Polscy piloci ich maszyny,pułkownik pilot Stanisław Skarżyński,

Chwała Panu za to, że odświeża Pan wydarzenia ważne i ważkie w dziejach polskiego narodu oraz przypomina sylwetki bohaterów, bowiem tak mało wiemy o wielu faktach i ludziach.
Czy Polsce dane będzie wykorzystać potencjał jej obywateli?
Czy będzie jej dane się odrodzić?

Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę oraz serdecznie zapraszam na nowy odcinek Okruchów. Tym razem jest o rozmowie Strbovej i teściowej.:-)

"Były to piękne dni sławy i chwały polskiej myśli, techniki, Słowiańskiej inteligencji, którą zniszczyli w czasie II Wojny Światowej ludobójcze plemiona germańskie Niemcy i dzicz ze wschodu bolszewicy"
Były panie Michale..po wojnie i PO okupacji sowieckiej..przyszli tacy jak herr thusk i Klich i skończyło...się
nie ma już Polskiego Lotnictwa,nie ma Super Lotników...bo wedle koMOruskiego nawet na drzwiach od stodoły mogą latać polscy lotnicy....
serdeczne pozdrowienia :)

Szanowna Pani Ewo,

Po wystąpieniu twitterowego radka a`la pica będzie trudno

Wiele szczęścia dla Wielce Szanownej Mamy i Pani.

Ukłony

Szanowna Pani Zofio,

Kiedyś polscy lotnicy latali na wrotach od stodoły. Dziś komoruski niemcotuski wszystko zniszczyli

Ukłony

i pomyśleć,że wybrani ręcami polaków i pożytecznych idiotów
serdeczności...:)

Szanowna Pani Zofio,

To najwięcej boli.

Ukłony dla Pani i Budrysowa

co do głuPOty a moze raczej zaprzaństwa....to niestety...ale leków niet
serdecznosci w imieniu całego Budrysowa :)

Szanowna Pani Zofio,

W miesięcznice, ten dla nas dzień szczególny, wiele szczęścia dla Pani i Budrysowa

serdeczne pozdrowienia i podziękowania...tak szybko Czas leci..a my dalej w tym samym miejscu...
serdeczności od całego Budrysowa

Szanowna Pani Zofio,

Czas ucieka a Polska pod rządami szwabotusków i komorusków cofa się

Ukłony

wszak o najważniejszych sprawach niewiele wiemy...meRdialni zagłuszacze...skutecznie serwują codziennie "kaszke manną dla ubogich...umysłem"a ci ją łykają niczym gęsi...
Szalony putin gotuje nam trzecią wojnę...niczym niegdyś hitler...a my "rozbrojeni,rozebrani na kawałki i kawalątka...nawet marynarkę wojenną zaczęli niszczyć...mimo Kalingradzkiej obecnoSci...zły rzad...rząd nie służący Polsce i jego ministrowie...nic nie warci
/tw znak,cieć od niemieckiej chałupy,katoryj gawarit pa ruski,czy im POdobni...
Rosyjsko -niemieckie wpływy...i ich skutki co raz bardziej namacalne...i jeszcze te "gry służb"
zatroskane pozdrowienie z Budrysowa...

Szanowna Pani Zofio,

Polska swych granic nie zmieni. Byliśmy i jesteśmy skazani na sąsiedztwo Rosji i Niemiec. Tak żyliśmy przez 1000 lat i jeżeli chcemy żyć przez następne 1000 lat w sąsiedztwie Rosji i Niemiec, musimy byś silni militarnie i gospodarczo.

A my po 1989 roku rozsprzedaliśmy nasz przemysł sąsiadom za darmo. Żyjemy z podatków emerytów i urzędników.

