

17 grudnia 1953 r. - Episkopat Polski pod przewodnictwem biskupa Michała Klepacza[1] złożył ślubowanie na wierność Polsce Ludowej na ręce wiceprezesa Rady Ministrów Józefa Cyrankiewicza.

[Dzieje Kościoła w Polsce. Tablice chronologiczne, oprac. Adam Chruszczewski, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1993, s. 71]

[1] kard. Stefan Wyszyński w tym czasie był internowany w Stoczku [Warmińskim]

Szanowny Panie,

Wiem !
Takie było prawo.
Błogosławiony ksiądz Jerzy jak i wszyscy duchowni musieli odsłużyć wojsko. Biskupi byli akceptowani przez KC PZPR.

Ukłony

Szanowny Panie,

Wielu współczesnych idoli o tak zwanym solidarnościowym rodowodzie z T Mazowieckim na czele, szkalowało Kościół, sądziło Kościół bądź pisało listy do władz PRL jak Wisława Szymborska, popierająca wraz ze swymi mężami, bzykantami wyroki śmierci na kapłanów kurii krakowskiej.

Dziś Wisłocka, Mazowiecki, Kuroń otrzymali najwyższe polskie odznaczenia, Order Orła Białego.
Ich nazwiskami nazywamy ulice, stawiamy im pomniki.
To Laski wyhodowały Mazowieckiego i pułkownik UB, zbrodniarkę komunistyczną L Brystygierową

Vide:
Wisia Szymborska, zabić księży Kurii Krakowskiej
http://blogmedia24.pl/node/55274

Wyrok w procesie Biskupa Czesława Kaczmarka,
http://blogmedia24.pl/node/52022

Ukłony

Taką szopkę urządzili Polakom esbeccy zbrodniarze w 1984 roku mordując w
bestialski sposób księdza śp. Jerzego Popiełuszko w 1984 roku.


https://plus.google.com/u/0/photos/103496042747550098779/albums/59827813...


https://plus.google.com/u/0/photos/103496042747550098779/albums/59827813...


https://plus.google.com/u/0/photos/103496042747550098779/albums/59827813...


https://plus.google.com/u/0/photos/103496042747550098779/albums/59827813...

Pielgrzymka Ludzi Pracy do Częstochowy 17-18 wrzesień 1988 roku

Śp.
Anna Walentynowicz i Rodzice Błogosławionego księdza śp. Jerzego
Popiełuszko zamordowanego przez esbeckich siepaczy komunistycznego
zbrodniarza Wojciecha Jaruzelskiego w 1984 roku.

Łonowy turysta z Matką Boską w klapie zwany TW Bolek też tam był.

wstrzrąsajace jest zdjęcie Dwu Matek
Matki Kapłana i Matki Solidarności...
Jednej zamordowano Syna,Druga poległa nad Smoleńskiem...

a Błogosławiony Kapelan Solidarności ...stał sie dla nich kamieniem do trumny...i mimo,że
po DRODZE
popełnili wiele jeszcze mordów...to czas ich powoli dobiega końca...

Panie Michale! Gwoli sprawiedliwości muszę jeszcze dodać (krótko) dwie kartki z kalendarza z tamtych lat 50-ych, aby dopełnić obrazu - moim zdaniem - mocno zagmatwanego i poplątanego, i niestety tego konsekwencje zbieramy obecnie.

Pozdrawiam serdecznie.

Szanowny Mieszko,

Pięknie dziękuję za ciekawą dokumentację

SB nie mogło bez zgody kc PZPR, biura politycznego dokonać bestialskiego mordu na błogosławionym księdzu Jerzym.
PRL, to było państwo mafijne. Tak jak dziś państwo niemcotuska czy komoruska.

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Ja bym nie był takim optymistą.

Ukłony

Szanowny Panie,

Tak, ma Pan rację.
Połowa z nich ma rodowód żydowski i wielu bardzo wielu współprace ze służbami specjalnymi.

Ukłony

Mój wcześniejszy komentarz [nr 22, 12.06.2014, 21.33]: 'Niechlubna kartka z kalendarza (17 grudnia 1953)' o złożeniu ślubowania przez Episkopat Polski na wierność PRL, pan Michał bardzo trafnie skwitował: 'Takie było prawo.'

To ślubowanie - w konsekwencji na wierność komunistycznym (ateistycznym!) rządom Moskwy - poprzedziło aresztowanie kard. Wyszyńskiego (25.09.1953) oraz skierowanie do rządu PRL memorandum Episkopatu Polski 'Non possumus' ('Nie możemy', 8.05.1953).

Myślę, że warto - ponownie - zagłębić się w artykuły Pana Michała, o których przypomina Autor w komentarzu powyżej [nr 25, 13.06.2014, 18.22].

= = = = = = = = = =

Kartka z kalendarza (9 lutego 1953)

9 lutego 1953 r. - Dekret Rady Państwa o 'tworzeniu, obsadzaniu i znoszeniu duchownych stanowisk kościelnych'; zajmowanie tych stanowisk związano ze składaniem ślubowania na wierność PRL ['Dzieje Kościoła w Polsce. Tablice chronoligiczne', Lublin 1993, s. 71].

* * *

Szanowny Panie,

 Tak było !

Mimo to nasz Kościół przetrwał.
Mimo, że wrogów mieliśmy i mamy dostatek okrutny.

Ukłony

to nie optymizm,to chłodne spojrzenie z boku... a mianowicie
następni głodni pchają się do koryta i wcześniej ,czy pózniej
"wykoszą obecnych "a sposoby jakimi to robią znamy od lat...
Nocne serdecznosci :)

Szanowna Pani Zofio,

Bardzo pouczający pogląd.

Ukłony dla Pani i Budrysowa

bosych i niecierpliwych,a tymczasem...zastanawiam sie czym pokryja swoja wpadkę,kogo tuskolandia
wskże jako Ofiarę
serdecznosci :)

Tu na tej fotografii obok bosego stoczniowca przy pomniku Poległych Stoczniowców w grudniu 1970 roku w Gdańsku po lewej stronie jest tablica pamiątkowa poświęcona Błogosławionemu księdzu śp. Jerzemu Popiełuszko.

Na tej niżej zamieszczonej fotografii nad tablicą są kwiaty, lecz gdy ich nie ma instaluję tam obok takie małe flagi narodowe polski, które niestety szybko znikają, tak jakby ktoś o to szczególnie dbał.
 Taki tez los spotkał moje flagi, które tam pozostawiłem w miesiącu maju 2014 roku, których już nie było podczas mojej kolejnej wizyty po paru dniach.



Pod tym linkiem fotografia jest w oryginale - można ją powiększać

https://docs.google.com/folderview?id=0BzsqrQhGzjMzMTI2YjBmYWYtYzI5Ny00M...

Tak wyglądały zostawione przeze mnie flagi 20 maja 2014 roku:



Album: https://plus.google.com/u/0/photos/108910137865025242278/albums/60200635...

A tak wyglądało to miejsce w dniu 30 maja 2014 roku została tylko jedna, ta po lewej:



Przy tablicy śp. Jerzego Popiełuszki flagę ktoś zawinął:


Album dz fotografiami pomnika i okolic jest pod tym adresem:

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/602006359436...

Tu jest cała galeria dotycząca gdańskich stoczni i pomnika z czerwca 2010 roku:

https://docs.google.com/folderview?id=0BzsqrQhGzjMzMTI2YjBmYWYtYzI5Ny00M...

W albumie tym można obejrzeć muzeum TW Bolka, które strzegła wówczas młoda pani, która otrzymywała wynagrodzenie w wysokości średniej płacy w PRL Bis.
Jak się zorientowałem podczas rozmowy w ogóle nie była pojętna kto i kim był ten TW Bolek, którego eksponatów muzealnych tam strzegła.

Pozdrawiam.

boli nas to ,co zrobiono z naszą walką ,walką za którą oddawali Życie i Zdrowie nasi Przyjaciele,boli...
serdeczności...

komentowanie czegoś o czym nie miało i nie ma bladego pojęcia, a ponadto podczepia się jak gówno do płynącego statku i zmyśla na poczekaniu historyjki, które przeczą wcześniejszym publicznym deklaracjom wciąż dostępnych w internecie, na które nabierają się niektórzy znani i zasłużeni ludzie z opozycji i Pierwszej Solidarności.
Tym bardziej, ze to bydło o którym pisze sam wspierał i wyhodował, choćby podczas kampanii samorządowej w 2010 roku.
Chodzi mi o tego pasożytującego na Polsce i Polakach przemytnika morskiej kontrabandy:

http://niepoprawni.pl/blog/7787/fasada-dla-maluczkich

http://naszeblogi.pl/47501-fasada-dla-maluczkich

Ostatnio przedstawił się jako delegat 10 tysięcy strajkujących marynarzy do gdańskiego MKS w sierpniu 1980 roku, czym prawdopodobnie zanęciła i zwabiła na swój blog jednego z działaczy WZZW.
Nie wymienię ani imienia ani nazwiska tego działacza WZZW, bo działałbym mimowolnie na jego szkodę.

Pozdrawiam serdecznie.

Tymczasem zmykam.

Do przeczytania.

weszłam ,widziałam i przeczytałam...mimo,ze tam już nawet nie zaglądam...
i szlak mnie trafił....
i ja znikam,szczególnie,że cuda dzieją się w TUSKOLANDII,tylko czekać jak ogłoszą Stan Wojenny ...
serdecznie pozdrawiam i całuje Wnusię :)

Swiat a raczej tuskolandia ...zwariowała.... w biały dzień rozbój w obliczu "prawa "sienkiewiczowskiego,,,nie mylić z Henrykiem Sienkiewiczem...
własnie do reakcji Wprost wkracza POlicja....kiedy tusku załozy czarne okulary i ogłosi to co ogłsił jaruzel przed laty,,,
wszak jutro Boże Ciało
Trzymaj się

Szanowna Pani Zofio,

Taśmy "Wprost" to porachunki służb ze szodą dla Polski.

Ukłony dla Pani i Budrysowa

Szanowny Panie,

Pięknie dziękuje za ciekawą dokumentacje.

Pozdrawiam

'4 czerwca 1989' został oficjalnie uznany przez naszych hierarchów za cezurę uzyskania 'wolności'.

Czy zatem było jakieś 'zamknięcie' okresu niewoli 1945-1989?

Brak mi opracowań podsumowujących i oceniających totalitaryzm 1945-1989.

Taki bilans zysków i strat.

Przegapiłem coś ważnego?

Szanowny Panie,

Nie sądzę aby Pan coś ważnego przeoczył
Wszyscy używają skrótu politycznego.

Najlepszym tego przykładem jest przepiękny życiorys Świętego naszego Kościoła,Jana Pawła II

Ukłony

Panie Michale: 'Przepiękne życiorysy świętych'

- Owszem, ale święci potrafili żyć w każdych warunkach, także w skrajnej niewoli aż do męczeństwa.

Mam na myśli naszą ostatnią (?) niewolę 1945-1989.

Jest to równocześnie epoka życia bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

Moje pytanie - nie tylko do Pana - skoro uznano oficjalnie '4 czerwca 1989' za koniec 'niewoli' - dlaczego w ciągu minionych 25 lat nie powstało opracowanie podsumowujące ten okres?

Nie zrobił tego żaden ośrodek akademicki, niestety, także kościelny.

Dopóki nie powstanie na ten temat 'Biała Księga', będziemy kręcić się dokoła własnego ogona.

Ukłony.

Szanowny Panie,

Bo takie opracowanie może mieć jak każdy kij dwa końce.
Ktoś musi dać pieniądze, by ktoś usiadł jak mnich benedyktyński i pisał 100 lat.
Prawda jest nikomu niepotrzebna, każdy ma jakieś grzechy.

Odnośnie tragicznej śmierci błogosławionego księdza Jerzego, ja mam swoje zdanie.
Nie uważa Pan, ze kiedy nad Błogosławionym zaczęły wisieć czarne chmury. można Go było wysłać na dalsze nauki do Rzymu.

Ukłony

Szanowny Panie Michale!

To prawda, ma Pan rację, że mogło wystarczyć urzędowe skierowanie przez biskupa miejsca (bł. ks. Jerzy musiałby się podporządkować).

Proszę jednak pamiętać, że na comiesięcznych Mszach św. za Ojczyznę uczestniczyły nieprzebrane tłumy wiernych i niewiernych (głodnych prawdy).

Dyscyplinarne wysłanie bł. ks. Jerzego na studia do Rzymu najprawdopodobniej ocaliło by Mu życie.

Jednak sam Błogosławiony już nie godził się na Rzym w obawie o posądzenie przez Naród (czyli przez nas) o dezercję.

Czuł się związany duchowo (w najwyższym możliwie aspekcie).

Z tego samego względu Episkopat bał się zmuszać urzędowo bł. ks. Jerzego do nagłego przerwania Mszy św. za Ojczyznę.

Bano się skutków zachowania Narodu.

Dopóki bł. ks. Jerzy Popiełuszko przewodniczył na miejscu Mszom św. za Ojczyznę - 'wszystko' było 'pod kontrolą' (!)

Myślę, że Biskupi równocześnie zdawali sobie sprawę z rzeczywistej grozy sytuacji.

Ale to już rozważanie dużo szersze pt. 'Sojusz tronu i ołtarza'.

Moim zdaniem Męczeństwo bł. ks. Jerzego Popiełuszki to... Boża tajemnica.

Najprawdopodobniej stało się tak, jak chciał Bóg, tzn. wbrew zamysłom ludzi. I to wszystkim: zarówno tym złym jak i dobrym.

Pozdrawiam.

Szanowny Panie,

Kościół jest hierarchiczny,
Błogosławiony ksiądz Jerzy nie miał żadnego głosu.

Ukłony

ma Rację
zwyczajny Kapłan,nawet jak jest proboszczem...bezwzglednie podlega władzy biskupa...
chyba,ze jest to pan Lemanski,ale to juz inna bajka

To prawda, że Kościół jest hierarchiczny.

Jednak wzorujący się na ewangelicznym Królestwie Niebieskim.

Zbyt często mylimy (ja również, a może i tym bardziej ja) z hierarchiami 'ziemskimi', a niekiedy nawet z... 'karnymi jednostkami wojskowymi'.

Ukłony.

Szanowny Panie,

Pani Gość z Drogi jest Bratanicą Kapłana, Proboszcza, Jako młoda dziewczyna prowadziła buchalterię Stryjowi Kapłanowi, więc Ona jest autorytetem co do zwyczajów w Kościele.

Ukłony

Hajka Gronkiewitz-Waltz mianowała niejakiego reżysesera Pawła Łysaka - sławnego ostatnio wystawieniem Holokaust Piknik w Teatrze Polskim w Bydgoszczy - do Teatru Powszechnego w Warszawie. Zobaczmy czym się zasłużył na taki awans:

"Sceniczny ksiądz Jerzy jest nie tylko odpolityczniony, ale i zeświecczony – zamiast „Jezus”, „Maryja”, „Kościół”, mówi raczej: „wolność”, „prawda”, „dobro”. Przy takim „humanistycznym” Popiełuszce, Boniecki, Życiński i inni liberalni luminarze „Kościoła otwartego” – to dogmatyczni integryści." http://www.dwutygodnik.com/artykul/3671-popieluszko-rez-pawel-lysak.html

Szanowny Panie,

Łysaka z Poznania przepędziły środowiska patriotyczne. Był zastępcą Wodzińskiego, który teraz jest w Bydgoszczy, gdzie wystawiają Golgotę
To tandem żydokomuny od lat związany

Ukłony

potwierdzam :)
nocne serdeczności dla Pana i dla Małżonki :)

Szanowna Pani Zofio,

Już wiele razy Pani obiecywała, że nie będzie przy kagankach pisać nocami.

Ukłony

piękny jest ten Kwiat i taki silny i dumny... :)
serdeczności :)

do Naszego Kapelana Solidarności,Błogosławionego Jerzego Popiełuszki
Zarzuca się Kosciołowi,ze nie uratował od smierci Błogosławionego...
a ja sie pytam ,gdzie logika w takich pytaniach...
przecież wtedy nie widziano,ze chca Kapłana zamordować...
wiem,jakie moga paść odpowiedzi..,ze można się było domyslać...bo istniały pogrózki,wrogie działania...ale to był taki CZAS,czas zagrozen,czas prześladowań,gdy gineli Kapłani Ludzie Swieccy.. i często również dla dzisiejszego pokolenia albo anonimowi ,lub zapomniani...
Rosnie nowe POKOLENIE..dzieki Bogu wychowane patriotycznie,tak jak i nas wychowywano...więc jest szansa...na Odnowę i Przebudzenie
Dlaczego wróciła do tego tematu,dzisiaj..a no dlatego,ze wysłuchałam Żakowskiego ,który robił szpagat w odwracaniu uwagi od taśm "Prawdy"
wtedy tak zachowywali się mu POdobni..a dzisiaj już mocno usadowieni w w swoich fotelach skórzanych,skórzanych plastikową skórą...:)
pozdrowienia z drogi :)

Szanowna Pani Zofio,

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Jeżeli chodzi o Kościół ale nie tylko, to

Ukłony

Bł. ks. Jerzy Popiełuszko w 'Kościele hierarchicznym'.

Kontynuacja moich wcześniejszych komentarzy:

[Nr 48], 27.06.2014, 12.17;

[Nr 51], 28.06.2014, 7.44.

Postaram się krótko; o 'Kościele hierarchicznym' w odniesieniu do WSZYSTKICH katolików, zarówno konsekrowanych jak i świeckich.

'[Mówi Jezus:] +Syn Człowieczy... nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć...+' (Mt 20,28).

'[Mówi Jezus:] +Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą+' (Mt 20,25-26).

I jeszcze poprzedzająca powyższe wypowiedzi prośba matki synów Zebedeusza [Jakuba i Jana] skierowana bezpośrednio do Jezusa: '+Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie+. Odpowiadając zaś, Jezus rzekł: +Nie wiecie, o co prosicie...+' (Mt 20,20-22).

Najlepszym podsumowaniem będzie obmycie nóg uczniom przez Jezusa (J 13,1-8).

Obmycie nie tylko rytualne. Bardzo wymowne w odniesieniu do koniecznego ukierunkowania relacji wewnątrz Kościoła.

Taki wybór czterech cytatów z Ewangelii powinien wystarczyć do zobrazowania 'Kościoła hierarchicznego' - w oparciu o Objawienie, Przykazania i trzy rady ewangeliczne (czystość w bezżenności, ubóstwo, posłuszeństwo).

W tym wszystkim najważniejsza jest miłość (przykazanie miłości).

http://www.youtube.com/watch?v=vy2mUrgUrFo

W następnym komentarzu zacytuję wypowiedź Prymasa Glempa, a następnie bł. ks. Jerzego.

Ukłony.

Szanowny Panie,

Bardzo mi miło.

Ukłony

Z wypowiedzi Prymasa Józefa Glempa, udzielonej tygodnikowi Niedziela w 2007 r.:

'Zastanawiam się nieraz, czy można było go uratować. Ludzie życzliwi ks. Jerzemu przyszli wraz z nim i proponowali wysłanie go na studia, może do Rzymu. Ks. Jerzy wyjechałby na moje polecenie, ale osobistej zgody na wyjazd nie wyraził.'[1]

'Żałuję, że nie mogłem ocalić życia ks. Popiełuszki. Ani starania moje, ani abp. Dąbrowskiego nie przynosiły skutków. Przeniesienie ks. Jerzego poza Warszawę (wyjazd do Rzymu był wspominaną możliwością) mogło uspokoić środowisko przy kościele św. Stanisława Kostki, gdyż każdy następca ks. Jerzego nie zdołałby przyciągnąć tłumów - to sprawiał szczególny charyzmat ks. Jerzego. Nie mogłem jednak nakazać ks. Jerzemu wyjazdu poza Warszawę, gdyż to byłoby odczytane jako kolaboracja z władzą i usunięcie niewygodnego kapłana na polecenie władzy.'

'Propozycja zmiany pracy ks. Jerzego wyszła od osób mu przyjaznych. Sam widziałem w tym szansę rozwiązania problemu, bo ks. Popiełuszko znalazł się w niebezpieczeństwie i mógł być wciągnięty w wir gry politycznej. Ale on mimo wszystko nie chciał się wycofać, nie chciał zrezygnować z głoszenia prawdy. Wiedział, że ludzie mu ufają i że go potrzebują. I ja chciałem to uszanować.'[2]

'Doskonale pamiętam również tragiczny dzień 30 października 1984 r., kiedy nadeszła wiadomość o znalezieniu ciała w Wiśle. Przeżyłem szok. Wprawdzie była to śmierć zapowiadana, grożono nią wcześniej, były różne ostrzeżenia, prowokacje, zdawałem też sobie sprawę, że to porwanie jest groźne i może być niebezpieczne, ale nie spodziewałem się, że zostanie zamordowany i to w tak okrótny sposób. Wiem, że komuniści bardzo się wtedy bali, co będzie się dalej działo w Polsce. Do dziś do końca nie wiemy, czy chodziło o zemstę kilku ludzi z Departamentu IV, nastawionych wrogo do kapłana, którzy nadto czuli się bezsilni wobec głosiciela Ewangelii, czy raczej była to sprawa całego ówczesnego systemu, który nie chciał dopuścić do tego rodzaju nauczania. A może jedno i drugie.'

'Nie mógłbym inaczej postąpić wobec księdza, który głosił prawdę. Oczywiście, gdyby wyjechał, to by go nie porwano i dzisiaj by żył. Ale musiałby zaprzeć się siebie i swoich zasad, także wyznawanych prawd. Musiałby przestać być rzecznikiem wolności Kościoła. A takim rzecznikiem przecież był.'

- Cała rozmowa z ks. kard. Józefem Glempem [Niedziela, Nr 42/2007]:

http://www.niedziela.pl/artykul/nd/Chcialbym-tego-doczekac

= = = = = = = = = =

[1] Zdanie bł. ks. Jerzego na temat ewentualnego skierowania go na studia do Rzymu było bardzo istotne.

[2] Tu również jest potwierdzenie liczenia się ze zdaniem bł. ks. Jerzego. Natomiast ta odpowiedź jest ciekawa jednak z innego względu, została poprzedzona pytaniem dziennikarki: 'Odmowa wyjazdu poza Warszawę była zatem aktem nieposłuszeństwa wobec swojego przełożonego?'

Ksiądz Prymas odpowiedział: 'Nie, tak bym nie powiedział.' [ciąg dalszy tej wypowiedzi w cytacie powyżej przypisu nr 2].

Tak na marginesie - właśnie w tym miejscu chciałbym się zatrzymać i zastanowić, czy to nie jest przypadkiem wskazówka do pewnego rozumienia wszelkich wyjątkowych konfliktów 'kapłan' - 'biskup'.

I mam na myśli nie tylko księży Bonieckiego i Lemańskiego.

* * *

W następnym komentarzu będzie o spotkaniu gen. Zenona Płatka z bł. ks. Jerzym Popiełuszko, na dziesięć dni przed porwaniem (9.10.1984 r. w sekretariacie Episkopatu Polski).

Najpierw poprawny link do wywiadu Mileny Kindziuk z Prymasem Glempem [Niedziela, nr 42/2007]:

http://www.niedziela.pl/artykul/83633/nd/Chcialbym-tego-doczekac

= = = = = = = = = =

Na dziesięć dni przed pamiętnym porwaniem, 9 października 1984 r., w sekretariacie Episkopatu Polski doszło do spotkania gen. Zenona Płatka z bł. ks. Jerzym Popiełuszko[1].

Na tej konferencji w zanotowanym punkcie trzecim jako 'wystąpienie ks. Popiełuszki'[2] gen. Zenon Płatek stwierdza:

'[Ks. Popiełuszko] eskaluje swoje wystąpienia antypaństwowe. Obecnie jeździ po kraju i tworzy nielegalne organizacje. Jeśli nie zaprzestanie tej działalności straci dobrodziejstwo amnestii[3] i grozi mu sąd.'

Odpowiedź abp. Dąbrowskiego:

'Wkrótce przestanie mu grozić, gdyż wyjedzie na studia. Właśnie otrzymałem pismo od grupy Panów z jego otoczenia[4], którzy obawiając się o jego bezpieczeństwo a nawet życie, proszą, aby ks. Prymas wysłał go na studia do Rzymu. Rozmawiałem najpierw z autorami pisma, tydzień temu zaś z ks. Popiełuszką. Ks. Jerzy jeszcze się waha, ale oświadczył mi, że jeśli ks. Prymas zdecyduje - pojedzie. Przestańcie więc demonizować ks. Popiełuszkę i dokuczać mu.'[5]

= = = = = = = = = =

[1] O ostatnim takim spotkaniu pisze Krzysztof Kąkolewski w książce 'Ksiądz Jerzy w rękach oprawców' (Warszawa 2004, s. 246). Autor powołuje się na książkę Petera Rainy 'Rozmowy z władzami PRL' (W-wa 1995).

[2] Szkoda, że nie przytoczono samych słów bł. ks. Jerzego z tego spotkania.

[3] Gen. Płatek grozi bł. ks. Jerzemu utraceniem 'dobrodziejstwa amnestii' (?!), a abp Dąbrowski zamiast dopytać o wyjaśnienie skandalicznej groźby przedstawiciela władz wojskowych, przechodzi do porządku odpowiedzi.

[4] Krzysztof Kąkolewski nie zdołał ustalić kto był faktycznym autorem prośby-apelu o wysłanie bł. ks. Jerzego na studia do Rzymu. Kąkolewski nie wyklucza, że może chodzić o słynny 'list hutników'. [Ja z kolei dodam od siebie - że w takim razie mogło to być częścią 'zapętlonej' gry operacyjnej służb specjalnych].

[5] Dowód na poddanie się bł. ks. Jerzego woli przełożonych.

* * *

Szanowni Panie,

Jesteśmy zgodni.

Ukłony

Szanowna Pani Joanno,

Pięknie dziękuję.
Oby jak najszybciej dołączył do Świętego Jana Pawła II.

Ukłony

mam nadzieje, że będzie jakas publikacja po tej konferencji.

Pozdrawiam

tych Starszych,którzy świadomie żyli w czasach Mordów i Pogrzebu naszego Solidarnościowego Kapelana...
dla pana Wojciecha serdeczne podziękowania za to świadectwo Prawdy...a Cenę Autor płacił i płaci straszną...,ale jak widać ma mocnego Patrona w Niebie...więc dzięki Bogu,książkę ukończył...
Moje pokolenie winno Ją w podarunku przekazywać swoim następcom wraz z biografią Autora...biografią,gdy WSI spokojna,
WSI wesoła...robiła wszystko ,by książka nigdy się nie ukazała...
pozdr z drogi do Normalnej Polski

gdy ten wątek zaczynałeś,nikt z nas nie sądził,że nas opuścisz tak szybko...ale jak widzisz ...z niebieskiego Krajobrazu...jesteśmy wciąż z Tobą i pamiętamy o Tobie a Nasz ukochany Kapelan "S" ? powiedz MU,ze bardzo Go kochamy

Konferencja zapowiada się bardzo ciekawie.

Osobiście jednak mam poważne obawy co do 'nowych faktów'. Dlaczego nie ma wśród wymienionych gości prokuratora Andrzeja Witkowskiego? Jego nieobecność na takiej konferencji rocznicowej daje dużo do myślenia. Pozdrawiam.

Tama we Włocławku:

Więcej tu: https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/587756735321...

Pomnik błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszko w Częstochowie:



Więcej fotografii z Jasnej Góry z pomnikami i ze stacjami drogi krzyżowej można zobaczyć w moim albumie pt.: "Częstochowa 21-22 czerwca 2011 roku"

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/606094877061...

Pozdrawiam serdecznie.
Obibok na własny koszt

Na posiedzeniu sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały upamiętniającej 30. rocznicę śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

Posłowie podkreślali, że uchwała ma na celu oddać hołd bł. ks. Popiełuszce, nazwać sprawców mordu i przypomnieć heroiczność kapłana.

Wczoraj jednogłośnie w uchwale Senat upamiętnił legendarnego kapelana „S” jako “obrońcę ideałów prawdy, wolności i sprawiedliwości”. Bronił osób represjonowanych i więzionych. W uchwale zapisano, że życie ks. Jerzego było „darem dla historii Polski, wyrażonym słowami św. Pawła „Zło dobrem zwyciężaj” – podkreśla senator Stanisław Kogut.
- Ksiądz Jerzy jest kapelanem mojej ukochanej Solidarności – bohaterskim kapelanem zamordowanym przez UB i SB, w bestialski sposób utopiony pod Włocławkiem i ta uchwała się mu należała. Nie ukrywam, że byłem ogromnym zwolennikiem, aby rok 2015 był rokiem ks. Jerzego, bo on na to sobie zasłużył, jak wielu księży – ks. Zych czy ks. Niedzielak, bo to są bohaterscy kapłani – podkreśla senator Kogut.

http://www.radiomaryja.pl/informacje/uchwala-sejmu-w-30-rocznice-smierci...

O tej samej porze (16.50 i chyba co do sekundy) edytowaliśmy podobne komentarze, ale w moim jest jeszcze informacja o kanonizacji i prośba o modlitwę. Pozdrawiam serdecznie.

dobry znak. Módlmy się do błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki o wstawiennictwo za Polskę. Tak bardzo teraz potrzebujemy wsparcia.

Pozdrawiam serdecznie

bo po 30 latach nadal sprawcy są bezpieczni i bezkarni.
Drwią z żywe oczy.

Pozdrawiam serdecznie.

Onwk

niestety masz rację. Tym bardziej trzeba nagłaśniać, bo MEDIA ZGODNIE O TYM MILCZĄ, że jeszcze MUSZĄ oficjalnie oddawać hołd ofierze, nie katom.

Sejm oddał hołd ks. Popiełuszce

Sejm RP oddaje hołd księdzu Jerzemu Popiełuszce –
kapelanowi Solidarności, wielkiemu kapłanowi zamordowanemu 30 lat temu
przez funkcjonariuszy komunistycznej Służby Bezpieczeństwa na rozkaz
przedstawicieli władz PRL – głosi sejmowa uchwała.

Posłowie przyjęli uchwałę przez aklamację. Jak podkreślono w
dokumencie, ks. Jerzy Popiełuszko “zginął z rąk oprawców z SB, ponieważ
Msze święte za ojczyznę odprawiane w sanktuarium żoliborskim w Warszawie
były oazą wolności i niezależności w czasach, kiedy władza
komunistyczna zdecydowała się na brutalną, siłową konfrontację z
narodem”.

“Po porwaniu 19 października 1984 r. i męczeńskiej śmierci ks.
Popiełuszko stał się symbolem walki Polaków o godność, bohaterem dążeń
narodu do wolności” – czytamy w uchwale. “Dzisiaj, w czasach
niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej, jego ofiara zasługuje na pamięć,
cześć i najwyższe uznanie” – ocenili posłowie.

Uchwałę w Sejmie odczytał marszałek Sejmu Radosław Sikorski.

- Ksiądz Jerzy Popiełuszko bronił praw osób represjonowanych.
Występował w imieniu więźniów politycznych, uczestniczył w procesach
prześladowanych działaczy „Solidarności” oraz osób zaangażowanych w
pomoc charytatywną dla rodzin internowanych i wypuszczonych z więzień.
Jego bezkompromisowa, odważna postawa była nie do zaakceptowania dla
władzy, która po wprowadzeniu stanu wojennego i delegalizacji NSZZ
„Solidarność”, za wszelką cenę chciała zdusić opór Polaków i nadzieję na
wolność. Oby nigdy w naszej ojczyźnie nie dochodziło do podobnych
zbrodni – czytał Radosław Sikorski.

Tam gdzie znaleziono bł. ks. Jerzego

Czasy nienawiści, prowokacji komunistycznej nie odeszły, ale
przybrały nową liberalną, genderową maskę – zauważa Jakub Matenowski

Jakub Matenowski

Kilkakrotnie powtarzane w tekście powyżej: 'miejscem męczeństwa na tamie' może pochodzić tylko i wyłącznie z 'procesu toruńskiego'.

My nie wiemy do dziś, którego dnia i gdzie zamordowano bł. ks. Jerzego Popiełuszkę.

Na tamie we Włocławku jedynie wyłowiono zwłoki Błogosławionego.

Ks. Jerzy mógł być zamęczony zarówno w podziemiach Zamku Dybowskiego w Toruniu, jak i w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej w Warszawie.

Podkreślanie - z całkowitą pewnością - 'miejsca męczeństwa na tamie' jest niczym innym jak skandalicznym oficjalnym uznaniem 'procesu toruńskiego'. I muszę to napisać: także przez władze polskiego Kościoła.

Co wiedziały specsłużby

Do IPN trafiły tajne materiały dotyczące
śmierci ks. Jerzego Popiełuszki – dowiedział się „Nasz Dziennik”.
Pochodzą z zasobów specsłużb.

Prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej zasłaniają się tajnością
archiwaliów i nie chcą udzielać żadnych konkretnych informacji na ich
temat. – Wpłynęły nowe materiały, ale są to materiały niejawne, nie mogę
o nich mówić, za wcześnie na to – zaznacza prok. Marcin Gołębiewicz,
szef warszawskiego pionu śledczego IPN.

– Pojawiły się nowe materiały. I na tym jestem zobowiązany zakończyć –
lakonicznie przyznaje również prezes Instytutu dr Łukasz Kamiński. – W
stosownym momencie, ze względu na dobro śledztwa, kiedy będzie to
możliwe, przekażemy te informacje opinii publicznej – dodaje.

Materiały, przekazane jednej ze specsłużb, zostały włączone do
śledztwa w sprawie związku przestępczego w strukturach komunistycznego
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w ramach którego jest także badane
zabójstwo księdza Jerzego Popiełuszki. Służby specjalne, jak Agencja
Bezpieczeństwa Wewnętrznego czy Agencja Wywiadu, są zobowiązane
przekazywać archiwalia dotyczące okresu PRL do IPN.