Tak dalej być nie może.
Po Ukrainie my będziemy kolejnymi "klientami" Rosji i Niemiec

Ukłony

dwu "somsiadów" i "razwiedka" zadomowiona od zawsze...
Dobrej Nocy :)

Szanowna Pani Zofio,

My Polacy jesteśmy bardzo inteligentnym Narodem. Bardzo pracowitym.Ale i papugą, która prowadzi nas by być służebnica cudzą.

Ukłony dla Pani i Budrysowa


Takie rosną w Kórnickim parku

Polska papugą narodów....
serdecznosci i podziękowania za pachnący BEZ....Kórnicki Park...:) pamietam GO :)

Szanowna Pani Zofio,

Dzis jest jeszcze gorzej, czego przykładem jest austriacka kiełbasa czy tęcza na Placu Zbawiciela.

Uklony

albo Potop...ale coś Musie się stać.....
sobotnie serdeczności :)

Szanowna Pani Zofio,

Kiedyś takich ludzi na pal wbijali

Ukłony

Lasy sprzedają,by pali nie było...serdecznosci Niedzielne dla Pana i dla Małżonki :)

Szanowna Pani Zofio,

Można wrzucić do lochu, tak jak kazał to zrobić Kazimierz III Wielki z Maćko Borkowicem herbu Napiwon.

Ukłony dla Pani i Budrysowa



By przypominał Pani Kórnik

cudne kwiaty...cudne:) serdeczności dla Pana i Małżonki :)
a Kórnik nigdy niezapomniany :)))

Szanowna Pani Zofio,

Pięknie dziękujemy. Bardzo nam miło
Kolejne lilaki dla Pani i Budrysowa

Ukłony

pamietam z dzieciństwa...jak szukało się nieparzystych kwiatków ,w ogrodzie Wuja Legionisty rosły stare jabłonie,bzy i wiśnie...wiosna była zawsze cudnym czasem
wyobrażałam sobie,ze te wisnie i jabłonie to panny młode a bzy to ich drużbowie :)
serdeczności dla Pana i dla Żony :)

Szanowna Pani Zofio,

Dla Pani i przyszłych Obrońców Ojczyzny

Ukłony

serdeczne dzięki Panie Michale :)

Szanowna Pani Zofio,

Jakbyśmy takiego mieli, byśmy byli w innym miejscu w Europie niż dziś

Ukłony

nie panowali by nad Wisłą
serd pozdrowienia :)

Szanowna Pani Zofio,

Cześć Polaków takich wybrała.

Ukłony

jak widać zbiera żniwo..a Polska tonie...na własne życzenie i przy POmocy administrujacych Nią przedstawicieli obu "somsiadów"

Szanowna Pani Zofio,

Przykre ale prawdziwe

Ukłony

nad tym,jaki dług zostawią PO sobie...bo kreatywny księgowo ukrywając WSIo jednak dziury nie ukryje,któregoś dnia obudzimy się z krzykiem przerażenia...ale donka i gargamela na pewno nie będzie z nami...
serdeczne pozdrowienia :)

Szanowna Pani Zofio,

My Polacy jesteśmy bardzo inteligentnym i pracowitym Narodem wiec sobie z długami pieniężnymi poradzimy.
Gorzej jak nas zaczną rozbierać tak jak robią to z Ukrainą.

Dla Pani i Budrysowa, by Budrysiatka poczuły Zew Krwi

Ukłony

Budrysiątka zębami i pięściami bedzie bronić Swego... :)
serdecznosci dla Pana i dla Żony :)
Budrysowo kłania sie i serdecznie pozdrawia..:)

Szanowna Pani Zofio,

Pięknie dziękujemy.
A Budrysiątka za Babcia i Dziadkiem wola automobile czy konie.