Jak dowiedział się „Nasz Dziennik”, chodzi o co najmniej kilka teczek zawierających „ciekawe” materiały.

Historycy IPN nie mieli jeszcze do nich dostępu. Czy zawierają informacje inne od dotychczas powszechnie znanych?

– Wiemy o dyskusjach, jakie się toczą wśród historyków, jaki
rzeczywisty przebieg miały te wydarzenia, cały czas pojawia się wiele
wątpliwości – one są nadal aktualne – dotyczących przebiegu momentu
zatrzymania, porwania i momentu zabójstwa – mówi dr Rafał Leśniewicz,
dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN.

Instytut przygotował właśnie wydanie źródła z dokumentacją dotyczącą
procesu toruńskiego. Książka ma się ukazać w ciągu kilkunastu dni. –
Publikujemy II tom dokumentów z serii „Aparat represji wobec ks. Jerzego
Popiełuszki”. To będą dokumenty, które dotyczą śledztwa i procesu,
wykorzystaliśmy tam również informacje z materiałów lustracyjnych,
szczególnie opracowując przypisy odnośnie do osób, które występują w
dokumentach. Ten materiał ukazuje się na 30-lecie męczeńskiej śmierci
ks. Jerzego – mówi Leśniewicz.

Dodaje, że są to dokumenty z procesu pełne, najbardziej reprezentacyjne, które nie były znane szerszemu gronu osób.

– To bardzo ciekawy tom dokumentów, są tam protokoły przesłuchań w
wersji całościowej – zachęca prof. Jan Żaryn (UKSW). Przyznaje, że nadal
pojawiają się różne wątpliwości odnośnie do okoliczności śmierci ks.
Jerzego.

Zenon Baranowski

Tak, masz racją.
Nawet zabójców widzę nie tylko w MSW ale i w SG LWP i WSW.
Miejscem mordu bł. ks. Jerzego Popiełuszki nie była żadna tama na Wiśle.
Wystarczy spojrzeć na moją fotografię wyżej, którą wykonałem podczas jazdy samochodem właśnie na Jasną Górę do Częstochowy gdzie wykonałem kolejną fotografie pomnika bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Coś mnie jakby pchnęło do wykonania fotografii na tamie we Włocławku, bo nie wiedziałem jeszcze, że kolejne coś poprowadzi mnie w Częstochowie ścieżką do pomnika bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

W dostępnych archiwach IPN nie znajdziemy jeszcze na dzień dzisiejszy nazwisk morderców bł. ks. Jerzego Popiełuszki jak i ich bezpośrednich i pośrednich przełożonych.
Tajemnicy założycielskiej PRL Bis strzegą wciąż nowe zastępcy zdrajców, a to w rządach, a to w sądach, a to w prokuraturach, a to w końcu i w IPN oraz a to tu, a to tam.

Pozdrawiam.

według mnie miały pośredni i bezpośredni związek z porwaniem ks. Popiełuszko, bo miały albo przygotować albo uzasadnić taki, a nie inny przebieg mordów politycznych dokonanych rzekomo na własną rękę takich czy innych nadpobudliwych i nadaktywnych Piotrowskich.
Jakoś nikt nie podjął się zbadania super tajnej grupy operacyjnej powołanej w MSW do likwidacji ekstremistycznych działaczy, do której należał Sł. Petelicki, który został przez co niektórych narodowców i prawicowców okrzyknięty bohaterem i polskim patriotą.
Tymczasem to był z krwi i tkanki moskiewski czełowiek a przy tym albinos.

Wysłuchajmy świadka prawdy

Rozmowa z Markiem Kędziorkiem, autorem cyklu archiwalnych nagrań kazań bł. ks. Jerzego Popiełuszki

Skąd pomysł na opracowanie czterech płyt z kazaniami bł. ks. Jerzego Popiełuszki?

- Do tego projektu zaprosił mnie śp. ks.
Zygmunt Malacki, który był zresztą jego inicjatorem. Kapłan ten był
propagatorem kultu ks. Jerzego i niewątpliwie przyczynił się do
przyspieszenia jego procesu beatyfikacyjnego przez swoją intensywną
pracę i udostępnianie materiałów dotyczących tego niesamowitego świadka
prawdy. Ks. Malacki był także twórcą jedynego na świecie multimedialnego
muzeum ks. Jerzego Popiełuszki, które powstało przy parafii św.
Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu.

Co możemy znaleźć na opracowanym przez Pana cyklu nagrań?

- Ta publikacja jest jedynym ogólnopolskim
wydaniem, które prezentuje archiwalne nagrania szesnastu kazań ks.
Jerzego w całości. Możemy na nich usłyszeć autentyczny głos ks.
Popiełuszki, który nawet po 30 latach od jego śmierci głosi aktualne
nauki. Poprzez naszą pracę chcieliśmy utrwalić słowa tego niezwykłego
kapłana, które są skarbem naszej Ojczyzny i polskiego Kościoła, a w
związku z postępującym procesem kanonizacyjnym wkrótce staną się także
skarbem Kościoła na całym świecie.

Na jakich zasadach były wybierane kazania?

- Pierwszym trzem płytom towarzyszyła idea
zachowania chronologii kazań. Na pierwszej z nich są wybrane homilie z
1982 roku, na drugiej z 1983, a na trzeciej z 1984. Z kolei czwarta
płyta została wydana z okazji 30. rocznicy męczeńskiej śmierci ks.
Jerzego i stanowi uzupełnienie całego cyklu.

Do kazań z ostatniej płyty dodaliśmy słowa
komentarza ks. Malackiego. Chociaż ten kapłan nie żyje od kilku lat,
jego głos udało się przywołać dzięki wywiadowi użyczonemu nam przez TVO
Gdańsk. Niesamowitym dowodem opieki Opatrzności nad naszym projektem
jest to, że fragmenty wywiadu idealnie wpasowały się w klimat płyty i
mogły posłużyć jako komentarze. Bardzo się cieszymy z „obecności” ks.
Malackiego, ponieważ jego pragnieniem było napisanie refleksji do tego
cyklu, a niestety nie mogło to zostać zrealizowane za jego życia.

Jakie przesłanie płynie z kazań ks. Jerzego Popiełuszki?

- Głównym przesłaniem jego nauczania jest
pragnienie poszukiwania prawdy oraz wpatrzenie w Pana Boga i w osoby
świętych polskiego Kościoła. Na przygotowanych przez nas płytach można
usłyszeć głos prostego człowieka, który w przystępny dla przeciętnego
katolika sposób przedstawia nauczanie Kościoła.

Ks. Jerzy często powoływał się na słowa ks.
kard. Stefana Wyszyńskiego czy św. Jana Pawła II, który również cytował
ks. Popiełuszkę, co było jakby zwiastunem jego przyszłej wielkości.
Niesamowite jest to, że Papież Polak pamiętał o tym, co mówił ten
skromny kapłan, chociaż raczej nie mieli ze sobą bezpośredniego
kontaktu. Mimo wszystko można było wyczuć pomiędzy nimi więź duchową, co
zresztą słychać w kazaniach ks. Jerzego.

Do kogo ks. Popiełuszko najczęściej kierował swoje słowa?

- Jego uwaga była najbardziej skupiona na
ludziach cierpiących z powodu stanu wojennego. W jego kazaniach można
wyodrębnić dwa aspekty. Pierwszym z nich jest wyrażanie współczucia i
współcierpienia z poszkodowanymi, upomnienie się o sprawiedliwy los dla
robotników oraz podkreślenie tej niesprawiedliwości, jaką niosła tamta
rzeczywistość.

Drugim aspektem jest duchowe umacnianie
tych ludzi poprzez przywoływanie fundamentu wiary, upominanie się o
prawdę, przypominanie o sile i mocy prawdy i miłości. Właśnie taki
przekaz płynął od niego do osób zgromadzonych na Mszach Świętych za
Ojczyznę.

Dziękuję za rozmowę.

Płyty „Ksiądz Jerzy Popiełuszko,
kazania” można nabyć w księgarniach „Naszego Dziennika” oraz w księgarni
przy parafii św. Stanisława Kostki na warszwskim Żoliborzu.

Magdalena Pachorek

-----------------------------------------------------------------------

„Prawdę o śmierci księdza Jerzego Popiełuszki poznają dopiero ci, którzy jeszcze się nie urodzili”
http://wpolityce.pl/historia/218124-prawde-o-smierci-ksiedza-jerzego-pop...


W takim tempie, w jakim ujawnia się prawdę o okolicznościach śmierci księdza Jerzego Popiełuszki, w najlepszym razie poznają ją ci, którzy dziś jeszcze się nie urodzili.


Przed kilku dniami Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego przekazała Instytutowi Pamięci Narodowej „ciekawe materiały”. Opisał to „Nasz Dziennik”. Cytuję:

Materiały, przekazane jednej ze spec służb, zostały włączone do śledztwa w sprawie związku przestępczego w strukturach komunistycznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w ramach którego jest także badane zabójstwo księdza Jerzego Popiełuszki. Służby specjalne, jak Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego czy Agencja Wywiadu, są zobowiązane przekazywać archiwalia dotyczące okresu PRL do IPN. Jak dowiedział się „Nasz Dziennik”, chodzi o co najmniej kilka teczek zawierających „ciekawe” materiały. Historycy IPN nie mieli jeszcze do nich dostępu. Czy zawierają informacje inne od dotychczas powszechnie znanych? Wiemy o dyskusjach, jakie się toczą wśród historyków, jaki rzeczywisty przebieg miały te wydarzenia, cały czas pojawia się wiele wątpliwości – one są nadal aktualne – dotyczących przebiegu momentu zatrzymania, porwania i momentu zabójstwa – mówi dr Rafał Leśniewicz, dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN.”Koniec cytatu.”

O co chodzi?

Dr Rafał Leśniewicz wskazuje na wątpliwości odnośnie „przebiegu, momentu zatrzymania, porwania i momentu zabójstwa” księdza Jerzego Popiełuszki i całą tę wypowiedź można by uznać za absolutny news, gdyby nie to, że nie jest to „news”, a tylko potwierdzenie. O tym, że wszystko, co wmawiano nam przez 30 lat na temat tej najgłośniejszej i zarazem najbardziej tajemniczej zbrodni PRL, jest kłamstwem, piszę od dziesięciu lat. Wspiera mnie w tym niewielka grupa dziennikarzy (nie żadni historycy!), ale znacznie większa grupa dziennikarzy (także tych „koncesjonowanych”, piszących o sprawach Kościoła) „wyrobiwszy” sobie nazwiska na pisaniu kłamstw o tej zbrodni, z konsekwencją godną lepszej sprawy utrwala wersję „ustaloną” podczas procesu w Toruniu, przy okazji atakując każdego, kto tę wersję podważa.

„Rewelacje” ABW przekazane IPN nie są zatem niczym nowym, a jedynie potwierdzeniem faktów, które zamierzał udowodnić prokurator Andrzej Witkowski, odsuwany dwukrotnie w kluczowych momentach śledztwa i za swoje odkrycia poniewierany oraz niszczony.

Dlaczego te rzekomo „nowe” informacje Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego przekazała Instytutowi Pamięci Narodowej właśnie teraz, nieomal w przededniu trzydziestej rocznicy zbrodni? Mam uzasadnione obawy, że działa tu znany mechanizm: jeśli nie można zatrzymać pochodu, trzeba stanąć na jego czele.

Kłamstw na temat tej zbrodni nie sposób już dłużej bronić - zbyt wiele odkrytych faktów, zbyt wiele mitów obróconych w perzynę - dlatego też na naszych oczach rodzi się przedziwna narracja, według której ksiądz Jerzy Popiełuszko miałby być „patronem Okrągłego Stołu i pojednania wszystkich Polaków”. Taka narracja pojawiła się przy pogrzebie generała Wojciecha Jaruzelskiego (Daniel Olbrychski przekonywał, że gdyby ksiądz Jerzy żył, z pewnością odprawiałby mszę pogrzebową generała), o takim „ patronie pojednania” mówił ostatnio publicznie kilkakrotnie ksiądz kardynał Kazimierz Nycz, taką stylistyką przyozdobiono ściany Centrum Konferencyjnego w Górsku (miejsce uprowadzenia księdza Jerzego), na których uwieczniono obrazy z obrad „Okrągłego Stołu” i takiej narracji z całą pewnością będziemy świadkami w najbliższych dniach - zwłaszcza 19 października, gdy prezydent

Bronisław Komorowski i premier Ewa Kopacz wezmą udział w uroczystościach rocznicowych związanych z trzydziestą rocznicą śmierci księdza Popiełuszki w kościele Świętego Stanisława Kostki w Warszawie.(Jak powiedziała mi Katarzyna Łaniewska, przez wzgląd na goszczenie tak „szacownych osobistości”, nie zaproszono do udziału w uroczystościach w kościele Św. Stanisława Kostki, przyjaciół księdza Jerzego, m.in. aktorów, którzy w 1984 roku byli z nim na dobre i złe, a którym dziś nie jest po drodze im z Bronisławem Komorowski at consortes). Idę o każdy zakład, iż w najbliższym czasie Bronisław Komorowski stanie na czele tego „pochodu pojednania” zapewniając nas, że osobiście zadba o to, by wszystkie ewentualne okoliczności tej sprawy, o których donosi IPN, zostały wyjaśnione. I to jest właśnie lobotomia, czyli - jak to ujął jeden z autorytetów świata medycyny - „robienie z ludzi idiotów”. W takim bowiem tempie, w jakim ujawnia się prawdę o okolicznościach śmierci księdza Jerzego, w najlepszym razie poznają ją ci, którzy jeszcze się nie urodzili.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko nie był żadnym orędownikiem pojednania opartego na kłamstwie, wprost przeciwnie:zawsze był i jest orędownikiem Prawdy. Tylko tyle i aż tyle.

Począwszy od dziś przez kilka najbliższych dni, aż do 19 października, podejmę próbę przybliżenia Czytelnikom tego forum właśnie prawdy o szeroko rozumianych okolicznościach śmierci księdza Jerzego Popiełuszki, którą opisałem w swojej najnowszej książce „Lobotomia 3.0” oraz - co nie mniej ważne – wagi i wpływu wszystkich tych okoliczności na to, co działo się w Polsce przez ostatnich trzydzieści lat. Na kanwie bowiem i bezpośrednio po zbrodni popełnionej na kapelanie Solidarności, symbole III RP, Bronisław Geremek i Tadeusz Mazowiecki, przystąpili do rozmów z najważniejszymi przedstawicielami reżimowych władz PRL. A rozmowy te były wstępem do tego, co dokonało się kilka lat później w Magdalence i przy Okrągłym Stole. Przez dwadzieścia pięć lat III RP potężne siły dokładały starań, by prawda o zbrodni na księdzu Jerzym Popiełuszce nie ujrzała światła dziennego. Stało się tak dlatego, że wyjaśniając wszystkie jej okoliczności nie sposób było pominąć fakty i wydarzenia z nich wynikające, a pokazujące, że III RP zrodziła się na zbrodni i kłamstwie.

To nie jest historia, lecz coś, co wciąż trwa.

CDN…
autor: Wojciech Smuliński

Nowe fakty ws. mordu na ks. Popiełuszce: znaleziono osobiste notesy Urbana!
http://wpolityce.pl/kosciol/218191-nowe-fakty-ws-mordu-na-ks-popieluszce...

w kościołach archidiecezji warszawskiej zostanie odczytane przesłanie kard. Nycza  z okazji beatyfikacji papieża Pawła VI i 30. rocznicy męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

podkreśliłem celowo słowo "wolnośc", które kardynał powtarza niczym zaklęcie. Dwukrotnie też używa cytatu o złu, które trzeba dobrem zwycieżać. Oczywiście, cytat ten wyjmuje z biblijnego kontekstu i skraca w sposób pozbawiający go faktycznego sensu. 

Bronisław Komorowski i premier Ewa Kopacz wezmą udział w uroczystościach rocznicowych związanych z trzydziestą rocznicą śmierci księdza Popiełuszki w kościele Świętego Stanisława Kostki w Warszawie.(Jak powiedziała mi Katarzyna Łaniewska, przez wzgląd na goszczenie tak „szacownych osobistości”, nie zaproszono do udziału w uroczystościach w kościele Św. Stanisława Kostki, przyjaciół księdza Jerzego, m.in. aktorów, którzy w 1984 roku byli z nim na dobre i złe, a którym dziś nie jest po drodze im z Bronisławem Komorowski at consortes). Idę o każdy zakład, iż w najbliższym czasie Bronisław Komorowski stanie na czele tego „pochodu pojednania” zapewniając nas, że osobiście zadba o to, by wszystkie ewentualne okoliczności tej sprawy, o których donosi IPN, zostały wyjaśnione. I to jest właśnie lobotomia, czyli - jak to ujął jeden z autorytetów świata medycyny - „robienie z ludzi idiotów”. W takim bowiem tempie, w jakim ujawnia się prawdę o okolicznościach śmierci księdza Jerzego, w najlepszym razie poznają ją ci, którzy jeszcze się nie urodzili.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko nie był żadnym orędownikiem pojednania opartego na kłamstwie, wprost przeciwnie:zawsze był i jest orędownikiem Prawdy. Tylko tyle i aż tyle.