Ukłony

serdeczności Niedzielne :)

Szanowna Pani Zofio,

Dawnych wspomnień czar

Ukłony niedzielne

Proszę zajrzeć na "Okruchy" - jest prezencik dla Pana od Mamy i ode mnie:-)

Pozdrawiamy serdecznie Pana z Małżonką

Szanowna Pani Ewo,

Pięknie dziękuję. Ja zawsze zaglądam na Okruchy

Dla Wielce Szanownych Pań

Serdeczne dzięki za róże, które ktoś pochlapał farbą:-)

Pozdrowienia Panu i Małżonce, także od Mamy

Ten obraz to oczywiście Annelies Štrba

Szanowna Pani Ewo,

Pięknie dziękuję za Annelies Štrba.

Róże to ja podziwiam a nie chlapie farbą. Nie umiem fotografować tak jak Pani czy Annelies Štrba, więc czerpie z encyklopedii.

Ukłony dla Wielce Szanownych Pań


polska odmiana 'Fryderyk Chopin'

Już w czasach starożytnych róże okrzyknięto królowymi kwiatów, a po
dzień dzisiejszy kwiaty te są symbolem miłości i wyrazem uwielbienia dla
piękna kobiet.

Nigdy nie będę umiała fotografować tak, jak Annelies Štrba. Ona jest w swoim dziele niedościgniona, dlatego jest wielką artystką.


O róży pięknie pisał mową wiązaną Adam Asnyk, jeden z ulubionych poetów moich i mojej Mamy.
Róża

Ach, ta róża! ach, ta róża!
Co się w twoje okno wdziera,
Na pokusy mnie wystawia,
Sen i spokój mi odbiera...

Wciąż z zazdrością myślę o niej,
Choć jej nie śmiem dotknąć ręką,
Bo mnie gniewa, że bezkarnie
Patrzy nocą w twe okienko.

Radbym nieraz rzucić wzrokiem,
Błądząc w wieczór po ogrodzie,
Radbym dojrzeć... ale zawsze
Stoi róża na przeszkodzie!

Ona winna! ona winna,
Że ciekawość moją drażni,
Bo gdzie sięgać wzrok nie może,
Sięga siła wyobraźni.

Odtwarzając piękność twoją
Coraz bardziej tracę głowę,
Zamiast pączków, zawsze widzę
Twe usteczka karminowe.

A gdy jeszcze wonne kwiaty
Poosrebrza blask księżyca,
Wtedy, wtedy w każdej róży
Widzę tylko twoje lica.

A myśl coraz dalej biegnie
I wypełnia postać cudną,
I odsłania wszystkie wdzięki...
Bo fantazję wstrzymać trudno...

Widzę ciebie na wpół senne,
Snem rozkoszy rozmarzoną,
Widzę włosów splot jedwabny,
Śnieżną falą drżące łono.

I te usta, co mołośnie
W pół otwarte chcą czarować,
I rozważam: co za rozkosz,
Takie susta pocałować!

Krew się ogniem w żyłach pali,
Chcę ten obraz pieścić wiecznie...
Lecz przy róży pod okienkiem
Stać młodemu niebezpiecznie.

Gdybym tylko mógł być pewny,
Że cię, piękna, nie oburzę,
Byłbym, byłbym już od dawna
Pod twym oknem zdeptał różę.

Serdeczne dzięki za różę i obraz Picassa(?)

Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę

Szanowna Pani Ewo,

Pięknie dziękuję za Adama Asnyka, to mój powinowaty przez Jego żonę Zofię Kaczorowską.


Asnyk z Muzą, Jacka Malczewskiego

Ukłony dla Wielce Szanownych Pań

Jest Pan nieocenioną skarbnicą wiedzy.
Serdeczne dzięki za te wszystkie cenne wiadomości.
I serdeczne dzięki, że Pan tu jest:-)

Adam Asnyk był wielkim miłośnikiem Tatr.
Ponieważ ja też je kocham, pozwolę sobie przytoczyć kilka wierszy na ten temat:

Ulewa

Na szczytach Tatr, na szczytach Tatr,

Na sinej ich krawędzi,

Króluje w mgłach świszczący wiatr

I ciemne chmury pędzi.