Nycz niczym sie nie różni w stosunku do bł. ks Jerzego Popiełuszki od prymasa Glempa. Niczego tez sie po nim nie spodziewam po skandalicznie zorganizowanych uroczystościach beatyfikacji.
Nie będę sie rozwodzic, bo to boli do dzisiaj... Nycza nie bolała profanacja Krzyża, nie przeszkadza usługiwanie Dziadziom.

Dokumenty ze śledztwa ws. zabójstwa ks. Popiełuszki

 30. rocznica uprowadzenia i zabójstwa
błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki to okazja by przypomnieć jego
męczeństwo, ale też by zadać pytanie, czego jeszcze nie wiemy o tym
wydarzeniu. A okazuje się, że białych plam jest jeszcze
dużo. Nieznanym faktom i materiałom poświęcona była konferencja na
Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Bł. ks. Jerzy Popiełuszko z całą pewnością może być wzorem kapłana
zaangażowanego w sprawy ludzkie i kochającego ojczyznę, co podkreślał JP
II  – zwraca uwagę ks. prof. Józef Naumowicz, notariusz procesu
beatyfikacyjnego. Co do okoliczność porwania i śmierci ks. Jerzego wciąż
wiele jest niejasności. Pewników jest tylko kilka – mówi historyk prof.
Jan Żaryn.

Kto był ostatecznym mocodawcą morderstwa – to wciąż jest tylko w
sferze poszlak. Tak jak to co działo się po porwaniu księdza – wskazuje
prof. Wojciech Polak. Nieprawdziwa może być wersja, mówiąca że
nieprzytomny kapłan został wrzucony do bagażnika samochodu, mógł być on
przeprowadzony do drugiego auta.

Są też świadectwa rybaków, którzy twierdzą że nocą 25 października
widzieli jak do Wisły we Włocławku wrzucano podłużny przedmiot
przypominający ciało ludzkie.

Pewne wskazówki na temat tego, co działo się z księdzem między 19 a
25 października można znaleźć m.in. w aktach enerdowskiej STASI, choć na
zbadanie wciąż czekają źródła bardziej interesujące – np. zapisy
podsłuchów rodziny m.in. Adama Pietruszki. Rzucają one światło na rolę
Czesława Kiszczaka – ówczesnego szefa MSW.

Wiele nieznanych dotąd szerzej szczegółów może znaleźć się w
zapowiadanej publikacji IPN, zawierającej m.in. protokoły z zeznań
morderców księdza oraz świadków w procesie toruńskim.

30 lat po zamordowaniu ks. Jerzego historycy wciąż badają okoliczności ofiary z życia, jaką złożył niezłomny kapłan (FOT. A. KULESZA)

Studium mordu

Okoliczności mordu na bł. ks. Jerzym Popiełuszce są wciąż niejasne

Maciej Walaszczyk

Szokująca debata o ks. Popiełuszcze: „Nie ma zgody na błogosławionego!”. Z Sejmu wzięte
http://wpolityce.pl/polityka/218487-szokujaca-debata-o-ks-popieluszcze-n...

Bronisław Komorowski otworzył w piątek w Górsku k. Torunia Centrum
Edukacji Młodzieży im. ks. Jerzego Popiełuszki. Uroczystość
zorganizowano w ramach obchodów 30. rocznicy męczeńskiej śmierci
kapelana "Solidarności". 

- To bardzo ważne spotkanie dat, jakimi są 30. rocznica śmierci ks.
Popiełuszki i 25. rocznica odzyskania wolności. Obchodzimy i
przypominamy 30. rocznicę męczeńskiej śmierci za wolność, prawdę,
miłość, wiarę i „Solidarność” w 25. rocznicę odzyskania wolności, o
której mówimy, że udało się ją odzyskać bez przelania ani jednej kropli
krwi – powiedział Bronisław Komorowski.

Prezydent podkreślił, że zwycięstwo w wyborach obozu wolności przyniosło trwałą wolność, którą się cieszymy.

- Ale warto w tym 25. roku odzyskania wolności bez przelanej jednej
kropli krwi, warto przypominać, że po drodze do tej wolności było wiele
nieszczęść, było wiele ofiar, było właśnie wiele krwi przelanej, była
wielka cena do zapłacenia i ta cena była płacona przez różnych ludzi,
także przez księdza Jerzego Popiełuszkę- mówił prezydent.

Bronisław Komorowski dodał, że "warto przypominać, że polska droga do
wolności była usiana krzyżami, była zroszona obfitą krwią robotników,
stoczniowców, także i księży, była zbroczona krwią więźniów
stalinowskich". - Dlatego w tę 25. rocznicę przypominamy tych, których
męczeńska śmierć albo ofiara, stała się też zasiewem polskiej wolności -
wskazał.

Prezydent zaznaczył, że powstałe w Górsku Centrum Edukacji Młodzieży
będzie przypominało, że umiłowanie wolności, tak jak miłość, czasami
żąda ofiary i ta ofiara była płacona.

- Trzeba o tym przypominać, trzeba o tym samemu pamiętać, trzeba to
ciągle przypominać dlatego, aby bardziej cenić wolność, cenić i
szanować, rozwijać i umacniać – mówił Bronisław Komorowski. 

Centrum Edukacji i Młodzieży poświęcił biskup toruński Andrzej Suski.
W uroczystości wzięli udział m.in. rodzina bł. ks. Popiełuszki, w tym
siostra Teresa Boguszewska oraz bracia Józef i Stanisław, a także
przedstawiciele środowisk pielęgnujących pamięć o kapelanie
"Solidarności" z całej Polski, harcerze z regionu kujawsko-pomorskiego i
uczniowie miejscowych szkół. Obecny był prymas senior abp Józef
Kowalczyk.

Na zakończenie wizyty w Górsku prezydent Bronisław Komorowski złożył
kwiaty pod pomnikiem bł. ks. Popiełuszki, który w 2000 r. odsłoniła
matka kapłana. Monument to dwie potężne betonowe belki wyrastające z
ziemi, wyobrażające krzyż niesiony na plecach. Zebrani modlili się o
rychłą kanonizację bł. ks. Popiełuszki.

Centrum Edukacji Młodzieży, prowadzone przez księży Zgromadzenia
Świętego Michała Archanioła - michalitów, znajduje się w sąsiedztwie
kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego. W skład kompleksu wchodzą: muzeum
multimedialne poświęcone bł. ks. Popiełuszce, wielofunkcyjna sala
widowiskowa z widownią na 110 osób, sale szkoleniowe, świetlica dla
dzieci i młodzieży oraz boisko sportowe z syntetyczną nawierzchnią.

Kamień węgielny pod przyszłe centrum 7 czerwca 2013 r. wmurowali
matka zamordowanego duchownego Marianna Popiełuszko i brat Stanisław
Popiełuszko.

Budowa centrum kosztowała 7,4 mln zł. Inwestycja została realizowana w
ramach projektu samorządu województwa kujawsko-pomorskiego "Szlak
męczeństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki" przewidującego budowę
infrastruktury na szlaku upamiętniającym miejsca związane z ostatnimi
godzinami życia kapłana.

Ks. Popiełuszko został porwany przez funkcjonariuszy Służby
Bezpieczeństwa 19 października w Górsku k. Torunia, gdy wracał z
Bydgoszczy do Warszawy. Dalej ostatnia droga kapłana wiodła przez Toruń,
gdzie podjął próbę ucieczki z rąk oprawców. Następnie porywacze
zawieźli go do Włocławka, gdzie zmaltretowanego zrzucili z tamy do
Wisły.

http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wizyty-krajowe/art,429,wspominamy-ty...

w TV Trwam dziś na żywo.
Niesłychanie poruszająca.

Poruszająca ... wstrząsająca...
Gdy ukaże się nagranie trzeba je tu zamieścić - proszę o to tych, którzy potrafią...
Dobrze, że już mamy tutaj tekst...

JUZ JEST ZAPIS VIDEO

Homilia JE ks. bp. Józefa Zawitkowskiego z Łowicza wygłoszona w 30. rocznicę śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

-------------------------------------------

GALERIA

Pamięci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

http://www.naszdziennik.pl/galeria/104059,pamieci-bl-ks-jerzego-popielus...

To pan pierwszy podważył oficjalną wersję z procesu toruńskiego, która mówiła, że ks. Popiełuszko zginął 19 października. To pan nie chciał poprzestać
na ukaraniu płotek, ale szukał wysoko postawionych mocodawców tego
zabójstwa. Co pan dziś czuje, gdy po latach te tezy poznaje opinia
publiczna?



- Namiastkę satysfakcji, bo prawda o tej zbrodni powoli przebija się na
światło dzienne. Już nie są w stanie przesłonić jej niedorzeczne
wypowiedzi gloryfikujące wersję skonstruowaną przez gen. Kiszczaka
i sztab jego oficerów. Publiczna debata na temat śmierci ks. Popiełuszki
osiąga bardziej merytoryczny poziom, oparty na ustaleniach śledztwa IPN
z lat 2002-2004. 



• Ale to pana śledztwo z ‘91 diametralnie zmieniło spojrzenie na
śmierć księdza. Ustalił pan, że ks. Popiełuszko nie zginął 19
października, ale mógł być więziony i torturowany aż do 25 października.



- Esbecka wersja, według której księdza zamordowano 19.10 nie wytrzymuje
krytyki. Zgodnie z ustalonymi faktami, zwłoki księdza wrzucono do Wisły
w dniu 25 października. Wraz z grupą policyjną nie zdążyliśmy ustalić,
co działo się z księdzem od dnia uprowadzenia, do dnia, w którym pozbyto
się jego zwłok, to jest między 19 a 25 października. Są podawane na ten
temat różne hipotezy przez dziennikarzy. Prokurator nie ma jeszcze
podstaw do ich analizowania i oceny wiarygodności. 



• Kolejna sprawa: wyłowienie zwłok. Dotarł pan do świadków,
którzy 30 października widzieli na tamie na Wiśle pod Włocławkiem gen.
Czesława Kiszczaka. Miał on wydać polecenie: "On tu dzisiaj musi się
znaleźć”.



- Życzenie gen. Kiszczaka musiało zostać spełnione, co nie było wcale takie trudne. Istotnym problemem była kwestia: co dalej?



• Postać gen. Kiszczaka była kluczowa w pana śledztwie?



- Gen. Kiszczak był szefem resortu, który realizował wobec księdza
Jerzego dyrektywy kierownictwa PZPR. To on otrzymał zadanie rozwiązania
"problemu ks. Popiełuszki”. Istotny sygnał w tym kierunku stanowiła
publikacja z września ‘84 w centralnej prasie sowieckiej, której
zasadnicze tezy powtórzono kilka dni później w "Pro Memoria”,
skierowanym przez Urząd do Spraw Wyznań do Episkopatu Polski. Kierowany
przez gen. Kiszczaka resort miał definitywnie spowodować, że ksiądz
"zamilknie”. Nawiasem mówiąc, na kolejną urzędową rozmowę z gen.
Kiszczakiem oczekuję od listopada 1991 roku.



• Dlaczego?



- Przesłuchanie generała w Departamencie Prokuratury w połowie ‘91,
które przeprowadziłem osobiście, miało wstępny charakter, podobnie jak
dwukrotne przesłuchania gen. Jaruzelskiego. Czynności te trwały po ok.
10 godzin. Świadkowie ci przekazali prokuratorowi istotne informacje,
które pomogły ukierunkować dalsze śledztwo. Zdało się to wszystko na
nic, gdyż 3 grudnia ‘91 odsunięto mnie od prowadzenia sprawy.
Prokuratorzy, którzy przejęli po mnie śledztwo, nie rozwijali już tego
wątku.



• Powód?



- Otwarcie zaprotestowałem przeciwko kierowaniu aktu oskarżenia jedynie
wobec generałów Ciastonia i Płatka. Alarmowałem, że decyzja ta zakończy
się kompromitacją prokuratury. Argumentowałem, że ława oskarżonych ma
być tym razem pełna. Muszą na niej zasiąść wszystkie osoby mające
związek z zabójstwem księdza. Przemawiały za tym istotne względy natury
dowodowej. W przeciwnym razie fiasko oskarżenia Ciastonia i Płatka
zamknie drogę do postawienia w stan oskarżenia innych. Czas, niestety,
potwierdził te negatywne prognozy. 



• Kogo jeszcze chciał pan objąć aktem oskarżenia?



- Odpowiedź na to pytanie mogło dać tylko dalsze śledztwo. Powiem tylko,
że już w ‘91 udowodniono, że w resorcie spraw wewnętrznych PRL
funkcjonowała zorganizowana grupa przestępcza, której działalność była
wymierzona przeciwko działaczom opozycji politycznej i wobec księży.
Dodam, że uprowadzenie i zabójstwo ks. Jerzego było skoordynowaną,
szeroko zakrojoną, akcją służb podległych ministrowi spraw wewnętrznych.



• Odsunięcie od śledztwa stało się początkiem publicznego
szkalowania pana osoby i deprecjonowania kwalifikacji zawodowych.
Wszystko po to, by pana słowa nie były traktowane poważnie.



- Owym nieszczęsnym oponentom w sposób zupełnie naturalny brakowało
argumentów merytorycznych. Jedni sięgali po retorykę prasy bulwarowej,
inni czynili to w sposób pozornie subtelny, jak wilki w owczych skórach.
Tak jest zresztą do dzisiaj. Z drugiej strony, znajduję pełne wsparcie
wśród prokuratorów znających specyfikę złożonych śledztw w sprawach
o zabójstwa.



• Co pan wtedy robił zawodowo?



- Jako prokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości, 3 grudnia 1991 r.
zostałem oddelegowany do pełnienia obowiązków w Prokuraturze
Wojewódzkiej w Lublinie. Zostałem później powołany przez prokuratora
generalnego do pełnienia funkcji konsultanta do spraw zabójstw. W latach
90. prowadziłem najcięższe śledztwa kryminalne. Wspomnę o znanej
sprawie zorganizowanej, międzynarodowej grupy przestępczej Roberta K.,
ps. "Ciolo”. W stosunku do sprawców zabójstw i napadów rabunkowych
zapadły wieloletnie kary pozbawienia wolności. Wobec Roberta K.
orzeczono pięciokrotnie karę dożywotniego pozbawienia wolności. 



• Czyli znowu okazał się pan skutecznym prokuratorem. A co w tym czasie działo się ze śledztwem, które panu odebrano?



- Po wyłączeniu wspomnianego wątku generałów Ciastonia i Płatka,
pozostałe materiały - tzw. sprawę matkę - przekazano z departamentu do
ówczesnej Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie, jak zapowiadano, celem
kontynuowania śledztwa wobec pozostałych osób. Tam materiały śledztwa
rozbito na kilkanaście odrębnych wątków, tworząc w ten sposób "nowe”
sprawy, po czym każdą z nich umorzono. Dorobek półtorarocznej pracy
całego zespołu śledczego - prokuratorów, policjantów i funkcjonariuszy
UOP - zmarnotrawiono. 



• A jednak śledztwo do pana wróciło.- W końcu lat 90., kiedy
powstawała ustawa o IPN, prof. Witold Kulesza zaproponował mi przejście
z Prokuratury Apelacyjnej do pionu śledczego instytutu i ponowne zajęcie
się sprawą ks. Popiełuszki. Tak też się stało. W międzyczasie powołano
mnie na stanowisko naczelnika Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu w Lublinie. 5 lutego 2002 r., po
zgromadzeniu dostępnych materiałów z 1991 roku, wszczęto w lubelskiej
Komisji IPN, nowe śledztwo dotyczące "funkcjonowania związku
przestępczego w resorcie spraw wewnętrznych PRL, w tym kierowania
wykonaniem zabójstwa ks. Popiełuszki przez osoby, które w hierarchii
partyjno-państwowej zajmowały stanowiska wyższe od gen. Ciastonia
i Płatka”.



• Konsekwentnie szukał pan mocodawców zabójstwa?



- Nie tyle ich szukano, co zaczęto od początku, w sposób
usystematyzowany, gromadzić dowody w stosunku do nich. Wspaniałą pracę
wykonali w tej sprawie dwaj lubelscy policjanci, tworzący grupę powołaną
do tego śledztwa przez komendanta głównego policji. Na jej efekty nie
trzeba było długo czekać. Odnalezieni zostali świadkowie, którzy
widzieli, jak zwłoki księdza wrzucano do Wisły nie 19 października, lecz
sześć dni później. Prowadzono niezwykle intensywne czynności procesowe,
które wprowadziły do postępowania nowe, nieznane dotąd wątki.



• W tym samym czasie próbowano pana "zniechęcić”. Były próby zastraszania: krzyż przed drzwiami, atrapa granatu w oknie...



- Strzał z wiatrówki w tylną szybę mojego samochodu na ulicy ks.
Popiełuszki i kilka innych tym podobnych drobiazgów. Prokuratura nawet
prowadziła śledztwo w sprawie jednego z tych zdarzeń. Nie ma o czym
mówić.



• Nie bał się pan?