Rozpostarł z mgły utkany płaszcz

I rosę z chmur wyciska -

A strugi wód z wilgotnych paszcz

Spływają na urwiska.

Na piętra gór, na ciemny bór

Zasłony spadły sine,

W deszczowych łzach granitów gmach

Rozpłynął się w równinę.

Nie widać nic - błękitów tło

I całe widnokręgi

Zasnute w cień, zalane mgłą,

Porznięte w deszczu pręgi.

I dzień, i noc, i nowy wschód

Przechodzą bez odmiany -

Dokoła szum rosnących wód,

Strop niebios ołowiany.

I siecze deszcz, i świszczę wiatr,

Głośniej się potok gniewa,

Na szczytach Tatr, w dolinach Tatr

Mrok szary i ulewa.

30 lipiec 187 9

Limba

Wysoko na skały zrębie
Limba iglastą koronę
Nad ciemne zwiesiła głębie,
Gdzie lecą wody spienione.

Samotna rośnie na skale,
Prawie ostatnia już z rodu...
I nie dba, że wrzące fale
Skałę podmyły u spodu.

Z godności pełną żałobą
Chyli się ponad urwisko
I widzi w dole pod sobą
Tłum świerków rosnących nisko.

Te łatwo wschodzące karły,
W ściśniętym krocząc szeregu,
Z dawnych ją siedzib wyparły
Do krain wiecznego śniegu.

Niech spanoszeni przybysze
Pełzają dalej na nowo!
Ona się w chmurach kołysze
Ma wolne niebo nad głową!

Nigdy się do nich nie zniży,
O życie walczyć nie będzie
Wciąż tylko wznosi się wyżej
Na skał spadziste krawędzie.

Z pogardą patrzy u szczytu
Na tryumf rzeszy poziomej...
Woli samotnie z błękitu
Upaść strzaskana przez gromy.

Ranek w górach

Wyzłocone słońcem szczyty
Już różowo w górze płoną
I pogodnie lśnią błękity
Nad pogiętych skał koroną.

W dole - lasy skryte w cieniu
Toną jeszcze w mgle perłowej,
Co w porannym oświetleniu
Mknie się z wolna przez parowy.

Lecz już wietrzyk mgłę rozpędza
I ta rwie się w chmurek stada...
Jak pajęcza, wiotka przędza
Na krawędziach skał osiada.

A spod silnej tej zasłony
Świat przegląda coraz szerzej,
Z nocnych, cichych snów zbudzony,
Taki jasny, wonny, świeży.

Wszystko srebrzy się dokoła
Pod perlistą, bujną rosą,
Świerki, trawy, mchy i zioła
Balsamiczny zapach niosą.

A blask spływa wciąż gorętszy
Coraz głębiej oko tonie,
Cudowności świat się piętrzy,
W wyzłoconej swej koronie.

Góry wyszły jak z kąpieli
I swym łonem świecą czystym,
W granitowej świecą bieli
W tym powietrzu przezroczystym.

Każdy zakręt, każdy załom
Wyskakuje żywy, dumny,
Słońce dało życie skałom,
Rzeźbiąc światłem ich kolumny.

Wszystko skrzy się, wszystko mieni.
Wszystko w oczach przeistacza,
Gra przelotnych barw i cieni
Coraz szerszy krąg zatacza.

Już zdrój srebrną pianą bryzga,
Gdy po ostrych głazach warczy...
Już się żywszy odblask ślizga
Po jeziorek silnej tarczy...

Już pokraśniał rąbek lasu...
Już się wdzięczy i uśmiecha
Brzeg doliny - a z szałasu
Dolatują śpiewne echa...

Przez zielone łąk kobierce,
Dzwoniąc, idą paść się trzody...
Jakaś rozkosz spływa w serce,
Powiew szczęścia i swobody.

Pierś się wznosi, pierś się wzdyma
I powietrze chciwie chwyta -
Dusza wybiec chce oczyma
Upojona, a nie syta.