- W pracy prokuratora tego typu sytuacje są wkalkulowane w decyzję
o wykonywaniu tego zawodu. Każda sprawa jest inna. Ta, o której
rozmawiamy, nie przestała mobilizować pewnych kręgów środowiskowych.
Brak odporności na owe "niuanse” eliminuje z mojego zawodu. Drżenie za
biurkiem to strata czasu własnego i tych, którym ma się służyć swoją
powinnością. 



• Ale cios przyszedł z nieoczekiwanej strony: w październiku 2004 prof. Kulesza odebrał śledztwo.



- Tak, historia lubi się powtarzać. Okazało się, jak powiedział wówczas
dyrektor pionu śledczego IPN, prof. Kulesza w jednym z wywiadów,
prowadziłem śledztwo "niejako od dołu, a nie od góry”. To znaczy, że
zajmowałem się "rybakami na tamie” a nie tymi, którzy pełnili funkcje
kierownicze w resorcie spraw wewnętrznych PRL. Tyle że aby "dotrzeć” do
tych z kierownictwa resortu i zarzucić im kierowanie zabójstwem, trzeba
najpierw wiedzieć, kiedy i w jaki sposób zabójstwa dokonano. A więc
czym, tak naprawdę, kierowali. Tu natomiast powstały, jak wiemy,
zupełnie nowe ustalenia, które dopiero wytyczyły dalsze czynności
procesowe prowadzące do poznania pełnej prawdy. Zaniechanie śledztwa
w tym kierunku poprzez kolejne odsunięcie mojej osoby, sprawiło więc, że
owi domniemani sprawcy kierowniczy mogą już całkowicie swobodnie
odetchnąć.



• Chciał pan postawić zarzuty wysoko postawionym mocodawcom tego zabójstwa?



- W lipcu 2004 roku przedstawiłem moim przełożonym plan podjęcia
kluczowych decyzji dla dalszego biegu postępowania w tej sprawie. Miały
one zapaść na przełomie września i października 2004. Tylko tyle mogę
teraz powiedzieć na ten temat. Akta sprawy zabrano z Lublina do Komisji
IPN w Katowicach 19 października 2004. Po upływie około półtora roku,
dalszym etapem ich wędrówki okazała się Komisja IPN w Warszawie. Tutaj
śledztwo wciąż się toczy.



• Przez te kilka lat od momentu odebrania śledztwa pana zwierzchnicy zabronili panu wypowiadać się w tej sprawie dla mediów.



- Od 2004 roku obowiązywał mnie zakaz publicznego wypowiadania się w tej
sprawie, sformułowany później na piśmie. Minister Zbigniew Ćwiąkalski
przywrócił w tej mierze, w sposób bardzo elegancki, normalny stan
rzeczy. Mam więc przyjemność z panią rozmawiać. To prawda, czułem, że
włożony mi w usta knebel redukował obywatelskie prawo do publicznej
wypowiedzi, która przecież w żadnych okolicznościach nie może naruszać
porządku prawnego. Czy zakładano, że mówiąc o tej sprawie mogę komuś lub
czemuś zaszkodzić? Nie wiem. Dzięki decyzji ministra Ćwiąkalskiego,
czuję się w pewien sposób zrehabilitowany, zwłaszcza że, jak mówiłem,
debata publiczna w tej sprawie została uporządkowana i zyskała wyższy,
merytoryczny pułap. Tak jak wszyscy, oczekuję na wyniki dalszej pracy
prokuratorów, obecnie zajmujących się śledztwem.



• Gdyby pan dalej prowadził to śledztwo to...



- Sprawa byłaby już w sądzie z aktem oskarżenia. Naprawdę, tyle lat upłynęło, nawet od 2004 roku!



• Ci, którzy stoją za tą zbrodnią, żyją i mają się dobrze?

 -
Tym, którzy żyją, życzę jak najlepiej. Nie wiem, jak się "mają” ze
swoją przeszłością. To sprawa ich sumienia. Myślę, że spotkanie
z prokuratorem wiele pomogłoby im w tych rozrachunkach."

Na podstawie: http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20081031/MAGAZYN/741280847

zapis z konferencji IPN

Nowe fakty - konferencja w sprawie śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

http://solidarni2010.pl/29172-nowe-fakty--nbspnbspkonferencja-w-sprawie-...

Męczeństwo bez granic

Przeszedł wszystkie stopnie udręczenia aż po męczeńską
śmierć. Był poniżany, zastraszany, pozbawiany dobrego imienia, fałszywie
oskarżany, niesłusznie więziony, bestialsko torturowany i zamordowany,
opluwany jeszcze po śmierci. Za winę poczytano mu wierność Bogu i
ludziom, a Pawłowe słowa: „zło dobrem zwyciężaj” potraktowano jako
wyzwanie rzucone komunistyczno-esbeckiemu imperium.

– Męczeństwo za wiarę jest ukoronowaniem całego życia, to jest pewna
łaska – wskazuje ks. prof. Józef Naumowicz, patrolog z Uniwersytetu
Kardynała Stefana Wyszyńskiego, notariusz w procesie kanonizacyjnym ks.
Jerzego Popiełuszki. – Tak było traktowane od początków chrześcijaństwa i
ks. Jerzy wpisuje się w tę tradycję. To jest klasyczny przykład
męczeństwa.

Sprofanowane zwłoki

„Po otwarciu drzwi zobaczyliśmy wstrząsający widok: na stole-wózku
leżące na wznak zwłoki przykryte białą tkaniną” – pisał w sporządzonej
na gorąco relacji z „podjęcia zwłok Księdza Jerzego Popiełuszki z
prosektorium Zakładu Medycyny Sądowej w Białymstoku” ks. infułat
Grzegorz Kalwarczyk, kanclerz Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, który
reprezentował stronę kościelną przy identyfikacji ciała kapłana w
Białymstoku 2 listopada 1984 roku. „Spod tkaniny widać było prawy bok i
rękę ułożoną obok ciała i prawie całe nogi. Na prawym barku była ukośna
rana (około 3 cm), golenie wyglądały tak, jakby płatami czy miejscami
pozdzierano z nich naskórek. A może były już objedzone przez faunę
wodną? Takie przynajmniej odniosłem wrażenie. Gdy zapytałem obecnego
lekarza, co się stało z nogami Księdza Popiełuszki – odpowiedział, że są
to już zmiany pośmiertne. Dodał przy tym, że ciało na zewnątrz nie
miało większych śladów pobicia, był natomiast zaskoczony jamą brzuszną.
Stwierdził, że w swojej praktyce lekarskiej nigdy nie dokonywał sekcji
zwłok, które wewnątrz byłyby tak uszkodzone, jak było to w przypadku
wnętrza ciała Księdza Jerzego Popiełuszki. Palce u rąk i nóg robiły
wrażenie, jakby były nadgniłe. Z brązu i ciemnoczerwieni dłoni i stóp
przechodziły w kolor popielato-ziemisty. Wyglądało to tak, jakby palce
rąk i nóg oblepione były piaskiem plażowym. Po zdjęciu białej tkaniny
ukazało się nagie ciało zszyte na krzyż wzdłuż i w poprzek. Zszyte było
również lewe ramię od łokcia do barku. Całe ciało i twarz robiło
wrażenie posiniaczonego, miało zabarwienie brązowo-ziemisto-popielate.
Najbardziej sczerniały okolice oczu i nos. Włosy były zmierzwione i,
zdaje mi się, dużo rzadsze niż za życia. Z samego wyglądu twarzy (robiła
przygnębiające wrażenie) trudno byłoby ustalić stuprocentową tożsamość
zwłok. Nos wydawał się bardziej spiczasty. Jedynie grymas lewej strony
twarzy przypominał cokolwiek żywego Księdza Jerzego”.

– Nie mieliśmy pewności, czy to ks. Jerzy, gdyż ciało było bardzo
zniszczone, pobite, pełne siniaków, a gdy go spotykałem za życia, zawsze
był porządnie ubrany, ładnie uczesany, uśmiechnięty – wspomina ks.
infułat Grzegorz Kalwarczyk, który – choć minęło 30 lat – doskonale
pamięta tamte wydarzenia.

Gdy w celu upewnienia się o autentyczności zwłok obecny przy
identyfikacji Jacek Lipiński, działacz „Solidarności” z Huty Warszawa,
sprawdzał stan uzębienia zmarłego, okazało się, że w jamie ustnej
„zamiast języka było coś, co przypominało miazgę”.

Nie można mnie złamać

Charakter i nieustępliwość w obronie wyznawanych wartości o mało nie
kosztowały życia ks. Jerzego Popiełuszki jeszcze na długo przed jego
męczeńską śmiercią. Jako kleryk wcielony do specjalnej jednostki
wojskowej w Bartoszycach odmówił wykonania rozkazu zdjęcia z palca
różańca, co spowodowało całą serię represji. Zwyrodniały dowódca kazał
mu godzinami stać zimową porą boso w pełnym rynsztunku na betonie,
„uczył” pływać, wrzucając do głębokiego basenu. W liście do swojego ojca
duchownego ks. prałata Czesława Miętka kleryk Jerzy Popiełuszko pisał w
lutym 1967 r.: „Okazałem się bardzo twardy, nie można mnie złamać
groźbą ani torturami. Może to dobrze, że akurat to jestem ja, bo może
ktoś inny by się załamał, a jeszcze innych wkopał”.

Po odbyciu służby wojskowej ciężko chory trafił do Instytutu Gruźlicy
i Chorób Płuc w Warszawie. Gdy był w krytycznym stanie, o jego
wyzdrowienie modliło się całe seminarium warszawskie. Już nigdy nie
odzyskał pełni sił i zdrowia. Problemy zdrowotne z czasem nasilały się i
gdy w 1979 r. zasłabł w czasie odprawiania Mszy św., został zwolniony z
obowiązków wikarego.

Służba Bezpieczeństwa „na serio” zainteresowała się ks. Jerzym w
stanie wojennym, gdy na początku 1982 r. jako rezydent kościoła pw. św.
Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu przejął odprawianie
zainicjowanych jeszcze przez proboszcza ks. Teofila Boguckiego Mszy św.
za Ojczyznę. Dzięki charyzmatowi ks. Jerzego, jego poruszającym
kazaniom, a także starannej oprawie artystycznej Liturgii, w której
uczestniczyli wybitni aktorzy i plastycy, Msze św. za Ojczyznę zaczęły
przyciągać coraz liczniejsze rzesze najpierw mieszkańców Warszawy, a
potem ludzi z całej Polski.

Komunistyczne władze usiłowały spacyfikować niepokornego kapłana
zarówno w sposób oficjalny, jak i przez tajne działania służb
specjalnych. Z jednej strony Urząd ds. Wyznań nękał kurię warszawską i
Episkopat pismami, zarzucając ks. Jerzemu działalność polityczną, z
drugiej sprawę działań wobec księdza przejęła grupa kpt. Grzegorza
Piotrowskiego, naczelnika Wydziału VI Departamentu IV MSW,
odpowiadającego za „dezinformację i dezintegrację”, czyli zwalczanie
Kościoła wszelkimi, także pozaprawnymi, zbrodniczymi metodami. Księdza
poddano totalnej inwigilacji i usiłowano zastraszyć, włamując się do
jego mieszkania, niszcząc samochód, powodując wypadki samochodowe i
stale nękając anonimami z pogróżkami.

Trzy zamachy

Pierwszego dokonano w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, o
godzinie drugiej w nocy z 13 na 14 grudnia 1982 roku. Po dzwonku do
drzwi na plebanię kościoła św. Stanisława Kostki wpadła cegła z
ładunkiem wybuchowym, który eksplodując, wyrwał dwa okna. Księdza
uratowało to, że do późna w nocy przygotowywał paczki świąteczne dla
hospitalizowanych dzieci i zmęczony nie podszedł od razu do drzwi.

– Na szczęście nie wstałem – wyjaśniał swoje ocalenie i przygotował kolejną Mszę św. za Ojczyznę, którą odprawił 26 grudnia.

W lipcu 1983 r. przywódca komunistycznego reżimu w Polsce Wojciech
Jaruzelski na wieść o odprawianych przez ks. Jerzego Mszach św. za
Ojczyznę wydaje szefowi bezpieki Czesławowi Kiszczakowi znamienną
dyspozycję: „Zrób coś z nim, niech przestanie szczekać”, co można uznać
za rodzaj odłożonego w czasie kapturowego wyroku śmierci.

Represje wobec kapłana nasilają się, lecz on mimo ogromnego
obciążenia psychicznego nie zwalnia. We wrześniu 1983 r. organizuje dla
hutników z Huty Warszawa pielgrzymkę na Jasną Górę, która przeradza się w
odbywaną do dziś we wrześniu Pielgrzymkę Ludzi Pracy.

Do bezprawnych działań bezpieki skierowanych przeciwko kapłanowi
dołącza komunistyczny wymiar „sprawiedliwości”. Wiceprokurator Anna
Jackowska we wrześniu 1983 r. wszczyna śledztwo z art. 194 kk
dotyczącego nadużywania wolności sumienia i wyznania na szkodę PRL, co
zagrożone jest karą do 10 lat więzienia. Lista zarzutów wydłuża się, gdy
w grudniu po podrzuceniu do mieszkania, którym opiekował się ks.
Popiełuszko, materiałów wybuchowych, podziemnej prasy i ulotek ksiądz
zostaje aresztowany i spędza dwa dni w celi z mordercami. Do czerwca
1984 r. jest poddawany kilkunastu wyczerpującym, wielogodzinnym
przesłuchaniom. Ostatecznie zostaje uwolniony od zarzutów na mocy
amnestii z lipca 1984 roku.

Równocześnie z działaniami bezpieki i prokuratury przeciwko ks.
Popiełuszce rozpętana zostaje medialna kampania zniesławiająca. Jej ton
nadaje rzecznik prasowy rządu Jerzy Urban, trafnie nazwany po latach
przez prof. Ryszarda Bendera „Goebbelsem stanu wojennego”. Swoje
jątrzące paszkwile przeciwko księdzu pisze w reżimowej prasie pod
pseudonimami i wygłasza je na konferencjach prasowych. Szczególnie
obelżywy tekst zamieszcza pod pseudonimem „Jan Rem” w warszawskim
tygodniku „Tu i Teraz” 19 września 1984 r., równo miesiąc przed
uprowadzeniem i zamordowaniem ks. Popiełuszki. Msze św. za Ojczyznę
Urban określa „seansami nienawiści”, ich uczestnikom zarzuca „uczucie
nienawiści politycznej do komunistów, do władzy, do wszystkiego, co jest
powojenną Polską”, a samego ks. Popiełuszkę nazywa „sfanatyzowanym”
„organizatorem sesji politycznej wścieklizny”. W atmosferze zaciskającej
się esbeckiej pętli 13 października 1984 r. następuje drugi nieudany
zamach na ks. Jerzego. Na drodze z Gdańska do Warszawy jego późniejsi
mordercy Grzegorz Piotrowski, Waldemar Chmielewski i Leszek Pękala
organizują zasadzkę na podróżującego samochodem księdza. Zamiar
spowodowania wypadku przez uderzenie kamieniem w szybę pędzącego
samochodu się nie powiódł.

Próbę ponowili już po sześciu dniach. 19 października zatrzymują w
Górsku powracających z Bydgoszczy ks. Popiełuszkę i kierującego
samochodem Waldemara Chrostowskiego. Chrostowski uchodzi z życiem,
natomiast ks. Jerzy zostaje uprowadzony, jest torturowany i zostaje
zamordowany.

Ostatnia droga ks. Jerzego, tak jak ją opisują zbrodniarze, to pasmo
ekstremalnych męczarni, w których trudno nie doszukać się analogii z
drogą krzyżową. Maltretowanego kapłana, kilkakrotnie krępowanego i
kneblowanego, przewożono w samochodowym bagażniku, z którego był
wielokrotnie wyciągany i katowany do nieprzytomności drewnianym drągiem i
pięściami ważącego 100 kg Piotrowskiego. Coraz mocniej wciskano mu
włożony do ust knebel, a ostatecznie usta zalepiono szerokim i
dwukrotnie owiniętym wokół głowy plastrem, zasłaniającym również znaczną
część otworów nosowych, co wywołało wymioty i proces postępującego
duszenia się. Na koniec zmaltretowanemu księdzu założono na szyję pętlę
ze sznura przeciągniętego do podkurczonych nóg w ten sposób, że każda
próba ich wyprostowania powodowała dławienie się ofiary. W takim stanie
oprawcy przywieźli konającego księdza na tamę we Włocławku, skąd
obciążonego workiem z ważącymi ponad 10 kg kamieniami wrzucili do
zalewu.

Na tamie we Włocławku, w miejscu ostatniej stacji męki ks. Jerzego,
od początku zrodził się i rozwinął spontaniczny kult męczennika. W
pierwszą rocznicę jego beatyfikacji, 5 czerwca 2011 r., ks. bp Wiesław
Mering, ordynariusz diecezji włocławskiej, dekretem ustanowił
sanktuarium Męczeństwa bł. Księdza Jerzego Popiełuszki w parafii pw.
Matki Bożej Fatimskiej prowadzonej przez Zgromadzenie Braci
Pocieszycieli z Getsemani.