Niby lecieć chce skrzydlata,
Obudzona jak z zaklęcia...
I tę całą piękność świata
Chce uchwycić w swe objęcia.
-------------------------------------------

Serdeczne pozdrowienia Panu i Małżonce

3 września 1829 r. kompozytor przyjechał do tej miejscowości na wesele Melanii Bronikowskiej z Wiktorem Adamem Kurnatowskim.
Fryderyk przyjechał do Żychlina z Kalisza. Wracając z wesołą kompanią z Wiednia, odwiedził wraz z kolegami znanego w Kaliszu doktora Adama Bogumiła Helbicha.

Wśród jego przyjaciół byli wtedy Ignacy Maciejowski i Alfons Brandt. Z lekarską rodziną tego ostatniego, Helbich był bardzo blisko związany. Jak twierdzi historyk i regionalista Henryk Nowaczyk, w Kaliszu młodzieńcy znaleźli się 2 września 1829 r. i udali się prosto do domu Helbicha, by przenocować.

Planowana przerwa w podróżowaniu nie trwała jednak długo, ponieważ doktor wybierał się właśnie na wesele do Żychlina. Chopin i jego kompani pojechali tam razem z nim. Jak pisze Nowaczyk, Helbich, Chopin i jego koledzy przybyli do pałacu wieczorem, gdy wesele trwało już od kilku godzin. Doktor Helbich wspominał później, że Melania natychmiast rozpoznała Fryderyka, którego poznała wcześniej w Warszawie. Wylewnie powitał go także młody ziemianin Henryk Unrug, który gościom opowiedział o koncercie w 1826 r. w Dusznikach. 16-letni Chopin zagrał wówczas dla kilkorga osieroconych nagle dzieci, których ojciec zmarł podczas pobytu w uzdrowisku.

Młody Fryderyk zdobył po tym wspomnieniu wielkie uznanie i sympatię weselnych gości. W ostatnim dniu uroczystości otrzymał od nich laurowy wieniec. 5 września 1829 r. Chopin wyjechał z kolegami do Warszawy. Melania Bronikowska zmarła pięć lat później, w wieku 23 lat.

Także w piątek odsłonięto w Żychlinie pomnik Chopina siedzącego na "skalnej półce", przed pałacem, w którym 181 lat temu bawił się na weselu. Jego autorem jest Marcin Mielczarek, specjalizujący się w rzeźbie figuratywnej. W dorobku artysty są pomniki Grażyny Bacewicz i Witolda Lutosławskiego. Żychliński projekt nazwał "Chopin siedzący na skalnej półce".

Pozdrawiam serdecznie Pana i Małżonkę

Szanowny Panie,

Po raz pierwszy tutaj zamieszczam komentarz, chociaż czytam Pana blog od dawna.
Zresztą znamy się już co nieco wymieniając komentarze w innym miejscu.
Chciałbym przekazać Panu, jak i tutaj komentującym moje wielkie uznanie i podziękowanie za te tresci patriotyczne jak i przypominanie o naszych wspaniałych artystach.

Tak obrazy jak i poezja cieszą oko i wzruszają, ale specjalne podziękowanie za wszystkie zdjęcia jak i wspomnienia o naszym kochanym Marszałku. Trudno czasem powstrzymać łzę.

Szanowny Panie Michale-Pana blog jest jak oaza na pustyni.

Pozdrawiam serdecznie Pana i komentujących.

TSZ

USA

Szanowna Pani Ewo,

Pięknie dziękuje. Ja znam, znałem wnuka tego Pani Unruga, Franciszka. Poznałem u Pań Branickich w - Montresor nad Loarą.
Ci Unrugowie przez Kobiety byli związani z Wielkopolską.

Ukłony dla Wielce Szanownej Mamy i Pani

Szanowny Panie,

Pięknie dziękuję.

Ukłony