Ujęci zbrodniarze oraz ich bezpośredni zwierzchnik Adam Pietruszka
zostali osądzeni w pokazowym i zmanipulowanym tzw. procesie toruńskim.
Otrzymali wysokie wyroki więzienia, które następnie w wyniku dwukrotnego
zastosowania amnestii zostały znacząco skrócone, a czas pobytu w
więzieniu zaliczono im do stażu pracy.

Sam proces transmitowany przez telewizję stał się dla komunistów
okazją do kolejnych prób zniesławienia dobrego imienia zamordowanego
kapłana, a także do opartego na kłamstwach perfidnego ataku na Kościół.
Kuriozalną mowę oskarżycielską skierowaną przeciwko… zamordowanemu ks.
Popiełuszce wygłosił prokurator Leszek Pietrasiński.

Życie poświęcone za wiarę

Przeciwko politycznemu traktowaniu działalności ks. Popiełuszki protestuje ks. prof. Józef Naumowicz.

– Słuchając jego kazań – zresztą można je dziś przeczytać – łatwo
dostrzec, że nie ma tam treści stricte politycznych – wskazuje ksiądz
profesor. – Ksiądz Popiełuszko cytował bardzo często kardynała Stefana
Wyszyńskiego, Papieża Jana Pawła II, a to, co mówił, to nie była
polityka, tylko nauczanie społeczne Kościoła dotyczące czy to godności
człowieka, czy prawa do wolności, do wyrażania swojej wiary – wyjaśnia.

Obecność w kazaniach bł. ks. Popiełuszki treści patriotycznych ks.
prof. Naumowicz wiąże z tradycją wielowiekowej obecności Kościoła w
dziejach Polski. Duchowni katoliccy zawsze angażowali się w sprawy
Narodu, w działalność patriotyczną, byli zawsze blisko ludzi.

– Gdy Polacy szli na Sybir, kapłani też, podobnie gdy brali udział w
powstaniach czy angażowali się w działalność społeczną lub charytatywną –
dodaje. – Podobnie ks. Jerzemu nie chodziło o walkę polityczną, tylko o
prowadzenie działalności duszpasterskiej – podkreśla ks. prof.
Naumowicz.

Ta postawa jest zupełnie niezrozumiała dla ludzi przesiąkniętych
myśleniem totalitarnym, dla których wszystko, także działanie czysto
religijne, a nawet męczeństwo, sprowadza się do manifestacji
politycznej. Tymczasem męczennik nie umiera dla idei, ale za konkretną
osobę – za Chrystusa.

Adam Kruczek/Nasz Dziennik

http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/104187,uczyl-jak-zyc-w...

na pewno twarz i mentalność Urbana....
Drogi Błogosławiony Kapelanie naszej Solidarności.."Zło Dobrem zwyciężaj"
ale co robic,gdy Zło nadal szczuje ?
pozdr z drogi do Polski NIE urbanowej

Ten człowiek jest - przez swoje świadome zanurzenie w złu - przejmująco tragiczną postacią.
Nie znam nikogo innego, kto byłby tak przerażająco dojmująco godny współczucia. Mimo że sam z tego nie zadaje sobie sprawy.
Chcę Cię pocieszyć. Polska nigdy nie była urbanowa... Zdrajcy i odstępcy, może tak... Polska - nie!

Wiem i dlatego jeszcze nie tracę ani Nadziei ani Miłości :)
serdeczności z drogi do Normalnej Polski,bez UrbanoPOdobnych i NIE ,czyli ich organu...

Uczeń Urbana.

"19 października 2010 roku uczeń Urbana Ryszard Cyba po wtargnięciu do biura PiS z bronią w ręku, kilkakrotnie strzelił do znajdujących się w jednym z pokoi działaczy PiS: Marka Rosiaka oraz Pawła Kowalskiego. Rosiak został trafiony pięciokrotnie, m.in. w klatkę piersiową; zginął na miejscu. Sprawca został zatrzymany.

W grudniu 2011 roku łódzki sąd okręgowy skazał go na karę dożywotniego więzienia. Uznał, że działał on z motywacji zasługującej na szczególne potępienie i kierował się motywami politycznymi; wyrok utrzymał sąd apelacyjny.

Z wyjaśnień zabójcy przed sądem wynika, iż od 2007 roku zaczął zastanawiać się nad wyeliminowaniem z życia polityków różnych ugrupowań partyjnych. W 2010 roku postanowił, że dokona zamachu na prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego. Miał plan dokonania zamachu na terenie Warszawy, ale nie udało mu się to z powodu środków bezpieczeństwa. Nie mogąc zrealizować pierwotnego planu, postanowił dokonać zamachu na inne osoby związane z PiS."

Otóż oni najbardziej nienawidzą tych niezbyt silnych, ale
NIEUGIĘTYCH

bo tak właśnie wygląda Zło i jego robaczywe owoce...nienawiść ,którą urbanoPOdobni rozsiewają
jest porażająca i zbiera straszliwe żniwo...przykład "korowód Śmierci przed i PO Smoleńsku
z Poległymi nad Smoleńskiem
Prezydentem Lechem Kaczyńskim i towarzyszącymi MU Polkami i Polakami ,i dzielną Załogą do ostatniej chwili...
jeszcze raz serdecznie dziękuję za TO przypomnienie...bo Zło,rodzi Zło a nam musi starczyć sił by przed tym ostrzegać...i Przypominać...
pozdr z Drogi Życia

Sumliński: „Gdybyśmy poznali prawdę o zabójstwie księdza Jerzego historię ostatnich 30 lat trzeba by napisać na nowo”.
http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/218675-sumlinski-gdybysmy-poznali-praw...

30 lat temu ta zbrodnia uprowadzenia i zakatowania księdza Jerzego Popiełuszki wstrząsnęła Polską. Cały świat przekonał się czym była junta Jaruzelskiego i jakie stosowała metody wobec osób, które zwalczały system sowiecki panujący w Polsce od końca wojny.

O zabójstwie księdza Jerzego, o znaczeniu tego aktu dla historii Polski rozmawiamy z Wojciechem Sumlińskim, dziennikarzem śledczym i autorem książek m.in. o zabójstwie kapłana Solidarności.

wPolityce.pl: Co nam dzisiaj mówi męczeńska śmierć księdza Jerzego?

Wojciech Sumliński: Przede wszystko to, że to nie jest tylko historia, a coś co wciąż trwa. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że po śmierci księdza Jerzego, ale jeszcze przed jego pogrzebem Tadeusz Mazowiecki i Bronisław Geremek spotkali się z Czesławem Kiszczakiem i Wojciechem Jaruzelskim. To była rozmowa, która przypominała trochę rozmowę Bogusława Radziwiłła z Kmicicem w „Potopie”: „Polska to sukno, które tak trzeba rwać, aby zostało go w rękach jak najwięcej”. Ta rozmowa zaowocowała kolejnymi spotkaniami, aż w końcu doszło do umowy Okrągłego Stołu i powstania III RP. Ks. Stanisław Małkowski, przyjaciel ks. Jerzego, właśnie z tego powodu nazywa zamordowanie ks. Jerzego „mordem założycielskim III RP”.

Co jeszcze jest nie odkryte w tej zbrodni?

To co robiono z nami, całym społeczeństwem w sprawie zabójstwa księdza Jerzego, to jest lobotomia. To robienie z ludzi idiotów. Wyjaśniając do spodu sprawę zabójstwa księdza Jerzego poznalibyśmy historię budowania III RP. Jestem pewny, że historię ostatnich 30 lat trzeba by napisać na nowo. Poznalibyśmy prawdę o tych, którzy księdza zamordowali, a to nie byli jedynie ci czterej esbecy, ale także o tych, którzy wymyślili tę zbrodnię i także o tych, którzy zatajali informacje o zbrodni, przerywali śledztwo w kluczowym momencie, usuwali świadków. Przypomnę, że spora grupa świadków zginęła w sposób do dziś niewyjaśniony. Przypomnę, że dwaj świadkowie, którzy zeznając przed prokuratorem Witkowskim podważyło wersję toruńską mówiąc, że widzieli wrzucanie zwłok księdza w nocy z 25 na 26 października, a tymczasem 23 października zostali już zatrzymani Piotrowski, Chmielewski i Pękala. A więc to nie oni wrzucali zwłoki księdza Jerzego. Mieli wspólników, których nazwisk nie znamy. Dowiedzielibyśmy się też oczywiście kim był „człowiek honoru”, czyli Kiszczak, który był spiritus movens. W opinii prokuratora Andrzeja Witkowskiego on i Jaruzelski odpowiedzialni są za zbrodnię nie tylko od strony moralnej, ale także prawnej. Na miejscu uprowadzenia księdza byli oficerowie GRU. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości.

W swoich wypowiedziach mówiłeś, ksiądz Jerzy miał problemy ze swoimi przełożonymi. Na czym one polegały?

To jest oczywiście bardzo delikatny wątek dla każdego, komu leży na sercu dobro Kościoła. Jednak jeśli mamy mówić o prawdzie, to nie sposób tego wątku pominąć. M.in. państwo Janiszewscy, którzy mieszkali przy ul. gen. Zajączka obok kościoła św. Stanisława-Kostki, często gościli ks. Jerzego, gotowali mu obiady, on się im zwierzał. Ci państwo zeznali prokuratorowi Witkowskiemu, że gdy ks. Jerzy wracał z Pałacu Mostowskich, z komendy milicji, gdzie z niego szydzono, robiono mu rewizje osobiste, kazano się rozbierać do naga, to zawsze mówił, że nic mu nie mogą zrobić, bo on ma Pana Boga. A gdy wracał z Pałacu Prymasowskiego, to siadał na krześle, płakał i pytał: „czemu mój ojciec mi to robi?” A tym ojcem, był – niestety – ksiądz Prymas Józef Glemp, który nie był tym prymasem z filmu mojego kolegi Rafała Wieczyńskiego („Popiełuszko. Wolność jest w nas”) – wyrozumiałym i łagodnym ojcem, ale w rzeczywistości bardzo ostrym ojcem, który mówił księdzu, że jest karierowiczem, że wykorzystuje robotników, że tak naprawdę nie zależy mu na tych ludziach. Ksiądz nie rozumiał tych zarzutów. To przecież nie kto inny, jak ksiądz Prymas doprowadził do tego, że nie doszło do spotkania w cztery oczy księdza Jerzego z Ojcem Świętym, o co obaj zabiegali. Prymas zadbał o to, że do tego spotkania nie doszło. To ksiądz Prymas odebrał księdzu Jerzemu duszpasterstwo środowisk medycznych.

Jaki był powód takiego zachowania Prymasa?

Brało się to stąd, że ludzie, którzy przychodzili do księdza Prymasa, bardzo często przedstawiali wizerunek księdza Jerzego w najgorszy możliwy sposób. Często to byli ludzie Kościoła, także duchowni. Ksiądz Prymas brał za dobrą monetę te opinie. Nie wiedział jednak, że to agentura czyni takie podszepty. To były działania bezpieki, aby zdyskredytować działania księdza Jerzego także w oczach hierarchii kościelnej. Działania księdza Prymasa doprowadzały księdza Jerzego do tego, czego nie potrafiły zrobić władze PRL i SB: załamywały psychicznie księdza.

Władze PRL uruchomiły prawdziwy przemysł osaczania księdza Jerzego…

Tak. Wokół księdza Jerzego była bardzo gęsta sieć agenturalna. SB wyłuskiwała osoby bliskie księdzu. Choćby Karola Sz., który był przywódcą hutników. Jego zona pracowała jako stewardessa na liniach międzynarodowych. SB doprowadziła do jej uziemienia i zaproponowała, aby mąż napisał notatkę ze spotkania z księdzem Jerzym. Potem drugą i następne. Pani sędzia Jadwiga Sokół, która wówczas pracowała w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie. Wezwali ją przełożeni i zakazali chodzenia na msze za ojczyznę odprawiane przez ks. Jerzego. Powiedziała, że to co robi w wolnym czasie, to jej sprawa. Wyrzucili ją więc z zawodu. SB wykorzystywała pospolitych bandytów do atakowania osób bliskich księdza Jerzego, jego przyjaciół. A teraz zdradzę news, o którym dowiedziałem się przed dwoma dniami. Hanna Grabińska jedna z najbliższych osób księdza Jerzego Popiełuszki powiedziała mi, że 18 października 1984 r., a więc dzień przed datą uprowadzenia księdza Jerzego, ksiądz Jerzy był bardzo załamany. Zapytała go, co się stało i wówczas odpowiedział, że „,moi przełożeni powiedzieli mi, że wszystko co miałem do powiedzenia na mszach za ojczyznę, już powiedziałem i więcej już nie powiem, a mszy tych nie będę odprawiał.”

Rozmawiał Sławomir Sieradzki

Fakty ujawione przez Wojciecha Sumlińskiego są niesamowite.
„,moi przełożeni powiedzieli mi, że wszystko co miałem do powiedzenia na mszach za ojczyznę, już powiedziałem i więcej już nie powiem, a mszy tych nie będę odprawiał.”

Wojciech Sumliński: LOBOTOMIA 3.0 – PRYMAS

może ktoś, komu prymas ufał, a kto był „na pasku” kogoś innego, uraczył prymasa bajeczką o szalonym Witkowskim i oszołomie Sumlińskim? A być może wydarzyło się jeszcze coś innego...

Zamordowanie księdza Jerzego Popiełuszki było operacją zaplanowana na najwyższych szczytach władzy, zainspirowaną w Moskwie przy udziale polskich i radzieckich wojskowych służb tajnych, WSW i GRU.

Panowie Witkowski i Sumliński? – Sekretarz księdza prymasa nie wydawał się zaskoczony naszym widokiem. Otworzył drzwi do gabinetu i wskazał na foteliki pod ścianą. 
– Jego Ekscelencja zaraz panów przyjmie.
Po kilku minutach drzwi do bocznego pokoju otworzyły się i stanęło w nich dwóch kościelnych hierarchów, prymas Józef Glemp i biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski. 
Jestem rad z wizyty panów – powiedział z uśmiechem ksiądz prymas, jakby zawczasu starając się rozładować atmosferę. – Naprawdę, bardzo się cieszę. –
Wyciągnął do nas rękę na powitanie. Po nim to samo uczynił ksiądz biskup.
– Mam nadzieję, że podróż panów z Lublina minęła dobrze . – Prymas kontynuował wymianę grzeczności.
Zajęliśmy miejsca przy niewielkim mahoniowym stoliku. 

Tak 7 października 2005 roku, późnym popołudniem, rozpoczynała się rozmowa, która miała dotyczyć opatrzonych klauzulą tajemnicy okoliczności śmierci księdza Jerzego Popiełuszki. 

Tak naprawdę jednak przyjechaliśmy z prokuratorem do Pałacu Prymasowskiego, by uzyskać zapewnienie, że prymas nie będzie przeciwdziałał naszym staraniom o wyjaśnienie wszystkich okoliczności tej zbrodni. 
Po tym, jak niemal dokładnie rok wcześniej, w październiku 2004 roku, prokuratorowi Andrzejowi Witkowskiemu odebrano to śledztwo, sprawa stanęła w miejscu. Dokumenty zostały wysłane z Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie do delegatury w Katowicach, skąd przesłano je do Torunia, a stąd ponownie trafiły do IPN w Warszawie. Ten rok dla śledztwa dotyczącego najgłośniejszej i zarazem najbardziej tajemniczej zbrodni PRL, to był zmarnowany czas. 
Wszystko wskazywało na to, że powtarza się sytuacja z 1991 roku, gdy Witkowskiemu po raz pierwszy odebrano śledztwo w tej sprawie i gdy skutecznie zastopowano je na dziesięć lat. Tym jednak razem ani prokurator, ani także ja sam, nie zamierzaliśmy się poddać. Przegrana została potyczka, ale gra wciąż trwała. 

Mieliśmy świadomość, że aby zachować szansę na wygranie całej batalii, nie możemy dopuścić, by prymas, w sposób jawny, wystąpił przeciwko nam. Gdyby do tego doszło i do głosów agentury służb specjalnych ulokowanej w kręgach Kościoła i Solidarności – vide ataki brylującego w mediach księdza Michała Czajkowskiego pseudonim „Jankowski”, czy dyrektora Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, księdza Andrzeja Przekazińskiego pseudonim „Kustosz” – dołączył krytyczny głos prymasa, „byłoby pozamiatane”. Po takim ciosie dalsza walka o prawdę w tej sprawie byłaby z góry skazana na porażkę. Czy było możliwe, by ksiądz prymas Józef Glemp zanegował sens prowadzenia śledztwa w sprawie wyjaśnienia okoliczności śmierci księdza Jerzego? 

By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wrócić do wydarzeń poprzedzających zamordowanie kapelana Solidarności. 
Jesienią 1984 roku wokół kapelana Solidarności zaciskała się niewidzialna pętla, zbliżał się czas definitywnego „rozwiązania problemu Popiełuszki”. W zamyśle reżimowych władz ksiądz Popiełuszko osamotniony i zmarginalizowany przez własne środowisko, miał być łatwiejszym celem niż Popiełuszko wspierany przez kościelnych hierarchów. Żeby osiągnąć zakładany cel, Służba Bezpieczeństwa posłużyła się metodami szantażu i manipulacji. Prowadziły one do przedstawienia prymasowi księdza Jerzego przez osoby szantażowane przez SB lub stanowiące jej agenturę, w fałszywym świetle. Kilkanaście takich osób ze środowisk kościelnych i opozycyjnych, którym prymas Józef Glemp nie miał powodu nie ufać, realizowało wyznaczone im przez SB zadania i przedstawiało kapelana Solidarności w sposób jednoznaczny i spójny: Popiełuszko, to karierowicz, któremu chodzi wyłącznie o rozgłos i karierę, nie o dobro osób, którym rzekomo pomaga. 

Prymas, który stał na stanowisku, że najlepszym rozwiązaniem w relacjach z władzami PRL jest unikanie napięć, a zatem siłą rzeczy był zwolennikiem prowadzenia polityki kompromisu w kontaktach z władzami, uwierzył w tę retorykę i w ten spreparowany przez SB, wizerunek. W efekcie traktował księdza Jerzego w sposób oschły i surowy. 
Barbara i Wiesław Janiszewscy, mieszkający na warszawskim Żoliborzu przy ulicy generała Józefa Zajączka, przyjaciele księdza Jerzego, zapamiętali, że prymasowi udało się to, czego nie był w stanie dokonać generał Czesław Kiszczak – doprowadzić bohaterskiego księdza do rozpaczy. 

„Ksiądz Popiełuszko był leczony w Szpitalu Kolejowym na Brzeskiej w Warszawie. Jego organizm nie przyswajał witaminy B12. Dostał specjalne zastrzyki z tą witaminą, z zagranicy, można mu ją było podawać tylko przez iniekcję. Zastrzyki robiła moja żona. Chciał ich unikać, ale moja żona była w dbałości o jego zdrowie nieustępliwa. Znała księdza Popiełuszkę od początku jego działalności w Warszawie, była zawsze bardzo blisko niego. Nawet ubecy nazywając księdza Jerzego >szefem< moją żonę określali, jako >szefową<” – zeznał przed prokuratorami Wiesław Janiszewski. Kapelan Solidarności znalazł w Janiszewskich oddanych przyjaciół, zaś w ich mieszkaniu – azyl przed SB. Często przychodził tu dla odprężenia, odpoczywał, przygotowywał kazania, jadał, czasami się zwierzał. Martwił się, że nie znajduje zrozumienia w Kurii, opowiadał, że wspierają go tylko biskup Kraszewski i proboszcz Teofil Bogucki, ale Kuria zamknęła przed nim nie tylko drzwi, ale także drogę do papieża. Opowiadał, że miał być w asyście papieża podczas jego wizyty na Jasnej Górze w 1983 roku, ale w ostatniej chwili został z tej asysty przez kogoś skreślony. Nie rozumiał zachowawczości Kurii i bardzo z tego powodu cierpiał. 

Jak wspominali Janiszewscy, kilkakrotnie po powrocie ze spotkań z prymasem, ksiądz Jerzy siadał w ich domu przy stole i pytał: czemu mój ojciec mi to robi? 

A gdy to mówił, z jego oczu na podłogę płynęły łzy... 

Co takiego robił i mówił prymas, że aż doprowadzał księdza Popiełuszkę do takiej rozpaczy i skrajnego załamania? 
Sadząc, że ten ostatni jest karierowiczem, prymas nie szczędził mu reprymendy i przykrych słów, począwszy od systematycznej krytyki homilii księdza, po groźby, że wyśle go na wieś bez prawa głoszenia kazań. 
To nie kto inny, jak właśnie prymas zadbał o to, by ksiądz Jerzy nie spotkał się z Janem Pawłem II podczas jego wizyty w Polsce w 1983 roku, na czym zależało i księdzu Jerzemu i Ojcu Świętemu. To nie kto inny, jak prymas, wydał zakaz siostrom Loretankom z warszawskiego Rembertowa nie tylko uczestnictwa we Mszach Świętych za Ojczyznę odprawianych przez księdza Jerzego, ale także goszczenia u siebie kapelana Solidarności (obydwa te zakazy siostry Loretanki ostentacyjnie łamały). To nie kto inny, jak tylko prymas odebrał księdzu Jerzemu duszpasterstwo środowisk lekarskich 18 października 1984 roku, zaledwie na dzień przed uprowadzeniem, co ksiądz Jerzy przeżył bardzo boleśnie. A to tylko przykłady, bo podobnie przykre sytuacje ze strony prymasa w odniesieniu do księdza Jerzego w tamtym czasie powtarzały się systematycznie i stanowiły jednolity ciąg zachowań.

Reżimowe władze nie ograniczyły się tylko do deprecjonowania osoby księdza Jerzego w oczach prymasa, ale równocześnie przedstawiły sposób rozwiązania „problemu Popiełuszki” – sprawę miało załatwić wysłanie księdza do Rzymu. 

Z dokumentów śledztwa S 70/01/Zk wynika, że takie rozwiązanie zaproponował arcybiskupowi Bronisławowi Dąbrowskiemu osobiście generał Czesław Kiszczak. Arcybiskup tak zapalił się do pomysłu, że przedłożył go prymasowi Józefowi Glempowi. Co ciekawe, pomysł ten przedstawił nie jako inicjatywę Kiszczaka, lecz jako własną koncepcję. Nie jest jasne, dlaczego arcybiskup Dąbrowski zgodził się zostać „pasem transmisyjnym” pomiędzy generałem Kiszczakiem a prymasem Glempem. Nie ma jednoznacznych dowodów, które wskazywałyby na drugie dno takiej gorliwości. Teczka operacyjna księdza Bronisława Dąbrowskiego podzieliła los tysięcy innych teczek i została przez SB zniszczona. 

Prymas zaakceptował pomysł generała Kiszczaka przedstawiony przez arcybiskupa Dąbrowskiego. I choć nie zgadzał się z arcybiskupem, że trzeba wydać księdzu Jerzemu polecenia w zakresie wyjazdu (bo jak tłumaczył „co by ludzie powiedzieli ?”), to jednak mocno naciskał na kapłana, by ten „dobrowolnie” zdecydował się na wyjazd do Włoch. 
Rozwiązanie „problemu Popiełuszki” miało zatem nastąpić poprzez wysłanie księdza do Rzymu – po uprzednim zwerbowaniu – bądź poprzez stopniowe osaczanie i izolowanie kapłana – co miałoby poprzedzić „ostateczne rozwiązanie”. 

Kluczowa – acz jak wiele na to wskazuje, zapewne nie uświadomiona – rola w realizacji tego zadania, przypadła prymasowi Józefowi Glempowi. 

Mogło się wydawać, że było czymś niepojętym, iż w kontekście takiej wiedzy o wszystkich tych wydarzeniach dążyliśmy wraz z prokuratorem Andrzejem Witkowskim do spotkania z księdzem prymasem. 

K 

Czemu mogło służyć takie spotkanie i czy w ogóle miało jakiś sens? 

A jednak za jego zorganizowaniem paradoksalnie przemawiały logiczne przesłanki. 

Latem 2000 roku podczas Mszy Świętej odprawianej przy Grobie Nieznanego Żołnierza prymas prosił Boga o miłosierdzie za to, że nie udało mu się uratować życia księdza Jerzego. Ten publiczny akt skruchy nie zawierał prawdy o relacjach Przewodniczącego Konferencji Episkopatu z księdzem Jerzym, nie był niczym, co można by nazwać szczerym uderzeniem się w piersi czy wyznaniem winy. A jednak był to sygnał, że wydarzenia z przeszłości są dla hierarchy skrywanym wyrzutem sumienia. To z kolei dawało nadzieję, że prymas uprzedzony o intencji publikacji – w których miałem zaprezentować dowody wskazujące, że to, co publicznie mówiono o okolicznościach śmierci księdza Jerzego, poza miejscem i czasem jego uprowadzenia, jest kłamstwem – nie potraktuje artykułów, reportaży telewizyjnych i książki, jak ataku na siebie. Wystarczyłoby przecież, by prymas ogłosił, iż takie publikacje są inspirowane przez wrogów Kościoła i uderzają w proces beatyfikacyjny księdza Jerzego, by prawda o tej zbrodni została zamordowana raz na zawsze. 

Publiczne przeprosiny przewodniczącego Episkopatu, nawet zawoalowane, dawały nadzieję, że nie musi do tego dojść, by jednak do takiego scenariusza nie dopuścić, potrzebne było spotkanie z prymasem i szczera rozmowa. 
Naturalnym „kandydatem” na organizatora spotkania wydawał się ksiądz biskup Zbigniew Kiernikowski. Nie tylko dlatego, że kierował diecezją siedlecką, w której mieszkam, ale przede wszystkim z tego względu, iż przybył do Siedlec po kilkuletnim pobycie w Rzymie, gdzie był postulatorem procesu beatyfikacyjnego księdza Jerzego Popiełuszki. Rozmowy z siedleckim hierarchą przygotowujące grunt pod spotkanie z prymasem trwały kilka miesięcy i zostały spointowane podczas wypoczynku biskupa Kiernikowskiego w Kołobrzegu, gdzie ustaliliśmy termin, zakres i czas trwania spotkania. 

I właśnie teraz, 7 października 2005 roku, nieomal dokładnie rok po odebraniu śledztwa prokuratorowi Witkowskiemu w sprawie najgłośniejszego zabójstwa w PRL, a zarazem na kilka dni przed publikacją mojej książki o tej zbrodni, przyjechaliśmy z prokuratorem do prymasa, by przekonać go, że chodzi nam tylko o prawdę. 

Mieliśmy na to 30 minut, bo tyle czasu znalazł dla nas Prymas Polski... 
– Tak więc, jak już powiedziałem, jestem szczerze zainteresowany wizytą panów – prymas ledwo dostrzegalnie uśmiechnął się, ale momentalnie spoważniał.
– Czy rzeczywiście, jak mówił ksiądz biskup, mają panowie dowody, że ksiądz Jerzy zginął w innych okolicznościach, niż się to przyjmuje?
– Obawiam się, że tak – odpowiedziałem. Otworzyłem teczkę i wyjąłem z niej kartonowe okładki przewiązane tasiemką.
– To, co Ekscelencja trzyma w rękach, to clou mojego śledztwa dziennikarskiego, z efektami którego zaznajomiłem siedzącego tutaj prokuratora. Sądzę, że to wystarczy, by Ekscelencja wyrobił sobie właściwe zdanie i wyciągnął odpowiednie wnioski. Proszę zrozumieć Ekscelencjo, że nie możemy przedstawić wszystkich dowodów, gdyż opatrzone są klauzulą ściśle tajne, siedzącego zaś obok prokuratora Witkowskiego obowiązuje tajemnica służbowa i państwowa...
– Tak naprawdę przyszedłem tutaj, by potwierdzić, że to, co ma do powiedzenia Ekscelencji pan Wojciech Sumliński, jest prawdą. Materiały śledztwa zawierają dowody, które całkowicie zmieniają wiedzę o okolicznościach tej zbrodni, ale Ekscelencja z pewnością zrozumie powody, dla których nie mogę ich tutaj przedstawić – przerwał mi prokurator, ale szybko zamilkł, gdyż spostrzegł, że prymas nie zwlekając przystąpił już do kartkowania otrzymanych materiałów. 
Długa to była lektura i przez dobry kwadrans prymas nie oderwał się od niej nawet na moment. Gdyby nie szelest przesuwanych kartek, w salonie można by usłyszeć przelatującą muchę. Kiedy skończył, przetarł oczy i oburącz przesunął po pomarszczonym czole, i szpakowatych włosach. 
– Niesamowite – mruknął. – Nasłuchałem się w tym saloniku różnych niezwykłych historii, ale to...
Urwał w pół zdania, wstał i podszedł do okna. Z rękami założonymi do tyłu spoglądał na ulicę. Wreszcie westchnął, zaciągnął zasłony, wrócił do stolika i splótł dłonie na blacie. 
– A więc to wszystko prawda – powiedział bez wstępów. 
– Tak, to prawda – odparłem.
– Czy panowie mają czas? Chciałbym zaprosić panów na obiad. 
– Mamy czas. 
Prymas wstał, podszedł do drzwi i poprosił sekretarza. 
– Proszę odwołać wszystkie moje spotkania zaplanowane na dzisiaj.
– Ależ Ekscelencjo, o 16 ma przyjść...
– Wiem, kto ma przyjść o 16. Proszę w moim imieniu przeprosić i wytłumaczyć, że zaszły nieoczekiwane okoliczności. Aha. I proszę przygotować obiad na cztery osoby...
W trakcie obiadu rozmawialiśmy niewiele. Raz czy drugi prymas zagadnął prokuratora o jego ogólną ocenę sytuacji w Polsce, ale rozmowa nie kleiła się. 

Biskup i ja milczeliśmy w zasadzie, przy czym ten pierwszy z drobiazgową skrupulatnością lustrował sufit, jak gdyby spodziewał się, że w każdej chwili może zlecieć nam na głowę. 

Gdy skończyliśmy, prymas poprosił nas do innego gabinetu, niż ten w którym byliśmy wcześniej. Wskazał mnie i prokuratorowi miejsce na kanapie pod ścianą. Sam usiadł w fotelu naprzeciwko. Biskup zajął miejsce na drugiej kanapie. 

– A teraz proszę opowiedzieć mi o tej sprawie wszystko, co panowie możecie – poprosił prymas.
Przez ponad trzy godziny słuchał uważnie, tego, co miałem do powiedzenia. Chciałem opowiedzieć o wielu drobiazgach, tak jak je zapamiętałem, przeżyłem osobiście, począwszy od relacji świadków, którzy widzieli księdza Jerzego żywego po 19 października 1984 roku, a którzy nawet po dwudziestu latach od tej zbrodni ściszali głos do szeptu i z przestrachem oglądali się za siebie w obawie, czy nikt nie podsłuchuje. Aż po opis zawartości dokumentów, które nie pozostawiały najmniejszej wątpliwości, że sposób, w jaki opinii publicznej w Polsce przedstawiono okoliczności śmierci księdza Jerzego, był wielką mistyfikacją. W rzeczywistości jego cierpienie było wielokroć większe, niż to „ustalono” w Procesie Toruńskim. Zaczęło się od osaczenia i osamotnienia, na długo przed zbrodnią i skończyło męczeńską śmiercią, która najprawdopodobniej nastąpiła dopiero kilka dni po 19 października...

Opowiadanie szło jeszcze dobrze, gdy mówiłem o rzeczach opartych o szereg dowodów, jak materiały dotyczące kierowcy księdza Jerzego, Waldemara Chrostowskiego, którego prokurator Andrzej Paulina Witkowski chciał mieć w tej sprawie na ławie oskarżonych w roli współuczestnika uprowadzenia księdza Jerzego, jak ekspertyzy biegłych wykluczających ponad wszelką wątpliwość, by uprowadzenie przebiegało tak, jak przedstawiał to Chrostowski, jak dokumenty MSW, których autentyczność nie podlegała dyskusji, a które potwierdzały, że zamordowanie księdza Jerzego było operacją zaplanowana na najwyższych szczytach władzy, zainspirowaną w Moskwie przy udziale polskich i radzieckich wojskowych służb tajnych, WSW i GRU, czy wreszcie jak stenogramy nagrań i same podsłuchy rodzin oprawców księdza Jerzego, które jednoznacznie potwierdzały, jak wielki teatr obłudy i fałszu roztoczono nad tą zbrodnią – także w III RP. 

Lecz gdy skończyłem mówić o łatwych do sprawdzenia faktach, a zacząłem opowiadać historie trudne do potwierdzenia czułem, że słuchacze zaczynają wątpić. Starałem się mówić spokojnie, nie gorączkując się. Opowiedziałem o spotkaniach z osobami, które przez kilkanaście lat z nikim – poza najbliższymi – nie dzieliły się swoimi informacjami, o tym co widziały i co przeżyły w tej sprawie osobiście. Mówiłem o szantażowaniu i niszczeniu innych osób, które miały w tej sprawie wiedzę i zapłaciły za nią wysoką cenę, niekiedy najwyższą z możliwych, opowiedziałem o ludzkich łzach i ludzkim cierpieniu. 

Na sekundę głos mi się załamał, gdy opowiadałem o lekarce, której pacjent w godzinę śmierci przysięgał, że widział księdza Jerzego żywego – skatowanego, ale wciąż żywego – 21 października 1984 roku, a więc dwa dni po oficjalnej dacie śmierci, i który zaklinał powierniczkę swojej tajemnicy, by nie pozwoliła jej umrzeć wraz z nim. O policjancie, twardym glinie, który płakał jak dziecko, gdy tłumaczył, dlaczego nigdy, przenigdy nie powie publicznie tego, co wie o tej zbrodni, bo zagrożono śmiercią jego najbliższym, a ma pewność i absolutne przekonanie, że autorzy gróźb nie blefowali...

Gdy kończyłem swoją opowieść, poczułem zmęczenie, straszliwe zmęczenie. Mój mózg pracował ociężale, jak we mgle, odtwarzając obrazy i wspomnienia. Umilkłem. Zaległa cisza. Dopiero po dłuższej chwili, jak z oddali doleciały do mnie słowa księdza prymasa. 

– Żadne podziękowania, żadne słowa nie wynagrodzą panom tego, co zrobiliście.
Ze zdumieniem spostrzegłem, że w jego oczach lśnią łzy. Prymas wstał, przeprosił nas i odszedł od stolika. Po chwili powrócił. W sposób widoczny dla wszystkich starał się nad sobą zapanować, ale w jego oczach wciąż widać było ślady łez, a tembr głosu zdradzał wyraźne wzruszenie. 

– Widzę, że jeśli chodzi o tę sprawę, to dotąd poruszałem się całkowicie po omacku. Dopiero teraz mam blade pojęcie o tym, ile naprawdę ksiądz Jerzy wycierpiał, nie tylko zresztą fizycznie. Dopiero teraz wiem, przez co przeszedł – zagadnął prymas, gdy po chwili doszedł do siebie. 
– Oczywiście mam do panów tysiąc pytań, a i panowie pewnie chcielibyście mnie spytać o kilka drobiazgów z przeszłości, ale to może poczekać. Chciałbym bardzo, byśmy mogli jeszcze spotkać się i dokończyć tę rozmowę. 
Prymas wstał i wyszedł zza stołu. Spotkanie zaplanowane na 30 minut, w rzeczywistości trwające 6 godzin, dobiegło końca. 
– Jestem panom naprawdę wdzięczny – oświadczył prymas na koniec, a w jego oczach ponownie pojawiły się łzy. 
Może było to z mojej strony nieeleganckie, ale w tym momencie postanowiłem wykorzystać dla naszej sprawy tę podniosłą atmosferę, która w sposób dostrzegalny dla wszystkich zawisła w powietrzu i zapytałem: – Księże Prymasie, czy mogę – czy możemy – liczyć na to, że ksiądz wesprze naszą sprawę? Za kilka dni na rynku wydawniczym ukaże się moja książka o tajemnicy śmierci księdza Jerzego, a w ślad za nią pojawią się publikacje prasowe i reportaże telewizyjne. Czy jest szansa, by Ekscelencja formalnie poparł naszą walkę o prawdę? 
Ksiądz prymas zawahał się na moment, a może tylko tak mi się wydawało, bo zaraz odpowiedział. – Jest oczywiste, że was poprę. Trzeba popierać prawdę, a ja dziś, bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, jestem zdeterminowany, by dążyć do wyjaśnienia wszystkich okoliczności tej sprawy, do samego końca. – Zatrzymał się na moment, jakby próbując zebrać myśli. – Chciałbym też, byście panowie wiedzieli, że to, co zrobiono z tą sprawą i w ogóle to wszystko, wcale mi się nie podoba. 

Szybko wymienił z nami uścisk rąk. Gdy biskup Kiernikowski odprowadzał nad do wyjścia z gabinetu, obejrzałem się. Prymas, już opanowany, przeszedł na drugą stronę stołu i usiadł w fotelu. 

Gdy cicho zamykałem drzwi, odwrócił się w kierunku okna i spoglądał na zamazane światła, odbijające się od mokrej ulicy. 

***

Niespełna dwa tygodnie później, 19 października 2005 roku, przyszedłem na uroczystą, rocznicową Mszę Świętą do kościoła Świętego Stanisława Kostki, celebrowaną przez księdza prymasa Józefa Glempa, transmitowaną na żywo przez większość rozgłośni katolickich w Polsce, w tym Radio Maryja i Telewizję Trwam. Przyszedłem, bo od kilkudziesięciu lat zawsze tego dnia starałem się być w „mojej” żoliborskiej świątyni, przyszedłem, bo kilka dni wcześniej odzyskałem nadzieję, że coś w tej sprawie drgnie, przyszedłem, bo na własne uszy chciałem usłyszeć, jak ksiądz prymas popiera sprawę walki o prawdę.

I wreszcie nadszedł ten moment. Prymas przypomniał zebranym postać księdza Jerzego, jego bohaterską postawę i motto: „zło dobrem zwyciężaj”. Następnie opowiedział o tym, jak ważna jest pamięć o nim, po czym płynnie nawiązał do czasów współczesnych. 

„Trzeba szanować wysiłek tych, którzy poszukują prawdy w sprawie śmierci księdza Jerzego Popiełuszki, bo w wielu przypadkach kierują nimi szlachetne pobudki. A jednak powinni oni zrozumieć, że wszystko w tej sprawie zostało już wyjaśnione i dalsze ich starania są bezcelowe, a nawet bezsensowne.” 

Dalej już nic nie słyszałem. Poddałem się. W jednej chwili poczułem, że jestem zmęczony, ledwie żywy ze zmęczenia i nie potrafiłem zebrać myśli. Gdybym miał spokojną głowę, być może znalazłbym jakieś wytłumaczenie, dlaczego prymas powiedział to, co powiedział. Miałem ochotę położyć się na ziemi, jak hazardzista kładzie na stół ostatnią przegraną kartę, jak Mel Gibson w filmie „Waleczne Serce”, gdy zobaczył przyjaciela w szeregach wroga i w jednej chwili utracił wszelką nadzieję. Słyszałem łomotanie serca, które waliło mi, niczym kafar. Zapisałem sobie w pamięci, że wszelkie brednie o tym, jakoby tlen był niezbędny do życia, należy między bajki włożyć. Ja w ogóle przestałem oddychać, bo zwyczajnie – zatkało mnie. Minęły całe wieki, nim jako tako doszedłem do siebie. Czułem się jak Dawid, który spotkawszy Goliata stwierdza, że zapomniał zabrać procy. Deszcz padał coraz większy, lecz ja nie czułem ani kropel spływających po mojej twarzy, ani wzbierającego zimna. 

Myślałem o księdzu prymasie. Myślałem o tym, ile bym dał za to, by móc jeszcze kiedyś spojrzeć mu głęboko w oczy i zapytać, dlaczego zrobił to, co zrobił. 

Nie zamierzam udawać, że wiem, co spowodowało, że prymas zaprzeczył wszystkiemu, co nam obiecał. 
Darowałem sobie też pytanie o to, kto zadziałał – bo sam fakt, że ktoś zadziałał, był dla mnie oczywisty. Być może ktoś, komu prymas ufał, a kto był „na pasku” kogoś innego, uraczył prymasa bajeczką o szalonym Witkowskim i oszołomie Sumlińskim? A być może wydarzyło się jeszcze coś innego. Możliwości było tak wiele, że szkoda było zawracać sobie nimi głowę. Ten, kto pilnował tej sprawy, nie popełniał błędów zaniechania. Nie ci ludzie, nie ONI. 
CDN

Wojciech Sumliński

16.10.2014, 7:30

Jeżeli bł. Jerzy ma stać się patronem narodowego pojednania, trzeba oprzeć się na prawdzie, a nie na jej ukrywaniu. Prawdy nie chcą sprawcy i mocodawcy zbrodni dokonanej na ks. Jerzym i na Polsce.

W imię czego i w myśl jakiego pojednania nie szukają ani nie chcą prawdy o nowej postaci stanu wojennego i publicznego zakłamania ci, którzy oddają cześć ks. Jerzemu jako męczennikowi za wiarę i prawdę, a zarazem chcą widzieć w nim patrona pojednania ofiary z katem bez spełnienia koniecznych warunków?

Czy bł. Jerzy miałby stać się patronem okrągłego stołu i transformacji PRL w III RP?

Czy ma być przedstawiany jako współsprawca tzw. „wyzwolenia” i „odzyskania niepodległości” przez Polskę 25 lat temu?

Dziękczynienie Opatrzności Bożej za wolność i za ks. Jerzego wymaga rozróżnienia podstawowych pojęć i gotowości, aby stanąć w prawdzie. Bogu trzeba dziękować za wszystko; droga do zwycięstwa prowadzi przez krzyż, innej drogi nie ma. Wolności bez prawdy nie ma, ani pojednania bez nawrócenia, ani nawrócenia bez zrozumienia różnicy między ofiarą a katem, między dobrem a złem. Wojciech Sumliński i Aleksander Ścios słusznie uważają zabicie ks. Jerzego za zbrodnię założycielską III RP w oparciu o fikcję narodowego pojednania.

Króluj nam Chryste, ratuj nam Polskę za przyczyną bł. Jerzego i naszych świętych patronów.

Ks. Stanisław Małkowski
Warszawska Gazeta 17 – 23 października 2014 r.

http://wirtualnapolonia.com/2014/10/17/ks-stanislaw-malkowski-jakiemu-po...

W imieniu Stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza zapraszam w najbliższy wtorek, 21 października o godz. 18:00 w dolnej (teatralnej) sali kościoła Wszystkich Świętych przy Placu Grzybowskim na panel dyskusyjny p.t. Pokonać zło. Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko - w 30. rocznicę męczeństwa. W spotkaniu udział wezmą: ks. Stanisław Małkowski, senator Jan Maria Jackowski, dr Monika Maludzińska i red. Wojciech Sumliński.

Serdecznie zapraszam i pozdrawiam,

Wojciech Boberski (SPJN)

http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wypowiedzi-prezydenta/inne/art,726,l...
(..)
I chociaż księdza Jerzego nie ma wśród nas, przesłanie Jego życia trwa w naszych sercach. Pamiętamy Jego kapłańską posługę, która odegrała ogromnie ważną rolę w pokojowych zmaganiach „Solidarności” o wolność Polski. Kiedy podczas stanu wojennego nasze nadzieje poddane zostały ciężkiej próbie, ksiądz Jerzy dodawał nam wszystkim otuchy. Uczył nieustannie, aby zło dobrem zwyciężać. Jego słowa jednoczyły Polaków. Dzięki Niemu byliśmy wtedy bardziej razem, złączeni solidarnością sumień i dążeń.

Dzisiaj, kiedy świętujemy 25-lecie suwerennego i demokratycznego państwa polskiego, musimy pamiętać o księdzu Jerzym. Bez Niego nasza droga do wolności byłaby znacznie dłuższa
i trudniejsza. Stało się to, o co ksiądz Jerzy modlił się podczas mszy świętych za Ojczyznę – możemy cieszyć się darem wolności. Niech dąb, który zasadzą Państwo w tutejszym parku przypomina odzyskanie naszej wolności i wszystkich, którzy się do tego przyczynili, szczególnie spośród parafian suchowolskich.

Z serca życzę Państwu wszelkiej pomyślności i wielu wspaniałych dokonań.

Bronisław Komorowski

------------------------------------------------------

http://www.prezydent.pl/kancelaria/aktywnosc-ministrow/art,1100,30-roczn...
inister Maciej Klimczak uczestniczył w niedzielę w warszawskim Kościele Świętego Stanisława Kostki w uroczystych obchodach 30. rocznicy męczeństwa Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki.

Minister uczestniczył w mszy świętej koncelebrowanej pod przewodnictwem księdza biskupa Józefa Guzdka oraz koncercie ,,Wierzę w świętych obcowanie”.

Ponadto, przy grobie Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki minister Maciej Klimczak złożył wieniec od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.

Nie głaskać zła

W 30. rocznicę męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki popłynęła przestroga, aby nigdy nie głaskać zła

Rzesze wiernych z całej Polski wraz z
cudownie uzdrowionym za przyczyną bł. ks. Jerzego Popiełuszki z raka
krwi François Audelanem przybyło do Włocławka, by modlić się o rychłą
kanonizację kapelana „Solidarności”. Modlitwa trwała przy tamie, gdzie
30 lat temu oprawcy wrzucili do Wisły męczennika komunizmu.

– Rodzice, Nauczyciele, Księża, uważajcie! Tu trzeba przychodzić z
dziećmi i młodzieżą i odchodzić mądrzejszym. Abyście nie głaskali zła,
bo wychowacie politycznie uświadomioną bestię – przestrzegł w homilii
ks. bp Józef Zawitkowski z Łowicza. Wyznał, że bycie dla niego na tamie
we Włocławku w 30. rocznicę śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki to
wielka łaska i honor. – Bojaźnią przejmuje mnie to miejsce. Czy to tutaj
są czeluście śmierci i odmęty piekła? Czy to tu bramy piekła z
nienawiścią razem, i krew, i woda, nienawiść i kłamstwo wydały wyrok:
zabić księdza? Tak, to tu – mówił ksiądz biskup. – O Boże, i Ty
patrzyłeś na to i milczałeś? Spiętrzyły się wody Wisły, zacisnęły się
sznury, kneble, kamienie, wieże katedry zamknęły oczy, umilkły dzwony.
Wrzucili. Wykonało się. I śmierć się stała – dodał. W bardzo
wzruszającym, poetyckim kazaniu ks. bp Zawitkowski przypomniał życie ks.
Jerzego. Wzywał do modlitwy o kanonizację patrona „Solidarności”. –
Rośnie kościół na włocławskiej tamie, my wołamy do Boga: Jurku
błogosławiony, bądź szybko świętym! I przyjedź z rzeszą polskich mocarzy
wiary i wtedy zagra róg, bo nic nad Boga! I któż jak Bóg? – wołał.
Zwracał uwagę, że pomoc duchowa naszej Ojczyźnie jest dziś szczególnie
potrzebna. – Polska ginie, bo nie ma dzieci, szkoły mamy chore, wsie
wymierają, w szpitalach zabijają, a karzą tych, co życia bronią –
ubolewał ks. bp Zawitkowski.

Mszy św. przed kościołem Matki Bożej Fatimskiej – sanktuarium bł. ks.
Jerzego Popiełuszki, koncelebrowanej przez wielu biskupów i kapłanów,
przewodniczył ordynariusz włocławski ks. bp Wiesław Mering. Witając
uczestników modlitwy, podkreślił, że bł. ks. Jerzy walczył o wolność, w
którą Bóg wyposażył człowieka, że walczył o prawdę, o godność, o
sprawiedliwość społeczną. – Walczył orężem, wydawałoby się najbardziej
kruchym z możliwych – dobrem, swoim młodzieńczym zapałem, wiernością
kapłańskiej służbie, którą dopiero co zaczął. Nic dziwnego, że mrok
tamtego dnia stał się gęstszy, bardziej przytłaczający niż zwykle –
mówił ksiądz biskup, nawiązując do tragicznych wydarzeń sprzed 30 lat.

Piotr Czartoryski-Sziler, Włocławek

Uczył jak żyć w prawdzie

W sanktuarium św. Stanisława Kostki na warszawskim
Żoliborzu zakończyła się uroczysta Msza św. ku czci bł. ks. Jerzego
Popiełuszki

http://youtu.be/c00mHqA9MMI

Lęk ośmiela zło

Bł. ks. Jerzy Popiełuszko

Prof. dr hab. Piotr Jaroszyński

Rozpoczęty trzydzieści lat temu proces zabójców kapelana Solidarności miał odkryć prawdę i pokazać dobrą wolę władz. Dziś wiemy, że nigdy nie ujawnił mocodawców mordu, a sam proces posłużył rehabilitacji MSW i partii.

..
O czym mieli milczeć oficerowie grupy specjalnej MSW? Nigdy nie zweryfikowano krążących wówczas po Polsce teorii. Wojciech Sumliński, autor zajmujący się badaniem sprawy ks. Popiełuszki, sugeruje nawet, że mordercami kapłana byli zupełnie inni ludzie. Według niego w 1991 r. prokurator Andrzej Witkowski był na tropie prowadzącym do sześciu żołnierzy wojskowych służb specjalnych, którzy "byli świadkami uprowadzenia księdza". Nigdy nie zostali oni nawet przesłuchani, z czego Sumliński wyciąga wniosek, że inspiracja do mordu wypłynęła z najwyższych szczytów ówczesnej komunistycznej władzy. Inna hipoteza mówi, że morderstwo i skazanie oficerów SB było staranną, z góry wyreżyserowaną operacją, mającą na celu uwiarygodnienie władzy w oczach Polaków prze podjęciem rozmów z częścią opozycji. Echa tej teorii znaleźć można w wypowiedziach Mieczysława Rakowskiego z listopad 1984 r.: "Analizując zachowanie się sił antysocjalistycznych czy też opozycjonistów po zabójstwie Popiełuszki, widać, że oni wykorzystują to nie tylko dla zaznaczenia swojej obecności w kraju i w polityce, ale że lansują tę tezę, że właśnie nastał czas na to, byśmy zasiedli do wspólnego stołu teraz z tymi, którzy są ich zdaniem przez nas odsuwani (...), lansują ją ludzie tego typu co Geremek i Mazowiecki". Czy kiedykolwiek dowiemy się, jak było naprawdę. Czy skazani wówczas esbecy zdecydują się kiedyś ujawnić wszystkie kulisy sprawy? Wszyscy są na wolności. Piotrowski i Pietruszka dostali po 25 lat, Pękala - 15, Chmielewski - 14. Wszyscy wyszli z więzienia przed upływem całej kary. Ich szefowie, w tym gen. Czesław Kiszczak, konsekwentnie milczą.

Czytaj więcej: http://www.polskatimes.pl/artykul/3615945,zbrodnia-na-ks-jerzym-popielus...